O Έλληνας Πρωθυπουργός για τον Τραμπ: «Καμία φορά ο διάβολος παίρνει αποφάσεις για το καλό»!

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ συγχαίρουμε τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον Υπουργό Εξοπλισμών Πάνο Καμένο για το σημαντικό ταξίδι τους στις ΗΠΑ που είχε ως αποτέλεσμα την έξοδο στις αγορές εξοπλιστικών προγραμμάτων ύψους 2,4 δις δολαρίων, την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στις ΗΠΑ (όπως με θαυμασμό τόνισε ο αμερικανός πρόεδρος Ντ  Τραμπ) καθώς και την αύξηση των εξαγωγών ανέργων από την Ελλάδα σε ολόκληρο τον πλανήτη. Καθόλου τυχαία, ο Τράμπ μας ευχαρίστησε γιατί η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα του ΝΑΤΟ (φυσικά μετά τις ΗΠΑ) που δαπανάει ετησίως πάνω από το 2% του ΑΕΠ της για στρατιωτικές δαπάνες. Εξάλλου όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις έκαναν σχετικές «αγορές», με την Ελλάδα να έχει δαπανήσει 250 δις δολάρια την περίοδο 1974-2011. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι «υπεραποδόσεις της οικονομίας» (ακόμα και αν διαπιστώνεται από την ΕΛΣΤΑΤ ύφεση και το 2016) επιβεβαιώνουν ότι μας …περισσεύουν χρήματα, μια και τα τελευταία 2 χρόνια η κυβέρνηση αυξάνει πάλι τις στρατιωτικές δαπάνες, μετά από μια μικρή κάμψη το διάστημα 2011 -2014 λόγω οικονομικής κρίσης.

Παράλληλα, απόλυτα συνεπής με τους πολύχρονους αγώνες του ο κυβερνητικός συνασπισμός ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ- (υπολειμμάτων) Οικολόγων Πράσινων συμφώνησε για την ενίσχυση των επενδύσεων σε εξορύξεις ορυκτών καυσίμων καθώς και στην δημιουργία μιας δεύτερης στρατιωτικής βάσης στην Κρήτη (κι επέκταση της υπάρχουσας στη Σούδα στο πλαίσιο του «έξω οι βάσεις του θανάτου»). Ελπίζουμε ότι ηγέτες του ειρηνικού κινήματος όπως ο υπουργός Πολάκης θα πρωτοστατήσουν στην κατασκευή τους προς όφελος των Κρητικών και της χώρας.

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ επισημαίνουμε ότι ποτέ δεν μας εξέφραζε ένα τυφλός αντιαμερικανισμός που καλλιέργησαν πολλοί (μεταξύ άλλων και οι δυνάμεις που σήμερα διαχειρίζονται τις κρατικές υποθέσεις στη χώρα μας) που σήμερα τους βλέπουμε να οδηγούν σε εναγκαλισμό με έναν από τους χειρότερους εκπροσώπους του πολιτικού κατεστημένου και του συντηρητισμού στις ΗΠΑ. Εμείς θεωρούμε ότι οι η αμερικάνικη κοινωνία και πολιτική δεν είναι ούτε διαβολική ούτε αγγελική, όπως εξάλλου παντού. Οι ΗΠΑ έχουν κατά καιρούς αναδείξει μεγάλα κινήματα όπως αυτά της ισότητας, της οικολογίας, των δικαιωμάτων των εργαζομένων, του φεμινισμού, της προστασίας του κλίματος, του αγώνα ενάντια στον ναζισμό και φασισμό, ενώ άλλες φορές έχουν αναδείξει ρατσιστικές αντιλήψεις και πολιτικές, κυνικές επεμβατικές στρατιωτικές πρακτικές αλλά και αντι-οικολογικές εμμονές.

Δυστυχώς, αυτή την περίοδο την επίσημη πολιτική στις ΗΠΑ εκπροσωπεί ο Τραμπ που αποδομεί – όχι χωρίς αντίσταση - την όποια κοινωνική πολιτική και τάσσεται ολοφάνερα εναντίον του μέλλοντος μας, με τις επιλογές του ενάντια στην προστασία του κλίματος και του περιβάλλοντος και υπέρ των μεγάλων πολυεθνικών εταιριών πετρελαίου και ορυκτών καυσίμων, παραγωγής εξοπλιστικών «προϊόντων», εφαρμόζοντας μια ακραία πολιτική διαχωρισμών και διακρίσεων. Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι «Καμία φορά ο διάβολος παίρνει αποφάσεις για το καλό» για το πρόεδρο Τραμπ ακολουθεί την πιο καταστροφική πολιτική, διαλύει το Obama Care για την υγεία και ενισχύει τις δαπάνες σε πολεμικούς εξοπλισμούς, αποδομεί την πολιτική για το κλίμα και στηρίζει τις εταιρίες πετρελαίου.

Εμείς, οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ βρισκόμαστε με την πλευρά πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων της Αμερικής που εκφράζουν διαφορετικές αξίες, είμαστε μαζί με την αυτοδιοίκηση πολλών περιοχών στις ΗΠΑ που δεσμεύεται στην πράξη για έξοδο από τα ορυκτά καύσιμα, με τα εκατομμύρια των πολιτών και τους φορείς που αγωνίζονται για κοινωνική δικαιοσύνη, για προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Αν υπήρχε μια έξυπνη πολιτική από την ελληνική κυβέρνηση – και δεν ήταν τόσο τυχοδιωκτική - θα μπορούσε να προσελκύσει σημαντικές επενδύσεις που αποσύρονται σήμερα μαζικά από τις επιχειρήσεις που σχετίζονται με τα ορυκτά καύσιμα και τους εξοπλισμούς και στρέφονται σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνες μορφές οικονομίας (disvest). Αυτό το κίνημα που περιλαμβάνει από επιχειρήσεις και πανεπιστήμια μέχρι κοινωνικούς φορείς και εκατομμύρια πολίτες έχει πράγματι αξίες με τις οποίες ταυτιζόμαστε. Προφανώς εμείς δεν ταυτιζόμαστε με τον τυχοδιωκτισμό των ελλήνων κυβερνώντων που από ακραίοι αντι-αμερικανοί, ξαφνικά διαπίστωσαν ότι ταυτίζονται με τις αξίες και τους στόχους που εκφράζει ο Τραμπ.

 

 

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ επισημαίνουμε ότι η πρόσφατη έκθεση για την κατάσταση της κατοικίας και τις πολιτικές για την κοινωνική κατοικία του HOUSING EUROPE  – της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας δημόσιων, δημοτικών και συνεταιριστικών δομών κοινωνικής κατοικίας – επιβεβαιώνουν όσα κατά καιρούς έχουμε επισημάνει ότι ακόμα και σήμερα δεν έχουμε προωθήσει ως χώρα πολιτική και πρακτικές λύσεις για προσβάσιμη, ποιοτική, οικολογική κατοικία για όλους τους πολίτες, ιδιαίτερα για κοινωνική κατοικία υψηλής ενεργειακής απόδοσης. Είναι μια από τις μεγαλύτερες αποτυχίες του συνόλου του πολιτικού συστήματος αλλά και των κοινωνικών φορέων που επικέντρωναν στην αύξηση των εισοδημάτων (ακόμα και με δανεισμό) αντί να επικεντρώνουν στην ενίσχυση των κοινωνικών υποδομών και στην μείωση των ανισοτήτων με διαρθρωτικό τρόπο.

Η απουσία αυτής της σημαντικής πολιτικής έχει ως αποτέλεσμα η χώρα να βιώνει μια από τις χειρότερες οικονομικές-κοινωνικές και δημοσιονομικές κρίσεις, που σχετίζεται (και) με την διαχρονική απουσία πολιτικής για την κατοικία, γεγονός που οδήγησε στην φούσκα του real estate, τον υπερδανεισμό των νοικοκυριών πέρα από τις δυνατότητες τους και την έκρηξη των κόκκινων δανείων.

Οι διαπιστώσεις της έκθεσης του Housing Europe για την κατοικία στην ΕΕ είναι εντυπωσιακές και ισχύουν σε σημαντικό βαθμό και για την Ελλάδα:

  • -Οι δαπάνες για την κατοικία έχουν αυξηθεί δραματικά και είναι το μεγαλύτερο ποσοστό δαπάνης για τα ευρωπαϊκά νοικοκυριά. Η Ελλάδα κατέχει μία από τις υψηλότερες θέσεις στην δυσανάλογη επιβάρυνση των πιο φτωχών.
  • -Οι τιμές για την κατοικία αυξάνουν γρηγορότερα από το εισόδημα στα περισσότερα κράτη μέλη, ενώ η ανισότητα και ο αποκλεισμός από τη βιώσιμη κατοικία έχουν ενισχυθεί.
  • -Υπάρχουν τεράστιες ανισότητες μεταξύ περιοχών στα θέματα της κατοικίας, ενώ έχουν εμφανιστεί πλέον έντονα προβλήματα διαθεσιμότητας κατοικιών σε περιοχές όπου υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες απασχόλησης.
  • -Το επίπεδο κατασκευών κατοικίας είναι σε πολλές περιοχές χαμηλό, με πολλές μεγάλες πόλεις να αντιμετωπίζουν ελλείψεις σε κτίρια κατοικιών, μια τάση που ενισχύθηκε από τα πρόσφατα ρεύματα μετανάστευσης.
  • -Οι πολιτικές για την πρόκληση της κατοικίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, παραμένουν πολύ φτωχές, κάτι που συμβάλλει στην αύξηση των επιπέδων «άστεγων». Μόνο οι πόλεις που βρίσκονται μπροστά σε έντονη κρίση παρουσιάζουν μια αυξημένη κινητικότητα και προσπάθεια για εξεύρεση λύσεων.

Σήμερα η Ελλάδα έχει ένα από τα πιο υψηλά ποσοστά ιδιοκτησίας κατοικιών, 73,9%, στην ΕΕ. Είμαστε από τις λίγες χώρες που δεν αντιμετωπίζει  έλλειψη κτιρίων/κατοικιών (όπως πολλές άλλες χώρες), αντιθέτως υπάρχει πλεόνασμα κατοικιών, που μπορεί να ξεπερνάει και τα 200.000 (ξενοίκιαστα ή απούλητα) κτίρια. Παρόλα αυτά προωθούνται ακόμα μεγάλα σχέδια για κατασκευές χιλιάδων νέων κατοικιών, όπως για παράδειγμα το σχέδιο στο Ελληνικό, που θα ανταγωνίζονται τα εκατοντάδες χιλιάδες αδιάθετα κτίρια.

Το όνειρο των περισσότερων ελλήνων για ιδιοκτησία ενός ή και περισσότερων κατοικιών, σήμερα έχει μετατραπεί σε εφιάλτη και για τα νοικοκυριά και για την οικονομία, συμβάλλοντας στην έκρηξη των «κόκκινων δανείων» αλλά και στην ενίσχυση των τραπεζών με δημόσιο χρήμα ύψους πολλών δεκάδων δις ευρώ που έκαναν πιο οξεία την δημοσιονομική κρίση και το δημόσιο χρέος.

Όπως τονίζει και η έκθεση του SOCIAL  HOUSING, η Ελλάδα είναι η μόνη, μάλλον, χώρα στην ΕΕ που δεν έχει κάποια ενεργή πολιτική για την κοινωνική κατοικία που θα μείωνε τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νοικοκυριά, παρά το γεγονός ότι υπήρξε το 2015 ένα κάποιο σχέδιο, ενώ ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας διαλύθηκε, χωρίς να δημιουργηθεί στη θέση του κάτι άλλο.

Και η σημερινή κυβέρνηση συνεχίζει να επιμένει σε αναποτελεσματικές πολιτικές επιδομάτων για τα ενοίκια που πληρώνουν τα νοικοκυριά, χωρίς με αυτόν τον τρόπο να επιλύονται βασικά κοινωνικά προβλήματα. Από την άλλη, δεν διατίθενται πόροι για ενεργή πολιτική αντιμετώπισης του προβλήματος με καινοτόμες πρακτικές δημιουργίας κοινωνικής κατοικίας αξιοποιώντας πλέον το αδιάθετο κτιριακό απόθεμα, ιδιαίτερα ξεκινώντας από τις προς πλειστηριασμό μεγάλες ιδιοκτησίες και ενισχύοντας την δυνατότητα συνεργατικών σχημάτων (που πιθανά θα περιλάμβαναν και τους πρώην ιδιοκτήτες) να έχουν προτεραιότητα στην αξιοποίηση κατασχεθέντων από τις τράπεζες κατοικιών. Μια τέτοια πολιτική θα έπρεπε να συνδυάζεται με εκτεταμένα προγράμματα– αξιοποιώντας υπάρχοντες ευρωπαϊκούς πόρους από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Συνοχής –ενίσχυσης της ενεργειακής αποδοτικότητας των κτιρίων (ιδιόκτητων και ενοικιαζόμενων) που κατοικούνται από νοικοκυριά που βιώνουν την ενεργειακή φτώχεια.

Η μείωση της δαπάνης για ενοίκιο κατοικίας και για προμήθεια ενέργειας θα συνέβαλε στην μείωση της φτώχειας, στην αύξηση της ποιότητας ζωής των νοικοκυριών, στην ανακατανομή των δημόσιων και ιδιωτικών δαπανών προς όφελος της κοινωνικής συνοχής, στην αναζωογόνηση της πραγματικής οικονομίας καθώς και στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Όπως έχουν αποδείξει πολλές έρευνες σε ευρωπαϊκό και ελληνικό επίπεδο, η μείωση των δαπανών για ενέργεια και ενοίκια θα συνέβαλε και στην μείωση των «κόκκινων δανείων», των επισφαλειών των τραπεζών και στην δημοσιονομική εξυγίανση της χώρας.

Μια τέτοια πολιτική απαιτεί όμως νέες πολιτικές, νέες ιδέες στην πολιτική σκέψη, μετακίνηση από τις παθητικές πολιτικές και τις λογικές επιδομάτων (που συντηρούν τα κοινωνικά προβλήματα), προς κοινωνικές πολιτικές που αντιμετωπίζουν πραγματικά το πρόβλημα, που κινητοποιούν τις κοινωνικές δυνάμεις για να συμμετάσχουν στην επίλυση της κρίσης. Γι αυτό χρειαζόμαστε ως χώρα και ως κοινωνία βαθιές πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές που θα προωθήσουν νέες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που σήμερα δεν είναι στο προσκήνιο. Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ για αυτό το είδος πολιτικής ενδιαφερόμαστε, σε αντίθεση με το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα που αδιαφορεί για τα ουσιαστικά προβλήματα της κοινωνίας.

 

 
Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ αντιμετωπίζουν με ανάμεικτα συναισθήματα τα αποτελέσματα των γερμανικών εκλογών. Η κυβέρνηση που θα σχηματιστεί και κυρίως το πρόγραμμα που θα ακολουθήσει θα επηρεάσει δραματικά την ευρωπαϊκή πορεία αλλά και σε κάποιο βαθμό τις εξελίξεις και στη χώρα μας. Η καγκελάριος Αγ. Μέρκελ επανεκλέγεται αλλά η πτώση και του δικού της κόμματος και των σοσιαλδημοκρατών είναι μεγάλη.
 

Χαιρετίζουμε την, κάτω από τις συγκεκριμένες περιστάσεις, και σε αντίθεση με τις «προβλέψεις» για κακή απόδοση, μικρή αλλά κρίσιμη άνοδο των Πράσινων. Αυτό αποδεικνύει ότι οι Πράσινοι και οι πράσινες πολιτικές έχουν ριζώσει στη Γερμανική κοινωνία και η ψήφος προς τους Πράσινους δεν είναι ευκαιριακή αλλά μια συνειδητή επιλογή που βασίζεται (και) σε αξίες. Δεν είναι τυχαίο ότι οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ είναι η μόνη δύναμη που είχε την πιο μικρή διαρροή ψηφοφόρων προς τους ακροδεξιούς, σε μια εκλογική διαδικασία που παρατηρήθηκαν τεράστιες μετακινήσεις ψηφοφόρων.

Δυστυχώς εισέρχονται στο ομοσπονδιακό κοινοβούλιο οι ακροδεξιοί της “Εναλλακτικής για τη Γερμανία-AfD” (οι Πράσινοι μιλάνε για νεοναζί AfD). Η επάνοδος στην Bundestag των Φιλελευθέρων με συνθηματολογία όμως αντιευρωπαϊκή και αντιμεταναστευτική προκαλεί επίσης προβληματισμό.

Οι έρευνες δείχνουν πολύ μεγάλες μετακινήσεις κυρίως από το κόμμα της Μέρκελ προς τους Φιλελεύθερους και την Εναλλακτική για τη Γερμανία, αλλά και γενικότερα μεγάλη κινητικότητα μεταξύ των κομμάτων. Κερδισμένοι από την μείωση της δύναμης των σοσιαλδημοκρατών είναι κυρίως οι Πράσινοι και η Αριστερά. Εντυπωσιακοί είναι οι αριθμοί που δείχνουν τις μετακινήσεις ψηφοφόρων προς την ακροδεξιά από τους χριστιανοδημοκράτες CDU/CSU (1.070.000 ψηφοφόροι), από τους Σοσιαλδημοκράτες (500.000) αλλά και από την αριστερά (430.000) σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε το ARD/Infratest dimap. Οι Πράσινοι είχαν τις λιγότερες μετακινήσεις προς τους ακροδεξιούς της AfD (40.000), ενώ είχαν τα περισσότερα κέρδη από τους Σοσιαλδημοκράτες (+400.000).

Με δεδομένο ότι οι Σοσιαλδημοκράτες αποφασίζουν να μείνουν στην αντιπολίτευση και να μην συμμετάσχουν σε συζητήσεις για σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας με το CDU/CSU, έχει ανοίξει η συζήτηση για συμμετοχή των Πρασίνων σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με τους χριστιανοδημοκράτες και τους φιλελεύθερους. Μια καθόλου εύκολη συζήτηση για τους πράσινους μια και οι διαφορές μεταξύ των 3 κομμάτων είναι πολύ μεγάλες (ιδιαίτερα στα οικονομικά, μεταναστευτικό/προσφυγικό κι ευρωπαϊκά).

 Ο σχηματισμός κυβέρνησης δεν θα είναι εύκολος και θα διαρκέσει αρκετούς μήνες, λαμβάνοντας υπόψη ότι στη Γερμανία οι κυβερνήσεις συνεργασίας προϋποθέτουν αναλυτική συμφωνία για την πολιτική που θα ακολουθηθεί σε όλους τους τομείς.

Οι Πράσινοι στην ανακοίνωσή τους σχετικά με τα αποτελέσματα των εκλογών επιβεβαίωσαν ότι οι συνομιλίες θα είναι δύσκολες και οι ίδιοι θα επιμείνουν στους δύο πυλώνες των θέσεων τους, δηλαδή το περιβάλλον/κλίμα/ενέργεια και η κοινωνική δικαιοσύνη/κοινωνική συνοχή καθώς και στην αντιμετώπιση της ακροδεξιάς.  Είναι σημαντικό και στη Γερμανία και σε όλες τις άλλες χώρες να αντιμετωπιστούν όχι μόνο πολιτικά αλλά και κοινωνικό-οικονομικά όσα οδηγούν σε άνθιση των ρατσιστικών, ακροδεξιών και νεοναζιστικών δυνάμεων, μεταξύ άλλων η αβεβαιότητα και οι ανισότητες που υπάρχουν σε κοινωνικό επίπεδο. Η ενίσχυση των πολιτικών κοινωνικής συνοχής, κοινωνικής δικαιοσύνης στο εσωτερικό των κοινωνιών ώστε να μειωθεί το χάσμα που υπάρχει πλέον καθώς και ολοκληρωμένες πολιτικές κοινωνικής ένταξης των προσφύγων και μεταναστών πρέπει να είναι στο κέντρο των νέων πολιτικών όχι μόνο στη Γερμανία και σε άλλες χώρες (και την δική μας) αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Ελπίζουμε κι ευχόμαστε σε κάθε περίπτωση, ανεξαρτήτως της επιλογής τους ως προς την συμμετοχή ή όχι σε κυβέρνησης συνεργασίας, οι Πράσινοι να δώσουν μια τέτοια ώθηση σε μια τέτοια πολιτική