Οι Πράσινοι της Σερβίας καλούν το σερβικό κράτος να εισάγει ένα μορατόριουμ συνολικά για την εισαγωγή, παραγωγή και εμπορία των γενετικά τροποποιημένων προϊόντων και των παραγωγών τους για τα επόμενα 10 χρόνια.   Το μορατόριουμ θα επιβάλλει απαγορεύσεις στην εισαγωγή, παρασκευή και χρήση των γενετικά τροποποιημένων προϊόντων ακόμα και…
Πάνω από 350 στελέχη, βουλευτές, ευρωβουλευτές και υπουργοί των Πράσινων θα βρεθούν στην Αθήνα, στις 9-11 Νοεμβρίου για το φθινοπωρινό Συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος. Η απόφαση για πραγματοποίησή του στην Αθήνα είναι μια επιβεβαίωση της δέσμευσης των ευρωπαίων πράσινων για αλληλεγγύη προς την ελληνική κοινωνία και στήριξη των ελλήνων…
Τετάρτη, 26 Σεπτεμβρίου 2012 14:38

Συνέντευξη στην Ολλανδική τηλεόραση

Συνέντευξη στην εκπομπή της Ολλανδικής τηλεόρασης News Hour (NOS/NTR) που προβλήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου σχετικά με τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς και την εξαγωγή οπλικών συστημάτων προς την Ελλάδα. Μια εκπομπή που προκάλεσε πολιτικό σάλο στην Ολλανδία και ερωτήσεις στο κοινοβούλιο της χώρας. Η εκπομπή χρησιμοποίησε πολλά στοιχεία από την έκθεση μας…
    Ο Νίκος Χρυσόγελος στη Σερβία με αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου    Επίσημες συναντήσεις με τον πρωθυπουργό, υπουργούς της νέας κυβέρνησης και  βουλευτές της Σερβίας πραγματοποίησε στις 27 και στις 28 Σεπτεμβρίου αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στην οποία συμμετείχε και ο Νίκος Χρυσόγελος,, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα…
Το άρθρο δημοσεύτηκε στον δικτυακό τόπο onlynews.gr Η χώρα οδηγήθηκε σε μια βαθιά κρίση, χωρίς να ληφθούν από το πολιτικό σύστημα, εγκαίρως, μέτρα που θα συνέβαλλαν στην προώθηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων με κοινωνικά δίκαιο και ισορροπημένο τρόπο. Τα δυο κόμματα εξουσίας ευθύνονται, κυρίως, για την απουσία πολιτικού σχεδίου και τη…

 

Ερωτήσεις στις οποίες απάντησε ο Ν. Χρυσόγελος σε συνέντευξη για την εφημερίδα Δημοκρατική της Ρόδου
 

1.       Πως εξελίσσεται η κατάσταση για την Ελλάδα ειδικά με τα μέτρα που θα εφαρμοσθούν άμεσα;
 
 

Νίκος Χρυσόγελος: Έστω και αργά, θα έπρεπε να υπάρχει ένα σχέδιο για το πώς θα αντιμετωπίσουμε τα δημοσιονομικά, οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα της χώρας με αποτελεσματικό και δίκαιο τρόπο. Η τρόικα επιμένει σε ένα αποτυχημένο σχέδιο και τα ελληνικά πολιτικά κόμματα είτε αποδέχονται το σχέδιο αυτό ως μονόδρομο (μνημονιακοί) είτε το καταγγέλουν (αντιμνημονιακοί). Η αντιπαράθεση με όρους απόλυτου κακού, χωρίς εναλλακτικές προτάσεις και στρατηγικές και η υιοθέτηση ακραίου λαϊκισμού επιταχύνουν την καταστροφή. Η χώρα είναι παγιδευμένη ανάμεσα στις δύο αυτές ακραίες στρατηγικές. Από τη μια, περιοριστικά μέτρα και πολιτικές λιτότητας χωρίς στόχο που οδηγούν σε μεγαλύτερη καταστροφή της οικονομίας και διάλυση της κοινωνικής συνοχής χωρίς να εξυγιαίνουν τα δημοσιονομικά της χώρας. Τα μέτρα που έχουν εφαρμοστεί ή προτείνονται προς εφαρμογή έχουν υπερβεί κατά πολύ τις αντοχές της κοινωνίας. Από την άλλη, τα κύρια κόμματα της αντιπολίτευσης δεν διατυπώνουν κάποια εναλλακτική πρόταση, αλλά ενισχύουν κάθε “όχι”, χωρίς να αξιολογούν αν αποτελεί μέρος της λύσης ή μέρος του προβλήματος. Και έτσι, απέναντι στην σημερινή ανόητη πολιτική ενισχύεται στην κοινωνία η οργή και η κατάθλιψη, ένας αδιέξοδος λαϊκισμός αλλά και ακραία φαινόμενα και ακραίες πολιτικές δυνάμεις που οδηγούν στην τρέλα και σε μεγαλύτερη καταστροφή σε όλα τα επίπεδα.

 

 

 

 
2.       Θεωρείτε πως τα μέτρα αυτά θα αποδώσουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα για τη χώρα και κυρίως σας έχει πείσει το επιχείρημα ότι θα είναι τα τελευταία;
 
Νίκος Χρυσόγελος: Η συζήτηση αφορά στο είδος των περικοπών και στο ποιες κοινωνικές ομάδες θα πληρώσουν ή δεν θα πληρώσουν περισσότερο. Καμία χώρα δεν θα μπορούσε να πετύχει σε τόσο σύντομο χρονικό παρόμοιους δημοσιονομικούς στόχους, πολύ περισσότερο όταν τα μέτρα οδηγούν σε τεράστια ύφεση, μείωση του ΑΕΠ κατά 25% και διάλυση της πραγματικής οικονομίας. Τα τρία κυβερνητικά κόμματα αποδείχτηκε ότι δεν είχαν κάποιο διαφορετικό σχέδιο. Με βάση το πιο αισιόδοξο σενάριο, κάποια στιγμή, θα δημιουργηθεί πολύ μικρό πρωτογενές πλεόνασμα αλλά το κόστος για την οικονομία, την κοινωνία και τους πολίτες θα είναι εξαιρετικά βαρύ. Ακόμα κι αν επιτευχθεί αυτό, θα οφείλεται στη δραματική μείωση των μισθών, των συντάξεων, των δαπανών για κοινωνικές πολιτικές, των δημοσίων επενδύσεων. ΔΕΝ θα είναι αποτέλεσμα δίκαιων και μακροχρόνια βιώσιμων μεταρρυθμίσεων κι αναζωογόνησης της οικονομίας. Ακόμα, κι αν ισοσκελιστεί ο προϋπολογισμός αυτό ΔΕΝ θα οφείλεται, στο γεγονός ότι το κράτος έγινε πιο αποτελεσματικό προς όφελος του πολίτη, αναδιοργανώθηκαν οι κοινωνικές πολιτικές και υπηρεσίες, βελτιώθηκαν ο σχεδιασμός. Θα οφείλεται στο γεγονός ότι εγκαταλείφθηκαν οι υπηρεσίες προς τον πολίτη (πχ κοινωνική πολιτική και υγεία), οι υποχρεώσεις που έχει ένα κράτος σε όλα τα επίπεδα (κεντρική διοίκηση και αυτοδιοίκηση) να σχεδιάζει με συμμετοχικό τρόπο, να θέτει το πλαίσιο και τους κανόνες, να ελέγχει την τήρησή τους, να συμβάλλει στην κοινωνική δικαιοσύνη, να διασφαλίζει την αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου. Ο πολίτης θα πρέπει τώρα να βρει από μόνος του τρόπο να επιβίωνει σε συνθήκες διάλυσης, να καλύπτει από τον οικογενειακό προϋπολογισμό ανάγκες και υπηρεσίες που του ήταν μέχρι σήμερα, έστω και με αναποτελεσματικό τρόπο, στην ευθύνη του κράτους, και όλα αυτά την ίδια στιγμή που χάνει το εισόδημά του ή και την εργασία του. Είναι παράλογο οι άνεργοι να στερούνται και την πρόσβαση στο σύστημα υγείας και κοινωνικής πρόνοιας. Καμία κοινωνία δεν μπορεί έτσι να διατηρήσει την κοινωνική συνοχή της.
 
Η κατάρρευση της οικονομίας, η αύξηση της ανεργίας και η εξάντληση εκείνων των πολιτών που πληρώνουν το μάρμαρο, με την περικοπή των εισοδημάτων τους ή την απώλεια της εργασίας τους και με τις φορολογικές επιδρομές στα όρια του παραλόγου, δημιουργούν συνεχώς τρύπες στα έσοδα. Παράδειγμα είναι η ανάγκη πρόσθετης χρηματοδότησης στα ασφαλιστικά ταμεία λόγω μεγαλύτερων από τα αναμενόμενα ελλειμάτων, μια και χάνουν συνεχώς όλο και περισσότερα τακτικά έσοδα (ανεργία, μαύρη εργασία, αποχώρηση μεταναστών για άλλες χώρες), πέρα από τις σημαντικές απώλεις που υπέστησαν στα αποθεματικά τους λόγω κουρέματος (απώλεις από ομόλογα αλλά και από τις μετοχές που κατείχαν). Δεν θα χρειαστούν, λοιπόν, μόνο 11,5 δις. Κι αυτό θα οδηγήσει σε νέα μέτρα, αργά ή γρήγορα.
 
Αν ήταν διαφορετικά τα πράγματα δεν θα είχαμε δραματική αύξηση της ανεργίας και κατάρρευση των επιχειρήσεων, δεν θα βιώναμε την πλήρη διάλυση της διοίκησης. Είναι απορρίας άξιον που η τρικομματική κυβέρνηση δεν παρουσίαση καμία νέα ιδέα, ακόμα και όταν συζητάει για τα λεγόμενα ισοδύναμα μέτρα. Αλλάκ και η αντιπολίτευση απλώς εκμεταλλεύεται την οργή και τον πανικό των πολιτών για να κερδίσει κάποιους ψήφους παραπάνω. Πώς μπορεί να σωθεί έτσι η χώρα; Που είναι η αλληλεγγύη που θα έπρεπε να αναπτυχθεί τόσο σε εθελοντική βάση όσο και σε καλά σχεδιασμένη κοινωνική πολιτική ώστε να μπορούν να επιβιώσουν όσοι σήμερα βρίσκονται πλέον στο όριο της επιβίωσης; Αποκορύφωμα είναι η κυριαρχία αντιλήψεων όπως αυτές της Χρυσής Αυγής που οδηγούν σε μεγαλύτερη παρακμή και καταστροφή τη χώρα. Τι σχέση έχουν αυτές οι πρακτικές με τις ανοικτές, δημοκρατικές κοινωνίες μας, ιδιαίτερα τις νησιωτικές, που νοιάζονταν ο ένας για τον άλλο, που ήταν φιλόξενες και έδειχναν την συμπόνια τους για τον “άλλο” που υπέφερε; Κοινωνίες που το αγαπάτε αλλήλους δεν ήταν φτιασίδι, θεαθήναι, αλλά κοινωνικό πρόταγμα και βαθιά ριζωμένη προσωπική στάση ζωής;
 
3.      Από τα μέχρι τώρα δείγματα γραφής της νέας κυβέρνησης θεωρείτε πως θα καταφέρει να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο;
 
Νίκος Χρυσόγελος: Η λύση μπορεί να έρθει μόνο ως αποτέλεσμα σοβαρότερων πολιτικών σε εθνικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Τα παλιά αλλά και τα νέα πολιτικά κόμματα απλώς αυτοσχεδιάζουν. Η Ευρωπαϊκή Ένωση προχωράει πολύ αργά και τα μέτρα που λαμβάνει έχουν αποδειχθεί μέχρι τώρα αναποτελεσματικά για την αντιμετώπιση της κρίσης όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στις υπόλοιπες χώρες.
Ως πολίτης θα ευχόμουν να καταφέρει πράγματι η κυβέρνηση να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο. Και ως σύγχρονος πολιτικός, δεν θέλω να κερδίζουμε επιρροή, να ανεβαίνουν τα ποσοστά του κόμματος μας λόγω της αποτυχίας των άλλων και της κατεδάφισης της χώρας. Γιαυτό δεν επενδύσαμε στην οργή και στην απελπισία των πολιτών ώστε να κερδίσουμε εύκολα ψήφους, αλλά προσπαθούμε να αναδεικνύουμε προτάσεις που φέρνουν ελπίδα και λύσεις. Όμως, η εμπειρία μου ως ενεργός πολίτης και – τώρα – ως ευρωβουλευτής και Περιφερειακός Σύμβουλος, μου λέει ότι μόνο αν υπάρξει ένα ...θαύμα θα βγούμε με τέτοιου είδους μέτρα από την κρίση. Δεν βλέπω πουθενά ένα σχέδιο, πέρα από τα περιοριστικά μέτρα.
 
Το κύριο πρόβλημα της χώρας ήταν ένα πολιτικό σύστημα και κόμματα που δεν έβλεπαν πέρα από το στενό τους συμφέρον και το κοντινό αύριο, Θα ήμουν αισιόδοξος αν έστω σήμερα η Βουλή είχε μετατραπεί σε χώρο πολιτικού διαλόγου και διαμόρφωσης πολιτικών διεξόδου από την κρίση, αν λειτουργούσε στοιχειωδώς για να παράγει πολιτική και όχι απλώς να αναπαράγει φραστικές αντπαραθέσεις. Δεν φαίνεται να έχει αλλάξει τίποτα άλλο παρά μόνο η σύνθεση των βουλευτών και οι συσχετισμοί των κομμάτων. Ευθύνη έχει βέβαια και η κοινωνία, όταν δεν επιλέγει με βάση τις πολιτικές προτάσεις αλλά ακολουθεί συναισθήματα, την οργή, την απελπισία, το φόβο, την ανασφάλεια. ¨Ηθελε να τιμωρήσει τα λαμόγια, τους ¨κλέφτες”. Η λύση είναι να αντικατασταθούν στη Βουλή τα λαμόγια από μποξέρ και μαχαιροβγάλτες;
 
Πρόβλημα ήταν, επίσης, η διοίκηση που ήταν αναποτελεσματική και ταλαιπωρούσε τους πολίτες με τη γραφειοκρατία, τη διαφθορά, το πελατειακό σύστημα ή υπέκυπτε στις προσωπικές και κομματικές επιδιώξεις. Τώρα η διοίκηση διαλύεται, δεν είναι πλέον σε θέση να αξιοποιήσει καν τις στοιχειώδεις λειτουργίες που εξασφαλίζουν ένα κράτος δικαίου. Αντί να δημιουργήσει δομές υποδοχής και ενσωμάτωσης των μεταναστών, τους στρίμωξε στο κέντρο της Αθήνας και ορισμένων άλλων περιοχών, εγκατέλειψε τις κοινωνικές υποδομές στην τύχη τους, διαιωνίζει τα περιβαλλοντικά προβλήματα. Κι όμως η κρίση θα μπορούσε να είναι η ευκαιρία για να αναδιοργανωθεί η κεντρική και περιφερειακή διοίκηση ώστε να γίνει αποτελεσματική, να αποκτήσουμε ως χώρα κοινωνικές υποδομές που δεν είναι απαραίτητα δαπανηρές αν είναι σωστά σχεδιασμένες και λειτουργούν με σύγχρονο τρόπο, να δημιουργήσουμε χιλιάδες θέσεις εργασίας σε τομείς που θα αναβάθμιζαν το φυσικό και πολιτισμικό μας περιβάλλον, προς όφελος και της ποιότητας ζωής.
 
Έχω καταθέσει μια σειρά ερωτήσεων στην Κομισιόν γιατί η Ελλάδα δεν κατάφερε να αξιοποιήσει του πόρους για το πρόγραμμα δωρεάν ¨φρούτα στα σχολεία”, γιατί χάνει σημαντικούς πόρους για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, γιατι δεν έχει καταφέρει να αξιοποιήσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για την στήριξη των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων, δημιουργώντας τις κατάλληλες υποδομές, υπηρεσίες και λειτουργίες που θα ανακούφιζαν τους ανθρώπους αυτούς αλλά και τους έλληνες δημιουργώντας καλύτερες συνθήκες ζωής και για αυτούς, συμβάλλοντας στη δημιουργίας χιλιάδων θέσεων εργασίας (πχ διερμηνείς, νομικοί, κοινωνικές υπηρεσίες, πολιτιστικά κέντρα, κέντρα διαπολισμικού διαλόγου κα).
 
4.Υπάρχουν ισοδύναμα μέτρα που θα μπορούσαν να εφαρμοσθούν για να μην επιβαρυνθούν οι πολίτες;
 
Νίκος Χρυσόγελος: Η μείωση των ελλειμάτων πρέπει να γίνει με δίκαια μέτρα. Και μπορεί σε αυτή τη φάση να προέλθει από:
 

(α) Αύξηση δημοσίων εσόδων μέσω αναζωογόνησης της οικονομίας: Η πολιτική που εφαρμόζεται εστίαζει στην μείωση των ελλειμάτων μέσω της μείωσης των δημόσιων δαπανών. Βελτίωση των δημοσιονομικών όμως μπορεί να προέλθει από ενίσχυση των δημοσίων εσόδων, όχι όμως μέσω οριζόντιων και άδικων μέτρων, αλλά μέσω της αναζωογόνησης της οικονομίας. Για το σκοπό αυτό οι πράσινοι προτείνουμε ένα πράσινο επενδυτικό πακέτο προς όφελος των τοπικών κοινωνιών από ευρωπαϊκούς και τοπικούς πόρους καθώς κι ένα φορολογικό σύστημα και συντελεστές ΦΠΑ που ευνοούν εκείνες επενδύσεις και πρωτοβουλίες σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνους τομείς και δημιουργία θέσεων εργασίας. Η αναζωογόνηση της οικονομίας και η δημιουργία βιώσιμων θέσεων εργασίας θα ενισχύσει τα έσοδα των δημόσιων ταμείων αλλά και των ασφαλιστικών ταμείων.

 

 

 

 
(β) Στοχευμένη περικοπή της σπατάλης στη λειτουργία του δημοσίου: μείωση κατανάλωσης ενέργειας, καυσίμων, περιορισμός γραφειοκρατίας, διαχείριση κτηριακού αποθέματος δημοσίου κα. Μόνο για τις ανάγκες των μη συνδεδεμένων στο δίκτυο νησιών δαπανάμε ετησίως πάνω από 350 εκατομμύρια ευρώ για εισαγωγές πετρελαίου. Η ΔΕΗ καταβάλει ετησίως εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ εξαιτίας των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου λόγω της χρήσης λιγνίτη και πετρελαίου και από το 2013 θα πληρώνει πάνω από 1,5 δις ευρώ γιατί συνεχίζουμε να καταναλώνουμε ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από λιγνίτη και πετρέλαιο, συμμετέχοντας έτσι στην αλλαγή του κλίματος.
 
(γ) Το 50% τουλάχιστον των 11,5 δις να προέλθει από επιστροφή μαύρου χρήματος και γκρίζων περιουσιών στα δημόσια ταμεία. Η καταγραφή του συνόλου της κινητής κι ακίνητης περιουσίας, των ομολόγων, μετοχών, καταθέσεων σε ελληνικές και άλλες τράπεζες και κάθε είδους εσόδων των πολιτών μπορεί να αποκαλύψει μαύρο χρήμα, γκρίζες περιουσίες αλλά και να θέσει τις βάσεις για μια δίκαιη δημοσιονομική και φορολογική πολιτική αντί για την οριζόντια πολιτική περικοπών και βίαιης λιτότητας.
 
Είναι θέμα δικαιοσύνης αλλά και εργαλείο για να δημιουργηθεί και πάλι εμπιστοσύνη στην κοινωνία και στην ευρωπαϊκή κοινότητα, να επιστραφούν στα δημόσια ταμεία όλα τα χρήματα και ο δημόσιος πλούτος τον οποίο έχουν καταχραστεί τις τελευταίες δεκαετίες στελέχη της διοίκησης, της πολιτικής ή ιδιώτες.  
 
Σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις, το ύψος των καταθέσεων Ελλήνων σε ελβετικές κι άλλες τράπεζες ξεπερνάει τα 180-220 δις ευρώ. Η ελληνική κυβέρνηση συζητά με την ελβετική – εδώ και χρόνια – για μια ρύθμιση που θα αφορά μόλις το 10% των καταθέσεων, δηλαδή περίπου 20 δις. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ίδιου του κυβερνητικού επιτελείου, μια ρύθμιση για αυτό και μόνο το ποσό θα μπορούσε να επιφέρει έσοδα για το δημόσιο ταμείο της τάξης των 6 δις. Γιατί δεν αναφέρεται καν αυτό το ποσό στο πακέτο των μέτρων που θα ληφθούν για να συγκεντρωθούν τα 11,5 δις ώστε να μειωθεί το έλλειμμα;
 
Η επιστροφή της χώρας στις ευρωπαϊκές πολιτικές διεργασίες για την οικονομική, δημοσιονομική και πολιτική της ολοκλήρωση μπορεί να βοηθήσει και στην επαναδιαπραγμάτευση των όρων των μνημονίου με στόχο να προσαρμοστούν αυτοί στις ευρωπαϊκές αξίες και πολιτικές. Οι Πράσινοι Ευρωβουλευτές έχουμε καλέσει την Κομισιόν να το κάνει, και για να πετύχουμε τον σκοπό αυτό σχεδιάζουμε ένα σύνολο νέων παρεμβάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
 
5.  Ποιες είναι οι προτάσεις των Οικολόγων Πρασίνων για την οικονομία ειδικά τώρα;
 
 

Νίκος Χρυσόγελος: Οι Οικολόγοι Πράσινοι και οι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο, προτείνουμε το δρόμο της λογικής, έναν τρίτο δρόμο: πραγματική μεταρρύθμιση με δίκαια μέτρα προς όφελος της κοινωνίας. Η Ελλάδα χρειάζεται να αλλάξει, να αναμορφώσει τη δομή της, να δημιουργήσει σχέσεις εμπιστοσύνης με τους πολίτες της προκειμένου να διασφαλιστεί ένα μέλλον για τις νέες γενιές. Ο δρόμος αυτός βασίζεται στην πολιτική διαβούλευση, την συμμετοχική δημοκρατία, την κοινωνική αλληλεγγύη και συνοχή.

 

 

 

 
Εκτός από την διατύπωση νέων πολιτικών, η ομάδα των πράσινων στο ευρωκοινβούλιο δουλεύουμε, με τον δικό μου συντονισμό και σε συνεργασία με το προεδρείο της ομάδας, για τη διαμόρφωση ενός εναλλακτικού σχεδίου για την οικονομία, την απασχόληση και τη βιωσιμότητα για τη χώρα μας. Με τη βοήθεια ειδικών αλλά και με αξιοποίηση των προτάσεων δουλεύουμε με τους συνεργάτες μου κείμενα πολιτικής σε 10 τομείς σημαντικούς για την οικονομία και την απασχόληση (γεωργία-κτηνοτροφία, τουρισμός, μεταφορές, ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, ενέργεια, περιβάλλον, μετανάστευση, υγεία, νέοι, κοινωνική οικονομία). Στα σχέδια αυτά θα προσθέσουν με την εμπειρία τους και με καλά παραδέιγματα οι συνάδελφοι πράσινοι βουλευτές. Τα σχέδια πολιτικής για τους 10 αυτούς τομείς θα δοθούν για επιπλέον διαβούλευση και παρατηρήσεις εκ νέου σε ελληνικούς επαγγελματικούς και κοινωνικούς φορείς και η τελική μας πρόταση προς την κοινωνία θα παρουσιαστεί στο συνέδριο που οργανώνει το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα στην Αθήνα, 9-11 Νοεμβρίου, ακριβώς για να στηρίξει τους έλληνες πράσινους και να εκφράσει την έμπρακτη αλληλεγγύη του προς την ελληνική κοινωνία (θα συμμετέχουν 350-500 εκπρόσωποι των 32 πράσινων κομμάτων, βουλευτές, ευρωβουλευτές, πράσινοι υπουργοί, εκλεγμένοι στην αυτοδιοίκηση κα).
Οι Πράσινοι Ευρωβουλευτές, με δική μου πρωτοβουλία, έχουν επεξεργαστεί και καταθέσει πρόταση 7 σημείων[1] για την υποστήριξη της ελληνικής κοινωνίας που δημοσιοποιήσαμε σε κοινή συνέντευξη τύπου ο Ντάνυ Κον Μπεντίτ συμπροέδρος της Ομάδας των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο και εγώ, στις 23 Μαίου, από το Στρασβούργο). Συνοπτικά:
 
  • Πακέτο Επενδύσεων Πράσινης Κοινωνικής Συμφωνίας (Green New Deal Investment Package). 
  • Προσαρμογή των όρων του Μνημονίου στις ευρωπαϊκές πολιτικές και τους στόχους τους για απασχόληση, εξάλειψη φτώχειας, κοινωνικό διάλογο και οικολογική βιωσιμότητα. 
  • Διασφάλιση των ελληνικών συνόρων με ευρωπαϊκές εγγυήσεις ώστε να παγώσουν για 3 χρόνια όλα τα εξοπλιστικά προγράμματα.
  • Επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων έως το 2016, αντί για το 2014. Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) να χρηματοδοτήσει αυτή την παράταση.
  • Εξασφάλιση ευρωπαϊκής οικονομικής υποστήριξης για τους μετανάστες και πρόσφυγες στην Ελλάδα.
  •  Έλεγχος περιουσιών πολιτικών και στελεχών διοίκησης. Ενεργή συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για να δοθούν αναλυτικά στοιχεία από τις ελβετικές κι άλλες τράπεζες για καταθέσεις ελλήνων ώστε να ελεγχθούν γκρίζες περιουσίες και παράνομη εξαγωγή καταθέσεων.  
  • Οι Ευρωπαϊκοί Οργανισμοί θα πρέπει να στηρίξουν άμεσα τις Ελληνικές Περιφέρειες και τους Δήμους στην αναζωογόνηση της πραγματικής οικονομίας.
Αλλαγές πρέπει να γίνουν τόσο σε ευρωπαϊκό επίπεδο όσο και στη χώρα μας στην οικονομία όσο και στο ίδιο το οικονομικό και αναπτυξιακό μοντέλο, διαφορετικά όχι μόνο η ευρωζώνη αλλά και η ίδια η ευρωπαϊκή ιδέα κινδυνεύουν να ναυαγήσουν. Δεν μπορεί να υπάρξει κοινό νόμισμα χωρίς κοινή νομισματική, φορολογική και οικονομική πολιτική, χωρίς τελικώς πολιτική ένωση.
 
Μεταρρύθμιση της ευρωζώνης, ενοποίηση της Ευρώπης
Οι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο έχουμε καταθέσεις αναλυτικές προτάσεις για μια πράσινη διέξοδο στην κρίση και την μεταρρύθμιση της Ευρωζώνης, μερικές από τις οποίες έχουν υιοθετηθεί από το ευρωκοινβούλιο (πχ. Έκθεση Σβεν Γκίγκολντ για μεταρρύθμιση της ευρωζώνης, ομόλογα έργου). Το ευρωκοινοβούλιο και με την σημαντική συμβολή των πράσινων ευρωβουλευτών έχει υπερψηφίσει σχέδια που οδηγούν σε μεγαλύτερη πολιτική, οικονομική, νομισματική ένωση, μεγαλύτερη εποπτεία του τραπεζικού συστήματος ώστε να μην πληρώνει συνεχώς ο ευρωπαίος πολίτης τις λανθασμένες ή και τυχοδιωκτικές πολιτικές ορισμένων τραπεζών, αλλά και να διασφαλίζονται οι καταθέσεις των πολιτών σε περίπτωση χρεοκοπίας μιας τράπεζας, σε νέες πηγές ιδίων πόρων για την ΕΕ (πχ φόρος χρηματοπιστωτικών συναλλαγών).
 
Οι αναγκαίες αλλαγές στην Ελλάδα:
Η βίαιη εσωτερική υποτίμηση δεν οδηγεί σε αύξηση της ανταγωνιστικότητας και σε αναζωογόνηση της οικονομίας αλλά σε πλήρη διάλυση της. Φυσικά η τυχόν επιστροφή στη δραχμή θα κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Χρειάζεται λοποόν μια εναλλακτική στρατηγική που θα συνδυάζει τις παρεμβάσεις σε τρία επίπεδα ταυτοχρόνως:
- Κάλυψη των απωλειών εισοδημάτων με ένα είδος “κοινωνικού μισθού” και με διασφάλιση ενός μήνυμου μισθού αξιοπρεπούς διαβίωσης για όλους. Είναι απίθανο να βρεθούν πόροι για να αποκατασταθούν τα εισοδήματα στα επίπεδα που ήταν πριν την κρίση. Από την άλλη, η φτώχεια έχει χτυπήσει πλέον και τη μεσαία τάξη. Είναι απόλυτα ρεαλιστικό, όμως, οι υπάρχοντες πόροι από ευρωπαϊκά προγράμματα, ιδιωτικά και τοπικά κεφάλαια να κατευθυνθούν στοχευμένα στην ανάπτυξη σύγχρονων κοινωνικών και περιβαλλοντικών υποδομών ώστε να μειωθούν οι δαπάνες των νοικοκυριών για αυτούς τους τομείς και να εξισορροπηθεί η απώλεια εισοδημάτων από ένα είδος “κοινωνικού μισθού”. Επίσης, οργανωμένες μορφές κοινωνικής αλληλεγγύης, από κοινωνικά ιατρεία και κοινωνικά παντοπωλεία μέχρι ανταλλακτικά παζάρια και τράπεζες χρόνου θα μπορούσαν να ανακουφίσουν όσους και όσες σήμερα βίσκονται σε τραγική οικονομική και κοινωνική κατάσταση.
 
- Αναζωογόνηση της οικονομίας και στροφή της σε πράσινη κατεύθυνση, μέσω ενός πράσινου επενδυτικού πακέτου που θα στηριχθεί με πόρους που θα προέλθουν από αναπρογραματισμό των αδιάθετων σήμερα πόρων του ΕΣΠΑ αλλά και σχεδιασμένη διεκδίκηση επιπλέον ευρωπαϊκής χρηματοδότησης από τα σχέδια “απασχόληση των νέων” και “Ευρώπη για την ανάπτυξη”. Όμως, η Ελλάδα δεν έχει καταθέσει ένα αξιόπιστο σχέδιο για τη δημιουργία θέσεων εργασίας στο Επίτροπο Περιφερειακής Ανάπτυξης κ Hahn, παρά μόνο σχολικού επιπέδου εκθέσεις ιδέων που γράφτηκαν το 2003, μια εντελώς διαφορετική εποχή. Οι περιφέρειες έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης γιατί δεν έχουν επεξεργαστεί ένα επιχειρησιακό σχέδιο για την οικονομία, την απασχόληση και την κοινωνική συνοχή, ώστε να ξέρουν ποια είναι η ανεργία στην περιοχή τους, ποιοι είναι οι άνεργοι και σε τι αντικείμενα έχουν γνώσεις και δεξιότητες, ποιες δυνατότητες υπάρχουν σε διάφορους τομείς ώστε να αναληφθούν στοχευμένες δράσεις για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, ποια μέτρα/ενέργεις πρέπει να προωθηθούν και ποια καινοτόμα εργαλεία πρέπει να δημιουργηθούν για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για τους άνεργους και συνολικά ποιοι είναι οι τομείς που έχουν σημαντικό δυναμικό να αναπτυχθούν προς όφελος όμως της κοινωνικής συνοχής, της προστασίας του περιβάλλοντος, της απασχόλησης και της μακροχρόνια βιώσιμης ευημερίας των κοινωνιών.
 
- Μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, δίκαιο φορολογικό σύστημα που πετυχαίνει όχι μόνο δίκαιη ανακατανομή πλούτου αλλά και ενθαρρύνει την κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπέυθυνη επιχειρηματικότητα και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Χρειάζεται να εφαρμόσουμε διαφοροποίηση των συντελεστών ΦΠΑ ώστε να αναζωογονηθεί η οικονομία και οι επενδύσεις (κυρίως από μικρομεσαίες επιχειρήσεις και κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο) σε εκείνους τους τομείς που στηρίζουν την τοπική παραγωγή, βελτιώνουν την κοινωνική συνοχή, ενθαρρύνουν την κοινωνική καινοτομία, προστατεύουν το περιβάλλον, αναδεικνύουν τον ρόλο του πολιτισμού στην περιφερειακή ανάπτυξη, την ίδια στιγμή που μετατρέπουν τη χώρα μας σε κέντρο μια πραγματικά πράσινης επανάστασης στην οικονομία – τα νησιά μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο σε μια τέτοια κατεύθυνση. Έχω καταθέσει στο Περιφερειακό Συμβούλιο, εκ μέρους του Οικολογικού Ανέμου, συγκεκριμένες προτάσεις για φορολογικές αλλαγές που θα μπορούσαν να υπάρξουν για το Ν. Αιγαίο. Αλλά και ως Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε επεξεργαστεί συγκεκριμένες προτάσεις για μια φορολογική μεταρρύθμιση με στόχο να ελαφρυνθεί η εργασία και να επιβαρυνθούν αντικοινωνικές πρακτικές και η οικονομία – φούσκα. Χρειάζεται, όμως, να αντιμετωπιστεί η φοροδιαφυγή και η φοροαπάτη, γιατί χωρίς ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα και από την άλλη δίκαια ανταποδοτικά προς την κοινωνία μέτρα λόγω της είσπραξης φόρων, δεν μπορούμε να έχουμε κοινωνική συνοχή. Βασικό εργαλείο μιας τέτοια φορολογικής μεταρρύθμισης είναι η φορολόγηση με βάση την συνολική κινητή κι ακίνητη περιουσία από ένα ύψος και πάνω (στην Γερμανία συζητάνε για 500.000 ευρώ). Η Ελλάδα πρέπει να συμμετάσχει και στο σύστημα για την φορολόγηση των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και τη διαμόρφωση ενός κοινού φορολογικού συστήματος σε ευρωπαϊκό επίπεδο ώστε να μην υπάρχουν αθέμιτοι φορολογικοί “παράδεισοι” και διαφυγή των επιχειρήσεων από τη φορολογία, μέσω μεταφοράς εδρών σε χώρες με χαμηλούς συντελεστές φορολογίας.
 
Πως μεταφράζεται κάτι τέτοιο στην καθημερινότητα των πολιτών
Να αναφέρω μερικά παραδείγματα για να μην νομίζei κάποιος ότι μιλάμε με γενικολογίες όταν αναφερόμαστε στην οικονομία:
Η χώρας μας είναι ελλεματική σε θέματα προϊόντων διατροφής αλλά και ενέργειας, όχι μόνο σε θέματα βαριών υποδομών και τεχνολογικά εξειδικευμένων προϊόντων. Το έλλειμα στα διατροφικά προϊόντα ανέρχεται σε 2,5 δις ευρώ ετησίως. Κάθε πολίτης λόγω απουσίας αξιόπιστου κι αναπτυγμένου δικτύου δημόσιων συγκοινωνιών σπαταλάει πάνω από 3000 ευρώ για κίνηση, στάθμευση, άδειες και συντήρηση του ΙΧ του. Για την εισαγωγή πετρελαίου και ορυκτών καυσίμων δαπανάμε πάνω από 10-12 δις ευρώ ετησίως. Οι περισσότερες ακτοπλοϊκές εταιρίες είναι πλέον στο κόκκινο λόγω της αύξησης των καυσίμων, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα το καύσιμο να συμμετέχει στο συνολικό κόστος του ταξιδιού σε ποσοστά 35% στην καλύτερη περίπτωση έως 65% για τα ταχύπλοα. Έτσι κινδυνεύουν τα νησιά να μείνουν χωρίς ακτοπλοϊκές ή άλλες συνδέσεις!
Ας το δούμε και από την πλευρά των νοικοκυριών, την πλευρά της οικιακής οικονομίας. Τα περισσότερα νοικοκυριά πληρώνουν αναλογικά σημαντικά ποσά για θέρμανση, δροσισμό και ηλεκτροδότηση των κατοικιών τους. Στοχευμένα προγράμματα, ιδιαίτερα με κοινωνικά κριτήρια, θα μπορούσαν να συμβάλλουν ταυτοχρόνως στην ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων αυτών των πολιτών και κοινωνικών ομάδων που είναι στα όρια της επιβίωσης και στην μείωση της κατανάλωσης ενέργειας μέσω εφαρμογών νέων πράσινων ενεργειακών συστημάτων. Αυτό θα είχε πολλαπλό αποτέλεσμα: μείωση της δαπάνης των νοικυριών για ΔΕΗ και πετρέλαιο, δημιουργία νέων θέσεων εργασίας όχι μόνο για οικοδόμους αλλά και για πολλά νέα παιδιά που έχουν σπουδάσει παρόμοια αντικείμενα, αναζωογόνηση της οικονομίας, έσοδα τελικά στα ασφαλιστικά και στα δημόσια ταμεία.
 
Υπάρχουν λεφτά;
Που θα βρεθούν τα λεφτά, θα ρωτήσει κάποιος. Το κύριο πρόβλημα είναι ότι η χώρα αδυνατεί να αξιοποιήσει υπάρχοντες ευρωπαϊκούς πόρους, δεν κινητοποιεί υπάρχοντα κεφάλαια σε τοπικό επίπεδο, δεν δημιουργεί νέα, εναλλακτικά χρηματοδοτικά εργαλεία. Περιορισμένη είναι η αποτελεσματική αξιοποίηση των πόρων για την απασχόληση (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο), το Ταμείο Συνοχής, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, πόρων για βιώσιμη ανάπτυξη της υπαίθρου. Ένα άλλο παράδειγμα: πρόσφατα έστειλα επιστολή στον Υπουργό Εργασίας κ Βρούτση γιατί η Ελλάδα θα χάσει περίπου 2.000.000 ευρώ από ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα για εξοικονόμηση ενέργειας σε εκατοντάδες σπίτι φτωχών νοικοκυριών στην Β. Ελλάδα γιατί επί 7 μήνες δεν έχει καταφέρει μια υπηρεσία να υπογράψει ένα χαρτί, που μεταφέρει τις ευθύνες του προγράμματος από τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) που καταργήθηκε στον ΟΑΕΔ που υποτίθεται ανέλαβε κάποιους από τους ρόλους του ΟΕΚ. Υπάρχουν επίσης τεράστια κεφάλαια που δαπανώνται σήμερα από τη χώρα λόγω ενός λανθασμένου μοντέλου ανάπτυξης και αν γίνονταν σοβαρές αλλαγές θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για κοινωνικές και περιβαλλοντικές υποδομές. Δεν κατάφερε η χώρα για το σχολικό έτος 2011-2012 (αλλά και προηγούμενα χρόνια) να αξιοποιήσει πόρους από το πρόγραμμα δωρεάν “φρούτα στα σχολεία” για να αντιμετωπίσει επισιτιστικά προβλήματα μαθητών σε σχολεία μεγάλων πόλεων αλλά και να ενσιχύσει τους παραγωγούς αγροτικών προϊόντων. Οι ευρωπαϊκοί πόροι για την αντιμετώπιση της ανεργίας, περίπου 2 δισεκατομμύρια, δεν στηρίζουν πραγματικά την απασχόληση αλλά χάνονται σε μη στοχευμένες δράσεις (κοινωφελής εργασία) και σε σεμινάρια που αντιμετωπίζονται ως βοήθημα ανεργίας κα.
 
Αν δούμε λίγο πιο πέρα από το σήμερα, την επόμενη προγραμματική 2014-2020 τόσο το Ευρωπαϊκό ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης όσο και το Ταμείο Συνοχής και το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο θα κατευθύνουν μεγάλο ποσοστό των πόρων τους σε θέματα εξοικονόμησης ενέργειας και προώθησης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, σε θεματα περιβάλλοντο. Αν τα νησιά παρήγαγαν την ενέργεια που χρειάζονται από ανανεώσιμες πηγές, μέσα από κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις, τότε θα μπορούσαν να έχουν κάθε χρόνο στη διάθεσή τους μέχριν 350.000.000 ευρώ (ποσό που σήμερα πηγαίνει στις πετρελαϊκές εταιρίες) για να αναπτύξουν θέσεις εργασίας, κοινωνικές και περιβαλλοντικές υποδομές. Για να κατανοήσει κάποιος το ύψος αυτού του ποσού που σπαταλιέται ετησίως, ας συγκριθεί με το ποσό που περίμενε να λάβει η Περιφέρεια Ν Αιγαίου (18.000.000 για το 2012 αλλά είναι ζήτημα αν θα λάβει πάνω από 4-6.000.000 Ευρώ) ή τους πόρους που θα λάβει το Ν Αιγαίο για όλη την περίοδο 2007-2015 από ευρωπαϊκές πηγές (περίπου 140.000.000 Ευρώ). Δηλαδή κάθε χρόνο για τα μη διασυνδεμένα νησιά σπαταλιόνται για εισαγωγή πετρελαίου ποσό διπλάσιο από αυτό που θα λάβουμε από την ΕΕ μέσα σε 8 χρόνια! Είναι ή δεν είναι αδιέξοδο το μοντέλο που συνεχίζουμε να ακολουθούμε ως χώρα;
 

 

 

 

Και ένα σχέδιο βελτίωσης των δημοσιονομικών επιδόσεων βασισμένο στην αναζωογόνηση και το πρασίνισμα της οικονομίας, στην δημιουργία θέσεων εργασίας, στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και φοροαπάτης, σε στοχευμένες περικοπές της σπατάλης και στην αναβάθμιση της διοίκησης.

 

 
6.Ποιες είναι οι δικες σας προτάσεις για την αναμόρφωση των Περιφερειών για την βελτίωση της λειτουργίας τους;
 
Νίκος Χρυσόγελος: Προτείνουμε σε κάθε νησί, με συντονισμό του Περιφερειακού Συμβουλίου και της Περιφέρειας να οργανωθεί συστηματική διαβούλευση με στόχο να διαμορφωθούν μέσα από διάλογο οι βασικές κατευθύνσεις της περιφερειακής ανάπτυξης στο Ν. Αιγαίο και σε κάθε νησί, που θα εποτελεί και ένα σχέδιο διεξόδου από την κρίση βασισμένο στην μεταρρύθμιση της οικονομίας, την κοινωνική συνοχή, την απασχόληση και την ανάδειξη του περιβάλλοντος και του πολιτισμού ως εργαλείο περιφερειακής ανάπτυξης.
 
Έχουμε προτείνει -και στο πλαίσιο του διαλόγου για το σχέδιο στρατηγικού προγραμματισμού της περιφέρειας - να οργανωθούν από το Περιφερειακό Συμβούλιο και τους επαγγελματικούς και κοινωνικούς φορείς μια σειρά θεματικές ημερίδες διαβούλευσης με τη συμμετοχή της αυτοδιοίκησης, ειδικών κι εκπροσώπων ευρωπαϊκών θεσμών (περιλαμβανομένων των δ/νσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των Επιτροπών του Ευρωκοινοβουλίου) και φορέων που μπορούν να παρουσιάσουν καλές πρακτικές κι εμπειρίες, ιδιαίτερα σε θέματα πράσινης ενέργειας, μεταφορών, υγείας – κοινωνικών υπηρεσιών, πρωτογενούς παραγωγής, καινοτόμων εργαλειών χρηματοδότησης και μικροπιστώσεων κοινωνικής οικονομίας, δημιουργίας θέσεων εργασίας ιδιαίτερα για νέους.
 
Προτείνουμε σε κάθε νησί να τεθούν προτεραιότητες και να γίνουν επιλογές, να υπάρξει ένα συνεκτικό σχέδιο που θα προωθεί την αναζωογόνηση και πράσινη στροφή της οικονομίας σε κάθε νησί, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την κοινωνική συνοχή και την ανάπτυξη των κοινωνικών και περιβαλλοντικών υποδομών, την ανασυγκρότηση του πρωτογενή τομέα,τηνεπιλογήτωνκατευθύνσεωντου τουριστικούμοντέλου,τηνπολιτισμικήαν αγέννηση,τηνενδυνάμωσητου ανθρώπινουκεφαλαίου. 
Μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία (χρονικό όριο ο Ιούλιος του 2013), όλες οι προτάσεις και η κωδικοποίησή τους να ενσωματωθούν στημελέτη και να αξιολογηθούν σε μια νέα ειδική και πολύ καλύτερα προετοιμασμένη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου από κοινού με εκπροσώπους των τοπικών κοινωνιών, των επαγγελματικών φορέων και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Για την παρακολούθηση και την συγκέντρωση όλου του υλικού και την κωδικοποίηση να δημιουργηθεί μια ομάδα εργασίας με υπαλλήλους της περιφέρειας,υπό την ευθύνη κάποιου αντιπεριφερειάρχη και κάποιου εκπροσώπου του Περιφερειακού Συμβουλίου.
 
Τανησιά πρέπεινααντιμετωπιστούν,στο πλαίσιοτουπεριφερειακούσχεδιασμού,  ωςέναδίκτυοαλληλο-συνεργαζόμενω κι αλληλοϋποστηριζόμενων οικοσυστημάτων, κοινωνιών και οικονομιών. Δενυπάρχει μέλλον στο Ν. Αιγαίο με το κάθε νησί να προσπαθεί να επιβιώσει μόνο του σε ένα περιβάλλον κρίσης. Στη μελέτη που έχει παρουσιασθεί στο Περιφερειακό Συμβούλιο από την Περιφέρεια θα πρέπει να ενσωματωθούν τουλάχιστον οι κατευθύνσεις που έχουν αποφασιστεί από το ίδιο το Περιφερειακό Συμβούλιο, όπως πχ στα θέματα  του τρόπου αξιοποίησης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, της βιώσιμης αλιείας, της αναζωογόνησης του ναυπηγοεπισκευαστικού κλάδου κ.ά. Πρέπει, επίσης, να αναλυθούν και να ληφθούν κυρίαρχα υπ όψη οικατευθύνσειςκαιοι δυνατότητεςγιατην περιφέρειαΝ.Αιγαίουπου προκύπτουναπότιςνέες ευρωπαϊκέςπολιτικές (πχνέα Κοινή ΑγροτικήΠολιτική,νέαΑλιευτικήΠολιτική, πολιτικήσυνοχής,πράσινηοικονομία,κ.ά.).Θεωρητικέςπροσεγγίσειςήάγνοιααυ τώντωνπολιτικώνθα οδηγήσουντόσοσεαστοχίατου σχεδιασμού όσοκαισεαδυναμίανα αξιοποιηθούνοιευρωπαϊκοί πόροιγιατίοιΚανονισμοίτωνΤαμείωναλλάζουνσημαντικά. Ηακολούθησητηςπεπατημένης τουπαρελθόντοςθαοδηγήσεισε εκτροχιασμότουσχεδιασμού.
Η Περιφέρεια πρέπει επίσης να παρουσιάζει μετά από την ολοκλήρωση του στρατηγικού προγραμματισμού και των επιχειρησιακών σχεδίων για κάθε τομέα και νησί, ένα σχέδιο γιατοπώςθαμπορούσαν να προχωρήσουνχωρίςυπερβολικές γραφειοκρατικέςδιαδικασίεςαλλάμεπεριβαλλοντικάκαι κοινωνικάυπεύθυνο τρόποοιεπενδύσεις,κυρίωςαπότουςπολίτες, τις μικρομεσαίες καιτιςκοινωνικέςσυνεταιριστικές επιχειρήσεις στη βάση του συμφωνημένου σχεδίου.
 
Ο ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΣ ΑΝΕΜΟΣ προτείνει τη μετατροπή του Ν.Αιγαίου σε μια περιφέρεια πρωτοπόρο σε θέματα πράσινης οικονομίας, πολιτισμού, προστασίας και διαχείρισης του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας καθώς και σε περιοχή με ισχυρή κοινωνική συνοχή. Και η περιφέρεια μας διαθέτει όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα για να πετύχει κάτι τέτοιο. Ακόμα και στα θέματα της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης στην Σύρο έχουμε καταθέσειαλλά και το Περιφερειακό Συμβούλιο έχει συζητήσεισειρά προτάσεωνγιατοπρασίνισματουσημαντικούαυτούκλάδου. Επίσης,έχουμεκαταθέσειπροτάσειςγιατοπρασίνισματηςακτοπλοϊαςώστενα επιβιώσεικαινααναδιοργανωθείώστεπράγματιναμπορείναανταποκριθείστις σύγχρονεςανάγκεςμετακίνησηςκαιεπικοινωνίας κατοίκων,επισκεπτώνκαιπροϊόντων12μήνεςτοχρόνο.
Απαιτείται, όμως, κα καλύτερη οργάνωση της Περιφέρειας και ενσωμάτωσ'η της στην ευρωπαϊκή διαδικασία ώστε να μπορούν να επωφεληθούν όλες οι περιοχές, ιδιαίτερα οι νησιωτικές κι ορεινές και γενικότερα όσες αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα συνοχής. Στα πλαίσια της καλύτερης οργάνωσης προτείνουμε:
(α) Ενδυνάμωση συνεργασίας με άλλες περιφέρειες σε θέματα οργάνωσης, στο πλαίσιο αυτό συνεργασία με την ελληνογερμανική συνεργασία περιφερειών, δήμων και πολιτών
(β) Δημιουργία υπηρεσιακής δομής στην περιφέρεια όχι απλώς για τα περιφερειακά προγράμματα αλλά για την ενασχόληση με τις ευρωπαϊκές εξελίξεις και συζητήσεις σε θέματα ευρωπαϊκής περιφερειακής ανάπτυξης.
(γ) Δημιουργία στο περιφερειακό συμβούλιο μιας ad hoc επιτροπής για θέματα ευρωπαϊκών πολιτικών, περιφερειακής ανάπτυξης και συνοχής.
(δ) Δημιουργία ενός Ταμείου Συνοχής στο εσωτερικό της περιφέρειας μας.
 
7. Ειδικά για τους λαθρομετανάστες γιατί έφθασε η κατάσταση σε αυτό το σημείο και πως μπορεί να λυθεί το πρόβλημα ;
 
Η μετανάστευση είναι ένα σύνθετο θέμα και κάθε απλοϊκή προσέγγιση δεν βοηθάει την κατανόηση και επίλυσή του. Στη διάρκεια του 2009, περίπου 3.000.000 άτομα μετανάστευσαν προς κάποιο από τα κράτη μέλη της ΕΕ, ενώ τουλάχιστον 1.900.000 άτομα αναφέρεται ότι μετανάστευσαν από κάποιο κράτος μέλος της ΕΕ.    Την ίδια στιγμή που η Βρετανία δήλωσε τον μεγαλύτερο αριθμό εισερχόμενων μεταναστών (566.500), δήλωσε επίσης τον μεγαλύτερο αριθμό εξερχόμενων μεταναστών το 2009 (368.000).  
Είναι γεγονός ότι το μεταναστευτικό στην Ελλάδα έχει ιδιαιτερότητες. Η Ελλάδα ήταν μέχρι πριν δυο δεκαετίες χώρα αποστολής και όχι υποδοχής μεταναστών. Μετά την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ άρχισε να γίνεται χώρα υποδοχής μεταναστών. Βασικό πρόβλημά της είναι ότι βρίσκεται κοντά σε εμπόλεμες κι εύφλεκτες περιοχές, έχει τεράστιο μήκος συνόρων, διαθέτει μια αναποτελεσματική διοίκηση που αδυνατεί να μετασχηματίσει σε πράξεις τις όποιες πολιτικές και νομοθεσίες υιοθετεί, ενώ δεν έχει κατορθώσει να εφαρμόσει με αποτελεσματικό τρόπο μια ολοκληρωμένη πολιτική για το μεταναστευτικό. Και το κυριότερο, δεν έχει αναδείξει το θέμα ως κατ΄εξοχήν ευρωπαϊκό, παγιδευμένη σε μια εσωτερικοποίηση του θέματος και μετατροπή του σε στοιχείο κομματικής αντιπαράθεσης. Παρόλα αυτά η Ελλάδα δεν έχει από τα υψηλότερα ποσοστά μεταναστών σε σχέση με τον πληθυσμό της, όπως φαίνεται από όλα τα διαθέσιμα στοιχεία.
Η υπάρχουσα νομοθεσία δεν εφαρμόζεται. Ο νόμος που είναι σε ισχύ προβλέπει κέντρα υποδοχής για ένα μικρό διάστημα όπου θα πρέπει να γίνεται ο υγειονομικός έλεγχος και μετά τα άτομα να στέλνονται σε κέντρα διαχωρισμού (screening centers), όπου ξεχωρίζουν τους πρόσφυγες δηλαδή άτομα που διώκονται για τις πολιτικές, θρησκευτικές, σεξουαλικές επιλογές τους, από τους οικονομικούς μετανάστες. Οι πρώτοι θα έπρεπε να προωθούνται προς την διαδικασία ασύλου, ώστε να τοποθετηθούν κάτω από προστατευτική κοινωνική ομπρέλα όπως ορίζει η Συνθήκη της Γενεύης, και οι δεύτεροι θα έπρεπε ν' αξιολογούνται σύμφωνα με την ανάγκη που έχει η χώρα για εργατικό δυναμικό, ενώ οι υπόλοιποι μπορούν να προωθούνται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες που χρειάζονται μετανάστες ή να στέλνονται πίσω με ειδικό πρόγραμμα της Ε.Ε για εθελοντικό επαναπατρισμό στις χώρες προέλευσης. Σήμερα παρατηρούνται τεράστια προβλήματα σε όλες τις παραπάνω διαδικασίες.
Αρκετοί από τους αλλοδαπούς που εισέρχονται στην χώρα θα μπορούσαν να αναγνωριστούν ως πρόσφυγες σύμφωνα με τις διεθνείς συνθήκες. Το καθεστώς πρόσφυγα δίνει την δυνατότητα σε όποιον το λάβει να έχει χαρτιά που του επιτρέπουν να μετακινείται στις ευρωπαϊκές χώρες. Η αναποτελεσματικότητα, όμως, του συστήματος χορήγησης ασύλου αποτυπώνεται καλύτερα στα παρακάτω στοιχεία. Εκτιμάται ότι στο 20%-40% των εισερχομένων στην Ελλάδα θα μπορούσε να αποδοθεί το καθεστώς ασύλου. Σύμφωνα με τα στοιχεία της αστυνομίας για τον αριθμό των ανθρώπων που συνελήφθησαν για παράνομη είσοδο ή παραμονή στην Ελλάδα το 2011, ο αριθμός αυτών που ενδεχομένως να δικαιούνταν καθεστώς ασύλου κυμαίνεται μεταξύ 20.000 και 40.000 ανθρώπων. Παρόλα αυτά και πάλι σύμφωνα με την αστυνομία κατατέθηκαν την ίδια χρονιά μόνο 9311 αιτήσεις ασύλου, ενώ μόλις 587 από αυτές έγιναν δεκτές, χωρίς μάλιστα να είναι απαραίτητο να είναι αιτήσεις που υποβλήθηκαν την ίδια χρονιά.
Όπως καταγγέλλουν οι οργανώσεις που ασχολούνται με το θέμα (Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, Ελληνικό Συμβούλιο για τους πρόσφυγες, Διεθνής Αμνηστία) η όλη κατάσταση στη διαδικασία χορήγησης ασύλου ήταν για πολλά χρόνια τραγική.
Η Ελλάδα δεν κατάφερε να εφαρμόσει τη νομοθεσία ούτε να αξιοποιήσει στο μέγιστο βαθμό τους διαθέσιμους ευρωπαϊκούς πόρους, ύψους τουλάχιστον 319.000.000 Ευρώ. Δεν έχουν αξιοποιηθεί από την ελληνική κυβέρνηση διαχρονικά οι διαθέσιμοι ευρωπαϊκοί πόροι για να δημιουργηθούν και να στελεχωθούν με νομικούς, ιατρικό προσωπικό, μεταφραστές και γενικότερα εξειδικευμένο προσωπικό κέντρα υποδοχής και κέντρα διαχωρισμού. Σε ό,τι αφορά τον επαναπατρισμό, η κατάσταση δεν είναι καλύτερη αφού μέχρι πρόσφατα εκκρεμούσαν στην Ελλάδα 3.000 αιτήσεις για εθελοντικό επαναπατρισμό - επιστροφή που δεν παίρνουν απάντηση, αν και υπήρχαν διαθέσιμοι ευρωπαϊκοί πόροι για κάτι τέτοιο.
Από την άλλη, τα κέντρα διαχωρισμού στερούνται εξειδικευμένων γιατρών που να αναγνωρίζουν τα θύματα βασανιστηρίων. Εάν τα άτομα αυτά πάρουν τον δρόμο για την Αθήνα κινδυνεύουν με σύλληψη και επαναπροώθηση τους στις χώρες από όπου διέφυγαν γιατί όμως ήταν σε κίνδυνο η ζωή τους. Συνεπώς, εάν επαναπροωθηθούν, κινδυνεύουν να εκτελεσθούν ή να υποστούν εκ νέου βασανιστήρια. Με πρόγραμμα της Ύπατης Αρμοστείας και της Ε.Ε πραγματοποιούνται σεμινάρια σε όλες τις πύλες εισόδου και εξόδου της χώρας, όπου εκπαιδεύονται γιατροί με σκοπό να χρησιμοποιηθούν στις δομές που πρέπει να δημιουργηθούν με βάση τον νέο νόμο. Μέχρι στιγμής όμως, δεν έχει έχουν αναπτυχθεί οι δομές αυτές, ενώ το Κέντρο Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων, μια εθελοντική οργάνωση όπου εξειδικευμένοι γιατροί εξέταζαν τα θύματα βασανιστηρίων (στη διάρκεια λειτουργίας του εξυπηρέτησε 10.000 άμεσα θύματα και 30.000 μέλη των οικογενειών τους) έκλεισε λόγω αδυναμίας χρηματοδότησής του, την ίδια στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορούσε να απορροφήσει τους πόρους που της αναλογούσαν από το Eυρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοδότησης για Πρόσφυγες (European Refugee Fund).  
Τέλος, υπήρχε τεράστιο πρόβλημα υποστελέχωσης. Οι σχετικές επιτροπές αποτελούνται από δικηγόρους και αστυνομικούς. Στη δε Αστυνομία Αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη δίδονταν μέχρι πρόσφατα μόνο 20 άδειες εισόδου την εβδομάδα για κατάθεση αιτήσεως ασύλου, ενώ έξω περιμένουν εκατοντάδες ανθρώπων επί 24ώρου βάσεως. Μα πως μπορεί να είναι διαφορετικά τα πράγματα όταν το σύνολο του προσωπικού που εργάζεται γι'αυτό είναι μόνο 11 άτομα;
 
 

Σε πραγματική αναζήτηση λύσεων, όχι λαϊκίστικη εκμετάλλευση του θέματος

 

Η οποιαδήποτε απόπειρα ολοκληρωμένης προσέγγισης στο σύνθετο αυτό πρόβλημα, οφείλει να αναγνωρίσει ορισμένα βασικά στοιχεία. Κάθε κοινωνία χρειάζεται ένα σημαντικό αριθμό μεταναστών για δραστηριότητες που δεν μπορούν να καλυφθούν μόνο από το τοπικό ανθρώπινο δυναμικό. Η Γερμανία, η Βρετανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες χρειάζονται σημαντικό αριθμό μεταναστών για να μπορεί να διατηρείται η ποιότητα των υπηρεσιών του συστήματος υγείας τους. Αν ξαφνικά έφευγαν από αυτές τις χώρες οι νοσοκόμες και οι νοσοκόμοι που κατάγονται από άλλες χώρες, τότε πιθανά οι υπηρεσίες υγείας θα κατέρρεαν. Αλλά μήπως και στην Ελλάδα δεν θα είχαν χιλιάδες οικογένειες πρόβλημα αν ξαφνικά έφευγαν ή διώχνονταν οι οικιακοί βοηθοί, οι γυναίκες που φροντίζουν ηλικιωμένους και άτομα με ειδικές ανάγκες, με δεδομένη την απουσία δομών κοινωνικής στήριξης προς αυτά τα άτομα από το ΕΣΥ; Επίσης, πόσες από τις αγροτικές δραστηριότητες θα μπορούσαν να εκτελούνται χωρίς τη βοήθεια εργατικών χεριών μεταναστών;
Από την άλλη, όμως, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να ξεπεραστούν οι δυνατότητες που έχει μια χώρα στο να απορροφήσει ή να φιλοξενήσει μετανάστες. Οι δυνατότητες, όμως, αλλάζουν αν το θέμα των μεταναστών αφορά σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο στην Ελλάδα, όπου οι μετανάστες παγιδεύονται λόγω της Συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ. Η εν λόγω Συνθήκη έχει κυριολεκτικά βουλιάξει και στην ουσία καταργηθεί από κάποια κράτη μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) του Συμβουλίου της Ευρώπης, για εξαίρεση της Ελλάδας [9]. Πιο συγκεκριμένα ζητήθηκε από όλες τις χώρες του Shengen να μην επαναπροωθούν στην Ελλάδα μετανάστες ακόμη και αν μπήκαν στην Ευρώπη διασχίζοντας τα Ελληνικά σύνορα. Βέβαια, η απόφαση του δικαστηρίου δεν είναι αρκετή για να καταργηθεί ή τροποποιηθεί η Συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ.
Δεν πρέπει να παρασύρεται η δημόσια ζωή από μονοδιάστατες προσεγγίσεις, ούτε φυσικά να κλείνει τα μάτια μπροστά σε υπαρκτά προβλήματα. Το μεταναστευτικό ζήτημα είναι πολύ πιο σύνθετο και επομένως, απαιτούνται συγκροτημένες πολιτικές και πρακτικές που δίνουν λύσεις, και όχι πρόχειρες δημαγωγικές προσεγγίσεις σε βάρος των μεταναστών στην ανίερη προσπάθεια ψηφοθηρίας και προεκλογικής κομματικής προβολής. Ας μην ξεχνάμε ότι σε κάθε περίπτωση έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους.
 

Οι πολιτικές δυνάμεις που επενδύουν στα προβλήματα για να κερδίσουν εκλογική επιρροή, προβάλλουν λαïκίστικες, επικίνδυνες, απάνθρωπες κι ανεδαφικές προτάσεις για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος στην Ελλάδα. Ούτε με τις ευρωπαïκές και ελληνικές αξίες συνάδουν τέτοιες ιδέες, ούτε και με την κοινή λογική.

 

 

Έρχονται άνθρωποι στη χώρα μας που κινδυνεύει η ζωή τους από τους πολέμους, βασανιστήρια ή διώξεις. Θα τους πετάξουμε στη θάλασσα; Έτσι αντιμετώπισαν τους έλληνες οι ευρωπαϊκές χώρες όταν διέφευγαν σε άλλες χώρες στη διάρκεια της δικτατορίας; Έρχονται άνθρωποι που φαντάζονται ότι στην Ευρώπη είναι ο παράδεισος.

 

Η κρίση στη Συρία θα αυξήσει τα κύματα ανθρώπων που απελπισμένοι προσπαθούν να διαφύγουν στην Ευρώπη, μέσω κυρίως των νησιών. Βλέπουμε ήδη τα πρώτα σημάδια. Η συνεχιζόμενη σύγκρουση στην Συρία και η βίαιη καταστολή από το καθεστώς, με πάνω από 20.000 θύματα, έχει προκαλέσει βίαιο εκτοπισμό και μετακινήσεις περισσοτέρων από 1.200.000 ανθρώπων. Οι καταγεγραμμένοι πρόσφυγες σε Ιορδανία, Ιράκ, Λίβανο και Τουρκία υπολογίζονται στους 192.000, ενώ ο αριθμός αυτός αυξάνεται καθημερινά εξαιτίας της κλιμακούμενης βίας και της ανθρωπιστικής κρίσης στο εσωτερικό της χώρας. Πόσο είναι προετοιμασμένη η Ευρώπη αλλά και η Ελλάδα για τέτοια κατάσταση; Δυστυχώς, δεν είναι, όπως βλέπουμε να συμβαίνει στην περίπτωση των απελπισμένων ανθρώπων που έχουν φτάσει στη Σύμη τώρα ή σε πολλά άλλα νησιά παλιότερα.
Τι δεν μπορεί να γίνει, λοιπόν, παρόλο που μερικές πολιτικές δυνάμεις και ένα μέρος της κοινωνίας το προβάλλουν ως λύση καθαρά για ψηφοθηρικούς και εκλογικούς λόγους:
Το μεταναστευτικό είναι, φυσικά, ένα σύνθετο θέμα. Η Ελλάδα μέχρι πριν 2 δεκαετίες ήταν χώρα αποστολής κι όχι υποδοχής μεταναστών. Βρέθηκε απροετοίμαστη μπροστά σε μεγάλα μεταναστευτικά ρεύματα της εποχής ενώ είναι κοντά σε εύφλεκτες περιοχές. Έχει τεράστιο μήκος συνόρων που είναι αδύνατο να κλείσουν αεροστεγώς. Και δεν έχει αναδείξει επαρκώς την ευρωπαϊκή διάσταση του θέματος. Απαιτούνται, σίγουρα, συγκροτημένες πολιτικές και πρακτικές που δίνουν λύσεις. Όμως, το τελευταίο διάστημα φαίνεται να επικρατούν στην πολιτική ζωή προσεγγίσεις που αντί να διευκολύνουν την αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων, εμποδίζουν τις λύσεις. Ακραίες φωνές υποστηρίζουν ότι η λύση στο μεταναστευτικό είναι “επιχειρήσεις σκούπα”, στρατόπεδα κράτησης, φράκτης στα σύνορα και απελάσεις, ώστε να “απαλλαγούμε” από τους 400.000 μετανάστες που δεν έχουν χαρτιά (και ίσως και από αυτούς που έχουν;).
Παρόμοιες απόψεις είναι επικίνδυνες και μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο όχι μόνο τη δημοκρατία στην Ελλάδα αλλά και συμπολίτες μας, Έλληνες, που αυτή την εποχή μεταναστεύουν σε άλλες χώρες αναζητώντας εκεί μια καλύτερη τύχη. Αλλά κυρίως αυτές οι απόψεις – που τις προωθούν δυνάμεις που επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν εκλογικά τα προβλήματα που υπάρχουν - είναι εντελώς ανεδαφικές και αν εφαρμόζονταν θα συνεπάγονταν μεγάλο κοινωνικό και οικονομικό κόστος. Μπορεί στα σοβαρά να θεωρηθούν εφαρμόσιμα (ακόμα και αν παρέβλεπε κανείς την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συνεπάγεται μια τέτοια πρόταση) όσα υποστηρίζουν οι ακραίες φωνές, δηλαδή ότι σε συνθήκες ειρήνης μπορούν 400.000 μετανάστες να συλληφθούν, να κρατηθούν σε στρατόπεδα για μέρες και τελικώς να μεταφερθούν στα σύνορα για να απελαθούν;
Η σύλληψη 400.000 μεταναστών θα απαιτούσε την μεγαλύτερη στρατιωτική κινητοποίηση μετά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο. Και ας πούμε ότι συλλαμβάνονται 400.000 άνθρωποι. Πού θα μπορούσαν να συγκεντρωθούν και να παραμείνουν υπό φρούρηση; Σε ξερονήσια, όπως πρότεινε ένας φιλόδοξος αρχηγός “νέου” κόμματος; Εδώ δεν μπορούν να εξασφαλιστούν ελάχιστες συνθήκες διαβίωσης για τους νησιώτες, θα εξασφαλιστούν συνθήκες κράτησης για 400.000 ανθρώπους; Σε ποιές άλλες περιοχές θα μπορούσαν να στηθούν στρατόπεδα κράτησης για τόσους ανθρώπους; Και για πόσες μέρες; Και ας πούμε ότι κρατούνται μερικές εβδομάδες σε στρατόπεδα. Πού θα μεταφερθούν μετά για να απελαθούν; Στον Έβρο; Υπάρχει δυνατότητα να “συγκεντρωθούν” στον Έβρο 400.000 άνθρωποι, η μισή περίπου Θεσσαλονίκη; Πώς θα μεταφερθούν για να φτάσουν τόσο πολύ άνθρωποι στον Έβρο; Και πώς θα εξαναγκαστούν να διασχίσουν τα σύνορα χωρίς τη θέλησή τους για να περάσουν στην Τουρκία; Και οι Τούρκοι θα δέχονταν ευχαρίστως 400.000 μετανάστες να απελαθούν στη χώρα τους; Και οι απελπισμένοι μετανάστες θα σταματούσαν μπροστά σε έναν φράχτη μερικών χιλιομέτρων στον Έβρο; Δεν θα προσπαθούσαν να φτάσουν σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα από άλλο μέρος των ελληνικών συνόρων; Είναι δυνατόν να κλείσουν τα χιλιάδες χιλιόμετρα ελληνικών συνόρων, ώστε να μην μπαίνει ούτε ένας μετανάστης στην Ελλάδα;
Όσοι προβάλλουν τέτοιου τύπου ανοησίες ως λύση στο μεταναστευτικό – και δεν είναι δυστυχώς μόνο περιθωριακοί τύπου που κραδαίνουν μαχαίρια και καδρόνια αλλά και βουλευτές, πρώην υπουργοί ή φιλόδοξοι αρχηγοί και υπαρχηγοί κομμάτων που υπόσχονται ότι έτσι θα σώσουν την Ελληνική κοινωνία - δεν απαντούν και στο ερώτημα ποιο θα ήταν το οικονομικό κόστος της υλοποίησης μιας τέτοιας πολιτικής: σύλληψη, κράτηση σε στρατόπεδα, διατροφή, μεταφορά στα σύνορα, κινητοποίηση ενός τεράστιου μηχανισμού για μήνες, αν όχι χρόνια. Δεν θα χρειάζονταν μερικά δισεκατομμύρια που θα έπρεπε να πληρώσουν οι πολίτες σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής κρίσης; Όπως και ο “φράκτης” στα σύνορα, θα έπρεπε να βγουν από τις τσέπες των πολιτών. Η ΕΕ ή κάποιος άλλος δεν θα πλήρωνε έστω ένα Ευρώ για τέτοιες πρακτικές.
Κι όμως, όλη αυτή η φαντασίωση υποστηρίζεται σοβαρά ως λύση στο μεταναστευτικό!
Σε αντίθεση με τέτοιες ανοησίες που προβάλλονται από κόμματα και πολιτικούς που επιδιώκουν τα εκμεταλλευτούν την αγωνία και τον φόβο των πολιτών και όχι να επιλύσουν τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν εξαιτίας της απουσίας της διοίκησης, υπάρχουν ρεαλιστικές και βιώσιμες λύσεις, που δεν προωθούνται. Λύσεις που απαιτούν, όμως, ανθρωπιστική προσέγγιση, συγκροτημένη μεταναστευτική πολιτική στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και πρακτικές, “έξυπνες” ιδέες.
Γινεται πολύ συζήτηση για την κατάσταση στον Αγ. Παντελεήμονα λόγω της παρουσίας μεταναστών. Δεν θα μπορούσε, με πόρους για τους μετανάστες, να δημιουργηθεί, με τη συμμετοχή για παράδειγμα 100 μεταναστών και ελλήνων ικανών να παρέχουν παρόμοιες υπηρεσίες, ένα σχήμα ¨βοήθεια στο σπίτι” για ηλικιωμένους και άτομα που έχουν ανάγκη και κατοικούν στην περιοχή; Η διοίκηση αφήνει τους Χρυσαυγίτες να το παίζουν προστάτες των ηλικιωμένων της περιοχής αντί να αξιοποιεί τους ευρωπαϊκούς πόρους στο πλαίσιο μιας τέτοιας πολιτικής. Θέσεις εργασίας για Έλληνες αλλά και μετανάστες θα μπορούσαν να δημιουργηθούν σε κέντρα πρώτης υποδοχής μεταναστών και σε κέντρα διαχωρισμού (screening centers), όπως προβλέπει μια ανθρωπιστική μεταναστευτική πολιτική. Εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, θέσεις εργασίας για κοινωνικούς λειτουργούς, γιατρούς, νομικούς, διερμηνείς, νέους που έχουν σπουδάσει ανθρώπινα δικαιώματα κα.
Δεν θα μπορούσε η παρουσία μεταναστών να αποτελέσει μια ευκαιρία για να γίνει η χώρα μας κέντρο διεθνών σπουδών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων, γέφυρα διαλόγου μεταξύ των πολιτισμών, μια μεσογειακή “Ελβετία του πολιτισμού και των τεχνών”;
Πώς μπορούμε να αγνοούμε ότι ακόμα και στην εποχή της κρίσης υπάρχουν πολλές οικονομικές και κοινωνικές λειτουργίες στην Ελλάδα που χρειάζονται τα εργατικά χέρια που προσφέρουν οι μετανάστες; Πόσες οικογένειες με ηλικιωμένα άτομα και άτομα με προβλήματα υγείας δεν θα έμεναν ξεκρέμαστα αν έφευγαν ξαφνικά όλες οι γυναίκες μετανάστριες που φροντίζουν αυτά τα άτομα;
Από την άλλη, γιατί να παγιδεύονται μέσα στα ελληνικά σύνορα άνθρωποι που θέλουν απλώς να περάσουν από την Ελλάδα για να κατευθυνθούν αλλού; Είναι γνωστό ότι οι περισσότεροι μετανάστες και αιτούντες άσυλο παγιδεύονται στην Ελλάδα, ενώ θέλουν να πάνε σε άλλες χώρες μέσω της Ελλάδας. Η λύση, λοιπόν στο θέμα των μεταναστών - όπως και στην οικονομία - είναι περισσότερη Ευρώπη, περισσότερη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη καθώς κι αποτελεσματική οργάνωση της διοίκησης στην Ελλάδα που θα αποφορτίσουν την πίεση στην Ελλάδα.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Το θέμα της προετοιμασίας και βοήθειας από την Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με τα κύματα προσφύγων που αναμένονται από τη Συρία προς τα κράτη μέλη της ΕΕ, με κύρια είσοδο την Ελλάδα, έθεσε με γραπτή ερώτησή του προς την Κομισιόν ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων…
  Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο παραπέμπεται η χώρα  για το κυνήγι της αρκούδας, αλλά δεν «αγγίζονται» συμφέροντα  που κτίζουν κεντρικό πάρκο της Βάρνας!     Προβληματικές αποδεικνύονται οι περισσότερες απαντήσεις στο πακέτο των έξι ερωτήσεων για περιβαλλοντικά ζητήματα της Βουλγαρίας που είχε καταθέσει προς την Κομισιόν ο Νίκος  Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των…
Μια νέα επιστημονική μελέτη φαίνεται να προκαλεί περίσκεψη γύρω από τις μεθόδους αποτίμησης της ασφάλειας των Γενετικά Τροποποιημένων Προϊόντων (ΓΤΠ) προτού αυτά βρεθούν στην αγορά. Η μελέτη εκδόθηκε στο έγκριτο περιοδικό Food and Chemical Toxicology από τους Séralini et al και καταγράφει λεπτομερώς μια σειρά από ανησυχητικά ευρήματα σχετικά με…

                                                        

        ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ                                                                                                             ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ : 20/09/2012
              ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ                                                                
     ΔΗΜΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ
          ΓΡΑΦΕΙΟ ΔΗΜΑΡΧΟΥ
           Λ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 306                                           
                   Τ.Κ. 68100                                                                                                                                        Προς: κ. Σούλα Δραγουμάνη            
             Φαξ:2551064142                                                      
   Email:dimarxos@alexpolis.gr                                     
 
 
 
                                  ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ
          ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΚΡΟΥΜΟΒΓΚΡΑΝΤ
                          ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΕΞΟΡΥΞΗΣ ΧΡΥΣΟΥ
 
 
 
Ο δήμαρχος   Αλεξανδρούπολης εκπροσωπώντας τον διευρυμένο Δήμο  συμπαρίσταται στους κατοίκους της περιοχής σας για τον αγώνα που κάνετε στην εμπόδιση των σχεδίων για την εξόρυξη χρυσού .
Οι θέσεις μου είναι γνωστές για το περιβαλλοντικό έγκλημα που προωθείται στην περιοχή σας, αλλά και στην δική μας με τα ορυχεία και την επεξεργασία του μεταλλεύματος με την χρήση του κυανίου .
Πιστεύω ότι οι αγώνες που δίνουμε οι κάτοικοι και όλοι οι φορείς της περιοχής μας όπως και οι δικοί σας θα επιφέρουν θετικά αποτελέσματα.
Είμαι αρωγός και συμπαραστάτης των κινητοποιήσεών σας, και συνάμα  λυπάμαι που δεν μπορώ να παραβρεθώ κοντά σας λόγω υποχρεώσεων που είναι προγραμματισμένες εδώ και καιρό και είναι αδύνατο να αναβληθούν.
Όπως έχω δηλώσει επανειλλημένα σε περίπτωση που χρειασθεί να χρησιμοποιήσουμε αντίσταση είμαι έτοιμος και γι’ αυτό προκειμένου να σωθεί ο τόπος μας και η ίδια η ζωή μας.
 
 
                                                                                                 ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΛΑΜΠΑΚΗΣ
                                                                                       ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ

 

 

ΜΗΝΥΜΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ – ΣΑΠΩΝ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΡΥΞΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ ΣΤΗΝ ΘΡΑΚΗ

 

Αγαπητοί Φίλοι,

 

Είμαι από τους πρώτους ανθρώπους στην Ροδόπη και στη Θράκη που με πράξεις είπα όχι στον χρυσό, όχι μόνο στην περιοχή μας αλλά και στην ευρύτερη Βαλκανική.

Ήμουν πάντα μπροστά ακόμη και σε εκδηλώσεις κατά του χρυσού και στην περιοχή του Κρούμοβγκραντ με συναυλίες και διαδηλώσεις.

Είμαι πάντα παρών και μπροστά σε κάθε εκδήλωση και διαδήλωση που στρέφεται κατά της μεταλλουργίας χρυσού την οποία αποκαλώ βιομηχανία θανάτου σε όποια περιοχή κι αν γίνεται.

Ξέρω πολύ καλά ποιες βαριές επιπτώσεις μπορεί να έχει μια τέτοια βιομηχανία εξόρυξης χρυσού και τα προβλήματα είναι πολλαπλάσια από τα οφέλη.

Ήδη η περιοχή μας στον Δήμο Μαρώνειας – Σαπών εμφανίζει μια ερήμωση η οποία θα είναι καθολική αν γίνει αυτή η επένδυση.

Και ποιοι είμαστε εμείς που θα διαγράψουμε την πορεία των ανθρώπων που ζουν στην ιστορική Θράκη και θα πούμε ναι;

Ποιοι είμαστε εμείς που θα βάλουμε στη μαύρη λίστα το μέλλον των παιδιών μας;

Όποιος ισχυρισθεί ότι μια τέτοια εξόρυξη δεν θα σημάνει το τέλος μας λέει ψέματα.

Εγώ είμαι εναντίον του χρυσού και το έκανα πράξη φέρνοντάς το και ψηφίζοντάς το ομόφωνα στο δημοτικό συμβούλιο. Ομόφωνα όλοι οι δημοτικοί σύμβουλοι συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης προς τιμήν τους είπαν ΟΧΙ και συμφώνησαν μαζί μου.

ΟΧΙ λοιπόν στον χρυσό, δεν θα το επιτρέψουμε όσα κι αν είναι τα οφέλη που μας φέρνουν αυτοί που μας διαβεβαιώνουν ότι δεν τρέχει τίποτε και ότι θα λύσουν το πρόβλημα της ανεργίας.

Θα λύσουμε το θέμα της ανεργίας και θα υπογράψουμε την καταδίκη μας;

Εγώ λέω ΟΧΙ λοιπόν και θα είμαι μπροστάρης σε κάθε ενέργεια και κάθε κινητοποίηση που θα γίνει σ’ αυτή την κατεύθυνση.

Δεν θα διστάσω να κλείσω το δημαρχείο, να κρεμάσω μαύρες σημαίες, να πάω φυλακή για το θέμα αυτό γιατί γνωρίζω ότι απειλείται η υγεία και το μέλλον των συμπολιτών μου.

Θα είμαι ενοχλητικός κι ας με χτυπάνε και εφημερίδες και μέσα ενημέρωσης και συμφέροντα που κρύβονται πίσω από τα σχέδια για τον χρυσό.

Εγώ το έχω αποδείξει ότι είμαι ΕΝΑΝΤΙΟΝ ας το κάνουν κι αυτοί.

Σας συμπαραστέκομαι στον δίκαιο αγώνα σας και θα είμαι πάντα κοντά σας στο μεγάλο ΟΧΙ σας, με οποιοδήποτε πολιτικό ή άλλο κόστος.

 

 

Ο δήμαρχος Μαρώνειας – Σαπών

Dr. Ηλίας Ιωαννάκης 

(19.9.2012)