Κραυγή αγωνίας των ασθενών που έχουν μείνει χωρίς Μονάδα Θεραπείας Πόνου μετά το κλείσιμο του Γενικού Νοσοκομείου Πατησίων
Δείτε φωτογραφίες: http://www.flickr.com/photos/chrysogelos/sets/72157642098498243/
Στο πλαίσιο της συνεχούς προσπάθειας ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των αρμόδιων αρχών και της κοινής γνώμης, διοργανώθηκε στις 7 Μαρτίου 2014, με πρωτοβουλία του ευρωβουλευτή των Πράσινων, Νίκου Χρυσόγελου, Συνέντευξη Τύπου με θέμα: «Τα προβλήματα των ασθενών που έχουν μείνει χωρίς Μονάδα Θεραπείας Πόνου μετά το κλείσιμο του Γενικού Νοσοκομείου Πατησίων». Τον πρώτο λόγο είχαν οι ίδιοι οι ασθενείς, οι οποίοι απηύθυναν κραυγή αγωνίας σχετικά με τις “μεταρρυθμίσεις” που συντελούνται στο χώρο της υγείας.
Ο Νίκος Χρυσόγελος δήλωσε: «Η κυβέρνηση στο όνομα της δημοσιονομικής εξυγίανσης έχει κατ’ επανάληψη καταπατήσει τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών, όπως επισημαίνει και η πρόσφατη έκθεση της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής του Ευρωκοινοβουλίου. Ο χώρος της υγείας δεν αποτελεί εξαίρεση. Κραυγαλέο παράδειγμα αποτελεί το κλείσιμο του Γ.Ν.Α. Πατησίων και της Μονάδας Θεραπείας Πόνου και Ανακουφιστικής Φροντίδας που διέθετε.
Πώς μπορεί να μιλάει το Υπουργείο για μεταρρύθμιση και αναβάθμιση του συστήματος υγείας όταν οι υπηρεσίες υποβαθμίζονται, οι κοινωνικές δομές καταρρέουν και τα δικαιώματα των ασθενών καταπατώνται συστηματικά στο όνομα της εξυγίανσης; Το όποιο σχέδιο μεταρρύθμισης του τομέα της υγείας θα πρέπει να έχει στο κέντρο του τον άνθρωπο, να είναι συμβατό με τις ευρωπαϊκές πολιτικές και να έχει διαμορφωθεί “από τα κάτω”, καθιστώντας την κοινωνία των πολιτών κοινωνό της όλης διαδικασίας.
Επιπλέον, η βελτίωση των οικονομικών της υγείας μπορεί να επιτευχθεί και μέσω της αποδοτικότερης λειτουργίας των δομών.
Σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν πρόκειται για νούμερα, αλλά για ανθρώπους που πονάνε.Και ο πόνος δεν είναι σύμπτωμα, είναι ασθένεια».
Ακούστε την τοποθέτηση του Νίκου Χρυσόγελου: μέρος α και β
Η Ιωάννα Βλάσση, ασθενής της πρώην μονάδας θεραπείας πόνου και ανακουφιστικής φροντίδας του ΓΝΑ Πατησίων, παρουσιάζοντας εμπεριστατωμένα τις προσπάθειες που έχει καταβάλει από το κλείσιμο του Γ.Ν.Α Πατησίων μέχρι σήμερα, με υπομνήματα και συνεχείς οχλήσεις προς το Υπουργείο και τα ΜΜΕ, σκιαγράφησε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς που υποφέρουν από χρόνιους πόνους μετά το κλείσιμο του Γ. Ν. A.«Πατησίων» και τηςΜονάδας Θεραπείας Πόνου και Ανακουφιστικής Φροντίδας. Τι απέγιναν όλοι αυτοί οι άνθρωποι μετά το ξαφνικό κλείσιμο του νοσοκομείου; Σίγουρα δεν εξαφανίστηκαν, ταλαιπωρούνται τώρα περισσότερο γιατί δεν υπήρξε κάποια μέριμνα για άμεση λύση στο πλαίσιο ενός λογικού και οργανωμένου σχεδίου και αφέθηκαν στη μοίρα τους. Όπως επεσήμανε η Ιωάννα Βλάσση, καθ’ υπόδειξη του Υπουργείου, κάποιοι ασθενείς απευθύνθηκαν στα νοσοκομεία Αγία Όλγα και Άγιοι Ανάργυροι στην Κηφισιά, όπου διαπίστωσαν ότι οι αντίστοιχες μονάδες, είτε υπολειτουργούν, λόγω έλλειψης οργάνων και ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, είτε δεν λειτουργούν καθόλου. Βασικό αίτημα των ασθενών που εξυπηρετούνταν από το Γ.Ν.Α. Πατησίων είναι η επαναλειτουργία της Μονάδας Θεραπείας Πόνου και Ανακουφιστικής Φροντίδας, που αντίστοιχή της σε βαθμό οργάνωσης και παροχής ειδικευμένων υπηρεσιών δεν υπάρχει στην Αττική.
Η Ελένη Πλέσια, τέως Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Αλγολογίας, εξήγησε τη χρησιμότητα της μονάδας και τη διαφορά της από τα ιατρεία πόνου, υπογραμμίζοντας την αντίθεσή της στο κλείσιμο δομών υγείας, αλλά και θέτοντας το ζήτημα της μείωσης του αριθμού των κέντρων εκπαίδευσης στο πεδίο του πόνου, καθώς η μονάδα του Γ.Ν.Α. Πατησίων ήταν πιστοποιημένη να παρέχει εξειδίκευση στους γιατρούς για αντιμετώπιση του πόνου. Επιπλέον, έθιξε το θέμα της παντελούς έλλειψης της κατ’ οικον νοσηλείας, παρόλο που είναι θεσμοθετημένη από το 1992. Η μονάδα, όπως ανέφερε η κυρία Πλέσια, είναι η κατ’ εξοχήν δομή που μπορεί να προωθήσει την κατ’ οικον νοσηλεία.
Ο Μανώλης Κυπραίος, δημοσιογράφος, δήλωσε: «Έχετε αναρωτηθεί πόσοι συνάνθρωποί μας καταδικάζονται στο να υποφέρουν όταν κλείνει μια μονάδα υγείας ή ένα νοσοκομείο; Ίσως πιστεύετε πως με ένα φάρμακο αγορασμένο από ένα φαρμακείο όλα γίνονται καλύτερα. Δυστυχώς, για πολλές παθήσεις αυτό μοιάζει με «ασπιρίνη». Χιλιάδες άνθρωποι καθημερινά χρειάζονται ειδική παρακολούθηση και ειδικές αγωγές για να ανταπεξέλθουν στον πόνο και στα συνεπακόλουθά του. Και δυστυχώς, με την εμφάνιση της κρίσης, οι άνθρωποί δίπλα μας με τέτοια προβλήματα πολλαπλασιάζονται και μαζί τους οι ανάγκες για την παροχή των υπηρεσιών αυτού του τύπου. Και εδώ συναντάμε μπροστά μας το κράτος που προσπαθεί να μας πείσει πως ότι έχει γίνει είναι «για το καλό» μας. Υπάρχει, όμως, και η «αθέατη πλευρά» που είναι αυτή των ασθενών. Των θυμάτων ενός απολίτιστου και βάρβαρου «πολέμου των αριθμών». Όμως, η ανθρώπινη ύπαρξη και αξιοπρέπεια δεν κοστολογούνται.
Αν λοιπόν θέλουν κάποιοι να θεωρούν σήμερα την Ελλάδα ως μια πολιτισμένη χώρα, αφήνοντας χιλιάδες συμπολίτες τους να υποφέρουν και να στενάζουν από μια δημόσια υγεία που δυσκολεύεται πια να παρέχει τα βασικά, λυπάμαι που θα τους στενοχωρήσω, αλλά δεν είναι. Και το να διορθωθεί αυτό δεν είναι θέμα αριθμών αλλά βούλησης».
Στη Συνέντευξη Τύπου συμμετείχε, επίσης, εκπρόσωπος της Ελληνικής Εταιρίας Θεραπείας Πόνου και Παρηγορικής Φροντίδας - ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α. Η ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α. ιδρύθηκε το 1997 με διακηρυγμένο στόχο τη θεραπεία και φροντίδα των χρονίως πασχόντων από καλοήθη και κακοήθη πόνο, μεταξύ άλλων και με την παροχή κατ' οίκον νοσηλείας. Επομένως, θέση της ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α. είναι η αύξηση κι όχι η μείωση των δομών που υποστηρίζουν αυτό το στόχο. Επιπλέον, όπως επεσήμανε η εκπρόσωπος της ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α., η στέρηση ενός εκ των τεσσάρων κέντρων εκπαίδευσης στο πεδίο του πόνου, επιδεινώνει τα ήδη υπάρχοντα προβλήματα στην ιατρική εκπαίδευση.
