Η εικόνα ίσως περιέχει: σύννεφο, ουρανός και υπαίθριες δραστηριότητες
 
Δεν έχει προετοιμαστεί η χώρα, οι περιφέρειες με λιγνίτη και η ΔΕΗ με ευθύνη τόσο των κυβερνήσεων διαχρονικά (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) όσο και των επαγγελματικών, επιστημονικών και συνδικαλιστικών φορέων.
Και τώρα η ΔΕΗ καταρρέει γιατί
- αυξάνεται η ενεργειακή φτώχεια και τα χρέη των πολιτών κι επιχειρήσεων προς την εταιρία (πάνω από 2 δις),
- εκτινάσσεται το κόστος λειτουργίας των λιγνιτικών μονάδων,
- αυξάνεται σε 500.000.000 ευρώ το χρόνο το ποσό ("δικαιώματα") που πληρώνει η ΔΕΗ για τις εκπομπές αερίων που αλλάζουν το κλίμα (ενώ οι πολίτες πληρώνουμε ετησίως ήδη περίπου 1.000.000.000 επιπλέον, που μας φορτώνει η παραγωγή ενέργειας στα νησιά με πετρελαϊκούς σταθμούς,
- η νέα μονάδα Πτολεμαΐδα 5 θα μας κοστίσει 1.400.000.000 ευρώ και θα φορτώσει με επιπλέον κόστος το σύστημα παραγωγής ενέργειας της ΔΕΗ
Ήδη συζητιέται το κλείσιμο λιγνιτικών μονάδων που κοστίζουν ακριβά ή οι πώλησή τους μαζί με υδροηλεκτρικές μονάδες για να βρεθούν αγοραστές.
 
Η εικόνα ίσως περιέχει: κείμενο
Τώρα ο υπουργός χωρίς αυτοκριτική από όλους αυτούς που οδήγησαν σε χρεοκοπία μια μεγάλη επιχείρηση διαλαλεί τη χρεοκοπία, λες και δεν φαίνονταν ότι έρχεται, παρά το γεγονός ότι πολλοί προειδοποιούσαμε και μιλούσαμε εγκαίρως για δίκαιη και οργανωμένη μετάβαση στην μεταλιγνιτική εποχή που δυστυχώς τώρα έρχεται με πάταγο και με μεγάλη κοινωνική επιβάρυνση.
Η κρίση το 2009 έσκασε στα χέρια του Γ.Π.Παπανδρέου με τον ίδιο τρόπο που σκάει τώρα μια νέα μεγάλη κρίση στα χέρια του Κ.Μητσοτάκη και του Κ. Χατζηδάκη. Και οι πρακτικές των νυν μοιάζουν ίδιες με αυτές του ΓΑΠ το 2009. Γυρίζουν από εδώ και από εκεί διαλαλώντας την κρίση και τη χρεοκοπία για να προετοιμάσουν την κοινωνία στην ιδέα της χρεοκοπίας και του μεγάλου κόστους που θα έχουμε σε πολλά επίπεδα:
- Θα την πληρώσουν οι εργαζόμενοι (θα συρρικνωθεί κι άλλο ο αριθμός τους) και η απασχόληση γενικότερα
- Το περιβάλλον (το κλείσιμο ή το πούλημα των μονάδων δεν θα βελτιώσει το τοπικό περιβάλλον που είναι λεηλατημένο στις περιοχές των ορυχείων), μια και δεν έχει προετοιμαστεί ένα σχέδιο εξυγίανσης της περιοχής και προώθησης εναλλακτικών λύσεων χρήσης της γης, φιλικών στο περιβάλλον,
- οι τοπικές κοινωνίες - αφού για χρόνια εξαρτήθηκαν μονοδιάστατα, αποκλειστικά από τη ΔΕΗ οικονομικά και επαγγελματικά - θα καταρρεύσουν κι άλλο αν δεν υπάρξει αποτελεσματικό σχέδιο με πολιτικές, εργαλεία και εκπαίδευση για την μετάβαση με δίκαιο τρόπο στην μεταλιγνιτική εποχή. Στα χαρτιά η περιφέρεια Δ. Μακεδονίας είναι μια από τις πιο αναπτυγμένες, στην πράξη είναι η περιοχή με την μεγαλύτερη ανεργία σήμερα,
- η τσέπη μας, αφού η ΔΕΗ έχει μεγάλα ελλείμματα που θα καλυφθούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο από τις τσέπες των πολιτών...
Η εικόνα ίσως περιέχει: ουρανός και υπαίθριες δραστηριότητες
Ποιος άκουγε όταν μιλάγαμε για δίκαιη κι οργανωμένη μετάβαση στην μετα-λιγνιτική εποχή;
Ποιος άκουγε όταν λέγαμε για πράσινες λύσεις στην κρίση;
Ποιος ακούει ακόμα και σήμερα όταν λέμε ότι η πράσινη πολιτική αφορά τη ζωή, την κοινωνία, την οικονομία, την απασχόληση, δεν αφορά μόνο το περιβάλλον...
 
Εντάξει τσιμπάτε τα ψεύτικα διλήμματα, Τσίπρας ή Μητσοτάκης...

Με αφορμή την κατολίσθηση λιγνιτικών εδαφών στο ορυχείο Αμυνταίου θα έπρεπε λογικά να ανοίξει μια σοβαρή συζήτηση για το πραγματικό κόστος του λιγνίτη. Είναι ευρέως διαδεδομένη η άποψη ότι ο λιγνίτης είναι ένα φτηνό καύσιμο για την παραγωγή ενέργειας ενώ οι ΑΠΕ ακριβές. Όπως συμβαίνει με όλα τα ορυκτά καύσιμα, υπάρχουν κρυφές επιδοτήσεις, που ο πολίτης δεν αντιλαμβάνεται. Επιδοτήσεις που έρχονται να προστεθούν στο λεγόμενο εξωτερικό κόστος - τις επιπτώσεις στην κοινωνία και στο περιβάλλον - που δεν αποτυπώνονται στην τιμή του πετρελαίου, του λιγνίτη και του κάρβουνου. Η κατολίσθηση για παράδειγμα είναι η κορυφή του παγόβουνου στις επιπτώσεις. Αλλά μπορεί να μας δείξει το πραγματικό κόστος του λιγνίτη. Πέρα από άλλα προβλήματα που προκάλεσε, υπάρχει ένα οικονομικό κόστος εκατοντάδων εκατομμυρίων, άλλοι το ανεβάζουν σε ένα δις. Ποιος θα πληρώσει τελικά το κόστος της καταστροφής, για να συντηρείται ο «μύθος του φτηνού λιγνίτη»; Απ’ ότι φαίνεται οι πολίτες. Και ο λογαριασμός θα είναι μεγάλος, πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.

Στις 10 Ιουνίου ένας μεγάλος όγκος εδαφών αποκολλήθηκε και μετακινήθηκε σε απόσταση αρκετών δεκάδων μέτρων στο ορυχείο Αμυνταίου του Λιγνιτικού Κέντρου Δυτικής Μακεδονίας. Από την κατολίσθηση και μετακίνηση των μαζών καταπλακώθηκαν και καταστράφηκαν ολοσχερώς τρεις γιγάντιοι εκσκαφείς, ενώ προκλήθηκαν κι άλλες ζημιές. Ευτυχώς, δεν υπήρξαν τραυματισμοί εργαζομένων ή κατοίκων γειτονικών περιοχών από την κατολίσθηση. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κόστος από αυτήν. Το κόστος της κατάρρευσης, των ζημιών στα μηχανήματα και το κόστος άμεσης απαλλοτρίωσης των Αγίων Αναργύρων εκτιμώνται σε εκατοντάδες εκατομμύρια. 

ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ: Στην πραγματικότητα ο λιγνίτης μας κοστίζει πολύ ακριβά

 

Αναλυτικά οι θέσεις των Πράσινων Αλληλεγγύη για την κατάρρευση του λιγνιτορυχείου Αμυνταίου

Πολλοί, μεταξύ των οποίων και η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ με ανακοίνωσή της λίγο πριν από τη μεγάλη καταστροφή, θεωρούν ότι ο λιγνίτης είναι μια φτηνή πρώτη ύλη για την παραγωγή ενέργειας. Επιμένουν στην συνέχιση της εκμετάλλευσής του αποκρύβοντας τόσο το πραγματικό κόστος που συνεπάγεται στο περιβάλλον, στην οικονομία και στην υγεία/κοινωνία όσο και τις έμμεσες επιδοτήσεις προς τον λιγνίτη.

Κατολισθήσεις συμβαίνουν στα ορυχεία λιγνίτη. Το πρόσφατο περιστατικό ήταν μεν ένα από τα μεγαλύτερα αλλά δεν είναι το μοναδικό. Μια από τις κύριες αιτίες κατολισθήσεων, όπως αυτή στους Αγ. Αναργύρους, είναι η αστάθεια των εδαφών και τα μεγάλα κενά που προκαλούνται από την πτώση του υδροφόρου ορίζοντα  λόγω της εξόρυξης λιγνίτη και των (αρδευτικών και άλλων) γεωτρήσεων.

Η ΔΕΗ έτσι κι αλλιώς είναι σε δεινή οικονομική κατάσταση. Ποιος θα πληρώσει, λοιπόν, τη ζημιά; Φαίνεται – από τις δηλώσεις του Υπουργού Ενέργειας κ Γ. Σταθάκη («η κυβέρνηση έχει διασφαλίσει τα κονδύλια…») – ότι το κόστος θα περάσει στους πολίτες μέσω κρατικής ενίσχυσης ή δέσμευσης χρημάτων από άλλες δράσεις ευρωπαϊκών προγραμμάτων ή και μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Άρα όλοι/ες μας θα πληρώσουμε, επιδοτώντας με πλάγιο τρόπο άλλη μια φορά τον λιγνίτη, για να συντηρείται ο μύθος του «φτηνού λιγνίτη».  Η επιχείρηση που ευθύνεται για το «ατύχημα» – η ΔΕΗ – δεν θα πληρώσει για τη ζημιά,  όπως θα έπρεπε να συμβαίνει κανονικά για κάθε ανάλογο βιομηχανικό ατύχημα (περί αυτού πρόκειται).

Είναι μια πάγια πρακτική εδώ και δεκαετίες, το κόστος της περιβαλλοντικής καταστροφής από την εξόρυξη και την καύση του λιγνίτη να μεταφέρεται στην κοινωνία.  Για παράδειγμα λόγω της καταστροφής των υπόγειων νερών εξαιτίας των εξορύξεων, το νερό στην Κοζάνη είναι ακριβότερο για τους δημότες (ο Δήμος Κοζάνης διεκδικεί από την ΔΕΗ 16.500.000 Ευρώ, εκτιμώντας ότι τόσο έχει κοστίσει στους δημότες μέχρι σήμερα η καταστροφή του υδροφόρου ορίζοντα) αλλά και για τους αγρότες.

 

Η καύση λιγνίτη για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας έχει επίσης αυξημένες επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην υγεία των ανθρώπων, ιδιαίτερα στις γύρω από τα ορυχεία και τις λιγνιτικές μονάδες περιοχές. Οδυνηρές είναι οι επιπτώσεις στους κατοίκους των Αγίων Αναργύρων που αναγκάστηκαν τώρα να γίνουν πρόσφυγες, να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, ενώ πολλά χρόνια είναι σε εκκρεμότητα το θέμα της μόνιμης μετεγκατάστασής τους σε άλλη περιοχή λόγω των ήδη γνωστών κινδύνων.

Παρά το γεγονός ότι η διοίκηση προσπαθεί να μεταθέσει τις ευθύνες σε κάποιους άλλους (όπως για παράδειγμα στους αρχαιολόγους), είναι γνωστό ότι οι κίνδυνοι είχαν επισημανθεί, ενώ είχαν διαπιστωθεί σοβαρές παραλείψεις στο ορυχείο. Τόσο η αντιπολίτευση όσο και οι περιφερειακές και τοπικές αρχές της ευρύτερης περιοχής σιωπούν, όμως, αν και το κόστος της καταστροφής είναι μεγάλο.

Η εξόρυξη λιγνίτη έχει οδηγήσει και στο παρελθόν σε μετεγκαταστάσεις ολόκληρων οικισμών, ενώ εκ των πραγμάτων θα συμβεί αυτό και για τους Αγ. Αναργύρους (θέμα που εκκρεμούσε εδώ και καιρό). Τις μετεγκαταστάσεις όμως αυτές δεν τις πληρώνει η ΔΕΗ αλλά το κράτος σε ένα μεγάλο ποσοστό (έμμεση κρατική ενίσχυση) ή οι Δήμοι μέσω της παρακράτησης μεγάλου ποσού από τον λεγόμενο «Τοπικό Πόρο» που καταβάλλει η ΔΕΗ στις τοπικές αρχές ως μια μικρή αποζημίωση για την ζημιά που προκαλεί. Η ΔΕΗ δεν αποζημιώνει χωριά και δεν καταβάλλει αποζημιώσεις μετεγκατάστασης αν δεν υπάρχει λιγνίτης κάτω από το χωριό, ακόμα και αν τα χωριά κινδυνεύουν άμεσα ή έμμεσα από τον λιγνίτη και απειλούνται λόγω της εξόρυξης και της καύσης τα σπίτια ή η ζωή των κατοίκων

Οι διάφοροι φορείς – κυβέρνηση, αντιπολίτευση, βουλευτές, συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, διοίκηση – πετάνε το μπαλάκι ο ένας στον άλλο ή στην εξέδρα.  Η λύση βέβαια είναι η διαμόρφωση κι υλοποίηση μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης και μιας στρατηγικής σταδιακής αλλά γρήγορης μετάβασης στην μετα-λιγνιτική εποχή, διασφαλίζοντας φυσικά την ομαλή και δίκαιη μετάβαση τόσο για τις τοπικές κοινωνίες όσο και για τους εργαζόμενους στα ορυχεία και στη ΔΕΗ.

crystal sphaire

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ θεωρούμε ότι η υπογραφή του μνημονίου συνεργασίας μεταξύ ΔΕΗ και της κινέζικης CMEC για την κατασκευή και 2ης λιγνιτικής μονάδας στη Μελίτη Φλώρινας και την επέκταση στα Βαλκάνια είναι μια από τις πιο άστοχες επιλογές της κυβέρνησης όχι μόνο από περιβαλλοντική-κλιματική άποψη αλλά και από άποψη οικονομική. Ο πρωθυπουργός μιλούσε πριν λίγες μέρες για δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη και τελικά αποκαλύπτει ότι εννοεί βρώμικη και άδικη ανάπτυξη αφού η επένδυση στον λιγνίτη και στα ορυκτά καύσιμα όχι μόνο πλήττει το κλίμα και το περιβάλλον αλλά και προκαλεί μεγάλες οικολογικές  και οικονομικές καταστροφές σε ολόκληρες περιοχές και πληθυσμούς λόγω της κλιματικής αλλαγής (πρόσφατες είναι αυτές στην Ηλεία, στην Πελοπόννησο και στη Β. Ελλάδα).

Από τις πιο προκλητικές πολιτικές επιλογές της σημερινής κυβέρνησης είναι αυτές που αφορούν το ενεργειακό. Υποτίθεται η κυβέρνηση δεσμεύεται από την Συμφωνία του Παρισιού για την σταδιακή έξοδο από τα ορυκτά καύσιμα. Στην πραγματικότητα, όμως, προωθεί την αύξηση της συμμετοχής του λιγνίτη και των ορυκτών καυσίμων στο ενεργειακό μείγμα της χώρας: προχωράει με δανεισμό στην κατασκευή της Πτολεμαΐδας 5, σε μια νέα λιγνιτική μονάδα, δανείζεται για νέες πετρελαϊκές μονάδες στα νησιά, υποστηρίζει μια διπλωματία των «ενεργειακών αγωγών»,  σχέδια εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου, ενώ τώρα έρχεται η συμφωνία με τους Κινέζους για 2η νέα λιγνιτική μονάδα Μελίτη 2, στην περιοχή της Φλώρινας. Κι όχι μόνο αυτό, ΔΕΗ και κινέζοι τηςCMEC δημιουργούν εταιρία για να προωθήσουν από κοινού νέες λιγνιτικές μονάδες στα βαλκάνια.

Μετά από «συστηματική προετοιμασία» - όπως αποκάλυψαν οι κινέζοι υπήρχε μεταξύ της ΔΕΗ και της CMEC μια πολύμηνη συνεργασία, ειδικότερα για το project Μελίτη - υπεγράφη στις 14/9/2016 το μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ της ΔΕΗ και της κινεζικής CMEC για την κατασκευή δεύτερης λιγνιτικής μονάδας στην περιοχή της Φλώρινας. 

Ο υπουργός Περιβάλλοντος και ΕνέργειαςΠάνος Σκουρλέτηςέδωσε το "παρών", μαζί με τους εκπροσώπους των δύο εταιρειών και τον Κινέζο πρέσβη Ζου-Ξιαολί. Μάλιστα αποκαλυπτικός ο υπουργός, δήλωσε:  «Η συνεργασία αυτή αποτελεί μέρος μιας νέας στρατηγικής για τη δημόσια εταιρεία ηλεκτρισμού, στρατηγικής συμπράξεων με αξιόπιστους εταίρους που μπορούν να δώσουν νέα δυναμική στον αντίποδα των επιλογών που ήθελαν τη ΔΕΗ συρρικνωμένη». Ο υπουργός αναφέρθηκε «με έμφαση στην προστασία του περιβάλλοντος σε συνδυασμό με την αδιατάρακτη πορεία της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και τη σταθερότητα του συστήματος», ενώ χαρακτήρισε τη συμφωνία «ως πρώτο βήμα που μπορεί να επεκταθεί και σε άλλα πεδία». Ούτε ακροβάτης δεν θα τα κατάφερνε καλύτερα, να προσπαθεί να πείσει ότι η νέα μονάδα είναι προς όφελος του περιβάλλοντος: «Τώρα κάνουμε ένα βήμα προσαρμογής σε μια νέα πραγματικότητα ξεπερνώντας τις δυσκολίες το οποίο ανοίγει μια λαμπρή προοπτική για την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα μας, για τη ΔΕΗ, αλλά και για τη συνεργασία των δυο χωρών μας. Ταυτόχρονα η δημιουργία μιας σύγχρονης μονάδας αποτελεί και μια κίνηση υπέρ του περιβάλλοντος. Διότι είναι αρκετοί οι οποίοι ασκούνε μια ίσως εν μέρει δικαιολογημένη κριτική, η οποία, όμως, δεν επιβεβαιώνεται από τα πράγματα σε σχέση με τη χρήση ενός εθνικού καυσίμου, όπως είναι ο λιγνίτης για την Ελλάδα.

Αυτή η νέα μονάδα θα είναι πιο αποδοτική και πιο φιλική στο περιβάλλον και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό και πρέπει να στείλουμε αυτό το μήνυμα σε όλη την Ευρώπη, σε όλο τον κόσμο,ότι μπορούμε με ένα σύγχρονο τρόπο να αξιοποιούμε το λιγνίτη της χώρας μας. Βεβαίως γνωρίζετε ότι η Ελλάδα ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει μια συνολικότερη εθνική στρατηγική γύρω από την ενέργεια. Σε αυτή τη στρατηγική θέλουμενα συνδυάζουμε την αξιοποίηση των ορυκτών καυσίμων με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, οι οποίες είναι το μέλλον, αλλά προφανώς με ένα τρόπο ο οποίος να εγγυάται την αδιατάρακτη πορεία της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, να εξασφαλίζει την ασφάλεια και τη σταθερότητα του συστήματος και να κινείται ακριβώς με μια περιβαλλοντική λογική».

Εξίσου αποκαλυπτικός ήταν ο πρόεδρος της ΔΕΗ Εμμανουήλ Παναγιωτάκης που «εξέφρασε την ελπίδα η μονάδα της Μελίτης να αποτελέσει την αρχή για τη στρατηγική συνεργασία των δύο πλευρών». Τόνισε ότι «η ΔΕΗ φιλοδοξεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην αγορά ενέργειας των Βαλκανίων (χθες εγκρίθηκε από το ΔΣ η ίδρυση θυγατρικής εταιρείας στην Αλβανία) και στην κατεύθυνση αυτή η συνεργασία με την CMEC θα είναι καθοριστική».

Το μνημόνιο συνεργασίας που υπεγράφη ανοίγει το δρόμο ώστε να ξεκινήσουν οι συζητήσεις για τη δημιουργία μιας εταιρείας η οποία θα κατασκευάσει τη δεύτερη μονάδα στη Μελίτη Φλώρινας“με κόστος που θα καλυφθεί από την κινεζική εταιρεία, με τη ΔΕΗ να εισφέρει τα δικά της ορυχεία καθώς και τη μονάδα 1 που ήδη βρίσκεται σε λειτουργία”. Επίσης, στο σχήμα έχουν προσκληθεί να μετάσχουν οι ιδιωτικές εταιρείες που έχουν συμμετοχή σε άλλα ορυχεία της περιοχής και στην εκδήλωση παρέστησαν οι Δ. Κούτρας του Άκτωρα και Γ. Περιστέρης της ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ. Με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση «περνάει» και το θέμα της ιδιωτικοποίησης μέρους της ΔΕΗ, αν και δεν έχουν αποφασιστεί τα μερίδια, τα οποία θα προκύψουν με βάση την αποτίμηση των στοιχείων που θα εισφέρει στο κοινό σχήμα η κάθε πλευρά, η ΔΕΗ είναι ανοιχτή στο να έχει μειοψηφική συμμετοχή στο νέο σχήμα. Ο σχεδιασμός προβλέπει την κατασκευή μονάδας ισχύος450MW,κόστους750 εκατ. ευρώ, που μαζί με τις απαραίτητες εργασίες στα ορυχεία θα φτάσει το 1 δισ. ευρώ

Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα η εταιρεία μπορεί να συσταθεί το 2017 ενώ η κατασκευή της μονάδας θα απαιτήσει τουλάχιστον 4-5 χρόνια, δηλαδή στην καλύτερη περίπτωση θα είναι έτοιμη το 2022-2023, όταν υποτίθεται θα πρέπει να κορυφώνεται η προσπάθεια εξόδου από τα ορυκτά καύσιμα που θα ολοκληρώνεται μέχρι το αργότερο το 2050. Αρα η μονάδα θα έχει στην "καλύτερη περίπτωση" 25-27 χρόνια ζωής.

Η ελληνική κυβέρνηση επιλέγει να στραφεί στο παρελθόν σε μια εποχή που σε πλανητικό επίπεδο γίνεται προσπάθεια να επιταχυνθεί η έξοδος από τα ορυκτά καύσιμα όχι μόνο για λόγους προστασίας του κλίματος και μείωσης των αυξανόμενων καταστροφών ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής αλλά και για λόγους οικονομικούς.

Η Ελλάδα θα επενδύσει δις στον λιγνίτη και στα ορυκτά καύσιμα, αντί να επενδύσει - όπως γίνεται σε ολόκληρο τον πλανήτη –σε μια ταχέως αναπτυσσόμενη πράσινη οικονομία, στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και στην ενεργειακή αποδοτικότητα. Ακόμα και οι κινέζοι που στη χώρα τους κλείνουν τα ορυχεία κάρβουνου και επενδύουν γιγαντιαία ποσά στην πράσινη ενέργεια, έρχονται να συνεργαστούν με την Ελλάδα για την προώθηση νέων λιγνιτικών μονάδων.

Το σημερινό πολιτικό σύστημα αδυνατεί να στραφεί σε μια σύγχρονη οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική πολιτική που θα οδηγήσει σε υπεύθυνες επενδύσεις και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας που σχετίζονται με το μέλλον, τους πολίτες, την βιωσιμότητα. Μόλις πριν λίγες μέρες ο πρωθυπουργός από τη Θεσσαλονίκη μιλούσε για «δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη», κι έρχεται αμέσως μετά να προωθήσει την πιο καταστροφική και ξεπερασμένη επένδυση στα ορυκτά καύσιμα, πριονίζοντας το κλαδί πάνω στο οποίο καθόμαστε όλοι. Η δε αντιπολίτευση, ιδιαίτερα η αξιωματική, όχι μόνο συμφωνεί αλλά και ζητάει παραχώρηση δωρεάν δικαιωμάτων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τις λιγνιτικές μονάδες την ίδια στιγμή που υποτίθεται μιλάει για την ανάγκη προστασίας του κλίματος. Τόσο άσχετοι…