Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ στις 16/5/2022: Πυρηνική ενέργεια; Επικίνδυνη, ακριβή και αναξιόπιστη - ΤΑ ΝΕΑ

Των Rebecca Harms* και Νίκου Χρυσόγελου**

Η πυρηνική βιομηχανία και ορισμένοι πολιτικοί επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν  ενεργειακή και κλιματική κρίση για να ξαναδώσουν ώθηση στην πυρηνική ενέργεια. Ισχυρίζονται ότι είναι απαραίτητη, ασφαλής και φθηνή. Πιέζουν να αντιμετωπιστεί, στο πλαίσιο της EU taxonomy for sustainability, σαν βιώσιμη, πράσινη επένδυση ώστε να χρηματοδοτείται από ευρωπαϊκούς και εθνικούς, κυρίως δημόσιους, πόρους.

Η άνοδος των ενεργειακών τιμών δεν είναι αποτέλεσμα “βιαστικής” ενεργειακής μετάβασης αλλά, αντιθέτως, αργής, συχνά χωρίς ολοκληρωμένη υποστήριξη, απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα.

Από την άλλη, η Ευρώπη εξακολουθεί να τροφοδοτεί τον πόλεμο της Ρωσίας με δισεκατομμύρια, εισάγοντας αέριο και πετρέλαιο από τη χώρα αυτή, την ίδια στιγμή που χιλιάδες άνθρωποι σφαγιάζονται και πόλεις σβήνουν. 

Προφανώς, δεν υπάρχει μαγικός δρόμος για να φτάσουμε σε εφοδιασμό με πλήρως βιώσιμη ενέργεια. Στον πυρήνα της στρατηγικής μας, όμως, είναι να επιταχύνουμε την προώθηση όλων των μορφών ανανεώσιμης ενέργειας με κοινωνική δικαιοσύνη και περιβαλλοντικό σχεδιασμό καθώς και να παίρνουμε περισσότερα χρησιμοποιώντας λιγότερη ενέργεια, ώστε να πετύχουμε ένα ενεργειακό σύστημα φιλικό προς το κλίμα, και βιώσιμο. Η πυρηνική ενέργεια δεν έχει ρόλο. 

Πολλοί επιμένουν να διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα παρουσιάζοντας τη Γαλλία ως ΤΟ καλό παράδειγμα για τη «βιωσιμότητα» της πυρηνικής ενέργειας. Ποια είναι, όμως, η πυρηνική πραγματικότητα του Μακρόν; Είναι διαθέσιμη και φθηνή η πυρηνική ενέργεια στη Γαλλία; Τον Απρίλιο 2022, για μια ολόκληρη εβδομάδα, το μισό από το γαλλικό πυρηνικό δυναμικό των 61,4 GW ήταν εκτός δικτύου, μη διαθέσιμο. Πάλι οι γειτονικές χώρες, ανάμεσά τους και η Γερμανία, κλήθηκαν να καλύψουν ενεργειακά τη Γαλλία.

Στις 4 Απριλίου η Γαλλία αναγκαζόταν να πληρώσει στην προθεσμιακή αγορά σχεδόν 3.000 ευρώ τη μεγαβατώρα, κάπου 3 ευρώ την κιλοβατώρα. Στη Γερμανία, την ίδια ημέρα, η τιμή ήταν 101 ευρώ η μεγαβατώρα (σχεδόν 30 φορές χαμηλότερα).

Το ενεργειακό μείγμα της Γαλλίας είναι 71% πυρηνικά και 21% ανανεώσιμες. Αν οι μισοί αντιδραστήρες είναι εκτός λειτουργίας, κάνει κρύο και δεν φυσάει πολύ, τότε η Γαλλία έχει ιδιαίτερα υψηλές ανάγκες σε αέριο. Αν τους προηγούμενους μήνες η Γαλλία δεν καλύπτονταν από τη Γερμανία και άλλες γειτονικές της χώρες, θα είχε τοπικές διακοπές ηλεκτροδότησης.

Όλους τους χειμώνες από το 2005 και μετά, η Γαλλία είχε περισσότερες εισαγωγές ρεύματος από τη Γερμανία, από ό,τι το αντίστροφο. Οι γαλλικοί πυρηνικοί αντιδραστήρες ωθούν προς τα πάνω τις τιμές ηλεκτρικού ρεύματος, καθώς δεν είναι αξιόπιστοι. Τεχνικά προβλήματα, αποτελούν την κύρια αιτία. Ο μέσος όρος ηλικίας τους είναι 31 χρόνια. Μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί 120 σοβαρά “περιστατικά” σε γαλλικούς αντιδραστήρες. Καθώς στο μεταξύ εμφανίζονται, και σε σύγχρονους αντιδραστήρες, αστοχίες υλικού, ακόμη και στα συστήματα έκτακτης ανάγκης, τα προβλήματα δεν θα εξαφανιστούν με την παράταση του χρόνου ζωής των αντιδραστήρων. Θα αυξηθούν.

Κατασκευή νέων αντιδραστήρων, δεν έχουμε, μέχρι στιγμής, ούτε στη Γαλλία. Από το Τσερνομπίλ και μετά, μόνο μια περίπτωση υπάρχει: το Flamanville 3 που θα συνδεθεί στο δίκτυο το 2023, με καθυστέρηση 11 χρόνων! Ακόμα και αν δεν υπήρχαν άλλα προβλήματα, οι νέοι πυρηνικοί αντιδραστήρες θα χρειάζονταν δεκαετίες για να κατασκευαστούν, οπότε δεν μπορούν να συνεισφέρουν στην αντιμετώπιση της ενεργειακής και κλιματικής κρίσης. 

Οι Πυρηνικοί Αντιδραστήρες Μικρής Κλίμακας, που εξυμνεί ο Μακρόν, υπάρχουν ΜΟΝΟ σε σχεδιαστήρια. Κανείς δεν είναι σε θέση να πει σήμερα τι μορφή θα έχουν στην πραγματικότητα, πότε θα είναι έτοιμοι και πόσοι θα χρειαστούν για να αντικαταστήσουν όσους κλείσουν τα επόμενα χρόνια λόγω παλαιότητας. 

Όσοι προσπαθούν να προωθήσουν την πανάκριβη πυρηνική ενέργεια ως μαγικό ραβδί διαφυγής από τις εισαγωγές ρωσικών καυσίμων παραγνωρίζουν ότι η Ρωσία αποτελεί παίκτη-κλειδί στο χώρο της κατασκευής πυρηνικών μονάδων, προμήθειας καυσίμου και παραλαβής πυρηνικών αποβλήτων. Πρόσφατα μόλις, η Φινλανδία ακύρωσε συμβόλαιο κατασκευής που είχε με τη Rosatom.

Στην περίπτωση των 4 πυρηνικών αντιδραστήρων που κατασκευάζει η Rosatom στο Ακούγιου Τουρκίας, η Ρωσία θα διαχειρίζεται τα απόβλητα και την πυρηνική μονάδα μέχρι την αποσυναρμολόγησή της!

Οι στρατιωτικές ρωσικές επιχειρήσεις κατά του πυρηνικού σταθμού του Τσερνομπίλ και η στρατιωτική κατάληψη του μεγαλύτερου πυρηνικού σταθμού της Ευρώπης στη Ζαπορίζια, επιβεβαίωσαν τους φόβους, ότι σε καιρό πολέμου, τα πυρηνικά εργοστάσια μοιάζουν με προ-εγκατεστημένες πυρηνικές βόμβες και μπορούν να γίνουν όπλα μαζικής καταστροφής. 

Επομένως, Πυρηνική ενέργεια; Όχι, ευχαριστώ.

* Η Rebecca Harms είναι π. ευρωβουλευτής  (2004-2019) και συμπρόεδρος της Ομάδας των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο

** O Νίκος Χρυσόγελος, είναι π. Ευρωβουλευτής, μέλος του Συμβουλίου του νέου κόμματος ΠΡΑΣΙΝΟΙ  

Ακούω κυβερνητικούς κυρίως βουλευτές να αναπαράγουν #fakenews για το δογματισμό των γερμανών Πράσινων που "επιμένουν να κλείσουν τα 3 τελευταία πυρηνικά εργοστάσια, ενώ εισάγουν πυρηνική ενέργεια από τη Γαλλία".

Πολύ μεγάλο ψέμα. Στη Γαλλία τα 29 από τα 58 εργοστάσια είναι εκτός λειτουργίας και η Γαλλία έχει ακόμα ενέργεια γιατί ΕΙΣΑΓΕΙ ηλεκτρική ενέργεια από τη Γερμανία που με τα ηλιακά συστήματά της παράγει περισσότερο ρεύμα από ΟΛΑ τα πυρηνικά εργσοτάσια της Γαλλίας. Και μάλιστα το κόστος ενέργειας στη Γαλλία είνα πολύ μεγαλύτερο από το κόστος ενέργειας στη Γερμανία.
Αυτά γίνονται όταν οι κυβερνητικοί είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία για να στηρίξουν την πυρηνική ενέργεια - με κάθε κόστος - αλλά και προετοιμάζονται για την αυτόνομη και δυναμική συμμετοχή των πράσινων στις εθνικές εκλογές όταν και όποτε γίνουν (προσπαθούν να αποτρέψουν αυτό που συνέβη με τους πράσινους στη Γερμανία και αλλού. Έχουν πάρει μαθήματα εξάλλου από τους Γερμανούς Χριστιανοδημοκράτες).
Μπορεί να είναι εικόνα χάρτης και κείμενο που λέει ">FR+30 Prix France sFR-30 30 FR Prix en €/MWh 185,9 -20,05 92,61 *All+Lux 261,1 329,7 264,8 123,3 122 362,1 Italie Nord"
Στο χάρτη και το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας σε μια σειρά χωρών. Το κόστος της ενέργειας στη Γαλλία για παράδειγμα είναι πολύ μεγαλύτερο από υο κόστος της γειτονικές Γερμανίας 
 
Δεν υπάρχει κανένας δημοσιογράφος εκεί που να θέλει να συζητήσει με ανθρώπους που γνωρίζουμε και έχουμε δεδομένα;
3d street art 01
 
Οι κοινωνικές διακρίσεις έχουν ενταθεί τις τελευταίες δεκαετίες. Πολλοί βιώνουν την κρίση και έχουν δει τα όνειρά τους να γκρεμίζονται. Άλλοι το προσπαθούν πολύ, κι άλλοι νοιώθουν απελπισμένοι και ανήμποροι. Ας κρατήσουμε, όμως κάτι: δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις, αλλά σίγουρα υπάρχουν λύσεις.
 
Υπάρχουν βασικά δύο δρόμοι που δεν οδηγούν όμως στο ίδιο αποτέλεσμα. Ο ένας είναι να πιστέψει η κοινωνία τις ψεύτικες υποσχέσεις πολιτικών δυνάμεων που εκμεταλλεύονται τη βαθιά και πολύπλευρη κρίση και επιδιώκουν να πείσουν ότι πρέπει να επιστρέψουμε στην περιχαράκωση, στον απομονωτισμό, να κλείσουμε τα σύνορα, να διαλύσουμε την ΕΕ. Επιστρέφοντας στο παρελθόν, ισχυρίζονται, θα αντιμετωπίσουμε σύγχρονα προβλήματα που είναι όχι μόνο αποτέλεσμα της οικονομικής παγκοσμιοποίησης αλλά και της τεχνολογικής εξέλιξης, της αλλαγής αξιών, της κατάρρευσης των οικοσυστημάτων και της μείωσης των διαθέσιμων φυσικών πόρων και υπέρβασης της οικολογικών αντοχών του πλανήτη. Η επισροφή στο παρελθόν συνοδεύεται από επίθεση στο δημοκρατικό μοντέλο και στροφή σε ένα ακόμα πιο ελεγχόμενο και απολυταρχικό σύστημα εξουσίας (πχ Τραμπ, Πούτιν κα).
 
Η Βρετανία ακολουθεί αυτόν τον δρόμο, του Brexit, πιστεύοντας στην επιστροφή στο αυτοκρατορικό "όνειρο". Αλλά τώρα διαπιστώνει ότι δεν υπάρχει σχέδιο εξόδου, ότι ειπώθηκαν πολλά ψέμματα. Φαίνεται μάλιστα ότι το κόστος του απομονωτισμού θα είναι πολύ μεγάλο και θα το πληρώσουν οι πιο αδύναμοι. Μόλις μετά την επικράτηση του Brexit, ο κύριος υποκινητής του, το UKIP του Φάρατζ υπέστη πανωλεθρία στις τοπικές εκλογές, έπεσε από το 20% στο 5% και έχει μόνο έναν εκλεγμένο τοπικό σύμβουλο (οι Πράσινοι έχουν 40 εκλεγμένους συμβούλους σήμερα).
 
Ο Τραμπ, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού υποσχέθηκε ένα παρόμοιο σχέδιο, "πρώτα οι ΗΠΑ" για να προστατευθούν υποτίθεται οι πιο αδύναμοι. Όμως, από τα πρώτα πράγματα που έκανε είναι η μείωση της φορολογίας των πλουσίων και των μεγάλων και η διάλυση του δημόσιου συστήματος υγείας που προσπάθησε να αναπτύξει ο Ομπάμα. Οι φόροι που θα γλυτώσουν οι πιο πλούσιοι είναι μεγαλύτεροι από το κόστος του συστήματος υγείας Obamacare.
 
Ίσως αυτά κι αυτά οδήγησαν τους πολίτες στις εκλογές στην Ολλανδία, στην Γαλλία και Γερμανία, να αναζητήσουν άλλες λύσεις, που ούτε την συντήρηση του σημερινού status επιβάλλουν, ούτε όμως οδηγούν στην απομόνωση και στην επιστροφή σε ένα παρελθόν που δεν υπάρχει πλέον. Oι πολλοί επιθυμούν ή και επιδιώκουν ενεργά τον δεύτερο δρόμο, που οδηγεί μεν σε μια ανοικτή κοινωνία, διασφαλίζοντας ταυτοχρόνως την μείωση των ανισοτήτων, την προώθηση νέων καινοτόμων λύσεων που αντιμετωπίζουν τα μεγάλα προβλήματα, που συνδυάζουν την οικονομία με την οικολογική και κοινωνική υπευθυνότητα, την πολιτική με την δημοκρατία και την συμμετοχή των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων, την ανεκτικότητα με την κοινωνική ένταξη και συνοχή.
 
H εκλογή του Macron στην προεδρεία της Γαλλίας και κυρίως η μεγάλη διαφορά του από την Μ.Λεπέν, η ήττα του Βίλντερς στην Ολλανδία, ο περιορισμός της "Εναλλακτικής για την Γερμανία" (AfD) σε ένα χαμηλό 5% στις εκλογές στo κρατίδιο Schleswig-Holstein (όταν πολλοί διακήρυσσαν ότι θα φτάσει σε πολύ υψηλά ποσοστά γιατί "εκπροσωπεί τον Γερμανικό λαό"), δείχνουν ότι το παιχνίδι είναι ανοικτό, δεν οδηγεί κατ΄ανάγκη σε ακροδεξιές κι αντιευρωπαϊκές λύσεις. Δεν είναι όμως σίγουρο ότι θα πάμε με αυτόματο πιλότο σε ένα πιο δίκαιο, πιο οικολογικό και πιο δημοκρατικό σύστημα.
 
Miliste gia tin Evropi
 
Η μεγάλη κινητοποίηση των πολιτών, και σε πολλές περιπτώσεις των νέων, μπορεί να οδηγήσει σε νέες πολιτικές, που θα αλλάξουν το σημερινό σύστημα αλλά με δίκαιο, ισορροπημένο τρόπο και προς την κατεύθυνση της περισσότερης συνεργασίας και αλληλεγγύης στην Ευρώπη, (όχι διάλυση της Ευρώπης), της ανάπτυξης από κοινού λύσεων για τα μεγάλα προβλήματα της ανεργίας, της κατάρρευσης του κοινωνικού μοντέλου, της γήρανσης του πληθυσμού, της κλιματικής αλλαγής, της αύξησης των ανισοτήτων, της βίας και της τρομοκρατίας.
Αλλά κινητοποίηση των πολιτών δεν σημαίνει κατ΄ ανάγκη (ή μόνο) διαδηλώσεις. Πολύ περισσότερο δεν σημαίνει προβολή ανιστόρητων και εξωπραγματικών αιτημάτων περί αύξησης της αγοραστικής και καταναλωτικής δύναμης, διανομής επιδομάτων και ενός κράτους - πατερούλη που φροντίζει για εμάς χωρίς εμάς. Είναι καιρός να χαράξουμε νέα μονοπάτια, μονοπάτια της λογικής, της πράσινης οικονομίας, της ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής, της ενδυνάμωσης της συμμετοχικής δημοκρατίας, της ανανέωσης της πολιτικής.
 
Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν, αλλά λύσεις και φυσικά υπάρχουν αρκεί να σταματήσουμε να είμαστε παθητικοί θεατές ενός στημένου πολιτικού παιχνιδιού, αρκεί να σταματήσουμε να είμαστε οπαδοί που σκοτώνουν και σκοτώνονται στο όνομα της φανέλας και μόνο.