Μπορεί να είναι κατανοητό ότι σε πρώτη φάση χρειάζονται μέτρα περιορισμού της διάδοσης του ιού, είναι προτεραιότητα. Αλλά μετά έρχεται το ερώτημα, και πώς θα επιβιώσουν όσοι/ες, αν και υγιείς, δεν έχουν τα μέσα να ζήσουν κλεισμένοι στο σπίτι τους;

Αμέσως μετά, τον φόβο πρέπει να διαδεχθεί η εναλλακτική οργάνωση της κοινωνίας και της οικονομίας πριν η κρίση ισοπεδώσει πολύ πιο βίαια όλα αυτά που ξέραμε και η δημοσιονομική κρίση φαντάζει ως μια αστεία υπόθεση. Αν δεν παρθούν οικονομικά και κοινωνικά μέτρα για να κρατηθούν όρθιοι όλοι οι άνθρωποι, η οικονομία και όλες επιχειρήσεις, η επόμενη μέρα θα είναι με τρομακτικά κοινωνικά προβλήματα.

Η δημοσιονομική κρίση του 2008 κόστισε στην οικονομία και την κοινωνία περίπου 1 τρις δολάρια. Υπάρχει φόβος ότι η κρίση του κοροναϊού θα προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερη ζημιά στην οικονομία (ίσως πάνω και από 1,1 τρις δολάρια), αφού τώρα επηρεάζει ραγδαία σχεδόν όλους τους κλάδους: από τον τουρισμό, τις μεταφορές, την υγεία, τον πολιτισμό μέχρι την βιομηχανική παραγωγή και την ενέργεια. Το ΔΝΤ ετοιμάζεται για δανειακά προγράμματα ύψους 1 τρις δολαρίων, ενώ ανακοίνωσε τα πρώτα μέτρα για δάνεια ύψους 50 δις, έχει ήδη 40 συμφωνίες ύψους 200 δις και εκκρεμούν ακόμα άλλα 20 αιτήματα. Η παραγωγή στην Κίνα και στη συνέχεια σε άλλες χώρες που επηρεάστηκαν από τον κοροναϊό πρώτες έπεσε δραματικά τον Φεβρουάριο, σε επίπεδα της κρίσης 2008, αλλά ο τομέας των προμηθειών έπεσε ακόμα πιο δραματικά, Όμως τον Μάρτιο η οικονομική κρίση εξαπλώνεται σε παγκόσμιο επίπεδο,

Η κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη αφορά σε αυτή τη φάση πρωτίστως την υγεία, αλλά υπάρχουν και πολλές άλλες διαστάσεις, όπως οι επιπτώσεις στην οικονομία, την απασχόληση, τις ευάλωτες ομάδες κλπ. Εκ των πραγμάτων εξελίσσεται σε άλλο ένα τεστ για την δυνατότητα να συνεργαστούμε ως πολίτες μεταξύ μας αλλά και οι ευρωπαϊκές χώρες μεταξύ τους και να έχουμε μια κοινή ευρωπαϊκή στάση απέναντι στην πανδημία αλλά και την οικονομία και την κοινωνική συνοχή.

Με βάση τις Συνθήκες, η υγεία είναι αρμοδιότητα κυρίως των κρατών μελών αλλά η σημερινή κρίση απαιτεί κοινή ευρωπαϊκή αντιμετώπιση τόσο στο επίπεδο των υποδομών, της αλληλοβοήθειας, του αναγκαίου εξοπλισμού που χρειάζεται (και που κάποιες χώρες δεν διαθέτουν) και της χρηματοδότησης των συστημάτων περίθαλψης μέχρι τα μέτρα που λαμβάνονται, η διαχείριση της κρίσης, η ανταλλαγή πληροφοριών και καλών πρακτικών καθώς και η αναλογική λήψη μέτρων σε θέματα περιορισμών, μετακινήσεων, διέλευσης συνόρων κ.ά.

O πρόεδρος της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών του Ευρωκοινοβουλίου Juan Fernando López Aguilar (Σοσιαλιστές, Ισπανία) ζητά συντονισμό για τα σύνορα και αναλογικότητα, όχι μονομερείς κινήσεις, όπως έπραξαν κάποιες χώρες με επαναφορά των συνοριακών ελέγχων στη ζώνη Σένγκεν λόγω της πανδημίας. «Τις τελευταίες μέρες, αρκετά κράτη μέλη της ΕΕ επανέφεραν το καθεστώς των συνοριακών ελέγχων μέσα στην περιοχή Σένγκεν, ενώ μερικά έκλεισαν τα σύνορά τους για συγκεκριμένες κατηγορίες ταξιδιωτών. Άλλες χώρες εξετάζουν επίσης την επιβολή παρόμοιων μέτρων. Ως πρόεδρος της επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και συμφωνώντας πλήρως ότι υπάρχει ανάγκη για δημόσια μέτρα για τον περιορισμό των κοινωνικών συναναστροφών για να επιβραδυνθεί η εξάπλωση του κορονοϊού, προτρέπω τα κράτη μέλη να φροντίσουν τα μέτρα τους να βρίσκονται σε αρμονία με τις αρχές της αναλογικότητας και, ακόμη σημαντικότερο, της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης μεταξύ των χωρών της ΕΕ, της μη διάκρισης και των σχετικών κανόνων της Σένγκεν. Είναι κρίσιμο η εφαρμογή τέτοιου είδους μέτρων να μην επιτρέψει να γίνονται διακρίσεις μεταξύ πολιτών της ΕΕ".

Συμφωνώ απολύτως και προσωπικά ότι μόνο μέσω μιας συντονισμένης προσέγγισής, αντί για μεμονωμένες αποφάσεις σε κάθε κράτος μέλος, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε επιτυχώς την κοινή πρόκληση που αντιμετωπίζουμε. Πράγματι ο Κανονισμός 2016/399 σχετικά με το καθεστώς διέλευσης προσώπων από τα σύνορα (κώδικας συνόρων του Σένγκεν) αναφέρει ρητά τους κινδύνους για τη δημόσια υγεία ως αιτιολογία για την άρνηση εισόδου σε εξωτερικά σύνορα της ζώνης Σένγκεν (Τίτλος ΙΙ) αλλά δεν προβλέπει τη δυνατότητα να εφαρμοστούν προσωρινά συνοριακοί έλεγχοι στα εσωτερικά σύνορα για τον ίδιο λόγο (Τίτλος ΙΙΙ).

Προφανώς και τα μέτρα για την οικονομία (πρέπει να) είναι αρμοδιότητα της κοινής Ευρωπαϊκής πολιτικής αφού πρόκειται για μια μεγάλη κρίση, όπως θα έπρεπε να είναι και για πολλά άλλα θέματα..

Είναι επικίνδυνο όχι μόνο για την συνοχή σε Ευρωπαϊκό επίπεδο αλλά και για την εσωτερική ασφάλειά μας να λαμβάνονται διαφορετικά και μη αναλογικά μέτρα από τα διάφορα κράτη μέλη, να εφαρμόζονται με αδιαφανή κριτήρια περιορισμοί για κατοίκους κάποιων χωρών της ΕΕ που δεν βασίζονται σε οδηγίες είτε του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας είτε του Ευρωπαϊκού Κέντρου Διαχείρισης και Ελέγχου Κρίσεων αλλά και να μένουν μόνες τους οι χώρες είτε πρόκειται για την Ιταλία είτε για την Ελλάδα να αντιμετωπίσουν την εξάπλωση του ιού στην οικονομία,

Ένα ζωτικής σημασίας θέμα είναι τα εργαλεία που θα αποφασιστούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την οικονομική διάσταση της εξάπλωσης του κοροναϊού όχι μόνο σε σχέση με συστήματα υγείας και τις δαπάνες που επιφορτίζονται αλλά και σε σχέση με την πραγματική οικονομία που έχει εισέλθει σε μια πολύ μεγάλη κρίση, Περιμένουμε λοιπόν να δούμε αν τα μόνα μέσα που θα αποφασιστούν από το Συμβούλιο είναι οι "υπάρχοντες διαθέσιμοι πόροι" στα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά και Επενδυτικά Ταμεία (ΕΣΠΑ) ή αν θα υπάρξουν επιπλέον πόροι.

Ο Πρόεδρος και οι συντονιστές της Επιτροπής Προϋπολογισμού του Eυρωκοινοβουλίου "χαιρετίζουν τις ανακοινώσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 13ης Μαρτίου, αλλά καταδικάζουν την απλή "επαναχρησιμοποίηση" των υφιστάμενων κεφαλαίων που έχουν δοθεί στα κράτη μέλη για άλλες ανάγκες και επιμένουν στη χρήση νέων, πρόσθετων χρηματοδοτικών μέσων για την αντιμετώπιση της κρίσης με τον κοροναϊό". Με απλά λόγια ζητούν να προστεθούν νέοι επιπλέον πόροι για να αντιμετωπιστεί η πολλαπλή κρίση, να προστατευθεί η εργασία, οι επιχειρήσεις και η οικονομία.

Ελπίζουμε ότι οι κυβερνήσεις θα ακούσουν τις εκκλήσεις του Ευρωκοινοβουλίου, των επαγγελματικών φορέων και των πολιτών. Σωστά λαμβάνονται μέτρα και κλείνουν με κυβερνητικές αποφάσεις ή εκ των πραγμάτων οι περισσότερες επαγγελματικές δραστηριότητες, αλλά σε λίγες μέρες το πρόβλημα θα είναι μεγάλο για σημαντικό ποσοστό πολιτών και επιχειρήσεων.

Η μετάθεση πληρωμών για μερικές εβδομάδες αργότερα δεν είναι λύση με προοπτική για τους περισσότερους. Έρχεται η στιγμή που πολλοί ΔΕΝ θα έχουν χρήματα για να αγοράσουν τρόφιμα, προϊόντα, ενώ αργότερα θα υπάρξει γενικευμένη δυσκολία να πληρώσουν τους συσσωρευμένους λογαριασμούς τουλάχιστον αυτοί που δεν έχουν μισθοδοσία από το δημόσιο ή συντάξεις.

Τώρα πρέπει να παρθούν μέτρα περιορισμού της εξάπλωσης του ιού και στην υγεία και στην οικονομία, αργότερα η ζημιά θα είναι υπερβολικά μεγάλη και με τεράστιο δημοσιονομικό και κοινωνικό κόστος. Καλώς ή κακώς η κυβέρνηση πρέπει να έχει πολιτική και για τις δύο κρίσεις.

#coronavirus #health #economy #οικονομία #κρίση #ΕυρωπαϊκήΈνωση #globalcrisis