Ο ερασιτεχνισμός και η ανικανότητα των ελληνικών κομμάτων και κυβερνήσεων είναι πολύ ευρύτερα και διαχρονικά φαινόμενα. Αλλά συνεχώς προκαλούν σοβαρά προβλήματα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη φαίνεται ότι είναι αντιμέτωπη τώρα με τα αποτελέσματα των δικών της ψευδαισθήσεων γύρω από το προσφυγικό / μεταναστευτικό. Περίπου το ίδιο χρονικό διάστημα που χρειάστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ για να βρεθεί μπροστά στα αποτελέσματα των δικών του ψευδαισθήσεων για την κρίση, το δημοσιονομικό κ.ά  Ψευδαισθήσεις ή σκόπιμη παραπλάνηση το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

 

1. Δεν μπορείς να πιστεύεις ότι με χιλιάδες χιλιόμετρα ακτών μπορείς να κλείσεις…τα σύνορα, όσους πλαστικούς φράκτες και να βάλεις (εκτός αν το κάνεις για τους …προμηθευτές!). Το προσφυγικό είναι ένα διαρκές θέμα και απαιτεί ολοκληρωμένη προσέγγιση. Κοροϊδεύει τους πολίτες όποιος ισχυρίζεται ότι θα σταματήσει τους πρόσφυγες από το να αναζητούν ένα ασφαλή τόπο ή θα κλείσει τα σύνορα και θα τους αφήσει απέξω.

  

2. Το ζητούμενο είναι η ορθολογική διαχείριση του προσφυγικού / μεταναστευτικού (περί 40-70.000 ανθρώπων το χρόνο πρόκειται), όχι οι επικοινωνιακές κινήσεις. Δεν έχει σχέση με οποιαδήποτε λογική ο σχεδιασμός για δημιουργία κλειστών κέντρων σε 5-6 νησιά για χιλιάδες ανθρώπους… Το “σχέδιο” προσβάλλει τους νησιώτες  αλλά παραβιάζει και το διεθνές δίκαιο. Για ανθρώπους που αναζητούν προστασία της ζωής τους πρόκειται, όχι για εγκληματίες, μάλλον δεν έχουν δει από κοντά πρόσφυγες και το τι έχουν περάσει όσοι σχεδιάζουν κάτι τέτοιο. Επειδή, μάλιστα, κλειστά κέντρα δεν προβλέπεται να χρηματοδοτούνται από ευρωπαϊκούς πόρους, τελικώς θα είναι ο δημόσιος προϋπολογισμός που θα πληρώσει το κόστος κάποιων εκατομμυρίων (και μάλλον άλλη μια φορά φουσκωμένος ο λογαριασμός).

Ο εγκλεισμός όμως θα επιδεινώσει προβλήματα ψυχικής υγείας και τραύματος από τα οποία υποφέρουν πολλοί από τους πρόσφυγες όχι μόνο εξαιτίας όσων έζησαν στις περιοχές και τους/τις εξανάγκασαν να φύγουν, αλλά και εξαιτίας των δυσκολιών που συναντάνε, της απουσίας ελπίδας αλλά και των συχνά άθλιων συνθηκών ζωής. Tα παιδιά υποφέρουν ακόμα περισσότερο από μια τέτοια κατάσταση

 

3. Αφού έπαιξε η ΝΔ και στο παρελθόν με υποσχέσεις ότι έχει τη μαγική λύση για το προσφυγικό, η κυβέρνηση πήγε να επιβάλλει απάνθρωπες και άστοχες επιλογές κινητοποιώντας μεγάλες δυνάμεις ΜΑΤ. Ήταν η σπίθα που άναψε φωτιές στα νησιά. Υπάρχουν τόσα προβλήματα στις νησιωτικές κοινωνίες, τώρα αυτή η προσπάθεια επιβολής με ωμή βία μιας παράλογης απόφασης δημιουργεί εκρηκτική κατάσταση ιδιαίτερα στη Σάμο, στη Χίο και στη Λέσβο. Η συμπεριφορά χούλιγκαν από αστυνομικούς δημιουργεί μεγάλο πολιτικό θέμα και πρέπει να συζητηθεί σοβαρά και να παρθούν μέτρα. Δεν είναι δυνατόν αστυνομικοί να σπάνε αυτοκίνητα, να βρίζουν χυδαία και να απειλούν ή να ξυλοκοπούν ανεξέλεγκτα. Είναι σαφές ότι αυτές είναι συμπεριφορές που προκαλούν σοβαρή ανησυχία όταν εκδηλώνονται από ένα σώμα που έχει την εντολή “τήρησης του νόμου και της κοινωνικής ειρήνης”. Αν έτσι συμπεριφέρονται αστυνομικοί (δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για όσα είδαμε ξεκάθαρα στις τηλεοράσεις και στο διαδίκτυο), τότε τι πρέπει να περιμένουμε από εγκληματίες;

   
4. Όλες αυτές οι εικόνες από τις τηλεοράσεις για την κατάσταση των προσφύγων στα υπερπλήρη κέντρα προσφύγων στα νησιά (άθλιες συνθήκες διαβίωσης, υποβαθμισμένο περιβάλλον, βία από την αστυνομία, κ.ά) κάνουν ακόμα πιο δύσκολη την επίλυση του θέματος μέσα από ορθολογικές κινήσεις, όπως είναι η αποσυμφόρηση των νησιών και η μετακίνηση του μεγαλύτερου ποσοστού προσφύγων από τα νησιά στην ηπειρωτική Ελλάδα και η φιλοξενία τους σε διασκορπισμένους χώρους (πόλεις και χωριά) αλλά με υποστήριξη πολιτιστικών διαμεσολαβητών, κοινωνικών υπηρεσιών αλλά κυρίως ευέλικτων και αποτελεσματικών μοντέλων κοινωνικής ένταξης. Το ζητούμενο είναι μια οργανωμένη υποδομή – και τέτοια καλά παραδείγματα έχουμε πχ στη Καρδίτσα ή στην Κρήτη, παλιότερα στο Elpida Home Project όπως και στο κέντρο για πρόσφυγες WELCOMMON, ή τώρα στο καινοτόμο  WELCOMMON HOSTEL, στο κέντρο ημέρας Αλκυόνη κ.ά.. Άγνοια έχουν οι πολιτικοί, δεν υπάρχει απουσία λύσεων.

     

5. Πρέπει να επιμείνουμε να δημιουργηθούν νόμιμοι δρόμοι – και αυτό σημαίνει ελεγχόμενοι και ασφαλείς – εκτός συνόρων της ΕΕ για όσους θέλουν να αιτηθούν άσυλο ή θέλουν να έρθουν ως μετανάστες καθώς και να συγκροτηθούν στις χώρες των ευρωπαϊκών συνόρων κοινά ευρωπαϊκά κέντρα υποδοχής όπου οι αιτούντες άσυλο θα κάνουν απευθείας την αίτησή τους για το σε ποια χώρα θέλουν να πάνε.

Το χειρότερο αυτή τη στιγμή είναι η κυβέρνηση να προσπαθήσει να επιβάλλει με τη βία μια άστοχη επιλογή, όπως είναι τα κλειστά κέντρα στα νησιά. Τα νησιά πρέπει να κρατάνε όσο το δυνατόν λιγότερους ανθρώπους που αναζητούν άσυλο για όσο το δυνατόν μικρότερο χρονικό διάστημα. Δεν μπορεί να είναι ένα είδος φυλακής είτε με κλειστά κέντρα είτε χωρίς κλειστά κέντρα αλλά με άθλιες συνθήκες διαμονής.

Ας τολμήσει η κυβέρνηση να καλέσει φορείς που έχουν πρόταση και εμπειρία για το πώς η προστασία των προσφύγων μπορεί να μετατραπεί και σε ευκαιρία για ενδυνάμωση των τοπικών κοινωνιών μέσα από μια λογική win-win.

Όχι στην αθλιότητα των σημερινών “κέντρων” εξαθλίωσης (δεν είναι φιλοξενίας), όχι σε κλειστά κέντρα – φυλακές στα νησιά, ναι σε πολλές διαφορετικές εναλλακτικές λύσεις που βασίζονται στην αξιοπρέπεια, στην καινοτομία, στη ενδυνάμωση και κοινωνική ένταξη προς όφελος όλων μας.

Η εικόνα ίσως περιέχει: υπαίθριες δραστηριότητες
 
Συνήθως τα ΜΜΕ προβάλλουν τα αρνητικά, τις ρατσιστικές και ξενοφοβικές εκδηλώσεις ακόμα κι αν σε αυτές συμμετέχουν ελάχιστα άτομα. Υπάρχουν και πρέπει να προβάλλουμε τα θετικά μηνύματα. Αυτά που οδηγούν σε μια κοινωνία δίκαιη, ανοικτή, σοφή, περιεκτική, που δεν αφήνει πίσω και μόνο/η κανένα/καμία. Τα παιδιά του Μουσικού Γυμνασίου Σερρών δείχνουν το δρόμο.
«Ανακοίνωση 15μελούς Συμβουλίου Μουσικού Σχολείου Σερρών
Είναι γνωστό ότι το σχολείο μας, το Μουσικό Σχολείο Σερρών από την επόμενη εβδομάδα θα εντάξει στο μαθητικό του περιβάλλον προσφυγόπουλα ηλικίας 12-16 ετών από το κέντρο φιλοξενίας. Εξ’ αρχής αυτό το γεγονός δημιούργησε κάποιους προβληματισμούς, όπως ήταν αναμενόμενο, όμως αυτοί γρήγορα παραμερίστηκαν όταν κατανοήσαμε τις δύσκολες στιγμές που βίωσαν αυτοί οι συνάνθρωποι μας.
Έτσι, εμείς, οι μαθητές και οι μαθήτριες του Μουσικού Σχολείου Σερρών, καλωσορίζουμε τα παιδιά των προσφύγων από το κέντρο φιλοξενίας που θα φοιτήσουν φέτος στο σχολείο μας. Μάλιστα ύστερα από συζήτηση που είχαμε με τους καθηγητές και τις καθηγήτριες μας, αποφασίσαμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε ώστε τα παιδιά αυτά, οι νέοι συμμαθητές και συμμαθήτριές μας, να αισθανθούν το σχολείο μας σαν δικό τους σχολείο, να νιώσουν ότι είναι ευπρόσδεκτοι και ότι εμείς είμαστε χαρούμενοι που θα τους έχουμε δίπλα μας.
Θέλουμε να δώσουμε το μήνυμα ότι η ανθρωπιά, η φιλοξενία και η μουσική μπορούν να ενώσουν βαθιά ανθρώπους διαφορετικών λαών, χρωμάτων, θρησκειών και πολιτισμών.
Καλώς ήρθατε παιδιά στο σχολείο μας, στο Μουσικό Σχολείο Σερρών».
#withrefugees#refugees#κοινωνία#Ελλάδα#συνύπαρξη#πρόσφυγες#κοινωνική_συνοχή#Σέρρες#Σχολεία#ΜουσικόΓυμνάσιο#παιδιά#bravo

Πόσοι είναι στην πραγματικότητα οι μετανάστες και πρόσφυγες που ζουν στην Ελλάδα; Θυμάστε τα απίστευτα νούμερα που αναφέρουν κατά καιρούς διάφοροι λαϊκιστές και ακροδεξιοί; Φαίνεται ότι αυτά τα fake news έχουν επηρεάσει πολλούς. Μια έρευνα δίνει ενδιαφέρονται στοιχεία για το τι πιστεύουν πολλοί για τον αριθμό των προσφύγων και μεταναστών στη χώρα μας...

Οι μετανάστες και πρόσφυγες που βρίσκονται στην Ελλάδα δεν ξεπερνούν ΣΥΝΟΛΙΚΑ το 7-8% του συνολικού πληθυσμού.

Σύμφωνα, όμως, με έρευνα της #Ipsos για λογαριασμό της #ActionAid, στην Ελλάδα πιστεύουμε ότι το 35% του πληθυσμού αποτελείται από μετανάστες και πρόσφυγες!!!!

Φαίνεται λοιπόν ότι οι φοβικές αντιλήψεις βασίζονται σε εντελώς λανθασμένες υποθέσεις.

Στατιστικές για τους πρόσφυγες

Ιδού μερικά στατιστικά στοιχεία (UNHCR)

70.800.000: Αναγκαστικά εκτοπισμένοι παγκοσμίως
Από αυτούς:
- 41.300.000: είναι αναγκαστικά εκτοπισμένοι μέσα στις χώρες τους (για παράδειγμα στην Συρία υπάρχουν 6.700.000   πρόσφυγες εκτός χώρας καθώς και 6.100.000 άνθρωποι εκτοπισμένοι μέσα στην ίδια την Συρία)
- 25.900.000: Πρόσφυγες επίσημα (από τους οποίους 6.700.000 Σύριοι, 2.700.000 Αφγανοί, 2.300.000 Ν. Σουδανοί)

3.500.000: Από τους 70.800.000 αναγκαστικά εκτοπισμένου, οι αιτούντες άσυλο παραμένουν πολύ μικρό ποσοστό, είναι 3.500.000 άτομα. Το 80% των εκτοπισμένων - προσφύγων φιλοξενούνται σε γειτονικές χώρες

Χώρες που υποδέχονται τον μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων

3.700.000 στην Τουρκία
1.500.000 Σύριοι πρόσφυγες στον Λίβανο (συνολικά κάπου 2,7 έως 3 εκατ. πρόσφυγες)
1.400.000 στο Πακιστάν
1.200.000 Ουγκάντα
1.100.000 Σουδάν

Πάνω από 3.700.000 παιδιά πρόσφυγες δεν πηγαίνουν σε σχολείο

Πόσοι είναι οι αφιχθέντες στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια

2019: Μέχρι 6/10/2019 έφτασαν 48.518 άτομα (δια θαλάσσης 38123, από ξηρά 10.395), το 40% παιδιά. Από το Αφγανιστάν προέρχεται το 38% των αφιχθέντων, από τη Συρία το 25,3%, από τη Λ.Δ.Κογκό το 7,8%, και από το Ιράκ το 6,8%, Σομαλία και άλλες χώρες το 13,4%, από την Παλαιστίνη το 5,6% κ.ά.

2018: αφίξεις 50.508 άτομα (δια θαλάσσης 32494, από ξηρά 18.014)

2017: αφίξεις 36.310 άτομα (δια θαλάσσης 29.218, από ξηρά 6.592)

2016: αφίξεις 177.230 άτομα (δια θαλάσσης 173,450 , από ξηρά 3.784)

2015: αφίξεις 861.630 άτομα (δια θαλάσσης 856.723, από ξηρά 4.907)

2014: αφίξεις 43.318 άτομα (δια θαλάσσης 41.038, από ξηρά 2280)

Συμπέρασμα: εκτός από δύο χρονιές, το 2015 και το 2016 που οι αφίξεις ήταν αυξημένες, τα στοιχεία δείχνουν ότι φτάνουν στη χώρα ψάχνοντας για άσυλο κάπου 40-50.000 άτομα ετησίως, περίπου το 0,07% των αναγκαστικά εκτοπισμένων και ποσοστό περίπου 0,14% σε σχέση με τον αριθμό τουριστών που φιλοξενούμε κάθε χρόνο.

Αιτήσεις ασύλου στην Ελλάδα
2013: 4.814
2014: 9.431
2015: 13.187
2016: 51.053
2017: 58.639
2018: 66.966
2019: 41.645

Από τα στοιχεία δεν προκύπτει κάποιος λόγος για ...πανικό, αντιθέτως μας υποχρεώνουν να σκεφτούμε πώς θα οργανωθεί καλύτερα και πιο αποτελεσματικά στη χώρα μας όλο το σύστημα, πρώτη υποδοχή, προσωρινή φιλοξενία, αξιολόγηση αιτήματος ασύλου, υποστηρικτικές υπηρεσίες, κοινωνική και επαγγελματική ένταξη. Και βέβαια, σημαντικό είναι να μην μετατρέπεται ένας προσωρινός χώρος πρώτης υποδοχής όπως αυτοί που υπάρχουν σε Λέσβο, Σάμο, Χίο, Λέρο κ.ά, σε χώρους απάνθρωπης "παγίδευσης" χιλιάδων απελπισμένων. Εικόνες σαν κι αυτές που φτάνουν στα σπίτια των πολιτών μέσω των ΜΜΕ και των social media, σε άλλους προκαλούν αγανάκτηση και σε άλλους φόβο ότι η περιοχής τους θα μετατραπεί σε μια άλλη Μόρια. Όμως η Μόρια δεν είναι και δεν μπορεί να είναι το μοντέλο πρώτης υποδοχής των αναγκαστικά εκτοπισμένων. Είναι το αποτέλεσμα αφενός μιας εντελώς αφελούς προσέγγισης ότι αυτές οι εικόνες θα αποτρέψουν άλλους να έρθουν (και άρα η κατάσταση θα εκτονωθεί από  μόνη της) κι αφετέρου της ανικανότητας της διοίκησης και των πολιτικών να επεξεργαστούν και να υλοποιήσουν στοιχειωδώς μια ολοκληρωμένη πολιτική για το προσφυγικό.

Και όμως, υπάρχουν πάρα πολλά καλά παραδείγματα σε ολόκληρο τον κόσμο που δείχνουν ότι μια οργανωμένη πρώτη υποδοχή, φιλοξενία και κοινωνική ένταξη των προσφύγων μπορεί να είναι προς όφελος και των τοπικών κοινωνιών, όχι μόνο των προσφύγων. Δεν υπάρχει  κανένας λόγος πανικού και αποπροσανατολισμού των κοινωνιών, αντιθέτως διαφορετική προσέγγιση (που βασίζεται σε στοιχεία, δεδομένα) καθώς και σοβαρή οργάνωση χρειαζόμαστε.