Ευχαριστώ, δεν θα ήθελα να είμαι πλέον στην "Επιτροπή Διαλόγου"
Επιστολή μου στις 28/12/2014 προς την Επιτροπή Διαλόγου και το ΠΟΤΑΜΙ για παραίτησή μου από την Επιτροπή
Αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι
Σας εύχομαι καλή χρονιά. Το 2015 να είναι μια χρόνια κατά την οποία θα δείτε τις καλύτερες επιθυμίες σας να πραγματοποιούνται. Ας ελπίσουμε, επίσης, να δούμε αλλαγές στην πολιτική, στην κοινωνία και την καθημερινότητα που να εκφράζουν τις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, της οικολογικής σοφίας και της συμμετοχικής δημοκρατίας.
Θα ήθελα, με αφορμή το πέρασμα στη νέα χρονιά, να ενημερώσω για την απόφασή μου να αποχωρήσω από την Επιτροπή Διαλόγου που συγκροτήθηκε με πρωτοβουλία του ΠΟΤΑΜΙΟΥ. Ευχαριστώ για την ευκαιρία που είχα να μιλήσω στις 21/9/2014 στην δημόσια εκδήλωση αλλά δεν βρίσκω τον λόγο να παραμένω πλέον στην επιτροπή αφού η παραμονή μου δεν θα είχε σχέση με αυτά που πίστεψα ότι θα έκανε όταν δέχθηκα να συμμετάσχω.
Όταν μου τηλεφώνησε ο Σταύρος Θεοδωράκης για να συμμετάσχω στην Επιτροπή Διαλόγου απάντησα θετικά υπό δύο προϋποθέσεις, για να είναι ξεκάθαρη η δική μου θέση:
- ότι δεν είμαι μέλος του ΠΟΤΑΜΙΟΥ και κατά συνέπεια θα συμμετείχα μόνο αν ήταν ξεκάθαρο ότι η Επιτροπή δεν θα ήταν ένα στενά κομματικό εργαλείο,
- ότι θα συμμετείχα στην Επιτροπή όχι ως ένα βήμα για να γίνω μέλος του ΠΟΤΑΜΙΟΥ αλλά για να συμβάλλω σε ένα πολιτικό διάλογο μεταξύ προσώπων και διαφορετικών πολιτικών δυνάμεων, μια και η απουσία ουσιαστικού πολιτικού διαλόγου είναι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της χώρας.
Στις αρχές Σεπτεμβρίου διευκρίνισα εκ νέου αυτές τις προϋποθέσεις, ενόψει της εκδήλωσης της 21/9/2014, ώστε να μην υπάρχει παρανόηση για τον ρόλο της Επιτροπής, πολύ περισσότερο που υπήρξαν κάποια δημοσιεύματα που ανέφεραν ότι «η Επιτροπή θα προετοίμαζε το πρόγραμμα του ΠΟΤΑΜΙΟΥ». Έγραψα τότε, μεταξύ άλλων: «Με ενδιαφέρει η συμμετοχή σε μια Επιτροπή Διαλόγου - και απάντησα θετικά στην πρόσκληση του Σταύρου -γιατί με ενδιαφέρει ένας ουσιαστικός κι ευρύτερος πολιτικός διάλογος, αλλά δεν επιδιώκω να γίνω μέλος τουΠΟΤΑΜΙΟΥ».
Συμπλήρωνα μάλιστα: «Η εμπειρία μου στο ευρωκοινοβούλιο επιβεβαίωσε ότι τα ελληνικά πολιτικά κόμματα αλλά και η κοινωνία είναι πολύ μακριά από πολιτικές αλλά και γνώσεις που μπορούν να επιλύσουν τα σημερινά προβλήματα. Επομένως πρέπει να συζητήσουμε ευρύτερα στην κοινωνία και μεταξύ πολιτικών χώρων για τις λύσεις που υπάρχουν αλλά που σχεδόν κανείς δεν προωθεί. Ευχαρίστως, λοιπόν, να συμμετάσχω σε μια διαδικασία πολιτικού διαλόγου ακόμα και με απόψεις που μπορεί να έχω κατ' αρχάς διαφωνίες ή να μην ξέρω ποιες είναι ή που είναι προς διαμόρφωση, αυτή είναι η πολιτική κουλτούρα μου. Δεν θα ήθελα, όμως, να συμμετάσχω σε μια διαδικασία που αποσκοπεί στην διαμόρφωση εκλογικού προγράμματος όπου εγώ απλώς θα έχω προσθέσει μια φράση σε αυτό αλλά μπορεί το τελικό αποτέλεσμα - πρόγραμμα να μην με εκφράζει αλλά να φαίνομαι ως ένας από τους συντάκτες. Δεν θα ήθελα να είναι το όνομά μου σε μια επιτροπή διαμόρφωσης τελικά εκλογικού προγράμματος χωρίς αυτό να είναι ξεκάθαρο από την αρχή και να το έχω επιλέξει και χωρίς να υπάρχει προηγουμένως συμφωνία σε βασικές πολιτικές στρατηγικές συμβατές με όσα έχω πει και κάνει ως ευρωβουλευτής και ως περιφερειακός σύμβουλος».
Η εκδήλωση της 21/9/2014 ήταν μια ευκαιρία να ακούσω ενδιαφέρουσες εισηγήσεις καθώς και να παρουσιάσω κι εγώ τις προτάσεις μου σε θέματα δημοκρατίας http://topotami.gr/i-omilies-2/politiki-ke-dimokratia-stin-epochi-tis-krisis/
Από τότε δεν οργανώθηκε οποιαδήποτε άλλη εκδήλωση και πολιτικός διάλογος είτε μεταξύ των μελών αυτής της επιτροπής είτε κυρίως με άλλους κοινωνικούς και πολιτικούς χώρους. Στην ιστοσελίδα του ΠΟΤΑΜΙΟΥ η εκδήλωση παραμένει ως «ένας σταθμός του ΠΟΤΑΜΙΟΥ» (μαζί με το συνέδριό του και τα έντυπά του). Δεν βρίσκω, λοιπόν, να υπάρχει ρόλος στην Επιτροπή Διαλόγου για κάποιον σαν και εμένα που δεν είναι μέλος ή εθελοντής του ΠΟΤΑΜΙΟΥ και δεν επιλέγει να μπει στις εκλογικές του λίστες.
Με δεδομένο λοιπόν ότι:
- εγώ δεν προτίθεμαι να βάλω υποψηφιότητα με το ΠΟΤΑΜΙ (ούτε με τον ΣΥΡΙΖΑ ή με κάποιον άλλον από τους υπάρχοντες κομματικούς σχηματισμούς),
- δεν διεξάγεται κάποιος δημόσιος πολιτικός διάλογος που να προκαλείται από αυτή την Επιτροπή, πέρα από τον όποιο εσωτερικό διάλογο που αφορά εθελοντές του ΠΟΤΑΜΙΟΥ,
- δεν βλέπω πώς η δική μου ομιλία στην εκδήλωση της 21/9/2014 σχετικά με την συμμετοχική δημοκρατία και την δημοκρατική οργάνωση των κομμάτων, επηρέασε έστω και στο ελάχιστο το μοντέλο οργάνωσης του ΠΟΤΑΜΙΟΥ,
- είναι προφανές ότι πάμε για εκλογές στις 25/1/2015 ή έστω στις 1/2/2015 και δεν θα ήθελα να συνεχίζουν διάφορα «μέσα ενημέρωσης» να εμπλέκουν το όνομά μου σε σενάρια στα οποία προσωπικά δεν συμμετέχω,
- έχω πολιτικές απόψεις, ήμουν 2,5 χρόνια ευρωβουλευτής των Πράσινων και 3,5 χρόνια «πράσινος» περιφερειακός σύμβουλος Ν. Αιγαίο, παραμένω ενεργός στον χώρο των πράσινων www.prasinoi.gr αλλά κι ενεργό μέλος της κοινωνίας των πολιτών, έτσι κι αλλιώς,
θα ήθελα να ζητήσω να μην με υπολογίζετε πλέον ως μέλος της Επιτροπής Διαλόγου του ΠΟΤΑΜΙΟΥ.
Παραμένω πάντα πρόθυμος να συμμετάσχω σε ουσιαστικό πολιτικό διάλογο και με το ΠΟΤΑΜΙ και με κάθε άλλον πολιτικό χώρο – διατηρώντας την πολιτική αυτονομία και τις αξίες μου - για τα θέματα που απασχολούν την κοινωνία και ιδιαίτερα, αυτά της κοινωνικής συνοχής, των αναγκαίων και βαθιών πολιτικών αλλαγών που χρειάζεται η χώρα, της πράσινης και κοινωνικής οικονομίας, της δημοκρατίας, της βιώσιμης περιφερειακής ανάπτυξης, των στρατηγικών για τους νέους και την απασχόληση, της προστασίας του περιβάλλοντος, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ευρωπαϊκής ενοποίησης κα
Ευχαριστώ πολύ για την συνεργασία
Φιλικά
Νίκος Χρυσόγελος
Πρώην ευρωβουλευτής των Πράσινων
www.chrysogelos.gr, email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Την εποχή των ανταλλαγμάτων και του βολέματος, επιμένουμε σε πολιτική αξιών και λύσεων
Το δηλώνουμε δυνατά και καθαρά. Δεν μας ενδιαφέρει η πολιτική που ταυτίζεται πρώτα – πρώτα με την εξυπηρέτηση προσωπικών φιλοδοξιών, τις κομματικές «νίκες», τον φτηνό λαϊκισμό, τις γελοιότητες ή τις βίαιες αντιπαραθέσεις.
Πρόσκληση των ΠΡΑΣΙΝΩΝ: Πάμε μαζί; Και για το μετά τις εκλογές
Ανοικτή πρόσκληση των «ΠΡΑΣΙΝΩΝ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ»
Πάμε μαζί;
Για τις εκλογές αλλά κυρίως για το μετά τις εκλογές
Μια πρόταση-πρόσκληση(πρόκληση) από όσους/ες (και προς όσους/ες) πιστεύουν ότι χρειαζόμαστε ένα σοβαρό, ανοικτό, κοινωνικό, δημοκρατικό (κι όχι ένα α-πολιτικό ή κλειστοφοβικό) πράσινο κόμμα όχι μόνο για τις εκλογές που έρχονται αλλά κυρίως για το μετά τις εκλογές.
Επειδή πιστεύουμε ότι το παλιό πέθανε, αλλά το καινούργιο δεν λέει να γεννηθεί, με όλους τους κινδύνους και τις ανασφάλειες που όπως έγραψε ο Γκράμσι μεσολαβούν στο μεσοδιάστημα, κι επειδή πολλοί από μας πιστεύουμε ότι έχουμε μάθει (και) από τα δικά μας λάθη αναζητούμε πολίτες να πάμε μαζί σε μια νέα προσπάθεια.
Όχι διότι μας κυριαρχούν οι εμμονές της άσκησης πολιτικής ή κατάληψης κάποιας καρέκλας στη Βουλή αλλά επειδή το πολιτικό τοπίο, δηλαδή οι μέχρι τώρα επιλογές του πολίτη, δεν μας ικανοποιούν. Έως και μας φοβίζουν. Έχουμε φθάσει στο πολιτικό αδιέξοδο όπου το μόνο που κυριαρχεί ως πραγματικό δίλημμα είναι φόβος ή οργή, καθώς και το πότε και πόσο νερό θα χρειαστεί να ρίξει ο ΣΥΡΙΖΑ στον λαϊκισμό του ώστε να διαχειριστεί μια πραγματικότητα που (επαν)εμφανίστηκε μετά τη ραστώνη που καλλιεργούσε η ΝΔ και το Πασοκ ότι το «πρόγραμμα βγαίνει και είμαστε ένα μίλι πριν την έξοδο».
Δεν πιστεύουμε ότι η γέφυρα μεταξύ του παλιού και του νέου θα μπορέσει να χτιστεί από νεοπαγή σχήματα που στηρίζονται αποκλειστικά σε μια μεταφυσική «καθαρότητα» προσώπων και απόψεων. Οι αιτίες της κρίσης είναι πιο πολύπλοκες από τον απλοϊκό διαχωρισμού ανάμεσα στο «παλιό και στο καινούργιο». Ότι είναι παλιό δεν είναι πάντα για πέταμα, ότι είναι νέο δεν είναι αυτομάτως και καλύτερο. Χρειάζονται υπερβάσεις για να φθάσουμε στο νέο – μερικές φορές και προσωπικές. Χρειάζονται βαθιές αλλαγές στην πολιτική, στους θεσμούς, στις αξίες. Η έξοδος αργεί, η επιστροφή στο παρελθόν δεν είναι έτσι κι αλλιώς εφικτή ούτε βιώσιμη. Για να σηκωθούμε ως κοινωνία στα πόδια μας πρέπει να διαμορφώσουμε συμμετοχικά και δημοκρατικά ένα αξιόπιστο, ισορροπημένο, εναλλακτικό σχέδιο διεξόδου από την κρίση.
Πιστεύουμε ότι υπάρχουν και άλλοι/ες που σκέπτονται όπως εμείς. Και είπαμε πως αν δεν σας αναζητήσουμε τότε πάλι θα κάνουμε μισή δουλειά. Την ξανακάναμε και δεν απέδωσε. Αλλά, αν γίνουμε περισσότεροι /ες κι αν συμφωνήσουμε με δημιουργική διάθεση σε μερικά ζητήματα, μερικές αρχές τότε θα έχουμε κάνει το πρώτο βήμα. Ιδίως αν πιστεύεις, όπως εμείς, όχι στους πολιτικούς - σωτήρες αλλά στην πολιτική βούληση και συμμετοχή για τη δημιουργία πολιτικών και θεσμών επίλυσης των προβλημάτων. Τα οποία είναι πολύπλοκα, τόσο πολύπλοκα και πολυπαραγοντικά, ώστε να μην αρκεί η βούληση του «κυρίαρχου λαού» ή η εκλογική νίκη ενός κόμματος για να επιλυθούν. Αλλά απαιτείται (και) μια νέα διαδικασία παραγωγής λύσεων.
Από τον τρόπο που θα επιλέξουμε να αντιμετωπίσουμε το συνδυασμό κρίσης και πολιτικών ναρκισισμών θα εξαρτηθεί η εικόνα της κοινωνίας μας τα αμέσως επόμενα χρόνια.
Συμφωνείς μαζί μας ότι την εποχή των δικτυώσεων η λύση δεν βρίσκεται στους μοναχικούς δρόμους της «πτωχής πλην τιμίας Ελλάδος» αλλά αντίθετα στην ανάπτυξη ενός ισορροπημένου, κοινωνικά δίκαιου σχεδίου εξόδου από την κρίση, και στην εμβάθυνση όλων μαζί στην πρόκληση για μεγαλύτερη πολιτική, κοινωνική, οικολογική και δημοκρατική ενοποίηση της Ευρώπης; Κι ότι αυτό θα γίνει με επαναχάραξη των δημοκρατικών θεσμών με στόχο «περισσότερα για περισσότερους»; Με περισσότερη δημοκρατία για περισσότερους, περισσότερες ευκαιρίες για περισσότερους, περισσότερη κοινωνική και οικολογική δικαιοσύνη για όλες και όλους.
Συμφωνείς μαζί μας ότι όσο συνεχίζουμε να πέφτουμε στην παγίδα αναζήτησης ενός πολιτικού μεσσία που θα λύσει όλα τα προβλήματα μας και εμμονής σε έναν διακομματικό μανιχαϊσμό όπου ο αντίπαλος είναι ο σατανάς και οι πολίτες ψηφίζουν κάθε φορά όχι γιατί συμφωνούν με το πρόγραμμα ενός κόμματος στην αντιπολίτευση αλλά γιατί θέλουν απλώς να τιμωρήσουν αυτόν που είναι στην κυβέρνηση, τόσο θα παραμένουμε χαμένοι στην κρίση;
Δεν αυτοψεκαζόμαστε με θεωρίες συνομωσίας. Είμαστε πεισμένοι, αντιθέτως, ότι η έξοδος από την πολλαπλή κρίση θα έρθει αν επαναδιεκδικήσουμε τη θέση μας στον κόσμο, αυτή τη φορά μακριά από έναν κακομαθημένο καταναλωτισμό και από μια αρπακτική στάση απέναντι στον άλλο και απέναντι στο περιβάλλον, δηλαδή με στροφή προς την κοινωνική και οικολογική καινοτομία, την συμμετοχική δημοκρατία, την αλληλεγγύη, την υπεύθυνη οικονομία και τη βιωσιμότητα.
Συμφωνούμε; Αν ναι, Πάμε μαζί;
