Η εικόνα ίσως περιέχει: ωκεανός, ουρανός, υπαίθριες δραστηριότητες, φύση και νερό

Είναι η τρίτη φορά που μια κυβέρνηση (τώρα “προοδευτικής συμμαχίας” ΣΥΡΙΖΑ, Οικολόγων Πράσινων, κεντρο-αριστεράς, κεντροδεξιάς και άλλων δημοκρατικών δυνάμεων) προσπαθεί να νομιμοποιήσει κάθε αυθαιρεσία στις ακτές, υποσκάπτοντας το μέλλον μας και αφήνοντας εκτεθειμένες τις τοπικές κοινωνίες στους κινδύνους από την διάβρωση, την οικολογική υποβάθμιση και τα ακραία καιρικά φαινόμενα λόγω κλιματικής αλλαγής.

Το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό, που σύμφωνα με δημοσιεύματα, το Υπουργείο Οικονομικών προτίθεται άμεσα να καταθέσει άμεσα στη Βουλή (για προφανείς πελατειακούς εκλογικούς στόχους), “ανοίγει διάπλατα την πόρτα για μαζική νομιμοποίηση κάθε είδους παρανομίας, τόσο στην παραλία, όσο και μέσα στη θάλασσα”.

Το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών:

  • Επιτρέπει την αθρόα τακτοποίηση δημόσιων και ιδιωτικών αυθαίρετων επεμβάσεων στην παράκτια ζώνη. Η νομιμοποίηση θα γίνεται μάλιστα με μια απλή υπουργική απόφαση, κάτι πρωτοφανές. Θα ασχολείται δηλαδή υπουργός για να υπογράφει την “τακτοποίηση” αυθαιρεσιών και παράνομων κατασκευών!

  • Ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο για παραχώρηση χωρίς αιδώ ακτών και οχθών ποταμών για έρευνες εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου, την ίδια στιγμή που πρέπει να οργανωθεί η έξοδος μας από τα ορυκτά καύσιμα.

  • Αντί να υιοθετήσει τις σύγχρονες αντιλήψεις και συμβάσεις για τον ρόλο της παράκτιας ζώνης ως φυσικής υποδομής για την διατήρηση των οικοσυστημάτων, την προστασία των υδάτων αλλά και την άμυνα απέναντι σε ακραία καιρικά φαινόμενα ως συνέπεια της κλιματικής αλλαγής, κι αντί να κάνει πράξη τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από την διεθνή, ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία (όπως το Πρωτόκολλο για την Ολοκληρωμένη Διαχείριση της Παράκτιας Ζώνης, αλλά και πολλές άλλες ευρωπαϊκές και εθνικές νομοθεσίες), συνεχίζει – όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις – να αντιμετωπίζει την παράκτια ζώνη ως ευκαιρία εξυπηρέτησης πελατειακών συμφερόντων και απόκτησης

  • Παρά τις – περί του αντιθέτου - διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν στην αντιπολίτευση, σήμερα ως κυβέρνηση δίνει την δυνατότητα περιορισμού της πρόσβασης των πολιτών στον παράκτιο και παρόχθιο χώρο

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ καλούμε τους πολίτες να κινητοποιηθούν για την προστασία των ακτών και της παράκτιας ζώνης τόσο από τις αυθαιρεσίες και τα σκουπίδια όσο και από τις καταστροφικές κυβερνητικές πολιτικές. Οι κυβερνήσεις αλλάζουν αλλά οι πολιτικές μένουν ίδιες κι εξίσου καταστροφικές. Όμως δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ επιλέγουμε να είμαστε οι φωνή των ακτών και των οικοσυστημάτων, αντί να εξυπηρετούμε ιδιοτελή συμφέροντα. Είτε είμαστε αύριο στο Ευρωκοινοβούλιο είτε όχι θα επιμείνουμε σε μια πολιτική αξιών και αρχών, που αγωνίζεται για το μέλλον, δεν καταστρέφει το μέλλον. Σε αντίθεση με άλλους “οικολόγους” (“Οικολόγοι Πράσινοι”) που παραμένουν σε υπουργικές και βουλευτικές καρέκλες για να επιτελούν “πράσινο” άλλοθι μιας κυβέρνησης που επενδύει “εκλογικά” στις πιο καταστροφικές περιβαλλοντικές πολιτικές.

Πριν πέντε χρόνια έγινε άλλη μια παρόμοια προσπάθεια από την τότε κυβέρνηση. Απέτυχε χάρη στην κινητοποίηση των πολιτών. Φαίνεται ότι οι καταπατητές αιγιαλών επιβραβεύονται για την επιμονή και υπομονή τους αφού και η νέα κυβέρνηση - που ως αντιπολίτευση κατήγγειλε τότε την απόπειρα νομιμοποίησης των καταστροφικών πρακτικών στον αιγιαλό - σήμερα σκέφτηκε ότι είναι καλύτερο να πάει παραδοσιακά και να επιβραβεύσει την αυθαιρεσία και την παράνομη καταπάτηση αιγιαλού και δημόσιου χώρου. Δεν θα τα καταφέρει όμως ούτε αυτή.

Θα δώσουμε ξανά τη μάχη για να προστατευθούν οι ακτές μας που κινδυνεύουν από πολλά (σκουπίδια, αυθαιρεσίες, διάβρωση, ακραία καιρικά φαινόμενα).

Ντρέπομαι για τους ανθρώπους αυτούς που αλλάζουν χωρίς καμία τύψη "οικολογικά πουκάμισα" και από "μαχητές για την προστασία των ακτών" (στα λόγια) γίνονται (για λόγους εκλογικής πελατείας) καταστροφείς του πραγματικού φυσικού και θαλάσσιου πλούτου μας.

Ακόμα θυμάμαι - ήμουν εκεί και ομιλητής - τους πύρινους λόγους του σημερινού πρωθυπουργού Α. Τσίπρα, της περιφερειάρχου Ε. Δούρου και πολλών στελεχών της κυβέρνησης στην εκδήλωση στο Μουσείο Μπενάκη, στο πλαίσιο της καμπάνιας για την προστασία των ακτών (ενάντια στο νομοσχέδιο που είχε ακριβώς τους ίδιους στόχους αλλά το προωθούσε άλλη κυβέρνηση!). 
Τώρα χωρίς ντροπή αυτοί προωθούν (με υφυπουργό από τους Οικολόγους Πράσινους στο Υπουργείο Περιβάλλοντος) τις ίδιες ρυθμίσεις.

Συμφωνώ απολύτως με όσα γράφει στην εκστρατεία συγκέντρωσης υπογραφών το WWF

"Είμαστε πολίτες μιας χώρας που θα έπρεπε να υπερηφανεύεται για τον μοναδικό παράλιο και θαλάσσιο πλούτο της. Κάθε κυβέρνηση, κάθε αντιπολίτευση, κάθε υπουργός και βουλευτής θα έπρεπε να μεριμνά για τη θωράκιση του αιγιαλού, της παραλίας, των οχθών ποταμών και λιμνών, και της θάλασσας – όχι να αντιμετωπίζει αυτά τα κρίσιμα κοινά αγαθά σαν οικόπεδα για οικοδομές, διάνοιξη δρόμων, εξορύξεις υδρογονανθράκων"

Υπογράφουμε λοιπόν μαζικά και κινητοποιούμαστε
ΣΩΣΤΕ ΤΙΣ ΑΚΤΕΣ ΜΑΣ. Είναι θέμα οικολογικής και κοινωνικής δικαιοσύνης και προστασίας του μέλλοντος μας

https://support.wwf.gr/action/save_coasts?fbclid=IwAR2QzWzZC_TeawPEoYt1z7VTvAKBCZRuA5hYRXDIhp2q31Ej_xXvvw

#ακτές #Ελλάδα #GoGreen #Περιβάλλον #δικαιοσύνη 

Αποτέλεσμα εικόνας για erosion

Ναι να μην χάσουμε κανένα νησί. Η κατάσταση είναι επικίνδυνη με τον Ερντογάν και τις φιλοδοξίες του.

Αλλά στο μεταξύ κάθε χρόνο χάνεται ένα νησί όσο η Πάτμος λόγω της διάβρωσης που συνήθως προκαλείται από παρεμβάσεις που έχουν "σχεδιαστεί", από κακά μελετημένα και σχεδιασμένα τεχνικά έργα, από λανθασμένες επιλογές (λιμάνια, καταπάτηση ακτών - αιγιαλού, αυθαίρετες κατασκευές, παρεμβάσεις στις εκβολές ρεμάτων και λιμανιών )

http://www.kathimerini.gr/948058/gallery/epikairothta/ellada/h-8alassa-mas-klevei-th-steria

Η μονοδιάστατη σκέψη και η επιφανειακή προσέγγιση των θεμάτων εμποδίζει να συνειδητοποιούμε πλήρως το σύνολο των προβλημάτων και κυρίως να βρίσκουμε τις κατάλληλες λύσεις.

Όπως η αποτροπή του πολέμου απαιτεί όχι τσαμπουκάδες και ψευτο-μαγκές αλλά ενισχυμένη κοινωνική συνοχή, σοβαρή οικονομία, αξιόπιστη εξωτερική πολιτική, καλή γνώση των διεθνών συνθηκών, κοινωνία που συζητάει χωρίς παρωπίδες με κατανόηση τι είναι φαντασίωση και τι είναι πραγματικότητα, έτσι και η σχέση μας με τη γη και τη φύση, δεν μπορεί να βασίζεται σε μια αντίληψη τσαμπουκά (κάνουμε ότι μας γουστάρει) αλλά σε μια προσέγγιση σεβασμού, κατανόησης των φυσικών λειτουργιών, σε συνειδητές επιλογές που αποδεικνύουν ότι προωθούμε τη συνύπαρξη και τη συνεργασία με τη φύση.

Είναι η στροφή σε μια οικολογική κοινωνία, σε πράσινες υποδομές, σε μια πιο πράσινη επιστήμη και τεχνολογία που θα επιτρέψει να αφήσουμε στις επόμενες γενιές έναν κόσμο καλύτερο και όχι χειρότερο από αυτόν που παραλάβαμε από τους προηγούμενους.

Είναι ή δεν είναι αποδείξεις οικολογικής σοφίας, πολιτισμού, βαθιάς γνώσης του πυρήνα της ζωής πάνω στον πλανήτη, σεβασμού της φύσης αλλά και των άλλων ο πολιτισμός της ξερολιθιάς, των βιοκλιματικών οικισμών, των οικολογικών κατασκευών, της διατήρησης της γονιμότητας του εδάφους, της προστασίας από την διάβρωση, της διαχείρισης των νερών, της συνεργασίας των ανθρώπων μεταξύ τους όπως για αιώνες κυριάρχησαν για παράδειγμα στις Κυκλάδες;

Είμαστε σε θέση να γεφυρώσουμε τον αξιοσέβαστο αυτόν πολιτισμό που δανειστήκαμε από τις επόμενες γενιές με τις σημερινές επιστημονικές και τεχνολογικές δυνατότητες που έχουμε και με μια νέα οικολογική και κοινωνική σοφία που απαιτείται;

Το ερώτημα αυτό καλείται να απαντάει κάθε άνθρωπος καθημερινά, αλλά πρέπει να το θέσουμε και στο σύνολο, στην κοινωνία, στην πολιτική.

Αγαπάμε πραγματικά τη χώρα, τον τόπο, τον πλανήτη μας ή απλώς βολευόμαστε με εύκολα σχήματα "υπερηφάνειας" και "ασυμβίβαστης στάσης" την ίδια στιγμή που έχουμε συμβιβαστεί με ότι καταστρέφει και διαβρώνει καθημερινά;

toixografia2

Αυτή την περίοδο θα το βρείτε στις (αμμώδεις μόνο) ακτές. Είναι πανέμορφο, λευκό, με λεπτό διακριτικό άρωμα. Είναι ένας σημαντικός δείκτης για την οικολογική κατάσταση της αμμώδους παράκτιας ζώνης. Πρόκειται για το κρινάκι  της θάλασσας (επίσημη ονομασία του Pancratium maritimum), αλλά και κρινάκι της άμμου ή ασφόδελο της θάλασσας.

Είναι ένα πολυετές φυτό που φύεται μόνο του σε αμμώδεις παραλίες της Μεσογείου αλλά και στα Κανάρια νησιά, στη Ν.Δ. Ευρώπη, σε ορισμένες παραλίες της νότιας Βουλγαρίας και στη Μαύρη Θάλασσα (κυρίως στις βόρειες ακτές της Τουρκίας), όπου όμως απειλείται με εξαφάνιση.

Στην Ελλάδα το συναντάμε σε αμμώδεις ακτές, ιδιαίτερα στα νησιά του Β. και Ν. Αιγαίου, στη Χαλκιδική, στην Πελοπόννησο, στα Ιόνια, στη Θράκη και στην Κρήτη.

Έχει πανέμορφα λευκά άνθη, το καθένα από τα οποία αποτελείται από έξι πέταλα που σχηματίζουν ένα «στέμμα», όπως οι ασφόδελοι, με 6 στήμονες και κίτρινους ανθήρες.

grammatosima krinakia

Ανθίζει κυρίως τον Ιούλιο μέχρι τα τέλη Αυγούστου, ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν, Ανήκει στη συνομοταξία των αγγειοσπέρμωντης οικογενείας των αμαρυλλίδων. Σε κάποιες περιοχές μάλιστα, όπως πχ στην Κρήτη, το λένε αμαρυλλίδα.

Είναι από τα λίγα φυτά που αντέχουν στις ιδιαίτερες συνθήκες της ακτής, εκεί που η αλμύρα της θάλασσας συναντάει την άμμο της ξηράς αλλά και τους ανέμους ή τις υψηλές θερμοκρασίες.

Τα μικρά αυτά φυτά εκτός από την ομορφιά τους και το λεπτό άρωμά τους, παίζουν σημαντικό οικολογικό ρόλο, συγκρατούν τους αμμόλοφους μια και αναπτύσσουν ένα εκτεταμένο ριζικό σύστημα – φτάνει σε βάθος μέχρι και 1-1,5 μέτρο, και επιβιώνουν εκεί που λίγα φυτά μπορούν να αναπτυχθούν. Μαζί με άλλα φυτά της παράκτιας ζώνης προστατεύουν την ακτή από τη διάβρωση.

 toixografia krinon minoikes

 

 

Πολλαπλασιάζονται με μικρούς ελαφριούς, μαύρους σπόρους που μπορεί να δει κάποιος να υπάρχουν γύρω από τα φυτά αλλά κυρίως με αναπαραγωγή των βολβών. Οι σπόροι πετάγονται από τον καρπό του και ο άνεμος αλλά και η θάλασσα μπορεί να τους παρασύρει αρκετά μακριά. Οι βολβοί επιβιώνουν στις δύσκολες συνθήκες του χειμώνα και ξαναπετάνε φύλλα τον χειμώνα και άνθη το καλοκαίρι, για πολλά χρόνια.  

Περιγράφεται από τον Όμηρο, τον Θεόφραστο, τον Διοσκουρίδη κα. Θεωρείται ιερό αλλά και θεραπευτικό φυτό, ενώ  απεικονίζεται και για την υψηλή αισθητική και ομορφιά του.Το βλέπουμε σε αρχαίες τοιχογραφίες, όπως πχ στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης και στα παλάτια της Κνωσού (στο «Μπλε Πουλί» στην κάτω δεξιά γωνία, υπάρχει  αναπαράσταση του φυτού).

blue bird

Είναι ένα είδος που προστατεύεται γι’ αυτό δεν κόβουμε τα κρινάκια που βλέπουμε στις ακτές για να τα βάλουμε σε βάζο, ούτε - πολύ περισσότερο – τα ξεριζώνουμε για να τα μεταφυτεύσουμε κάπου αλλού ή σε γλάστρες.  

Ας μην ξεχνάμε ότι οι αμμόλοφοι (που έχουν φυτά, μεταξύ άλλων και κρινάκια) αποτελούν μια φυσική "ζώνη άμυνας" απέναντι σε τσουνάμι (από σεισμούς ή αλλαγή του κλίματος) αλλά και στη διάβρωση των ακτών.

Αν και υπάρχει ακόμα σε πολλές αμμώδεις ακτές, κινδυνεύει λόγω της έντονης αστικοποίησης και της καταστροφής των αμμόλοφων. Το μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου επιζεί μόνο ο βολβός θαμμένος μέσα στην άμμο. Αν καταστραφούν οι αμμόλοφοι, είναι πιθανόν να καταστραφούν και οι βολβοί αυτοί.  Δεν αντέχει μακριά από την ακτή και τη θάλασσα, άρα δεν μπορεί να επιβιώσει σε άλλο περιβάλλον (πχ σε κήπους στις πόλεις ή σε γλάστρες).