ΦΟΥΚΟΥΣΙΜΑ: 4 χρόνια μετά ο πυρηνικός εφιάλτης δεν μας ξεχνά
Άρθρο μου στην Athens Voice 13/3/2015 εδώ
11 Μαρτίου 2011. Πυρηνική καταστροφή στη Fukushima. Πριν από 4 χρόνια ο σεισμός και το τσουνάμι που ακολούθησε παρέσυραν τον μύθο ότι υπάρχει ασφαλής χρήση της πυρηνικής ενέργειας και ιαπωνική τεχνολογία που αποκλείει το πυρηνικό ατύχημα. Το κόστος για την κοινωνία ήταν όμως μεγάλο.
Πέρασαν ήδη 4 χρόνια από την πυρηνική καταστροφή, αλλά οι συνέπειες θα παραμείνουν για δεκαετίες. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε τα θύματα και την καταστροφή:
- 250.000 άτομα παραμένουν και σήμερα μακριά από τα σπίτια τους, ενώ εκτεταμένες αγροτικές περιοχές παραμένουν ακόμα αποκλεισμένες
-ελευθερώθηκε στην ατμόσφαιρα, στο έδαφος και στη θάλασσα διπλάσια ραδιενέργεια σε σχέση με αυτή από το Τσερνόμπιλ,
- το 22% της ραδιενέργειας κατέπεσε στο έδαφος, με τρόπο που καθορίστηκε από την κατεύθυνση και την ένταση των ανέμων αλλά ραδιοϊσότοπα πέρασαν στην τροφική αλυσίδα ακόμα και στον ωκεανό, αλλά κι απέναντι στις αμερικάνικες ακτές,
- ακόμα και σε απόσταση 45 χιλιομέτρων από το συγκρότημα πυρηνικών αντιδραστήρων εντοπίζεται το εξαιρετικά τοξικό πλουτώνιο.
Η πυρηνική καταστροφή στη Φουκοσίμα κατέρριψε τον μύθο ότι η πυρηνική ενέργεια μπορεί να είναι ασφαλής ακόμα και σε σεισμογενείς περιοχές. Η Ιαπωνία ήταν το παράδειγμα που χρησιμοποιούσαν οι υπέρμαχοι της πυρηνικής ενέργειας για να καθησυχάζουν τους πολίτες που ανησυχούσαν από την ανάπτυξη πυρηνικών εγκαταστάσεων. Η πυρηνική καταστροφή δεν ήταν απλώς ένα πρόβλημα της τεχνολογίας. Μετά το ατύχημα άρχισε εξάλλου η Κομισιόν αλλά και υπέρμαχοι της πυρηνικής βιομηχανίας να μιλάνε για την έλλειψη κουλτούρας ασφάλειας της Ιαπωνίας, αν και πριν από την καταστροφή χρησιμοποιούσαν την Ιαπωνία ως παράδειγμα …ασφάλειας.
Η καταστροφή στην Fukushimaσυνέβη γιατί δεν διδαχτήκαμε από τα σοβαρά πυρηνικά ατυχήματα, που είχαν συμβεί προηγουμένως στις πιο ανεπτυγμένες χώρες, στις ΗΠΑ, στη Βρετανία, στη Γαλλία, στην (πρώην) Σοβιετική Ένωση. Η καταστροφή είχε ουσιαστικά προαναγγελθεί, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, αφού υπήρχαν πολλές προειδοποιήσεις από ειδικούς. Μάλιστα το 2007 πολλοί επιστήμονες είχαν προειδοποιήσει ότι το περιστατικό σε άλλον πυρηνικό σταθμό της Ιαπωνίας ήταν πιθανόν προάγγελος μιας πιο σοβαρής πυρηνικής καταστροφής. Όμως, η ιαπωνική κυβέρνηση επηρεάζονταν καθοριστικά από την πυρηνική βιομηχανία. Αποτέλεσμα αυτής της επιρροής είναι και το ότι απέφυγε να ενημερώσει εγκαίρως και σωστά τον πληθυσμό, έστελνε επιστήμονες ακόμα και στις ιδιαίτερα επιβαρυμένες περιοχές για να καθησυχάζει τους πολίτες, ενώ απέκρυψε σημαντικές πληροφορίες. Σοβαρά πολιτικά και ηθικά θέματα εγείρονται ακόμα και σήμερα για τον τρόπο που η γιαπωνέζικη βιομηχανία και η κυβέρνηση διαχειρίστηκαν το θέμα.
Τα 48 πυρηνικά εργοστάσια της Ιαπωνίας παραμένουν κλειστά, αν και γίνονται προσπάθειες από την κυβέρνηση να ανοίξουν κάποια. Μόλις όμως το 1/3 περνάει τα τεστ ασφαλείας! Το κλείσιμο όλων των πυρηνικών εργοστασίων σε ελάχιστο χρόνο αποδεικνύει ότι ακόμα και μια χώρα όπως η Ιαπωνία που ήταν σε σημαντικό βαθμό εξαρτημένη από τα πυρηνικά εργοστάσια για την παραγωγή ενέργειας μπορεί να περάσει πολύ γρήγορα, αν το θέλει, στην μετά την πυρηνική ενέργεια εποχή. Θα το κάνει, πιο αργά, η Γερμανία μέχρι το 2020, οπότε θα έχει κλείσει όλα τα πυρηνικά εργοστάσιά της. Αντιθέτως, η Βρετανία επιδιώκει να χτίσει ένα νέο πυρηνικό αντιδραστήρα σε συνεργασία με τη Γαλλία και με κρατική χρηματοδότηση, παρά τα παθήματα!
Μια Ιαπωνία χωρίς πυρηνικά εργοστάσια είναι μια απόδειξη ότι μπορούμε και πρέπει να ζήσουμε χωρίς πυρηνικούς αντιδραστήρες, καθώς το κόστος της πυρηνικής ενέργειας είναι ανυπολόγιστο, ακόμα και αν δεν συμβαίνει ατύχημα.
Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν υποφέρει, έχουν υποστεί βλάβη της υγείας τους ή έχουν χάσει τη ζωή τους, εξαιτίας της λεγόμενης ειρηνικής χρήσης της πυρηνικής ενέργειας αλλά και των δοκιμών πυρηνικών όπλων σε στρατιώτες – πειραματόζωα ή στον πληθυσμό διαφόρων περιοχών. Οι κυβερνήσεις πρέπει να διδαχθούν από τα παθήματα του παρελθόντος για να μην έχουμε επανάληψη του Τσερνομπίλ και της Φουκουσίμα .
Η πυρηνική ενέργεια αποτελεί απειλή και δεν μπορεί να αποτελέσει μέρος της λύσης για την προστασία του κλίματος όπως ισχυρίζεται το πυρηνικό λόμπυ για να σώσει το μέλλον του. Το κόστος διατήρησης της πυρηνικής ενέργειας (οικονομικό, υγείας, δημοκρατικού ελλείμματος) είναι ανυπολόγιστο, και καθιστά μια στρατηγική απαλλαγής από την πυρηνική ενέργεια αναγκαία.
Μόνο όταν αυτή η τεχνολογία υψηλού κινδύνου εγκαταλειφθεί, θα μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι δεν θα υπάρξουν άλλες πυρηνικές καταστροφές, όπως αυτή της Φουκουσίμα.
Διαβάστε την έκθεση της συμπροέδρου της Ομάδας των Πράσινων για τα τρία χρόνια από την πυρηνική καταστροφή στη Φουκουσίμα.
Τρία χρόνια από την Φουκουσίμα. Δεν ξεχνάμε, αγωνιζόμαστε ενάντια στην πυρηνική απειλή
Εκδήλωση μνήμης στο Ευρωκοινοβούλιο από τους Πράσινους
Δείτε φωτο από την δράση: http://www.flickr.com/photos/greensefa/sets/72157642210792194/
Facebook album:
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.724202564286243.1073741836.196123913760780
"Πριν από τρία χρόνια ο σεισμός και το τσουνάμι που ακολούθησε παρέσυραν τον μύθο ότι υπάρχει ασφαλής χρήση της πυρηνικής ενέργειας και ιαπωνική τεχνολογία που αποκλείει το πυρηνικό ατύχημα. Το κόστος για την κοινωνία ήταν όμως μεγάλο", δήλωσε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Πράσινων, συμμετέχοντας σε εκδήλωση των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο για την επέτειο μνήμης από την πυρηνική καταστροφή στη Φουκουσίμα.
"Πέρασαν ήδη 3 χρόνια από την πυρηνική καταστροφή στην Φουκουσίμα, αλλά οι συνέπειες θα παραμείνουν για δεκαετίες. Οι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο κάναμε την εκδήλωση μνήμης για να μην ξεχάσουμε τα θύματα αλλά και την καταστροφή, αλλά και για να επιβεβαιώσουμε την δέσμευση μας να αγωνιζόμαστε για την εξάλειψη του πυρηνικού κινδύνου, την κατάργηση των πυρηνικών, "ειρηνικών" και πολεμικών" κατέληξε ο Νίκος Χρυσόγελος.
Στην εκδήλωση συμμετείχε και ο τελευταίος κάτοικος της απαγορευμένης ζώνης στη Φουκουσίμα, Naoto Matsumura.
Δείτε την έκθεση της συμπροέδρου της Ομάδας των Πράσινων για τα τρία χρόνια από την πυρηνική καταστροφή στη Φουκουσίμα.
Μαζί με τους τούρκους πολίτες για να μην προχωρήσουν τα πυρηνικά σχέδια της κυβέρνησης
Ερώτηση του Ν. Χρυσόγελου προς την Κομισιόν
για την πρόσφατη πυρηνική συμφωνία Τουρκίας – Ιαπωνίας.
Ερωτήματα σε σχέση με την πρόσφατη συμφωνία πυρηνικής συνεργασίας μεταξύ Τουρκίας – Ιαπωνίας θέτει στην Κομισιόν ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Πράσινων, αντιπρόεδρος της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης. Όπως έγινε γνωστό, η Τουρκική και η Ιαπωνική κυβέρνηση υπόγραψαν προσφάτως ένα συμβόλαιο ύψους 22 δις δολαρίων για την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου στην περιοχή της Σινώπης, στη Μαύρη Θάλασσα. Ο Νίκος Χρυσόγελος θέτει ερωτήματα σχετικά με τους κινδύνους που εγκυμονεί η λειτουργία πυρηνικών εγκαταστάσεων σε σεισμογενείς περιοχές, αλλά ζητά και διευκρινήσεις για το αν η ρήτρα που περιλαμβάνεται για την μεταφορά τεχνογνωσίας για τον εμπλουτισμό ουρανίου και την παραγωγή πλουτωνίου, κάτι που μπορεί να ανοίξει το δρόμο για χρήση σε πυρηνικά όπλα, παραβιάζει τη Διεθνή Συμφωνία για τη Μη-Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων.
Όπως δήλωσε ο Ν. Χρυσόγελος: «Η συμφωνία για την κατασκευή και δεύτερου πυρηνικού εργοστασίου στην Τουρκία, αποτελεί ζήτημα που αφορά συνολικά την Ευρώπη, καθώς η ευρύτερη περιοχή είναι ιδιαίτερα σεισμογενής και η ραδιενέργεια δεν γνωρίζει σύνορα. Η ειρωνεία είναι ότι η τουρκική κυβέρνηση προχώρησε σε συμβόλαιο πυρηνικής συνεργασίας με την Ιαπωνία, ενώ ακόμα και σήμερα η κοινωνία υποφέρει από τις συνέπειες της πυρηνικής καταστροφής στη Φουκουσίμα. Μια ιδιαίτερη ρήτρα που προστέθηκε στη συμφωνία φαίνεται πως εξασφαλίζει και τη δυνατότητα παραγωγής πρώτης ύλης για πυρηνικά όπλα. Είναι μια εξέλιξη που προκαλεί πρόσθετες ανησυχίες γιατί η περιοχή είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη περιοχή, όχι μόνο λόγω σεισμών, και γι αυτό καλούμε την Κομισιόν να το θέσει προς την τουρκική πλευρά, στο πλαίσιο των ενταξιακών διαδικασιών. Οι κινητοποιήσεις των τούρκων πολιτών έχουν αποτρέψει μέχρι σήμερα την υλοποίηση των πυρηνικών σχεδίων που έχουν υιοθετήσει κατά καιρούς οι 
κυβερνήσεις της γειτονικής χώρας. Η ελληνική κοινωνία των πολιτών έχει αποδείξει ότι μπορεί να είναι στο πλάι των πολιτών της γειτονικής χώρας στη βάση της αλληλεγγύης και των κοινών συμφερόντων για να αποτρέψουμε ξανά μαζί την προώθηση των πυρηνικών σχεδίων της κυβέρνησης Ερντογάν . Κατά μια έννοια, οι σεισμοί ενώνουν ξανά τις δυο κοινωνίες: το 1999 αναπτύχθηκε η αλληλεγγύη μεταξύ μας μέσα από την προσπάθεια αντιμετώπισης του κοινού πόνου, τώρα γιατί οι σεισμοί, στην περιοχή μας αλλά και στην Φουκουσίμα, μας υπενθυμίζουν ότι δεν υπάρχει ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας, έτσι κι αλλιώς».
Υπενθυμίζεται ότι στη δεκαετία του ’90 υπήρξαν συνεργασίες μεταξύ των περιβαλλοντικών οργανώσεων Ελλάδας και Τουρκίας στο πλαίσιο της καμπάνιας ενάντια στην κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων στο Ακούγιου. Όταν το θέμα, επανήλθε στην συζήτηση, οι Πράσινοι των Βαλκανίων ανέπτυξαν στενή συνεργασία σε θέματα πυρηνικής ενέργειας, ιδιαίτερα μετά το ατύχημα της Φουκουσίμα. Μεταξύ άλλων έγινε και έγινε ειδική συνέντευξη τύπου στη Θεσσαλονίκη, με εκπροσώπους από τους Πράσινους της Τουρκίας και της Βουλγαρίας. Επίσης, ο τότε ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, Μ. Τρεμόπουλος, επισκέφτηκε την Κωνσταντινούπολη, όπου συμμετείχε σε αντιπυρηνικές κινητοποιήσεις. Ο Νίκος Χρυσόγελος έχει καταθέσει σχετική ερώτηση στην Κομισιόν για το Ακούγιου.
Ακολουθεί η ερώτηση προς την Κομισιόν:
Θέμα: Πυρηνικό πρόγραμμα με δυνατότητα εμπλουτισμού ουρανίου από Τουρκία
Η τουρκική κυβέρνηση υπέγραψε προσφάτως με την ιαπωνική κυβέρνηση συμβόλαιο συνεργασίας ύψους 22 δις για την κατασκευή πυρηνικού σταθμού, ενώ παράλληλα ζήτησε να της επιτραπεί ο εμπλουτισμός ουρανίου και η παραγωγή πλουτωνίου [1]. Πολλοί φορείς στην Τουρκία και σε γειτονικές χώρες έχουν επισημάνει ότι η κατασκευή πυρηνικών σταθμών σε μια ιδιαίτερα σεισμογενή χώρα σαν την Τουρκία, που στον σεισμό του 1999 θρήνησε 17.000 θύματα, αντιπροσωπεύει μεγάλο κίνδυνο για την ευρύτερη περιοχή. Η συμφωνία αφορά κυρίως στην κατασκευή μιας πυρηνικής μονάδας στη Σινώπη της Μαύρης Θάλασσας, με τη συμμετοχή της Mitsubishi Heavy Industries, ενώ μια άλλη πρόκειται να κατασκευαστεί από Ρώσικη εταιρία [2], στο Ακούγιου, στη Ν. Τουρκία, δίπλα στη Συρία και κοντά στην Κύπρο [3].
Η κατασκευή πυρηνικών εγκαταστάσεων αποτελεί μια μεγάλη απειλή για τους πολίτες της χώρας αλλά και γειτονικών περιοχών, όπως απέδειξε εξάλλου η πυρηνική καταστροφή στην Φουκουσίμα της Ιαπωνίας, μια χώρα που διαφήμιζε ότι είχε τους πιο ασφαλής πυρηνικούς αντιδραστήρες. Η καταστροφή στην Φουκουσίμα κόστισε στην Ιαπωνία χιλιάδες θύματα, ανυπολόγιστες οικονομικές ζημιές, μετακινήσεις πληθυσμού κι εκκένωση ολόκληρων περιοχών.
Επιπλέον ανησυχίες προκαλεί, όμως, και η πιθανότητα εξάπλωσης των πυρηνικών όπλων, καθώς η συμφωνία μπορεί να επιτρέψει στην Τουρκία, αν και ο υπουργός ενέργειας της Τουρκίας προέβη σε διάψευση [4], τη δημιουργία πυρηνικού υλικού για όπλα, σε μια περιοχή που υποφέρει ήδη από παρόμοια πυρηνικά προγράμματα και σχέδια (Ιράν, Ισραήλ, Ινδία, Αίγυπτος).
Ερωτάται η Επιτροπή:
- Ανησυχεί για το ενδεχόμενο κατασκευής πυρηνικών αντιδραστήρων σε ιδιαίτερα σεισμογενείς περιοχές [5] κοντά στα ευρωπαϊκά σύνορα;
- Την έχει απασχολήσει μέχρι τώρα η πιθανότητα, με βάση το συμβόλαιο που ανακοινώθηκε, απόκτησης και από την Τουρκία της τεχνολογικής δυνατότητας εμπλουτισμού ουρανίου και παραγωγής πλουτωνίου για πυρηνικά όπλα; Με την υπογραφή της συγκεκριμένης συμφωνίας μεταξύ Τουρκίας και Ιαπωνίας παραβιάζεται η αρχή της μη-διάδοσης πυρηνικών όπλων; Αν ναι, τι μέτρα προτίθεται να λάβει;
- Προτίθεται να θέσει αυτό το ζήτημα κατά τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία;
_________________________________________________
