15 Ιουλίου 2013

Μεταρρύθμιση της διάρθρωσης του τραπεζικού τομέα της ΕΕ

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε μια έκθεση σχετικά με τη μεταρρύθμιση της διάρθρωσης του τραπεζικού τομέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παρά το γεγονός ότι η έκθεση περιλαμβάνει μια σειρά από αδυναμίες, καλεί την Επιτροπή να υποβάλει μέχρι τον Οκτώβριο 2013 νομοθετική πρόταση για τη μεταρρύθμιση της δομής του τραπεζικού τομέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 

Πρόκειται για την πρώτη κοινή θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τις τραπεζικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Ενώ τονίζει τις ζωτικής σημασίας μεταρρυθμίσεις που έχουν ήδη δρομολογηθεί στον ευρωπαϊκό τραπεζικό τομέα (εξυγίανση τραπεζών, ενιαίο μηχανισμό εποπτείας, MiFIDκλπ.), αναγνωρίζει επίσης την ανάγκη για μεταρρύθμιση της ίδιας της δομής του τραπεζικού τομέα. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές είναι απαραίτητες για τον τερματισμό της ύπαρξης διαδικασιών αποτροπής πτώχευσης των πολύ μεγάλων τραπεζών ("toobigtofail") και των έμμεσων κρατικών επιδοτήσεων που λαμβάνουν.

 

Σύμφωνα με την έκθεση, η μεταρρύθμιση της διάρθρωσης του τραπεζικού συστήματος πρέπει να βασίζεται στις ακόλουθες αρχές:

 

  

μείωση των υπερβολικών κινδύνων, εξασφάλιση ανταγωνισμού, μείωση της πολυπλοκότητας και περιορισμός της διασύνδεσης με την πρόβλεψη χωριστής παροχής των βασικών υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων της πίστωσης, της πληρωμής, των καταθέσεων και άλλων δραστηριοτήτων για πελάτες και μη βασικές δραστηριότητες υψηλού κινδύνου·

  

βελτίωση της εταιρικής διακυβέρνησης, με κίνητρα στις τράπεζες για να διαμορφώσουν διαφανείς οργανωτικές δομές, να αυξήσουν τη λογοδοσία και να προωθήσουν ένα υπεύθυνο και βιώσιμο σύστημα αμοιβών·

  

ουσιαστική δυνατότητα για εξυγίανση και ανάκαμψη των τραπεζών, με την εξασφάλιση της δυνατότητας των τραπεζών να χρεοκοπούν και/ή να εξυγιαίνονται συντεταγμένα όταν καθίστανται μη βιώσιμες, χωρίς να χρειάζεται να διασωθούν με χρήματα των φορολογουμένων·

  

εξασφάλιση της παροχής βασικών υπηρεσιών πίστωσης, καταθέσεων και πληρωμών ανεξάρτητα από λειτουργικά προβλήματα, οικονομικές ζημίες, στενότητα χρηματοδότησης ή ανυποληψία λόγω εξυγίανσης ή χρεοκοπίας·

  

τήρηση των κανόνων μιας ανταγωνιστικής οικονομίας της αγοράς, όπως ο αποκλεισμός των συναλλαγών και των επενδυτικών δραστηριοτήτων υψηλού κινδύνου από έμμεσες εγγυήσεις ή επιδοτήσεις, ή από τη χρήση ασφαλισμένων καταθέσεων ή χρημάτων των φορολογουμένων για διασώσεις, και ο καταλογισμός του κόστους και των κινδύνων που συνεπάγονται οι δραστηριότητες συναλλαγών και επενδύσεων στις ίδιες τις δραστηριότητες αυτές και όχι στις δραστηριότητες πίστωσης και καταθέσεων·

  

εξασφάλιση επάρκειας κεφαλαίου, μόχλευσης και ρευστότητας για όλες τις τραπεζικές δραστηριότητες·

  

οι διαχωρισμένες οντότητες πρέπει να έχουν διαφορετικές πηγές χρηματοδότησης, χωρίς περιττή μεταφορά κεφαλαίου και ρευστότητας μεταξύ των δραστηριοτήτων αυτών· θέσπιση επαρκών κανόνων σχετικά με το κεφάλαιο, τη μόχλευση και τη ρευστότητα, προσαρμοσμένων στα επιχειρηματικά μοντέλα των δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένων ξεχωριστών ισολογισμών, και καθορισμός ορίων για την έκθεση βασικών δραστηριοτήτων πίστωσης και καταθέσεων σε μη βασικές δραστηριότητες συναλλαγών και επενδύσεων, εντός ή εκτός ενός τραπεζικού ομίλου·

 

Οι Πράσινοι κρίνουν πως το κείμενο έχει αποδυναμωθεί σημαντικά από τα ευρωπαϊκά κόμματα της δεξιάς και των φιλελευθέρων, που είναι πολύ δεκτικά στις απαιτήσεις του χρηματοπιστωτικού τομέα. Η διατύπωση σχετικά με την ανάγκη ξεκάθαρου διαχωρισμού ανάμεσα στις βασικές καθημερινές τραπεζικές δραστηριότητες που σχετίζονται με τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις και τραπεζικές δραστηριότητες που συνδέονται με τις χρηματοπιστωτικές αγορές (που είναι πιο ασταθείς) παραμένει ασαφής. Συγκεκριμένα, στο κείμενο δεν γίνεται καμία αναφορά για την ανάγκη να δημιουργηθούν χωριστές νομικές οντότητες.

 

Ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, δήλωσε σχετικά: «Πρόκειται για εξαιρετικά σημαντικό θέμα. Παρά τις ατέλειές της,  χάρη στην επιμονή των Πράσινων, η έκθεση διατηρεί την προσέγγιση του διαχωρισμού των τραπεζικών δραστηριοτήτων. Ο διαχωρισμός των καθημερινών, βασικών τραπεζικών υπηρεσιών των πολιτών και των επιχειρήσεων από κερδοσκοπικές, συχνά ασταθείς τραπεζικές δραστηριότητες είναι κρίσιμος και αναγκαίος. Άλλωστε, δεν είναι λίγοι όσοι συνδέουν τη χρηματοπιστωτική κρίση που ξεκίνησε το 2008 με την άρση εφαρμογής της “Glass-SteagallAct” του 1933 που ακριβώς έθετε σαφή διαχωρισμό μεταξύ των εμπορικών και των επενδυτικών τραπεζικών δραστηριοτήτων. Οι Πράσινοι ευρωβουλευτές θα εργαστούμε εντατικά ώστε η αναμενόμενη εισήγηση της Επιτροπής να μην κάνει εκπτώσεις στο στόχο της προστασίας των πολιτών και των επιχειρήσεων μέσω της ουσιαστικής μεταρρύθμισης του τραπεζικού τομέα».

Last modified on Δευτέρα, 15 Ιουλίου 2013 11:48