09 Μαρτίου 2012

Αγορά όπλων σε αντάλλαγμα του Πακέτου Στήριξης προς την Ελλάδα

 

Σύμφωνα με την "δέκατη τρίτη ετήσια έκθεση του Συμβουλίου για τον καθορισμό κοινών κανόνων που διέπουν τον έλεγχο των εξαγωγών στρατιωτικής τεχνολογίας και εξοπλισμού"[1], επιβεβαιώνεται η πληροφορία ότι ευρωπαϊκές χώρες πούλησαν στην Ελλάδα στρατιωτικό εξοπλισμό αξίας μεγαλύτερης του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ την ίδια περίοδο που διαπραγματευόντουσαν το πρώτο πακέτο στήριξης, το 2010. Η Γαλλία ήταν ο μεγαλύτερος προμηθευτής στρατιωτικού εξοπλισμού (876 εκ. ευρώ) ενώ ακολουθούν οι υποστηρικτές των σκληρών μέτρων λιτότητας Γερμανία (36 εκ. ευρώ) και Ολλανδία (53 εκ. ευρώ), η Ιταλία (54 εκ. ευρώ) και η Ισπανία (33 εκ. ευρώ). Δημοσίευμα σε εφημερίδα[2] που παρουσιάζει την έκθεση τονίζει δε ότι (σύμφωνα με σύμβουλο του πρώην πρωθυπουργού του οποίου δεν δίδει το όνομα αλλά που είχε επιβεβαιώσει και δημοσίευμα άλλης εφημερίδας στο παρελθόν[3]) ασκήθηκαν από κράτη μέλη έμμεσες πιέσεις στην προηγούμενη κυβέρνηση για την αγορά των όπλων με αντάλλαγμα την υποστήριξη τους στην παροχή του πακέτου στήριξης. Επίσης, σύμφωνα με δημοσίευμα της Ελληνικής εφημερίδας City Press (6-3-2012)[4], η κυβέρνηση με πρωτοβουλία του Έλληνα Υπουργού Άμυνας προωθεί την προμήθεια 6 υπερσύγχρονων γαλλικών φρεγατών έναντι ενός ποσού της τάξης των 3-4 δισεκατομμυρίων ευρώ. Η παραγγελία αυτή έρχεται να προστεθεί στην αγορά από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ακόμη δύο γερµανικών υποβρυχίων τύπου 214, µε κόστος 1 δισ. ευρώ. Την ίδια στιγμή που η Ελληνική Κυβέρνηση και η Τρόικα περικόπτουν μισθούς, συντάξεις και πολύτιμες δαπάνες για την κοινωνική πρόνοια και μέριμνα, κράτη μέλη της ΕΕ (που στηρίζουν τα σκληρά μέτρα λιτότητας) σχεδόν εξαναγκάζουν την Ελλάδα να παραμένει ένας από τους μεγαλύτερους αγοραστές οπλικών συστημάτων στην περιοχή.
1.    Συνάδει αυτή η πρακτική με τους όρους και τα μέτρα που έχει θέσει η Τρόικα για την προσπάθεια εξυγίανσης των δημοσιονομικών της Ελλάδας;
2.    Δεν θεωρεί ότι ο εξορθολογισμός και η σημαντική μείωση των εξοπλιστικών δαπανών της Ελλάδας είναι απαραίτητες και πιο βιώσιμες λύσεις από την οριζόντια μείωση μισθών, συντάξεων και κοινωνικών παροχών;
3.    Μπορεί να θεωρηθούν αυτές οι δαπάνες για εξοπλιστικά προγράμματα το 2010 και το 2011 ως "επαχθές χρέος" το οποίο δεν είναι δίκαιο να αποπληρωθεί, λαμβάνοντας υπόψη το αυστηρό πρόγραμμα μισθολογικών και κοινωνικών περικοπών που προωθείται για την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους της χώρας;


[1]     2011/C 382/01, http://eur-lex.europa.eu/JOHtml.do?uri=OJ%3AC%3A2011%3A382%3ASOM%3AEL%3AHTML
[2]     http://euobserver.com/13/115513
[3]     http://www.neurope.eu/article/merkel-and-sarkozy-want-samaras-sign-secure-leopard-and-rafale-sales
[4]     http://www.citypress.gr/index.html?action=article&article=96943
 
 
 

 

Απάντηση του κ. Rehn  εξ ονόματος της Επιτροπής

11.5.2012

E-002666/2012

 

Η Επιτροπή παραπέμπει τον κ. βουλευτή στην απάντηση που έχει δώσει στη γραπτή ερώτηση E-000616/2012[1].

 

Η απόφαση σχετικά με τη σύνθεση της δημοσιονομικής προσαρμογής είναι απόφαση που ελήφθη από την ελληνική κυβέρνηση και το ελληνικό κοινοβούλιο, και όχι από την Επιτροπή, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ. Ο ρόλος αυτών των θεσμικών οργάνων στο πλαίσιο του προγράμματος προσαρμογής είναι κατά πρώτο και κύριο λόγο να συμβουλεύει και να εξασφαλίζει ότι τα μέτρα που θα ληφθούν θα είναι αξιόπιστα, συνεπή και ποσοτικοποιημένα με ικανοποιητικό τρόπο, καθώς και να παρακολουθούν την εφαρμογή τους.

 

Οι περικοπές των αμυντικών δαπανών[2] αποτελούν σημαντικό μέρος της δημοσιονομικής προσαρμογής στην Ελλάδα από την έναρξη εφαρμογής του προγράμματος. Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat[3], οι αμυντικές δαπάνες στην Ελλάδα μειώθηκαν από 4,0% το 2000 σε 3,4% το 2009 και σε 2,2% του ΑΕΠ το 2010. Περικοπές δαπανών πραγματοποιήθηκαν επίσης το 2011 και αναμένονται περαιτέρω περικοπές των αμυντικών δαπανών στο πλαίσιο της πρόσθετης δημοσιονομικής προσαρμογής που προβλέπεται για το 2012-14. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη επικαιροποίηση του ΜΣ[4], τα δημοσιονομικά μέτρα που είναι απαραίτητα για τη μείωση του ελλείμματος το 2013 και το 2014 θα πρέπει να επικεντρώνονται στις αμυντικές δαπάνες χωρίς να θίγεται η αμυντική ικανότητα της χώρας, αλλά θα πρέπει να καλύπτουν επίσης τις συντάξεις και τις κοινωνικές μεταβιβάσεις[5], την αναδιάρθρωση της κεντρικής διοίκησης και της τοπικής αυτοδιοίκησης, και τον εξορθολογισμό των φαρμακευτικών δαπανών και των λειτουργικών δαπανών των νοσοκομείων.

 

Οι δαπάνες κοινωνικής πρόνοιας (συντάξεις, οικογενειακά επιδόματα, επιδόματα ανεργίας κ.λπ.) και υγείας ανήλθαν σε 24% του ΑΕΠ το 2010. Δεδομένου του μεγέθους των δαπανών αυτών σε σχέση με τις συνολικές κρατικές δαπάνες και της απότομης αύξησης των δαπανών για κατοχυρωμένα δικαιώματα κατά την περίοδο πριν από την κρίση, οι εν λόγω συνιστώσες των δαπανών πρέπει επίσης να συμβάλουν σημαντικά στη δημοσιονομική εξυγίανση.

 


[1]     http://www.europarl.europa.eu/QP-WEB/home.jsp

[2]     (για προμήθειες, δαπάνες του Υπουργείου Άμυνας και δαπάνες για το προσωπικό, όπως για παράδειγμα ο αριθμός των εισακτέων στη στρατιωτική ακαδημία)

[3]     Βάση δεδομένων COFOG

[4]     Βλ. παράρτημα της έκθεσης συμμόρφωσης των υπηρεσιών της Επιτροπής: http://ec.europa.eu/economy_finance/publications/occasional_paper/2012/pdf/ocp94_en.pdf

[5]     (κατά τρόπο ώστε να διασφαλίζεται η βασική κοινωνική προστασία)

 

 

Last modified on Τρίτη, 19 Ιουνίου 2012 16:09