Το πρώτο άρωμα (FF-B) που βρέθηκε να είναι γονιδιοτοξικό, αν και κυκλοφορούσε εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον, υποτίθεται ότι αποσύρθηκε από την αγορά χωρίς η Επιτροπή να διερευνήσει ποτέ του λόγου το αληθές και χωρίς να δραστηριοποιήσει τα Κράτη Μέλη για έκτακτους ελέγχους που να πιστοποιούν ότι όντως έχει αποσυρθεί.

Για τα άλλα δύο (το TRADISMOKE TM A και το SCANSMOKE R909) η Επιτροπή εμφανίζεται να μην έχει καν διαβάσει τη γνωμάτευση της αρμόδιας ευρωπαϊκής υπηρεσίας: μας καθησυχάζει ότι δεν είναι γονιδιοτοξικά, ενώ η EFSA επιμένει για τη μη ασφαλή χρήση τους και προτείνει την άμεση λήψη μέτρων με θέσπιση ανώτατων ορίων, μέτρων τα οποία ποτέ δεν ελήφθησαν.

Για το τέταρτο άρωμα καπνού (ΑΜ01), παρά την κατηγορηματική γνωμάτευση της EFSA για την γονιδιοτοξικότητά του, έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία στο διακινητή να αποδείξει την αθωότητά του. Στο μεταξύ, όμως, δεν έχει ληφθεί κανένα προληπτικό μέτρο για την προστασία της δημόσιας υγείας, για ένα άρωμα που βρίσκεται ήδη στην αγορά τουλάχιστον εδώ και μια δεκαετία. Έτσι, αντί για την απαραίτητη προσωρινή αναστολή κυκλοφορίας μέχρι την πιθανή αναθεώρηση της αρνητικής γνωμάτευσης, ούτε η διακίνησή του έχει θιγεί ούτε και ο πολίτης προστατεύεται, έστω με ενημερωτική σήμανση, από το γονιδιοτοξικό αυτό σκεύασμα.

«Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρεται σαν να παίζει κρυφτούλι, για να συγκαλύψει την πλήρη αδράνειά της στη λήψη μέτρων για τα αρώματα καπνού», δήλωσε ο Μιχάλης Τρεμόπουλος. «Οι ουσίες αυτές, που δεν επισημαίνονται πάντοτε ξεκάθαρα, σύμφωνα με τα λεγόμενα της ίδιας της Κομισιόν, εξακολουθούν και προστίθενται, παρά τις γνωματεύσεις της αρμόδιας ευρωπαϊκής υπηρεσίας. Γιατί η EFSA να μπει στον κόπο και τα έξοδα για να καταλήξει στις γνωματεύσεις της, και αυτές να μη λαμβάνονται υπόψη; Μήπως γιατί είναι αμφιλεγόμενη και στελέχη της έχουν στενές σχέσεις με τη βιομηχανία τροφίμων; Αν είναι έτσι, τότε ας λύσουν το πρόβλημα με αποφασιστικότητα και διαφάνεια. Και όταν η EFSA λειτουργεί σωστά, να προσαρμόζονται και οι πολιτικές. Αλλιώς, γιατί να ξοδευτούν τόσα χρήματα για συσκέψεις με τα Κράτη-Μέλη για τη σύνταξη ενός νομοθετικού έργου που τελικά δεν ενεργοποιείται για να προστατέψει τη δημόσια υγεία; Στο τέλος θα μας προτείνουν να κλείσουμε τα μάτια και να εμπιστευτούμε τυφλά τη βιομηχανία».