Οι Πράσινοι του Βελγίου Ecolo (γαλλόφωνοι) και Groen (φλαμανδοί) ένωσαν δυνάμεις για μια ακόμη φορά στην καταδίκη της βελγικής κυβέρνησης για διπροσωπία στο θέμα της σταδιακής κατάργησης των τριών πυρηνικών εργοστασίων της χώρας. Οι μονάδες Doel 1, Doel 2 και Tihange ήταν σχεδιασμένο να παροπλιστούν λόγω της ηλικίας τους (οι τρεις αντιδραστήρες άρχισαν τη λειτουργία τους στα μέσα της δεκαετίας του 70) και λόγω ζητημάτων ασφαλείας που ήρθαν στο προσκήνιο μετά από το ατύχημα της Φουκουσίμα. Αν και οι δύο νεότεροι αντιδραστήρες ως μέρος της μονάδας Doel, οι Doel 3 και Doel 4 θα παραμείνουν ενεργοί, το κλείσιμο των άλλων αντιδραστήρων θα σηματοδοτούσε μια σημαντική απομάκρυνση από τον τομέα της πυρηνικής ενέργειας στο Βέλγιο.

Ωστόσο, τα σχέδια αυτά αντιμετώπισαν «προκλήσεις» αυτή την εβδομάδα, καθώς τα δύο κυβερνητικά κόμματα δήλωσαν την επιθυμία τους να παρατείνουν τις ζωές των αντιδραστήρων. Το φλαμανδικό Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα και το Φλαμανδικό Κόμμα (CD & V) επέμειναν να μην πιστεύουν ότι το Βέλγιο είναι έτοιμο να καταργήσει αυτές τις πηγές ενέργειας και πρότεινε την παράταση της ζωής των μονάδων κατά 10 έτη, αντί δηλαδή να κλείσουν το 2015, όπως είχε προηγουμένως ανακοινωθεί . Στην πρότασή τους αυτή βρήκαν συμμάχους τους φιλελεύθερους του γαλλόφωνου Κινήματος Réformateur, οι οποίοι επίσης συμμετέχουν στην κυβέρνηση και πιέζουν για παράταση της λειτουργίας.

Οι Ecolo έχουν αντιρρήσεις για τη στάση αυτή, λέγοντας ότι ο μόνος νικητής σε αυτές τις προτάσεις είναι η ιδιοκτήτρια των πυρηνικών μονάδων Electrabel, που παίρνει σημαντικές επιδοτήσεις οι οποίες, όπως υποστηρίζουν οι Ecolo, πρέπει να επενδυθούν σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Ο βουλευτής Ecolo Muriel Gerkens καταδίκασε αυτήν την επιλογή από την οπτική της ασφάλειας: «Μας προτείνουν να παραταθεί για 10 χρόνια ένας αντιδραστήρας που σχεδιάστηκε να έχει διάρκεια ζωής 40 ετών. Αυτό αποτελεί μια επικίνδυνη πρόκληση τεχνικά. Ενώ η Γερμανία είναι πρωτοπόρος στην αποξήλωση των πυρηνικών σταθμών της μετατοπίζοντας την ενεργειακή της πολιτική προς τις ΑΠΕ, το Βέλγιο, αντιθέτως, επιλέγει να είναι «αιχμή» μόνο όσον αφορά την παράταση ζωής σε μια επικίνδυνη και απαρχαιωμένη τεχνολογία".

Οι φλαμανδοί Groen αντιμετώπισαν τη στάση των CD & V, κατηγορώντας τους για σαμποτάζ της συμφωνηθείσας πολιτικής της κυβέρνησης στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας:. "Η σταδιακή κατάργηση των πυρηνικών εργοστασίων τώρα σαμποτάρεται από μέρους της κυβέρνησης. Η παράταση των 10 ετών για τους παλαιότερους και λιγότερο ασφαλείς πυρηνικούς αντιδραστήρες είναι ένα ιστορικό λάθος που εδραιώσει κιόλας το πυρηνικό μονοπώλιο της Electrabel για τις επόμενες δεκαετίες".

Είναι τώρα στο χέρι του υπουργού Ενέργειας Melchior Wathelet να αποφασίσει με την κυβέρνηση για το πώς να προχωρήσει το Βέλγιο, αλλά οι Βέλγοι Πράσινοι εγγυώνται ότι δε θα αφήσουν το θέμα να εξαφανιστεί από τη δημόσια ατζέντα.

Δείτε επίσης:
Ecolo: Future of the Energy sector in Belgium
Groen: Nuclear phaseout: "the real saboteurs are in the government"

Ερώτηση του Ν. Χρυσόγελου για τα πυρηνικά σχέδια της Τουρκίας

Το θέμα που προκύπτει για την Ευρωπαϊκή Ένωση από την υλοποίηση των μεγαλεπήβολων σχεδίων της Τουρκίας για πυρηνικά εργοστάσια φέρνει με γραπτή ερώτησή του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, Νίκος Χρυσόγελος.

Η κατανάλωση ενέργειας στη γειτονική χώρα αυξάνεται τα τελευταία χρόνια με ιλιγγιώδεις ρυθμούς αφού από 92 Mtoe το 2006 έφτασε σε 126 Mtoe το 2010, ενώ προβλέπεται να φτάσει τους 222 Mtoe το 2020. Για να αντιμετωπιστεί αυτό το φαινόμενο η ηγεσία της Τουρκίας αποφάσισε την ανέγερση πυρηνικών μονάδων σε 3 περιοχές της Τουρκίας παρά το γεγονός ότι τα εδάφη της παρουσιάζουν έντονη σεισμική δραστηριότητα με αποκορύφωμα το σεισμό της Νικομήδειας που κόστισε τη ζωή σε 17.000 ανθρώπους το 1999. Δεδομένου ότι η Τουρκία δεν είναι κράτος μέλος της ΕΕ, δεν υποχρεώνεται σε συμμόρφωση με την Οδηγία 2009/71/Ευρατόμ για την ασφάλεια πυρηνικών εγκαταστάσεων. Αυτό όμως δε σημαίνει πως η πολιτική που ακολουθεί, δεν αποτελεί πολύ σοβαρό κίνδυνο για την ασφάλεια των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στην ερώτησή του, ο Νίκος Χρυσόγελος επισημαίνει την αντίθεση της σχεδιαζόμενης ενεργειακής πολιτικής της Τουρκίας με τον Ευρωπαϊκό Οδικό Χάρτη για την Ενέργεια 2050 όπου, μεταξύ άλλων τεκμηριώνεται ότι η κάλυψη των ενεργειακών αναγκών από ΑΠΕ κατά 100% είναι απολύτως εφικτή, αλλά και τις προτάσεις τουρκικών φορέων για μια στρατηγική εξοικονόμησης ενέργειας και στροφής σε 100% ΑΠΕ. Δεδομένου ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται σήμερα θα επηρεάσουν καθοριστικά την ενεργειακή εικόνα του 2050, είναι σαφές ότι η μάχη για αληθινά βιώσιμες επιλογές στον ενεργειακό τομέα πρέπει να δοθεί σήμερα από ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση σε στενή συνεργασία με τις υπό ένταξη χώρες. 

«Η τραγωδία της Φουκοσίμα φαίνεται να έδωσε στην Ιαπωνία ένα πολύτιμο μάθημα αφού ένα χρόνο μετά το σεισμό και το τσουνάμι που ισοπέδωσαν την ανατολική ακτή της Ιαπωνίας και προκάλεσαν το πυρηνικό δυστύχημα στη Φουκουσίμα, σχεδιάζεται η κατασκευή ενός υπεράκτιου αιολικού πάρκου κοντά στη μονάδα Νταΐτσι», δήλωσε ο Νίκος Χρυσόγελος. «Η μείωση της κατανάλωσης ενέργειας και η μεγιστοποίηση της διείσδυσης των ΑΠΕ είναι ο δρόμος της βιωσιμότητας και της λογικής αλλά και ο δρόμος που η κεντρική ενεργειακή πολιτική της Ευρωπαικής Ένωσης προττάσει. Δυστυχώς ο κ. Γιλντίζ και η κυβέρνηση της Τουρκίας δεν αντιλαμβάνονται τους κινδύνους από ένα πυρηνικό ατύχημα όπως ο υπόλοιπος κόσμος, αναπτυγμένος ή μη. Η Τουρκία οδεύει προς τη λάθος κατεύθυνση επενδύοντας στην αύξηση της κατανάλωσης και τη χρήση πυρηνικής ενέργειας για την κάλυψή της. Οι λανθασμένες επιλογές της όμως σε μια σεισμογενή περιοχή δεν μπορούν να αφορούν μόνο την ίδια, τη στιγμή μάλιστα που επιθυμεί να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή οικογένεια. Η ΕΕ πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες για αλλαγή πλεύσης της ενεργειακής πολιτικής στη γειτονική χώρα. Αλλά και οι γειτονικές κοινωνίες χρειάζεται να συνεργαστούν στενά με την τουρκική κοινωνία των πολιτών που προωθεί ένα διαφορετικό ενεργειακό σχέδιο  γιατί ξέρουμε καλά ότι ένα ραδιενεργό νέφος δεν γνωρίζει σύνορα».           

(Aκολουθεί ολόκληρη η ερώτηση)

Θέμα: «Σχέδια για πυρηνικά εργοστάσια στην Τουρκία»

Κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ για τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και την Ευρασία στην Κωνσταντινούπολη, ο υπουργός Ενέργειας και Φυσικών Πόρων της Τουρκίας Τανέρ Γιλντίζ ανακοίνωσε την πρόθεση της Τουρκίας να προχωρήσει στην ανέγερση 23 πυρηνικών μονάδων έως το 2023 σε τρεις περιοχές της, ώστε να αντιμετωπισθούν οι αυξανόμενες ενεργειακές της ανάγκες, οι οποίες από 92 MToeto2006 έφτασαν σε 126 MToeτο 2010, ενώ προβλέπεται να φτάσουν τους 222 MToeτο 2020 [1]. Είναι γεγονός ότι η Τουρκία ταλανίζεται από συχνούς σεισμούς με πιο πρόσφατο αυτόν ύψους 5.8 Ρίχτερ που συνοδεύτηκε από 60 τραυματίες [2]  και πιο πολύνεκρο αυτόν της Νικομήδειας το 1999 που είχε 17.000 νεκρούς. Εντούτοις και παρά την αναφορά στο ολέθριο ατύχημα της Φουκοσίμα, ο κ. Γιλντίζ συσχέτισε την ανάπτυξη με την πυρηνική ενέργεια. Από την άλλη, σύμφωνα και με τα συμπεράσματα της τεχνικής ανάλυσης που συνοδεύει τον Οδικό Χάρτη για την Ενέργεια 2050 [3] η αξιοπιστία του συστήματος εξασφαλίζεται το ίδιο καλά με το σενάριο 100% ΑΠΕ για την Ευρώπη, Το ίδιο θα μπορούσε να ισχύει και για την Τουρκία, όπως τονίζουν και επιστημονικοί φορείς της χώρας [4] .

Ερωτάται η Επιτροπή:

1.   Σε τι ενέργειες προτίθεται να προβεί ώστε να εξασφαλίσει την ασφάλεια των χωρών μελών της ΕΕ ως προς τον κίνδυνο πυρηνικού ατυχήματος στην Τουρκία, με δεδομένο ότι η Τουρκία δεν είναι κράτος μέλος της ΕΕ και δεν υποχρεώνεται σε συμμόρφωση με την Οδηγία 2009/71/Ευρατόμ για την ασφάλεια πυρηνικών εγκαταστάσεων, πράγμα που σε συνδυασμό με τη γεωγραφική της εγγύτητα σε κράτη μέλη της ΕΕ και το σεισμογενή χαρακτήρα των εδαφών της, καθιστά τα πυρηνικά σχέδια της Τουρκίας ως μια ιδιαίτερη απειλή για την ΕΕ;

2.   Έχει ενημέρωση για τυχόν σχέδια της Τουρκίας για εξοικονόμηση ενέργειας και προώθηση των ΑΠΕ καθώς και γενικότερα για την ενεργειακή πολιτική που σκέφτεται να ακολουθήσει η Τουρκία ώστε να μειώσει την ολοένα και αυξανόμενη κατανάλωση ενέργειας;

3.   Δεδομένων των κινδύνων πυρηνικού ατυχήματος που αυξάνονται σε μια σεισμογενή χώρα, όπως έδειξε και το ατύχημα στην Φουκουσίμα, είναι πρόθυμη να συνεργαστεί με την Τουρκική κυβέρνηση προτείνοντας στην υπό ένταξη αυτή χώρα πάγωμα της εγκατάστασης πυρηνικών εργοστασίων και εναλλακτικά ενεργειακά σχέδια βασισμένα στην εξοικονόμηση και στις ΑΠΕ;

[1]http://ec.europa.eu/enlargement/pdf/european_energy_policy/turkeys_energy_strategy_en.pdf

[2]http://www.tanea.gr/kosmos/article/?aid=4728477

[3] http://www.roadmap2050.eu/attachments/files/Volume1_ExecutiveSummary.pdf

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εγκρίνει τον οδικό χάρτη της πολιτικής της ΕΕ για το κλίμα και καλεί για τη δημιουργία ενός συστήματος εμπορίας εκπομπών.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε σήμερα την έκθεση για την κοινοτική πολιτική για την αλλαγή του κλίματος έως το 2050, υιοθετώντας τον «οδικό χάρτη χαμηλών εκπομπών άνθρακα» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία καλεί την ΕΕ να μειώσει τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου κατά 40% μέχρι το 2030, 60% έως το 2040 και 80% μέχρι το 2050. Η έκθεση περιελάμβανε επίσης την αίτηση να αναιρεθούν οι άδειες εκπομπών της ΕΕ (1), με σκοπό την αντιμετώπιση προβλημάτων με το σύστημα εμπορίας εκπομπών. Μετά την ψηφοφορία, η συν-εκπρόσωπος των Πρασίνων για το κλίμα, SatuHassi, δήλωσε:

"Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε σήμερα τον 'Χάρτη πορείας χαμηλών εκπομπών άνθρακα', που καθορίζει τη μελλοντική κατεύθυνση της πολιτικής της ΕΕ για το κλίμα, με χρονικό σχεδιάγραμμα εκπομπών και ορόσημα για τη μείωση των εκπομπών έως το 2050. Με την Πολωνία να κρατάει σε ομηρία όλες τις άλλες κυβερνήσεις της ΕΕ στο Συμβούλιο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει τουλάχιστον δείξει ότι η πολιτική της ΕΕ για το κλίμα δεν βρίσκεται σε κατάσταση ακινησίας. "

Ο συν-εκπρόσωπος των Πρασίνων για το κλίμα BasEickhout(Ολλανδία), ο οποίος ήταν εισηγητής του ΕΚ για τον στόχο μείωσης των εκπομπών της ΕΕ έως το 2020, πρόσθεσε:

"Ενώ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι πρόθυμο να υποστηρίξει ευρείες και μακροπρόθεσμες δεσμεύσεις, είναι λυπηρό το γεγονός ότι οι βουλευτές της κεντροδεξιάς δεν είναι διατεθειμένοι να δεσμευτούν για τα αναγκαία συμπαγή μέτρα για την αντιμετώπιση των σημερινών προβλημάτων με την στρατηγική της ΕΕ για το 2020 στον τομέα του κλίματος. Είναι σαφές ότι ο τρέχων στόχος της ΕΕ για μείωση των εκπομπών κατά 20% το 2020 δεν θα επιτευχθεί. Κρατάει δέσμια την Ευρώπη, υπονομεύοντας το σύστημα εμπορίας εκπομπών της ΕΕ, και ενεργεί ως εμπόδιο για την ενεργό μείωση των εκπομπών και των επενδύσεων σε πράσινες τεχνολογίες, και ως εκ τούτου, για τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενστερνιζόμενο τα χρονοδιαγράμματα εκπομπών στον οδικό χάρτη αναγνώρισε την ανάγκη για πιο φιλόδοξες μειώσεις των εκπομπών μέχρι το 2020, δυστυχώς όμως δεν ήταν διατεθειμένο να ζητήσει ρητά από την ΕΕ να επεκταθεί σε ένα στόχο μείωσης στο 30%.

"Είναι επίσης λυπηρό το ότι οι κεντροδεξιοί ευρωβουλευτές ήθελαν να χρησιμοποιήσουν αυτή την ψηφοφορία για τον οδικό χάρτη ως όχημα για να προωθήσουν την πυρηνική ενέργεια και τον μύθο του καθαρού άνθρακα. Για το λόγο αυτό, οι Πράσινοι, απείχαμε από την τελική ψηφοφορία."

Σχολιάζοντας τις προτάσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος με το σύστημα εμπορίας εκπομπών της ΕΕ,  ο Bas Eickhout συνέχισε:

«Είναι όμως θετικό το γεγονός ότι το ΕΚ έχει ζητήσει την ανάληψη δράσης προκειμένου να επιτραπεί το παραπαίον σύστημα εμπορίας εκπομπών. Η τρέχουσα χαμηλή τιμή του άνθρακα δεν καταφέρνει να αποτελέσει κίνητρο για τις επιχειρήσεις να επενδύσουν σε τεχνολογίες που μειώνουν πραγματικά τις εκπομπές. Οι ευρωβουλευτές το έχουν αναγνωρίσει και κάλεσαν την Επιτροπή να προτείνει την παρακράτηση κάποιων αδειών εκπομπών, οι οποίες συμπιέζουν την τιμή του άνθρακα, προκαλώντας τη δυσλειτουργία του ETS(1). Η Επιτροπή πρέπει να υποβάλει προτάσεις για το σκοπό αυτό χωρίς καθυστέρηση. "

(1) Η έκθεση όπως εγκρίθηκε περιελάμβανε κάλεσμα για δικαιώματα εκπομπής της ΕΕ που θα διατίθενται με σκοπό την αντιμετώπιση της υπερπροσφοράς των αδειών εκπομπών που συμπιέζουν την τιμή του άνθρακα.