Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ εκφράζουμε την ικανοποίησή μας για τις ιστορικές αποφάσεις της Παγκόσμιας Διάσκεψης για το Κλίμα στο Παρίσι (COP21), που ανοίγουν τον δρόμο για την απεξάρτηση της ανθρωπότητας από τα ορυκτά καύσιμα (πετρέλαιο, λιγνίτη, κάρβουνο, φυσικό αέριο).  Ο περιορισμός των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε επίπεδα που θα πετύχουν  την επίτευξη την συγκράτηση της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη κάτω από τους +2˚C ή στους +1,5˚C είναι πράγματι δυνατός και σαφής. 

Αλλά η επίτευξή του στόχου αυτού απαιτεί ισχυρότερες δεσμεύσεις από αυτές που έχουν συμφωνηθεί καθώς και διάθεση επαρκών πόρων για την υλοποίηση της μεταστροφής.  Χρειάζεται να γίνει ευρέως κατανοητό ότι η συμφωνία που επιτεύχθηκε σημαίνει, ξεκάθαρα, ότι η παγκόσμια οικονομία θα έχει στραφεί σε 100% Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας μέχρι το αργότερο το 2050, αν θέλουμε να πετύχουμε τους στόχους που τέθηκαν. Η πράσινη στροφή της οικονομίας είναι πλέον η μόνη ρεαλιστική λύση για την επιβίωσή μας.

Μετά την αποτυχία της παγκόσμιας συνδιάσκεψης για το Κλίμα στην Κοπεγχάγη, έμοιαζε μάλλον απίθανο να επιτευχθεί μια δεσμευτική και φιλόδοξη παγκόσμια συμφωνία για την προστασία του κλίματος. Όμως, πολλά άλλαξαν τα τελευταία 1-2 χρόνια:

-Μεγάλη κινητοποίηση των πολιτών σε παγκόσμιο επίπεδο.

- Κύμα εκθέσεων από διάφορους φορείς (Διακυβερνητικό Πάνελ για την Κλιματική Αλλαγή, Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, Παγκόσμια Τράπεζα, Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος, Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός, NASA, διεθνείς περιβαλλοντικές και κοινωνικές οργανώσεις, επιστημονικά ιδρύματα κα) που δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για την αλλαγή του κλίματος που ήδη συντελείται και τις επιπτώσεις της.

- Αλλαγές στην τεχνολογία και την επιστήμη

- Απόσυρση δισεκατομμυρίων δολαρίων από επενδύσεις, μετοχές, εταιρίες και δραστηριότητες που σχετίζονται με τα ορυκτά καύσιμα.

- Τράπεζες που πλέον θεωρούν υψηλού ρίσκου τις επενδύσεις στα ορυκτά καύσιμα και δεν δίνουν δάνεια σε παρόμοια επενδυτικά σχέδια.

Οι επιστήμονες αλλά και τα κινήματα πολιτών είχαν κάνει σαφές ότι δεν υπήρχε περιθώριο για άλλη μια αποτυχημένη παγκόσμια συνδιάσκεψη για το κλίμα.

Η συμφωνία ανοίγει τον δρόμο αλλά η υλοποίησή της απαιτεί τεράστια προσπάθεια σε όλα τα επίπεδα. Οι στόχοι είναι ισχυροί, οι δεσμεύσεις όμως για την επίτευξή τους δεν είναι το ίδιο ισχυρές. Η εφαρμογή της συμφωνίας απαιτεί στρατηγικές και δεσμεύσεις όχι μόνο από τις κυβερνήσεις αλλά και από τους Δήμους, τις επιχειρήσεις και τους πολίτες. Αυτό ισχύει και για την χώρα μας. Σε κυβερνητικό επίπεδο δεν υπάρχει στρατηγική για τη μετάβαση στην νέα εποχή και αυτό οδηγεί στην απώλεια τεράστιων ευκαιριών για ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, νέες οικονομικές δραστηριότητες και δημιουργία βιώσιμων θέσεων εργασίας σε νέους καινοτόμους τομείς που αναδεικνύονται μέσα από την συμμετοχή στην ενεργειακή επανάσταση.

Η βελτίωση της οικονομικής κατάστασης της Ελλάδας δεν θα έρθει επενδύοντας σε νέες μονάδες λιγνίτη, νέες πετρελαϊκές μονάδες και στην εξόρυξη φυσικού αερίου και πετρελαίου στην Αν. Μεσόγειο. Αυτές οι επενδύσεις είναι άστοχες αφού έχουν ημερομηνία λήξης και θα δεσμεύσουν τεράστιους οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους σε κάτι που μόλις αποφασίστηκε ότι τελειώνει. Αντιθέτως, έχουμε όλες τις δυνατότητες όχι μόνο από άποψη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αλλά κι ανθρώπινου δυναμικού για να στραφούμε σε ένα νέο σύγχρονο, καινοτόμο, προς όφελος του περιβάλλοντος, της οικονομίας και της κοινωνίας ενεργειακό μοντέλο, όπου οι πρωταγωνιστές είναι οι πολίτες, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και οι ενεργειακοί συνεταιρισμοί. Ο πλούτος που παράγεται από την ενέργεια εφόσον διατηρείται σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο μπορεί να χρηματοδοτήσει την ανασυγκρότηση της κοινωνίας και να ενισχύσει την κοινωνική συνοχή και την απασχόληση.

Το πρόβλημα δεν είναι πλέον απουσία τεχνολογικών λύσεων αλλά κυρίως πολιτικού οράματος και σχεδίου για αυτή την τεράστια αλλαγή προσανατολισμού. Οι Πράσινοι-Αλληλεγγύη προσκαλούμε κοινωνικές δυνάμεις, φορείς και τις όποιες δυνάμεις μέσα στους πολιτικούς χώρους που κατανοούν ότι μπαίνουμε πλέον σε μια εντελώς διαφορετική εποχή να δουλέψουμε από κοινού για μια Ελλάδα που θα πρωταγωνιστήσει στην εξοικονόμηση ενέργειας και στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Δεν είναι πλέον όραμα αλλά υποχρέωση, οι ενεργειακές ανάγκες μας να καλύπτονται το αργότερο μέχρι το 2050 από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας #Greece100%RES

Ολόκληρη η συμφωνία που επιτεύχθηκε στο Παρίσι: http://unfccc.int/resource/docs/2015/cop21/eng/l09.pdf

Ερευνητές από το πολύ γνωστό πανεπιστήμιο του Stanford στην Καλιφόρνια (ο Mark Jacobson και ο Mark Delucchi) συγκέντρωσαν αναλυτικά στοιχεία από 139 διάφορες χώρες και παρουσίασαν ένα σχέδιο για το πώς θα μπορούσε κάθε μία από αυτές να στηριχθεί σε 100% ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μέχρι το 2050.

Μεταξύ των χωρών που εξέτασαν ήταν και η Ελλάδας. Επεξεργάστηκαν ένα σχέδιο για το πώς πρέπει /μπορεί να είναι το ενεργειακό μείγμα της Ελλάδας μέχρι το 2050 ώστε να καλύπτεται το 100% της συνολικής ενέργειας που χρειαζόμαστε (όχι απλώς της ηλεκτρικής ενέργειας) από ανανεώσιμες πηγές και μόνο.

Ο ένας από τους επικεφαλής της έρευνας, ο M. Jacobson, καθηγής του Stanford University και διευθυντής του προγράμματος της σχολής "Atmosphere and Energy", θα παρουσιάσει την έρευνα στους αρχηγούς των 195 κρατών που θα συμμετάσχουν στην παγκόσμια συνδιάσκεψη για το κλίμα COP21 που ξεκινάει στις 29/11 στο Παρίσι. Η άποψή τους είναι ότι παρότι μια φιλόδοξη συμφωνία είναι απαραίτητη, η έξοδος από τα ορυκτά καύσιμα (πετρέλαιο, κάρβουνο / λιγνίτη, φυσικό αέριο) μπορεί να επιτευχθεί με την προώθηση των ΑΠΕ χωρίς να χρειάζεται κάποιο πυρηνικό εργοστάσιο. Μάλιστα, λέει ότι θα περάσει το υπόλοιπο της ζωής του προσπαθώντας να μιλήσει με κάθε έναν από τους ηγέτες για να τους πείσει ότι το 100% ΑΠΕ είναι εφικτό.

Σχετικά με την Ελλάδα, υποστηρίζουν ότι όχι μόνο είναι εφικτή η στροφή σε 100% ΑΠΕ για όλες τις ενεργειακές ανάγκες κι όχι μόνο για την ηλεκτρική ενέργεια αλλά ότι αυτή μπορεί να επιτευχθεί χρησιμοποιώντας πόρους που μπορεί να εξοικονομηθούν από την μείωση των πρόωρων θανάτων λόγω ατμοσφαιρικής ρύπανσης (περίπου 3.852 πρόωροι θάνατοι ετησίως, σύμφωνα με τις πιο μετριοπαθείς εκτιμήσεις) και τη μείωση των επιπτώσεων από την κλιματική αλλαγή (εκτίμηση της Τράπεζας της Ελλάδας για επιπτώσεις ύψους 700 δις Ευρώ μέχρι το 2100 στην Ελλάδα).

Μάλιστα το κόστος της ενέργειας ανά κιλοβατώρα θα είναι πιο χαμηλό αν αυτή παράγεται από συνδυασμό ανανεώσιμων πηγών ενέργειας 100% (κόστος 8,2 c/kWh) σε σύγκριση με κόστος 10,8 c/kWh, αν αυτή παράγεται από ορυκτά καύσιμα.

Εκτιμάται επίσης ότι μπορούν στην λειτουργία του όλου συστήματος 29.511 θέσεις εργασίας και στην κατασκευή 32.152 θέσεις εργασίας (ισοδύναμης με 40 χρόνια στην εργασία κάθε ενός εργαζόμενου).

Το συνολικό οικονομικό όφελος που θα προκύψει από τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης εκτιμάται σε 7,7% του ΑΕΠ (η ΕΕ εκτιμάει ότι σε ευρωπαϊκό επίπεδο μειώνοντας την ατμοσφαιρική ρύπανση μπορεί να προκύψει όφελος πάνω από 40 δις από την μείωση των 400.000 πρόωρων θανάτων ετησίως λόγω ατμοσφαιρικής ρύπανσης).

Η έρευνα  εκτιμάει, επίσης, ότι η ζήτηση ενέργειας θα μειωθεί κατά 45% αν όλες οι ανάγκες καλύπτονται πλήρως από ενέργεια που βασίζεται 100% σε συνδυασμό των διαφορετικών πηγών ΑΠΕ: ηλιακή, αιολική, γεωθερμία.

Το ενεργειακό μείγμα ΑΠΕ που μπορεί να οδηγήσει σε 100% απεξάρτηση από όλα τα ορυκτά καύσιμα την Ελλάδα μέχρι το 2050 σύμφωνα με την έρευνα είναι:

-     14,2% από ηλιακές στέγες / Φωτοβολταϊκά κατοικιών

-     9,1% από ηλιακές στέγες / Φωτοβολταϊκά δημόσιων κτηρίων και εμπορικών κέντρων

-     30% από αιολικά πάρκα στην ξηρά

-     4% από αιολικά πάρκα στη θάλασσα (offshore)

-     24,5% ενέργεια από ηλιακά εργοστάσια

-     4,7% από συγκεντρωτικά ηλιοθερμικά εργοστάσια

-     1% από κυματική ενέργεια

-     2,4% από γεωθερμία

-    10% από υδροηλεκτρικά

-     0,1% από παλίρροια  

ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ: Κλείνοντας τα μάτια, η  κλιματική αλλαγή δεν εξαφανίζεται. Στρατηγική για προστασία κλίματος και προσαρμογή  

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ εκφράζουν τη συμπαράστασή τους στους κατοίκους διαφόρων περιοχών που επλήγησαν από τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Η αποκατάσταση των ζημιών πρέπει να είναι γρήγορη αλλά και να συνδυαστεί με τον επανασχεδιασμό των υποδομών στις περιοχές που επλήγησαν ώστε να μην επαναληφθούν σε λίγα χρόνια παρόμοιες καταστάσεις. Η διάνοιξη για παράδειγμα, των δρόμων του νερού πρέπει να είναι μέρος των εργασιών αποκατάστασης.

Όσα συνέβησαν τις μέρες αυτές σε Σκάλα Λακωνίας, Ηλεία, Θεσπρωτία και Σκόπελο μας υπενθυμίζουν ότι η κλιματική αλλαγή είναι εδώ. Το ότι το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα δεν βρίσκει να πει έστω μια λέξη στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου αλλά και πέρα από αυτήν για την κλιματική αλλαγή, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτή …εξαφανίζεται. Δείχνει πόσο μακριά από μια σύγχρονη πολιτική είναι τα ελληνικά κόμματα, παλιά και νέα.  Κλείνοντας τα μάτια ή πιστεύοντας ότι η κλιματική αλλαγή δεν μας αφορά ή ότι έχουμε άλλα πιο σοβαρά θέματα, δεν αλλάζει η πραγματικότητα ότι οι επιπτώσεις στις κοινωνίες και στην οικονομία είναι ήδη παρούσες και σημαντικές και αφορούν στον πυρήνα της επιβίωσής μας.

Αν και άλλες κοινωνίες έχουν κινητοποιηθεί ενόψει της Παγκόσμιας Διάσκεψης για το Κλίμα, τον Δεκέμβριο 2015, στο Παρίσι, η ελληνική κυβέρνηση και η ελληνική κοινωνία δεν συμμετέχουν σε αυτή την κινητοποίηση. Η χώρα εξάλλου δεν έχει καταθέσει όπως όφειλε το εθνικό σχέδιο για την μετά Κιότο εποχή, μετά από ουσιαστική διαβούλευση με τους φορείς και την κοινωνία των πολιτών. Έστω και στο παρά πέντε,  πρέπει να συμμετάσχουμε σοβαρά στην προστασία του κλίματος – σε ότι μας αντιστοιχεί ως μια χώρα μέλος της ΕΕ αλλά και μία από τις πιο αναποτελεσματικές σε σχέση με τη χρήση ενέργειας – αλλά και να προετοιμαστούμε για την νέα εποχή. Από άποψη ουσίας αλλά και συμβολισμού, η έναρξη κατασκευής της νέας λιγνιτικής μονάδας, Πτολεμαΐδα 5, και η προσπάθεια επαναλειτουργίας μιας από τις πιο ρυπογόνες μονάδες, Πτολεμαΐδα 3, είναι ενδεικτική της απουσίας κατανόησης των υποχρεώσεων της χώρας να συμβάλει στην προστασία της ζωής.

Τόσο σε επίπεδο δήμων και περιφερειών όσο και χώρας χρειάζεται μια ολοκληρωμένη στρατηγική για την πρόληψη των αυξημένων κινδύνων από την κλιματική αλλαγή αλλά και σχέδια για την σταδιακή προσαρμογή των υποδομών (τεχνικών, κοινωνικών, ανθρώπινων, πολιτικής προστασίας) στις διαφορετικές κλιματικές συνθήκες στις οποίες έχουμε εισέλθει. Οι υποδομές που υπάρχουν δεν αντέχουν στις αυξημένες πιέσεις ακραίων καιρικών φαινομένων που εμφανίζονται πιο συχνά και με μεγαλύτερη ένταση πλέον. Το κλείσιμο των ρεμάτων, για παράδειγμα, αυξάνει τον κίνδυνο πλημμυρών σε συνδυασμό με πιο έντονες βροχοπτώσεις μέσα σε μικρότερο χρονικό διάστημα, ακόμα και αν η γενική τάση είναι η μείωση των βροχοπτώσεων σε ετήσια βάση