Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράισνων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο επισήμανε:

“Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται άμεσα ένα Πράσινο Σχέδιο Επενδύσεων και Απασχόλησης, τραπεζική, νομισματική, οικονομική και πολιτική ένωση. Χρειαζόμαστε ένα όραμα και σχέδιο για το κοινό μας σπίτι. Αυτό που περιμέναμε από τη Σύνοδο Κορυφής είναι να επεξεργασθεί ένα σχέδιο για την ανάπτυξη και την εργασία, εμείς λέμε για την πράσινη οικονομία κι απασχόληση. Αυτό που συζητήθηκε είναι μεν ένα βήμα μπροστά, σε σχέση με την ιδεολογική εμμονή τόσο καιρό σε πολιτικές λιτότητας και ισοπεδωτικών περιοριστικών μέτρων, αλλά είναι το ελάχιστο, είναι μια ασπιρίνη. Πρόκειται για πακέτο 120 δις ευρώ που θα προέρχονται, όμως, από αδιάθετους πόρους από τα Διαρθρωτικά Ταμεία (55 δις), από τα ομόλογα έργου (2,5-5 δις) και τα υπόλοιπα από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων”.

Επίσης, σε συνέντευξη που έδωσε προς τα ΜΜΕ στη Θεσσαλονίκη, την Παρασκευή 29 Ιουνίου, με αφορμή τη συμμετοχή του σε συνέδριο πράσινων δημοτικών συμβούλων από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος, αναφέρθηκε στις ευρωπαϊκές εξελίξεις σε σχέση με την Ελλάδα αλλά και στη δραστηριότητα της ομάδας των Πράσινων  στο Ευρωκοινοβούλιο.

Συγκεκριμένα ο Ν. Χρυσόγελος σχετικά με τα μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης είπε τα ακόλουθα:

«Στη χώρα μας χάθηκε πολύτιμος χρόνος και η ευκαιρία να ακολουθηθούν λύσεις που αντιμετωπίζουν τα δημοσιονομικά προβλήματα με κοινωνικά δίκαιο και αποτελεσματικό τρόπο. Εφαρμόστηκε μια ανόητη πολιτική που δεν αντιμετώπισε ριζικά τα δημοσιονομικά προβλήματα και κυρίως το εμπορικό ισοζύγιο συναλλαγών και το έλλειμμα που προκύπτει αλλά δημιούργησε επιπλέον προβλήματα επεκτείνοντας την κρίση στην πραγματική οικονομία. Προκάλεσε επίσης τεράστια ποσοστά ανεργίας – της τάξης της δεκαετίας του ’50 –’60 – και βέβαια δημιούργησε προβλήματα κοινωνικής συνοχής. Καθημερινά βιώνουμε τη δίκαιη οργή της κοινωνίας. Ως Οικολόγοι Πράσινοι αλλά και ως Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο επισημαίνουμε ότι χρειάζεται μια άλλη πολιτική που θα δώσει έμφαση στην  αναζωογόνηση της οικονομίας δημιουργώντας τις βάσεις για μια καινούργια πράσινη οικονομία, προς όφελος και της κοινωνίας και του περιβάλλοντος που ταυτόχρονα θα δημιουργεί θέσεις εργασίας.

Δεν μπορείς να περιμένεις αύξηση των εσόδων του δημοσίου όταν καταρρέει όλη η παραγωγή κι όταν οι άνθρωποι μένουν άνεργοι, αυτό το βλέπουμε άμεσα με τις επιπτώσεις που έχει στα ασφαλιστικά ταμεία, στα έσοδα του δημοσίου κτλ.

Η ελληνική διάσταση της κρίσης συναρτάται με τα διαρθρωτικά προβλήματα  της ελληνικής οικονομίας, κοινωνίας αλλά και διοίκησης καθώς και με το πολιτικό σύστημα και το αδιέξοδο μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης που ακολουθήθηκε.

Παράλληλα, όμως, υπάρχει και η διάσταση της κρίσης της Ευρωζώνης. Δημιουργήσαμε μια Ευρωζώνη βασισμένη σε ένα νόμισμα χωρίς όμως κοινή νομισματική και οικονομική πολιτική. Επιπλέον η Ευρώπη κινείται με αργούς ρυθμούς για να αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα με αποτέλεσμα και η κρίση να επεκτείνεται και σε άλλες χώρες και το κόστος διάσωσης να γίνεται πάρα πολύ μεγάλο. Εάν είχαν παρθεί έγκαιρα μέτρα θα μπορούσε με μικρότερο κόστος να έχει διασωθεί η Ευρωζώνη.

Οι Πράσινοι από τις ευρωεκλογές του 2009 λέγαμε ότι με 500 δις ευρώ θα είχε αναζωογονηθεί η οικονομία, θα είχε στραφεί σε πράσινη κατεύθυνση και θα είχαν δημιουργηθεί και 5 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας. Τώρα η διάσωση έχει κοστίσει πάνω από 1 τρις ευρώ και προφανώς θα κοστίσει ακόμη περισσότερο χωρίς να διασώζεται η πραγματική οικονομία καθώς τα χρήματα πάνε στη διάσωση των τραπεζών και για τα ομόλογα. Αν λοιπόν είχε ακολουθηθεί άλλη πολιτική και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα.

 Χρειαζόμαστε καινούρια εργαλεία. Πρέπει να προχωρήσουμε με περισσότερη Ευρώπη για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα. Απέναντι στις παγκόσμιες αγορές δεν μπορούμε να είμαστε μόνοι μας. Περισσότερη Ευρώπη σημαίνει ενοποίηση του τραπεζικού συστήματος – ώστε να είναι ισχυρό και να αντιμετωπίζει τις επιθέσεις των κερδοσκόπων -  και διασφάλιση των καταθέσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτό θα έχει πολύ μικρότερο κόστος από τη διάσωση και ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μεμονομένα. Θέλουμε,όμως, και οικονομική και νομισματική ένωση: Μια Ευρώπη που βασίζεται μόνο σε ένα κοινό νόμισμα δεν μπορεί να επιβιώσει γιατί το κοινό νόμισμα δημιούργησε ανισοκατανομή: ο βορράς έχει πλεονάσματα, ο νότος έχει ελλείμματα.

Θέση των Πράσινων είναι να μετατραπούν τα εθνικά χρέη που είναι πάνω από 60%, σε ευρωπαϊκά έτσι ώστε να αποσβεσθούν πιο εύκολα. Αν γινόταν αυτό, η Ελλάδα θα διασωζόταν πιο εύκολα και με χαμηλότερο κόστος, αλλά το ίδιο ισχύει και για άλλες χώρες. Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η αλληλεγγύη και όχι η τιμωρία των χωρών θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση του χρέους.

Επίσης ζητάμε πολιτική ένωση της Ευρώπης που σημαίνει ότι θα υπάρχει ένα θεσμικό επίπεδο οι εκπρόσωποι του οποίου θα εκλέγονται απευθείας από τους πολίτες. Συγκεκριμένα τόσο ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όσο και ο υπουργός Οικονομικών θα πρέπει να εκλέγονται άμεσα από τους πολίτες και το Ευρωκοινοβούλιο με ισχυρή εντολή έτσι ώστε να συγκλίνουμε στην Ευρωπαϊκή ενοποίηση. Βέβαια αυτό σημαίνει εν μέρει και μεταφορά εθνικής κυριαρχίας, μηχανισμούς ενοποίησης, κοινές ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες, δημοκρατικό έλεγχο και διαφάνεια – που θα διασφαλισθεί με μεγαλύτερο ρόλο τόσο των Εθνικών Κοινοβουλίων όσο και του Ευρωκοινοβουλίου. Οι Πράσινοι έχουμε εισηγηθεί να υπάρξει μια Σύνοδος των Εθνικών Κοινοβουλίων, του Ευρωκοινοβουλίου και της Κοινωνίας των πολιτών έτσι ώστε να διαμορφωθεί μία νέα συνθήκη ευρωπαϊκής πολιτικής ενοποίησης.

Η Ευρώπη χρειάζεται ίδιους πόρους, που θα προέλθουν από την εφαρμογή του φόρου χρηματοπιστωτικών συναλλαγών – κάτι που πρόσφατα υιοθετήθηκε – και υπολογίζεται ότι θα αποφέρει στην ΕΕ από 20 έως 250 δις ευρώ, άρα θα μπορούσε να είναι ισχυρό εργαλείο για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και ανάκαμψης της οικονομίας.

Τα ομόλογα έργου θα μπορούσε να είναι ένα σημαντικό εργαλείο. Οι Πράσινοι υποστηρίζουμε, όμως, ότι πρέπει τα χρήματα αυτά να διατεθούν σε οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά βιώσιμα έργα κι όχι όπως στο παρελθόν σε μεγάλα έργα και μονάδες οι οποίες δεν συνεισφέρουν στην αναζωογόνηση της πραγματικής οικονομίας και στην κοινωνική συνοχή.

Οι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο έχουμε επεξεργασθεί μια σειρά προτάσεων κι έχουμε κάνει εισηγήσεις και στον πρόεδρο της Επιτροπής κ.Μπαρόζο, ιδαίτερα για το θέμα της κατάρρευσης του ελληνικού συστήματος υγείας. Προετοιμάζουμε, επίσης, ένα συνεκτικό σχέδιο για πράσινες επενδύσεις στην Ελλάδα προς όφελος της κοινωνίας και του περιβάλλοντος.

Έχουμε προτείνει στα Περιφερειακά Συμβούλια σε συνεργασία με τους κοινωνικούς και επαγγελματικούς φορείς να συντάξουν ένα σχέδιο καταρχάς για την κάθε περιφέρεια και μετά, από κοινού με το εθνικό κοινοβούλιο, να διαμορφώσουν το συνολικό σχέδιο βιωσιμότητας, πράσινης οικονομίας, κοινωνικής συνοχής, απασχόλησης συνολικά για τη χώρα που θα το πρέπει να κατατεθεί το αργότερο μέχρι τις αρχές του φθινοπώρου.

Μας απασχολεί, επίσης, πως θα προσαρμοστούν όλοι οι όροι του μνημονίου στις ευρωπαϊκές πολιτικές, αξίες και κεκτημένα κάτι που δεν απασχόλησε τις  άλλες πολιτικές δυνάμεις. Πρόσφατα στο Ευρωκοινοβούλιο υποστηρίξαμε με ισχυρή πλειοψηφία ένα μέσο διαπραγμάτευσης, το λεγόμενο διπλό πακέτο, το οποίο προβλέπει ευρωπαϊκό έλεγχο στα δημοσιονομικά ώστε να πετύχουν οι χώρες μηδενισμό των ελλειμμάτων. Τι λέει αυτό το πακέτο: ότι δεν πρέπει τα μέτρα εξυγίανσης να πλήξουν την πολιτική για την Παιδεία και την Υγεία. Αν οι όροι του Μνημονίου πλήττουν την Παιδεία και την Υγεία πρέπει να προσαρμοσθούν σ’ αυτή την ευρωπαϊκή πολιτική. Το “διπλό πακέτο” λέει ότι η εξυγίανση δεν πρέπει να οδηγήσει επίσης σε εκπτώσεις Στον κοινωνικό διάλογο και να πλήξει τους κατώτερους μισθούς. Λέει, επίσης, ότι τα προγράμματα προσαρμογής πρέπει να λαμβάνουν υπόψη το αν προκαλείται ύφεση και να διορθώνονται. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι αν το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα λειτουργούσε σοβαρά θα στηριζόταν σε ευρωπαϊκά δεδομένα, θα διεκδικούσε συμμαχίες και δεν θα πηγαίναμε στη διαπραγμάτευση ως «μαύρο πρόβατο» αλλά ως μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας. Ζητάμε λοιπόν να προσαρμοσθεί όλο το Μνημόνιο στους ευρωπαϊκούς όρους κάτι που από την πλευρά της ελληνικής κοινωνίας και πολιτικής απαιτεί πολύ και συγκεκριμένη δουλειά.

Ως Πράσινοι στο Ευρωκοινβούλιο έχουμε ζητήσει να παραταθεί ο χρόνος επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων κατά δύο έτη δηλαδή έως το 2016 ώστε η Ελλάδα να μπορέσει επιτύχει τους στόχους. Τα χρήματα που θα απαιτηθούν για αυτήν την παράταση και θα είναι 10, 15 ή περισσότερα δις ευρώ θα πρέπει να δοθούν από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.

Ακόμη έχουμε ζητήσει βοήθεια για το Μεταναστευτικό με τροποποίηση της συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ, για να μην παγιδεύονται οι άνθρωποι που θέλουν να πάνε σε άλλες χώρες στα ελληνικά σύνορα μόνο. Έχει αρχίσει αυτή η διαπραγμάτευση αλλά είναι εξίσου σημαντικό να αξιοποιηθούν από την Ελλάδα πόροι που προβλέπονται για την αντιμετώπιση των θεμάτων που δημιουργούνται από την μετανάστευση, πχ  για τη δημιουργία χώρων υποδοχής, για προγράμματα υγείας των μεταναστών που θα μπορούσαν όμως έτσι να ενισχύσουν και τα δημόσια νοσοκομεία.

Οι Πράσινοι έχουμε κάνει σημαία μας το αίτημα να δώσει στοιχεία η Ελβετία αλλά και άλλες χώρες για τις καταθέσεις Ελλήνων στις τράπεζές τους. Είναι κάτι που οι κυβερνήσεις της χώρας μας μέχρι τώρα έδειξαν πολιτική απροθυμία να το προχωρήσουν. Εμείς έχουμε ζητήσει από την Κομισιόν να παρέμβει ενεργά. Δεν μπορεί να ζητούνται θυσίες από τους έλληνες πολίτες που είναι στα όρια της επιβίωσης και να μην αντιμετωπίζεται η φοροδιαφυγή.

Σχετικά με τους εξοπλισμούς ζητούμε την εγγύηση των ελληνικών συνόρων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε να παγώσουν οι αμυντικές κι εξοπλιστικές δαπάνες.

Τέλος, ζητούμε επαναπροσδιορισμό του τρόπου απορρόφησης των ευρωπαϊκών πόρων στην Ελλάδα. Η χώρα μας δεν μπορεί να απορροφήσει τα ευρωπαϊκά κονδύλια, βρίσκεται σε αδιέξοδο. Πρόσφατο παράδειγμα για το οποίο καταθέτουμε και ερώτηση αυτές τις ημέρες είναι το γεγονός ότι η χώρα μας κατάφερε να απορροφήσει – εν μέσω κρίσης - μόνο το 50% από το κονδύλιο που της αναλογούσε από ταμείο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής για την αγορά φρούτων και λαχανικών που διανέμονται σε σχολεία.

Έχουμε προτείνει να περάσουν οι πόροι στην περιφέρεια για να φτάσουν γρήγορα, στοχευμένα και εκεί που πράγματι χρειάζονται – στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στους άνεργους, σε όσους εντάσσονται σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Φυσικά πρέπει να υπάρξει και η σχετική κινητοποιήση και προετοιμασία των περιφερειακών δομών της χώρας.

Δυστυχώς και στα θέματα της απασχόλησης η Ελλάδα δεν έχει καταθέσει ένα αναλυτικό σχέδιο που να αφορά στην αποτελεσματική κατάρτιση αλλά και στην δημιουργία πραγματικά νέων θέσεων χρησιμοποιώντας μέσω της υιοθέτησης νέων εργαλείων όπως θα μπορούσε πχ να είναι η Εγγύηση για τους Νέους ώστε να βρουν θέση εργασίας ή να πετύχουν την στοχευμένη κατάρτισή τους ή να μπορέσουν να εργαστούν για ένα διάστημα σε κάποια άλλη χώρα»

Οι εκλογές στη Γαλλία ήταν εντελώς διαφορετικές από τις Ελληνικές. Ο Πρόεδρος Hollande ήλπιζε για μια νομοθετική πλειοψηφία του Σοσιαλιστικού Κόμματός του, των Πράσινων και της Ριζοσπαστικής Αριστεράς στο δεύτερο γύρο της ψηφοφορίας. Το γαλλικό εκλογικό σώμα φαίνεται να συμφώνησε με την ανάγκη για αλλαγή, δίνοντας στην αριστερά την πρώτη της νίκη από το 1997. Η κυβέρνηση συνασπισμού του Πρωθυπουργού κ. Jean-Marc Ayrault των Σοσιαλιστών, της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και των Πράσινων εξασφάλισε την πλειοψηφία των 309 εδρών, δίνοντας στον πρόεδρο και την αναπτυξιακά προσανατολισμένη ατζέντα του μια σημαντική ώθηση.

Οι Γάλλοι Πράσινοι του EÉLV πανηγυρίζουν το καλύτερο εκλογικό τους αποτέλεσμα στο δεύτερο γύρο, στον οποίο κέρδισαν 18 έδρες και αρκετούς βουλευτές για να σχηματίσουν κοινοβουλευτική ομάδα για πρώτη φορά. Ενώ η εκλογική συμφωνία τους με τους Σοσιαλιστές ήταν απαραίτητη για την επιτυχία τους, είναι πλέον σε θέση να σχηματίσουν μια ανεξάρτητη φωνή στην Εθνοσυνέλευση για πρώτη φορά, και αυτό προσφέρει συναρπαστικές ευκαιρίες. Επιπλέον, το κόμμα είναι περήφανο για ισόρροπη συμμετοχή των φύλων στην αντιπροσωπεία του, με εννέα άνδρες και εννέα γυναίκες. Το κόμμα μπορεί να καυχηθεί πλέον για 18 βουλευτές (17, μετά την υποχρεωτική παραίτηση από τη κοινοβουλευτική ομάδα της Υπουργού Cecile Duflot), 11 γερουσιαστές, 16 ευρωβουλευτές και 2 υπουργούς. Δύο νέοι Πράσινοι εντάσσονται στην ομάδα των ευρωβουλευτών EELV: ο Jean-Jacob Bicep αντικατάστατης του Pascal Canfin (νέος Υπουργός Ανάπτυξης) και ο Kerim Zéribi που αντικαθιστά τον ευρωβουλευτή της Σοσιαλιστικής Ομάδας και πλέον Υπουργό Εσωτερικών, Jean-Pierre Chevenement.

Παρά το αποτέλεσμα, απαιτείται προσοχή στην ερμηνεία του γαλλικού αποτελέσματος. Οι Γάλλοι Πράσινοι είναι πλέον το τρίτο κόμμα σε αριθμό εδρών για πρώτη φορά, αλλά είναι (όπως ο ιδρυτής του κόμματος και ευρωβουλευτής Daniel Cohn-Bendit, παρατήρησε αυτή την εβδομάδα), μακριά από αυτή τη θέση στο μυαλό του γαλλικού εκλογικού σώματος. Η υποτονική προεκλογική εκστρατεία της Eva Joly, που είχε ως αποτέλεσμα τη σχετική χαμηλή υποστήριξη του 2,3% των ψήφων και φαγωμάρα μεταξύ ορισμένων φατριών του κόμματος έχουν οδηγήσει σε σοβαρή μείωση από τα υψηλά του αποτελέσματος κατά 16% στις ευρωεκλογές του 2009. Οι Γάλλοι Πράσινοι κατάφεραν να ανέβουν στο 5,5% στον πρώτο γύρο των γενικών εκλογών, ωστόσο, τώρα βρίσκονται να συμμετέχουν σε μια κυβέρνηση που δεν απαιτεί την ψήφο τους στην Εθνοσυνέλευση, αλλά θα τους ζητήσει να είναι μέρος των αναγκαίων αλλά αντιλαϊκών πολιτικών για τα επόμενα χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι το κόμμα πρέπει να εξετάσει σοβαρά πώς μπορεί να ανακτήσει τον ενθουσιασμό και την πίστη σε αυτούς τους τομείς της γαλλικής κοινωνίας που απευθύνθηκε πριν από τρία χρόνια, και να αναζωογονήσει την ακτιβιστική του. Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι το κόμμα έχει εμπλακεί ασταμάτητα σε προεκλογικές εκστρατείες για τα τελευταία τρία χρόνια, το γεγονός ότι το κόμμα εκπροσωπείται πλέον και στην Εθνική Συνέλευση θα δώσει το χρόνο στους Γάλλους Πράσινουν να ανταποκριθούν στη νέα πρόκληση οδηγώντας το κόμμα σε μια επανάληψη της επιτυχίας της εκστρατείας του 2009.
 

Με πρωτοβουλία του Νίκου Χρυσόγελου οργανώθηκε, την Παρασκευή 8 Ιουνίου, στην αίθουσα του Γραφείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Αθήνα, μια ενδιαφέρουσα συζήτηση: “Η ελληνική κρίση και η ευρωπαϊκή διάσταση. Οι απόψεις των ελλήνων ευρωβουλευτών” . Σε αυτή συμμετείχαν ο Νίκος Χρυσόγελος, Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, η Άννυ Ποδηματά, Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και ο Γιώργος Κουμουτσάκος, Ομάδα τoυ Ευρωπαϊκoύ Λαϊκoύ Κόμματoς (Χριστιαvoδημoκράτες) και των Ευρωπαίωv Δημoκρατώv. Στην ενδιαφέρουσα συζήτηση είχαν προσκληθεί όλοι οι έλληνες ευρωβουλευτές. Οι περισσότεροι είχαν δηλώσει το ενδιαφέρον τους να συμμετάσχουν, αλλά οι προεκλογικές ή άλλες υποχρεώσεις τους δεν το επέτρεψαν. Όσοι δημοσιογράφοι και πολίτες συμμετείχαν στην συζήτηση την βρήκαν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. Πολλοί από τους έλληνες ευρωβουλευτές (άντρες και γυναίκες) έχουν εκφράσει τη διάθεσή τους να οργανώνονται πιο συστηματικά και στην Ελλάδα παρόμοιες συζητήσεις με την συμμετοχή ευρωβουλευτών, κάτι που θα συνέβαλε σε έναν ουσιαστικότερο πολιτικό διάλογο.