25 Νοεμβρίου 2011

Όχι στην οικοπεδοποίηση περιοχής Natura στον Κορινό Πιερίας

  Παρελκυστική τακτική της Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας σε ερώτηση των Οικολόγων

Μια απλή αναφορά στη νομοθεσία ήταν η απάντηση της Διοίκησης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας στην επερώτηση της παράταξης «Οικολογία Αλληλεγγύη» για την οικοπεδοποίηση περιοχής του Δικτύου Natura 2000 στην παραλία του Κορινού Πιερίας. 

Στη σημερινή συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Κεντρικής Μακεδονίας, ο επικεφαλής της οικολογικής αυτοδιοικητικής παράταξης, ευρωβουλευτής, Μιχάλης Τρεμόπουλος, έθεσε το ζήτημα της σκανδαλώδους οικοπεδοποίησης προστατευόμενης ζώνης, όμως η Περιφέρεια αντί να  δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις στη θετική στάση που τήρησε για την οικοδόμηση της περιοχής, επέλεξε να

ακολουθήσει για πολλοστή φορά παρελκυστική τακτική και έκανε μια απλή αναφορά στη νομοθεσία στην οποία στηρίχθηκε η οικοπεδοποίηση, δηλαδή στην υπουργική απόφαση της κ. Ροδούλας Ζήση του 2004.

Όπως προέκυψε μάλιστα από τη συζήτηση της επερώτησης στη συνεδρίαση η σχετική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων έχει λήξει από το 2007 και δεν έχει ανανεωθεί!

Ο «πρότυπος» παραθεριστικός οικισμός που κατασκευάζεται στον Κορινό είναι εντός της προστατευόμενης ζώνης και απαγορεύεται η ένταξή του σε πολεοδομικό ή ρυμοτομικό σχεδιασμό. Παρόλα αυτά, με τη συγκατάθεση της Διοίκησης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, ήδη έχει ολοκληρωθεί η οριοθέτηση των οικοπέδων, η χάραξη σχεδόν όλων των δρόμων, η χαλικόστρωσή τους και επίσης, σύμφωνα με τον τοπικό Δήμο, επίκειται η έκδοση των οικοδομικών αδειών. 

«Το συγκεκριμένο έργο παραβιάζει την ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία, παραβιάζει κοινοτικές οδηγίες και καταστρέφει ευαίσθητες περιβαλλοντικά περιοχές, διεθνούς σημασίας. Σύμφωνα με την απόφαση της κ. Ζήση το 2004 για την έγκριση της πολεοδομικής μελέτης της περιοχής δεύτερης κατοικίας του Δήμου Κορινού (πλέον Κατερίνης), που αφορά στο συγκεκριμένο οικισμό, αυτός θα έχει έκταση 2.200 στρεμμάτων, με 2.000 οικόπεδα και θα φιλοξενήσει περισσότερους από 5.000 κατοίκους! Είπαμε να τονώσουν την κατεστραμμένη οικοδομική δραστηριότητα, αλλά όχι καταστρέφοντας ακόμη και Εθνικά Πάρκα. Η μεθόδευση της οικοπεδοποίησης αποκαλύπτει όλη την παθογένεια του πελατειακού πολιτικού συστήματος αλλά και της δημόσιας διοίκησης», τόνισε ο Μ. Τρεμόπουλος. 

Ο ίδιος έχει θέσει το ζήτημα στο Ευρωκοινοβούλιο από τον προηγούμενο μήνα, καθώς το συγκεκριμένο έργο εξελίσσεται κατά παράβαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ζητώντας να μάθει τι μέτρα προτίθεται να λάβει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ώστε να μην καταστραφούν περαιτέρω οι συγκεκριμένες περιοχές και να αποκατασταθούν στην πρότερη μορφή τους. 

Επίσης καταγγελίες στις αρμόδιες αρχές έκαναν η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία και ο Φορέας Διαχείρισης Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα αλλά και ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Κρίτων Αρσένης. Ήδη το ΥΠΕΚΑ αλλά και οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος διερευνούν την υπόθεση. 

Ακολουθεί η πλήρης τοποθέτηση του Μ. Τρεμόπουλου στο Περιφερειακό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης.

Για την οικοπεδοποίηση της Παραλίας Κορινού  

Ένας «πρότυπος» παραθεριστικός οικισμός πρόκειται να κατασκευαστεί στην παραλία του Κορινού Πιερίας, στη Β. Ελλάδα, έκτασης 2.200 στρεμμάτων, με 2.000 οικόπεδα, που θα φιλοξενήσει περισσότερους από 5.000 κατοίκους, με βάση την Υπ. Απόφαση 9625/1-3-2004 (ΦΕΚ 192/τ.Δ’/4-3-2004) της Υφυπουργού ΠΕΧΩΔΕ κ. Ρ. Ζήση για την «Έγκριση πολεοδομικής μελέτης της περιοχής δεύτερης κατοικίας του Δήμου Κορινού». Σήμερα έχει ολοκληρωθεί η οριοθέτηση των οικοπέδων, έχει γίνει η χάραξη σχεδόν όλων των δρόμων και η πρώτη στρώση της διάνοιξης με χαλίκια και σύμφωνα με τον Δήμαρχο Κατερίνης κ. Χιονίδη, θα ξεκινήσει σύντομα και η έκδοση των οικοδομικών αδειών.

Ωστόσο η περιοχή αποτελεί τμήμα του ευρύτερου υγροτοπικού οικοσυστήματος του Εθνικού Πάρκου Δέλτα Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα-Αλυκής Κίτρους, ανήκει στην περιοχή ευθύνης του αρμόδιου Φορέα Διαχείρισης (Ν. 3044-ΦΕΚ 197/27-8-2002) και περιλαμβάνει λιβάδια, αμμοθίνες και περιοδικά κατακλυζόμενες εκτάσεις με αλοφυτική βλάστηση. Επίσης σημαντικό τμήμα της περιοχής (>50% της έκτασης) περιλαμβάνεται στην Ζώνη Ειδικής Προστασίας (SPA) του Δικτύου Νatura 2000, με κωδικό GR1250004 (Αλυκή Κίτρους – ευρύτερη περιοχή), ενώ το παραλιακό μέτωπο περιλαμβάνεται στον Τόπο Κοινοτικής Σημασίας (SCI) του Δικτύου Νatura 2000, με κωδικό GR1220002 (Δέλτα Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα – ευρύτερη περιοχή – Αξιούπολη). Επίσης σημαντικό τμήμα της περιοχής περιλαμβάνεται στο Καταφύγιο Άγριας Ζωής (ΚΑΖ) Αλυκής Κίτρους (ΦΕΚ 177/τ.B’/31.3.1988) και σύμφωνα με τον Ν. 2637/98 (ΦΕΚ 200/Α/27-8-1998), απαγορεύεται η ένταξή του σε πολεοδομικό ή ρυμοτομικό σχεδιασμό.

Η μεθόδευση της οικοπεδοποίησης αποκαλύπτει όλη την παθογένεια του πελατειακού πολιτικού συστήματος αλλά και της δημόσιας διοίκησης. Έτσι όταν τον Νοέμβριο του 1995 δημοσιεύεται σε ΦΕΚ το Προεδρικό Διάταγμα για τον «Καθορισμό Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου στον Κορινό Πιερίας», η πρώην νομάρχης Πιερίας και υφυπουργός, τότε Μαρία Αρσένη (μητέρα του σημερινού ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Κρίτωνα Αρσένη) και βουλευτής του Ν. Πιερίας από το 1989 έως το 2003, οργανώνει πανηγυρική τελετή παράδοσης του ΦΕΚ στην Κοινότητα Κορινού!!! Σύμφωνα με δημοσίευμα τοπικής εφημερίδας (Αιχμή, 30 -11-1995) «Η υφυπουργός κ. Μαρία Αρσένη από τη μεριά της εξίσου συγκινημένη παραδίδοντας το ΦΕΚ τόνισε ότι “ανοίγει πλέον ο δρόμος για την ανέγερση του νέου παραλιακού οικισμού που θα συμβάλλει στην ανάπτυξη της περιοχής…Μια νέα πόλη γεννιέται”». Στη συνέχεια το 1997 με απόφαση του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ εγκρίνεται το σχέδιο ανάπτυξης περιοχών δεύτερης κατοικίας (ΣΧΑΠ) στην εγκεκριμένη Ζώνη Οικιστικού Ελέγχου και το 2004 εγκρίνεται, με απόφαση της υφυπουργού ΠΕΧΩΔΕ κ. Ροδούλας Ζήση, η πολεοδομική μελέτη του οικισμού.

Όμως τα 4 στρέμματα που αρχικά προβλεπόταν ως κατώτατο όριο κατάτμησης και αρτιότητας των γηπέδων στην εγκεκριμένη με το Προεδρικό Διάταγμα του 1995 Ζώνη Οικιστικού Ελέγχου για την επίμαχη περιοχή μετατράπηκαν με την υπουργική απόφαση του 2004, σε 2 στρέμματα στην γειτνιάζουσα με τις Αλυκές Κίτρους περιοχή και 450 μέτρα στην υπόλοιπη έκταση. Στην πολεοδομική μελέτη, προφανώς ερμηνεύοντας διασταλτικά τις αποφάσεις και χωροθετώντας γήπεδα και πάρκα στην γειτνιάζουσα με τις Αλυκές Κίτρους περιοχή, το εμβαδόν των οικοπέδων μειώθηκε πλέον σε 400 και 450 μέτρα. Ωστόσο ένα Προεδρικό Διάταγμα δεν μπορεί να διορθωθεί με υπουργική απόφαση, άρα εξακολουθεί να ισχύει και επίσης η πολεοδομική μελέτη είναι άκυρη καθώς παρερμηνεύει ακόμα και την τελευταία υπουργική απόφαση.

Μετά από χρόνια απραξίας, παρατυπιών και ισχυρότατων αντεγκλήσεων τοπικών παραγόντων που απασχόλησαν πολλές φορές τις στήλες των τοπικών εφημερίδων αλλά και τα δικαστήρια και το Σώμα Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, αρχίζουν οι πρώτες εργασίες χάραξης δρόμων και οικοδομικών τετραγώνων, τον Ιούλιο του 2008, με μηχανήματα που παρανόμως παραχώρησε η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Πιερίας. Λίγο αργότερα, στις 3 Νοεμβρίου του 2008, «πραγματοποιήθηκε με κάθε επισημότητα και την παρουσία πλήθους κόσμου, η τελετή θεμελίωσης του Οικισμού», από τον Υπουργό Μακεδονίας-Θράκης κ. Μαργαρίτη Τζίμα. Όμως οι εργασίες ήταν απολύτως αυθαίρετες καθώς η έγκριση περιβαλλοντικών όρων που χορηγήθηκαν από το ΥΠΕΧΩΔΕ το 1997 (πέρα απ’ το ότι η μελέτη είχε τροποποιηθεί σε τέτοιο βαθμό σε χρόνο μεταγενέστερο της έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων ώστε στην πραγματικότητα να πρόκειται για άλλο έργο) ίσχυαν για μια δεκαετία και έληξαν την 31.12.2007.

Τελικά αφού ανατέθηκαν, κατόπιν διαγωνισμών, τα έργα οδοποιϊας, ύδρευσης και αποχέτευσης ξεκίνησαν και πάλι τα έργα τον Σεπτέμβριο του 2011. Είχε προηγηθεί η έγκριση νέων περιβαλλοντικών όρων από την Νομαρχία Πιερίας με ημερομηνία 21-11-2010. Σύμφωνα με αυτούς το έργο κατατάσσεται στην 1η Ομάδα (έργα οδοποιίας), 11.1 δημοτικές και κοινοτικοί οδοί (εντός ορίων οικισμών), κατηγορία 2η, υποκατηγορία 4η, σύμφωνα με την 15393/2332/2002 ΚΥΑ. Ωστόσο η απόφαση αγνοεί ότι σημαντικό τμήμα της περιοχής είναι ενταγμένο στο ευρωπαϊκό δίκτυο Natura 2000, οπότε απαιτείται η σύνταξη Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (που δεν υποβλήθηκε στην περίπτωση αυτή) και όχι απλής Περιβαλλοντικής Έκθεσης (σύμφωνα με την υπ' αριθ. 33318/3028/1998 ΚΥΑ) και επίσης ότι αρμόδιος για την έκδοση της απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων είναι ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας (H.Π.11014/703/Φ104). Κατά συνέπεια η νομαρχιακή απόφαση είναι άκυρη και δεν έχει καμία ισχύ. Επιπλέον δεν ζητήθηκε γνωμοδότηση από τον Φορέα Διαχείρισης Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα παρόλο που το σύνολο της έκτασης ανήκει στην περιοχή ευθύνης του (Ν3044/2002 - ΦΕΚ 197 της 27ης Αυγούστου 2002).

Το ζήτημα έφεραν στην επικαιρότητα οι Οικολόγοι Πράσινοι, με ερώτηση που κατέθεσε στα μέσα Οκτωβρίου στο Ευρωκοινοβούλιο ο Μιχάλης Τρεμόπουλος, καθώς το συγκεκριμένο έργο εξελίσσεται κατά παράβαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, όπως της Οδηγίας 2009/147/EΚ και ιδιαίτερα του άρθρου 6 της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, καταστρέφοντας ευαίσθητες περιβαλλοντικά περιοχές διεθνούς σημασίας. Η ερώτηση καταλήγει στο τι μέτρα προτίθεται να λάβει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ώστε να μην καταστραφούν περαιτέρω οι συγκεκριμένες περιοχές και να αποκατασταθούν στην πρότερη μορφή τους;

Επίσης καταγγελίες στις αρμόδιες αρχές έκαναν η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία και ο Φορέας Διαχείρισης Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα αλλά και ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Κρίτων Αρσένης. Ήδη το ΥΠΕΚΑ αλλά και οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος διερευνούν την υπόθεση

Συμπληρωματικά αναφέρω και κάποια επιπλέον σημεία γιατί το έργο αυτό έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με την ισχύουσα εθνική νομοθεσία, ακόμα και με την κοινή λογική: 

  • Σύμφωνα με τον Ν. 2242 «Πολεοδόμηση περιοχών δεύτερης κατοικίας σε Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου, προστασία φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ 162/Α/3-10-1994): «Η πολεοδόμηση των περιοχών δεύτερης κατοικίας πραγματοποιείται υπό τις εξής προϋποθέσεις: να μην αντίκειται στους όρους προστασίας του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος …και στους όρους προστασίας των ευαίσθητων και προστατευόμενων περιοχών» (άρθρο 1, παρ. 2).
  • Η εγκεκριμένη, με απόφαση του Γενικού Δ/ντή Περιβάλλοντος του ΥΠΕΧΩΔΕ, Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη (ΕΠΜ) για την περιοχή των Δέλτα, στη σελ. Β4-8, αναφέρει για τον καθορισμό ΖΟΕ στον Κορινό: «Οι χρήσεις αυτές δεν είναι συμβατές με τους όρους προστασίας του υγροβιοτόπου, ιδιαίτερα της ζώνης 8 η οποία προορίζεται για παραθεριστική κατοικία».
  • Σύμφωνα με τον Ν. 2637/98 (ΦΕΚ 200/Α/27-8-1998), άρθρο 57 “τα υφιστάμενα Καταφύγια Θηραμάτων μετονομάζονται σε Καταφύγια Αγριας Ζωήςκαι ισχυροποιείται το καθεστώς προστασίας καθώς πλέον απαγορεύεται “η ένταξη έκτασης καταφυγίου άγριας ζωής σε πολεοδομικό ή ρυμοτομικό σχεδιασμό.
  • Σύμφωνα με την πάγια νομολογία του ΣτΕ ««εντός των ορίων οικισμών … δεν μπορεί να περιληφθή οιοδήποτε μέρος βιοτόπου μετά του αντιστοίχου οικοσυστήματος αλλ’ αντιθέτως τα όρια του οικισμού δέον να χαράσσονται εις ικανήν απόστασιν διασφαλίζουσα το απρόσβλητον των οικοσυστημάτων από τις επιπτώσεις λειτουργίας του οικισμού» (3955/95 και 3956/95 αποφάσεις του ΣτΕ). Όπως προσθέτει και ο Συνήγορος του Πολίτη (Πόρισμα για την υπόθεση 20671/27.11.2003) «αυτή την έννοια έχει και το άρθρο 4 παρ. 2 του π.δ.24.04.1985 (ΦΕΚ 181 Δ) όπως τροποποιήθηκε με το π.δ.14.02.1987 (ΦΕΚ 133Δ)».

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Last modified on Σάββατο, 18 Φεβρουαρίου 2012 22:03