Δυστυχώς όμως η ανησυχία της ακαδημαϊκής κοινότητας για την αύξηση των κυανοβακτηρίων και των κυανοτοξινών δεν βρίσκει ανταπόκριση σε εθνικό επίπεδο αρμοδίων φορέων. Στην Ελλάδα, σε αντίθεση με την πληθώρα μελετών και τεχνικών εκθέσεων, σπανίζουν τα ερευνητικά αποτελέσματα από διαρκή βιοπαρακολούθηση που προσδιορίζουν την οικολογική ποιότητα των λιμνών και στα οποία μπορούν να στηριχθούν τα σχέδια βιώσιμης αποκατάστασης. Υπάρχει παντελής έλλειψη εθνικής στρατηγικής για τη προστασία των λιμνών, καθώς και απαξίωση της επιστημονικής γνώσης στον σχεδιασμό μέτρων προστασίας και αποκατάστασης.

Ο βασικός στόχος της Οδηγίας Πλαίσιο είναι η επίτευξη μέχρι το 2015 ‘’καλής’’ κατάστασης για όλα τα επιφανειακά (ποτάµια, λίµνες, μεταβατικά και παράκτια) και τα υπόγεια νερά, η βιωσιμότητα των υδάτινων πόρων και η εξασφάλιση επαρκών ποσοτήτων νερού για τις διάφορες παραγωγικές χρήσεις αλλά και για τα οικοσυστήματα.

Δεδομένων των υποχρεώσεων της Ελλάδας, όπως απορρέουν από την Οδηγία Πλαίσιο για τα Νερά (2000/60/ΕΕ), για δημοσίευση των σχεδίων διαχείρισης ανά λεκάνη απορροής μέχρι το τέλος του 2009 αλλά και την επίτευξη του στόχου για καλή ποιότητα υδάτων μέχρι το 2015, ερωτάται η Επιτροπή:

1. Θεωρεί ότι η Ελλάδα είναι στο σωστό δρόμο για την συμμόρφωση των υποχρεώσεων που απορρέουν από την Οδηγία Πλαίσιο για τα Νερά (2000/60/ΕΕ) και πιο συγκεκριμένα από τα άρθρα 4, 5, 8 και 11;

2. Έχει ενημερώσει η ελληνική Κυβέρνηση την Επιτροπή για την οικολογική κατάσταση των επιφανειακών υδάτων, ιδιαίτερα των λιμνών που έχουν χαρακτηριστεί ως προστατευόμενες περιοχές, καθώς και για τις στρατηγικές που ακολουθεί για την πρόληψη, την αποκατάσταση και τον έλεγχο της ρύπανσης;