Όσα συνέβησαν τις τελευταίες μέρες στην Μεσσηνία, στην Ηλεία, στη Θεσσαλονίκη είναι ακριβώς ενδείξεις/προειδοποιήσεις της αλλαγής του κλίματος που είναι πλέον προδιαγεγραμμένη, φανερώνουν ότι έχουμε μπει σε μια νέα κλιματική πραγματικότητα. Δεν έχει γίνει, όμως, αυτό κατανοητό από την διοίκηση, την αυτοδιοίκηση, την κοινωνία, τους επαγγελματικούς φορείς  - αν και θεωρητικά δεν υπάρχει πλέον ένας άνθρωπος που να μην έχει ακούσει χιλιάδες φορές για την επερχόμενη κλιματική αλλαγή - και κυρίως δεν έχει ενσωματωθεί η κλιματική αλλαγή στον σχεδιασμό και στην καθημερινή πρακτική. Δεν μιλάμε μόνο για την επερχόμενη σημαντική διαφοροποίηση του κλίματος αλλά και για την ανάγκη προσαρμογής και προετοιμασίας των κοινωνιών, των υποδομών, των τεχνικών στα νέα κλιματικά δεδομένα: συχνότερα και πιο έντονα ακραία καιρικά φαινόμενα (ανεμοστρόβιλοι, έντονες βροχοπτώσεις σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, υψηλός κυματισμός που δεν είχε εμφανιστεί στη Μεσόγειο, έντονες καταιγίδες, κι από την άλλη ξηρασίες και τρομακτικά ισχυροί άνεμοι), φαινόμενα που δεν συναντούσαμε συχνά στην δική μας εύκρατη κλιματική ζώνη. 

Το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο από το γεγονός ότι όχι μόνο δείχνουμε αδιαφορία μπροστά στην αναγκαιότητα προετοιμασίας μας ως κοινωνία για την νέα κλιματική πραγματικότητα αλλά έχουμε παρέμβει στο φυσικό περιβάλλον και έχουμε καταστρέψει τις φυσικές άμυνες που θα μπορούσαν να περιορίσουν τις συνέπειες και τις επιπτώσεις αυτών των ακραίων φαινομένων. Τα ρέματα και οι δρόμοι του νερού έχουν μπαζωθεί ή εγκιβωτιστεί, οι αμμόλοφοι έχουν καταστραφεί, σε πολλές περιοχές οι δασικές ή περιαστικές περιοχές έχουν καταστραφεί και οι αστικές περιοχές έχουν στερηθεί τις ζώνες που περιόριζαν τα πλημμυρικά φαινόμενα. Αν αυτά συνδυαστούν με κακο-σχεδιασμένα έργα που λαμβάνουν υπόψη δεδομένα άλλων κλιματικών εποχών, κατασκευαστικές ή μελετητικές αστοχίες, τότε το πρόβλημα γίνεται τεράστιο. 

Βιώνουμε λοιπόν τη μία μετά την άλλη τραγωδία σε πολλές περιοχές, αλλά δεν εξάγονται μαθήματα από τα παθήματα. Ούτε στο θέμα της πρόληψης και της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή ούτε σε επίπεδο πολιτικής προστασίας, όπως θα όφειλε να πράξει η διοίκηση - κεντρική και τοπική, ούτε καν στο επίπεδο της προετοιμασίας των πολιτών, των μηχανικών, των επαγγλεματιών. Δυστυχώς η καταστροφή στην Καλαμάτα - και όχι μόνο - δεν είναι η τελευταία που συμβαίνει αλλά μία από μια σειρά ανάλογων περιστατικών που θα χαρακτηρίσουν τον 21ο αιώνα αλλά και πολλούς αιώνες μετά, ακόμα και αν πετύχουμε να σταθεροποιήσουμε την άνοδο της μέση θερμοκρασίας του πλανήτη κατά +1,5 βαθμούς Κελσίου, σύμφωνα με τα όσα συμφωνήθηκαν στην Παγκόσμια Διάσκεψη για το Κλίμα τον Δεκέμβριο 2015 στο Παρίσι. 

Έχει ενδιαφέρον λοιπόν η πρωτοβουλία του προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Καλαμάτας που στρέφεται με μήνυσή του κατά της Περιφέρειας, του Δήμου Καλαμάτας και Καποδιστριακών Δήμων (καθώς και εργολάβων δημοσίων έργων), στα διοικητικά όρια των οποίων έλαβαν χώρα οι «φονικές» πλημμύρες που στοίχισαν τη ζωή σε τρεις ανθρώπους, την 7η Σεπτεμβρίου 2016. Η μήνυση -που αφορά σε κακουργηματικές πράξεις - κατατέθηκε ενώπιον του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Καλαμάτας, από τον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου της πόλης, κ. Κωνσταντίνο Αλ. Μαργέλη. ο οποίος ζητάει «τη κατά Νόμο τιμωρία παντός υπευθύνου» και τις «περαιτέρω ενέργειες» της Εισαγγελίας.

Στην μήνυση δεν αναφέρεται η κλιματική διάσταση αλλά αναδεικνύονται τα θέματα που σχετίζονται με την υποβάθμιση της φυσικής άμυνας απέναντι σε περισσότερο ή λιγότερο ακραία φαινόμενα. Είναι σημαντικό ότι όσα συνέβησαν είχαν στον ένα ή στον άλλο βαθμό παροαναγγελθεί αφού όλοι ήξεραν για τα μπαζωμένα ρέματα, τις κακοτεχνίες, την απουσία πρόβλεψης, Είναι φυσικά λάθος να λέμε ότι η φύση εκδικείται ή να μιλάμε για εκδικητική μανία της φύσης, είναι η ανθρώπινη παρέμβαση στη φύση που καταστρέφει τις υπηρεσίες που προσφέρει η φύση δωρεάν για την προστασία μας. Για παράδειγμα τα δάση και οι ανοικτοί δρόμοι του νερού μειώνουν τους κινδύνους πλημμυρών,  όταν οι δρόμοι μπαζωθούν ή τα δάση κτιστούν είναι αναμενόμενο να ακολουθήσουν καταστροφικές πλημμύρες, πολύ περισσότερο τώρα που όλο και πιο συχνά έχουμε μεν πιο αραιές βροχοπτώσεις αλλά μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα πέφτει που βροχή που άλλοτε έπεφτε σε πολύ μεγαλύτερο διάστημα (όπως έγινε πράγματι και στην περίπτωση της Καλαμάτας). 

Το σημαντικό είναι όμως να μάθουμε από τα παθήματα και να κινηθούμε σε 4 κατευθύνσεις:

1. Εντείνουμε την έξοδο από τα ορυκτά καύσιμα (πετρέλαιο, λιγνίτη, κάρβουνο, φυσικό αέριο) και αφήνουμε στο έδαφος τα εναπομείναντα αποθέματα. Οργανώνουμε μια οικονομία που θα βασίζεται στην εξοικονόμηση ενέργειας και στις ανανεώσιμες πηγές

2. Προετοιμαζόμαστε ως κοινωνία για τις νέες κλιματικές συνθήκες ώστε να περιορίσουμε το κοινωνικό και οικονομικό κόστος από την ανατροπή του κλίματος. Το κλίμα αλλάζει, το πόσο θα αλλάξει επηρεάζει και την έκταση και την ένταση των συνεπειών στο περιβάλλον, την κοινωνία και την οικονομία. Όμως μαζί τις ενέργειες προστασίας του κλίματος είναι αναγκαίο να προχωρήσουμε και στον σχεδιασμό της σταδιακής προσαρμογής στις νέες πραγματικότητες που θα έχουν περισσότερα και πιο έντονα ακραία καιρικά φαινόμενα. 

3. Όλες οι πολιτικές πρέπει να προσαρμοστούν σε αυτό που έρχεται, στο νέο κλίμα. Αυτό σημαίνει ότι οι σχεδιασμοί, τα έργα, οι κοινωνικές υπηρεσίες, η κοινωνία μπαίνουν σε άλλες λογικές, λαμβάνοντας υπόψη την αλλαγή του κλίματος, Ιδιαίτερα τα κρίσιμα θέματα είναι η πολιτική για τα δάση, για τις φυσικές περιοχές, τα ποτάμια και τα ρέματα, τη δόμηση, τις πόλεις, τις φυσικές ζώνες άμυνας, την πολιτική προστασία, το ρόλο των πολιτών κα

4. Ακόμα και αν δεν υπήρχε η κλιματική αλλαγή, έπρεπε να αλλάξουμε την οικονομία αλλά και να περάσουμε από τις λεγόμενες βαριές, γκρίζες υποδομές που στρέφονται ενάντια στο φυσικό περιβάλλον (μεγάλα κατασκευαστικά έργα με τεράστιες ποσότητες μπετόν) στις υποδομές που συνεργάζονται με τη φύση και βασίζονται στα μαθήματα που μας δίνει η φύση, οι λεγόμενες "πράσινες υποδομές", που αφορούν από την προστασία της παράκτιας ζώνης μέχρι την προστασία και αναζωογόνηση των πόλεων. Δεν είναι μια τεράστια στροφή που προτείνουν κάποιοι περίεργοι "πράσινοι", είναι μια στρατηγική που υιοθετούν πλέον μεγάλες πόλεις, εν μέρει η ΕΕ, υπηρεσίες όπως αυτή του Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Πολιτειών ή Διεθνείς οργανισμοί, όπως το Πρόγραμμα του ΟΗΕ για το Περιβάλλον. Καιρός να στραφούμε και εμείς ως χώρα σε μια νέα, πράσινη αντίληψη για την οικονομία, τα έργα, την καθημερινότητα αντί να παρατηρούμε παθητικά τις καταστροφές που πολλαπλασιάζονται

Η μηνυτήρια αναφορά

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ κ. ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ
Κωνσταντίνου Αλεξ. Μαργέλη, Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Καλαμάτας, κατοίκου Καλαμάτας, οδός Φραντζή 11.

ΚΑΤΑ
Παντός υπευθύνου της Περιφέρειας Πελοποννήσου, του Δήμου Καλαμάτας και των Καποδιστριακών Δήμων καθώς και εργολάβων δημοσίων έργων, στα διοικητικά όρια των οποίων σημειώθηκαν οι «φονικές» και καταστροφικές πλημμύρες της 7ης-9-2016, για τις αξιόποινες κακουργηματικές πράξεις:
α/ ανθρωποκτονία εκ προθέσεως, με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση κατά συρροή
β/ πλημμύρα από την οποία μπορούσε να προκύψει κοινός κίνδυνος σε ξένα πράγματα, κίνδυνος σε άνθρωπο, με επέλευση θανάτου κατά συρροή
γ/ έκθεση η οποία προκάλεσε τον θάνατο κατά συρροή
δ/ της παραβίασης οικοδομικών κανόνων, εξαιτίας των οποίων προήλθε ο θάνατος ανθρώπων και προέκυψε κίνδυνος για ξένα πράγματα και άλλους ανθρώπους

Α. κ. Εισαγγελέα,
Όπως είναι γνωστό μέχρι σήμερα υπάρχουν τρεις άτυχοι νεκροί, συμπολίτες μας, δεκάδες άστεγοι, σοβαρότατες ζημιές σε εκατοντάδες σπίτια, επιχειρήσεις και αυτοκίνητα, τεράστιες απώλειες στην αγροτική παραγωγή και στο ζωικό κεφάλαιο, προβλήματα στους οδικούς άξονες, ζημιές σε σχολεία, προβλήματα στην ύδρευση και στη παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και όλα αυτά συνθέτουν την εικόνα καταστροφής που έχει υποστεί η Καλαμάτα καθώς και άλλοι Καποδιστριακοί Δήμοι από τη καταιγίδα που συνέβη τα ξημερώματα της Τετάρτης, 7 Σεπτεμβρίου 2016.
Αξίζει να σημειωθεί ότι διακόπηκε η κυκλοφορία στον αυτοκινητόδρομο του «Μορέα» γιατί είχε πλημμυρίσει το οδόστρωμα στο ύψος του Αγίου Φλώρου. Επίσης σταμάτησε η κυκλοφορία στο δρόμο Ασπρόχωμα – Μεσσήνη επειδή έχει καταστραφεί το οδόστρωμα κοντά στον Άρη και γιατί ξεχείλισε ο Πάμισος δίπλα στη Μεσσήνη. Τα νερά του Παμίσου πλημμύρισαν και το αεροδρόμιο της Καλαμάτας, με συνέπεια να ακυρωθούν όλες οι πτήσεις.
Δυστυχώς περιμένοντας μέχρι σήμερα την αναγνώριση μιας ευθύνης για τη βιβλική αυτή καταστροφή και κυρίως για τις άδικες απώλειες των τριών ανθρώπινων ζωών από οποιοδήποτε πολιτικό πρόσωπο, όλων των βαθμών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης του τόπου μας ή υπηρεσιακών παραγόντων των αρμοδίων τοπικών τεχνικών υπηρεσιών ή έστω την έκφραση τουλάχιστον μίας συγνώμης για το «κακό» που συνέβη στον τόπο μας και επειδή πολύ φοβούμαι ότι θα αρχίσει η γνωστή μετατόπιση ευθυνών, με σκοπό να συγκαλυφθούν οι εγκληματικές παραλείψεις που συνετέλεσαν στη βιβλική αυτή καταστροφή και τελικά να «πέσει το βάρος» αποκλειστικά στο φυσικό φαινόμενο της καταιγίδας, αναγκάζομαι να προσφύγω ενώπιόν Σας, με σκοπό να διερευνηθεί η τέλεση καθώς και οι υπαίτιοι των παραπάνω καταγγελλόμενων κακουργηματικών πράξεων.
Είναι γεγονός ότι κινήθηκε ο κρατικός μηχανισμός, δίχως να γνωρίζω την αποτελεσματικότητα της κινήσεως αυτής, αλλά δυστυχώς περιορίστηκε σε αποφάσεις για λήψη μέτρων ανακούφισης των πληγέντων, αποφεύγοντας να δηλώσουν οι «αρμόδιοι» στους συμπολίτες μας για το ποιος ευθύνεται ή είναι συνυπεύθυνος για τη βιβλική αυτή καταστροφή και να του ζητήσουν την άμεση παραίτησή του. Η οργή των συμπολιτών μας είναι έκδηλη και ήδη παρατηρείται ο συχνά επαναλαμβανόμενος κύκλος, μετά από κάποια καταστροφή: λαϊκή αγανάκτηση, λαϊκά δικαστήρια, μετατόπιση ευθυνών κλπ.

Β. κ. Εισαγγελέα,
Η πρόσφατη πλημμύρα δυστυχώς δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη για έναν επιστήμονα μηχανικό αλλά και για τον οποιονδήποτε συμπολίτη μας, που γνωρίζει το θέμα και το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον της περιοχής μας. Αντίθετα, μάλιστα, η πλημμύρα θα πρέπει να θεωρείται ως αναμενόμενο συμβάν σε περιπτώσεις παρόμοιων, ακραίων ομολογουμένως, καιρικών συνθηκών.
Είναι βέβαιο ότι εάν ζητηθεί εκ μέρους Σας η άμεση επίδειξη των χαρτογραφημένων ρεμάτων της περιοχής μας και δοθεί ταυτόχρονα εντολή σε ειδικούς, εντός τριών (3) ημερών (λόγω του κατεπείγοντος και της σοβαρότητας του θέματος), να σας βεβαιώσουν ποια από τα γνωστά και χαρτογραφημένα ρέματα υφίστανται και λειτουργούν ως ρέματα, θα διαπιστωθεί ανυπαρξία ή η προβληματική λειτουργία τουλάχιστον, κατά την εκτίμησή μου, ποσοστού 80% εξ αυτών.
Θα διαπιστωθούν επίσης και τα εξής:
α/ το μικρό μέγεθος των υδρολογικών λεκανών, σε συνδυασμό με τη σημερινή ευρεία δόμηση των περιοχών, που συνεπάγονται σύντομο χρόνο συρροής των υδάτων και απότομες υψηλές πλημμυρικές απορροές.
β/ η ανεπάρκεια του φυσικού δικτύου απορροής με τη διαχρονική μείωση των διατομών των ρεμάτων (στένεμα της κοίτης) από ανθρωπογενείς παρεμβάσεις
γ/ η ανεπάρκεια παροχέτευσης των παλαιών τεχνικών, αντιπλημμυρικών έργων και δικτύου απορροής (σκεπαστές κοίτες, οχετοί)
δ/ η πολύχρονη ελλιπής συντήρηση – καθαρισμός των δικτύων απορροής (οχετοί, φρεάτια συλλογής, σχάρες) καθώς και των ρεμάτων από χλωρή και ξερή βλάστηση ή άλλα αντικείμενα
ε/ η έλλειψη έργων διευθέτησης των κοιτών των ρεμάτων, με αποτέλεσμα, όσο καθαρισμένο και να είναι ένα ρέμα, σε έντονες βροχές η χειμαρρώδης ροή παρασύρει από τις όχθες βλάστηση (κυρίως καλάμια – κλαδιά) και φερτά υλικά αντικείμενα

Επιπλέον από καταγγελίες που έχουν καταγραφεί στον τοπικό Τύπο (βλ. εφημερίδα ΘΑΡΡΟΣ της 8ης-9-2016 και αρθρογραφία του κ. Δημήτρη Γιατράκου), στην Ανατολική πλευρά της Καλαμάτας το ρέμα της «Κερεζένιας» είναι μπαζωμένο, ενώ το ρέμα «Πολιτέικο» δεν έχει καθαριστεί και στη Δυτική πλευρά, όπου είχαμε και νεκρούς και έγινε και η μεγαλύτερη καταστροφή, αιτία είναι η περιμετρική οδός της πόλης. Για τη κατασκευή αυτής κόπηκαν 2.000 ελαιόδενδρα που μαζί με τους θάμνους και τα χορτάρια συγκρατούσαν την ορμή του νερού, χωρίς να υπάρχουν τα απαραίτητα «λούκια» απορροής. Θα πρέπει άμεσα να ελεγχθεί, καθώς καταγράφονται έντονες ανησυχίες πως ένα μεγάλο μέρος των προβλημάτων δημιουργήθηκε από τις εργασίες στον περιμετρικό δρόμο, εάν υπάρχει, σύμφωνα με τους κανόνες της τέχνης και της επιστήμης, η σωστή υδραυλική μελέτη, εάν έχει τηρηθεί αυτή ή υπάρχουν αστοχίες.
Θα πρέπει να ελεγχθεί, εκτός των άλλων, άμεσα, εάν είναι ορθά κατασκευασμένα τα τεχνικά έργα στα ρέματα στη θέση «Φραγκοπήγαδο» (εκκλησία Αγία Σωτήρα), στη θέση «Λαγκάδα» και στην οδό Κρήτης στην Καλαμάτα καθώς και γιατί έχουν κλείσει τα δύο ρέματα που υπάρχουν στο πεδίο βολής.

Είναι βέβαιο ότι εάν οι πληγέντες Δήμοι και η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση είχαν χρηματοδοτήσει, ως όφειλαν, έργα υποδομής που θα προστάτευαν τις ανθρώπινες ζωές και τις περιουσίες των συμπολιτών μας, δεν θα συνέβαινε αυτή η βιβλική καταστροφή. 

Γ. Το τραγικότερο απ’ όλα είναι ότι η «φονική» κακοκαιρία που έπληξε τη Μεσσηνία βρήκε τη κρατική μηχανή εντελώς απροετοίμαστη, παρά την έγκαιρη προειδοποίηση της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας για την εκδήλωση επικίνδυνων καταιγίδων. Ουδείς ενημέρωσε έγκαιρα και αποτελεσματικά τους συμπολίτες μας, ουδεμία ουσιαστική εργασία προετοιμασίας, εξ όσων γνωρίζω δεν έγινε.
κ. Εισαγγελέα,
Αν ανατρέξετε στα αρχεία των Καποδιστριακών Δήμων και ιδίως στις υπηρεσίες αποχέτευσης και υδρεύσεως, είναι βέβαιο ότι θα δείτε πολλές καταγγελίες συμπολιτών μας για έλλειψη αντιπλημμυρικών έργων καθώς και για ατέλειες που παρουσιάστηκαν στην κατασκευή τέτοιων έργων.
Χαρακτηριστικό επίσης είναι ότι όλοι σχεδόν οι δημοσιογράφοι της πόλης μας, κατά καιρούς, ανέφεραν το πρόβλημα που υπάρχει σχετικά με τους εγκιβωτισμούς των ρεμάτων, το κλείσιμο των ρεμάτων και τη γενικότερη έλλειψη και αδιαφορία για τη δημιουργία ουσιαστικών αντιπλημμυρικών έργων, τοποθετώντας οι υπεύθυνοι τα ζωτικής σημασίας αντιπλημμυρικά έργα, εκτός προτεραιοτήτων. Όλως τυχαίως έχω στο αρχείο μου ένα προφητικό δημοσίευμα του αρθρογράφου της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, Ηλία Μπιτσάνη, της 29ης-6-2016, όπου αναφέρει χαρακτηριστικά τα εξής:

«Η ανάγκη να δουν οι δημοτικοί παράγοντες τη σχέση της πόλης με το... υγρό στοιχείο, είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Οι βροχές κάθε χρόνο προκαλούν τεράστιες καταστροφές σε όλη την Ελλάδα και ακόμη χειρότερα, στοιχίζουν ανθρώπινες ζωές. Στην Καλαμάτα οι νεότεροι δεν έχουμε ζήσει τραγικές καταστάσεις, είναι όμως αμέτρητες οι φορές που πλημμυρίζουν διάφορες περιοχές φέρνοντας ανθρώπους σε απόγνωση. Κάθε φορά φυσικά κάτι φταίει και όχι γενικώς ο καιρός, αλλά αυτό δεν φαίνεται να πολυαπασχολεί τους τοπικούς άρχοντες. Κάποια στιγμή -και σύντομα μάλιστα- η υπόθεση αυτή θα πρέπει να πάρει τη θέση υψηλής προτεραιότητας γιατί ο δήμος δεν έχει κάνει... συμβόλαιο με τον καιρό για ήπιες καιρικές συνθήκες. Πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να εντοπιστούν τα προβλήματα, να γίνουν οι σχετικές μελέτες και να αναζητηθούν χρηματοδοτικοί πόροι. Δεν ισχυρίζομαι σε καμία περίπτωση ότι πρόκειται για μια απλή ιστορία, αν ήταν κάτι τέτοιο θα είχε αντιμετωπιστεί η κατάσταση. Η απαίτηση να ιεραρχηθεί ψηλά η υπόθεση προστασίας της πόλης από την οργή της φύσης, έχει να κάνει με τη δυσκολία που παρουσιάζει ένα τέτοιο δαπανηρό κατά τα άλλα εγχείρημα. Είναι όμως κοινωνικά πολύ πιο δαπανηρές οι καταστροφές που συντελούνται κάθε τόσο και το κόστος αποκατάστασης το οποίο βαρύνει κατά ένα μέρος -τουλάχιστον μέχρι τώρα- και το κράτος που θα πρέπει να παίρνει μέτρα ανακούφισης εκείνων που υφίστανται τις συνέπειες. Καλοκαιρινές επισημάνσεις με αφορμή ένα σπάνιο φαινόμενο που προειδοποιεί ότι πλέον και το... σπάνιο είναι πιθανό και πέρα από τις λογικές "άστο για αργότερα και βλέπουμε". Η φύση δεν παίζει, προίκισε την Καλαμάτα αλλά μπορεί και να την τραυματίσει αν εκείνοι που διαχειρίζονται τις τύχες της δεν προλάβουν την οργή της....»

Επειδή από όλα τα ανωτέρω που παραθέτω, προκύπτει ότι οι υπεύθυνοι δια Νόμου να αποτρέψουν ή να μειώσουν τους ανωτέρω κινδύνους, ενώ αναμφισβήτητα γνώριζαν το πρόβλημα, αποδέχθηκαν το αποτέλεσμα, αδρανώντας ή παραλείποντας ή εκτελώντας εσφαλμένα τεχνικά έργα και αποδέχθηκαν έτσι το αποτέλεσμα και δη τον ορατό κίνδυνο πλημμυρών και τον από αυτές κίνδυνο πνιγμού ανθρώπων.

Επειδή συντρέχει περίπτωση για διερεύνηση της τέλεσης των κακουργηματικών αδικημάτων:
α/ της ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως, με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση κατά συρροή
β/ της πλημμύρας από την οποία μπορούσε να προκύψει κοινός κίνδυνος σε ξένα πράγματα, κίνδυνος σε άνθρωπο, με επέλευση θανάτου κατά συρροή
γ/ της έκθεσης η οποία προκάλεσε τον θάνατο κατά συρροή
δ/ της παραβίασης οικοδομικών κανόνων, εξαιτίας των οποίων προήλθε ο θάνατος ανθρώπων και προέκυψε κίνδυνος για ξένα πράγματα και άλλους ανθρώπους,
απαιτείται να διερευνήσετε αποκλειστικά Εσείς κ. Εισαγγελέα, εξαιτίας της σοβαρότητας του θέματος, έρευνα προς τιμωρία των υπευθύνων και παραδειγματισμό, καθόσον έχει αποδειχθεί η λειτουργική πηγή κινδύνου, η οποία ανά πάσα στιγμή μπορεί να κατευθυνθεί και πάλι στα έννομα αγαθά

ΚΑΙ ΑΙΤΟΥΜΑΙ
Τη κατά Νόμο τιμωρία παντός υπευθύνου και παρακαλώ για τις περαιτέρω ενέργειές σας.

Καλαμάτα 9 Σεπτεμβρίου 2016
Ο Αναφέρων
Ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Καλαμάτας  

30 χρόνια μετά. ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ. Mπορούμε να ξεχάσουμε;

26 Απριλίου 1986. Η έκρηξη στον πυρηνικό αντιδραστήρα Νο 4 του Τσέρνομπιλ θα σημαδέψει για πάντα την ανθρωπότητα. Η παρουσία της ραδιενέργειας από το Τσέρνομπιλ θα συνοδεύει της Γη ίσως και πάνω από 20.000 χρόνια.

Η πρώτη επίσημη ανακοίνωση από το σοβιετικό καθεστώς έγινε στις 12 Μαΐου, 18 μέρες μετά την μεγάλη πυρηνική καταστροφή.

1.000.000 άνθρωποι θα εκτεθούν σε υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας, σε ραδιενεργό ιώδιο ή καίσιο. Μεγάλα θύματα τα παιδιά, τα «Παιδιά του Τσέρνομπιλ» και όσοι εργάστηκαν στις εργασίες «καθαρισμού».

130.000 άνθρωποι, στρατιώτες, εργαζόμενοι, εργάτες ορυχείων εργάστηκαν χωρίς στοιχειώδη μέτρα προστασίες στις εργασίες περιορισμού της διαρροής ραδιενεργών υλικών.

120.000 κάτοικοι που βρίσκονταν σε μια ζώνη 30 χιλιομέτρων γύρω από τον αντιδραστήρα αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν για πάντα τα σπίτια τους.

Τουλάχιστον 1.000.000 άνθρωποι από την Λευκορωσία και την Ουκρανία εγκατέλειψαν τις περιοχές τους λόγω ραδιενέργειας.

100.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα γης επιβαρύνθηκαν από το fall-out ραδιενεργών υλικών από το νέφος που δημιουργήθηκε από τηνέκρηξη στον αντιδραστήρα.

Ραδιενεργά στοιχεία θα περάσουν στα δάση, στα ζώα, στα νερά, στην τροφική αλυσίδα και τελικά στον ανθρώπινο οργανισμό. Θα προκαλέσουν δυσπλασίες, καρκίνους και άλλες ασθένειες σε ανθρώπους αλλά και ζώα.

Η προσωρινή σαρκοφάγος που κάλυψε τα ερείπια του αντιδραστήρα το 1986 αντικαθίσταται από μια άλλη, που θα τελειώσει το νωρίτερο το 2017 και θα κοστίσει περίπου 2 δις €.

Το 7% του ραδιενεργού υλικού του αντιδραστήρα είναι ακόμα εκεί, αποτελώντας έναν κίνδυνο για τα επόμενα 20.000 χρόνια.

Και να θέλαμε να ξεχάσουμε, οι επιπτώσεις και οι κίνδυνοι είναι εδώ! Συγκεντρωμένα στοιχεία και πληροφορίες: https://en.wikipedia.org/wiki/Chernobyl_disaster