Ομιλία Νίκου Χρυσόγελου στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης του ΕΚ
Δείτε το βίντεο: http://youtu.be/e73iNGcv4vM
Έκθεση γνωμοδότησης για την Ανακοίνωση της Κομισιόν "Γαλάζια ανάπτυξη, ευκαιρίες για βιώσιμη ανάπτυξη στους τομείς της θάλασσας και της ναυτιλίας" [1] συζήτησε την Δευτέρα 18 Μαρτίου η Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης του Ευρωκοινοβουλίου. Στη σχετική συζήτηση τοποθετήθηκε ως υπεύθυνος για τη γνωμοδότηση εκ μέρους των Πράσινων, ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων κι αντιπροέδρος της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης.
Στην τοποθέτησή του ο Νίκος Χρυσόγελος, τόνισε, μεταξύ άλλων:
“Η “γαλάζια” (θαλάσσια) οικονομία πρέπει να είναι και “πράσινη”, να μην είναι δηλαδή σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος, αλλά σε συνέργεια με αυτό, για να υπάρχουν πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα και στον κοινωνικό τομέα και να διατηρηθεί μακροχρόνια η βάση για μια τέτοιου είδους οικονομία που βασίζεται στη θάλασσα, αλλιώς η οικονομία αυτή δεν θα είναι βιώσιμη μακροχρόνια.
Στο πλαίσιο αυτό ο ρόλος των στρατηγικών για τη βιώσιμη διαχείριση των θαλάσσιων και παράκτιων πόρων είναι σημαντικός για την επίτευξη της περιφερειακής ανάπτυξης, την ανάπτυξη βιώσιμων οικονομικών δραστηριοτήτων, την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, την αποφυγή συγκρούσεων μεταξύ διαφορετικών χρήσεων, την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος και της θαλάσσιας βιοποικιλότητας, την προστασία περιβαλλοντικών και κοινωνικών υποδομών από τη διάβρωση της παράκτιας ζώνης, την πρόληψη κι έγκαιρη αντιμετώπιση ατυχημάτων και ρύπανσης, καθώς και φυσικών – τεχνολογικών καταστροφών. Για το σκοπό αυτό είναι απαραίτητη και η ανάπτυξη κατάλληλων οικονομικών και διοικητικών εργαλείων που να στοχεύουν στην εφαρμογή τους.
Χρειαζόμαστε ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο για τη θαλάσσια πολιτική της ΕΕ [2], αλλά και εξειδικευμένα εργαλεία όπως ξεκάθαρα, βιώσιμα και πρακτικά Σχέδια Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Ολοκληρωμένης Διαχείρισης της Παράκτιας Ζώνης (ICZM). Παρόμοια σχέδια σε περιφερειακό επίπεδο μπορεί να είναι το αποτελεσμαενημέρωσης και ουσιαστικής διαβούλευσης με τις περιφερειακές και τοπικές αρχές, τους πολίτες και την κοινωνία των πολιτών, ώστε να περιοριστούν οι συγκρούσεις μεταξύ διαφορετικών χρήσεων του θαλάσσιου και παράκτιου χώρου, και να διασφαλίζεται η βιώσιμη διαχείριση του προς όφελος των τοπικών κοινωνιών και της περιφερειακής ανάπτυξης”.
Ο Νίκος Χρυσόγελος ζήτησε, επίσης, “την ενίσχυση των προσπαθειών διαφοροποίησης του μοντέλου τουρισμού προς πιο υπεύθυνες και βιώσιμες μορφές και σύνδεσή τους με την προστασία και βιώσιμη διαχείριση των φυσικών και θαλάσσιων πόρων και τη βιώσιμη τοπική – περιφερειακή παραγωγή, ώστε να συμβάλει ο τουρισμός πράγματι στην περιφερειακή ανάπτυξη, την κοινωνική συνοχή και την καλύτερη διάχυση του οφέλους στην κοινωνία”.
Υπογράμμισε την ανάγκη “να διασφαλιστούν με δημόσιους πόρους υποδομές και οι υπηρεσίες του οικοσυστήματος που είναι απαραίτητες για τις βιώσιμες μορφές τουρισμού, όπως είναι ο οικο-τουρισμός, ο αλιευτικός τουρισμός, ο καταδυτικός κι άλλες ήπιες μορφές τουρισμού του νερού, που μπορούν να αποτελέσουν κινητήριες δυνάμεις και έχουν μεγάλο δυναμικό για τη βιώσιμη περιφερειακή ανάπτυξη και την απασχόληση στις παράκτιες και νησιωτικές περιοχές προσφέροντας συγκριτικά πλεονεκτήματα σε σχέση με ανταγωνιστικές περιοχές που συνεχίζουν να δίνουν έμφαση σε ένα μη διαφοροποιημένο μοντέλο μαζικού τουρισμού”.
Τόνισε, επίσης, την ανάγκη για “άμεση απεξάρτηση από τους ορυκτούς μη ανανεώσιμους πόρους με ταυτόχρονη ανάπτυξη και αξιοποίηση με βιώσιμο τρόποτης αιολικής, κυματικής, παλοιριακής και ωκεάνιας θερμικής ενέργειας με στόχο την ανάπτυξη βιώσιμων θέσεων εργασίας στις παράκτιες περιοχές, τον περιορισμό των εκπομπών ρύπων και τη συνεισφορά στους μακροχρόνιους ενεργειακούς στόχους της ΕΕ για μείωση της χρήσης ορυκτών καυσίμων κατά 80% μέχρι το 2050”.
Υπογράμμισε, τέλος, “το τεράστιο δυναμικό για καινοτομία, αναζωογόνηση της οικονομίας και δημιουργία θέσεων εργασίας που έχει η στρατηγική για πρασίνισμα των λιμανιών και της ναυτιλίας, η βιώσιμη διαχείριση των στερεών και υγρών αποβλήτων που παράγονται πάνω στα κάθε είδους σκάφη, στις παράκτιες εγκαταστάσεις και δραστηριότητες, στις τουριστικές μονάδες, στα αλιευτικά σκάφη, και στα λιμάνια καθώς και η αξιοποίηση των κατευθύνσεων της Στρατηγικής LeaderShip2020 για τον ναυπηγικό τομέα, ιδιαίτερα η προώθηση Συμβάσεων μεταξύ Περιφερειών, ναυπηγικών επιχειρήσεων και μη-κερδοσκοπιών και υπο προϋποθέσεις κερδοσκοπικών ναυτιλιακών φορέων για την ενίσχυση των ακτοπλοϊκών συνδέσεων με την κατασκευή, αξιοποιώντας ευρωπαϊκούς πόρους, σκαφών τα οποία θα βασίζονται σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας”.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Εάν συνεκτιμήσουμε όλες τις οικονομικές δραστηριότητες που εξαρτώνται από τη θάλασσα, τότε η "γαλάζια οικονομία" της ΕΕ αντιπροσωπεύει 5,4 εκατ. θέσεις εργασίας και ακαθάριστη προστιθέμενη αξία που ανέρχεται σε περίπου 500 € δισεκ. ετησίως. Συνολικά, 75% του εξωτερικού εμπορίου της Ευρώπης και 37% του εμπορίου εντός της ΕΕ διεξάγεται διά θαλάσσης. Μεγάλο ποσοστό αυτής της δραστηριότητας, όχι όμως το σύνολό της, είναι συγκεντρωμένο γύρω από τις ακτές της Ευρώπης.
