ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ: Λόγω κλιματικής αλλαγής κανονικότητα τα ακραία καιρικά φαινόμενα
Παγκόσμια Τράπεζα: Η κλιματική αλλαγή είναι πλέον πραγματικότητα
ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ: Να βάλουμε φρένο στην αλλαγή του κλίματος
«Η κλιματική αλλαγή είναι πλέον πραγματικότητα, και καθώς ο πλανήτης υπερθερμαίνεται, κύματα καύσωνα κι άλλα ακραία καιρικά που μέχρι τώρα συνέβαιναν πολύ σπάνια θα είναι «η νέα κανονικότητα του κλίματος», δημιουργώντας έναν κόσμο αυξημένων κινδύνων και αστάθειας» διαπιστώνει και η νέα, 3η κατά σειρά, έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας για την κλιματική αλλαγή «Κατεβάστε τη Θερμοκρασία» [1]. Η έκθεση εξετάζει της επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην αγροτική παραγωγή, στο υδατικό ισοζύγιο, στις υπηρεσίες οικοσυστήματος και στις ακτές σε Λατινική Αμερική, Καραϊβική, Μέση Ανατολή, Βόρεια Αφρική, Βαλκάνια και Κεντρική Ασία. «Επιβεβαιώνονται οι προηγούμενες εκτιμήσεις των επιστημόνων αναφορικά με τις αρνητικές επιπτώσεις των καταχρήσεων των βιομηχανικών οικονομιών του παρελθόντος, γεγονός που θα επιφέρει υπερθέρμανση της ατμόσφαιρας στις δυο επόμενες δεκαετίες, με αποτέλεσμα να επηρεαστούν οι πιο ευάλωτες ομάδες του παγκόσμιου πληθυσμού». Τα αποτελέσματα των κλιματικών αλλαγών γίνονται πλέον αισθητά σε διάφορους πληθυσμούς ανά τον κόσμο, στις σοδειές τους και στις ακτές – όπως το τελευταίο διάστημα σε περιοχές της Μεσογείου-, παρ’ όλα αυτά η έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας επισημαίνει ότι «οι αρνητικές επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών μπορούν ακόμη να αποφευχθούν αν καταφέρουμε να συγκρατήσουμε τα επίπεδα αύξησης της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη κάτω από τους 2°C».
Ο Νίκος Χρυσόγελος, συν-επικεφαλής των «ΠΡΑΣΙΝΩΝ - Αλληλεγγύη» δήλωσε: «Η προστασία του κλίματος είναι εφικτή μόνο αν υπάρξει, το αργότερο στην Παγκόσμια Συνδιάσκεψη για το Κλίμα, τον Δεκέμβριο 2015, στο Παρίσι, μια φιλόδοξη και δεσμευτική συμφωνία για έξοδο από τα ορυκτά καύσιμα και μαζική στροφή των επενδύσεων σε καθαρότερα μέσα μαζικής μεταφοράς, καθαρότερη ενέργεια, εξοικονόμηση ενέργειας, ενεργειακά αποτελεσματικά κτίρια και συσκευές. Η πρόκληση είναι μπροστά μας, είτε θα δράσουμε έστω στο δώδεκα και πέντε, για να συγκρατήσουμε την κλιματική αλλαγή είτε θα εγκαταλειφθούμε σε μια πορεία που θα αλλάξει την ζωή πάνω στον πλανήτη, - τουλάχιστον όπως την ξέραμε μέχρι σήμερα - μέσα στον αιώνα που διανύουμε. Όπως τονίζει και ο RachelKyte, αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας και Ειδικός Απεσταλμένος για την Κλιματική Αλλαγή, η αλληλένδετη σχέση μεταξύ μιας βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης και κλιματικής προστασίας μπορεί να γίνει εφικτή μόνο με την ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών».
Η Ελεάνα Ζιάκου, υπεύθυνη των «ΠΡΑΣΙΝΩΝ - Αλληλεγγύη» για θέματα ενέργειας-κλίματος δήλωσε: «Όταν ο JimKongKim, πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, ενός οικονομικού και όχι οικολογικού οργανισμού, δηλώνει ότι η μεγάλη συχνότητα θερμοκρασιών ρεκόρ, η αύξηση της έντασης των βροχοπτώσεων σε μερικά μέρη και η αυξανόμενη ξηρασία σε περιοχές όπως αυτή της Μεσογείου επιδεινώνουν το φαινόμενο της φτώχειας, διευκολύνοντας τον κατακερματισμό του τρόπου διαβίωσης εκατομμυρίων ανθρώπων, τότε πρέπει να ανησυχούμε σοβαρά. Ήδη η Παγκόσμια Τράπεζα επισημαίνει ότι αυξάνονται οι απαιτήσεις σε οικονομικούς πόρους για προσαρμογή των πληθυσμών στις νέες κλιματικές συνθήκες. Το δίλημμα είναι σαφές: είτε θα επενδύσουμε στην οικολογική και κοινωνική καινοτομία και στην έξοδο από το πετρέλαιο, το κάρβουνο, τον λιγνίτη και την πυρηνική ενέργεια για να σώσουμε την ανθρωπότητα ή θα μένουμε προσκολλημένοι στα ορυκτά καύσιμα βλέποντας τον πλανήτη να ψήνεται και τις ανθρώπινες κοινότητες να πλήττονται από ακραία καιρικά φαινόμενα με μεγαλύτερη συχνότητα, όπως τώρα στην Ιταλία και Γαλλία, στο Μαρόκο και σε άλλες περιοχές»
Τα βασικά ευρήματα της έκθεσης σε τέσσερεις περιοχές:
Λατινική Αμερική και Καραϊβική: Οι ακραίες θερμοκρασίες και η αλλαγή του μοντέλου βροχοπτώσεων θα επιφέρει αρνητικές συνέπειες στην αγροτική παραγωγή, στο υδατικό ισοζύγιο και στη βιοποικιλότητα. Αν στην Βραζιλία δεν γίνουν οι απαραίτητες προσαρμογές, η παραγωγή των καλλιεργειών θα μειωθεί στο 70% για την σόγια και στο 50% για το σιτάρι με αύξηση της μέσης θερμοκρασίας κατά 2°Cέως το 2050. Πιο όξινοι ωκεανοί, αύξηση της στάθμης των θαλασσών, τροπικοί κυκλώνες και αλλαγές θερμοκρασίας θα επηρεάσουν των βιοπορισμό των πολιτών, τις ακτές, τον τουρισμό, την υγεία, την τροφή και το νερό, ειδικότερα στην Καραϊβική. Το λιώσιμο των πάγων θα απειλήσει τις πόλεις των Άνδεων.
Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική: Η αύξηση των ζεστών ρευμάτων σε συνδυασμό με τις αυξημένες θερμοκρασίες θα επιδεινώσει το πρόβλημα της έλλειψης νερού, επιφέροντας τεράστιες συνέπειες στην ανθρώπινη κατανάλωση και στην περιφερειακή ασφάλεια. Σε Ιορδανία, Αίγυπτο και Λιβύη, η παραγωγή καλλιεργειών προβλέπεται να μειωθεί στο 30% με αύξηση της μέσης θερμοκρασίας κατά 1,5 εως 2°C μέχρι το 2050.
Δυτικά Βαλκάνια και Κεντρική Ασία: Η μειωμένη διαθεσιμότητα νερού σε μερικά μέρη αποτελεί έναν πραγματικό κίνδυνο με αύξηση της μέσης θερμοκρασίας προς τους 4°C. Το λιώσιμο των πάγων στην Κεντρική Ασία και η αλλαγή των εποχών των πλημμυρών θα οδηγήσει στην μείωση των αποθεμάτων νερού τους καλοκαιρινούς μήνες και σε αυξανόμενους κινδύνους καταστροφικών πλημμυρών. Όσον αφορά στα Βαλκάνια, η ξηρασία θα επηρεάσει τις καλλιέργειες, την υγεία και την παραγωγή ενέργειας. Στην ΠΓΔΜ οι απώλειες από τις καλλιέργειες προβλέπονται πάνω από το 50% για τον αραβόσιτο, το σιτάρι, τα λαχανικά και τα αμπέλια με αύξηση μέσης θερμοκρασίας κατά 2°Cέως το 2050. Στη Βόρεια Ρωσία, o μαρασμός των δασών και το λιώσιμο του μόνιμου στρώματος του πάγου απειλεί να πυροδοτήσει μεγαλύτερη αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας, λόγω της απελευθέρωσης στην ατμόσφαιρα αερίων όπως το μεθάνιο και το αποθηκευμένο διοξείδιο του άνθρακα.
[1] http://www.worldbank.org/en/topic/climatechange/publication/turn-down-the-heat
Μια δημοκρατία πρέπει να μπορεί να διορθώσει τα λάθη της
Καλούμε άμεσα την κυβέρνηση να σεβαστεί τα δικαιώματα του νεαρού κρατούμενου Νίκου Ρωμανού
Το δικαίωμα στη μόρφωση των κρατουμένων είναι θεμελιώδες [1], [2] κι αναφαίρετο και απαιτείται ο πλήρης σεβασμός του από τις αρμόδιες αρχές. ToΆρθρο 4 του Σωφρονιστικού Κώδικα αναφέρει: «1. Κατά την έκτιση της ποινής δεν περιορίζεται κανένα άλλο ατομικό δικαίωμα των κρατουμένων εκτός από το δικαίωμα στην προσωπική ελευθερία. 2. Οι κρατούμενοι δεν εμποδίζονται λόγω της κράτησής τους στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους και την άσκηση των δικαιωμάτων που τους αναγνωρίζει ο νόμος, αυτοπροσώπως ή με αντιπρόσωπο». Άλλωστε, η εκπαιδευτική διαδικασία αποτελεί βασική συνιστώσα της πρόνοιας για κοινωνική επανένταξη των κρατουμένων. Πολύ περισσότερο που αφορά σε άτομα μιας γενιάς που φορτώθηκε πολλά χρέη και βάρη, χωρίς να ευθύνεται για αυτά.
Τον Δεκέμβριο του 2008 μια ολόκληρη γενιά σοκαρίστηκε από την εκτέλεση ενός 15χρονου από έναν «ειδικό φρουρό». Δεν ήταν μόνο ο Νίκος Ρωμανός που είδε με τρόμο τον φίλο του, δίπλα του, να ξεψυχάει από την σφαίρα ενός ανθρώπου που υποτίθεται ότι ήταν φρουρός της ασφάλειας των πολιτών, αλλά και πολλοί συνομήλικοι του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, του παιδιού που αποτελεί σύμβολο μιας ολόκληρης γενιάς πια.
Ο ηθικός αυτουργός για την στροφή κάποιων νέων στη βία και την τρομοκρατία είμαστε όλοι, κυρίως βέβαια αυτοί που κυριάρχησαν στην πολιτική, στις θέσεις «ευθύνης», στα ΜΜΕ. Η κυβέρνηση, τα πολιτικά κόμματα, οι κοινωνικοί φορείς ευθύνονται, ευθυνόμαστε, γιατί αφήσαμε στην πραγματικότητα αυτή τη γενιά μόνη της, σοκαρισμένη από την εν ψυχρώ δολοφονία και με ενισχυμένη την αποστροφή της για το «σύστημα», την αδικία που κυριαρχεί, τις ανισότητες, με εμπεδωμένη πια – και ενισχυμένη από όσα ακολούθησαν μέχρι σήμερα – την αίσθηση ότι «δεν υπάρχει μέλλον για τους νέους». Αντί να υπάρξει πολύπλευρη υποστήριξη σε αυτή την γενιά, ιδιαίτερα σε άτομα όπως ο Νίκος Ρωμανός που έζησαν από κοντά τα γεγονότα, η πολιτεία, η υπεύθυνη υποτίθεται πολιτεία, συνεχίζει να διαπράττει ακόμα και σήμερα εγκληματικά λάθη.
Οι «ΠΡΑΣΙΝΟΙ-Αλληλεγγύη» είμαστε ενάντια στη βία, από όπου κι αν προέρχεται, όποια δικαιολογία κι αν χρησιμοποιείται. Η κοινωνική εγρήγορση και η ατομική ευθύνη απέναντι στις αδικίες είναι, όμως, κάτι που πρέπει να μας απασχολεί όλους μας. Η θέση μας στο θέμα της βίας είναι ξεκάθαρη, η βία ΔΕΝ μπορεί να κάνει καλύτερη την κοινωνία, να βαθύνει την δημοκρατία και να οδηγήσει σε κοινωνική δικαιοσύνη. Η ιστορία έχει αποδείξει ακριβώς το αντίθετο. Μπορούμε, παράλληλα, να αντιληφθούμε ότι η διαφορά μιας δημοκρατίας από ένα αυταρχικό κράτος είναι ότι η δημοκρατία δείχνει το δρόμο της μεταμέλειας, μπορεί να συγχωράει, δεν εκδικείται, και δημιουργεί – ή πρέπει να δημιουργεί – τις προϋποθέσεις ώστε να διορθώνονται τα λάθη είτε της πολιτείας είτε ατόμων, ακόμα και αυτών που μπορεί να στράφηκαν στη βία. Προφανώς δεν συμφωνούμε με όσα φέρεται να έχει κάνει ο Νίκος Ρωμανός και άλλοι νέοι «επιδιώκοντας να αλλάξουν τον κόσμο». Αλλά πώς θα σβηστεί από την μνήμη αυτής της γενιάς η σκηνή με την σφαίρα που καρφώθηκε στον Γρηγορόπουλο; Με την καταστολή ή μέσα από μια ειλικρινή κριτική και αυτοκριτική και βαθιές αλλαγές που θα οδηγήσουν σε επανα-συμφιλίωση; Οι «ΠΡΑΣΙΝΟΙ-Αλληλεγγύη» είμαστε πεισμένοι πως χρειάζεται να γίνει μια διερεύνηση και αναγνώριση των αιτιών που οδήγησαν νέους ανθρώπους να χρησιμοποιήσουν μέσα βίας για να χτίσουν το μέλλον τους – το μέλλον τους σε ένα σαθρό και ανάξιο σύστημα. Πάντως, είναι διαφορετικές οι επιδιώξεις αυτών των νέων σήμερα σε σχέση με το χθες, το παρελθόν. Χθες ήταν η βία, ενώ σήμερα είναι η παιδεία.
Οι «ΠΡΑΣΙΝΟΙ-Αλληλεγγύη» είμαστε πεισμένοι ότι σήμερα, περισσότερο από ποτέ, χρειαζόμαστε μια επανα-συμφιλίωση που θα προκύψει μέσα από μια ευρεία συμφωνία για βαθιές αλλά δίκαιες κοινωνικές, πολιτικές και δημοκρατικές αλλαγές. Έτσι μόνοι θα μαραθεί και η πίστη στη βία «ως μέσο κοινωνικής αλλαγής».
Δυστυχώς, η κυβέρνηση δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι ο αυταρχισμός δεν προσφέρει λύσεις. Αρνήθηκε να ικανοποιήσει το νόμιμο αίτημα για πρόσβαση στην εκπαίδευση, του επί 24 ημέρες απεργού πείνας, Νίκου Ρωμανού. Όμως θα έπρεπε να επιδιώκει κι άλλοι νέοι κρατούμενοι να αποκτήσουν πρόσβαση στην εκπαίδευση και έτσι σε διαδικασίες κοινωνικής επανένταξης. Είναι υποχρέωση ενός κοινωνικού κράτους να προσφέρει την καλύτερη ποιότητα παιδείας, σε όλα τα επίπεδα, ακόμα και σε καταδικασμένους, ειδικά όταν ζητείται τόσο έντονα. Η δικαιολογία που χρησιμοποιείται για στέρηση του δικαιώματος λόγω «κινδύνου οργάνωσης τρομοκρατικής δράσης» σε περίπτωση που του δοθεί «εκπαιδευτική άδεια» είναι άστοχη, αφού υπάρχουν πολλά παραδείγματα παραβατικών πράξεων που οργανώνονται από ανθρώπους που παραμένουν έγκλειστοι σε σωφρονιστικά ιδρύματα. Δεν είναι δα και τόσο τρομερό να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση και η εξουσία με ευαισθησία αυτά τα 20χρονα παιδιά.
Οι «ΠΡΑΣΙΝΟΙ – Αλληλεγγύη» συμπαραστεκόμαστε στους νεαρούς κρατουμένους – απεργούς πείνας που διαμαρτύρονται για την περιορισμένη εφαρμογή των «εκπαιδευτικών αδειών», επισημαίνοντας, ότι οι εν λόγω κρατούμενοι αποτελούν, παράλληλα, τα θύματα του νέου σωφρονιστικού νόμου και ενός γενικότερου εκδικητικού «σωφρονιστικού» συστήματος. Η «δημοκρατική νομιμοποίηση» της κυβέρνησης δεν μπορεί να ταυτίζεται με την «επιβολή της τάξης», συντηρώντας ένα καθεστώς αναλγησίας και καταστολής. Πρόκειται σε τελευταία ανάλυση για τα παιδιά μας, και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.
Οι «ΠΡΑΣΙΝΟΙ – Αλληλεγγύη» ζητάμε - μαζί με την άμεση άρση των απαγορεύσεων εκπαιδευτικής άδειας για το Νίκο Ρωμανό και άλλους νεαρούς κρατούμενους - την συνολική επανεξέταση της κατάστασης στις ελληνικές φυλακές και του σωφρονιστικού συστήματος ώστε να λειτουργεί αυτό στην κατεύθυνση της επανένταξης στην κοινωνία.
[1] http://www.greeklaws.com/pubs/uploads/2038.pdf
ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ: ΕΞΑΛΕΙΨΗ AIDS ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2030
Με αφορμή την παγκόσμια μέρα κατά του AIDS
Εκπαίδευση-κατάλληλες συνθήκες εργασίας-ενεργοποίηση πόλεων για εξάλειψη του AIDS
Παγκόσμια Μέρα κατά του Aids η 1η Δεκεμβρίου και το βασικό μήνυμα είναι ότι για να είναι αποτελεσματική η προσπάθεια εξάλειψης του AIDS μέχρι το 2030 απαιτούνται σημαντικές αλλαγές σε καθημερινό αλλά και σε πολιτικό επίπεδο.
Το γεγονός ότι 35.000.000 άτομα ζουν με τον ιό HIV που προκαλεί το AIDS, αλλά μόνο 19.000.000 το γνωρίζουν έχει πολλές συνέπειες σε κοινωνικό, υγειονομικό και ανθρωπιστικό επίπεδο παγκοσμίως.
Όπως δήλωσε και ο εκπρόσωπος του UNAIDS, με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα κατά του AIDS: «Έχουμε τα εργαλεία, τη γνώση και την εμπειρία να τερματίσουμε το AIDS. Αλλά αυτό που θα καθορίσει την πρόοδό μας είναι το πώς θα χειριστούμε θέματα όπως ο στιγματισμός, ο κοινωνικός αποκλεισμός και η αδικία».
Ο Νίκος Χρυσόγελος, συν-επικεφαλής των «ΠΡΑΣΙΝΩΝ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ», δήλωσε: «Περισσότερο από ποτέ χρειαζόμαστε όχι υποσχέσεις και μεγάλα λόγια για αντιμετώπιση του AIDS αλλά υλοποίηση εκείνων των πολιτικών που αποδεικνύεται, μέσα από την ανταλλαγή καλών πρακτικών, ότι μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα. Η επίτευξη του στόχου για εξάλειψη του AIDS μέχρι το 2030 απαιτεί κατάλληλη εκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα και όχι εφησυχασμό, αντιμετώπιση του στιγματισμού και της περιθωριοποίησης, ένταξη όλων των κοινωνικών ομάδων στην προσπάθεια αντί για αποκλεισμούς και διαπόμπευση, πρόσβαση όλων στις εξετάσεις για HIV και στις υγειονομικές υπηρεσίες, κατάλληλη εργασία και συνθήκες εργασίας ώστε να μην φοβούνται όσοι έχουν προσβληθεί από τον ιό ότι θα χάσουν και την εργασία τους αν γνωστοποιήσουν το πρόβλημά τους. Χρειάζεται όχι μόνο καλύτερη κατανόηση των ιατρικών διαστάσεων του AIDS αλλά και των κοινωνικών αλλαγών που απαιτούνται για να έχει επιτυχία ο αγώνας για εξάλειψή του. Πόλεις κι αυτοδιοίκηση μπορούν να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην όλη προσπάθεια, γιατί ξέρουν καλύτερα από όλους πώς μπορούν να αντιμετωπίσουν τα θέματα στιγματισμού και κοινωνικού αποκλεισμού».
Ο Στράτος Τσελάς, εκπρόσωπος των «ΠΡΑΣΙΝΩΝ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» για θέματα υγείας, δήλωσε: «Περισσότερες πόλεις πρέπει να συμμετάσχουν στην πρωτοβουλία Δημάρχων, εκπροσώπων πόλεων και ατόμων που ζουν με τον ιό HIV που συμφώνησαν στην συνδιάσκεψή τους, στο Παρίσι, στις 1/12/2014, για μια νέα καινοτόμα πρωτοβουλία για τερματισμό της επιδημίας του AIDS στις πόλεις. Η συνεργασία των πόλεων επιδιώκει να θέσει στο κέντρο της πρωτοβουλίας τους ανθρώπους, τις κοινότητες, τις καινοτόμες πρακτικές και τους αξιωματούχους των δημόσιων υπηρεσιών υγείας. Επιδιώκει να υπάρξουν δεσμεύσεις για να επιτευχθούν οι στόχοι των Ηνωμένων Εθνών για το AIDS (UNAIDS) 90-90-90 μέχρι το 2020 - κάτι που θα έχει ως αποτέλεσμα το 90% των ανθρώπων που ζουν με τον ιό HIVνα γνωρίζουν την κατάστασή τους, το 90% των ανθρώπων να γνωρίζουν ότι είναι οροθετικοί ώστε να συμμετέχουν στην αντιρετροϊκή θεραπεία και το 90% των ατόμων να γνωρίζουν ότι είναι σε καταστολή του ιικού φορτίου - διατηρώντας τα άτομα υγιή και μειώνοντας τον κίνδυνο μετάδοσης του ιού HIV. Αν πετύχει η πρωτοβουλία των πόλεων, μπορεί να αναδείξει νέες καινοτόμες προσεγγίσεις για αντιμετώπιση κι άλλων προκλήσεων σε θέματα υγείας, όπως είναι η φυματίωση. Σημαντική όμως είναι και η πρωτοβουλία της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO) για τερματισμό των διακρίσεων στην εργασία που σχετίζονται με τον HIV και η προώθηση εθελοντικών δωρεά εξετάσεων και συμβουλευτικής στους χώρους εργασίας».
