Έχουμε μια πολύ όμορφη χώρα, με τόσο διαφορετικά τοπία και πάρα πολύ μεγάλη ποικιλία οικοσυστημάτων. Μια χώρα, όμως, που την πληγώνουμε και την καταστρέφουμε αντί να προστατεύουμε και να διατηρούμε τον πλούτο της μακροχρόνια.
Δεν θα γράψω για τις ακτές λόγω καλοκαιριού. Γράφω αυτό το σύντομο σημείωμα για το τι μπορείς να δεις μέσα σε μια ώρα ξεκινώντας από την παραλία, στην περιοχή του Λεωνιδίου, της Νότιας Κυνουρίας, ακολουθώντας μια εξαιρετική διαδρομή προς το χωριό Κοσμάς.
Αλλαγή τοπίου, αλλαγή κλίματος, αλλαγή οικοσυστήματος. Από το χερσαίο μεσογειακό κλίμα περνάς μέσα σε λίγη ώρα στο ορεινό μεσογειακό. Μέσα σε λίγη λεπτά αλλάζει το τοπίο, οι ελιές, τα πουρνάρια, οι αγριελιές δίνουν τη θέση τους, από τα 700 μέτρα και πάνω, στα δασικά οικοσυστήματα (κωνοφόρα), δάση μαύρης πεύκης, κεφαλλονίτικο έλατο, κέδρους.
Εντυπωσιακά βράχια πάνω από το Λεωνίδιο, τα έχουν ανακαλύψει οι ορειβάτες από διάφορες γωνιές του πλανήτη. Εντυπωσιάζουν όμως και σε άλλα σημεία της διαδρομής τα βράχια.
Η πέτρα κυριαρχεί και στην αρχιτεκτονική στην περιοχή, που είναι ιδιαίτερη, από τα καλύβια των βοσκών μέχρι τα σπίτια και τα δημόσια κτίσματα ή τους ανεμόμυλους του Λεωνιδίου (από μόνο του ένα ολόκληρο θέμα). Όπως και η γλώσσα και η κουλτούρα της περιοχής (η περιοχή της Νοτιανατολικής Κυνουρίας είναι η Τσακωνιά).
Σημαντικά τα πολιτισμικά και αρχαιολογικά στοιχεία της περιοχής, χρειάζεσαι μέρες για να τα επισκεφθείς. Μεταξύ άλλων μου προκάλεσε την περιέργεια τη αρχαία Πολίχνη με τα τειχη της κοντά στα Πούλιθρα, όπως και το μοναστήρι της Έλωνας μέσα στο βράχο..
Στο ωραίο χωριό Κοσμάς - ιστορικό χωριό - βρίσκεσαι ξαφνικά σε μια πλατεία με τεράστια πλατάνια και νερά να τρέχουν από βρύσες. Και λίγο έξω από το χωρίο ένας μεγάλο δάσος από καστανιές.
Είμαστε μέσα στον Πάρνωνα και το Εθνικό Πάρκο.
Άντε να βρεις αυτή την εναλλαγή σε άλλες χώρες.
Συνειδητοποιείς ότι η προστασία και μόνο αυτού του θαυμάσιου πλούτου προσφέρει τη δυνατότητα για θέσεις εργασίας στο πλαίσιο μια πιο πράσινης οικονομίας. Προσπάθειες γίνονται βέβαια, χρειάζεται να γίνουν πολύ περισσότερα. Και από τις τοπικές κοινωνίες που χρειάζεται να εκπαιδευτούν στο πώς μπορούν να συνδυάσουν την σοφία του παρελθόντος με την σύγχρονη γνώση και τις δυνατότητες μιας οικολογικής οικονομίας, αλλά κυρίως της κεντρικής διοίκησης που αδυνατεί να διαμορφώσει ένα πλαίσιο που αναδεικνύει και προστατεύει αυτό τον πλούτο με σημαντικό ρόλο των φορέων διαχείρισης παρόμοιων περιοχών καθώς και των τοπικών κοινωνιών. Προς το παρόν το Υπουργείο φαίνεται να (ξανα) προκηρύσσει μελέτες (επί μελετών), αν και έχουν γίνει πολλές.
