Plastic bags2

Οι πλαστικές σακούλες μιας χρήσης έκαναν κατά έναν τρόπο πιο "εύκολη" τη ζωή των πολιτών: δεν ήταν ανάγκη να έχουν μαζί τους πάνινες τσάντες ή δίχτυ όπως παλιά, τις έπαιρναν από παντού, τις χρησιμοποιούσαν και τις πετούσαν αμέσως, ήταν ελαφριές. Αυτά τα "πλεονεκτήματα" έχουν μετατραπεί πλέον - όπως έχει αποδειχθεί -σε πρόβλημα για το περιβάλλον, τα οικονομικά μας, τα συστήματα διαχείρισης των απορριμμάτων.Σπαταλάμε τεράστιες ποσότητες πετρελαίου (από το πετρέλαιο κατασκευάζονται οι πλαστικές σακούλες), αυτή η "ανάλαφρη" αντιμετώπισή τους κοστίζει σημαντικά στο εμπόριο κι αυτό το κόστος περνάει μέσα από τις αγορές προϊόντων στον καταναλωτή και στον οικογενειακό προϋπολογισμό. Εξίσου ή πιο σημαντικό: έχουν μετατραπεί σε μάστιγα για το περιβάλλον και τις διάφορες μορφές ζωής. Πολλά είδη παγιδεύονται σε αυτές ή καταπίνουν κομμάτια τους και τραυματίζονται ή πνίγονται. 

Το πρόβλημα της πλαστικής σακούλας συνδέεται βέβαια με επιλογές που έχουμε κάνει στον τρόπο ζωής μας. Γι' αυτό είναι "εύκολο" να περιορίσουμε τα προβλήματα που δημιουργούνται στο περιβάλλον από τις πλαστικές σακούλες,αλλάζοντας συμπεριφορά στην καθημερινότητά μας. Αφενός δεν αφήνουμε καμία πλαστική σακούλα να καταλήξει στο φυσικό περιβάλλον κιαφετέρου διακόπτουμε τις σχέση μας μαζί της για πάντα, αναπτύσσοντας μια άλλη, πιο βιώσιμη, σχέση δια βίου με τις πάνινες τσάντες και το δίχτυ για τα ψώνια μας

Μπορούμε, λοιπόν, να κάνουμε κάτι για να μειώσουμε τα πλαστικά στις θάλασσες και στο περιβάλλον. Υπάρχουν καλά παραδείγματα μπροστά μας όπως η καμπάνια που έχουμε ξεκινήσει στη Σίφνο με τον Ενεργειακό και Αναπτυξιακό Συνεταιρισμό που έχουμε δημιουργήσει για ναμετατρέψουμε τη Σίφνο σε ένα "πράσινο νησί"

Η καμπάνια για τη μείωση της χρήσης πλαστικής σακούλας στο νησί (και φυσικά όχι μόνο στη Σίφνο) έχει αφενός μια επικοινωνιακή διάσταση (να ευαισθητοποιηθούμε για να μειωθεί η χρήση της πλαστικής σακούλας στο νησί μας τόσο από τους μόνιμους κατοίκους όσο και από τους επισκέπτες) αλλά και μια πρακτική:παράγουμε επί τόπου βαμβακερές, πάνινες τσάντες για τα ψώνια που μπορούν να χρησιμοποιούνται πολλές φορές. Δημιουργούμε έτσι θέσεις εργασίας σε τοπικό επίπεδο με τη φιλοδοξία να αναπτυχθεί και μια νέα οικονομική δραστηριότητα. Οι πλαστικές σακούλες που εισάγονται στη Σίφνο κοστίζουν πάνω από100.000 Ευρώ το χρόνο, χρήματα τα οποία σήμερα φεύγουν από την οικονομία του νησιού. Επιδιώκουμε με τις πάνινες τσάντες ναδημιουργηθούν έσοδακαι στον συνεταιρισμό και στη Σίφνο παράλληλα με το περιβαλλοντικό όφελος.

ΟΕνεργειακόςΣυνεταιρισμός προχώρησε στην αγορά μηχανών ραψίματοςκαιαπασχολεί επιτόπου άτομα τα οποία ράβουν πάνινες τσάντες πολλών χρήσεωνμε στόχο να χρησιμοποιούνται από τους ντόπιους και τους επισκέπτες και να αντικατασταθούν έτσι οι πλαστικές μιας χρήσης. Το μήνυμα είναι σαφές:να μειώσουμε σε πρώτη φάση την κατανάλωσή τους και σταδιακά να κάνουμε τη Σίφνο το πρώτο ελληνικό νησί ΧΩΡΙΣ ΠΛΑΣΤΙΚΕΣ ΣΑΚΟΥΛΕΣ μιας χρήσης

Τσάντες διατίθενται κατ' αρχάς από ταμαγαζιά και τα σούπερ μάρκετς στη Σίφνο. Ο Ενεργειακός κι Αναπτυξιακός Συνεταιρισμός αυξάνει όμως την παραγωγή του ώστε να πουλάει και από απόσταση πάνινες τσάντες - σε μικρό ή μεγαλύτερο αριθμό- τόσο για να ενισχύσει το περιβαλλοντικό του μήνυμα όσο και για να συγκεντρώσει χρήματα για άλλα προγράμματα που έχει. Μπορείτε, αν θέλετε να βοηθήσετε και ζείτε εκτός Σίφνου,να κάνετε παραγγελία μέσα από το εμαιλΑυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Είναι πολύ σημαντικό να περάσουμε από τα λόγια στην πράξη. Προσωπικά χρησιμοποιώ πάνινες τσάντες στα ψώνια από τα τέλη του '80. Υπολογίζω ότι με αυτόν τον τρόπο, όλα αυτά τα χρόνια, έχω αποφύγει τουλάχιστον 10.000 πλαστικές τσάντες μιας χρήσης. Σκεφτείτε αν το κάναμε αυτό 1.000.000 άτομα κάθε χρόνο στην Ελλάδα. Ένα μεγάλο βουνό από πλαστικό, που σήμερα βρίσκεται σε χωματερές και ΧΥΤΑ, θα είχε αποφευχθεί.

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση χρησιμοποιούνταικάθε χρόνο 100.000.000.000 (100 δις) πλαστικές σακούλες, συνήθως μια και μόνη φορά κατά τη μεταφορά των αγορών μας. Κατά μέσον όρο χρησιμοποιούνται στην ΕΕ περίπου 200 σακούλες ανά κάτοικο. Υπάρχουν, όμως, χώρες όπου χρησιμοποιούνται πάνω από 600 σακούλες κατά μέσον όρο ανά κάτοικο, ενώ σε άλλες έχει περιοριστεί σημαντικά η χρήση τους. Η Ελλάδα βρίσκεται περίπου στο μέσον. 

Υπολογίζουμε ότι:

- πάνω από 60.000 τόνοι πλαστικού καταλήγουν μέσω της πλαστικής σακούλας στο περιβάλλον ή σε χώρους ταφής των απορριμμάτων στην Ελλάδα,

- κάθε νοικοκυριό πετάει στα σκουπίδια αρκετές δεκάδες ευρώ λόγω πλαστικής κι άλλης συσκευασίας μιας χρήσης,

- συνολικά οι πλαστικές σακούλες μιας χρήσης - ένα προϊόν που χρησιμοποιείται μία ή το πολύ δυο φορές – κοστίζουν στις επιχειρήσεις και στα νοικοκυριά πάνω από 30.000.000 ευρώ ετησίως.

Χώρες όπως η Ιρλανδία πέτυχαν μείωση της χρήσης πλαστικής σακούλας μιας χρήσης κατά 80% με εφαρμογή πολιτικής χρέωσής της χωριστά, στο ταμείο. Ορισμένες άλλες χώρες έχουν απαγορεύσει τη χρήση πλαστικής σακούλας.Εναλλακτικές λύσεις απέναντι στην πλαστική σακούλα μιας χρήσης υπάρχουν, είτε με επαναχρησιμοποίηση πολλές φορές της ίδιας πλαστικής σακούλας ή πιο ανθεκτικής πλαστικής αλλά η καλύτερη λύση είναι η χρήση μιας πάνινης πολλών χρήσεων.

Τόσο οι πολίτες όσο και οι επιχειρήσεις και η διοίκηση πρέπει πλέον να εφαρμόσουν υποχρεωτικά την Οδηγία για μείωση της πλαστικής σακούλας που υπερψηφίστηκε από την Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, την Τρίτη 28/4/2015, και αποτελεί προϊόν συμφωνίας Ευρωκοινοβουλίου, Συμβουλίου και Κομισιόν. Η Οδηγία προβλέπει δραστικό περιορισμό της κοινής, ελαφριάς πλαστικής σακούλας μεταφοράς προϊόντων σε ποσοστά 80-90% είτε με χρέωση της χρήσης πλαστικών σακουλών χωριστά στο ταμείο (και όχι ενσωμάτωση του κόστους τους μέσω των προϊόντων) είτε με υιοθέτηση μέτρων που θα διασφαλίζουν ότι κατά μέσον όρο κάθε πολίτης περιορίζει την κατανάλωση πλαστικών σακουλών σε 90 το πολύ μέχρι το 2019 και σε λιγότερες από 40 το αργότερο μέχρι το 2025, και μετά. Τα Κράτη Μέλη θα πρέπει να υποβάλλουν ετήσιες εκθέσεις, ξεκινώντας 36 μήνες μετά την έναρξη ισχύος της νομοθεσίας, για την ετήσια κατανάλωση πλαστικών σακουλών μεταφοράς, σύμφωνα με κοινή μεθοδολογία.

Η ευρωπαϊκή νομοθεσία επιβάλει, λοιπόν, το αργότερο από το 2019 να μειωθεί δραστικά η χρήση της αλλά δεν χρειάζεται να περιμένουμε τόσα χρόνια. Η ανάγκη να δράσουμε είναι άμεση. Πριν από λίγες μέρες βρέθηκα σε κάποιες παραλίες της Β. Κρήτης μπροστά στο φαινόμενο που ονομάζεται "σούπα πλαστικών". Σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και απομακρυσμένες παραλίες και θάλασσες κατακλύζονται από κάθε μεγέθους και είδους πλαστικά. Νομίζω ότι όλοι/ες έχουμε βιώσει παρόμοιες καταστάσεις και όχι μόνο μια φορά. Η "σούπα πλαστικών" είναι κάτι που συναντάμε πλέον παντού, από τον ανοικτό ωκεανό μέχρι ερημικά νησάκια και παραλίες. Σε αυτή την κατάσταση που αντιμετώπισα πρόσφατα (έχω βρεθεί σε πολλά περιστατικά "κατάληψης" ακτών και βυθού από πλαστικά) τα μικρά-μικρά πλαστικά απλώνονταν σε μεγάλες εκτάσεις στην επιφάνεια της θάλασσας. 

Παρόμοιες καταστάσεις σε κάνουν να νοιώθεις πολύ άβολα. Τι νόημα έχει να κολυμπάς μέσα στα πλαστικά! Το πιο προβληματικό είναι ότιτα μικρά-μικρά πλαστικά γίνονται τροφή του πλαγκτόν, των ψαριών και τελικά του ανθρώπου (μέσω της τροφικής αλυσίδας).Πολύ συχνά αυτά τα μικροπλαστικά προσροφούν κι άλλες τοξικές ουσίες που μπορεί να είναι σε απείρως μικρές ποσότητες στο θαλάσσιο περιβάλλον και έτσι συσσωρεύουν και μεταφέρουν χημικές ουσίες στην τροφική αλυσίδα. 

Μπορεί και πρέπει να κάνουμε κάτι για να περιορίσουμε τη "σούπα".

2.4.recycle Small

ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ: 14,5 + 11.000.000 ευρώ για τα σκουπίδια

Στο πρόβλημα των σκουπιδιών αντανακλάται η χρεοκοπία της χώρας

ΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ καλούμε την κυβέρνηση και την αυτοδιοίκηση να αναλάβουν τις ευθύνες τους για την επιβάρυνση του περιβάλλοντος, της υγείας αλλά και των οικονομικών μας από την συνέχιση λειτουργίας σκουπιδότοπων σε πολλές περιοχές της χώρας παρά την επιβολή προστίμων από το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και κατά παράβαση της ελληνικής κι ευρωπαϊκής νομοθεσίας (Οδηγία 31/1999).

Σε μια εποχή που τα ταμεία είναι άδεια και η κρίση βαθαίνει, φαίνεται ότι περισσεύουν χρήματα για να τα πετάμε στα σκουπίδια. Η Ελλάδα για άλλη μια φορά καταβάλει υψηλά πρόστιμα γιατί δεν μπορεί να προστατέψει το περιβάλλον και την υγεία: Από 2/6/2015 η χώρα καταβάλει εφάπαξ ποσό περίπου 11.000.000 €, καθώς και ανά εξάμηνο 14.520.000 €, ως πρόστιμο για τους 396 Χ.Α.Δ.Α. (Χώροι Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Απορριμμάτων), που είτε είναι ενεργοί, είτε ανενεργοί αλλά δεν έχουν εξυγιανθεί. Οι Δήμοι επιβαρύνονται ανά εξάμηνο με ποσά 80-90.000 ευρώ για κάθε έναν από τους χώρους αυτούς που βρίσκονται στην περιοχή τους. Όμως, πέρα από αυτούς του 396 ΧΑΔΑ για τους οποίους έχει βγει η καταδικαστική απόφαση από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, υπάρχουν εδώ και χρόνια πολλοί επιπλέον, ενώ έχουν δημιουργηθεί κάποιοι νέοι ή χώροι που εμφανίζονται ως κλειστοί κι «αποκαταστημένοι» επαναλειτουργούν. Υπενθυμίζουμε ότι η χώρα ήταν η πρώτη που είχε παλιότερα καταβάλει πρόστιμο 5.100.000 €, επίσης, για σκουπιδότοπο, αυτόν στον Κουρουπητό.

16 χρόνια μετά την ευρωπαϊκή Οδηγία, κεντρική εξουσία και αυτοδιοίκηση δεν έχουν καταφέρει να κλείσουν, ως όφειλαν, και να εξυγιάνουν τους επικίνδυνους για την υγεία και το περιβάλλον σκουπιδότοπους, αποδεικνύοντας ότι δεν φτάσαμε στην χρεοκοπία έτσι ξαφνικά κι απρόσμενα. Η διαχείριση των σκουπιδιών είναι μια μικρογραφία της κατάστασης που οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία: απουσία ολοκληρωμένης στρατηγικής που εφαρμόζεται και δεν είναι απλώς στα χαρτιά, διαφθορά, άστοχες πολιτικές, σπατάλη πόρων, αγνόηση κοινωνικού και περιβαλλοντικού κόστους, μη τήρηση κανόνων και νομοθεσίας για ορθή διακυβέρνηση, μετάθεση ευθυνών στο μέλλον και στις επόμενες γενιές, μικρο-πολιτικές προσεγγίσεις.

Με την ευρωπαϊκή Οδηγία 31 του 1999 επιβάλλονταν το κλείσιμο και η αποκατάσταση των χωματερών και των σκουπιδότοπων στην Ευρώπη, φυσικά και στη χώρα μας. Από το 2002 έπρεπε κάθε έργο για ταφή απορριμμάτων που υποστηρίζονταν με ευρωπαϊκούς πόρους να συνοδεύεται από ολοκληρωμένο σχέδιο μείωσης, επαναχρησιμοποίησης κι ανακύκλωσης ώστε να μειωθούν δραστικά οι ποσότητες που οδηγούνται για ταφή. Παρά τις συνεχείς «παρατάσεις», 16 χρόνια μετά το πρόβλημα δεν έχει λυθεί.

Η χώρα διαθέτει μια συνεκτική νομοθεσία – χάρη στην ουσιαστική παρέμβαση και των οικολογικών οργανώσεων, που όμως με ευθύνη των κυβερνήσεων και πολλών τοπικών αυτοδιοικήσεων συχνά δεν τηρείται. Μια συστηματική εφαρμογή της νομοθεσίας, στοχευμένη αξιοποίηση υπαρχόντων πόρων και ενεργή συμμετοχή των πολιτών στη διαμόρφωση και υλοποίηση μιας στρατηγικής «μηδενικών αποβλήτων» θα μπορούσαν να επιτύχουν σημαντική μείωση των ποσοτήτων απορριμμάτων που οδηγούνται σε ταφή, προς όφελος του περιβάλλοντος, της κοινωνίας και της οικονομίας. Συστήματα χρέωσης των τελών καθαριότητας «Πληρώνω Όσο Πετάω» που εφαρμόζονται στις περισσότερες χώρες και εφαρμογή του φόρου που προβλέπεται από την ελληνική νομοθεσία για κάθε τόνο απορριμμάτων που οδηγείται σε ταφή θα αποτελούσαν ισχυρά κίνητρα για να μειωθούν τα απορρίμματά μας και να πληρώνουμε τελικά λιγότερα αν είμαστε πιο υπεύθυνοι πολίτες.

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ καλούμε το υπουργείο και την κυβέρνηση να εφαρμόσουν επιτέλους την νομοθεσία και να σταματήσουν να ενισχύουν με πολιτικές και χρήματα τον «τουρισμό των σκουπιδιών», την μεταφορά δηλαδή σκουπιδιών, την συνέχιση πρακτικών που καταστρέφουν το περιβάλλον και τη υγείας μας και να επιβάλουν μια ορθολογική οικονομική πολιτική για τα σκουπίδια. Η εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών περνάει και μέσα από την εξυγίανση των οικονομικών για τη διαχείριση των απορριμμάτων.

Πληροφορίες:

Η καταδικαστική απόφαση του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (2/12/2014) επιβάλει υψηλά πρόστιμα για τους ενεργούς ΧΑΔΑ και για όσους είναι μεν ανενεργοί αλλά δεν έχουν εξυγιανθεί. Τα νέα πρόστιμα θα επιβάλλονται, επί πλέον, ανά εξάμηνο. Η χώρα κατέβαλε εφάπαξ ποσό περίπου 11.000.000 €, καθώς και ανά εξάμηνο 14.520.000 €, ως πρόστιμο για τους 396 Χ.Α.Δ.Α. Με το ποσό των 80.000 € επιβαρύνονται ανά εξάμηνο οι Δήμοι για κάθε ενεργό Χ.Α.Δ.Α., και των 40.000 € για μη ενεργό, έως ότου, αποδεδειγμένα, αποκατασταθεί.

Οι περισσότεροι Χ.Α.Δ.Α. από αυτούς που περιλαμβάνονται στην καταδικαστική απόφαση του ΔΕΚ (μικρό μέρος στην πραγματικότητα από τους ΧΑΔΑ που υπάρχουν) βρίσκονται σε:

Πελοπόννησος:Η Πελοπόννησος επιβαρύνεται με το μεγαλύτερο ποσοστό του προστίμου, δηλαδή με 4.160.000 €, αφού έχει καταφέρει να αποκαταστήσει μόνο 1 από τους 82 Χ.Α.Δ.Α. Υπάρχουν ακόμα σε λειτουργία 23 ΧΑΔΑ, και 58 «ανενεργοί» που δεν έχουν εξυγιανθεί.

Κεντρική Μακεδονία: Παρά το γεγονός ότι έχουν ενταχθεί σε ευρωπαϊκά προγράμματα, 49 Χ.Α.Δ.Α. δεν έχουν εξυγιανθεί ακόμα με κίνδυνο να χαθούν και οι πόροι, ενώ θα επιβάλλονται και πρόστιμα κάθε εξάμηνο.  

Αττική: Από τους 18 Χ.Α.Δ.Α. που περιλαμβάνονται στην απόφαση του ΔΕΚ, έχουν αποκατασταθεί 4, παραμένουν ενεργοί 3 Χ.Α.Δ.Α. ενώ στους 11 υπόλοιπους δεν έχουν γίνει έργα εξυγίανσης. Συνολικά στην περιφέρεια αντιστοιχεί πρόστιμο περίπου 680.000 €.

Δυτική Ελλάδα: Στην απόφαση του ΔΕΚ περιλαμβάνονται και ΧΑΔΑ από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, από τους οποίους 5 παραμένουν ενεργοί και 5 ανενεργοί στους οποίους όμως δεν έχουν γίνει έργα αποκατάστασης. Στην Ηλεία αντιστοιχεί πρόστιμο περίπου 550.000 €.

Ιόνια: 10 στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων από τους οποίους 2 ενεργοί στο Δήμο Κέρκυρας και 1 στο Δήμο Παξών. Για τον Δήμο Κέρκυρας αντιστοιχεί πρόστιμο 870.000 € και για τον Δήμο Παξών 80.000 €

Αιγαίο: Αρκετοί ΧΑΔΑ παραμένουν ενεργοί στα νησιά Ν. Αιγαίου, με πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα τον σκουπιδότοπο της Καλύμνου κοντά στο λιμάνι και την πόλη (τα σκουπίδια καίγονται ακόμα σε καθημερινή βάση), της Άνδρου (από τον οποίο παρασύρθηκαν πάνω από 100.000 τόνοι στη θάλασσα), της Σαντορίνης στην Καλδέρα, και της Νάξου.

tripoli

Street-Art-in-Olsztyn-Poland.-By-Adam-Łokuciejewski-1200

Νησιά με βουνά από σκουπίδια ή νησιωτικές κοινωνίες χωρίς απόβλητα;

Εισήγηση στο συνέδριο RECis "διαχείριση απορριμμάτων στα νησιά", που πραγματοποιήθηκε στην Σαντορίνη 28-29 Μάη 2015 

Νίκος Χρυσόγελος,

Πρόεδρος ΚΟΙΝΣΕΠ «ΑΝΕΜΟΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ»,

πρώην ευρωβουλευτής και Περιφερειακός Σύμβουλος Ν. Αιγαίου

Δημήτρης Ζαχαρόπουλος

Φαρμακοποιός

Στην διαχείριση των απορριμμάτων στην Ελλάδα αντικαθρεπτίζονται όλες οι παθογένειες που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία και  κατάρρευση. Ενώ η βιώσιμη διαχείριση των απορριμμάτων είναι κάτι εφικτό και σε πολλές  χώρες έχουν πετύχει σημαντικά αποτελέσματα, στη χώρα μας αδυνατούμε ακόμα να πετύχουμε μια ορθολογική, βιώσιμη, οικονομικά αποτελεσματική και προς όφελος του περιβάλλοντος και την υγείας διαχείριση.

Πρόστιμα για ΧΑΔΑ από 2/6/2015

 Ένα πρόβλημα που έχει προστεθεί τώρα είναι η καταβολή - μετά από την καταδικαστική απόφαση του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (2/12/2014) - εφάπαξ ποσού περίπου 11.000.000 €, καθώς και ανά εξάμηνο 14.520.000 €, ως προστίμου για τους 396 Χ.Α.Δ.Α. (Χώροι Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Απορριμμάτων), που είτε είναι ενεργοί, είτε ανενεργοί αλλά δεν έχουν εξυγιανθεί, κατά παράβαση της ευρωπαϊκής Οδηγίας για την εξάλειψη των ανεξέλεγκτων χώρων διάθεσης απορριμμάτων.

Από 2/6/2015 οι Δήμοι επιβαρύνονται ανά εξάμηνο με ποσά 80-90.000 ευρώ για κάθε έναν από τους 396 ΧΑΔΑ για τους οποίους έχει βγει η καταδικαστική απόφαση.

Καλή νομοθεσία, που μπορεί να βελτιωθεί

Η χώρα διαθέτει  μια συνεκτική νομοθεσία είτε ως συνέπεια της ενσωμάτωσης σχετικών ευρωπαϊκών Οδηγιών είτε και με πρωτοβουλία δική της (πχ Προεδρικά Διατάγματα για την Εναλλακτική Διαχείριση μιας σειράς προϊόντων).  Συμμετέχοντας ως εκπρόσωπος των οικολογικών οργάνωσεων συνέβαλα στην προετοιμασία της νομοθεσίας (νόμος 2939/2011) αλλά και συμμετείχα για 8 χρόνια (2001-2009) στην παρακολούθηση και εφαρμογή της νομοθεσίας μέσα από την σχετική Επιτροπή, πολύ περισσότερο μέσα από τις δραστηριότητες και πρωτοβουλίες για ανακύκλωση από το 1989 μέχρι σήμερα. Μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι η εφαρμογή της υπάρχουσας νομοθεσίας και η επίτευξη των ποιοτικών και ποσοτικών στόχων που προβλέπονται, θα είχε θετική επίδραση όχι μόνο για το περιβάλλον αλλά και για την προώθηση μιας κυκλικής / πράσινης οικονομίας, την ενίσχυση της τοπικής οικονομίας αλλά και δημιουργίας νέων βιώσιμων κι αξιοπρεπών θέσεων εργασίας.

Η νομοθεσία μπορεί φυσικά να βελτιωθεί αλλά δεν πρέπει η διοίκηση / υπουργεία να θεωρούν ότι ξεκινούν από μηδενική βάση. Εκεί που πάσχουμε είναι η εφαρμογή της νομοθεσίας, αφού επιτευχθεί αυτό μπορεί να γίνουν φυσικά και βελτιώσεις, διορθώσεις. Προέχει βέβαια να σταματήσουν τα υπουργεία να είναι αυτά που ευθύνονται για την μη εφαρμογή της νομοθεσίας, όπως πχ η μη εφαρμογή της νομοθεσίας που προβλέπει την εφαρμογή φόρου για κάθε τόνο που θάβεται σε ΧΥΤΑ.

Τα τελευταία χρόνια διαπιστώνεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο σημαντική μείωση της ταφής απορριμμάτων, σημαντική αύξηση της ανακύκλωσης και κομποστοποίησης καθώς και ελαφρά αύξηση της καύσης των απορριμμάτων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Ρύπανση περιβάλλοντος, κίνδυνοι για την υγεία από την κακή διαχείριση των απορριμμάτων

Τα νησιά είναι κλειστά συστήματα και τα προβλήματα από τα απορρίμματα είναι πιο έντονα εκεί λόγω ευαίσθητων οικο-συστημάτων, περιορισμένου χώρου, χρήσεων γης, διακύμανσης μέσα στον χρόνο – αυξομείωσης ποσοτήτων, μεγάλου κόστους μεταφοράς εκτός νησιού. Αν τα νησιά (κλειστά, ευαίσθητα οικοσυστήματα) είχαν στο πέρασμα των αιώνων τόσα σκουπίδια, όσα τις τελευταίες 4-5 δεκαετίες, δεν θα υπήρχε χώρος για τις ανθρώπινες κοινότητες.

Οι χώροι ανεξέλεγκτες διάθεσης απορριμμάτων (ΧΑΔΑ) έπρεπε να έχουν κλείσει από 2000. Σήμερα συνεχίζουν να λειτουργούν όμως στα νησιά σκουπιδότοποι, χωματερές, ΧΑΔΑ, όπως στην Άνδρο, από όπου 100.000 τόνοι κατέληξαν στη θάλασσα, ή αυτοί στην Σαντορίνη, στη Νάξο κα. Συνεχίζεται, επίσης, η ανεξέλεγκτη καύση στην Κάλυμνο κοντά στο λιμάνι. Ήδη έχουν σταλεί στους Δήμους επιστολές για να πληρώσουν το πρόστιμο.

Η λειτουργία ΧΑΔΑ στα νησιά είναι παράνομη. Πολλά προβλήματα αντιμετωπίζουν όμως και ΧΥΤΑ που έχουν κατασκευαστεί προσφάτως, όπως στην περίπτωση της Μυκόνου, τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα. Όμως, συνεχίζεται η παραγωγή βουνών από σκουπίδια, η υπερβολική παραγωγή απορριμμάτων, λόγω τουρισμού, πχ Ρόδο 100.000 τ/χ. Είναι όμως δεδομένο ότι οι ΧΥΤΑ δεν μπορούν να δέχονται όλα τα σκουπίδια, αφού υπάρχει υποχρέωση της χώρας, ήδη από το 2002, όσα έργα χρηματοδοτούνται από ευρωπαϊκούς πόρους να δέχονται μόνο υπολείμματα (ΧΥΤΥ, όχι ΧΥΤΑ) που απομένουν μετά από προ-επεξεργασία, μείωση, ανακύκλωση απορριμμάτων. Είναι σοβαρός, λοιπόν, ο κίνδυνος επιστροφής ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων για κατασκευή ΧΥΤΥ επειδή δεν τηρήθηκαν οι προδιαγραφές.

Από τους ΧΑΔΑ ή τους ΧΥΤΑ...στα μηδενικά απόβλητα και στην καινοτομία 

Οι υποχρεώσεις των νησιών για την αντιμετώπιση του προβλήματος των αποβλήτων προκύπτουν τόσο από την ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας όσο και από την ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία. Η ιεράρχηση στις μεθόδους διαχείρισης των απορριμμάτων ισχύει και για τα νησιά!

1.        Πρόληψη - αποφυγή παραγωγής

2.        Προετοιμασία για Επαναχρησιμοποίηση

3.        Ανακύκλωση – Εναλλακτική διαχείριση

4.        Κομποστοποίηση

5.        Ανάκτηση ενέργειας

6.        Τελική Διαχείριση και διάθεση υπολειμμάτων

Πλέον δεν υπάρχει χρόνος για σπατάλη. Κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τα νησιά…  

Τα Υπουργεία, η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και οι υπηρεσίες πρέπει να βοηθήσουν τα νησιά να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, αλλά δεν επιτρέπεται να δείχνουν ανοχή στην αδράνεια ή σε λανθασμένες πρακτικές. Η κεντρική διοίκηση έχει υποχρέωση να θέσει και ένα πλαίσιο κινήτρων και αντικινήτρων για την εφαρμογή της νομοθεσίας.

Υποχρέωση της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι να επεξεργαστεί ολοκληρωμένα σχέδια με χρονοδιαγράμματα και ποσοτικούς στόχους στο πλαίσιο μιας στρατηγικής «μηδενικών αποβλήτων», να υλοποιήσει τα σχέδια αυτά, να παρακολουθεί τα αποτελέσματα και να βελτιώνει την διαχείριση.

Τα σχέδια πρέπει να βασίζονται σε οικολογική-κοινωνική καινοτομία & υπεύθυνη επιχειρηματικότητα. Τα 5 ΔΕΝ που πρέπει να λάβουμε υπόψη, ιδιαίτερα για νησιά:

-   υπάρχει χώρος για να θάβουμε σκουπίδια αιωνίως

-   μπορούμε να σπαταλάμε φυσικούς πόρους κι ενέργεια

 έχουμε δικαίωμα να μεταφέρουμε περιβαλλοντικά χρέη στις επόμενες γενιές

-   επιτρέπεται να χάνουμε ευκαιρίες για μια κυκλική οικονομία

-  περισσεύουν χρήματα για να τα πετάμε στα σκουπίδια

Υπάρχει ανάγκη βέλτιστων πρακτικών διαχείρισης λόγω μεγάλου κόστους μεταφοράς αλλού ακόμα και των ανακυκλώσιμων υλικών. Χρειάζεται, λοιπόν, μια ολοκληρωμένη στρατηγική για τα απόβλητα στα νησιά στο πλαίσιο μιας κυκλικής οικονομίας, να αντιμετωπίσουμε δηλαδή το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων με καινοτόμο, νησιωτικό τρόπο αλλά στο πλαίσιο για γενικότερης στρατηγικής για την οικονομία, τον τουρισμό, το περιβάλλον, την κοινωνική συνοχή. Σε ένα  τέτοιο πλαίσιο:

- Υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες για μείωση εισαγόμενων στα νησιά συσκευασιών, όπως για παράδειγμα με βελτίωση της ποιότητας του διαθέσιμου νερού και της συνολικής διαχείρισής του που θα μειώσει τη χρήση εμφιαλωμένου.

Απαιτούνται στοχευμένες δράσεις για «ειδικά απορρίμματα» (μπαταρίες, απόβλητα κατεδαφίσεων, μέταλλα κα) και μικρές κλίμακες που μπορεί να εντάσσονται σε μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για τοπική οικονομία (πχ συσκευασίες σαμπουάν ή πρωινό χωρίς υπερβολικές συσκευασίες στα ξενοδοχεία)

Χρειάζεται προώθηση προσαρμοσμένων τεχνολογικών λύσεων που να αντιστοιχούν στην ιδιομορφία (κάθε) νησιού (πχ κατάλληλα συστήματα κομποστοποίησης, εξειδικευμένος και αποτελεσματικός για νησιά τρόπος συλλογής)

Είναι αναγκαίο να αξιοποιήσουμε τη «συλλογική σοφία» του παρελθόντος, με στόχο οικολογική ευαισθητοποίηση για το μέλλον (κυκλική οικονομία)

- Η βιώσιμη διαχείριση απορριμμάτων χρειάζεται και μια κατάλληλη κι ολοκληρωμένη σχετική οικονομική πολιτική.  

Βελτιστοποίηση της ποσότητας των τελικών απορριμμάτων καθώς και των οικονομικών των απορριμμάτων μπορεί να επιτευχθεί μέσω:

    αλλαγής συμπεριφοράς κι εμπορίου για πρόληψη – αποφυγή παραγωγής απορριμμάτων

    δεσμεύσεων τουριστικών φορέων να συμμετάσχουν στην μείωση και ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων

    καινοτόμων λύσεων για επιτόπου ανακύκλωση και μεταποίηση υλικών συσκευασίας (πχ παραγωγή νέων χάρτινων ή γυάλινων προϊόντων από υλικά προς ανακύκλωση, οικοδομικά)

    έξυπνων μοντέλων διαλογής στην πηγή

    προ-επεξεργασίας – συμπίεσης πριν την μεταφορά υλικών

    έμφασης στην κομποστοποίηση

Κανονιστικά εργαλεία για «στρατηγική μηδενικών αποβλήτων» στα νησιά

-    Τήρηση νομοθεσίας!

-  Διαμόρφωση με διαβούλευση καινοτόμων σχεδίων διαχείρισης απορριμμάτων με στόχο επίτευξη «μηδενικών αποβλήτων» για 2025-30. Ενδιάμεσοι στόχοι 2020 (70% μείωση-ανακύκλωση, κομποστοποίηση).

- Εξειδίκευση στόχων σε σχέση με απορρίμματα για κάθε επαγγελματικό φορέα (οικοδομή, ακτοπλοϊά, αλιεία, τουρισμός, υγεία, εκπαίδευση κα) στον κανονισμό καθαριότητας

- Ενσωμάτωση περιβαλλοντικών κριτηρίων-πρόληψης δημιουργίας αποβλήτων σε όλες τις συμβάσεις για αγαθά, υπηρεσίες κι έργα Δήμου-επιχειρήσεων.

Πώς μπορεί να υλοποιηθεί «στρατηγική μηδενικών αποβλήτων» στα νησιά:

- Σύνδεση του σχεδίου Μηδενικών Αποβλήτων στα νησιά με τις πολιτικές και πρακτικές του τουρισμού και υπόλοιπες πολιτικές με κανόνες ώστε οι τουρίστες να είναι μέρος της λύσης και με υποχρεώσεις για ενεργή συμμετοχή τουριστικών φορέων

- Μεταφορά πόρων από τη συλλογή και ταφή προς την πρόληψη, επαναχρησιμοποίηση, κομποστοποίηση, ανακύκλωση αλλά και από ευρωπαϊκά προγράμματα. Κινητοποίηση πόρων από οικολογικά funds, ιδιωτικές και κοινωνικές επιχειρηματικές πρωτοβουλίες.

-    Έρευνα για καινοτόμες λύσεις και πρακτικές που ταιριάζουν σε νησιά

-    Συνδυασμένες πολιτικές για δημιουργία επαγγελμάτων, θέσεων εργασίας στην καινοτομία και την (κοινωνική και μικρομεσαία) επιχειρηματικότητα.

Οικονομικά εργαλεία για προώθηση της στρατηγικής μηδενικών αποβλήτων 

1.Να σταματήσουμε να σπαταλάμε χρήματα μέσω :

   Άστοχης «προσωρινής» διαχείρισης των απορριμμάτων (εκατομμύρια ευρώ στην Άνδρο ή στη Λέρο για δεματοποίηση) ή ταφής σε ΧΥΤΑ

    Μεταφοράς απορριμμάτων ή και ανακυκλώσιμων χωρίς διαλογή και συμπίεση

   Επιλογής ακατάλληλων υποδομών (κάτι που είναι ευθύνη των μελετητών ή και επιχειρηματιών) που κάνουν δεκτές οι υπηρεσίες.

Είναι ευθύνη τόσο των ενδιάμεσων διαχειριστικών αρχών όσο και των κεντρικών υπηρεσιών / υπουργείων να σταματήσουν να χρηματοδοτούν τη σπατάλη – διαφθορά (πχ μεταφορά απορριμμάτων σε μακρινές περιοχές, χρηματοδότηση «προσωρινών» υποδομών κα

2. Μεταφορά των πόρων από τη συλλογή και ταφή, στην ολοκληρωμένη βιώσιμη διαχείριση (ξεκινώντας από πρόληψη). Έλεγχος κάθε δαπάνης και αξιολόγησή της.

3. Χρέωση τελών καθαριότητας στην αρχή πιλοτικά και μετά γενικευμένα μέσω συστημάτων Πληρώνω Όσα Πετάω (Π.Ο.Π) κι όχι με βάση τα τετραγωνικά μέτρα ή είδος επαγγελματικής δραστηριότητας.

4. Εφαρμογή της νομοθεσίας για επιβολή τέλους / φόρου ταφής με σταδιακή κλιμάκωση αλλά και τήρηση της υποχρέωσης της νομοθεσίας για ανάκτηση του κόστους περιβαλλοντικής παρακολούθησης για 70 χρόνια κι αποκατάστασης χώρου.

5. Ευθύνη υπουργείου να ενεργοποιήσει την νομοθεσία και όχι να συμμετέχει στην παρανομία.

6. Δημοσιοποίηση σε τακτική βάση κι ανάλυση κόστους διαχείρισης απορριμμάτων για εξασφάλιση συμμετοχής των πολιτών (κατανόηση ότι το κόστος είναι συνάρτηση της συμπεριφοράς πολιτών και του μοντέλου διαχείρισης).

7. Κίνητρα κι αντικίνητρα που επιβραβεύουν την επίτευξη στόχων στο πλαίσιο τουλάχιστον των εθνικών – περιφερειακών υποχρεώσεων αλλά και συνεργασίας για βελτίωση καλών πρακτικών (μπόνους σε προγράμματα, κονδύλια μέσω Πράσινου Ταμείου, κριτήρια στα επιχειρησιακά προγράμματα).

8. Έλεγχος οικονομικών  / αποτελεσμάτων από εξωτερικούς φορείς ώστε να υπάρχει διαφάνεια και να αποκτηθεί εμπιστοσύνη

Νομοθεσία για ελαχιστοποίηση ελαφριάς πλαστικής σακούλας

Ο Νέος ευρωπαϊκός Κανονισμός (29/4/2015) προβλέπει μέχρι τέλος 2016 μέτρα από Κ-Μ για μείωση πλαστικής σακούλας:

-    Είτε με χρέωση χωριστά στο ταμείο κάθε πλαστικής σακούλας

-  Είτε υιοθέτηση στόχων μείωσης 90 σακούλες/άτομο μέχρι το 2019 και μέγιστο 40 σακούλες/άτομο μέχρι το 2025

500 εκατ. κάτοικοι ΕΕ καταναλώνουν 100 δις ελαφριές πλαστικές σακούλες, κατά μέσον όρο 200 ανά καταναλωτή ετησίως, αλλά με διαφορές συμπεριφοράς των πολιτών στα διάφορα Κ-Μ.

-   Υπερβολική σπατάλη φυσικών πόρων (πετρέλαιο)

-  «Πλαστική σούπα» στις θάλασσες. Πολλά πλαστικά στο περιβάλλον

- Εκατομμύρια είδη παγιδεύονται, τραυματίζονται και πεθαίνουν από πλαστικά

Από την υπερβολική κατανάλωση πλαστικής σακούλας προκύπτει μεγάλο οικονομικό κόστος για τους πολίτες που όμως δεν το συνειδητοποιούν. Σε ένα μικρό νησί, όπως η Σίφνος, το κόστος ανέρχεται σε 100.000 €/χ. Το κόστος αυτό περνάει από το εμπόριο στις τιμές των προϊόντων. Ένα μικρό σούπερ μάρκετ για παράδειγμα πληρώνει 15.000 €/χρόνο.

Νησιά όπως η Σαντορίνη και η Σίφνος θα μπορούσαν να είναι στην πρωτοπορία για εξάλειψη πλαστικής σακούλας πριν από το 2020 στο πλαίσιο μιας πράσινης ταυτότητας για τα νησιά. Υπάρχει σημαντικό δυναμικό για καινοτόμες λύσεις που συνδυάζουν τοπικές παραγωγικές δραστηριότητες - περιβαλλοντική υπευθυνότητα: μαζική παραγωγή στα νησιά πάνινων τσαντών πολλών χρήσεων και διάθεσή τους από τα μαγαζιά με μικρή χρέωση αξιοποιώντας και την δυνατότητα αναμνηστικού για τους τουρίστες. Δεν μιλάμε απλώς για πώληση πάνινων τσαντών από μαγαζιά στα νησιά, αλλά για μια συστηματική και οργανωμένη καμπάνια περιορισμού της ελαφριάς πλαστικής σακούλας. O Ενεργειακός και Αναπτυξιακός Συνεταιρισμός Σίφνου έχει ξεκινήσει ήδη την καμπάνια αυτή αλλά και την παραγωγή πάνινων τσαντών που θα αντικαταστήσουν τις πλαστικές στα ψώνια.

Κομποστοποίηση οργανικών στα νησιά: από το παρελθόν στο μέλλον

Εφαρμόζονται σήμερα ορισμένα πιλοτικά προγράμματα κομποστοποίησης σε μικρά νησιά (Χάλκη, Λειψοί κα), ενώ πολίτες από μόνοι τους. Η κομποστοποίηση είναι κάτι όμως που προέρχεται από μια μεγάλη παράδοση αξιοποίησης των οργανικών υλικών (αποφάγια, περισεύματα καλλιεργειών, κοπριές ζώων)  στις αγροτικές και νησιωτικές περιοχές.

Συνδυασμός τριών μεθόδων κομποστοποίησης μπορεί να προωθηθεί σήμερα στα νησιά ανάλογα με το μέγεθος τους και τις ποσότητες που παράγονται:

-   Οικιακή Κομποστοποίηση

-   με διανομή ειδικών κάδων για την αυλή ή το χωράφι ή με δημιουργία κατάλληλου σωρού

-   Επιτόπου (επιφανειακή, με τύμπανο κα) κομποστοποίηση για χωράφια, οικισμούς, ξενοδοχεία, επιχειρήσεις

$1-   Κεντρική κομποστοποίηση σε μονάδα για μεγαλύτερες ποσότητες / κρέατα, κοπριές, ιλύς, απόβλητα ελαιουργείων, τυροκομείων κα

«Νησιά χωρίς απόβλητα» ξεκινώντας συστηματικά από σχολεία  

Είναι σαφές ότι υπάρχει διαφορετική κατάσταση με τα σκουπίδια στις διάφορες κοινωνίες. Αυτό εξηγείται μόνο από το γεγονός ότι τα σκουπίδια παράγονται πρώτα στο μυαλό μας, στον τρόπο που σκεφτόμαστε και ζούμε καθημερινά. Άρα απαιτείται

αλλαγή συνηθειών κι αξιών από μικρές ηλικίες «σχολεία χωρίς σκουπίδια» - ενεργειακοί σχολικοί συνεταιρισμοί κα:

  Έμπνευση – ενεργοποίηση

   Σχηματισμός ομάδας εργασίας από εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς

   Συμφωνία για τους ποιοτικούς και ποσοτικούς στόχους του σχεδίου για «Νησί χωρίς απόβλητα»

   Συνεργασία με φορείς που θα συμμετέχουν και στηρίξουν το πρόγραμμα: Δήμο, κοινωνικοί – περιβαλλοντικοί φορείς, τουριστικοί φορείς

Συνδυασμός οικολογικής, οικονομικής, τεχνολογικής, κοινωνικής καινοτομίας

Η συλλογή και διαχείριση των απορριμμάτων είναι σήμερα βρώμικη υπόθεση κι απασχολούνται συνήθως σε αυτήν  άτομα από κοινωνικά ευάλωτες ομάδες, ενώ υπάρχει δυσκολία εξεύρεσης προσωπικού, και η απόδοση των υπηρεσιών είναι συχνά κακή. Στόχος πρέπει να γίνει ελκυστική και καθαρή η δουλειά της συνολικής διαχείρισης των απορριμμάτων, ώστε να προσελκύσει νεαρά άτομα - να δημιουργηθούν καινοτόμες ιδιωτικές και κοινωνικές επιχειρήσεις.