DSC 0008 2

«Ημερίδα για τον Περιφερειακό Τύπο και τα ΜΜΕ της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου», Σύρος 05-06/6/2015.

Διοργάνωση Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Οικολογική, κοινωνική και οικονομική καινοτομία στο πλαίσιο μια βιώσιμης περιφερειακής ανάπτυξης στον νησιωτικό χώρο

Εισήγηση Νίκου Χρυσόγελου, προέδρου ΚΟΙΝΣΕΠ «ΑΝΕΜΟΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ», πρώην ευρωβουλευτή των Πράσινων, πρώην Περιφερειακού Συμβούλου Ν. Αιγαίου

Θα μιλήσω ανατρέχοντας στην εμπειρία μου από δραστηριότητές μου ως ενεργός πολίτης σε περιβαλλοντικά θέματα, ως πρόεδρος σήμερα του κοινωνικού συνεταιρισμού «Άνεμος Ανανέωσης», ως στέλεχος του πολιτικού φορέα «ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ», πρώην ευρωβουλευτής, ένας από τους αντιπροέδρους της  Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης και πρώην Περιφερειακός Σύμβουλος στο Ν. Αιγαίο, με ενεργή συνεργασία με την ομάδα των Πράσινων. Το λέω αυτό γιατί όλοι/ες μας έχουμε πολλαπλές ταυτότητες και εμπειρίες που πρέπει να μάθουμε να τις αξιοποιούμε σωστά.

1.   Η ανάγκη για εναλλακτικό σχέδιο διεξόδου από την κρίση με συμμετοχικό τρόπο: Η κρίση και η ανάγκη εναλλακτικού σχεδίου για αντιμετώπιση των δημοσιονομικών προβλημάτων με τρόπο που θα ενίσχυε την κοινωνική συνοχή, την αλλαγή της οικονομίας και της διοίκησης, της παραγωγικής βάσης της χώρας δεν μπήκε ποτέ στον πολιτικό και κοινωνικό διάλογο. Ένα τέτοιο σχέδιο θα απαιτούσε όμως ουσιαστικό και τεκμηριωμένο διάλογο, κριτική και αυτοκριτική, συμφωνία της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας πάνω σε ένα νέο Κοινωνικό, Πράσινο Συμβόλαιο που θα εφαρμοστεί με την συμμετοχή των πολιτών για να βγούμε από την κρίση. Αυτή η συζήτηση δεν έχει γίνει μέσα στην κοινωνία και μεταξύ των πολιτικών κομμάτων. 7 χρόνια μετά, δεν έχουμε ως κοινωνία συμφωνήσει τι μας οδήγησε στη χρεοκοπία, τι θέλουμε να αλλάξουμε, και πώς θα το αλλάξουμε. Η κρίση δεν οδήγησε σε ενίσχυση της δημοκρατίας, έκανε τη δημοκρατία πιο ευάλωτη. Η ανάδειξη της Χρυσής Αυγής, ενός ακροδεξιού κόμματος με εγκληματικές και νεοναζιστικές πρακτικές είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, η δημοκρατία μας είναι πολύ πιο ευάλωτη, περισσότερο από ποτέ στην μεταπολιτευτική περίοδο

2.    Υπήρχε και υπάρχει άλλος δρόμος για έξοδο από την κρίση; Ναι, φυσικά, θα μπορούσε να υπάρχει ένας άλλος δρόμος για έξοδο από τηνκρίση, Υπάρχουν πολλοί που θεωρούν ότι η λύση στα προβλήματα μας είναι η έξοδος από την Ευρωζώνη και η επιστροφή στη δραχμή ή και η στροφή προς τη Ρωσία και την Κίνα. Λες και υπάρχει κάποιος που θα μας χάριζε λεφτά, πολλά λεφτά, για να συνεχίσουμε να ακολουθούμε μια μη βιώσιμη πορεία. Κάτι τέτοιο δεν έχει ρεαλιστική βάση, είναι εντελώς εξωπραγματικό. Αλλά υπάρχουν ακόμα σημαντικά κομμάτια του πολιτικού συστήματος και της κοινωνίας που το πιστεύουν με θρησκευτική πίστη.

Η χώρα έχει λάβει βοήθεια μέχρι τώρα ύψους 240 δις. Από τα ποσά αυτά οποία, βεβαίως,  περίπου το 90% πήγε στην μετατροπή του χρέους από χρέος προς ιδιωτικούς φορείς, σε χρέος προς δημόσιους φορείς (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, Κράτη-Μέλη ΕΕ και ΔΝΤ), την ανακεφαλαιοποίηση και διάσωση των τραπεζών. .Αν είχαμε, όμως, χρησιμοποιήσει παραγωγικά το υπόλοιπο 10% του ποσού αυτού (πάνω από 24 δις) για ενίσχυση μιας οικολογικής, οικονομικής και κοινωνικής μεταρρύθμισης - συμπληρωματικά με άλλους πόρους - θα ήμασταν σήμερα πολύ κοντά στην έξοδο από την κρίση. Το κακό είναι ότι θα χρειαστούμε επιπλέον χρήματα, άμεσα 10-15 δις και - στο πλαίσιο ενός τρίτου Προγράμματος Διάσωσης - άλλα 30-50 δις χωρίς να φαίνεται όμως φως στην άκρη του τούνελ. Παραμένει λοιπόν το πρόβλημα ότι δεν υπάρχει ένα καινοτόμο – και πράσινο / οικολογικό - σχέδιο που να αφορά στην οικονομία και στην απασχόληση.

Πολλοί ρίχνουν την ευθύνη για τη σημερινή μας κατάσταση σε κάποιους άλλους (στους δανειστές, στη Μέρκελ ή τον Σόιμπλε, στην τρόικα, στους ξένους. Πάντα υπάρχει κάποιος άλλος που φταίει για τα δικά μας προβλήματα. Προφανώς το σχέδιο που ακολούθησε η χώρα βασίστηκε συχνά σε λάθος υποθέσεις και έγιναν πολλά λάθη και από την τρόικα που φούντωσαν την αρχική φωτιά αντί να την σβήσουν.

Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αφενός ήταν τα δικά μας τα λάθη και οι καταστροφικές πολιτικές που μας οδήγησαν στον δημοσιονομικό εκτροχιασμό και τελικά στην πολύπλευρη χρεοκοπία, (σπατάλες, διαφθορά, αναποτελεσματικότητα, πελατειακό σύστημα, απουσία διαφάνειας και ορθολογικής πολιτικής, απουσία κουλτούρας διαλόγου, υπέρογκα εξοπλιστικά προγράμματα, μη βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα.

Το σημαντικό, όμως, είναι ότι σε όλη την περίοδο της κρίσης είχαμε την δυνατότητα να διορθώσουμε τους όρους των Μνημονίου και κυρίως την εφαρμοζόμενη πολιτική (χαρακτηριστική είναι και η διπλή απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου στις 13/3/2014 αλλά και πολλές άλλες αποφάσεις του) και να βασίσουμε το σχέδιο σε πιο δίκαιες πολιτικές, στην κοινωνική, οικολογική και οικονομική καινοτομία. Σήμερα αυτό συνεχίζει να παραμένει ως η μόνη δυνατότητα για έξοδο από την κρίση αλλά είναι όλο και πιο δύσκολο, με κατεστραμμένη την οικονομία, αποδυναμωμένη τη διοίκηση και την κοινωνία κατακερματισμένη και απογοητευμένη.

Η διόρθωση των λανθασμένων πολιτικών δεν έγινε με ευθύνη του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων αλλά και της κοινωνίας. Κυριάρχησαν είτε η λογική του μονόδρομου – «αυτό είναι, δεν μπορεί να γίνει κάτι άλλο»  (που βασίζονταν περισσότερο σε οριζόντιες περικοπές και ισοπεδωτική λιτότητα, όχι στοχευμένες μεταρρυθμίσεις), είτε από την άλλη η ψευδαίσθηση ότι με μια πιο σκληρή διαπραγμάτευση όλα θα επέστρεφαν στην προηγούμενη κατάσταση ευδαιμονίας. Ένας τρίτος δρόμος δεν αναζητήθηκε. Ακόμα και σήμερα, που εξαιτίας της μεγάλης κρίσης, και του στραγγίσματος της οικονομίας – «έχουμε κάψει όλο το λίπος», όπως θα έλεγε κάποιος- δεν έχει ανοίξει αυτή η συζήτηση για οικολογική, κοινωνική και οικονομική καινοτομία για να μπορέσουμε να σταθούμε ξανά στα πόδια μας ως χώρα. Για αυτά θα μιλήσω εγώ.

3. Πρέπει τώρα να στρέψουμε την συζήτηση στην οικονομία και σε πολλαπλούς τρόπους κινητοποίησης χρηματο-οικονομικών πόρων: ευρωπαϊκά Επενδυτικά και Διαρθρωτικά Ταμεία, μεταρρύθμιση φορολογικού, ευρωπαϊκά  ανταγωνιστικά προγράμματα, ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για απασχόληση νέων (650.000.000), Ευρωπαϊκό Ταμείο Μεταναστών – Ασύλου και ένταξης (260.000.000) ή το Ευρωπαϊκό Ταμείο για Απόρους.

Υπάρχουν όμως και πολλές εναλλακτικές πηγές χρηματοοικονομικών: πράσινα ομόλογα σε περιφερειακό επίπεδο, πρόσβαση σε οικολογικά funds, κινητοποίηση ιδιωτικών πόρων για επενδύσεις σε ΜΜΕ και συνεταιριστική βάση. 

4.     Οι αναγκαίες αλλαγές συνδέονται με νέες πολιτικές και στρατηγικές που διαμορφώνονται μέσα από διάλογο, με συμμετοχικό τρόπο,  αλλά και με καλή γνώση των δυνατοτήτων μας, διόρθωση των λαθών αλλά και αποτελεσματική αξιοποίηση πόρων, οικονομικών, ανθρώπινων, κοινωνικών.  Γι’ αυτό χρειάζεται να βγούμε από τις ψευδαισθήσεις και να αναλάβουμε ως κοινωνία πρωτοβουλίας που κάποια στιγμή θα εκφραστούν και σε πολιτικό επίπεδο.

5.     Ευφυής εξειδίκευση, καινοτομία, τεχνολογία: Η βάση του σχεδιασμού με συμμετοχικό τρόπο για την περίοδο 2014-2020. Ποια είναι τα δυνατά μας χαρακτηριστικά για να στηρίξουμε ένα  νέο μοντέλο, ποια είναι τα αδύνατα στοιχεία μας για να αλλάξουμε, ποιες είναι οι ευκαιρίες και ποιοι οι κίνδυνοι. Δεν είναι υπόθεση μόνο πανεπιστημίων, μελετητών ή ερευνητικών κέντρων, αφορά το σύνολο της κοινωνίας.

6.     Να το δείξω με ένα παράδειγμα: Η Σύρος και οι Κυκλάδες χαρακτηρίζονται από τον πολιτισμό, το ιδιαίτερο περιβάλλον, την βιοποικιλότητα, τους οικισμούς με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, ναυτιλιακή παράδοση και ειδικά η Σύρος, και με σημαντική βιομηχανική παράδοση. Θα μπορούσε λοιπόν να αναδειχθεί ένα νέο παραγωγικό μοντέλο αξιοποιώντας και τις δυνατότητες χρηματοδότησης που περιλαμβάνονται τόσο στο ΠΕΠ Ν. Αιγαίου και στους πόρους από άλλα ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά και Επενδυτικά Ταμεία, τα τομεακά προγράμματα (πχ περιβάλλον) αλλά και απευθείας από ανταγωνιστικά ευρωπαϊκά προγράμματα (LIFE+, Horizon 2020, Erasmusκα). Διαμόρφωση στρατηγικής για πράσινη/οικολογική, κοινωνική και οικονομική καινοτομία που θα συνδυαστεί με μια νέα περιφερειακή πολιτική, με μια πολιτική  μείωσης των ανισοτήτων μεταξύ των περιφερειών αλλά και στο εσωτερικό της περιφέρειάς μας και ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής, να ζούμε καλύτερα έστω και με λιγότερα εισοδήματα αλλά με αποτελεσματικές υπηρεσίες και καλύτερη κοινωνική οργάνωση. 

Η Σύρος είναι η πρωτεύουσα μιας περιφέρειας και ενός νομού, με την μοναδική ιδιαιτερότητα ότι δεν συνδέονται όλα τα νησιά αυτή την πρωτεύουσα αλλά και μεταξύ τους (δυσκολίες να έρθουν ενδιαφερόμενοι από άλλα νησιά)

Ένα νέο μοντέλο για τη Σύρο και τα άλλα νησιά είναι θέμα επιβίωσης: Μετατροπή τους σε ένα κέντρο επίδειξης, προσέλκυσης και ανάπτυξης πράσινων / οικολογικών λύσεων για τα προβλήματα νησιωτικών και παράκτιων περιοχών:

-προσαρμοσμένες λύσεις εξοικονόμησης ενέργειας και ΑΠΕ κατάλληλες για περιοχές με ιδιαίτερα πολιτισμικά και αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά, μέσα από ενεργειακούς συνεταιρισμούς και συνεργασίες ΜΜΕ (παράδειγμα της Σίφνου).

Ενίσχυση της συνεταιριστικής και κοινωνικής επιχειρηματικότητας

- πλοία που θα είναι ενεργειακά αποτελεσματικά + ΑΠΕ για να συνδέουν τα νησιά μεταξύ τους οικονομικά, όλο τον χρόνο, μπαταρίες για αποθήκευση ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, Τα νησιωτικά λιμάνια θα μπορούσαν να τροφοδοτούν τα πλοία (ακτοπλοϊκά αλλά και αναψυχής με ηλεκτρικό ρεύμα, με βιοαέριο, επαναφόρτωση κυψελών υδρογόνου, ενισχύοντας την τοπική οικονομία και διαφοροποιώντας τις πηγές εσόδων για τα νησιά).

Το ναυπηγείο θα μπορούσε μέσω γαλάζιων συμπράξεων να αναπτύξει και να εξάγει τεχνολογία κατασκευάζοντας πλοία μηδενικών εκπμομπών αλλά και μέρος τπράσινης τεχνολογίας. Θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν εγκαταλειμμένα ή άδεια βιομηχανικά κτίρια για προσέλκυση πράσινων υπηρεσιών και βιοτεχνιών.

- ηλεκτρικά και υδρογονοκίνητα αυτοκίνητα, ηλεκτρικά μηχανάκια και ποδήλατα,

- μορφές έξυπνης τηλε-ιατρικής και στοχευμενα προγράμματα πρόληψης των ασθενειών και καλής υγείας των κατοίκων που μπορεί να συνδυάζονται με «θεραπευτικό τουρισμό» αξιοποιώντας κι αναδεικνύοντας τα μονοπάτια και την άσκηση στη φύση,

- παροχή υπηρεσιών υγείας στο σπίτι ή στον τόπο του καθένα αξιοποιώντας την τηλε-ιατρική (πχ υπερηχογράφημα εγκύων με την χρήση υπερηχογράφου + σύνδεσης στο ίντερνετ + μεταφορά δεδομένων και συνεργασία με κάποια εξειδικευμένα ιατρικά κέντρα – νοσοκομεία.

- Όχι μόνο οικολογικά / βιολογικά προϊόντα γεωργίας και κτηνοτροφίας, ανάδειξη της ποιοτικής και υγιεινής διατροφής με βάση τοπικά προϊόντα αλλά και πρώτες ύλες υψηλής προστιθέμενης αξίας που βρίσκονται είτε μέσα σε προϊόντα (πχ φάρμακα και πρώτες ύλες για καλυντικά από καλλιέργεια φραγκόσυκων ή αρωματικών βοτάνων) ή απόβλητα και παραπροϊόντα (πχ φαινόλες από απόβλητα ελαιουργείων, τυροκομείων και οινοποιείων όπως κάνουν σε κάποια νησιά, σουπερ τροφές από τυρόγαλο για ασθενείς αλλάκαι αθλητές όπως κάνουν στο πανεπιστήμιο και στο τει θεσσαλίας κα 

-Για όλα αυτά υπάρχουν οικονομικοί πόροι τόσο μέσα στα ευρωπαϊκά προγράμματα αλλά και στο ΑΕΠ της περιφέρειας και της χώρας αν σταματήσουμε να σπαταλάμε πόρους και τους αξιοποιούμε με αποτελεσματικό τρόπο βάση σχεδίου. Και όλα αυτά μπορεί και πρέπει να συνδεθουν με πολιτικές για την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας (άξονας προτεραιότητας 2), την ενίσχυση της απασχόλησης και της εκπαίδευσης – κατάρτισης (2 άλλοι άξονες προτεραιότητας), την προώθηση μιας οικονομίας χαμηλού άνθρακα (4ος άξονας προτεραιότητας) και προστασίας κλίματος – προσαρμογής στα νέα κλιματικά δεδομένα.  Ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής δεν επιτυγχάνεται μόνο μέσω πόρων για κοινωνική πολιτική αλλά και με συνδυασμό άλλων πολιτικών και χρηματοοικονομικών εργαλείων: ενεργειακή φτώχεια με ενεργειακή αναβάθμιση κατοικιών και δημόσιων κτιρίων

- Αξιοποίηση πόρων για πολιτική συνοχής που μπορεί να προέρχονται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (Πυλώνας ΙΙ) – διαχείριση πόρων κυρίως σε περιφερειακό επίπεδο, όχι από κεντρικά υπουργεία – για να δημιουργηθούν στην ύπαιθρο κατάλληλες υποδομές για υγεία, περιβάλλον (πχ βιοποικιλότητα – περιοχές Natura), για εξοικονόμηση ενέργειας κα

- λύσεις για επεξεργασία των οργανικών απορριμμάτων με μικρές μονάδες κομποστοποίησης, επιτόπου επεξεργασίας κι επανάχρησης νερών και λυμάτων με οικολογικές μεθόδους - διπλά δίκτυα για νερό

Μερικά από τα "προαπαιτούμενα":

-          ενεργειακός σχεδιασμός, στρατηγική για προστασία κλίματος

-          Εθνικό και περιφερειακάσχέδια για εξάλειψη της φτώχειας

-          Στρατηγική και Σχέδιο Δράσης για Έρευνα, Τεχνολογία, Καινοτομία και ευφυή εξειδίκευση

-          Υποχρέωση δημιουργίας μηχανισμού διάγνωσης των αναγκών της αγοράς εργασίας

-          Εθνική και Περιφερειακής Στρατηγική για τη διαχείριση απορριμμάτων

-          Διαχείριση των υδάτων με βάση σχέδια διαχείρισης σε επίπεδο υδατικής λεκάνης

-          Διαχείριση της αλιείας σε επίπεδο αλιευτικών πεδίων

  

11071422 806544779383383 5484490764029134275 n

Άρθρο μου που δημοσιεύθηκε στο Protagon.gr την Τετάρτη 6/5/2915 http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.post&id=40905

Νομίζω όλοι και όλες (και στην Ελλάδα και στους "θεσμούς") αντιλαμβάνονται ότι έπρεπε να γίνουν σημαντικές και ουσιαστικές αλλαγές στο "πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής".  Άλλο αντιμετώπιση των δημοσιονομικών προβλημάτων (αυτό έπρεπε να γίνει) κι άλλο αυτό που συνέβη, δηλαδή μετατροπή της δημοσιονομικής σε εκτεταμένη οικονομική και κοινωνική κρίση. Παρατείνοντας την οικονομική και κοινωνική κρίση, δεν υπάρχει περίπτωση να αντιμετωπιστεί το δημοσιονομικό πρόβλημα. Επομένως, στο κέντρο της συζήτησης για αλλαγή του μείγματος πολιτικής έπρεπε – παράλληλα με δίκαια μέτρα δημοσιονομικού χαρακτήρα - να είναι η διαμόρφωση ενός διπλού «πακέτου», αφενός για κοινωνικά θέματα και αφετέρου για οικονομικά. Χρειάζονταν, δηλαδή, πολιτικές και μέτρα που θα αναβάθμιζαν τις κοινωνικές υποδομές (υγεία, παιδεία, συγκοινωνίες, ενέργεια, διοίκηση κα) με στόχο τον περιορισμό των διαφόρων όψεων της φτώχειας και τη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών, έστω και αν διαθέτουν πλέον λιγότερα εισοδήματα. Αυτό το πακέτο, όμως, θα έπρεπε να είναι μέρος ενός  συνεκτικού σχεδίου αναζωογόνησης κι αλλαγής της οικονομίας με στόχο την δημιουργία «άφθονων», ποιοτικών και βιώσιμων θέσεων εργασίας. Στροφή, δηλαδή, της οικονομίας στην οικολογική, κοινωνική και τεχνολογική καινοτομία και δημιουργία θέσεων εργασίας σε τομείς που καλύπτουν ευρύτερες ανάγκες (κοινωνικές, περιβαλλοντικές, κλιματικές, στήριξη κλάδων της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, μείωση του κόστους παραγωγής προϊόντων ή παροχής υπηρεσιών) προς όφελος πάντα της κοινωνίας, ασχέτως της μορφής της οικονομικής δραστηριότητας (ιδιωτική, κρατική, κοινωνική).

Αυτό που συμβαίνει, όμως, τους τελευταίους μήνες δεν πρόκειται να οδηγήσει σε ουσιαστικές και αναγκαίες αλλαγές αλλά σε «μια από τα ίδια». Με ένα επιπλέον πρόβλημα: έχουμε ζαλιστεί με όσα γίνονται. Ένα βασικό πρόβλημα της κυβέρνησης - και της χώρας - είναι ότι δεν μπορεί να συγκροτήσει στρατηγική και συνεκτική πολιτική, κινείται με βάση επικοινωνιακές τακτικές κι ανάγκες,  κι όχι στη βάση ενός σχεδίου συμφωνημένου με την κοινωνία. Επιπλέον, δείχνει να αγνοεί βασικούς κανόνες των ευρωπαϊκών διαδικασιών. Θέλει να πετύχει ένα καλό σκορ σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα κι αποφασίζει να παίξει με όρους μπάσκετ. Το αποτέλεσμα είναι να έχει εξαντλήσει όσους σε ευρωπαϊκό επίπεδο θα ήθελαν να στηρίξουν μια αλλαγή πολιτικής χωρίς να ανατραπούν οι προσπάθειες δημοσιονομικής εξυγίανσης. Ενώ 2-3 εβδομάδες υπήρξε σε ευρωπαϊκό επίπεδο μια δημόσια υποστήριξη των προσπαθειών για ένα πιο ισορροπημένο σχέδιο, πλέον όλοι και όλα πιέζουν για να μάθει η κυβέρνηση το πώς παίζεται το παιχνίδι. Κι εκεί είναι που χάθηκε πλήρως η μπάλα…

Τις τελευταίες μέρες ζούμε για άλλη μια φορά την κορύφωση του παραλογισμού. Η κυβέρνηση ξεκίνησε με "διαγραφή του 60% του χρέους" αλλά τώρα «σκουπίζει» ότι υπάρχει και δεν υπάρχει από άποψη ρευστότητας για να αποπληρώνει τις δόσεις και όλη η συζήτηση περιστρέφεται πλέον αν έχουμε να πληρώσουμε την δόση προς ΔΝΤ ή αν και πόσα θα πάρουμε από τον ELA. Επιδίωκε η κυβέρνηση «ενδιάμεση συμφωνία» αμέσως μετά τις εκλογές (όταν υπήρχε δυναμική και διάθεση – και σημαντικές άτυπες συμμαχίες - για μια πιο ισορροπημένη συμφωνία πακέτο) και μόλις λίγες μέρες πριν λήξει το «ματς» (25/5) αποφασίζει ότι θέλει να πάει σε «συμφωνία πακέτο». Αναφέρει συνεχώς ότι επιδιώκει πολιτική συμφωνία και για αρκετό διάστημα αρνείται να "μπει σε νούμερα", αργεί έτσι να συνειδητοποιήσει ότι χωρίς νούμερα και συμφωνία σε αυτά δεν υπάρχει δυνατότητα και πολιτικής συμφωνίας. Ανακαλύπτει, όψιμα, ότι πράγματι υπάρχουν διαφορές μεταξύ των 3 "θεσμών" λόγω του διαφορετικού ρόλου και προσεγγίσεών τους (κάτι είναι γνωστό σε όλους, σε θέματα χρέους, δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών, εργασιακών κα), αλλά δημοσιοποιεί nonpaper για να «επιρρίψει» τις ευθύνες μη συμφωνίας στις διαφορές προσεγγίσεων μεταξύ των 3 «θεσμών», αντί να έχει απαντήσεις και εναλλακτικό σχέδιο για τα θέματα που τίθενται. Η ίδια η κυβέρνηση δεν πρέπει να έχει σχέδιο για την βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων, πρέπει να το θέτει το ΔΝΤ που έχει – όπως είναι γνωστό συγκεκριμένη προσέγγιση για το ασφαλιστικό; Πρέπει ή δεν πρέπει να έχει η κυβέρνηση - και η χώρα - σχέδιο για το πώς θα είναι βιώσιμες οι συντάξεις αλλά και το ταμείο των επικουρικών; Δεν είναι προφανές ότι οι "θεσμοί" θα θέσουν το ερώτημα που θα βρεθεί το 1,1 δις που απαιτείται για να μην υπάρχει χρηματοδοτικό κενό για τις επικουρικές συντάξεις, ή πώς δεν θα καταρρεύσουν τα ασφαλιστικά ταμεία μετά το 2017;

Το κύριο πρόβλημα και των προηγούμενων κυβερνήσεων και της σημερινής - για μένα το πιο σημαντικό που είναι αυτό ακριβώς που οδηγεί στην αποτυχία διαμόρφωσης ενός ισορροπημένου σχεδίου - είναι η απουσία ενός σοβαρού διαλόγου μέσα στην κοινωνία και με την κοινωνία. Που να ξεκινάει από την ξεκάθαρη διαπίστωση του προβλήματος που καλούμαστε να επιλύσουμε και να φτάνει σε ένα σαφές, τεκμηριωμένο και συμφωνημένο σχέδιο αντιμετώπισης του προβλήματος.

Η δέσμευση των ταμειακών διαθεσίμων που πρώτα επιβλήθηκε με ΠΝΠ και μετά έγινε η όποια συζήτηση για την κρισιμότητα της κατάστασης και την αναγκαιότητα του μέτρου, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Θα μπορούσε να έχει υπάρξει συμφωνία για κάτι τέτοιο το 2008 ή το 2009 όταν το πρόβλημα της χώρας ήταν πολύ πιο μικρό και το πρώτο μνημόνιο αφορούσε 10 δις για να μην έχουμε προσφύγει σε «εξωτερική βοήθεια»;

Παράλληλα, λοιπόν, με την απουσία κοινωνικού και πολιτικού διαλόγου - ουσιαστικού, όχι προσχηματικού - κανένα σχέδιο δεν φαίνεται να υπάρχει για την οικονομία, την απασχόληση και την εξάλειψη της φτώχειας (που να υπερβαίνει την λογική των μικρο-επιδομάτων). Η κοινωνία συνεχίζει να παραμένει παθητικός θεατής και είτε ζητωκραυγάζει, είτε τρομάζει, πάντως δεν σκέφτεται και δεν εκφράζει προτάσεις και δεν αναλαμβάνει ευθύνες, περιμένοντας την μαγική λύση που θα έρθει από κάπου αλλού. Μαγική λύση όμως δεν υπάρχει, είτε το κατανοούμε είτε όχι. Απαιτούνται βαθιές αλλά δίκαιες και ισορροπημένες αλλαγές, και επομένως είτε η κοινωνία θα πάρει μέρος στην διαμόρφωση και υλοποίηση ενός εναλλακτικού και ισορροπημένου σχεδίου, είτε αυτό δεν θα υπάρξει και θα συνεχίσουμε να βυθιζόμαστε στην άβυσσο. Πολύ περισσότερο που η κυβέρνηση αποδεικνύεται – δυστυχώς - ερασιτέχνης και δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει τις ιδεοληψίες της.  Έστω και στο 12 και 5’ πρέπει να αποφασίσουμε ότι είναι θέμα επιβίωσης η ουσιαστική αλλαγή παντού, με στρατηγική και με τη συμμετοχή της κοινωνίας. 

 

11071521 809648285739699 4797597391068497557 n

ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ: Αντιδημοκρατική η δέσμευση από την κυβέρνηση με ΠΝΠ  των ταμειακών διαθεσίμων της αυτοδιοίκησης!   

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ καταδικάζουν την ενέργεια της κυβέρνησης που με ΠΡΑΞΗ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ της 20/4/2015 βάζει χέρι στα ταμειακά διαθέσιμα και των Δήμων - Περιφερειών και των  φορέων δημοσίου, με αναδρομική μάλιστα ισχύ από 17/3/2015. Η πράξη αυτή έρχεται σε συνέχεια ανάλογης με την οποία δέσμευσε τα ταμειακά διαθέσιμα των ασφαλιστικών ταμείων. Η νέα κυβέρνηση συνεχίζει μια αντιδημοκρατική πρακτική προηγούμενων κυβερνήσεων - πρακτική που χαρακτήριζε τότε ο ΣΥΡΙΖΑ ως χουντική πράξη - και οδηγεί σε μεγαλύτερη ασφυξία όχι μόνο την αυτοδιοίκηση αλλά και την οικονομία.

Την Δευτέρα 20/4/2015 δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης ΠΡΑΞΗ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ με υπογραφή του προέδρου της Δημοκρατίας, του πρωθυπουργού αλλά και ΟΛΩΝ των μελών του υπουργικού συμβουλίου με την οποία μεταφέρονται υποχρεωτικά τα ταμειακά διαθέσιμα των φορέων του δημοσίου αλλά και των Δήμων και Περιφερειών στην Τράπεζα της Ελλάδας. Ισχύει μάλιστα αναδρομικά από 17/3/2015. Παρόμοιες πρακτικές όχι μόνο δεν οδηγούν σε έξοδο από την κρίση ή σε «υπερήφανη Ελλάδα», αλλά ευτελίζουν τους θεσμούς.  Πέρα από τις οικονομικές συνέπειες αυτής της ενέργειας (κινδυνεύει μεταξύ άλλων και η ολοκλήρωση έργων των δήμων και περιφερειών που βρίσκονται σε εξέλιξη), η κυβέρνηση δείχνει ένα αντιδημοκρατικό πρόσωπο αφού ούτε καν δέχθηκε να συζητήσει σοβαρά με τους φορείς της αυτοδιοίκησης, που εκφράζουν τις τοπικές κοινωνίες. Ανάγει μάλιστα την Τράπεζα της Ελλάδας σε ρυθμιστή των αποφάσεων που αφορούν στην αυτοδιοίκηση.

Καλούμε τους εκλεγμένους με την υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ αυτοδιοικητικούς να πάρουν ξεκάθαρη θέση αλλά και τα μέλη και στελέχη των Οικολόγων Πράσινων να διαχωρίσουν τη θέση τους από παρόμοιες αυταρχικές και καταστροφικές πολιτικές. Η σιωπή είναι συνενοχή.

ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ Αρ. Φύλλου 41, 20 Απριλίου 2015

ΠΡΑΞΗ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ

Κατεπείγουσα ρύθμιση για τη μεταφορά ταμειακών διαθεσίμων των Φορέων Γενικής Κυβέρνησης προς επένδυση στην Τράπεζα της Ελλάδος.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Έχοντας υπόψη:

1. Την παράγραφο 1 του άρθρου 44 του Συντάγματος.

2. Την έκτακτη περίπτωση εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης για τη μεταφορά ταμειακών διαθεσίμων των Φορέων Γενικής Κυβέρνησης και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης α ́ και β ́ βαθμού προς επένδυση στην Τράπεζα της Ελλάδος.

3. Τη σχετική πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου, αποφασίζουμε:

Άρθρο Πρώτο

Οι Φορείς της Γενικής Κυβέρνησης, όπως αυτοί προσδιορίζονται από το ισχύον «Μητρώο Φορέων Γενικής Κυβέρνησης» που τηρείται με ευθύνη της Ελληνικής
Στατιστικής Αρχής και οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης α ́ και β ́ βαθμού, υποχρεούνται να καταθέτουν τα ταμειακά τους διαθέσιμα και να μεταφέρουν τα
κεφάλαια προθεσμιακών τους καταθέσεων σε λογαριασμούς ταμειακής διαχείρισης που τηρούν στην Τράπεζα της Ελλάδος, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης γενικής ή
ειδικής διάταξης ή διαδικασίας. Από την υποχρέωση αυτή εξαιρούνται τα κεφάλαια που απαιτούνται για την κάλυψη των ταμειακών τους αναγκών για το επόμενο
δεκαπενθήμερο, καθώς και τα κεφάλαια που έχουν κατατεθεί από τους ανωτέρω φορείς στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Εξαιρούνται επίσης οι Δημόσιες
Επιχειρήσεις κατά την έννοια της παραγράφου 5, οι Δημόσιοι Οργανισμοί κατά την έννοια της παραγράφου 6 του άρθρου 1 του Ν.3429/2005 (Α ́ 314) καθώς και οι
Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, οι οποίοι δύνανται να μεταφέρουν τα ως άνω αναφερόμενα κεφάλαια στην Τράπεζα της Ελλάδος για τον ίδιο σκοπό. Επί των κεφαλαίων που είναι κατατεθειμένα ή θα κατατεθούν στους ανωτέρω λογαριασμούς της Τράπεζας της Ελλάδος εφαρμόζονται οι διατάξεις της περίπτωσης ζ' της παραγράφου 11 του άρθρου 15 του Ν. 2469/1997 (Α' 38), όπως ισχύουν.

Άρθρο Δεύτερο

Η ισχύς της παρούσας, η οποία θα κυρωθεί νομοθετικά κατά το άρθρο 44 παράγραφος 1 του Συντάγματος, αρχίζει από 17.3.2015.

Αθήνα, 20 Απριλίου 2015

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ Β. ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΛΕΞΙΟΣ Π. ΤΣΙΠΡΑΣ

ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΟΥΤΣΗΣ, ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΤΑΘΑΚΗΣ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ, ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ − ΝΙΚΟΛΑΟΣ − ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΑΛΤΑΣ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ, ΓΙΑΝΗΣ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΚΟΥΡΛΕΤΗΣ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΠΠΑΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΦΛΑΜΠΟΥΡΑΡΗΣ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΙΚΟΛΟΥΔΗΣ, ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ, ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ, ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ, ΕΛΕΝΑ ΚΟΥΝΤΟΥΡΑ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΠΙΡΤΖΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΞΥΔΑΚΗΣ, ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ, ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΟΥΝΤΗΣ, ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ, ΟΛΓΑ− ΝΑΝΤΙΑ ΒΑΛΑΒΑΝΗ, ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΑΡΔΑΣ, ΘΕΑΝΩ ΦΩΤΙΟΥ, ΟΥΡΑΝΙΑ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗΣ, ΑΝΔΡΕΑΣ ΞΑΝΘΟ