Πάγια θέση της Επιτροπής την τελευταία διετία ήταν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πρόθυμη να δεσμευθεί για 30 % μείωση των εκπομπών της το 2020, αν υπάρξουν συγκρίσιμες δεσμεύσεις και από άλλες πλευρές. Στη διάσκεψη της Κοπεγχάγης, αλλά και πριν από αυτή, ανελήφθησαν ανάλογες ή και μεγαλύτερες μονομερείς δεσμεύσεις από χώρες όπως η Κόστα Ρίκα, ή η Νορβηγία. Το τελευταίο διάστημα σε αξιοσημείωτες δεσμεύσεις για πρώτη φορά προχώρησαν χώρες, όπως η Ιαπωνία, η Ρωσία, η Βραζιλία, η Ν. Κορέα, η Κίνα. 

Με πρόσφατη εσθονική έρευνα⁽¹⁾ που χρηματοδοτείται από το πρόγραμμα ALARM της ΕΕ, προσδιόρισε τις πρακτικές χρήσης γης και τη χρήση αγρο-χημικών προϊόντων ως τις κύριες πιέσεις που προκαλούν την ανησυχητική απώλεια των επικονιαστικών εντόμων, όπως οι μέλισσες και οι πεταλούδες, στην Ευρώπη. Η καλπάζουσα απώλεια επικονιαστικών εντόμων είναι ανησυχητική όχι μόνο όσο αφορά την προστασία της βιοποικιλότητας, αλλά και για τη διασφάλιση της γεωργίας. Έχει υπολογιστεί ότι 84 % των 264 ευρωπαϊκών ειδών συγκομιδής εξαρτώνται ως ένα βαθμό από τα έντομα για τη γονιμοποίησή τους. Οι ερευνητές τονίζουν ότι πρακτικές χρήσης γης όπως η εντατική γεωργία, η υπερβόσκηση και η κατάτμηση των τοπίων-οικοτόπων, παρουσιάζουν τις ισχυρότερες αρνητικές πιέσεις για τα επικονιαστικά έντομα. Σοβαρό πρόβλημα αποτελεί και η εγκατάλειψη της αγροτικής γης σε μειονεκτικές περιοχές⁽²⁾.

Όπως φανέρωσε η ετήσια έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για το οικονομικό έτος 2008, στην ολομέλεια του Στρασβούργου στις 25/11/09, τα Προγράμματα Συνοχής παραμένουν ο τομέας με τα πιο πολλά σφάλματα.