woman-via

1 δις άνδρες και γυναίκες, με μουσική και χορό, ξεσηκώνονται

Καμία ανοχή στη βία κατά των γυναικών και κοριτσιών

 

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ προσκαλούν σε ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΙΑ και την ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ,

Με μουσική και χορό, το Σάββατο 14/2, ώρα 12.00 ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Συμμετέχουμε στην παγκόσμια κινητοποίηση "1 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΑΝΔΡΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ενάντια στη ΒΙΑ και την ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ http://www.onebillionrising.org/

Ένα δις άνδρες και γυναίκες σηκώνονται σε μια ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ενάντια στην κακοποίηση των γυναικών, γιατί 1 στις 3 γυναίκες πέφτει θύμα βίας, σε κάποια στιγμή της ζωής της, επειδή είναι γυναίκα. Καμία ανοχή! Να σταματήσουμε τη βία ενάντια στις γυναίκες 

Μία στις τρεις γυναίκες στον πλανήτη θα πέσει θύμα βιασμού ή ξυλοδαρμού στη διάρκεια της ζωής της, όχι κατ΄ ανάγκη από κάποιους αγνώστους, αλλά συχνά από κοντινούς της ανθρώπους. Όχι μόνο σε κάποια μακρινή χώρα, αλλά και εδώ στην Ευρώπη.

Η κακοποίηση ενός δισεκατομμυρίου γυναικών δεν είναι απαράδεκτη μόνο από ηθική άποψη αλλά είναι και μια συνεχιζόμενη βαρβαρότητα που καταστρέφει τις ζωές δισεκατομμυρίων πολιτών. Χρειαζόμαστε μια ειρηνική επανάσταση για εξάλειψη της βίας ενάντια στις γυναίκες και τα κορίτσια. Το θέμα αυτό πρέπει να είναι ψηλά στην προτεραιότητα των κοινωνιών, να μην κρύβεται, να μην κουκουλώνεται. Το μισό του πληθυσμού πρέπει να έχει το δικαίωμα να ζει χωρίς φόβο σε κάθε σπίτι, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε περιοχή, σε κάθε χώρα. Και είναι υπόθεση και των ανδρών και των γυναικών να εξαλείψουμε αυτή τη βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών. Καμία ανοχή λοιπόν.

Έκθεση του FRA – ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ-  η πρώτη του είδους της, που βασίζεται στις συνεντεύξεις 42 000 γυναικών 18 ετών και άνω, από τα 28 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) το 2012, καταδεικνύει ότι η βία κατά των γυναικών, και ειδικά η βία λόγω φύλου που επηρεάζει κυρίως τις γυναίκες, αποτελεί σοβαρή παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων  την οποία η ΕΕ δεν μπορεί να αγνοεί.

Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών υπονομεύει τα βασικά θεμελιώδη δικαιώματα της γυναίκας, όπως την αξιοπρέπεια, την πρόσβαση στη δικαιοσύνη και στην ισότητα των φύλων. Άπτεται θεμάτων που σχετίζονται με το δικαίωμα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας (άρθρο 1), το δικαίωμα στην ακεραιότητα του προσώπου (άρθρο 3), την αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων, ιδίως λόγω φύλου (άρθρο 21), το δικαίωμα στην ισότητα ανδρών και γυναικών (άρθρο 23), το δικαίωμα πραγματικής προσφυγής και αμερόληπτου δικαστηρίου (άρθρο 47), τα οποία εμπίπτουν στα κεφάλαια I «Αξιοπρέπεια», III «Ισότητα» και VI «Δικαιοσύνη» του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η έκθεση έδειξε ότι:

- μία στις τρεις γυναίκες έπεσε θύμα σωματικής και/ή σεξουαλικής βίας μετά την ηλικία των 15 ετών,

- μία στις πέντε γυναίκες έχει πέσει θύμα παρενοχλητικής παρακολούθησης,

- μία στις δύο γυναίκες έχει υποστεί μία ή περισσότερες μορφές σεξουαλικής παρενόχλησης.

Από την έρευνα προκύπτει μια εικόνα εκτεταμένης κακοποίησης, η οποία αφορά τη ζωή πολλών γυναικών αλλά η οποία δεν καταγγέλλεται συστηματικά στις αρχές. Η κλίμακα της βίας κατά των γυναικών δεν αντικατοπτρίζεται επομένως στα επίσημα στοιχεία.  

Κάθε χρόνο δεκάδες περιστατικά φτάνουν στη δημοσιότητα, αλλά είναι κυρίως αυτά που κατέληξαν στο θάνατο γυναικών και κοριτσιών. Τα περισσότερα περιστατικά βίας, παραμένουν άγνωστα. Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της εκμετάλλευσης και κακοποίησης των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων, όπως τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι(ες), οι μετανάστες(στριες) , οι πρόσφυγες, όλες οι” μειονότητες”. Συνεχίζεται αμείωτη με αυξητικές τάσεις σε όλα τα μήκη και τα πλάτη, σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, τις ηλικίες και τις φυλές και εκπορεύεται από κάθε είδους εξουσία.

Η ενδοοικογενειακή και η έμφυλη βία, η ανεργία, το trafficking, οι διακρίσεις λόγω φύλου στη δουλειά, ο εκφοβισμός και οι επιθέσεις, η καταπίεση, κάνουν πολύ δύσκολη την καθημερινότητα των γυναικών. Στην Ελλάδα της κρίσης, το φαινόμενο έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις που απειλεί καθημερινά περισσότερες γυναίκες και κορίτσια, αποδυναμώνει τον κοινωνικό ιστό και πλήττει τις οικογένειες, τις ανθρώπινες σχέσεις και την κοινωνική ισορροπία.

Σε μια τέτοιας έκτασης επιδημία, το φάρμακο είναι ενημέρωση, κοινωνική φροντίδα, εργασία, κοινωνική ευαισθητοποίηση και περισσότερη δημοκρατία. Χρειαζόμαστε περισσότερα καταφύγια γυναικών, υγειονομικές εγκαταστάσεις και επιμόρφωση των δικαστών. Η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα απαιτεί από όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ να ανακηρύξουν το βιασμό και τη σεξουαλική βία κατά των γυναικών εντός και εκτός γάμου ως έγκλημα. Δεν κλείνουμε τα μάτια.

Η θέση της γυναίκας στην κοινωνία βελτιώθηκε τυπικά με νόμους, ουσιαστικά όμως η ισότητα και ο σεβασμός της ζωής και της διαφορετικότητάς της είναι ακόμη ζητούμενο. Οι γυναίκες είναι μέρος της δημόσιας ζωής της κοινωνίας μας. Θέλουμε περισσότερη δημοκρατία των φύλων, περισσότερες γυναίκες σε θεσμικά όργανα της Ελλάδας και της Ευρώπης και στα διοικητικά συμβούλια των εταιρειών. Η απάντηση στην κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών στους θεσμούς, είναι η ενσωμάτωση των θεμάτων φύλου και ισότητας σε όλα τα επίπεδα πολιτικής.

Είμαστε όλες όλοι, διαφορετικοί και διαφορετικές. Ίσοι όμως στη ζωή, στην ελευθερία, στην εργασία και  στη δημιουργία. Ας ξεκινήσουμε από την ενημέρωση και την εκπαίδευση των αγοριών και των κοριτσιών.

124933-amugdaleza

Μέχρι πότε θα λειτουργεί το κέντρο κράτησης στην Αμυγδαλέζα; Μετά από τους πρόσφατους θανάτους θα συνεχίσει η λειτουργία του για λόγους "γραφειοκρατίας"; Σάββατο πρωί θα πάει αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ, μόνο που τώρα πρέπει να υπάρξει άμεση παρέμβαση, δεν είναι πια αντιπολίτευση αλλά κυβέρνηση.

Είχαμε επισκεφθεί δυο φορές το κέντρο κράτησης στην Αμυγδαλέζα με την ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, οργανώσαμε εκδηλώσεις στην Ελλάδα και στο Ευρωκοινοβούλιο, φέραμε το θέμα σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. 

Είχαμε καταγγείλει τότε ότι:

- Νέος, γεννήθηκε στην Αλβανία, έζησε εκεί 1 μόνο χρόνο, ενώ τα επόμενα 16,5 χρόνια ζει στην Ελλάδα όπου πηγαίνει σχολείο, θα πάρει ελληνική ταυτότητα σε 6 μήνες αλλά συνελήφθηκε σε επιχείρηση σκούπα και τώρα βρίσκεται στο Κέντρο Κράτησης Ανηλίκων στην Αμυγδαλέζα.

- Νέος που ζει κι εργάζεται πολλά χρόνια στην Ελλάδα και έχει αδελφή στην Ισπανία, η οποία έχει νόμιμη άδεια παραμονής και εργασίας, βρίσκεται κρατούμενος επί μήνες στην Αμυγδαλέζα αντί να έχει επανασυνδεθεί με την αδελφή του, όπως προβλέπει η ευρωπαϊκή νομοθεσία.

- Κρατούμενος που έχει υποστεί βασανιστήρια στη χώρα του και έχει σχετική πιστοποίηση από γιατρό εξειδικευμένη σε θέματα θυμάτων βασανιστηρίων, στο πλαίσιο του Κέντρου Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων, βρίσκεται για πάνω από 8 μήνες στο Κέντρο Κράτησης στην Αμυγδαλέζα, ενώ θα έπρεπε να έχει εξεταστεί αμέσως η αίτησή του και να του έχει αποδοθεί καθεστώς ασύλου, όπως προβλέπει η διεθνής νομοθεσία. Είναι γνωστό ότι κάποιος που έχει βιώσει βασανιστήρια, όταν κρατείται, ξαναζεί αυτή την «εμπειρία».

- Πολλοί μετανάστες που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας για πολλά χρόνια, μερικοί για πάνω από 16 χρόνια και μερικοί μιλούν άπταιστα ελληνικά, βρίσκονται στο Κέντρο Κράτησης στην Αμυγδαλέζα για πάνω από 8 και 9 μήνες.

- Εκατοντάδες μετανάστες που επιθυμούν να επιστρέψουν στις χώρες τους (κυρίως Πακιστάν και Μπαγκλαντές) παραμένουν κρατούμενοι στην Αμυγδαλέζα είτε γιατί οι χώρες τους δεν δίνουν το πράσινο φως για να επιστρέψουν είτε γιατί οι σχετικές διαδικασίες είναι ιδιαίτερα χρονοβόρες.

- Πέντε Ιρανοί, που κατά δήλωσή τους κινδυνεύουν ακόμα και με θανάτωση αν επιστρέψουν στο Ιράν, βρίσκονται κρατούμενοι στην Αμυγδαλέζα χωρίς να έχει εξεταστεί ταχέως το αν δικαιούνται καθεστώς ασύλου. 

Είχα καταθέσει ερώτηση όταν ο Δένδιας είχε έρθει στο Ευρωκοινοβούλιο

http://www.chrysogelos.gr/…/q…/item/3259-amygdaleza-question


Μαζί με την συμπρόεδρο της Ομάδας των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο είχαμε επισκεφθεί δυο φορές το κέντρο κράτησης στην Αμυγδαλέζα. Η Rebecca Harms, συμπρόεδρος της Ομάδας των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, βρέθηκε στην Ελλάδα από 12 έως 17 Ιουνίου 2013 για σειρά παρεμβάσεων που σχετίζονται με τα ζητήματα του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Εκτός από την επίσκεψη την Πέμπτη 13 Ιουνίου στο κέντρο κράτησης της Αμυγδαλέζας, συνδιοργάνωσαν μαζί με τον Νίκο Χρυσόγελο, την Παρασκευή 14 Ιουνίου, στρογγυλό τραπέζι με θέμα «Ρατσισμός, Ξενοφοβία και Μετανάστευση: εμπειρίες από τη Γερμανία και την Ελλάδα», ενώ τη Δευτέρα 17 Ιουνίου συναντήθηκε με το Γενικό Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη κ. Πάτροκλο Γεωργιάδη και τον υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτωνκ. Αντώνη Ρουπακιώτη.

http://www.chrysogelos.gr/…/i…/3260-rebecca-racism-xeophobia

Στο κέντρο κράτησης της Αμυγδαλέζας, η Rebecca Harms διαπίστωσε ότι οι συνθήκες κράτησης έχουν χειροτερέψει από την προηγούμενη επίσκεψή της, το Νοέμβριο του 2012, και επεσήμανε την ανάγκη μεγαλύτερης προσπάθειας από την Ελλάδα αλλά και βοήθειας από την Ευρώπη ώστε να βελτιωθούν οι συνθήκες κράτησης, αν και μεγάλα ερωτηματικά δημιουργεί το γεγονός ότι δεν υπάρχουν ακόμα κέντρα πρώτης υποδοχής και καταγραφής των μεταναστών και αιτούντων άσυλο που θα συνέβαλαν σε νόμιμες διαδικασίες και τήρηση όσων προβλέπονται από διεθνείς συμβάσεις και τις υποχρεώσεις της χώρας για σεβασμό των δικαιωμάτων μεταναστών και αιτούντων άσυλο αλλά και θα περιόριζαν την γκετοποίηση στην Αττική σχεδόν όλων όσων εισέρχονται στη χώρα, όπως γίνεται ακόμα σήμερα.

http://www.chrysogelos.gr/…/2841-immigrants-greece-fails-sl…

Δείτε βίντεο για το κέντρο κράτησης στην Αμυγδαλέζα

http://www.greens-efa-service.org/medialib/mcinfo/pub/en/scc/3139

Ένα βίντεο μεγαλύτερης διάρκειας (24 minutes) είναι διαθέσιμο στο λινκ:

http://www.greens-efa-service.org/medialib/mcinfo/pub/en/scc/3132

filakes1

Μια δημοκρατία πρέπει να μπορεί να διορθώσει τα λάθη της

Καλούμε άμεσα την κυβέρνηση να σεβαστεί τα δικαιώματα του νεαρού κρατούμενου Νίκου Ρωμανού

Το δικαίωμα στη μόρφωση των κρατουμένων είναι θεμελιώδες [1], [2] κι αναφαίρετο και απαιτείται ο πλήρης σεβασμός του από τις αρμόδιες αρχές. ToΆρθρο 4 του Σωφρονιστικού Κώδικα αναφέρει: «1. Κατά την έκτιση της ποινής δεν περιορίζεται κανένα άλλο ατομικό δικαίωμα των κρατουμένων εκτός από το δικαίωμα στην προσωπική ελευθερία. 2. Οι κρατούμενοι δεν εμποδίζονται λόγω της κράτησής τους στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους και την άσκηση των δικαιωμάτων που τους αναγνωρίζει ο νόμος, αυτοπροσώπως ή με αντιπρόσωπο». Άλλωστε, η εκπαιδευτική διαδικασία αποτελεί βασική συνιστώσα της πρόνοιας για κοινωνική επανένταξη των κρατουμένων. Πολύ περισσότερο που αφορά σε άτομα μιας γενιάς που φορτώθηκε πολλά χρέη και βάρη, χωρίς να ευθύνεται για αυτά.

Τον Δεκέμβριο του 2008 μια ολόκληρη γενιά σοκαρίστηκε από την εκτέλεση ενός 15χρονου από έναν «ειδικό φρουρό». Δεν ήταν μόνο ο Νίκος Ρωμανός που είδε με τρόμο τον φίλο του, δίπλα του, να ξεψυχάει από την σφαίρα ενός ανθρώπου που υποτίθεται ότι ήταν φρουρός της ασφάλειας των πολιτών, αλλά και πολλοί συνομήλικοι του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, του παιδιού που αποτελεί σύμβολο μιας ολόκληρης γενιάς πια.

 

filakes2

 

 

Ο ηθικός αυτουργός για την στροφή κάποιων νέων στη βία και την τρομοκρατία είμαστε όλοι, κυρίως βέβαια αυτοί που κυριάρχησαν στην πολιτική, στις θέσεις «ευθύνης», στα ΜΜΕ. Η κυβέρνηση, τα πολιτικά κόμματα, οι κοινωνικοί φορείς ευθύνονται, ευθυνόμαστε, γιατί αφήσαμε στην πραγματικότητα αυτή τη γενιά μόνη της, σοκαρισμένη από την εν ψυχρώ δολοφονία και με ενισχυμένη την αποστροφή της για το «σύστημα», την αδικία που κυριαρχεί, τις ανισότητες, με εμπεδωμένη πια – και ενισχυμένη από όσα ακολούθησαν μέχρι σήμερα – την αίσθηση ότι «δεν υπάρχει μέλλον για τους νέους». Αντί να υπάρξει πολύπλευρη υποστήριξη σε αυτή την γενιά, ιδιαίτερα σε άτομα όπως ο Νίκος Ρωμανός που έζησαν από κοντά τα γεγονότα, η πολιτεία, η υπεύθυνη υποτίθεται πολιτεία, συνεχίζει να διαπράττει ακόμα και σήμερα εγκληματικά λάθη.

 

 

Οι «ΠΡΑΣΙΝΟΙ-Αλληλεγγύη» είμαστε ενάντια στη βία, από όπου κι αν προέρχεται, όποια δικαιολογία κι αν χρησιμοποιείται. Η κοινωνική εγρήγορση και η ατομική ευθύνη απέναντι στις αδικίες είναι, όμως, κάτι που πρέπει να μας απασχολεί όλους μας. Η θέση μας στο θέμα της βίας είναι ξεκάθαρη, η βία ΔΕΝ μπορεί να κάνει καλύτερη την κοινωνία, να βαθύνει την δημοκρατία και να οδηγήσει σε κοινωνική δικαιοσύνη. Η ιστορία έχει αποδείξει ακριβώς το αντίθετο. Μπορούμε, παράλληλα, να αντιληφθούμε ότι η διαφορά μιας δημοκρατίας από ένα αυταρχικό κράτος είναι ότι η δημοκρατία δείχνει το δρόμο της μεταμέλειας, μπορεί να συγχωράει, δεν εκδικείται, και δημιουργεί – ή πρέπει να δημιουργεί – τις προϋποθέσεις ώστε να διορθώνονται τα λάθη είτε της πολιτείας είτε ατόμων, ακόμα και αυτών που μπορεί να στράφηκαν στη βία. Προφανώς δεν συμφωνούμε με όσα φέρεται να έχει κάνει ο Νίκος Ρωμανός και άλλοι νέοι «επιδιώκοντας να αλλάξουν τον κόσμο». Αλλά πώς θα σβηστεί από την μνήμη αυτής της γενιάς η σκηνή με την σφαίρα που καρφώθηκε στον Γρηγορόπουλο; Με την καταστολή ή μέσα από μια ειλικρινή κριτική και αυτοκριτική και βαθιές αλλαγές που θα οδηγήσουν σε επανα-συμφιλίωση; Οι «ΠΡΑΣΙΝΟΙ-Αλληλεγγύη» είμαστε πεισμένοι πως χρειάζεται να γίνει μια διερεύνηση και αναγνώριση των αιτιών που οδήγησαν νέους ανθρώπους να χρησιμοποιήσουν μέσα βίας για να χτίσουν το μέλλον τους – το μέλλον τους σε ένα σαθρό και ανάξιο σύστημα. Πάντως, είναι διαφορετικές οι επιδιώξεις αυτών των νέων σήμερα σε σχέση με το χθες, το παρελθόν. Χθες ήταν η βία, ενώ σήμερα είναι η παιδεία.

 

Οι «ΠΡΑΣΙΝΟΙ-Αλληλεγγύη» είμαστε πεισμένοι ότι σήμερα, περισσότερο από ποτέ, χρειαζόμαστε μια επανα-συμφιλίωση που θα προκύψει μέσα από μια ευρεία συμφωνία για βαθιές αλλά δίκαιες κοινωνικές, πολιτικές και δημοκρατικές αλλαγές. Έτσι μόνοι θα μαραθεί και η πίστη στη βία «ως μέσο κοινωνικής αλλαγής».

 

Δυστυχώς, η κυβέρνηση δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι ο αυταρχισμός δεν προσφέρει λύσεις. Αρνήθηκε να ικανοποιήσει το νόμιμο αίτημα για πρόσβαση στην εκπαίδευση, του επί 24 ημέρες απεργού πείνας, Νίκου Ρωμανού. Όμως θα έπρεπε να επιδιώκει κι άλλοι νέοι κρατούμενοι να αποκτήσουν πρόσβαση στην εκπαίδευση και έτσι σε διαδικασίες κοινωνικής επανένταξης. Είναι υποχρέωση ενός κοινωνικού κράτους να προσφέρει την καλύτερη ποιότητα παιδείας, σε όλα τα επίπεδα, ακόμα και σε καταδικασμένους, ειδικά όταν ζητείται τόσο έντονα. Η δικαιολογία που χρησιμοποιείται για στέρηση του δικαιώματος λόγω «κινδύνου οργάνωσης τρομοκρατικής δράσης» σε περίπτωση που του δοθεί «εκπαιδευτική άδεια» είναι άστοχη, αφού υπάρχουν πολλά παραδείγματα παραβατικών πράξεων που οργανώνονται από ανθρώπους που παραμένουν έγκλειστοι σε σωφρονιστικά ιδρύματα. Δεν είναι δα και τόσο τρομερό να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση και η εξουσία με ευαισθησία αυτά τα 20χρονα παιδιά.

 

 

Οι «ΠΡΑΣΙΝΟΙ – Αλληλεγγύη» συμπαραστεκόμαστε στους νεαρούς κρατουμένους – απεργούς πείνας που διαμαρτύρονται για την περιορισμένη εφαρμογή των «εκπαιδευτικών αδειών», επισημαίνοντας, ότι οι εν λόγω κρατούμενοι αποτελούν, παράλληλα, τα θύματα του νέου σωφρονιστικού νόμου και ενός γενικότερου εκδικητικού «σωφρονιστικού» συστήματος. Η «δημοκρατική νομιμοποίηση» της κυβέρνησης δεν μπορεί να ταυτίζεται με την «επιβολή της τάξης», συντηρώντας ένα καθεστώς αναλγησίας και καταστολής. Πρόκειται σε τελευταία ανάλυση για τα παιδιά μας, και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.

 

 

Οι «ΠΡΑΣΙΝΟΙ – Αλληλεγγύη» ζητάμε - μαζί με την άμεση άρση των απαγορεύσεων εκπαιδευτικής άδειας για το Νίκο Ρωμανό και άλλους νεαρούς κρατούμενους - την συνολική επανεξέταση της κατάστασης στις ελληνικές φυλακές και του σωφρονιστικού συστήματος ώστε να λειτουργεί αυτό στην κατεύθυνση της επανένταξης στην κοινωνία.

 

xeria kratoumenon

[1] http://www.greeklaws.com/pubs/uploads/2038.pdf

[2] απόφαση ΕΔΑΔ "Υπόθεση Βέλεφ κατά Βουλγαρίας για στέρηση δικαιώματος του στην εκπαίδευση