Άνοιγμα σε ενεργούς πολίτες, ανασυγκρότηση σε νέα βάση, καθαρή πράσινη, κοινωνική κι ευρωπαϊκή ταυτότητα

 

Δήλωση του Νίκου Χρυσόγελου, ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο για την ανάγκη ανασυγκρότησης του πράσινου χώρου:

 

«Είναι σαφές ότι το εκλογικό αποτέλεσμα για τους Οικολόγους Πράσινους ήταν στις 17 Ιουνίου το χειρότερο δυνατόν. Σε αυτό έπαιξε ρόλο η πόλωση, η υιοθέτηση εύκολων “μηνυμάτων” στη συζήτηση, η οργή της κοινωνίας και η διάθεση τιμωρίας. Όπως όμως έδειξαν και τα τελικά εκλογικά αποτελέσματα η οργή δεν θα προσφέρει βιώσιμη λύση αν δεν μετατραπεί σε συνειδητή διάθεση αλλαγών με κοινωνικά δίκαιο και ισορροπημένο τρόπο όλων των πολιτικών, καταστάσεων και αξιών που οδήγησαν τη χώρα στην χρεοκοπία.

 

Σε κάθε εκλογική διαδικασία κρίνονται και οι επιλογές που γίνονται από κάθε κόμμα. Κατά συνέπεια, πρέπει να αντιμετωπιστούν με ειλικρινή τρόπο αλλά δραστικά και τα πολιτικά, οργανωτικά κι επικοινωνιακά λάθη των Οικολόγων Πράσινων που οδήγησαν σε αυτό το χαμηλό εκλογικό αποτέλεσμα, παρά το γεγονός ότι οι πράσινες προτάσεις έχουν ευρύτερη υποστήριξη. Εκ των πραγμάτων, ο πράσινος πολιτικός χώρος στην Ελλάδα πρέπει να ανασυγκροτηθεί σε νέα βάση, να ανοίξει σε ενεργούς πολίτες, να διαμορφώσει μια ξεκάθαρη πράσινη, ευρωπαϊκή, κοινωνική ταυτότητα, ώστε να ανταποκρίνεται στην πράσινη δυναμική που αναπτύσσεται σταθερά στην Ευρώπη, ιδιαίτερα από τις ευρωεκλογές του 2009 και μετά.

 

Σε μια εποχή βαθιάς κρίσης, οι πράσινες πολιτικές προτάσεις αποτελούν μια εναλλακτική λύση απέναντι στην κρίση και στην μονόπλευρη λιτότητα από την μία αλλά και στην εύκολη πολιτική της καταγγελίας και των εύκολων υποσχέσεων, όπως αποδεικνύουν η συστηματική δουλειά και η επιρροή της ομάδας των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, η επιτυχία των Γερμανών Πράσινων σε όλες τις πρόσφατες εκλογές καθώς και η  εκλογή 18 βουλευτών των Γάλλων Πράσινων – Ευρώπη – Οικολογία (9 άνδρες και 9 γυναίκες) και η συγκρότηση για πρώτη φορά μιας ισχυρής πολιτικής ομάδας στην γαλλική εθνοσυνέλευση. 

 

Σύμφωνα με διαφορετικές έρευνες, τους Πράσινους θα μπορούσε να ψηφίσει εν δυνάμει το 30% της κοινωνίας. Πρέπει λοιπόν ο οργανωμένος πράσινος πολιτικός χώρος να συγκλίνει με τις απαιτήσεις κι πράσινες αξίες ενός σημαντικού τμήματος της κοινωνίας. Η ανασυγκρότησή του πρέπει και μπορεί να είναι υπόθεση χιλιάδων ανθρώπων, ιδιαίτερα νέων, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και εκείνων που ζουν ήδη ή μεταναστεύουν σε ευρωπαϊκές χώρες. Πολιτών που έχουν κάνει βαθιές επιλογές ζωής κι αξιών, που αντιλαμβάνονται ότι οι πράσινες πολιτικές δεν είναι μιας χρήσης ούτε περιορίζονται στον χρονικό ορίζοντας κάποιας εκλογικής διαδικασίας αλλά αποτελούν προϋπόθεση για την επίλυση των δημοσιονομικών κι οικονομικών προβλημάτων της Ελλάδας αλλά και τη μακροχρόνια ευημερία της κοινωνίας, την αποτροπή συσσώρευσης επιπλέον οικολογικού και κλιματικού χρέους που θα φορτωθούν, χωρίς να ευθύνονται, τα παιδιά μας».

Υπερψηφίστηκε με μεγάλη πλειοψηφία στο Ευρωκοινοβούλιο η έκθεση του Γερμανού ευρωβουλευτή των Πρασίνων Sven Giegold για το καταστατικό της Ευρωπαϊκής Συνεταιριστικής Εταιρείας και τον ρόλο των εργαζομένων. Σε μια εποχή κρίσης και υψηλής ανεργίας οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις πέρα από τα συμφέροντα των μελών τους και των χρηστών των υπηρεσιών τους προσφέρουν λύσεις σε κοινωνικά ζητήματα και μπορούν να διασφαλίσουν το δημόσιο συμφέρον.
 
Η Ευρώπη αριθμεί 160.000 συνεταιριστικές επιχειρήσεις, οι οποίες βρίσκονται στην ιδιοκτησία του 1/4 των Ευρωπαίων, κι απασχολούν 5,4 εκατομμύρια εργαζομένους περίπου. Οι συνεταιριστικές τράπεζες έχουν επιδείξει βιωσιμότητα κι αντοχή κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης, χάρη στο συνεταιριστικό επιχειρηματικό πρότυπό τους. Οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις βελτίωσαν τον κύκλο εργασιών και τους ρυθμούς ανάπτυξής τους και κατά τη διάρκεια της κρίσης, με λιγότερες πτωχεύσεις και απολύσεις προσωπικού. Παρέχουν απασχόληση υψηλής ποιότητας, ανθεκτική στην κρίση και χωρίς αποκλεισμούς,  απασχολούν σε μεγάλο βαθμό γυναίκες και μετανάστες, συμβάλλουν σε βιώσιμη οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη των περιοχών στις οποίες λειτουργούν μέσω της δημιουργίας τοπικών θέσεων εργασίας που δεν μπορούν να μεταφερθούν αλλού.
 
Σε σχετικές δηλώσεις του ο Γερμανός ευρωβουλευτής των Πράσινων Sven Giegold   τονίζει: “υπάρχει μια αντίφαση στις ευρωπαϊκές πολιτικές. Από τη μία η ΕΕ συζητάει για κοινωνική συνοχή και από την άλλη καθυστερεί σημαντικά στην προώθηση των απαραίτητων διαδικασιών για ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής, των πολιτικών εκείνων που θα βοηθήσουν την Ευρώπη να εξέλθει δυναμικά και ενωμένη από την κρίση. Είναι σημαντικό οι εθνικές κυβερνήσεις αλλά ιδιαίτερα η Κομισιόν να επεξεργαστούν σχέδια και πρωτοβουλίες για την στήριξη της κοινωνικής οικονομίας”.
 
Ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, δήλωσε: "Πέρασαν αρκετά χρόνια χωρίς να υλοποιηθούν πολλές από τις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει ήδη από το 2004 η Κομισιόν. Οι συνεταιρισμοί αντιπροσωπεύουν ένα σημαντικό δυναμικό για δημιουργία θέσεων εργασίας, ενδυνάμωση της τοπικής οικονομίας και κοινωνική συνοχή. Η αντιμετώπιση της κρίσης περνάει και μέσα από την ενίσχυση της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας και ενδυνάμωση του τρίτου τομέα, των συνεταιριστικών, συμμετοχικών και κοινωνικών επιχειρήσεων. Οι ιδιαιτερότητες και η προστιθέμενη αξία των επιχειρήσεων κοινωνικής οικονομίας, συμπεριλαμβανομένων των συνεταιριστικών επιχειρήσεων, πρέπει να αναγνωριστεί έμπρακτα από την Κομισιόν και όλα τα κράτη μέλη, τόσο με την διαμόρφωση του κατάλληλου θεσμικού πλαισίου όσο και με την ενίσχυσή τους μέσω στοχευμένων ευρωπαϊκών κονδυλίων. Ο κοινωνικός χαρακτήρας των συνεταιρισμών πρέπει να αντανακλάται και με την συμμετοχή των εργαζομένων στην διοίκησή τους”.
 
Δείτε το κείμενο της έκθεσης εδώ

Με αφορμή το Ευρωπαϊκό Έτος Εθελοντισμού

Ερώτηση με αφορμή το «Ευρωπαϊκό Έτος Εθελοντισμού 2011», κατέθεσαν στο ευρωκοινοβούλιο οι Οικολόγοι Πράσινοι.

Στην ερώτησή του ο Μιχάλης Τρεμόπουλος επισημαίνει προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι παρά τη σχετική φιλολογία, στην Ελλάδα δεν υπάρχει κανένα νομικό πλαίσιο για τον εθελοντισμό, την αναγνώριση και ασφάλιση των εθελοντών, την πιστοποίηση και χρηματοδότηση των μη κερδοσκοπικών κοινωφελών οργανώσεων, ούτε ευνοϊκές ρυθμίσεις φορολογικού χαρακτήρα. Παράλληλα οι ΜΚΟ που βασίζονται στον εθελοντισμό και στη συμμετοχή του πολίτη, αντιμετωπίζουν πληθώρα εμποδίων στην ανάπτυξη του έργου τους.

Την περίοδο όμως της οικονομικής κρίσης, όπου ο εθελοντισμός αποτελεί σημαντικό ζητούμενο και η