Συμβούλιο της Επικρατείας

08 Οκτωβρίου 2022

Το Συμβούλιο της Επικρατείας λέει ξανά "όχι στην ιδωτικοποίηση του νερού". ΠΡΑΣΙΝΟΙ: να σεβαστεί την απόφαση η κυβέρνηση

Με την 1886/2022 απόφαση της μείζονος σύνθεσης του Δ’ τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας (Δ’ Τμήμα) μετά από προσφυγή των εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ, ακυρώνεται η ανάθεση με ΣΔΙΤ της διαχείρισης του εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος της ΕΥΔΑΠ, του μεγαλύτερου υδροδοτικού συστήματος της χώρας, δηλ. η διαχείριση του ΕΥΣ από ιδιώτες.

Η κυβέρνηση παρακάμπτοντας την διεθνή εμπειρία που επιβεβαιώνει ότι είναι αδιαπραγμάτευτη η δημόσια διαχείριση του νερού, επιδιώκει την σταδιακή ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών. Επιδιώκει με απόφαση του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών (!) να παραχωρήσει σε ιδιώτες με ΣΔΙΤ τη Διαχείριση, Λειτουργία και συντήρηση του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (Ε.Υ.Σ.) Αθήνας, λες και το νερό είναι οποιοδήποτε εμπόρευμα.

"Μια τέτοια πολιτική είναι ευθέως μια απειλή στην ομαλή, δίκαιη και αδιάλειπτη υδροδότηση της Πρωτεύουσας και του Λεκανοπεδίου Αττικής, ενώ τεμαχίζει και άλλο την ενιαία διαχείριση ολόκληρου του κύκλου του νερού στην Αττική. Επίσης, θέτει σε κίνδυνο την ποιότητα του πόσιμου νερού, μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλες αυξήσεις του κόστους του για τους πολίτες και την οικονομία, όπως δείχνει η διεθνής εμπειρία, και να ενισχύσει την επισφάλεια στην συντήρηση και διασφάλιση των συστημάτων υδροδότησης εκατομμυρίων κατοίκων του λεκανοπεδίου", είχαν δηλώσει ξεκάθαρα την αντίθεσή τους οι Πράσινοι, που υποστήριξαν την Πρωτοβουλία Πολιτών για τη Δημόσια Διαχείριση του Νερού.

Η απόφαση αυτή του ΣτΕ αποτελεί συνέχεια ανάλογων αποφάσεων του Ανώτατου Δικαστηρίου υπέρ της δημόσιας διαχείρισης του νερού (πρόσφατες οι 190 και 191 αποφάσεις του ΣτΕ για την έξοδο της ΕΥΑΘ και της ΕΥΔΑΠ από το Υπερταμείο.

H απόφαση 1906/2014 του ΣτΕ εμπόδισε ουσιαστικά την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ) σε μια εποχή κατά την οποία η επαναφορά της διαχείρισης του νερού από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις στο δημόσιο αποτελεί διεθνή τάση. Χωρίς νερό δεν υπάρχει ζωή, κοινωνική και βιώσιμη ευημερία. Με την διαχείριση του νερού να είναι υπόθεση ιδιωτικών κερδοσκοπικών επιχειρήσεων δεν υπάρχει αειφορική διαχείρισή του για τις ανάγκες και των ανθρώπων, των σημερινών και αυριανών γενεών και της φύσης. Γι’ αυτό απαιτείται εξαίρεση του νερού από την ιδιωτικοποίησή του. Αυτό εξάλλου ζητούσε και η πετυχημένη Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών για το Δικαίωμα στο Νερό που συγκέντρωσε 1.700.000 υπογραφές πολιτών σε ευρωπαϊκό επίπεδο και υποχρέωσε σε νομοθετική πρωτοβουλία από την Κομισιόν για να εξαιρεθεί το νερό από την ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών.

Στη χώρα μας η κυβέρνηση επιδιώκει να παρακάμψει όχι μόνο τη λογική, τα συμπεράσματα από την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών νερού αλλά και τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας. Η σημασία και η αξία των δημόσιων αγαθών αναδείχθηκαν και μέσα στην πανδημία, παρόλα αυτά η κυβέρνηση επιμένει να κινείται σε αντίθετη πορεία. Πρέπει να επαγρυπνούμε, λοιπόν, γιατί είναι πολύ πιθανόν η κυβέρνηση να παρακάμψει και τη νέα απόφαση του ΣτΕ προς χάρη πελατειακών της σχέσεων με μεγάλες εταιρίες που θα ήθελαν να βάλουν χέρι μέσω ΣΔΙΤ στο δημόσιο αγαθό που λέγεται νερό. Δεν έχειαποδείξει η κυβέρνηση ότι συμμορφώνεται με τις δικαστικές αποφάσεις αν δεν τις αρέσουν, ιδιαίτερα αν υποχρεώνουν σε προστασία του δημόσιου συμφέροντος.

Το νερό είναι

κοινωνικό αγαθό και συνδέεται με την ύπαρξη και τη βιώσιμη ευημερία του ανθρώπου και τη μακροχρόνια διατήρηση της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων
πηγή ζωής, μέσο επιβίωσης, φορέας πολιτισμού και μέσο για βιώσιμη ευημερία. Δεν μπορεί να μετατρέπεται σε μέσο ανεύθυνου πλουτισμού και εργαλείο διεύρυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων και της αδικίας σε βάρος των πιο ευάλωτων στην κοινωνία,
δημόσιο αγαθό. Η πρόσβαση στο νερό, στοιχείο απαραίτητο για τη ζωή και την υγεία. Το δικαίωμα στο νερό είναι απολύτως απαραίτητο για μια ζωή με αξιοπρέπεια.

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ενώνουμε τη φωνή μας με κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις και ζητάμε:

Η κυβέρνηση να λάβει σοβαρά υπόψη της, τις αποφάσεις του ΣτΕ για την απαγόρευση της αποξένωσης του κράτους από τον πλήρη έλεγχο της διαχείρισης του νερού.
Επιστροφή των μετοχών της ΕΥΔΑΠ από το Υπερταμείο στο Δημόσιο άμεσα.
Να σταματήσει η διαδικασία υποβάθμισης αλλά και εκποίησης του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (Ε.Υ.Σ) σε ιδιωτικά συμφέροντα.

Οι υπηρεσίες ύδρευσης-αποχέτευσης αποτελούν ζωτικό ανθρώπινο δικαίωμα και ενώνουμε κι εμείς τη φωνή μας για να αποτραπεί η παράδοσή τους σε ιδιωτικά συμφέροντα. Η ιδιωτικοποίηση του νερού και των υπηρεσιών του νερού παραβιάζει

το Σύνταγμα: Αποφάσεις Ολομέλειας ΣτΕ 190 -191/2022,
την ευρωπαϊκή νομοθεσία: Ευρωπαϊκή Χάρτα για τις Υδάτινες Πηγές (2001) του Συμβουλίου της Ευρώπης,
τη διεθνή πρακτική: ομόφωνη απόφαση A/HRC/15/L.14 του 2010, του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Ψήφισμα 64/292 του 2010, της ΓΣ του ΟΗΕ,

και είναι καταφανώς ενάντια στα συμφέροντα της κοινωνίας.

Θα αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις για να παραμείνει το νερό στη δημόσια διαχείριση.

Η μεταφορά κι επεξεργασία νερού και υγρών λυμάτων είναι σήμερα μια από τις πιο μεγάλες πηγές κατανάλωσης ενέργειας, που βασίζεται κυρίως σε ορυκτά καύσιμα και η αύξηση του ενεργειακού κόστους οδηγεί σε μεγάλες αυξήσεις και στους λογαριασμούς ύδρευσης αποχέτευσης. Γι’ αυτό μαζί με προσπάθειες μείωσης της σπατάλης νερού και επαναχρησιμοποίησης, οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ προτείνουμε να μελετηθεί η δυνατότητα αξιοποίησης, προς όφελος της ΕΥΔΑΠ και των πολιτών, του εξωτερικού υδροδοτικού συστήματος για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με φωτοβολταϊκά κι άλλες μορφές ανανεώσιμων πηγών, μια επένδυση που θα μειώσει την εξάτμιση του νερού από τα ανοικτά δίκτυα και θα μειώσει τα ενεργειακά κόστη τόσο για την ΕΥΔΑΠ όσο, ελπίζουμε, και για τους καταναλωτές.

Εδώ Παππάς, εκεί Παππάς, άντε πάμε από την αρχή...

 
Αυτή η κυβέρνηση έχει μια εκπληκτική ικανότητα να πιάνει ένα θέμα και να το κάνει αγνώριστο, συγκεντρώνοντας σχεδόν τους πάντες εναντίον της στο τέλος, ενώ στην αρχή ξεκίναγε με σημαντική υποστήριξη. 

 
Πολλοί άνθρωποι δεν βλέπουν πλέον τηλεόραση γιατί θεωρούν ότι έχει χαμηλή ποιότητα, ενώ οι ειδήσεις είναι από εκνευριστικές έως βαρετές. Και εκεί που περιμένεις ότι θα έρθει η κυβέρνηση και θα προωθήσει μια ορθο-λογική πολιτική που θα βάζει κανόνες και θα βελτιώσει την ποιότητα του τηλεοπτικού πεδίου, συνειδητοποιείς είτε ότι είναι πολύ βλάκες και άρπα κόλλα είτε πάρα πολύ επικίνδυνοι σε βαθμό ολοκληρωτικής αντίληψης (η ιστορία θα αποφασίσει πιο καθαρά σε αυτό το θέμα). 
 

Τι πέτυχε με τον διαγωνισμό; Να βάλει στο παιχνίδι 2 παλιούς καναλάρχες και 2 νέους (με πολλά ερωτηματικά για το ποιόν τους και τις σχέσεις του ενός με τη δικαιοσύνη και του άλλου με ...μακρινές διασυνδέσεις). 

 
Αυτό ήταν λοιπόν το ζητούμενο; Να μπουν κάποια εκατομμύρια στο δημόσιο ταμείο και η ενημέρωση να ελεγχθεί κομματικά ή έστω να μπουν στο παιχνίδι νέοι βαρώνοι (ή τζάκια) όπως έλεγε ο αείμνηστος; 

 
Αυτό που είδαμε τις τελευταίες εβδομάδες από τους χειρισμούς της κυβέρνησης σχετικά με το θέμα των τηλεοπτικών αδειών, ξεπέρασε την γελοιότητα και πλησίασε επικίνδυνα τον φασισμό. Αλλά και η αντιπολίτευση συμπεριφέρθηκε λες και έπεσε από τον ουρανό, ότι εκείνη δεν είχε καμία ευθύνη, ότι δεν έκλεισε εκείνη σε μια νύχτα την ΕΡΤ, ότι δεν έχει σχέσεις διαπλοκής με συμφέροντα. Ακόμα και αρχηγός κόμματος που είχε δικό του κανάλι (και σε αυτό οφείλει κατά πολύ την εκλογή του) μιλούσε λες και ήταν ο πιο αγνός τηλεθεατής...

 
Και εμείς που νομίζαμε ότι η λειτουργία των καναλιών αποτελεί κορυφαία λειτουργία σε μία ευνομούμενη δημοκρατική κοινωνία, κυρίως σε ότι αφορά την υποχρέωση της πολιτείας και το δικαίωμα των πολιτών για πλουραλιστική και όσο το δυνατόν περισσότερο αντικειμενική ενημέρωση.

 
Το Συμβούλιο της Επικρατείας έβγαλε τον νόμο για τις τηλεοπτικές άδειες αντισυνταγματικό. Πάμε λοιπόν από την αρχή. 

Χρειάζεται να υπάρξει ένας σοβαρός διάλογος για τους κανόνες που πρέπει να διέπουν τις τηλεοπτικές εκπομπές και γενικά τη λειτουργία των καναλιών και αφετέρου για το ποιος ελέγχει τις συχνότητες, που είναι και πρέπει να είναι δημόσιες. Δεν μπορεί το μόνο κριτήριο να είναι οικονομικό, το ποιος προσφέρει τα πιο πολλά. Υπάρχουν πολλά καλά παραδείγματα σε ευρωπαϊκό επίπεδο και ευρωπαϊκοί φορείς είχαν εκφράσει τη διάθεσή τους να βοηθήσουν στη μεταφορά εμπειρίας. Όταν είχα βοηθήσει ως ευρωβουλευτής μαζί με τους Πράσινους να ανοίξει η συζήτηση για την δημόσια τηλεόραση (όχι κρατική ή κομματική) είχαμε ανοίξει διάλογο σε ευρωπαϊκό επίπεδο για το πώς θα μπορούσε να είναι μια σύγχρονη τηλεόραση. Δυστυχώς ούτε στην ΕΡΤ ούτε στα ιδιωτικά κανάλια εφαρμόστηκε κάτι από αυτά που συζητήσαμε

H συζήτηση που οργανώσαμε τότε στο Ευρωκοινοβούλιο (με αφορμή το μαύρο στην ΕΡΤ παραμένει ενδιαφέρουσα και για το σήμερα: http://chrysogelos.gr/index.php/2012-01-26-17-13-36-593/alles-paremvaseis/item/3283-ert-back-from-black)