08 Μαρτίου 2013
Δικαιώματα, όχι διώξεις για τους αντιρρησίες συνείδησης
-
font size
decrease font size
increase font size
Ερώτηση του Νίκου Χρυσόγελου για τον αντιρρησία συνείδησης Νίκο Καρανίκα
Στο ευρωκοινοβούλιο φέρνει ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων των αντιρρησιών συνείδησης στην Ελλάδα, με αφορμή την αυριανή νέα δίκη του αντιρρησία συνείδησης Νίκου Καρανίκα, ξανά για την ίδια πράξη και ξανά σε στρατοδικείο.Με ερώτησή του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο Νίκος Χρυσόγελος τονίζει ότι χαρακτηριστικό παράδειγμα της μη συμμόρφωσης της Ελλάδας με τις διεθνείς υποχρεώσεις της είναι η υπόθεση του 44χρονου αντιρρησία συνείδησης Νίκου Καρανίκα, ο οποίος δικάζεται αύριο με την κατηγορία της ανυποταξίας από το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης.
Στην ερώτηση ο Νίκος Χρυσόγελος επισημαίνει ότι ο συγκεκριμένος αντιρρησίας συνείδησης διακήρυξε την αντίρρησή του στη στράτευση για λόγους συνείδησης ήδη από τη δεκαετία του ’90, πριν δηλαδή αναγνωριστεί στην Ελλάδα το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης. Φυλακίστηκε στις
Στρατιωτικές Φυλακές Θεσσαλονίκης από τον Αύγουστο έως τον Δεκέμβριο του 1995, και συνελήφθη εκ νέου τον Δεκέμβριο του 1997 και πάλι πρόσφατα, τον Φεβρουάριο του 2013. Τώρα, μόλις ένα χρόνο πριν πάψει να έχει στρατιωτική υποχρέωση, δικάζεται για ανυποταξία από τον Ιανουάριο του 1996, αδίκημα για το οποίο έχει ήδη καταδικαστεί και φυλακιστεί το 1995. Εν τω μεταξύ το 1998 ο Υπουργός Άμυνας αρνήθηκε να δεχτεί την αίτηση του Νίκου Καρανίκα να αναγνωριστεί ως αντιρρησίας συνείδησης και να υπηρετήσει εναλλακτική υπηρεσία, θεωρώντας ότι έχει καταταγεί στο στρατό, το διάστημα που βρισκόταν κρατούμενος σε στρατιωτικές φυλακές.
Η παραπομπή του Νίκου Καρανίκα σε δίκη παραβιάζει, μεταξύ άλλων, το Άρθρο 14.7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το οποίο ορίζει ότι «κανένας δεν πρέπει να δικάζεται ή να τιμωρείται ξανά για αδίκημα για το οποίο έχει τελεσίδικα καταδικαστεί ή αθωωθεί σύμφωνα με το δίκαιο και την ποινική διαδικασία κάθε χώρας», αλλά και το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη (Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), δεδομένου ότι δεν επιτρέπεται να δικάζονται αντιρρησίες συνείδησης, δηλαδή πολίτες, από στρατοδικεία.
O Νίκος Χρυσόγελος συνυπογράφει επίσης επιστολή συμπαράστασης Ευρωβουλευτών στον αντιρρησία συνείδησης Νίκο Καρανίκα. Με την επιστολή αυτή 15 έλληνες και ξένοι Ευρωβουλευτές ζητούν την άμεση απόσυρση των κατηγοριών σε βάρος του Νίκου Καρανίκα, ύστερα από πρωτοβουλία του Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Χουντή.
Ο Νίκος Χρυσόγελος δήλωσε σχετικά: «Οι αντιρρησίες συνείδησης δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως εγκληματίες. Δεν είναι εχθροί της χώρας. Η αντίρρηση συνείδησης δεν είναι απειλή, είναι δικαίωμα, και μάλιστα διεθνώς κατοχυρωμένο εδώ και δεκαετίες. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει αναγνωρίσει ρητά ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης προστατεύεται από το Άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου περί ελευθερίας σκέψης, συνείδησης και θρησκείας. Οι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο και εγώ προσωπικά στηρίζουμε τους αντιρρησίες συνείδησης. Πιστεύουμε στις αξίες της μη βίας και θεωρούμε την άρνηση στράτευσης για λόγους συνείδησης όχι μόνο ανθρώπινο δικαίωμα, αλλά και έμπρακτη συνεισφορά στην ειρηνική συνύπαρξη των λαών.
Με την σημερινή μου ερώτηση καλώ την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να καταδικάσει το γεγονός ότι οι ελληνικές αρχές συνεχίζουν τις επανειλημμένες διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης για την ίδια πράξη, και μάλιστα τους δικάζουν σε στρατοδικεία. Καλώ επίσης την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να ζητήσει από τις ελληνικές αρχές να τερματίσουν αμέσως όλες τις διώξεις, τις ποινές φυλάκισης, τα διοικητικά πρόστιμα (ύψους 6.000 ευρώ) και τις διακρίσεις εις βάρος των αντιρρησιών συνείδησης.»
(Ακολουθεί ολόκληρη η ερώτηση του Ν. Χρυσόγελου)
Θέμα: «Παραβιάσεις των δικαιωμάτων των αντιρρησιών συνείδησης στην Ελλάδα και νέα δίκη για την ίδια πράξη σε στρατοδικείο του αντιρρησία συνείδησης Νικόλαου Καρανίκα»
Παρά το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει αναγνωρίσει ρητά ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης προστατεύεται από το Άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου περί ελευθερίας σκέψης, συνείδησης και θρησκείας [1], η Ελλάδα εξακολουθεί να μη συμμορφώνεται με τις διεθνείς υποχρεώσεις της και να παραβιάζει τα δικαιώματα των αντιρρησιών συνείδησης [2]. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η υπόθεση του 44χρονου αντιρρησία συνείδησης Νικόλαου Καρανίκα, ο οποίος δικάζεται με την κατηγορία της ανυποταξίας από το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης στις 8 Μαρτίου 2013. Ο Νικόλαος Καρανίκας διακήρυξε την αντίρρησή του στη στράτευση για λόγους συνείδησης τη δεκαετία του ’90, φυλακίστηκε στις Στρατιωτικές Φυλακές Θεσσαλονίκης από τον Αύγουστο έως τον Δεκέμβριο του 1995, συνελήφθη εκ νέου τον Δεκέμβριο του 1997 και πάλι πρόσφατα, τον Φεβρουάριο του 2013. Τώρα ο Νικόλαος Καρανίκας, μόλις ένα χρόνο πριν πάψει να έχει στρατιωτική υποχρέωση, δικάζεται για ανυποταξία από τον Ιανουάριο του 1996, αδίκημα για το οποίο έχει ήδη καταδικαστεί και φυλακιστεί το 1995. Το 1998 ο Υπουργός Άμυνας αρνήθηκε να δεχτεί την αίτηση του Νικόλαου Καρανίκα να αναγνωριστεί ως αντιρρησίας συνείδησης και να υπηρετήσει εναλλακτική υπηρεσία, θεωρώντας ότι έχει καταταγεί στο στρατό, το διάστημα που βρισκόταν κρατούμενος σε στρατιωτικές φυλακές (Αύγουστος - Δεκέμβριος 1995).
Ερωτάται η Επιτροπή:
1. Καταδικάζει το γεγονός ότι οι ελληνικές αρχές συνεχίζουν τις επανειλημμένες διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης για την ίδια πράξη, παραβιάζοντας το Άρθρο 14.7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα [3];
2. Καταδικάζει το γεγονός ότι οι ελληνικές αρχές συνεχίζουν να δικάζουν αντιρρησίες συνείδησης, δηλαδή πολίτες, σε στρατοδικεία, παρότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει κρίνει ρητά ότι υπάρχει παραβίαση του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη (Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) όταν δικάζονται αντιρρησίες συνείδησης από στρατοδικεία [4];
3. Προτίθεται να ζητήσει από τις ελληνικές αρχές να συμμορφωθούν με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα και συστάσεις, και να τερματίσουν αμέσως όλες τις διώξεις, τις ποινές φυλάκισης, τα διοικητικά πρόστιμα (ύψους 6.000 ευρώ) και τις διακρίσεις εις βάρος των αντιρρησιών συνείδησης;
[1] Υπόθεση Bayatyan v. Armenia, απόφαση 01/06/2011.
[3] Το Άρθρο 14.7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα ορίζει ότι «κανένας δεν πρέπει να δικάζεται ή να τιμωρείται ξανά για αδίκημα για το οποίο έχει τελεσίδικα καταδικαστεί ή αθωωθεί σύμφωνα με το δίκαιο και την ποινική διαδικασία κάθε χώρας»
[4] Υπόθεση Ercepv. Turkey, απόφαση 22/11/2011.
(Ακολουθεί η επιστολή και τα ονόματα των Ευρωβουλευτών που την υπογράφουν)
Προς κάθε ενδιαφερόμενο,
Το πρωί της 20ης Φεβρουαρίου, η Ελληνική Αστυνομία συνέλαβε και οδήγησε στο Στρατιωτικό Δικαστήριο Θεσσαλονίκης με την κατηγορία της ανυποταξίας τον Νικόλαο Καρανίκα, συνειδητό αντιρρησία συνείδησης. Η δίκη του ορίστηκε για την Παρασκευή 8 Μαρτίου. Η όλη διαδικασία στηρίζεται σε μια άνευ προηγουμένου στρεβλή ερμηνεία του νόμου.
Ο Νίκος για πρώτη φορά είχε συλληφθεί ως αντιρρησίας τον Αύγουστο του 1995, όταν δεν υπήρχαν δικαιώματα για τους αντιρρησίες συνείδησης και δεν προβλεπόταν εναλλακτική θητεία. Τον Οκτώβριο του 1995 καταδικάστηκε από το Στρατιωτικό Δικαστήριο σε φυλάκιση τεσσάρων ετών, για «ανυποταξία σε καιρό γενικής επιστράτευσης». Η Διεθνής Αμνηστία τον ανακήρυξε κρατούμενο συνείδησης. Στη συνέχεια, ύστερα από προσφυγή στο Στρατιωτικό Δικαστήριο τον Δεκέμβριο του 1995, η ποινή του μειώθηκε σε ένα έτος με τριετή αναστολή.
Βγαίνοντας από τις στρατιωτικές φυλακές του στρατοπέδου Παύλου Μελά, ο Νίκος έλαβε για δεύτερη φορά «φύλλο πορείας», και καθώς δεν παρουσιάστηκε, του ασκήθηκε δίωξη για λιποταξία. Από την κατηγορία αυτή απαλλάχθηκε από το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης το 2000. Το 1998 έκανε αίτηση για να ανακηρυχθεί αντιρρησίας συνείδησης (καθεστώς, το οποίο υφίσταται πλέον στην Ελλάδα), και αιτήθηκε να αναλάβει εναλλακτική θητεία αντί για στρατιωτική. Ο στρατός απέρριψε το αίτημά του, ισχυριζόμενος ότι είχε ήδη υπηρετήσει, όταν ήταν έγκλειστος στη στρατιωτική φυλακή, και επομένως δεν είχε το δικαίωμα να αιτηθεί εναλλακτική θητεία, ακόμα κι αν ο ίδιος το επιθυμούσε.
Ο Νίκος Καρανίκας είναι ακτιβιστής, μέλος της Ελληνικής Ένωσης Αντιρρησιών Συνείδησης και μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, του μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης στην Ελλάδα. Σύμφωνα με όλα τα στοιχεία, κατά τη δική μας πεποίθηση, οι αντιρρησίες συνείδησης δεν θα πρέπει να διώκονται ούτε στην Ελλάδα ούτε σε καμία άλλη χώρα. Ζητάμε την άμεση απόσυρση των κατηγοριών και την παύση της δίωξης σε βάρος του αντιρρησία συνείδησης Νίκου Καρανίκα.
1. Gabrielle Zimmer- President of GUE-NGL
2. Nikolaos Chountis- MEP ( GUE-NGL)
3. Cornelia Ernst – MEP ( GUE-NGL)
4. Heide Ruehle – MEP ( GREENS/EFA )
5. Maria-Eleni Koppa- MEP ( GROUP OF SOCIALISTS AND DEMOCRATS)
6. Paul Murphy – MEP ( GUE-NGL)
7. Nikos Chrysogelos – MEP ( GREENS/EFA)
8. Helmut Scholz – MEP ( GUE-NGL)
9. Alda Sousa – MEP ( GUE-NGL)
10. Spiros Danellis – MEP ( GROUP OF SOCIALISTS AND DEMOCRATS)
11. Marisa Matias – MEP (GUE-NGL)
12. Sabine Losing – MEP ( GUE-NGL)
13. Willy Meyer – MEP ( GUE-NGL)
14. Bart Staes- MEP ( GREENS-EFA)
15. Sabine Wills – MEP ( GUE-NGL)
