Ρομαarton415-7e20a
 
Πάνω από 500.000 Ρομά έπεσαν θύματα της βαρβαρότητας των ναζί στην περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, κάτι που ελάχιστα συζητάνε και γνωρίζουν οι πολίτες στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στη χώρα μας.
 
Στις 15 Απριλίου 2015, το Ευρωκοινοβούλιο αποφάσισε να καθιερώσει την 2α Αυγούστου ως Ημέρα Μνήμης της γενοκτονίας των Ρομά από τους ναζί, κάτι που ζητούσαν οι νέοι και οι νέες Ρομά σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η μέρα αυτή είναι συμβολική αφού το βράδυ της 2ας προς την 3η Αυγούστου 19944  οι ναζί "διέλυσαν" το στρατόπεδο συγκέντρωσης οικογενειών ρομά, στο Άουσβιτς -Μπίρκεναου εκτελώντας τουλάχιστον 2.897 άνδρες, γυναίκες και παιδιά. 
 
Η 2α Αυγούστου έχει γίνει λοιπόν μια συμβολική μέρα μνήμης για την γενοκτονία των Ρομά από τους ναζί. Οι ναζί είχαν σχεδιάσει να εξοντώσουν ήδη από τις 16 Μαίου 1944 κάπου 6000 Ρομά στο στρατόπεδο, αλλά οι Ρομά αμύνθηκαν και εμπόδισαν την απόπειρα μαζικής εξόντωσης. Οι νέοι και οι νέες Ρομά έχουν χαρακτηρίσει την 16η Μαίου ως Μέρα Αντίστασης των Ρομά.  
 
Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ τιμώντας την μέρα μνήμης καλούμε όλους τους φορείς και τους πολίτες να εργαστούμε για την εξάλειψη του ρατσισμού που στρέφεται ενάντια στους Ρομά αλλά και για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής και κοινωνικής ένταξής τους.

300px-Nyamata Memorial Site 13

 

Του Νίκου Χρυσόγελου

 

Πριν από 22 χρόνια ξεκίνησε μια από τις χειρότερες γενοκτονίες στην ανθρώπινη ιστορία, στην Ρουάντα. Μέσα σε ελάχιστες μέρες από τις 7 Απριλίου μέχρι τις 15 Ιουνίου 1994 σφάχτηκαν πάνω από 800.000 άτομα κυρίως μέλη της μειοψηφίας Τούτσι αλλά και της πλειοψηφίας Χούτου (κυρίως όσοι αντιτάχθηκαν στη γενοκτονία). Εξοντώθηκε το 70% των Τούτσι και το 20% του συνολικού πληθυσμού της Ρουάντα. Την σφαγή οργάνωσαν κυρίως τα μέλη της ελίτ της χώρας, γνωστά ως Akazu, που έλεγχαν πολλές κυβερνητικές θέσεις και φοβήθηκαν ότι η ειρήνευση θα οδηγούσε σε απώλεια των προνομίων τους. Πραγματοποιήθηκε από δυνάμεις του στρατού, της αστυνομίας, παραστρατιωτικούς. Πολλοί πολίτες  Χούτου εξοπλίστηκαν με ότι φονικό εργαλείο βρήκαν ή τους έδωσαν και άρχισαν να καταστρέφουν μαζικά και να σκοτώνουν τους γείτονές τους.

Στην Ρουάντα χρησιμοποιήθηκε ο βιασμός γυναικών ως μέσο ταπείνωσης, αλλά οι βιασμοί είχαν ως αποτέλεσμα εκτός από την κακοποίηση των ίδιων των γυναικών, να διαδοθεί ευρέως ο ιός του AIDS όχι μόνο σε μητέρες αλλά και σε πολλά παιδιά που γεννήθηκαν από τους βιασμούς. Η γενοκτονία κατέστρεψε την Ρουάντα και άφησε πίσω πολλά ορφανά παιδιά. Καταστράφηκαν οι υποδομές και η οικονομία γενικότερα της χώρας.

Μετά τις σφαγές κυριάρχησαν οι αντάρτες που κατέλαβαν την πρωτεύουσα και αυτό οδήγησε στην μαζική έξοδο των Χούτου στη γειτονική χώρα του Ζαΐρ (Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό σήμερα) για να σωθούν από την εκδίκηση. Δημιουργούνται έτσι κέντρα προσφύγων στα σύνορα με την Ρουάντα. Η μαζική φυγή από την Ρουάντα επέκτεινε τους πολέμους και σε γειτονικές χώρες αφού η νέα κυβέρνηση επιχείρησε δυο εισβολές στο Ζαΐρ (1996-1997) και 1998-2003), εντάθηκαν οι συγκρούσεις στο εσωτερικό της Ρουάντα αλλά και στην ευρύτερη περιοχή (2003-2013). Πολλοί Χούτου όσο και Τούτσι συνεχίζουν να ζουν ως πρόσφυγες σε διάφορες χώρες.

Ο εμφύλιος είχε ξεκινήσει ήδη από το 1990 και - παρά την Συμφωνία Ειρήνης του 1992 -  η κατάρριψη στις 6/4/1994 του αεροπλάνου που μετέφερε τον πρόεδρο της Ρουάντα και τον Πρόεδρο του Μπουρούντι, ενώ επέστρεφαν από την Τανζανία, στάθηκε η αφορμή για την έναρξη της γενοκτονίας.   

Η γενοκτονία στη Ρουάντα είναι μια από τις πιο μελανές ιστορίες στην παγκόσμια ιστορία. Ασκήθηκε σοβαρή κριτική στα Ηνωμένα Έθνη που δεν μπόρεσαν να την αποτρέψουν την σφαγή παρά την αποστολή του UN Assistance Mission for Rwanda (UNAMIR). Η προστασία των αμάχων υπέστη αμέσως μετά κι άλλο πλήγμα, αφού ακολούθησε η σφαγή στην Σρεμπρένιτσα, όπου επίσης σφαγιάσθηκαν 8000 Βόσνιοι από Σέρβους στρατιωτικούς και παραστρατιωτικούς, ενώ υποτίθεται ήταν υπό την προστασία των κυανόκρανων του ΟΗΕ (το αποκορύφωμα εγκλημάτων στους πολέμους της Γιουγκοσλαβίας που άφησαν 130.000 νεκρούς, 60.000 γυναίκες βιασμένες και κακοποιημένες, 1.300.000 πρόσφυγες). Η γενοκτονία στην Ρουάντα αποτέλεσε την αιτία για την δημιουργία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου που δικάζει πλέον υποθέσεις γενοκτονίας, εγκλημάτων πολέμου και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, μεταξύ άλλων και για όσα συνέβησαν στην Ρουάντα και στην Γιουγκοσλαβία.

Σκληρή κριτική ασκήθηκε στις κυβερνήσεις της Βρετανίας, των ΗΠΑ και του Βελγίου που παρέμειναν παθητικές ενώ εξελίσσονταν η τραγωδία, ενώ παρατηρητές κατηγόρησαν την Γαλλία για την υποστήριξή της προς την κυβέρνηση των Χούτου. Μια συγκλονιστική ταινία δείχνει όσα συνέβησαν εκείνες τις φρικτές μέρες, το Hotel Rwanda.

Εδώ το τρέιλερ: https://www.youtube.com/watch?v=qZzfxL90100

Σήμερα στη Ρουάντα υπάρχουν δυο επέτειοι: η 7η Απριλίου, η Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας και η 4η Ιουλίου, Ημέρα Απελευθέρωσης. 

Ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ:

 https://www.youtube.com/watch?v=u3DrvrrSgHI&nohtml5=False

https://www.youtube.com/watch?v=x2OOnKxxcT4&nohtml5=False

https://www.youtube.com/watch?v=fXH8NIWcXss&nohtml5=False

https://www.youtube.com/watch?v=_AKe3MQf-Ow&nohtml5=False

https://www.youtube.com/watch?v=W2NUJrkCQLE&nohtml5=False

https://www.youtube.com/watch?v=aHllDTfstf0&nohtml5=False

https://www.youtube.com/watch?v=eUAGmWxuHUI&nohtml5=False

https://www.youtube.com/watch?v=4P2wA3Od7fE&nohtml5=False