οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών, μεταφέρει σε ευρωπαϊκό επίπεδο τις καταγγελίες κατά του ελληνικού υπουργείου Εργασίας για αδιαφάνεια, απουσία σαφών κριτηρίων για τις αναθέσεις και έλλειψη δικλείδων που να αποτρέπουν το συμψηφισμό του προγράμματος με τις «μαύρες τρύπες» στη λειτουργία του δημόσιου τομέα.
Το πρόγραμμα, που στηρίζεται σε πόρους του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, έχει στόχο την ενίσχυση της μη κερδοσκοπικής Κοινωνικής Οικονομίας, ως τρίτου πυλώνα της οικονομίας πέρα από το κράτος και τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Βασική του ιδέα είναι ο σχεδιασμός παρεμβάσεων ολιγόμηνης διάρκειας που θα συνδυάζουν απτά οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες με την απόκτηση εργασιακών δεξιοτήτων από μακροχρόνια ανέργους, που θα τους διευκολύνουν να αναζητήσουν στη συνέχεια μια σταθερότερη θέση εργασίας. Αντί γι’ αυτό, όμως, φαίνεται να έχει μετατραπεί σε μεγάλο βαθμό σε μηχανισμό πρόσκαιρων για πάγιες ανάγκες δήμων, νοσοκομείων και άλλων δημόσιων φορέων.
«Η ανάπτυξη της μη κερδοσκοπικής Κοινωνικής Οικονομίας, που σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες καλύπτει ακόμη και το 10% του ΑΕΠ, είναι σήμερα από τα βασικά εργαλεία για να βγούμε από την κρίση», δήλωσε ο Μιχάλης Τρεμόπουλος. «Αποτελεί λοιπόν δείγμα έσχατης χρεοκοπίας του πολιτικού συστήματος, η προσπάθεια να υπεξαιρεθούν ακόμη και οι περιορισμένοι ευρωπαϊκοί πόροι που διατίθενται για την κοινωνική οικονομία. Τέτοια προγράμματα μπορούν να αποτελέσουν ανάσα για την κοινωνία και νότα αισιοδοξίας για τη χώρα μας. Μια πραγματικά ανοιχτή διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες θα δώσει τη δυνατότητα σε εκατοντάδες τοπικές οργανώσεις να αναλάβουν πληθώρα δράσεων για κοινωνική αλληλεγγύη και ενεργοποίηση μίας νέας, βιώσιμης κοινωνικής οικονομίας. Όμως οι πόροι του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου είναι ανεπίτρεπτο να σπαταληθούν ακόμα μία φορά μέσα σε έναν κυκεώνα αδιαφάνειας, συναλλαγής, προχειρότητας και άσκοπης γραφειοκρατίας. Οι πάγιες ανάγκες του δημόσιου τομέα πρέπει να καλυφθούν με αποτελεσματικότερη αναδιοργάνωση και με ανατροπές στους μη βιώσιμους όρους του Μνημονίου, όχι με το στραγγαλισμό της Κοινωνικής Οικονομίας»
(ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης του Μιχάλη Τρεμόπουλου)
Θέμα: Πρόγραμμα Κοινωφελούς Εργασίας στην Ελλάδα
Το ελληνικό Υπουργείο Εργασίας έχει δρομολογήσει Πρόγραμμα Κοινωφελούς Εργασίας με πόρους του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου. Η προκήρυξη[1], κατηγορείται από οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών[2] ότι δεν παρέχει δικλείδες ασφαλείας για αποφυγή ολιγοπωλίου δικαιούχων, δεν προσδιορίζει συγκεκριμένα συγκριτικά κριτήρια επιλογής των έργων και επιτρέπει εκτροπή του προγράμματος προς πάγιες και διαρκείς ανάγκες του δημόσιου τομέα.
Ερωτάται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:
1. Με τι τρόπους σκοπεύει να επιτηρήσει και να ελέγξει την εφαρμογή του προγράμματος «Κοινωφελής Εργασία» ώστε αυτό να ενισχύσει την κοινωνική οικονομία στην Ελλάδα και όχι την κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
2. Θεωρεί ότι στην πρόσκληση υποβολής προτάσεων θα έπρεπε να καθορίζεται ανώτατο όριο ωφελούμενων ανέργων ανά δικαιούχο (Μ.Κ.Ο.), προκειμένου να διασφαλιστεί διάχυση της συμμετοχής στο πρόγραμμα, καθώς καταγγελίες αναφέρουν ότι συγκεκριμένος δικαιούχος εμπλέκεται σε πάνω από 50% των αναθέσεων;
3. Θεωρεί ότι κριτήριο θα έπρεπε να είναι και η συνεισφορά των οργανώσεων στο συγκεκριμένο τομέα (στον οποίο προτίθενται να δραστηριοποιηθούν) τα τελευταία έτη;
4. Θεωρεί ότι θα έπρεπε να καθορίζονται συγκεκριμένα συγκριτικά κριτήρια, όπως η τεκμηρίωση της κοινωνικής-οικονομικής ωφέλειας που θα παράγουν με την ανάληψη των συγκεκριμένων έργων;
5. Θεωρεί ότι συνάδει με τους στόχους του προγράμματος η κάλυψη παγίων και διαρκών αναγκών δημοσίου νοσοκομείου[3] μέσω του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, που έχει ως βασικό του σκοπό την επαγγελματική κατάρτιση[4]; Σημειώνεται ότι καταγγελίες για ανάλογες πρακτικές υπάρχουν και για άλλες περιπτώσεις δημοσίων νοσοκομείων [5].
6. Κατά τις διαπραγματεύσεις με την ελληνική κυβέρνηση για τους όρους δανεισμού της Ελλάδας, με τι τρόπους έχει μεριμνήσει να διασφαλιστεί επαρκές ανθρώπινο δυναμικό για την κάλυψη των πάγιων και διαρκών αναγκών του ευρύτερου δημόσιου τομέα;
