Μαριλένα Κοππά - Θόδωρος Σκυλακάκης - Νίκος Χρυσόγελος

Σε λιγότερο από δυο μήνες, σε ένα σκηνικό ευρωπαϊκής κρίσης σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο, επικίνδυνης ανόδου του ευρωσκεπτικισμού και γενικευμένης αμφισβήτησης της ενωμένης Ευρώπης, διεξάγονται οι Ευρωεκλογές, από τις οποίες θα αναδειχθεί ένα νέο Ευρωκοινοβούλιο.

Ενόψει των ευρωεκλογών, η συζήτηση για την Ευρώπη που θέλουμε πρέπει να επανέλθει στο προσκήνιο. Ποια είναι τα πραγματικά προβλήματα της σημερινής Ευρώπης και πώς μπορούμε να τα διαχειρισθούμε αποτελεσματικά;  

Απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα θα επιχειρηθεί να δοθούν τη Δευτέρα 31 Μαρτίου, στις 12.00, στα Γραφεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Λεωφόρος Αμαλίας 8), όπου θα πραγματοποιηθεί συνέντευξη τύπου με θέμα: «Τι πραγματικά συμβαίνει στην Ευρώπη;-Τρεις διαφορετικές φωνές για την Ευρώπη της κρίσης».

Στην εκδήλωση θα μιλήσουν οι:

·   Μαριλένα Κοππά, ευρωβουλευτής στην Ομάδα των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, μετέχει στη συμπαράταξη Δημοκρατική Αριστερά-Προοδευτική Συνεργασία

·   Θόδωρος Σκυλακάκης, ευρωβουλευτής της Συμμαχίας των Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη και Πρόεδρος της Δράσης

·   Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Πράσινων, Υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο "ΠΡΑΣΙΝΟΙ-Αλληλεγγύη, Δημιουργία, Οικολογία"

άρθρο του Ν. Χρυσόγελου

Το Ευρωκοινοβούλιο (ΕΚ) ενέκρινε στις 16 Ιανουαρίου 2014 ψήφισμα, που κατέθεσε η ομάδα των Πράσινων, από κοινού με άλλες πολιτικές ομάδες, το οποίο μεταξύ άλλων καταδικάζει, χωρίς να τον κατανομάζει, τις δηλώσεις του Βρετανού Πρωθυπουργού, Ντέιβιντ Κάμερον, περί επιβολής περιορισμών στην ελεύθερη κυκλοφορία των Ευρωπαίων πολιτών και επαναβεβαιώνει το σεβασμό στο θεμελιώδες αυτό δικαίωμα. Ο Ντέιβιντ Κάμερον σε άρθρο του στην εφημερίδα “Financial Times” τάχθηκε ευθέως υπέρ της λιγότερο ελεύθερης κυκλοφορίας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), με αφορμή και την κατάργηση από 1η Ιανουαρίου 2014 των μεταβατικών διατάξεων για την ελεύθερη κυκλοφορία εργαζομένων από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Υποστήριξε δε ότι η θέση αυτή εκφράζει και άλλους Ευρωπαίους πολιτικούς από τη Γερμανία, την Αυστρία και την Ολλανδία.

 
Το δικαίωμα των πολιτών της ΕΕ να κυκλοφορούν ελεύθερα και να διαμένουν σε οποιοδήποτε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί μία από τις τέσσερις θεμελιώδεις ελευθερίες που κατοχυρώνονται από τις Ευρωπαϊκές Συνθήκες, το Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ και τη δευτερογενή ευρωπαϊκή νομοθεσία.  Συνδέεται άμεσα με την ευρωπαϊκή ιθαγένεια και συνιστά ακρογωνιαίο λίθο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
 
Για τους Ευρωπαίους πολίτες, το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας είναι εκείνο που συνδέεται στενότερα με την ιθαγένεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνολικά, το 56 % των Ευρωπαίων πολιτών το θεωρεί ως το πλέον θετικό επίτευγμα της ΕΕ. Επιπλέον, το 67% πιστεύει ότι η ελεύθερη κυκλοφορία συνεπάγεται οικονομικά οφέλη για την οικονομία της χώρας τους.[2] Ακόμα και ο Ντέιβιντ Κάμερον δεν τόλμησε να δημοσιοποιήσει έκθεση που είχε παραγγείλει για τις επιπτώσεις στην Βρετανία από την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων, και μεταθέτει την δημοσιοποίηση της μετά τις ευρωεκλογές.
 
Το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, επαναβεβαιώνοντας το αδιαπραγμάτευτο του δικαιώματος της ελεύθερης διακίνησης εντός της ΕΕ, αποτελεί την ηχηρή απάντηση στις Βρετανικές και άλλες φωνές που κάνουν λόγο για απέλαση των φτωχών μη εργαζομένων και μη δυνατότητα νέας εισόδου τους για ορισμένο διάστημα. Τη συζήτηση αυτή σε ευρωπαϊκό επίπεδο αναθέρμανε η κατάργηση από 1η Ιανουαρίου 2014 των μεταβατικών διατάξεων για την ελεύθερη κυκλοφορία εργαζομένων από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Ήδη, όμως, 3 εκατομμύρια άτομα από τις δύο χώρες διαμένουν σε κάποιο άλλο κράτος μέλος της Ένωσης, καθώς 19 χώρες είχαν ανοίξει την αγορά εργασίας τους για τους μετακινούμενους Ρουμάνους και Βούλγαρους πολίτες πριν το 2014. Ως εκ τούτου, δεν αναμένεται να υπάρξει δραματικά μεγάλη αύξηση της μετακίνησης. Από την άλλη και πολλοί Βρετανοί πολίτες διαμένουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και επωφελούνται από τις ευκαιρίες που υπάρχουν εκεί για εργασία. Σε κάθε περίπτωση, η διατύπωση τέτοιων θέσεων συνιστά οπισθοχώρηση για το ευρωπαϊκό κεκτημένο, ενθαρρύνοντας την εγκαθίδρυση Ευρώπης δύο ταχυτήτων κι αποδομεί την πολιτική σύγκλισης και κοινωνικής συνοχής.
 
Η ελεύθερη κυκλοφορία των Ευρωπαίων πολιτών επιφέρει οικονομικά οφέλη, τόσο για τη χώρα καταγωγής, όσο και τη χώρα υποδοχής, καθώς τονώνει την ευρωπαϊκή οικονομία στο σύνολό της και συμβάλλει στην ενίσχυση της οικονομικής δραστηριότητας, προσφέροντας δυνατότητες για ταξίδια, σπουδές και εργασία εκτός των εθνικών συνόρων. Παράλληλα, συμβάλλει στην ενίσχυση της αναζωογόνησης κι ενδυνάμωσης της ευρωπαϊκής οικονομίας. Λαμβανομένων υπόψη των σημαντικών ανισορροπιών των ευρωπαϊκών αγορών εργασίας, της συρρίκνωσης του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας και της οικονομικής κρίσης, η κινητικότητα των εργαζομένων συμβάλλει στην αντιμετώπιση των αναντιστοιχιών μεταξύ δεξιοτήτων και θέσεων εργασίας. Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι μετακινούμενοι εργαζόμενοι αποτελούν καθαρούς συνεισφέροντες στις οικονομίες και τους προϋπολογισμούς των χωρών, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά και στο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου.
 
Στο ψήφισμα επισημαίνεται, επίσης, ότι μολονότι μόνο το 2,8% των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ζουν σε κράτος μέλος διαφορετικό από το δικό τους, αποτελούν βασικό στοιχείο της εύρυθμης λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς και τονώνουν την ευρωπαϊκή οικονομία.
 
Ενώ η ελεύθερη κυκλοφορία αποφέρει οφέλη στους πολίτες και την οικονομία της ΕΕ, ενίοτε εκφράζονται φόβοι ότι μπορεί να δημιουργήσει προκλήσεις για τις τοπικές κοινωνίες, οι οποίες αντιμετωπίζουν νέες εισροές πληθυσμού και τα κοινωνικά συστήματα και πολιτικές. Η οικονομική κρίση επέτεινε τη συζήτηση σε ορισμένα κράτη μέλη σχετικά με τον αντίκτυπο της ελεύθερης κυκλοφορίας στα εθνικά ασφαλιστικά συστήματα και τις κοινωνικές υπηρεσίες.
 
Παρόλα αυτά, στο ψήφισμα επισημαίνεται ότι η συνεισφορά των μετακινούμενων εργαζομένων στο σύστημα κοινωνικής ασφάλειας της χώρας υποδοχής είναι ίση με εκείνη των αυτοχθόνων εργαζομένων. Η αντιμετώπιση της μαύρης, της ανασφάλιστης, εργασίας και των διακρίσεων σε αμοιβές και δικαιώματα, δεν αφορά μόνο στους προερχόμενους από άλλες χώρες, αλλά πολλές φορές αφορά και στους εργαζόμενους που προέρχονται από την ίδια χώρα.
 
Στα περισσότερα μάλιστα κράτη μέλη, οι μετακινούμενοι πολίτες - μεταξύ άλλων  διότι συνήθως αποτελούν το πιο δυναμικό κομμάτι των κοινωνιών από τις οποίες προέρχονται οι μετακινούμενοι - είναι καθαροί συνεισφέροντες του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας της χώρας υποδοχής, καθώς πληρώνουν περισσότερα σε φόρους και εισφορές κοινωνικής ασφάλισης από όσα λαμβάνουν ως παροχές. Επιπλέον, οι μετακινούμενοι εργαζόμενοι τείνουν να είναι καθαροί συνεισφέροντες στις δαπάνες των δημόσιων υπηρεσιών που χρησιμοποιούν στο κράτος υποδοχής, ενώ παράλληλα συμβάλλουν στην αντιμετώπιση των ελλείψεων σε δεξιότητες και των στενώσεων στην αγορά εργασίας.
 
Ορισμένα κράτη μέλη αναφέρονται, επίσης, στις πιέσεις που ασκούνται από τους μετακινούμενους πολίτες της ΕΕ με χαμηλές προοπτικές απασχόλησης. Οι χωρίς απασχόληση μετακινούμενοι πολίτες αντιπροσωπεύουν περιορισμένο ποσοστό, που δεν ξεπερνά το 1% του συνόλου των πολιτών της Ένωσης, ενώ στο ποσοστό αυτό συμπεριλαμβάνονται και οι φοιτητές και όσοι αναζητούν εργασία. Έστω και αν αφορά μικρό ποσοστό των μετακινούμενων πολιτών, οι χαμηλές προοπτικές απασχόλησης μπορούν να δημιουργήσουν πρόσθετα προβλήματα σε ήδη μειονεκτικές περιοχές, ιδίως στις τοπικές υπηρεσίες, όπως η εκπαίδευση, η υγειονομική περίθαλψη και η στέγαση. Οι πολιτικές κοινωνικής ένταξης μπορούν να βοηθήσουν στην άμβλυνση αυτών των προβλημάτων και τα χρηματοδοτικά εργαλεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορούν να αξιοποιηθούν από τα κράτη μέλη για το σκοπό αυτό. Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο διαθέτει πόρους για τη στήριξη των τοπικών αρχών που αντιμετωπίζουν την πρόκληση των περιθωριοποιημένων πολιτών στην επικράτειά τους, είτε αυτοί είναι ημεδαποί είτε πολίτες άλλων κρατών μελών της Ένωσης είτε μετανάστες και πρόσφυγες. Υπάρχει, επίσης, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Απόρρων, έστω και με μειωμένο προϋπολογισμό, που στοχεύει και αυτό στην ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής. Χρηματοδότηση παρέχεται, επίσης, από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το οποίο στηρίζει τη στέγαση και τις επενδύσεις στην εκπαίδευση, την υγεία και την παιδική μέριμνα, ακόμα και με την διάθεση πόρων για εξοικονόμηση ενέργειας και προώθηση των ΑΠΕ  σε κατοικίες, λαμβάνοντας υπόψη και κοινωνικά κριτήρια. Εξάλλου, σε αυτή την κατεύθυνση κινείται και το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για τους άστεγους, που είχαμε καταθέσει οι Πράσινοι και συνδιαμορφώθηκε τελικά και με άλλες πολιτικές ομάδες.
 
Ταυτοχρόνως, η νομοθεσία της ΕΕ παρέχει επαρκείς εγγυήσεις που διασφαλίζουν ότι τα δικαιώματα που παρέχονται στους πολίτες δεν χρησιμοποιούνται καταχρηστικά, ότι τηρούνται οι υποχρεώσεις βάσει του ευρωπαϊκού δικαίου και ότι δεν επιβάλλονται υπέρμετρα βάρη στα συστήματα κοινωνικής πρόνοιας των χωρών υποδοχής. Ο Κάμερον και άλλοι προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα, προβάλλοντας ότι υπάρχει “benefits tourism”, δηλαδή μαζικές μετακινήσεις που στοχεύουν μόνο στην αξιοποίηση των κοινωνικών παροχών. Όμως όλες οι έρυενες αποδεικνύουν ότι αυτό δεν αφορά σε ποσοστό μεγαλύτερο του 0,1% των μετακινούμενων, και μπορεί να αντιμετωπιστεί όταν λειτουργούν σωστά οι σχετικές υπηρεσίες. Η ευρωπαϊκή νομοθεσία προβλέπει περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας σε περιπτώσεις απάτης, καταχρήσεων (π.χ. εικονικοί γάμοι), αλλά και για λόγους δημοσίας τάξης ή δημοσίας ασφάλειας, ενώ οι μη εργαζόμενοι που διαμένουν σε άλλο κράτος μέλος καλούνται να αποδείξουν ότι έχουν επαρκές εισόδημα και ότι δεν έχουν πρόσβαση στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης της χώρας υποδοχής.
 
Το Ευρωκοινοβούλιο επισημαίνει στο ψήφισμά του ότι, ενόψει των επικείμενων ευρωπαϊκών εκλογών, ορισμένα πολιτικά κόμματα έχουν εντάξει την ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών της ΕΕ στα θέματα της προεκλογικής εκστρατείας τους, ενώ φωτογραφίζοντας τον Ντέιβιντ Κάμερον, δεν παραλείπει να αναφερθεί σε υψηλά ιστάμενους Ευρωπαίους πολιτικούς που προβαίνουν σε δηλώσεις υπονομευτικές για το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας. Υπογραμμίζεται ότι υπάρχει κίνδυνος η συζήτηση αυτή να οδηγήσει σε περαιτέρω αύξηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.
 
Στο πλαίσιο αυτό, το Ευρωκοινοβούλιο ζητά από τα κράτη μέλη να απέχουν από οιαδήποτε ενέργεια που θα μπορούσε να επηρεάσει το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας και απορρίπτει ρητά κάθε πρόταση για περιορισμό του αριθμού των μεταναστών της ΕΕ, καθώς κάτι τέτοιο αντίκειται στην αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων.
 
Ζητείται, επίσης, από τα κράτη μέλη να μην κάνουν διακρίσεις σε βάρος μετακινούμενων εργαζομένων, συνδέοντας εσφαλμένα το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας για σκοπούς εργασίας με την εικαζόμενη κατάχρηση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης. Υπενθυμίζεται, τέλος, η κοινωνική ευθύνη των κρατών μελών να αντιμετωπίσουν την κακή χρήση των εθνικών συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας, ανεξάρτητα εάν αυτή διαπράττεται από ημεδαπούς ή από πολίτες άλλων κρατών μελών.

____________________________________________________________

[1]                  http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+TA+P7-TA-2014-0037+0+DOC+XML+V0//EL&language=EL

[2]                  http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2013:0837:FIN:EL:PDF

Το άρθρο του Ν. Χρυσόγελου δημοσιεύτηκε στο tvxs.gr στις 22/1/2014

Ομιλία του Νίκου Χρυσόγελου στην Ολομέλεια

«Η ελληνική προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ είναι μια μεγάλη πρόκληση για περισσότερη Ευρώπη της αλληλεγγύης και περισσότερη ευρωπαϊκή Ελλάδα. Όμως, η ευκαιρία αυτή θα χαθεί αν η ελληνική κυβέρνηση διαχειρίζεται την προεδρία στο πλαίσιο μιας επικοινωνιακής πολιτικής για να βελτιώσει την εικόνα της. Ο πρωθυπουργός έχασε την ευκαιρία, μιλώντας προς τους ευρωβουλευτές, να παρουσιάσει την πραγματική εικόνα της Ελλάδας. Το ευρωκοινοβούλιο έχει ξεκινήσει διαδικασία αξιολόγησης των επιπτώσεων της πολιτικής σκληρής λιτότητας αλλά ο πρωθυπουργός προσπαθούσε να επιχειρηματολογήσει ότι είμαστε στην σωστή κατεύθυνση και ότι όλα πάνε καλά. Προσπάθησε να παρουσιάσει μια επιτυχία αριθμών και να αποσιωπήσει την οικονομική και κοινωνική κατεδάφιση που συντελείται. Οι Πράσινοι κι άλλοι ευρωβουλευτές παρουσιάσαμε την πραγματική εικόνα γιατί πιστεύουμε ότι είναι η ώρα αλλαγών στις εφαρμοζόμενες πολιτικές, ώστε να πετύχουμε δημοσιονομικούς στόχους μέσα από δίκαιες και ορθολογικές μεταρρυθμίσεις αλλά κυρίως για να βελτιωθεί η ζωή των πολιτών. Επιμένοντας ο πρωθυπουργός να παρουσιάζει μια εικόνα επιτυχίας, αυξάνει την οργή της κοινωνίας λόγω απελπισίας και χάνει την ευκαιρία δημιουργίας συμμαχιών, τουλάχιστον στο Ευρωκοινοβούλιο, για αλλαγή των αποτυχημένων πολιτικών και προσαρμογής τους στο ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο καθώς ενίσχυσης της αλληλεγγύης προς τις κοινωνίες της κρίσης», τόνισε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Πράσινων, σχολιάζοντας την ομιλία του πρωθυπουργού στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου την Τετάρτη 15/1/2014 αλλά συνοψίζοντας και το νόημα της δικής του παρέμβασης ως εισηγητής των Πρασίνων στην Ολομέλεια, μαζί με την Ρεβέκκα Χαρμς, συμπρόεδρο της Ομάδας.

«Με την ανεργία των νέων πάνω από 50% στην Ισπανία και στην Ελλάδα δεν θα υπάρξει ελπίδα. Οι κυβερνήσεις φταίνε γιατί η Ευρώπη θα έχει μικρό, μειωμένο προϋπολογισμό κάτω από το 1% γιατί θα διαθέσει μόνο το 0,6% του προϋπολογισμού για την αντιμετώπιση της ανεργίας νέων. Χρειαζόμαστε έστω κι έτσι, αποτελεσματική χρήση των περιορισμένων πόρων, την ουσιαστική εφαρμογή της «Εγγύησης για τη νεολαία». Με ευθύνη της τρόικα και των κυβερνήσεων, έχουμε σήμερα 3.000.000 ανασφάλιστους στην Ελλάδα, σχεδόν το 30% του πληθυσμού, πολλοί από αυτούς δεν έχουν σήμερα πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα υγείας. Αυτό δεν είναι συμβατό με το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο. Η Κομισιόν και η ελληνική προεδρία πρέπει να συνεργαστούν με τους κοινωνικούς φορείς στις χώρες της κρίσης για να διασφαλιστεί ότι όλοι, ιδιαίτερα οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες θα έχουν σήμερα δίκαιη πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα υγείας. Τα θέματα υγείας είναι σημαντικά όχι μόνο για την Ελλάδα και τις χώρες της κρίσης και θα πρέπει να τα φέρει η ελληνική προεδρεία στο κέντρο της πολιτικής συζήτησης. Όταν 30.000.000 πολίτες είναι στα όριά της φτώχειας, οι πολίτες δεν μπορούν να πιστέψουν ότι ξεκινά η ανάκαμψη».

«H απουσία Ευρωβουλευτών κατά την παρουσίαση από τον πρωθυπουργό των προτεραιοτήτων της ελληνικής προεδρίας θα πρέπει να προβληματίσει και να αναλογιστούμε μήπως συνδέεται και με την απουσία ειλικρίνειας για την κατάσταση στην Ελλάδα», σχολίασε ο Νίκος Χρυσόγελος.

Αναλυτικά σχετικά με την ελληνική προεδρία από την ομιλία του Ν. Χρυσόγελου

$this->embedVideo("9vDkHaPgKKE")

Δείτε σε βίντεο την ομιλία του Ν. Χρυσόγελου στην ολομέλεια του Ευρ.Κοινοβουλίου

Η ελληνική προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ οφείλει να πετύχει στον στόχο για μια περισσότερο ενωμένη, αλληλέγγυα και δημοκρατική Ευρώπη αλλά και για περισσότερο ευρωπαϊκή Ελλάδα.

Η Ευρώπη είναι το σπίτι της και γι αυτό θέλουμε να το αλλάξουμε, να το κάνουμε καλύτερο, όχι να το γκρεμίσουμε. Η Ευρώπη έκανε λίγα και πολύ διστακτικά για την ουσιαστική αντιμετώπιση της κρίσης, αφήνοντας χώρο στον ευρωσκεπτικισμό. Πρέπει με πράξεις να ξανακερδίσει τις καρδιές και το μυαλό των πολιτών. Η τραπεζική ένωση είναι σημαντική αλλά μόνο αν συζητήσουμε - και τώρα είναι η ώρα - τι πηγαίνει στραβά, τι πηγαίνει καλά, τι πρέπει ν αλλάξουμε μπορούμε να ξανακερδίσουμε τους πολίτες. Αυτό σημαίνει να δούμε πέρα από τα νούμερα, τι συμβαίνει με τους ανθρώπους, με την πραγματική ζωή τους. Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα είναι καταστρεπτικό, οδηγεί στην εξαθλίωση των πολιτών, ακόμα και αν καταφέρει η κυβέρνηση να βελτιώσει τους αριθμούς.

Η ελληνική προεδρία οφείλει να ανοίξει αυτή τη συζήτηση με την συμμετοχή των κοινοβουλίων, της κοινωνίας των πολιτών, των νέων, της διανόησης. Να ανοίξει την συζήτηση για μια νέα, πραγματικά ενωμένη Ευρώπη, ομοσπονδιακή, όπως ζητούσαν οι πολίτες αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μια Ευρώπη δημοκρατική, κοινωνική, αλληλέγγυα, οικολογική.

Η Ευρώπη και η Ελλάδα βιώνουν μια βαθιά και πολύπλευρη κρίση. Οι πολιτικές σκληρής λιτότητας, που αποφασίστηκαν από τις κυβερνήσεις, έχουν αποδειχθεί όχι μόνο αναποτελεσματικές, αλλά και καταστροφικές για την οικονομία και την κοινωνική συνοχή. Το Ευρωκοινοβούλιο έχει ασκήσει κριτική σε αυτές τις πολιτικές. Έχει εκφράσει την σθεναρή αντίθεσή του στο να πλήττουν οι δημοσιονομικές πολιτικές την υγεία, την παιδεία, τον κοινωνικό διάλογο, την κοινωνική συνοχή. Τώρα έχει ξεκινήσει την διαδικασία αξιολόγησης των πολιτικών της Τρόικα και αμφισβητεί την εκτός κοινοτικής μεθόδου επιβολή πολιτικών από την τρόικα. Η ελληνική προεδρεία οφείλει να ανοίξει την συζήτηση με την κοινωνία στην Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη για το πώς θα προσαρμόσουμε όλες τις πολιτικές στις ευρωπαϊκές αξίες και πολιτικές, πως θα εφαρμοστεί η Στρατηγική Ευρώπη 2020 και θα επιτευχθούν οι στόχοι της. Οι πολίτες στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες της κρίσης, βρίσκονται στα όρια της επιβίωσης δεν θα επιβιώσουν μόνο με ιδέες και υποσχέσεις. Χρειάζονται τώρα εναλλακτικές λύσεις για να αντιμετωπιστεί η φτώχεια, η ανεργία η διάλυση της κοινωνικής συνοχής. Αρκετά με τα λόγια.

Η ελληνική προεδρεία θα πρέπει να διαχειριστεί αποτελεσματικά μια σειρά προκλήσεων όπως:

•        Η αντιμετώπιση της διαφθοράς, των φορολογικών παραδείσων, της φορο-απάτης
•        Η υιοθέτηση τον Μάρτιο μιας φιλόδοξης Στρατηγικής για το κλίμα και την ενέργεια.
•        Να αναδείξει ότι η οικολογική και κοινωνική καινοτομία είναι το κλειδί για έξοδο από την κρίση.
•     Συνεταιριστικές τράπεζες. 45δις για την διάσωση συστημικών τραπεζών. Η ΤτΕ έκλεισε 3 συνεταιριστικές τράπεζες χωρίς να τους δώσει χρόνο για να ανακεφαλαιωθούν.
•      Να αποτρέψει την αδειοδότηση της καλλιέργειας Γενετικά Τροποπιημένων Ποικιλιών καλαμποκιού και την εισαγωγή στην αγορά τροφίμων από κλωνομποιημένα ζώα και απογόνους κλωνοποιημένων ζώων, χωρίς μάιστα να μπορεί ο καταναλωτής να ενημερωθεί όταν τα καταναλώνει.
•       Μια μια ανθρωπιστική ευρωπαϊκή πολιτική για τη μετανάστευση: Με νόμιμους δρόμους μετανάστευσης, με ισχυρές πολιτικές ένταξης, με δίκαιη κατανομή ευθύνης μεταξύ κρατών μελών, με αναπτυξιακή πολιτική για τις χώρες αποστολής μεταναστών.

Οι προτάσεις Ν. Χρυσόγελου για την Ελληνική Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης

1. Πράσινο σχέδιο για την Οικονομία και την Απασχόληση. Το κείμενο που έχει παρουσιάσει η Ελληνική Κυβέρνηση σχετικά με την Προεδρία έχει 5 προτεραιότητες, εκ των οποίων η πρώτη αφορά στην  "ανάπτυξη και την απασχόληση". Είναι ένα θέμα το οποίο επανέρχεται από Προεδρία σε Προεδρία και από Συμβούλιο Κορυφής σε Συμβούλιο Κορυφής χωρίς να αποσαφηνίζεται, χωρίς φιλόδοξες δεσμεύσεις. Δεν υπάρχει διέξοδος από την κρίση αν η έμφαση είναι στην επιστροφή στο παλιό μοντέλο ανάπτυξης που οδήγησε στην κρίση και χρεοκοπία. Εμείς προτείνουμε Πράσινο σχέδιο για την Οικονομία και την Απασχόληση. Έχει ξεχαστεί η αναφορά, το καλοκαίρι 2012, από τον  πρόεδρο της Κομισιόν, κ. Μπαρόζο, της έκθεση της Κομισιόν για τη δυνατότητα δημιουργίας 20.000.000 νέων θέσεων απασχόλησης στην Ευρώπη μέχρι το 2020 μέσα από την πράσινη οικονομία. Πολλές εκθέσεις μιλάνε για την δυνατότητες που έχει η προστασία του κλίματος, η οικολογική καινοτομία, η αποτελεσματική χρήση της ενέργειας και των πόρων, το πρασίνισμα της αγροτικής πολιτικής και των μεταφορών για την προώθηση της μείωσης του κόστους της παραγωγής, την αναζωογόνηση των μικρομεσαίων και την ενθάρρυνση κοινωνικών/συνεταιριστικών επιχειρήσεων, την προώθηση αλλαγών στην παραγωγική διαδικασία και την απασχόληση νέων επιστημόνων που σήμερα είναι άνεργοι, αλλά και την αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας. Η ελληνική προεδρία πρέπει να προωθήσει  πακέτο συγκεκριμένων πρωτοβουλιών για την πράσινη μεταστροφή της οικονομίας σε συσχέτιση με την κοινωνική συνοχή και την απασχόληση. Κρίσιμης σημασίας είναι η επένδυση στην προώθηση της έρευνας, της οικολογικής και κοινωνικής καινοτομίας και των πράσινων τεχνολογιών.

2. Διαμόρφωση εναλλακτικής πρότασης διεξόδου από την κρίση για την Ευρώπη και την Ελλάδα

Τώρα που όλοι παραδέχονται δυνατά ή σιωπηλά ότι η πολιτική λιτότητας επιδείνωσε την κρίση, αντί να την αντιμετωπίσει, και την στιγμή που το Ευρωκοινοβούλιο έχει ξεκινήσει, μετά από πρωτοβουλία των Πράσινων, διαδικασία αξιολόγησης των επιπτώσεων των πολιτικών της Τρόικα στην οικονομία και το περιβάλλον, η Ελληνική Προεδρία θα έπρεπε να παρουσιάσει ένα πειστικό και συγκεκριμένο εναλλακτικό σχέδιο για τις χώρες της κρίσης απέναντι στις αποτυχημένες πολιτικές λιτότητας. Αυτό θα μπορούσε να προκύψει μέσω της θεσμοθετημένης συνεργασίας και διαλόγου στο πλαίσιο μιας ειδικής συνδιάσκεψης όπου θα συμμετάσχουν εκπρόσωποι των εθνικών Κοινοβουλίων, του Ευρωκοινοβουλίου και των ευρωπαϊκών οργανώσεων των Περιφερειών, των συνδικάτων, των κοινωνικών, επαγγελματικών, συνεταιριστικών και επιχειρηματικών φορέων. Επίσης, να οργανώσει διάλογο για τα συμπεράσματα από τις πολιτικές δημοσιονομικής εξυγίανσης που έχουν εφαρμοστεί σε διάφορες χώρες.

3. Κοινωνικός Πυλώνας για την ΟΝΕ και την Στρατηγική Ευρώπη 2020

Η Ελληνική Προεδρία πρέπει να αναδείξει τον κοινωνικό πυλώνα της Στρατηγικής “Ευρώπη 2020” μέσω της ενδιάμεσης αξιολόγησής της, αλλά και να συμβάλει στην εξειδίκευση της κοινωνικής διάστασης της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης.

Ζωτικής σημασίας για τους πολίτες είναι τα θέματα κοινωνικής πολιτικής καθώς υγείας. Το δικαίωμα στην υγεία αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα και υπό την έννοια αυτή υπάγεται στις αρμοδιότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το πολυετές πλαίσιο για την υγεία και αυξανόμενη κρίση στον τομέα της υγείας απαιτεί μια ουσιαστική πρωτοβουλία σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την προώθηση μιας στρατηγικής για την υγεία που θα στοχεύσει στην βελτίωση της υγείας, καθώς και την ενίσχυση της ποιότητας των υπηρεσιών υγείας, την διασφάλιση όλων των πολιτών και των περιοχών σε δίκαια κι αποτελεσματικά προγράμματα υγείας αλλά και φροντίδας της υγείας.

4. Αναζωογόνηση της ελπίδας για αποτελεσματική προστασία του κλίματος

Εν όψει της συνόδου του Παρισιού για το Κλίμα 2015 αλλά και αντιλαμβανόμενη τις συνέπειες της αλλαγής του κλίματος στη ζωή, την υγεία και την ασφάλεια των πολιτών, στην οικονομία και την κοινωνική συνοχή (για παράδειγμα καταστροφή σε Φιλιππίνες, Σαρδηνία κα), η Ελληνική Προεδρία θα έπρεπε να θέσει ψιλά στην ατζέντα της την προστασία του κλίματος και την επίτευξη μιας φιλόδοξης συμφωνίας για την μετά Κιότο περίοδο.

5. Δίκαιη, αποτελεσματική ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική

Στο θέμα της μετανάστευσης απουσιάζουν συγκεκριμένες επιλογές που πρέπει να γίνουν σε σχέση με την μεταναστευτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο, λαμβάνοντας υπόψη τις επαναλαμβανόμενες τραγωδίες στη Μεσόγειο, την ανάγκη ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ανάληψης των κοινών ευθυνών όλων των κρατών μελών, αλλά και των ευκαιριών για αναζωογόνηση των οικονομιών και κοινωνιών μέσα από νόμιμους δρόμους μετανάστευσης.

6. Συμμετοχή των πολιτών στη διαμόρφωση του μέλλοντος της Ευρώπης μέσα από διαβούλευση και ενίσχυση των πρωτοβουλιών “από κάτω”. Ένα φόρουμ με θέμα « Η ενίσχυση της ευρωπαϊκής δημοκρατίας και της Ευρώπης των πολιτών», με τη συμμετοχή εκπροσώπων εθνικών κοινοβουλίων, του ευρωκοινοβουλίου και ευρωπαϊκών φορέων της κοινωνίας των πολιτών, επαγγελματικών οργανώσεων θα μπορούσε να αποτελέσει μια εμβληματική πρωτοβουλία, ενόψει μάλιστα και των ευρωεκλογών αλλά και της μετά τις ευρωεκλογές εποχή.