To άρθρο μου αυτό δημοσιεύθηκε στο TVXS.gr στις 17/9/2015 http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/parte-meros-stin-kampania-stop-ttip-mas-afora-pio-poly-ap%E2%80%99-oti-nomizoyme%E2%80%A6

Πάρτε μέρος στην καμπάνια STOP ΤΤIP. Μας αφορά. Πιο πολύ απ’ ότι νομίζουμε…

Σχεδόν 2.800.000 ευρωπαίοι πολίτες αλλά μόνο 5025 πολίτες από την Ελλάδα έχουν υπογράψει την καμπάνια της Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Πολιτών από τα κάτω "Σταματήστε την Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου κι Επενδύσεων TTIP" που μπορεί να επηρεάσει την οικονομία, τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, το περιβάλλον και την προστασία του καταναλωτή.

Δεν πρόκειται για μια φοβική κινητοποίηση αλλά για μια συνειδητή καμπάνια ενίσχυσης της παρέμβασης των πολιτών στις διεθνείς συμφωνίες εμπορίου κι επενδύσεων, στην μυστικότητα η οποία περιβάλλει τις συνομιλίες για ένα τόσο σοβαρό θέμα, την επιρροή των λόμπυ ιδιοτελών συμφερόντων που προσπαθούν να περάσουν τις ρυθμίσεις απορρύθμισης.

Η ΕΕ πρόκειται να υπογράψει 2 σημαντικές συμφωνίες που ξεπερνούν τα όρια των απλών εμπορικών, μία με τον Καναδά (CETA) και μία με τις ΗΠΑ (TTIP). H “Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP) αλλά και η CETAέχουν εγείρει σημαντικές αντιδράσεις από ένα πολύ μεγάλο φάσμα πολιτικών, κοινωνικών, επαγγελματικών και περιβαλλοντικών φορέων λόγω των επιπτώσεων που μπορεί να έχουν:

• Δυνατότητα των μεγάλων επιχειρήσεων να εγείρουν θέματα μεγάλων αποζημιώσεων αν μια επένδυσή τους (πχ χρυσού στις Σκουριές) συναντάει αντιδράσεις από τοπικούς φορείς ή την κυβέρνηση ή και την ΕΕ. Η αγωγή αποζημίωσης δεν θα απευθύνεται σε τοπικά ή εθνικά ή ευρωπαϊκά δικαστήρια αλλά σε «ειδικές επιτροπές» που δεν θα ελέγχονται από διεθνείς οργανισμούς ή κυβερνήσεις, αν υιοθετηθεί η ISDS, η συμφωνία δηλαδή για επίλυση διαφορών επενδυτών και κράτους που είναι μέρος της TTIP. Οι επιχειρήσεις αποκτούν επισήμως μεγαλύτερη δύναμη από τα κράτη, ακόμα και την ΕΕ, αν υπογραφεί κι εφαρμοστεί η συμφωνία αυτή. Κάτι τέτοιο μπορεί να επηρεάσει τόσο το δημόσιο συμφέρον, την προστασία του καταναλωτή και του περιβάλλοντος αλλά και την νομοθετική διαδικασία, αφού κάθε στιγμή μια χώρα θα βρίσκεται υπό την απειλή να παραπεμφθεί σε μία επιτροπή λήψης αποφάσεων αν οι επενδυτές θεωρήσουν ότι μπορεί ένας νόμος, π.χ προστασίας του περιβάλλοντος, να βλάψει τα συμφέροντά τους!

• Με την συμφωνία, υποχρεώνονται τα κράτη μέλη της ΕΕ να συνομιλούν με τις εταιρίες ή τις ομάδες εταιριών πριν ξεκινήσει η εκπόνηση Κανονισμών ή Νομοθεσίας που μπορεί να επηρεάσει τα εμπορικά τους συμφέροντα, στη βάση της «ρυθμιστικής συνεργασίας». Δηλαδή είναι υποχρεωμένες οι κυβερνήσεις να καλούν να συμμετάσχουν στις ομάδες εμπειρογνωμόνων που προετοιμάζουν μια νομοθεσία εκπρόσωποι μεγάλων επιχειρήσεων, ακόμα και πριν αυτά συζητηθούν σε επιτροπές του κοινοβουλίου.

Στο πλαίσιο μιας τέτοιας προσέγγισης, δεν είναι τυχαίο που οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν δυσανάλογη επιρροή – σε σχέση με τα κοινοβούλια και τους κοινωνικούς, επαγγελματικούς και περιβαλλοντικούς φορείς – στην διεξαγωγή των διαπραγματεύσεων που παραμένουν μυστικές, παρά τις προσπάθειες της κοινωνίας των πολιτών και ορισμένων ευρωβουλευτών να υπάρξει φως και διαφάνεια σε αυτές. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι στην προπαρασκευαστική φάση για την ΤΤΙΡ, υπήρξαν 590 συναντήσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των εκπροσώπων των ομάδων λόμπυ, σύμφωνα με τις επίσημες δηλώσεις, από τις οποίες το 92% αφορούσε συναντήσεις με τους εκπροσώπους των εταιρειών, ενώ μόνο σε λίγες περιπτώσεις υπήρχαν συζητήσεις με τους εκπροσώπους των καταναλωτών ή των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Έχει καταγγελθεί μάλιστα ότι στα σχέδια της συμφωνίας περιλαμβάνονται αυτούσια κείμενα αυτών των επιχειρηματικών λόμπυ.

Η πιο μεγάλη πρόκληση είναι ότι διαπραγματεύσεις διεξάγονται στα κρυφά. Οι εκπρόσωποι του ευρωκοινοβουλίου, των εθνικών κοινοβουλίων και των φορέων γνωρίζουν ελάχιστα για την πραγματική πρόοδο των συνομιλιών. Η Κομισιόν επικαλείται το εμπορικό απόρρητο, αλλά δεν είναι δυνατόν να θεωρεί κανείς ότι πολύ σημαντικές αποφάσεις και ρυθμίσεις που μπορεί να αλλάξουν την οικονομία, ολόκληρους κλάδους αλλά και να πλήξουν το περιβάλλον και τους καταναλωτές μπορεί να θεωρούνται απλώς «εμπορικές συμφωνίες» και να καλύπτονται από το «απόρρητο». Οι διαπραγματευτές ΗΠΑ-ΕΕ έχουν δηλώσει ότι τα αποτελέσματα θα δημοσιοποιηθούν μόνο μετά την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων και η δυνατότητα που θα υπάρχει θα είναι είτε να υιοθετηθεί στο σύνολό της η συμφωνία ή να απορριφθεί στο σύνολό της, χωρίς να μπορεί ούτε τα κοινοβούλια ούτε οι κυβερνήσεις να θέσουν ζητήματα τροποποιήσεων.

Πολλοί φορείς καταγγέλλουν ότι στο πλαίσιο της TTIP θα υποχρεωθεί η ΕΕ να δεχθεί τεχνολογίες ή επιλογές που είναι επικίνδυνες (κατανάλωση κλωνοποιημένων ζώων και μάλιστα χωρίς σήμανση προϊόντων, χρήση σχιστολιθικού πετρελαίου και φυσικού αερίου, γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα κα, είδη κατανάλωσης με αυξημένα υπολείμματα φυτοφαρμάκων ή κρέας με αυξητικές ορμόνες κα. Υπάρχει μεγάλη πίεση επίσης για εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων φορέων, ενώ η επιστροφή επιχειρήσεων κοινής ωφελείας, νοσοκομείων ή συλλογής των αποβλήτων στον δημόσιο τομέα αν έχουν ιδιωτικοποιηθεί, θα είναι πιο δύσκολη ή και αδύνατη με την εφαρμογή της CETA και της TTIP.

Η συμφωνία προβλέπει εναρμόνιση των προτύπων προστασίας των καταναλωτών για τα καλλυντικά και τα ιατρικά προϊόντα, για τη χρήση των φυτοφαρμάκων, των μεθόδων παραγωγής, αλλά αυτό μπορεί να σημαίνει μείωση της προστασίας, εφόσον οριστούν στα ίδια επίπεδα με τα πρότυπα των ΗΠΑ, αφού η ΕΕ έχει γενικά πιο αυστηρές προδιαγραφές.

Η απορρύθμιση της εργασίας και της κοινωνικής προστασίας οδηγεί στην απώλεια πολλών θέσεων εργασίας σε βιομηχανίες και οικονομίες που προσπαθούν να περισώσουν κάποια δικαιώματα και να τηρήσουν κάποιες προδιαγραφές. Στις ΗΠΑ δεν εφαρμόζονται παρά μόνο 2 από τις 8 βασικούς κανονισμούς που έχει διαμορφώσει ο ILO, ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας. Επομένως, είναι πολύ πιθανό η εναρμόνιση των στάνταρντ εργασίας μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ να οδηγήσει σε μεγαλύτερη απορρύθμιση στο χώρο της εργασίας. Ο σκληρός ανταγωνισμός σε τομείς όπως η γεωργία και η πληροφορική, μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας στην Ευρώπη.

Την καμπάνια υποστηρίζουν ενεργά πάνω από 450 φορείς - στην Ευρώπη και πολλοί στις ΗΠΑ, μεταξύ άλλων και οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ.

Δείτε ποιοι κίνδυνοι υπάρχουν για την οικονομία, την κοινωνία και το περιβάλλον σε αυτό το infographic

http://www.mediafire.com/view/1g8mlb9jnq6u2g2/InfographicTTIP_EN.jpg#

Επίσης, ανακοινώσεις και άρθρα μας: http://prasinoi.gr/?s=TTIP

Μένουν ελάχιστες μέρες για να υπογράψτε και να συμμετάσχετε - στις 6 Οκτωβρίου 2015 ολοκληρώνετε η καμπάνια - εδώ: https://stop-ttip.org/

Μην καθυστερήσετε άλλο. Θα χάσετε το …τρένο.

Πολλοί ανησυχούν που κύματα μεταναστών και προσφύγων θέλουν να έρθουν στην Ευρώπη, αν και το ποσοστό αυτών που πετυχαίνουν να φτάσουν στην ήπειρό μας είναι μικρό σε σχέση με το σύνολο μεταναστών αλλά και προσφύγων παγκοσμίως. Ελάχιστοι, πάντως, ενδιαφέρονται για τα αίτια που αναγκάζουν αυτούς τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις περιοχές τους και να αναζητήσουν είτε μια καλύτερη ζωή (μετανάστες) ή άσυλο και προστασία της ζωής τους (πρόσφυγες). Πολύ λιγότεροι γνωρίζουν ότι και οι ίδιοι μέσω των καταναλωτικών επιλογών τους (κι όχι μόνο αφηρημένα οι πολιτικές ελίτ της Ευρώπης) μπορούν και να συμβάλουν, χωρίς να το γνωρίζουν, στο ξεσπίτωμα αυτών των ανθρώπων.

Στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου συζητιέται αυτές τις μέρες μια σημαντική έκθεση που αφορά στα ορυκτά από περιοχές συγκρούσεων. Η συνεχής αύξηση της κατανάλωσης μετάλλων και άλλων πολύτιμων στοιχείων για τα καταναλωτικά προϊόντα μας οδηγεί στην υπερβολική εκμετάλλευση, στη βία, στην σεξουαλική σκλαβιά και σε απαράδεκτες συνθήκες υποχρεωτικής εργασίας σε ορυχεία χιλιάδες ανθρώπους που ζουν γύρω από αυτά στην Αφρική, όπως για παράδειγμα στο Κονγκό (DemocraticRepublicoftheCongo) ή σε άλλες περιοχές.

Η υπόθεση των «ματωμένων διαμαντιών» έγινε γνωστή χάρη και στην προβολή σχετικής ταινίας. Αλλά δεν είναι μόνο τα διαμάντια, αλλά και ο χρυσός, και το πετρέλαιο και άλλα σπάνια ορυκτά που ευθύνονται για τις απάνθρωπες συνθήκες ζωής και εκμετάλλευσης πολλών χιλιάδων ανθρώπων. Για παράδειγμα, η εξόρυξη και το εμπόριο πολύτιμων ορυκτών από το Κονγκό (DemocraticRepublicoftheCongo), περιοχές της Κεντρο-Αφρικανικής Δημοκρατίας ή τμήματα της Κολομβίας ελέγχονται από ένοπλες ομάδες και παραστρατιωτικούς που βρίσκονται ακόμα και μέσα στον στρατό. Αυτά τα «ορυκτά των συγκρούσεων» που καταλήγουν σε είδη καθημερινής χρήσης όπως κινητά τηλέφωνα, τηλεοράσεις, κοσμήματα ή το πετρέλαιο για το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου μας μπορεί να στάζουν αίμα κι να ευθύνονται για τον πόνο ή και το θάνατο χιλιάδων ανθρώπων.

Καλούμε τους ευρωβουλευτές, συμπεριλαμβανομένων των ελλήνων, να ψηφίσουν μια ισχυρή απόφαση ώστε να υποχρεωθούν οι επιχειρήσεις να ελέγχουν ολόκληρη την αλυσίδα προμηθειών τους, να διασφαλίζουν ότι τα ορυκτά και γενικά οι πρώτες ύλες που χρησιμοποιούν δεν προέρχονται από πηγές που χρηματοδοτούν με αυτόν τον τρόπο τη βία και την απάνθρωπη εκμετάλλευση. Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ δεν διστάζουν να επισημαίνουν ότι οι ευρωπαίοι καταναλωτές δεν πρέπει να αδιαφορούν για τις συνέπειες που μπορεί να έχουν οι επιλογές τους στα θέματα της δημοκρατίας, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, των δικαιωμάτων, του περιβάλλοντος. Μπορούμε ακόμα να πιέσουμε τους ευρωβουλευτές να ψηφίσουν όχι απλώς υπέρ εθελοντικών σχημάτων αλλά υπέρ ισχυρών δεσμεύσεων που θα πρέπει να έχουν οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις ώστε να σταματήσουν το εμπόριο με περιοχές συγκρούσεων.

Ζητάμε και από τους ευρωβουλευτές και από τις κυβερνήσεις των Κρατών Μελών να:

-          Υιοθετήσουν νομικές δεσμεύσεις για τις επιχειρήσεις ώστε να είναι υποχρεωμένες να ταυτοποιούν και να περιορίζουν τα ορυκτά που προέρχονται από περιοχές συγκρούσεων

-          Διασφαλίζουν ότι αυτοί οι κανόνες ισχύουν και για κάθε εταιρεία που εισάγει προϊόντα στην ΕΕ ώστε να αποκλειστεί ότι σε κάποιο στάδιο της παραγωγής τους μπορεί να περιέχουν πρώτες ύλες και ορυκτά από περιοχές συγκρούσεων.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένας από τους μεγαλύτερους εισαγωγείς προϊόντων αξίας πολλών δισεκατομμυρίων Ευρώ. Η σύνδεση του εμπορίου με κανόνες ηθικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής υπευθυνότητας καθώς και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα στείλει ένα ισχυρό μήνυμα και σε άλλες χώρες και ηπείρους.

Αν θέλουμε «να μένουν οι άνθρωποι στον τόπο τους», πρέπει να αναλάβουμε και εμείς τις ευθύνες μας ως πολίτες. Αλλιώς, απλώς κρύβουμε τον ρατσισμό μας πίσω από ωραίες εκφράσεις.

https://www.youtube.com/watch?v=05bRNbI8x1E

Οι «ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» καλούμε τους πολίτες να σκεφτούν πώς παράγεται αυτό που θα αγοράσουν τώρα στις γιορτές αλλά κι αν πράγματι το χρειάζονται. Ο τρόπος που ψωνίζουμε έχει άμεση σχέση με τις συνθήκες εργασίας, τα εργασιακά κι ανθρώπινα δικαιώματα, την προστασία του περιβάλλοντος αλλά ακόμα και με την κατάσταση της οικονομίας στις διάφορες χώρες.

Για παράδειγμα, πρόσφατη έρευνα του BBC [1]διαπιστώνει «φτωχή αντιμετώπιση των εργαζομένων της APPLE σε κινέζικο εργοστάσιο Pegatron στη Shanghai που κατασκευάζει τοiPhone 6: μεταξύ άλλων εξαντλητική εργασία 12 ή και περισσότερων ωρών (συνολικά εβδομάδα 55 ωρών), συνεχή εργασία για 18 μέρες χωρίς ρεπό και πολλά άλλα. Η εκπομπή αποκαλύπτει, επίσης, στο νησί Bangka της Ινδονησίας επικίνδυνη παιδική εργασία και παιδιά που σκάβουν με τα χέρια σε παράνομα ορυχεία που εξορύσσουν μέταλλα τα οποία φτάνουν στην αλυσίδα προμηθειών της εταιρίας για τις ηλεκτρονικές συσκευές της, ανακατωμένα με μέταλλα από νόμιμα ορυχεία.

Η Apple προσπαθεί να διασκεδάσει τις καταγγελίες, αλλά οι φτωχές συνθήκες εργασίας σε εργοστάσια που δούλευαν για λογαριασμό της APPLE ήρθαν στο φως της δημοσιότητας το 2010, όταν 14 εργαζόμενοι στο Foxconn, το μεγαλύτερο εργοστάσιο παραγωγής προϊόντων για την Apple, είχαν αυτοκτονήσει, σύμφωνα με καταγγελίες λόγω άσχημων συνθηκών εργασίας.

Οι αποκαλύψεις αυτές του BBC είναι φυσικά η κορυφή του παγόβουνου. Σημαντικό ποσοστό πολιτών ενδιαφέρεται πλέον για τις συνθήκες παραγωγές των ηλεκτρονικών συσκευών τους, των ρούχων ή των παπουτσιών τους. Οργανώσεις πολιτών αλλά και κριτικοί δημοσιογράφοι ερευνούν τα τελευταία χρόνια τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιδόσεις μεγάλων εταιριών. Ιδιαίτερα στον τομέα των ηλεκτρονικών πολλές έρευνες στοχεύουν στο να ρίξουν φως στις συνθήκες παραγωγής προϊόντων όχι μόνο της  APPLE αλλά και της Microsoft ή της Samsung  στα εργοστάσια τους στην Κίνα ή σε άλλες περιοχές. Έρευνες έχουν εντοπίσει μέταλλα - για εξαρτήματα ηλεκτρονικών συσκευών - μέσω της πώλησης των οποίων χρηματοδοτούν τις επιχειρήσεις τους ένοπλες ομάδες στην Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.  Μια άλλη έρευνα που δημοσιεύθηκε πρόσφατα [2], δείχνει ότι οι μισές μόνο εταιρίες ηλεκτρονικών έχουν καλή γνώση όλων των σταδίων παραγωγής των προϊόντων τους (ιχνηλασιμότητα). Οι μισές έχουν γνώση μόνο του τελευταίου σταδίου παραγωγής.

Η πίεση των πολιτών οδηγεί τις επιχειρήσεις στην διερεύνηση των πηγών προέλευσης των υλικών που χρησιμοποιούν ώστε να μην προέρχονται αυτά από παράνομα ορυχεία ή ορυχεία με απάνθρωπες ή καταστροφικές για το περιβάλλον συνθήκες εργασίας ή να μην είναι πηγή χρηματοδότησης  ένοπλων ομάδων.

Η παγκοσμιοποίηση άνοιξε τα σύνορα σε κάθε είδους προϊόντα και υπηρεσίες.  Οι πολίτες στον βιομηχανικό κόσμο κάνουν ουρές για να αγοράσουν καταναλωτικά προϊόντα, χωρίς να γνωρίζουν τις συνθήκες εργασίες και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της παραγωγής αυτών των προϊόντων. Όμως αν καταναλώσουμε χωρίς να νοιαζόμαστε για τις επιπτώσεις των επιλογών μας, σκάβουμε τον λάκκο μας μόνοι μας. Τα χαμηλά μεροκάματα, η απουσία μέτρων προστασίας του περιβάλλοντος, ακατάλληλες πρώτες ύλες και απάνθρωπες συνθήκες εργασίας στην Κίνα ή σε άλλες χώρες, παιδική εργασία κρύβονται συχνά πίσω από «φτηνά» προϊόντα, που επιλέγουν χωρίς να το πολυσκεφθούν οι καταναλωτές. Με μόνο κριτήριο το «πιο φτηνό», οι καταναλωτές «ψηφίζουν» υπέρ της απορρύθμισης των εργασιακών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών κανόνων που επιλέγουν συνήθως να επιβάλλουν στο πλαίσιο του «ανταγωνισμού» με τα κινέζικα ή άλλα προϊόντα οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Χάνονται με αυτό τον τρόπο όμως στον τόπο μας θέσεις εργασίας και ολόκληροι οικονομικοί κλάδοι ενώ κατεδαφίζεται το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο. 

Η απορρύθμιση και η εσωτερική υποτίμηση δεν είναι η απάντηση στις συνθήκες που δημιούργησε μια παγκοσμιοποίηση χωρίς κανόνες. Οι «ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» υποστηρίζουμε ότι υπάρχει μια διαφορετική στρατηγική, ενώ οι Πράσινοι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχουν θέσει ψιλά στις προτεραιότητές τους την ενσωμάτωση των ανθρωπίνων και κοινωνικών δικαιωμάτων και της περιβαλλοντικής προστασίας σε όλες τις εμπορικές σχέσεις.

Αντί οι ευρωπαϊκές χώρες να αποδομούν το κοινωνικό μοντέλο επιδιώκοντας να ανταγωνιστούν τα φτηνά προϊόντα που προέρχονται από την Κίνα ή άλλες χώρες - λόγω των φτωχών συνθηκών εργασίας, κοινωνικής και περιβαλλοντικής προστασίας – πρέπει να απαιτούν, στο πλαίσιο των  εμπορικών συμφωνιών της ΕΕ με τις τρίτες χώρες, την τήρηση προτύπων περιβαλλοντικής και κοινωνικής προστασίας και άνοδο της ποιότητα ζωής καθώς κι αυστηρή εφαρμογή των κανόνων του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας για όλα τα προϊόντα που εισέρχονται στην ευρωπαϊκή αγορά. Οι δημόσιες αρχές (κεντρικό κράτος, αυτοδιοίκηση) αλλά και οι επαγγελματικοί και κοινωνικοί φορείς πρέπει να εντάξουν στις προμήθειες αγαθών και υπηρεσιών κοινωνικές και περιβαλλοντικές παραμέτρους, αντί να επιδιώκουν το πιο φτηνό. Το θεσμικό πλαίσιο υπάρχει, όπως εξάλλου και κατάλληλα συστήματα πιστοποίησης. Απαιτείται, όμως, πολιτική βούληση κι εκπαίδευση του προσωπικού που προετοιμάζει τις διάφορες προκηρύξεις και συμβάσεις. 

Όμως και οι πολίτες έχουν ρόλο. Αντί, με τις αγορές μας να διευκολύνουμε πρακτικές και πολιτικές που τελικώς οδηγούν στην επιβολή κινέζικων μεροκάματων και στην καταπάτηση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων για να μπορούμε να καταναλώνουμε φτηνά, είναι καλύτερα να αναπτύξουμε κριτική στάση ως «καταναλωτές», να ψάχνουμε αν χρειαζόμαστε πράγματι όλα αυτά που αγοράζουμε αλλά και πώς φτιάχνονται αυτά που αγοράζουμε. Να γίνουμε, δηλαδή, πιο ενεργοί πολίτες και να συμμετέχουμε στους παγκόσμιους αγώνες για καλύτερες συνθήκες ζωής για όλους τους κατοίκους του πλανήτη.

[1] Δείτετηνεκπομπή BBC Panorama: “Apple'sBrokenPromisesonBBC” http://www.bbc.com/news/business-30532463 ήBBCiPlayer.

[2] Διαβάστε την έκθεση http://www.free2work.org/trends/electronics/Free2Work-Electronics-Ratings-2014.pdf