Ερωτήματα που θα πρέπει να απαντηθούν αν είναι σοβαρή αυτή η κυβερνητική απόφαση:
– Πώς μπορεί να γίνει να εμποδιστεί η είσοδος προσφύγων που προέρχονται ή πέρασαν από το Ιράν και το Αφγανιστάν; Θα επιστρέφονται άνθρωποι στην Τουρκία λόγω καταγωγής χωρίς να εξετάζεται το αίτημά τους; Δεν θα βρεθούμε κατηγορούμενοι στο διεθνές δικαστήριο και στην διεθνή κοινή γνώμη; Στην ίδια λογική αν έχουμε κρούσματα στην Ελλάδα θα μπορούν χώρες να απαγορεύουν την είσοδο Ελλήνων πολιτών στην επικράτειά τους;
– Αν έρχονται Ιρανοί ως τουρίστες είναι δεκτοί; Ο κοροναϊός προσβάλει μόνο κι αποκλειστικά πρόσφυγες; Ή θα κλείσουμε γενικά τα σύνορά μας προς το Ιράν και άλλες χώρες για όλους κι όλες;
– Από που ήρθαν τα πρώτα κρούσματα κοροναϊού; Μέχρι τώρα τουλάχιστον από Ιταλία. Θα κλείσουμε τα σύνορα προς κάθε χώρα στην οποία εμφανίζονται κρούσματα;
– Μήπως το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι αν τυχόν περάσει ο ιός στα άθλια κέντρα “φιλοξενίας” που υπάρχουν στα νησιά, τότε πραγματικά υπάρχει κίνδυνος πανωλεθρίας και εξάπλωσης αφού ο πληθυσμός είναι εξαντλημένος και υποφέρει ήδη από τις κακές συνθήκες ζωής και διατροφής; Επίσης, οι συνθήκες υγιεινής εκεί είναι απαράδεκτες – η καθαριότητα και η υγιεινή είναι πρωταρχικής σημασίας για τον έλεγχο διάδοσης του ιού – ενώ ο συνωστισμός χιλιάδων ανθρώπων σε σκηνές και χώρους μεγάλης πυκνότητας δεν διασφαλίζει τον περιορισμό άλλων μεταδοτικών ασθενειών και σήμερα (για παράδειγμα γρίπη).
– Πώς θα περιοριστεί ο κίνδυνος μιας μαζικής έξαρσης στους άθλιους χώρους “φιλοξενίας“; Υπάρχουν στα νησιά οι υποδομές στις υπηρεσίες υγείας και ο εξοπλισμός για να αντιμετωπιστεί μια τέτοια κατάσταση έκτακτης ανάγκης;
Αυτά είναι τα ερωτήματα που θα έπρεπε να απαντάει η κυβερνητική πολιτική. Είναι δομικό το πρόβλημα της έλλειψης σοβαρής προετοιμασίας ή τουλάχιστον άμεσης ολοκληρωμένης αντιμετώπισης από τις κυβερνήσεις μας των σύγχρονων ζητημάτων, μεταξύ των οποίων εντάσσονται και τα δυο “απρόβλεπτα θέματα”, προσφυγικό χαμηλής έντασης και ένας ιός που δεν έχει αποδειχθεί τουλάχιστον μέχρι σήμερα της επικινδυνότητας της ισπανικής γρίπης.
>
Γενικά μέτρα πρόληψης λοιμώξεων
- Πρώτη γραμμή άμυνας κατά των λοιμώξεων είναι η προσεκτική υγιεινή των χεριών. Συνιστάται συχνό πλύσιμο των χεριών με σαπούνι και νερό. Aν τα χέρια δεν είναι εμφανώς λερωμένα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναλλακτικά αλκοολούχο διάλυμα (πχ οινόπνευμα 70οC). Η χρήση γαντιών δεν υποκαθιστά το πλύσιμο των χεριών.
Τα χέρια πρέπει να πλένονται:
- πριν από την επαφή με τα μάτια, τη μύτη, το στόμα ή τα γεννητικά όργανα (φαγητό ή κάπνισμα, επίσκεψη στην τουαλέτα)
- μετά κάθε άμεση επαφή με ασθενή ή σωματικά υγρά ασθενή (π.χ. σάλια)
- μετά από επαφή με αντικείμενα που έχουν έρθει σε επαφή με αναπνευστικές ή εκκρίσεις ασθενή (π.χ. χαρτομάντηλα).
- Σχολαστική τήρηση των μέτρων υγιεινής όπως:
- κάλυψη του στόματος και της μύτης με χαρτομάντηλο κατά το βήχα ή φτέρνισμα
- αποφυγή επαφής των χεριών με στόμα, μύτη ή μάτια για πρόληψη διασποράς μικροβίων.
- Αποφυγή επαφής με ασθενείς που έχουν συμπτώματα του αναπνευστικού.
Πηγή:https://eody.gov.gr/
Η ισπανική γρίπη το 1918
Σε ένα άλλο περιβάλλον και μια άλλη εποχή η ισπανική γρίπη πράγματι εξόντωσε 20-100.000.000 ανθρώπους – έπαιξε άραγε ρόλο ο πόλεμος και η χρήση χημικών όπλων την εποχή εκείνη;- όπως συνέβη και με άλλες μεταδοτικές ασθένειες π.χ., της Μαύρης Πανώλης του Μεσαίωνα (75-200 εκατ. νεκροί), AIDS, (3,5 εκατ. νεκροί) αλλά και με άλλους παράγοντες (κακή διατροφή, έλλειψη άσκησης, ατμοσφαιρική ρύπανση, έκθεση σε τοπικούς παράγοντες, ραδιενέργεια κ.ά.) που πράγματι εξοντώνουν εκατομμύρια ανθρώπους αλλά χωρίς να προκαλείται …ανησυχία. Από τη γρίπη πεθαίνουν ετησίως 60.000 άνθρωποι στην Ευρώπη, πάνω από 290.000 σε ολόκληρο τον πλανήτη. Από την ατμοσφαιρική ρύπανση πεθαίνουν πρόωρα στην Ελλάδα πάνω από 13.000 πολίτες το χρόνο, στην Ευρώπη συνολικά 400.000 άνθρωποι ετησίως! Γιατί δεν ευαισθητοποιούμαστε και για αυτά τα μεγάλα θέματα;
* (Βικιπαίδεια): Η Ισπανική γρίπη ήταν πανδημία γρίπης η οποία εκδηλώθηκε το 1918 (Α’ παγκόσμιος πόλεμος) και είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 21.640.000 ανθρώπων ή κατ’ άλλους υπολογισμούς 50 – 100.000.000 ανθρώπων. Ο ιός μεταπήδησε από τα πτηνά στον άνθρωπο και στη συνέχεια άρχισε να μεταδίδεται μεταξύ των ίδιων των ανθρώπων. Η ισπανική γρίπη πιθανότατα προήλθε από την Άπω Ανατολή, ονομάστηκε όμως έτσι επειδή οι πρώτες αναφορές για την πανδημία προήλθαν από τον Τύπο της Ισπανίας, η οποία δεν συμμετείχε στον πόλεμο. «Ο θάνατος επερχόταν από οξύ φλεγμονώδες πνευμονικό οίδημα, αιμορραγική πνευμονίτιδα ή πνευμονία με οξύ αιμορραγικό οίδημα. Τα πρώτα κρούσματα της εκδηλώθηκαν στη Γαλλία τον Απρίλιο του 1918 ανάμεσα στα βρετανικά συντάγματα που στάθμευαν στη Ρουέν και στο Βιμερέ. Καθώς μετακινούνταν τα στρατεύματα μετακινείτο και η ασθένεια. Έτσι τον Μάιο επεκτάθηκε σε όλη τη Γαλλία και στην Ιταλία, στη Μεγάλη Βρετανία και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στη Γερμανία εισήλθε με τους αιχμαλώτους που είχε συλλάβει. Τον Ιούνιο η πανδημία έφτασε στις Ινδίες, τον Ιούλιο στη Νέα Ζηλανδία και τον Αύγουστο στη Νότιο Αφρική.
Στις 10 Ιουλίου του 1918 160.000 κρούσματα έπληξαν το Βερολίνο. Στη Μεγάλη Βρετανία η γρίπη προκάλεσε τον θάνατο 220.000 ανθρώπων, στις Ηνωμένες Πολιτείες σημειώθηκαν πάνω από 550.000 θάνατοι, ενώ στην Ιαπωνία περί τα 250.000 θύματα και στις Ινδίες πέντε εκατομμύρια.
Από τότε πολλά έχουν αλλάξει τόσο στον τομέα της ιατρικής, της φαρμακολογίας και της θεραπείας όσο και της διατροφής, της υγιεινής και των κατοικιών / πόλεων. Ας μην επικρατήσει ένας αδικαιολόγητος πανικός. Προφύλαξη ναι, πανικός όχι
