Laophorium Ioannis Claudii Juncker anno 2014

ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ για αποκαλύψεις φοροδιαφυγής και ρόλο Γιούνκερ:

ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΛΗΨΗ ΔΡΑΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Όσα αποκαλύπτονται χάρη στην δουλειά μιας «διεθνούς συνεργασίας  δημοσιογράφων – ερευνητών» (ICIJ) αλλά και εισαγγελικών αρχών σχετικά με τον ρόλο των τραπεζών στην προστασία και κάλυψη της φοροδιαφυγής και φοροαπάτης σε χώρες όπως η Ελβετία, το Λουξεμβούργο, η Ιρλανδία, η Αυστρία, η Ολλανδία αλλά και των offshore εταιριών πρέπει να τεθούν στο κέντρο του ενδιαφέροντος τόσο της Ευρώπης και των θεσμών της όσο και της κοινωνίας των πολιτών.

Ο Νίκος Χρυσόγελος, συνεπικεφαλής των «ΠΡΑΣΙΝΩΝ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» δήλωσε: «Σοβαρό θέμα νομιμοποίησης προκύπτει για τον σημερινό πρόεδρο της Κομισιόν κ Junckerμε βάση όσα στοιχεία έρχονται στο φως της δημοσιότητας σχετικά με την υπόθεση της κάλυψης της φοροδιαφυγής από το Λουξεμβούργο (LuxembourgLeaks) την εποχή που πρωθυπουργός και υπουργός οικονομικών ήταν ο ίδιος. Εγείρονται σοβαρά ερωτηματικά κατά πόσο μπορεί να παραμείνει επικεφαλής ενός από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς ένας πολιτικός που φαίνεται να παρείχε κάλυψη στην φοροδιαφυγή ή τουλάχιστον αντιδρούσε στην αντιμετώπιση της αδιαφάνειας που υπήρχε στο τραπεζικό σύστημα της χώρας του. Θυμίζουμε ότι το Λουξεμβούργο και η Αυστρία συνέχισαν να αρνούνται μέτρα διαφάνειας στις τραπεζικές συναλλαγές – ακόμα και μετά την κρίση στην Ιρλανδία, στην Ισπανία και στην Κύπρο..

Πέρα από την ανάγκη διερεύνησης των προσωπικών ευθυνών του σημερινού προέδρου της Κομισιόν, οι αποκαλύψεις δημιουργούν την υποχρέωση ανάληψης άμεσα πρωτοβουλιών, από την Κομισιόν και το Συμβούλιο,  για την αποφασιστική αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και της φοροαπάτης στην Ευρώπη αλλά και πέρα από αυτήν. Οι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο είχαμε ζητήσει ένα συγκεκριμένο Σχέδιο Δράσης ενάντια στο φορολογικό dumping. Είναι τώρα η κατάλληλη στιγμή να αναλάβουν όλα τα κράτη αλλά και η Κομισιόν αποτελεσματικές πρωτοβουλίες.

Η πίεση του Ευρωκοινοβουλίου και της Ομάδας των Πράσινων έχουν αρχίσει να έχουν κάποια αποτελέσματα αλλά απαιτείται μια ολοκληρωμένη συμφωνία για την Κοινή Ευρωπαϊκή Βάση Φορολόγησης των Επιχειρήσεων (CommonConsolidatedCorporateTaxBase) και ένα ελάχιστο κοινό ευρωπαϊκό ποσοστό φορολόγησης των επιχειρήσεων (europeanminimumcorporatetaxrate) ώστε να μην δημιουργούνται «φορολογικοί παράδεισοι» που στην πραγματικότητα στερούν τις κοινωνίες από τους αναγκαίους πόρους κι επενδύσεις για κοινωνικά προγράμματα και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Πρέπει άμεσα να επιταχυνθούν οι διαδικασίες διαφάνειας στο τραπεζικό σύστημα και η παροχή πληροφοριών στα κράτη μέλη για καταθέσεις πολιτών τους σε τράπεζες άλλου κράτους μέλους. Η Γερμανία οφείλει να σταματήσει να μπλοκάρει την διαδικασία, πολύ περισσότερο που συχνά επικρίνει άλλες χώρες για φοροδιαφυγή, αλλά στην πράξη συχνά την καλύπτουν (και) γερμανικές τράπεζες μέσω του τραπεζικού απόρρητου.

Η Όλγα Θεοδωρικάκου, μέλος του 7μελούς προεδρείου των «ΠΡΑΣΙΝΩΝ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» δήλωσε: «Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να αναλάβει πρωτοβουλίες για το άμεσο κλείσιμο των offshore εταιριών στην Ευρώπη και διεθνείς πρωτοβουλίες για το κλείσιμο τους παγκοσμίως αλλά και για να ενισχύσει την διαφάνεια και τον έλεγχο στο τραπεζικό σύστημα. Η παγκόσμια έρευνα των δημοσιογράφων αποδεικνύει το πώς καταφέρνουν μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις να αποφεύγουν προκλητικά την φορολόγηση τεράστιων ποσών μέσω offshore εταιριών αλλά και του τραπεζικού συστήματος. Είναι προκλητικό να λειτουργεί ένα σύστημα «νόμιμης» φοροδιαφυγής που στερεί την Ευρώπη από σημαντικούς πόρους σε μια εποχή που βιώνουμε μια βαθιά κοινωνική κρίση. Η φοροαπάτη, η φοροδιαφυγή και το ξέπλυμα μαύρου χρήματος στερούν συνολικά την Ευρώπη από έσοδα ύψους 1 τρις Ευρώ ετησίως. Τα χρήματα αυτά θα μπορούσαν να επενδύονται για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, τη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων, την κοινωνική επανένταξη και την ενίσχυση της κοινωνικής και οικολογικής καινοτομίας

Ελπίζουμε, επίσης, ότι η δικαστική έρευνα θα ρίξει άπλετο φως σε όλα τα σκάνδαλα με μίζες, ιδιαίτερα για εξοπλιστικά προγράμματα, όπου εμπλέκονται Έλληνες πολίτες και πολιτικοί. Μάλιστα κάποιοι από τους εμπλεκόμενους εμφανίζονταν κατά καιρούς ως φλογεροί πατριώτες και υπέρμαχοι της ενίσχυσης των ενόπλων δυνάμεων, αλλά, όπως φαίνεται, με το (προσωπικό) αζημίωτο. Εξάλλου επίσημα - σύμφωνα και με την έρευνα του πρώην ευρωβουλευτή των Πράσινων Ν. Χρυσόγελου - οι στρατιωτικές δαπάνες της Ελλάδας την περίοδο 1974-2011 κόστισαν στην κοινωνία πάνω από 250 δις (τιμές 2005). Σε όλες τις περιπτώσεις εμφανίζονται offshoreεπιχειρήσεις στην αλυσίδα διακίνησης του μαύρου χρήματος.

Ο έλεγχος των καταθέσεων και της συνολικής περιουσίας θα μπορούσε να αποκαλύψει φοραποφυγή, φοροαπάτη και «γκρίζο χρήμα». Σύμφωνα με μελέτης ειδικών, το ύψος των εσόδων από τον έλεγχο των ελληνικών καταθέσεων στις Ελβετικές Τράπεζες (εκτιμώνταισε 220 δις) και άλλες τράπεζες (πχ Λουξεμβούργου, Αυστρίας κα, που δεν συνεργάζονταν μέχρι πρόσφατα για τον έλεγχο των διαδρομών του μαύρου χρήματος) θα μπορούσε να επιστρέψει στα δημόσια ταμεία ποσά της τάξης των 6-45 δις ευρώ. Δεν είναι φυσικά όλες οι καταθέσεις προϊόν γκρίζων συναλλαγών ή φοροδιαφυγής αλλά ο έλεγχος των καταθέσεων θα αποκάλυπτε μεγάλος μέρος από τον παράνομο πλούτο που δημιουργήθηκε σε βάρος της κοινωνίας και της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες». 

euro-apoxi

euro-apoxi

Το άρθρο μου αυτό δημοσιεύθηκε στις 10/11/2014 στο tvxs 

http://tvxs.gr/news/apopseis/elbetia-loyksemboyrgo-mizes-kai-mayro-xrima

Μια σειρά στοιχείων που έρχονται στο φως της δημοσιότητας δείχνουν για άλλη μια φορά τις ελβετικές διαδρομές του μαύρου χρήματος από τις μίζες για εξοπλιστικά προγράμματα.

Όπως αποκαλύπτουν τα ΜΜΕ, οι Ελβετικές αρχές προχωρούν σε έρευνες σχετικά με τον ρόλο ελβετικών δικηγορικών γραφείων και τραπεζιτών στο ξέπλυμα μαύρου χρήματος ή έστω στην κάλυψη περιπτώσεων φοροδιαφυγής και φορο-απάτης. Η Ελβετία δεν είναι, βέβαια, η μόνη χώρα όπου το λεγόμενο τραπεζικό απόρρητο καλύπτει, σε πολλές περιπτώσεις, τις διαδρομές του «μαύρου» χρήματος.

Σύμφωνα με μελέτες, το ύψος των εσόδων από τον έλεγχο των ελληνικών καταθέσεων στις Ελβετικές Τράπεζες (εκτιμώνται σε 220 δις) και άλλες τράπεζες (πχ Λουξεμβούργου, Αυστρίας κα που δεν συνεργάζονταν μέχρι πρόσφατα για τον έλεγχο των διαδρομών του μαύρου χρήματος) θα μπορούσε να επιστρέψει στα δημόσια ταμεία ποσά της τάξης των 6-45 δις ευρώ. Δεν είναι φυσικά όλες οι καταθέσεις προϊόν γκρίζων συναλλαγών ή φοροδιαφυγής αλλά ο έλεγχος των καταθέσεων θα αποκάλυπτε μεγάλος μέρος από τον παράνομο πλούτο που δημιουργήθηκε σε βάρος της κοινωνίας και της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες.

Είναι γεγονός ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν θέλησε να προχωρήσει η κάθαρση και να επιστρέψουν στη χώρα ποσά που είναι προϊόν φορο-απάτης, φοροδιαφυγής ή και μίζας. Η Ελλάδα δεν είχε την πολιτική βούληση να προχωρήσει σε αποφασιστικούς ελέγχους, ούτε ίσως το πολιτικό βάρος να χειριστεί το θέμα με την Ελβετία μόνη της.

Η Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο είχαμε στείλει τον Οκτώβριο του 2012 επιστολή στον Herman van Rompuy, πρόεδρο τότε του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και τον Jose Manuel Barroso, πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για να αναλάβουν, για λογαριασμό όλων των Κρατών Μελών, μια πρωτοβουλία ώστε να συνεργαστεί η Ελβετία στην αντιμετώπιση της φορο-απάτης, φοροδιαφυγής και ξεπλύματος βρώμικου χρήματος. Στην επιστολή τονίζονταν ότι «η αποτυχία να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα κατά των φορολογικών παραδείσων, όπως η Ελβετία, σε επίπεδο ΕΕ υπονομεύει τη νομιμότητα τόσο σε χώρες που αντιμετωπίζουν τους επαχθείς όρους που συνοδεύουν τα ταμεία διάσωσης, καθώς και σε χώρες που συνεισφέρουν στα ταμεία». Δυστυχώς από ελληνικής πλευράς δεν αξιοποιήθηκε αυτή η πρωτοβουλία μας.

Οι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο είχαμε επισημάνει, επίσης, την παρεμπόδιση από τις κυβερνήσεις της Αυστρίας και του Λουξεμβούργου της αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών εντός της ΕΕ αλλά και μεταξύ μελών κρατών και τρίτων χωρών. Πρόσφατα ήρθαν στη δημοσιότητα στοιχεία που δείχνουν για ποιον λόγο το Λουξεμβούργο δεν ήθελε να συνεργαστεί στην αντιμετώπιση της φορο-απάτης και φοροδιαφυγής.

Σε μια εποχή κρίσης αλλά και διεύρυνσης του χάσματος μεταξύ πολύ πλουσίων και πολύ φτωχών είναι σημαντικό να αντιμετωπιστεί το θέμα των «φορολογικών παραδείσων» που είναι βασικό εργαλείο φοροαποφυγής, φορο-απάτης και ξεπλύματος μαύρου χρήματος, - κάτι που αποδεικνύεται άλλη μια φορά με την τελευταία (;) υπόθεση μίζας για εξοπλιστικά προγράμματα. Οι φορολογικοί παράδεισοι πρέπει να κλείσουν άμεσα εντός της ΕΕ και να γίνουν συντονισμένες προσπάθειες να κλείσουν και σε παγκόσμιο επίπεδο. Χρειάζεται, επίσης, να ενισχυθούν οι έλεγχοι και τα εργαλεία για την καταπολέμηση του ξεπλύματος χρήματος και να καθοριστούν ξεκάθαροι κανόνες διαφάνειας σχετικά με την πραγματική κυριότητα των εταιρειών, τα καταπιστευματικά ταμεία, τα ιδρύματα κλπ. Απαιτείται, επίσης, μεγαλύτερη πρόοδος στα θέματα αυτόματης ανταλλαγής φορολογικών πληροφοριών μεταξύ των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και μιας ουσιαστικής φορολογικής συμφωνίας με την Ελβετία.

Λόγω φοροδιαφυγής και φοροαπάτης η ΕΕ χάνει ετησίως έσοδα ύψους πάνω από 1 τρις Ευρώ, όταν ο συνολικός προϋπολογισμός της για την περίοδο 2014-2020 είναι μόλις 940 δις.

Στο όνομα, όμως, μιας αποτελεσματικότερης μελλοντικής πολιτικής, δεν πρέπει να αγνοούμε ότι υπάρχουν κάποια ευρωπαϊκά εργαλεία που μπορεί να αξιοποιηθούν, όπως η δυνατότητα που παρέχεται στις κυβερνήσεις να ζητάνε πληροφορίες από τις τραπεζικές αρχές σε κράτη μέλη για καταθέσεις υπηκόων τους. Όμως ούτε όλες οι κυβερνήσεις είναι πρόθυμες να δώσουν στοιχεία ούτε όλες να ζητήσουν τέτοια στοιχεία. Οι ΗΠΑ έχουν υιοθετήσει μια πιο επιθετική πολιτική επιβάλλοντας πρόστιμα ή κυρώσεις σε τράπεζες που δεν συνεργάζονται.

Ο έλεγχος των χρημάτων που βγήκαν από την Ελλάδα μέσω του τραπεζικού συστήματος είναι εύκολος. Αν υπήρχε η πολιτική βούληση, όπως μας είχε διαβεβαιώσει ανώτατο στέλεχος τράπεζας, θα μπορούσε να είχε ολοκληρωθεί μέσα σε 6 μήνες ο έλεγχος των ποσών που βγήκαν από τη χώρα από το 1974 έως το 2012. Πρόσφατα ήρθαν στο φως της δημοσιότητας περιορισμένα στοιχεία για δημόσιους υπαλλήλους που είχαν καταθέσεις σε τράπεζες του εξωτερικού που δεν δικαιολογούνταν. Όμως το θέμα αυτό είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Απαιτείται πολιτική βούληση και συντονισμός σε ευρωπαϊκό επίπεδο ώστε να αντιμετωπιστεί η φοροαπάτη, η φοροδιαφυγή και το ξέπλυμα μαύρου χρήματος.

 

Δήλωση Νίκου Χρυσόγελου με αφορμή σχετική απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου

«Οι Έλληνες πολίτες διαχρονικά πληρώνουν την ανικανότητα του κράτους να αντιμετωπίσει τη διαφθορά, το ξέπλυμα χρήματος, τη φοροδιαφυγή και φοροαποφυγή. Μεγάλο μέρος από τα 75 δις που έχουν αφαιρεθεί από το εισόδημα των πολιτών και τις περικοπές στο πλαίσιο της δημοσιονομικής προσαρμογής θα μπορούσε να είχε εξευρεθεί από την αντιμετώπιση της διαφθοράς, του ξεπλύματος μαύρου χρήματος, της φοροαπάτης και φοροαποφυγής. Σήμερα περισσότερο από ποτέ, χρειαζόμαστε ένα εναλλακτικό σχέδιο εξόδου από την κρίση, κοινωνικά δίκαιο κι αποτελεσματικό, και σε αυτή την κατεύθυνση οι πολιτικές αντιμετώπισης της διαφθοράς και των εγκληματικών δραστηριοτήτων αποτελούν προτεραιότητα αλλά και όρο επιβίωσης της κοινωνίας», δήλωσε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο με αφορμή την υπερψήφιση από το Ευρωκοινοβούλιο, την Πέμπτη 24 Οκτωβρίου, ψηφίσματος που περιλαμβάνει κατάλογο μέτρων για την πάταξη του οργανωμένου εγκλήματος, της διαφθοράς και του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος.

«Το οργανωμένο έγκλημα», συνέχισε ο Νίκος Χρυσόγελος,«προσλαμβάνει όλο και περισσότερο χαρακτήρα παγκόσμιου οικονομικού παράγοντα με έντονα επιχειρηματικό προσανατολισμό που του επιτρέπει να παρέχει ταυτόχρονα διαφορετικά είδη παράνομων αγαθών και υπηρεσιών με όλο και ισχυρότερο αντίκτυπο στην ευρωπαϊκή και την παγκόσμια οικονομία, επηρεάζοντας σημαντικά τα φορολογικά έσοδα των κρατών μελών και της Ένωσης συνολικά και προκαλώντας στις επιχειρήσεις απώλειες που εκτιμάται ότι υπερβαίνουν τα 670 δισεκατομμύρια Eυρώ ετησίως. Οι εγκληματικές οργανώσεις έχουν διευρύνει σταδιακά το πεδίο δράσης τους σε διεθνή κλίμακα, εκμεταλλευόμενες την οικονομική παγκοσμιοποίηση και τις νέες τεχνολογίες, και συνάπτοντας συμμαχίες με εγκληματικές ομάδες άλλων χωρών, με στόχο να δημιουργήσουν αγορές και ζώνες επιρροής».

Οι ευρωβουλευτές με την απόφασή τους τάχθηκαν υπέρ της εφαρμογής ενός