Φωτογραφία του Nikos Chrysogelos.
 
Όσο και αν προσπαθώ να αντιμετωπίσω το θέμα της απαγόρευσης των εκπαιδευτικών εκδρομών των μαθητών στο εξωτερικό με χιούμορ (ένα γέλιο θα σας θάψει όπως συνηθίζαμε να λέμε στο φοιτητικό κίνημα την εποχή που ήμουν φοιτητής) μου έρχεται να κλάψω ή να ουρλιάξω.
Έχω ακούσει τρεις εκδοχές από την κυβέρνηση και τους βουλευτές της για τον λόγο που βγήκε η εγκύκλιος:
(α) Επίσημη δικαιολογία από το Υπουργείο: "πολλά παιδιά δεν έχουν τα χρήματα για να συμμετάσχουν". Οπότε ρίχνεις μια γενική απαγόρευση αντί να αναζητήσεις δημιουργικές λύσεις, με δικαιολογία την "κοινωνική δικαιοσύνη"! άντε να ψάχνεις για λογικές λύσεις κοινωνικής αλληλεγγύης, αν και τις εφαρμόζουν χρόνια στη σχολική κοινότητα...
(β) Υφυπουργός Κ. Ζουράρης (με χαρά); "οι μαθητές το 1958 -
στην εποχή του- επισκέπτονταν μπουρδέλα", άρα καλά κάνουμε που ΣΗΜΕΡΑ τους τραβάμε μια απαγόρευση!
(γ) Δημήτρης Γάκης, βουλευτής Συριζα Ροδου (αχ βρε Δημήτρη σε ξέρω και εσένα): "για να μην βγαίνει συνάλλαγμα στο εξωτερικό, να επιλέγουν οι μαθητές να πηγαίνουν στην Ρόδο και στην Κρήτη για να ενισχύσουν τον τουρισμό"! Εντάξει βρε Δημήτρη, να μας επιβάλεις που θα πηγαίνουμε. Φυσικά και πρέπει να σε ρωτάμε πρώτα, αν μας το επιτρέπεις...
Τρομακτικα και τα 3 επιχειρήματα. Και φυσικά κανένα από τα 3 δεν έχει σχέση με καλύτερη εκπαίδευση και πρόσβαση όλων στην εκπαίδευση, την γνώση (και μέσα από το ταξίδι), το βίωμα. Δεν είναι τυχαίο που σε μερικές γλώσσες η λέξη "εκπαίδευση" προέρχεται από το "ταξίδι" πχ στα Γερμανικά er-fahrung, από το ταξιδεύω fahren.
Το θέμα γίνεται όλο και πιο σοβαρό. Αντί να διευρύνουμε τους ορίζοντες μας, κλείνουμε τα όποια παράθυρα στον υπόλοιπο κόσμο.
Δείχνει ότι κάποιοι αντιγράφουν τους Ταλιμπάν, θέλουν να επιβάλλουν την δική τους αντίληψη και στους άλλους (μάλλον θέλουν να αντιγράψουν και εκείνον τον θρησκόληπτο υπουργό Δημόσιας Τάξης, τον Παπαθεμελή, που επέβαλε να κλείνουν νωρίς τα μαγαζιά για το καλό τους, για να μην ξενυχτάνε οι πολίτες)
'Ολο και περισσότερο οι σημερινοί κυβερνώντες δείχνουν μια προσκόλληση στο μοντέλο του κράτους-πατερούλη που αποφασίζει για τα πάντα, ακόμα και για την εκδρομή των μαθητών.
Έχετε τρελαθεί εντελώς;