Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράισνων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο επισήμανε:

“Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται άμεσα ένα Πράσινο Σχέδιο Επενδύσεων και Απασχόλησης, τραπεζική, νομισματική, οικονομική και πολιτική ένωση. Χρειαζόμαστε ένα όραμα και σχέδιο για το κοινό μας σπίτι. Αυτό που περιμέναμε από τη Σύνοδο Κορυφής είναι να επεξεργασθεί ένα σχέδιο για την ανάπτυξη και την εργασία, εμείς λέμε για την πράσινη οικονομία κι απασχόληση. Αυτό που συζητήθηκε είναι μεν ένα βήμα μπροστά, σε σχέση με την ιδεολογική εμμονή τόσο καιρό σε πολιτικές λιτότητας και ισοπεδωτικών περιοριστικών μέτρων, αλλά είναι το ελάχιστο, είναι μια ασπιρίνη. Πρόκειται για πακέτο 120 δις ευρώ που θα προέρχονται, όμως, από αδιάθετους πόρους από τα Διαρθρωτικά Ταμεία (55 δις), από τα ομόλογα έργου (2,5-5 δις) και τα υπόλοιπα από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων”.

Επίσης, σε συνέντευξη που έδωσε προς τα ΜΜΕ στη Θεσσαλονίκη, την Παρασκευή 29 Ιουνίου, με αφορμή τη συμμετοχή του σε συνέδριο πράσινων δημοτικών συμβούλων από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος, αναφέρθηκε στις ευρωπαϊκές εξελίξεις σε σχέση με την Ελλάδα αλλά και στη δραστηριότητα της ομάδας των Πράσινων  στο Ευρωκοινοβούλιο.

Συγκεκριμένα ο Ν. Χρυσόγελος σχετικά με τα μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης είπε τα ακόλουθα:

«Στη χώρα μας χάθηκε πολύτιμος χρόνος και η ευκαιρία να ακολουθηθούν λύσεις που αντιμετωπίζουν τα δημοσιονομικά προβλήματα με κοινωνικά δίκαιο και αποτελεσματικό τρόπο. Εφαρμόστηκε μια ανόητη πολιτική που δεν αντιμετώπισε ριζικά τα δημοσιονομικά προβλήματα και κυρίως το εμπορικό ισοζύγιο συναλλαγών και το έλλειμμα που προκύπτει αλλά δημιούργησε επιπλέον προβλήματα επεκτείνοντας την κρίση στην πραγματική οικονομία. Προκάλεσε επίσης τεράστια ποσοστά ανεργίας – της τάξης της δεκαετίας του ’50 –’60 – και βέβαια δημιούργησε προβλήματα κοινωνικής συνοχής. Καθημερινά βιώνουμε τη δίκαιη οργή της κοινωνίας. Ως Οικολόγοι Πράσινοι αλλά και ως Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο επισημαίνουμε ότι χρειάζεται μια άλλη πολιτική που θα δώσει έμφαση στην  αναζωογόνηση της οικονομίας δημιουργώντας τις βάσεις για μια καινούργια πράσινη οικονομία, προς όφελος και της κοινωνίας και του περιβάλλοντος που ταυτόχρονα θα δημιουργεί θέσεις εργασίας.

Δεν μπορείς να περιμένεις αύξηση των εσόδων του δημοσίου όταν καταρρέει όλη η παραγωγή κι όταν οι άνθρωποι μένουν άνεργοι, αυτό το βλέπουμε άμεσα με τις επιπτώσεις που έχει στα ασφαλιστικά ταμεία, στα έσοδα του δημοσίου κτλ.

Η ελληνική διάσταση της κρίσης συναρτάται με τα διαρθρωτικά προβλήματα  της ελληνικής οικονομίας, κοινωνίας αλλά και διοίκησης καθώς και με το πολιτικό σύστημα και το αδιέξοδο μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης που ακολουθήθηκε.

Παράλληλα, όμως, υπάρχει και η διάσταση της κρίσης της Ευρωζώνης. Δημιουργήσαμε μια Ευρωζώνη βασισμένη σε ένα νόμισμα χωρίς όμως κοινή νομισματική και οικονομική πολιτική. Επιπλέον η Ευρώπη κινείται με αργούς ρυθμούς για να αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα με αποτέλεσμα και η κρίση να επεκτείνεται και σε άλλες χώρες και το κόστος διάσωσης να γίνεται πάρα πολύ μεγάλο. Εάν είχαν παρθεί έγκαιρα μέτρα θα μπορούσε με μικρότερο κόστος να έχει διασωθεί η Ευρωζώνη.

Οι Πράσινοι από τις ευρωεκλογές του 2009 λέγαμε ότι με 500 δις ευρώ θα είχε αναζωογονηθεί η οικονομία, θα είχε στραφεί σε πράσινη κατεύθυνση και θα είχαν δημιουργηθεί και 5 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας. Τώρα η διάσωση έχει κοστίσει πάνω από 1 τρις ευρώ και προφανώς θα κοστίσει ακόμη περισσότερο χωρίς να διασώζεται η πραγματική οικονομία καθώς τα χρήματα πάνε στη διάσωση των τραπεζών και για τα ομόλογα. Αν λοιπόν είχε ακολουθηθεί άλλη πολιτική και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα.

 Χρειαζόμαστε καινούρια εργαλεία. Πρέπει να προχωρήσουμε με περισσότερη Ευρώπη για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα. Απέναντι στις παγκόσμιες αγορές δεν μπορούμε να είμαστε μόνοι μας. Περισσότερη Ευρώπη σημαίνει ενοποίηση του τραπεζικού συστήματος – ώστε να είναι ισχυρό και να αντιμετωπίζει τις επιθέσεις των κερδοσκόπων -  και διασφάλιση των καταθέσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτό θα έχει πολύ μικρότερο κόστος από τη διάσωση και ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μεμονομένα. Θέλουμε,όμως, και οικονομική και νομισματική ένωση: Μια Ευρώπη που βασίζεται μόνο σε ένα κοινό νόμισμα δεν μπορεί να επιβιώσει γιατί το κοινό νόμισμα δημιούργησε ανισοκατανομή: ο βορράς έχει πλεονάσματα, ο νότος έχει ελλείμματα.

Θέση των Πράσινων είναι να μετατραπούν τα εθνικά χρέη που είναι πάνω από 60%, σε ευρωπαϊκά έτσι ώστε να αποσβεσθούν πιο εύκολα. Αν γινόταν αυτό, η Ελλάδα θα διασωζόταν πιο εύκολα και με χαμηλότερο κόστος, αλλά το ίδιο ισχύει και για άλλες χώρες. Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η αλληλεγγύη και όχι η τιμωρία των χωρών θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση του χρέους.

Επίσης ζητάμε πολιτική ένωση της Ευρώπης που σημαίνει ότι θα υπάρχει ένα θεσμικό επίπεδο οι εκπρόσωποι του οποίου θα εκλέγονται απευθείας από τους πολίτες. Συγκεκριμένα τόσο ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όσο και ο υπουργός Οικονομικών θα πρέπει να εκλέγονται άμεσα από τους πολίτες και το Ευρωκοινοβούλιο με ισχυρή εντολή έτσι ώστε να συγκλίνουμε στην Ευρωπαϊκή ενοποίηση. Βέβαια αυτό σημαίνει εν μέρει και μεταφορά εθνικής κυριαρχίας, μηχανισμούς ενοποίησης, κοινές ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες, δημοκρατικό έλεγχο και διαφάνεια – που θα διασφαλισθεί με μεγαλύτερο ρόλο τόσο των Εθνικών Κοινοβουλίων όσο και του Ευρωκοινοβουλίου. Οι Πράσινοι έχουμε εισηγηθεί να υπάρξει μια Σύνοδος των Εθνικών Κοινοβουλίων, του Ευρωκοινοβουλίου και της Κοινωνίας των πολιτών έτσι ώστε να διαμορφωθεί μία νέα συνθήκη ευρωπαϊκής πολιτικής ενοποίησης.

Η Ευρώπη χρειάζεται ίδιους πόρους, που θα προέλθουν από την εφαρμογή του φόρου χρηματοπιστωτικών συναλλαγών – κάτι που πρόσφατα υιοθετήθηκε – και υπολογίζεται ότι θα αποφέρει στην ΕΕ από 20 έως 250 δις ευρώ, άρα θα μπορούσε να είναι ισχυρό εργαλείο για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και ανάκαμψης της οικονομίας.

Τα ομόλογα έργου θα μπορούσε να είναι ένα σημαντικό εργαλείο. Οι Πράσινοι υποστηρίζουμε, όμως, ότι πρέπει τα χρήματα αυτά να διατεθούν σε οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά βιώσιμα έργα κι όχι όπως στο παρελθόν σε μεγάλα έργα και μονάδες οι οποίες δεν συνεισφέρουν στην αναζωογόνηση της πραγματικής οικονομίας και στην κοινωνική συνοχή.

Οι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο έχουμε επεξεργασθεί μια σειρά προτάσεων κι έχουμε κάνει εισηγήσεις και στον πρόεδρο της Επιτροπής κ.Μπαρόζο, ιδαίτερα για το θέμα της κατάρρευσης του ελληνικού συστήματος υγείας. Προετοιμάζουμε, επίσης, ένα συνεκτικό σχέδιο για πράσινες επενδύσεις στην Ελλάδα προς όφελος της κοινωνίας και του περιβάλλοντος.

Έχουμε προτείνει στα Περιφερειακά Συμβούλια σε συνεργασία με τους κοινωνικούς και επαγγελματικούς φορείς να συντάξουν ένα σχέδιο καταρχάς για την κάθε περιφέρεια και μετά, από κοινού με το εθνικό κοινοβούλιο, να διαμορφώσουν το συνολικό σχέδιο βιωσιμότητας, πράσινης οικονομίας, κοινωνικής συνοχής, απασχόλησης συνολικά για τη χώρα που θα το πρέπει να κατατεθεί το αργότερο μέχρι τις αρχές του φθινοπώρου.

Μας απασχολεί, επίσης, πως θα προσαρμοστούν όλοι οι όροι του μνημονίου στις ευρωπαϊκές πολιτικές, αξίες και κεκτημένα κάτι που δεν απασχόλησε τις  άλλες πολιτικές δυνάμεις. Πρόσφατα στο Ευρωκοινοβούλιο υποστηρίξαμε με ισχυρή πλειοψηφία ένα μέσο διαπραγμάτευσης, το λεγόμενο διπλό πακέτο, το οποίο προβλέπει ευρωπαϊκό έλεγχο στα δημοσιονομικά ώστε να πετύχουν οι χώρες μηδενισμό των ελλειμμάτων. Τι λέει αυτό το πακέτο: ότι δεν πρέπει τα μέτρα εξυγίανσης να πλήξουν την πολιτική για την Παιδεία και την Υγεία. Αν οι όροι του Μνημονίου πλήττουν την Παιδεία και την Υγεία πρέπει να προσαρμοσθούν σ’ αυτή την ευρωπαϊκή πολιτική. Το “διπλό πακέτο” λέει ότι η εξυγίανση δεν πρέπει να οδηγήσει επίσης σε εκπτώσεις Στον κοινωνικό διάλογο και να πλήξει τους κατώτερους μισθούς. Λέει, επίσης, ότι τα προγράμματα προσαρμογής πρέπει να λαμβάνουν υπόψη το αν προκαλείται ύφεση και να διορθώνονται. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι αν το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα λειτουργούσε σοβαρά θα στηριζόταν σε ευρωπαϊκά δεδομένα, θα διεκδικούσε συμμαχίες και δεν θα πηγαίναμε στη διαπραγμάτευση ως «μαύρο πρόβατο» αλλά ως μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας. Ζητάμε λοιπόν να προσαρμοσθεί όλο το Μνημόνιο στους ευρωπαϊκούς όρους κάτι που από την πλευρά της ελληνικής κοινωνίας και πολιτικής απαιτεί πολύ και συγκεκριμένη δουλειά.

Ως Πράσινοι στο Ευρωκοινβούλιο έχουμε ζητήσει να παραταθεί ο χρόνος επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων κατά δύο έτη δηλαδή έως το 2016 ώστε η Ελλάδα να μπορέσει επιτύχει τους στόχους. Τα χρήματα που θα απαιτηθούν για αυτήν την παράταση και θα είναι 10, 15 ή περισσότερα δις ευρώ θα πρέπει να δοθούν από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.

Ακόμη έχουμε ζητήσει βοήθεια για το Μεταναστευτικό με τροποποίηση της συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ, για να μην παγιδεύονται οι άνθρωποι που θέλουν να πάνε σε άλλες χώρες στα ελληνικά σύνορα μόνο. Έχει αρχίσει αυτή η διαπραγμάτευση αλλά είναι εξίσου σημαντικό να αξιοποιηθούν από την Ελλάδα πόροι που προβλέπονται για την αντιμετώπιση των θεμάτων που δημιουργούνται από την μετανάστευση, πχ  για τη δημιουργία χώρων υποδοχής, για προγράμματα υγείας των μεταναστών που θα μπορούσαν όμως έτσι να ενισχύσουν και τα δημόσια νοσοκομεία.

Οι Πράσινοι έχουμε κάνει σημαία μας το αίτημα να δώσει στοιχεία η Ελβετία αλλά και άλλες χώρες για τις καταθέσεις Ελλήνων στις τράπεζές τους. Είναι κάτι που οι κυβερνήσεις της χώρας μας μέχρι τώρα έδειξαν πολιτική απροθυμία να το προχωρήσουν. Εμείς έχουμε ζητήσει από την Κομισιόν να παρέμβει ενεργά. Δεν μπορεί να ζητούνται θυσίες από τους έλληνες πολίτες που είναι στα όρια της επιβίωσης και να μην αντιμετωπίζεται η φοροδιαφυγή.

Σχετικά με τους εξοπλισμούς ζητούμε την εγγύηση των ελληνικών συνόρων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε να παγώσουν οι αμυντικές κι εξοπλιστικές δαπάνες.

Τέλος, ζητούμε επαναπροσδιορισμό του τρόπου απορρόφησης των ευρωπαϊκών πόρων στην Ελλάδα. Η χώρα μας δεν μπορεί να απορροφήσει τα ευρωπαϊκά κονδύλια, βρίσκεται σε αδιέξοδο. Πρόσφατο παράδειγμα για το οποίο καταθέτουμε και ερώτηση αυτές τις ημέρες είναι το γεγονός ότι η χώρα μας κατάφερε να απορροφήσει – εν μέσω κρίσης - μόνο το 50% από το κονδύλιο που της αναλογούσε από ταμείο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής για την αγορά φρούτων και λαχανικών που διανέμονται σε σχολεία.

Έχουμε προτείνει να περάσουν οι πόροι στην περιφέρεια για να φτάσουν γρήγορα, στοχευμένα και εκεί που πράγματι χρειάζονται – στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στους άνεργους, σε όσους εντάσσονται σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Φυσικά πρέπει να υπάρξει και η σχετική κινητοποιήση και προετοιμασία των περιφερειακών δομών της χώρας.

Δυστυχώς και στα θέματα της απασχόλησης η Ελλάδα δεν έχει καταθέσει ένα αναλυτικό σχέδιο που να αφορά στην αποτελεσματική κατάρτιση αλλά και στην δημιουργία πραγματικά νέων θέσεων χρησιμοποιώντας μέσω της υιοθέτησης νέων εργαλείων όπως θα μπορούσε πχ να είναι η Εγγύηση για τους Νέους ώστε να βρουν θέση εργασίας ή να πετύχουν την στοχευμένη κατάρτισή τους ή να μπορέσουν να εργαστούν για ένα διάστημα σε κάποια άλλη χώρα»

Δήλωση του Νίκου Χρυσόγελου, ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο για την δημοκρατική διαμόρφωση ενός εναλλακτικού σχεδίου διεξόδου της χώρας από την κρίση:

“Οι εκλογές της 17ης Ιουνίου θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί. Δεν άλλαξαν παρά αριθμητικά τα ποσοστά των βασικών διεκδικητών της εξουσίας των εκλογών της 6ης Μαίου. Κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας σε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ ή με όποιο άλλο κόμμα θα μπορούσε να έχει δημιουργηθεί και με βάση τα αποτελέσματα της 6ης Μαίου. Δυστυχώς, χάθηκαν στο μεταξύ άλλοι δυο πολύτιμοι μήνες, βάθυνε η διάλυση της διοίκησης και η κατάρρευση της οικονομίας, και εντάθηκε το πολωτικό κλίμα που δε βοηθάει στην διαμόρφωση των όρων αντιμετώπισης της πολύπλευρης κρίσης που αντιμετωπίζει η χώρα. 

Η δημουργία κυβερνητικού σχήματος με την ευρύτερη δυνατή δημοκρατική βάση θα έπρεπε να είναι μια συζήτηση σε προγραμματική βάση προεκλογικά. Ο σχηματισμός κυβέρνησης που θα έχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία δεν θα λύσει αυτομάτως τα προβλήματα της χώρας. Η λύση δεν βρίσκεται φυσικά στη συνέχιση της ίδιας ανόητης πολιτικής και της αδράνειας ή στην τυφλή αντιπαράθεση στις ακολουθούμενες πολιτικές χωρίς εναλλακτικές προτάσεις και λύσεις. Οι πολίτες ανεξαρτήτως τι ψήφισαν στις εκλογές αντιλαμβάνονται, στη μεγάλη πλειοψηφία τους, ότι χρειάζεται να διαμορφωθεί ένα συνεκτικό, εναλλακτικό σχέδιο διεξόδου από την κρίση το οποίο θα έχει την υποστήριξη της κοινωνίας, θα προωθήσει κοινωνικά δίκαιες, ισορροπημένες κι αποτελεσματικές μεταρρυθμίσεις που θα αντιμετωπίσουν τα δημοσιονομικά προβλήματα με ενίσχυση, όμως, παράλληλα της κοινωνικής συνοχής, αναζωογόνηση και μεταρρύθμιση της οικονομίας, δημιουργία θέσεων εργασίας, ιδιαίτερα για τους νέους, ανασυγκρότηση της διοίκησης κι αντιμετώπιση της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής.

Όσοι προβάλλουν μια τυφλή σύγκρουση με την Ευρώπη ως την εναλλακτική λύση, απλώς επιδιώκουν να αξιοποιήσουν μικροκομματικά την οργή αλλά και τον φόβο των πολιτών. Δεν προσφέρουν λύση. Μόνο αν συνεργαστούν Ελλάδα και Ευρώπη στη βάση ενός εναλλακτικού σχεδίου που θα συμφωνηθεί και θα υλοποηθεί μπορεί να βρεθεί λύση στην κρίση. Πώς μπορεί, όμως, να διαμορφωθεί ένα τέτοιο εναλλακτικό σχέδιο;

Η κατάλληλη μέθοδος είναι μέσω μεγαλύτερης συμμετοχής των πολιτών, των Περιφερειακών Συμβουλίων, των κοινωνικών και επαγγελματικών φορέων στη διαμόρφωσή του. Την πρωτοβουλία μπορούν να πάρουν τα 13 Περιφερειακά Συμβούλια σε συνεννόηση με το Εθνικό Κοινοβούλιο ώστε μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να έχουν διαμορφωθεί από τα 13 Περιφερειακά Συμβούλια σε διάλογο με τους κοινωνικούς κι επαγγελματικούς φορείς και τους Δήμους Περιφερειακά Σχέδια Βιωσιμότητας, Πράσινης Οικονομίας, Κοινωνικής Συνοχής και Απασχόλησης 2012-2020. Στην συνέχεια, θα πρέπει να συγκλιθεί αμέσως μετά μια κοινή Συνέλευση του Εθνικού Κοινοβουλίου, των Ευρωβουλευτών και των Περιφερειακών Συμβούλων για να συγκροτηθεί το Εθνικό Σχέδιο Βιωσιμότητας, Πράσινης Οικονομίας, Κοινωνικής Συνοχής κι Απασχόλησης 2012-2020 που θα επιλύει παράλληλα και τα δημοσιονομικά προβλήματα της χώρας με χρονικό ορίζοντα το 2016.

Οι Πράσινοι έχουμε προτείνει 7 συγκεκριμένες πολιτικές παρεμβάσεις που θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη ρεαλιστική βάση για έξοδο από την κρίση σε συνεργασία με την Ευρώπη και στηρίζουν την μεθοδολογία δημοκρατικής διαμόρφωσης του εναλλακτικού σχεδίου: Η προσαρμογή των όρων του Μνημονίου στις ευρωπαϊκές πολιτικές κι αξίες, η διαμόρφωση ενός Πράσινου Επενδυτικού Πακέτου προς όφελος της απασχόλησης, της πραγματικής οικονομίας και των τοπικών κοινωνιών, η παράταση της επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων κατά δύο έτη (το 2016 αντί για το 2014) σε συνδυασμό με μέτρα όπως η διασφάλιση των ελληνικών συνόρων με ευρωπαϊκές εγγυήσεις ώστε να παγώσουν για 3 χρόνια όλα τα εξοπλιστικά προγράμματα,  η εξασφάλιση ευρωπαϊκής υποστήριξης για τους μετανάστες και πρόσφυγες στην Ελλάδα, η ενεργή συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην προσπάθεια να δοθούν αναλυτικά στοιχεία από τις ελβετικές κι άλλες τράπεζες για τις καταθέσεις ελλήνων ώστε να ελεγχθούν γκρίζες περιουσίες και παράνομη εξαγωγή καταθέσεων, σε συνδυασμό με την προώθηση της εφαρμογής κοινωνικά δίκαιης φορολογικής μεταρρύθμισης στην Ελλάδα καθώς και η στήριξη άμεσα των Ελληνικών Περιφερειών και των Δήμων για την αναζωογόνηση της πραγματικής οικονομίας, με απορρόφηση των υπαρχόντων ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων και την κινητοποίηση συμπληρωματικών επενδύσεων.  

Όπως είχαμε δηλώσει στην κοινή συνέντευξη τύπου στα διεθνή κι ελληνικά ΜΜΕ, ο Ντάνυ Κον Μπεντίτ, συμπρόεδρος των Πράσινων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κι εγώ, παρουσιάζοντας την Τετάρτη 23/5, στο Στρασβούργο, την κεντρική φιλοσοφία των προτάσεων των Πράσινων: «Είναι γεγονός ότι η λιτότητα στην Ελλάδα έχει προχωρήσει πέρα από το όριο αντοχής μεγάλου μέρους του ελληνικού πληθυσμού. Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται υπό καθεστώς σοκ. Αυτό πρέπει να σταματήσει άμεσα. Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα πρέπει να υπάρξει πραγματική συζήτηση ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ευρώπη στη βάση ενός εναλλακτικού σχεδίου”. Η Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο μπορεί να είναι ένας σταθερός και ειλικρινής σύμμαχος σε μια τέτοια προσπάθεια σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

 Άνοιγμα σε ενεργούς πολίτες, ανασυγκρότηση σε νέα βάση, καθαρή πράσινη, κοινωνική κι ευρωπαϊκή ταυτότητα

Δήλωση του Νίκου Χρυσόγελου, ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο για την ανάγκη ανασυγκρότησης του πράσινου χώρου:

«Είναι σαφές ότι το εκλογικό αποτέλεσμα για τους Οικολόγους Πράσινους ήταν στις 17 Ιουνίου το χειρότερο δυνατόν. Σε αυτό έπαιξε ρόλο η πόλωση, η υιοθέτηση εύκολων “μηνυμάτων” στη συζήτηση, η οργή της κοινωνίας και η διάθεση τιμωρίας. Όπως όμως έδειξαν και τα τελικά εκλογικά αποτελέσματα η οργή δεν θα προσφέρει βιώσιμη λύση αν δεν μετατραπεί σε συνειδητή διάθεση αλλαγών με κοινωνικά δίκαιο και ισορροπημένο τρόπο όλων των πολιτικών, καταστάσεων και αξιών που οδήγησαν τη χώρα στην χρεοκοπία.

Σε κάθε εκλογική διαδικασία κρίνονται και οι επιλογές που γίνονται από κάθε κόμμα. Κατά συνέπεια, πρέπει να αντιμετωπιστούν με ειλικρινή τρόπο αλλά δραστικά και τα πολιτικά, οργανωτικά κι επικοινωνιακά λάθη των Οικολόγων Πράσινων που οδήγησαν σε αυτό το χαμηλό εκλογικό αποτέλεσμα, παρά το γεγονός ότι οι πράσινες προτάσεις έχουν ευρύτερη υποστήριξη. Εκ των πραγμάτων, ο πράσινος πολιτικός χώρος στην Ελλάδα πρέπει να ανασυγκροτηθεί σε νέα βάση, να ανοίξει σε ενεργούς πολίτες, να διαμορφώσει μια ξεκάθαρη πράσινη, ευρωπαϊκή, κοινωνική ταυτότητα, ώστε να ανταποκρίνεται στην πράσινη δυναμική που αναπτύσσεται σταθερά στην Ευρώπη, ιδιαίτερα από τις ευρωεκλογές του 2009 και μετά.

Σε μια εποχή βαθιάς κρίσης, οι πράσινες πολιτικές προτάσεις αποτελούν μια εναλλακτική λύση απέναντι στην κρίση και στην μονόπλευρη λιτότητα από την μία αλλά και στην εύκολη πολιτική της καταγγελίας και των εύκολων υποσχέσεων, όπως αποδεικνύουν η συστηματική δουλειά και η επιρροή της ομάδας των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, η επιτυχία των Γερμανών Πράσινων σε όλες τις πρόσφατες εκλογές καθώς και η  εκλογή 18 βουλευτών των Γάλλων Πράσινων – Ευρώπη – Οικολογία (9 άνδρες και 9 γυναίκες) και η συγκρότηση για πρώτη φορά μιας ισχυρής πολιτικής ομάδας στην γαλλική εθνοσυνέλευση. 

Σύμφωνα με διαφορετικές έρευνες, τους Πράσινους θα μπορούσε να ψηφίσει εν δυνάμει το 30% της κοινωνίας. Πρέπει λοιπόν ο οργανωμένος πράσινος πολιτικός χώρος να συγκλίνει με τις απαιτήσεις κι πράσινες αξίες ενός σημαντικού τμήματος της κοινωνίας. Η ανασυγκρότησή του πρέπει και μπορεί να είναι υπόθεση χιλιάδων ανθρώπων, ιδιαίτερα νέων, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και εκείνων που ζουν ήδη ή μεταναστεύουν σε ευρωπαϊκές χώρες. Πολιτών που έχουν κάνει βαθιές επιλογές ζωής κι αξιών, που αντιλαμβάνονται ότι οι πράσινες πολιτικές δεν είναι μιας χρήσης ούτε περιορίζονται στον χρονικό ορίζοντας κάποιας εκλογικής διαδικασίας αλλά αποτελούν προϋπόθεση για την επίλυση των δημοσιονομικών κι οικονομικών προβλημάτων της Ελλάδας αλλά και τη μακροχρόνια ευημερία της κοινωνίας, την αποτροπή συσσώρευσης επιπλέον οικολογικού και κλιματικού χρέους που θα φορτωθούν, χωρίς να ευθύνονται, τα παιδιά μας».