Αντιπροσωπεία των Οικολόγων Πράσινων με επικεφαλής τον ευρωβουλευτή Μιχάλη Τρεμόπουλο, συμμετείχε σήμερα στη συγκέντρωση τοπικών συλλόγων, κατοίκων και πολιτών από διάφορα σημεία της χώρας κατά της εκτροπής του ποταμού Αχελώου. Μετά το τέλος της διαμαρτυρίας, η αντιπροσωπεία είχε συζητήσεις με στελέχη της τοπικής κοινωνίας και δεσμεύτηκε να θέσει το ζήτημα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στην κατεύθυνση των παρεμβάσεων που είχε κάνει και ο Μ. Παπαγιαννάκης.
Φωτογραφίες υπάρχουν στο www.ecology-salonika.org
Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφων ο Μ. Τρεμόπουλος δήλωσε τα εξής: «Στο στόχαστρό μας βρίσκεται το αδιέξοδο αναπτυξιακό μοντέλο που ακολούθησε η χώρα με ευθύνη των παραδοσιακών κομμάτων. Το οικολογικό και περιβαλλοντικό κίνημα της χώρας μας που πάνω από μια εικοσαετία αγωνίζεται ενάντια στην εκτροπή του Αχελώου, στηρίζει κάθε πρωτοβουλία που ξαναθέτει το ζήτημα και καλούμε όλες τις πολιτικές δυνάμεις να πράξουν το ίδιο».
Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης τα μέλη των Οικολόγων Πράσινων μοίρασαν το παρακάτω κείμενο:
Έχουν περάσει 20 χρόνια και ακόμα τα ίδια λέμε...
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΚΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΥΔΑΤΙΝΩΝ ΠΟΡΩΝ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΜΕΣΟΧΩΡΑΣ
Το φαραωνικό έργο της εκτροπής του Αχελώου είναι παράλογο, πανάκριβο και ζημιογόνο για το περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες. Τα τελευταία 20 χρόνια, η εκτροπή του Αχελώου έχει αναδειχθεί σε ακραίο σύμβολο μιας αναπτυξιακής λογικής που οδηγεί σε μετωπική σύγκρουση με τη βιωσιμότητα: όταν η λεηλασία των φυσικών πόρων και του περιβάλλοντος εξαντλεί τις δυνατότητές της, τότε απλώς... αναζητούμε νέους φυσικούς πόρους για να λεηλατήσουμε.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι, συνολικά αντίθετοι στην εκτροπή του Αχελώου, τονίζουν πως πρόκειται για ένα έργο με τεράστιες περιβαλλοντικές επιπτώσεις σε βιότοπους και ποτάμια οικοσυστήματα και θυμίζουν πως έχει ήδη σταματήσει τέσσερις φορές από το Συμβούλιο της Επικρατείας και έχει παραπεμφθεί πλέον η υπόθεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Θυμίζουν επίσης πως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αρνείται να το χρηματοδοτήσει, δεν δέχεται την τεκμηρίωση ότι είναι περιβαλλοντικό- ενεργειακό- υδρευτικό έργο αλλά αρδευτικό, καθώς επίσης θεωρεί ότι δεν συνάδει με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την εφαρμογή των Κοινοτικών Οδηγιών για τα Νερά (2000/60/ΕΕ) και τη Στρατηγική Περιβαλλοντική Εκτίμηση (2001/42/ΕΚ).
Το πραγματικό περιβαλλοντικό πρόβλημα της Θεσσαλίας δεν είναι απλώς η ανεπάρκεια νερού, αλλά η μνημειώδης κακοδιαχείριση των υδάτινων πόρων, που σταθερά ενθαρρύνεται από τις καταστροφικές πολιτικές επιλογές των τελευταίων δεκαετιών. Η εκτροπή του Αχελώου όχι μόνο δεν θα επιλύσει το πρόβλημα αλλά και θα το επιτείνει, δίνοντας την ψευδή εικόνα της ύπαρξης ανεξάντλητων υδάτινων πόρων. Θυμίζουμε ότι η Θεσσαλία καταναλώνει το 21,7% της συνολικής εθνικής κατανάλωσης νερού ενώ η Αθήνα των 4,5 εκατομμυρίων κατοίκων δεν καταναλώνει πάνω από 4%.
Το σύνολο σχεδόν του υδατικού δυναμικού της Θεσσαλίας σπαταλιέται, χωρίς την παραμικρή προσπάθεια εξοικονόμησης, για μια μονοκαλλιέργεια που διατηρείται μόνο χάρη στις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις: η Ελλάδα παράγει πάνω από τα 2/3 του βαμβακιού της ΕΕ λαμβάνοντας σχετικές επιδοτήσεις πάνω από 600 εκατ. ευρώ το χρόνο. Στην πραγματικότητα η θεσσαλική γη υποβαθμίζεται, ο Αχελώος εκτρέπεται, η ελληνική και κοινοτική νομοθεσία κουρελιάζονται και ο κρατικός προϋπολογισμός επιβαρύνεται με ιλιγγιώδεις κατασκευαστικές δαπάνες αποκλειστικά και μόνο για να αρδευτούν... οι κοινοτικές επιδοτήσεις.
Η απλή, λοιπόν, λογική επιβάλλει να αφήσουμε τον Αχελώο στη θέση του, να σεβαστούμε τους στοιχειώδεις δημοκρατικούς κανόνες και να εκτρέψουμε αποκλειστικά τις αγροτικές επιδοτήσεις σε κατευθύνσεις που αξιοποιούν ορθολογικότερα φυσικούς πόρους όπως το νερό και επιβαρύνουν λιγότερο το περιβάλλον. Υπάρχουν βιώσιμοι μέθοδοι για την εξασφάλιση υδατικών πόρων για τον κάμπο, όπως είναι η άμεση καταγραφή και κατάργηση όλων των παράνομων γεωτρήσεων, η κατασκευή πολλών μικρών ταμιευτήρων στα γύρω ορεινά, ο τεχνητός εμπλουτισμός των υπόγειων υδροφορέων, ο δραστικός περιορισμός των εξαιρετικά υδροβόρων καλλιεργειών όπως το βαμβάκι, που έτσι κι αλλιώς είναι βέβαιο ότι, έστω και περιορισμένα τώρα, δεν θα επιδοτούνται εις το διηνεκές. Ακόμη, η εφαρμογή μεθόδων άρδευσης υψηλής απόδοσης που εξασφαλίζουν ταυτόχρονα σημαντική εξοικονόμηση νερού και ηλεκτρικής ενέργειας, όπως τα στάγδην συστήματα, η χρησιμοποίηση αστικών λυμάτων έπειτα από πλήρη επεξεργασία κ.α.
Αποτελεί θέμα στοιχειώδους λογικής να συνειδητοποιήσουμε ότι η οικονομία οφείλει να προσαρμόζεται στα όρια που θέτει το περιβάλλον και όχι αντίστροφα. Η σύγχρονη επιστημονική προσέγγιση στην αντιμετώπιση των προβλημάτων λειψυδρίας έχει ξεπεράσει τις παρωχημένες εμμονές με τα μεγαλεπήβολα κατασκευαστικά έργα, όπως οι εκτροπές των ποταμών. Η διεθνής επιστημονική κοινότητα τονίζει συνεχώς την ανάγκη για ολοκληρωμένη και μακροπρόθεσμη διαχείριση των υδάτινων πόρων και κατεπείγουσα προστασία των φυσικών διαδρομών του νερού. Ας ακολουθήσει λοιπόν και η χώρα μας το προηγούμενο της Ισπανίας, που το 2004 ματαίωσε οριστικά το αντίστοιχο δικό της plan hidrologico, που θα μετέφερε το νερό του (ιβηρικού) Έβρου στον ισπανικό Νότο.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι υπογραμμίζουν την ανάγκη να πάψουν επιτέλους τα θέματα αυτά να αποτελούν ταμπού και να τεθούν ανοικτά και νηφάλια στο δημόσιο διάλογο, τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και στην ίδια τη Θεσσαλία. Οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας μας οφείλουν, επιτέλους, να αναλάβουν τις ευθύνες τους, εγκαταλείποντας τη γνωστή τακτική τους:
- του λαϊκισμού της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ, που καλλιέργησαν επί χρόνια ένα κοντόφθαλμο τοπικιστικό αίτημα και σήμερα υποκλίνονται σε αυτό, χωρίς να τολμούν να πουν στους πολίτες της Θεσσαλίας στοιχειώδεις αλήθειες για τα σημερινά αδιέξοδα.
- της διγλωσσίας του ΣΥΝ, που στην Αθήνα απορρίπτει την εκτροπή αλλά επί χρόνια τη στήριζε στη Θεσσαλία.
Η υπόθεση του Αχελώου δεν είναι μόνο θεσμικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό ζήτημα, αλλά και τεστ αξιοπιστίας των σημερινών κοινοβουλευτικών κομμάτων για το κατά πόσο μπορούν να ανταποκριθούν στις σύγχρονες ανάγκες της χώρας, να απομακρυνθούν από το καταστροφικό αναπτυξιακό της μοντέλο και να στηρίξουν βιώσιμες και οικολογικές μορφές γεωργίας.
Στο πλαίσιο αυτό καλούμε την κυβέρνηση να αποσύρει επιτέλους τα σχέδιά της για την εκτροπή του Αχελώου καθώς και το νόμο 3734/2009. Καλούμε επίσης τους βουλευτές και ευρωβουλευτές όλων των κομμάτων να αφουγκραστούν τις έντονες αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών και να στηρίξουν το κείμενο θέσεων ενάντια στην εκτροπή του Αχελώου και την κατασκευή του φράγματος Μεσοχώρας, που προσυπογράφουν τοπικοί φορείς, κινήσεις πολιτών και περιβαλλοντικές οργανώσεις.