orange the world2

Οι πολίτες, άνδρες και γυναίκες, οι φορείς, η κοινωνία των πολιτών πρέπει να συμμετάσχουν στην παγκόσμια δράση υπό την αιγίδα του ΟΗΕ (UN-Women) “Orange the World” για να τεθεί τέλος στη βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών, η οποία επηρεάζει μία στις τρεις γυναίκες σε όλο τον κόσμο. Από τις 25 Νοεμβρίου, την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, έως τις 10 Δεκεμβρίου, Ημέρα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων πραγματοποιούνται πολυάριθμες εκδηλώσεις #16days ενάντια στη βία λόγω φύλου.

 

Στο κέντρο της φετινής πρωτοβουλίας #orangetheworld έχει τεθεί το θέμα της πρόληψης της βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών, στο πλαίσιο της «2030 -Ατζέντα για τη Bιώσιμη Aνάπτυξη» (2030 SustainableDevelopmentAgenda), η οποία περιλαμβάνει στόχους για τον τερματισμό αυτής της βίας.

Πράγματι υπήρξε κάποια πρόοδος κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Σήμερα 125 χώρες έχουν νόμους κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης και 119 κατά της ενδοοικογενειακής βίας, αλλά μόνο 52 χώρες έχουν νόμους σχετικά με τον συζυγικό βιασμό. Παρά τις προσπάθειες, η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών είναι μια πραγματικότητα σε όλες τις χώρες, με τις γυναίκες να κακοποιούνται στα σπίτια τους, να παρενοχλούνται στους δρόμους και να εκφοβίζονται στο διαδίκτυο.

 

Η πρόληψη και ο τερματισμός της βίας προϋποθέτει την αντιμετώπιση της βασικής αιτίας της, της ανισότητας των φύλων, όπως αναφέρει και ο ΟΗΕ. Το 2014, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας θα ονομάσει την κακοποίηση των γυναικών «παγκόσμια επιδημία» και κρίση της δημόσιας υγείας, λόγω των επιπτώσεών της, με δεδομένη μάλιστα την έκταση αυτής της βίας αφού μία στις τρεις γυναίκες βιώνουν σωματική ή σεξουαλική βία σε κάποια στιγμή της ζωής τους - ως επί το πλείστον από τον σύντροφό τους. Σε μερικές χώρες τα ποσοστά αφορούν μέχρι και το 70% των γυναικών. Ανάμεσα σε όλες τις γυναίκες που ήταν τα θύματα των ανθρωποκτονιών το 2012, σχεδόν οι μισές πέθαναν από τα χέρια ενός μέλους της οικογένειας τους ή ενός συντρόφου τους.

Υπολογίζεται ότι περίπου 133 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες έχουν βιώσει κάποια μορφή ακρωτηριασμού ή και κοπής των γεννητικών οργάνων. Οι ενήλικες γυναίκες αντιπροσωπεύουν σχεδόν το ήμισυ του συνόλου των θυμάτων trafficing που καταγράφεται σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η βία κατά των γυναικών δεν μπορεί να είναι ανεκτή, και μπορεί να αποφευχθεί. Η βία αυτή αναγνωρίζεται μέσα από διεθνείς συμβάσεις ως εμπόδιο για την επίτευξη της ευημερίας και της βιωσιμότητας. Χρειάζεται να τεθεί τέλος σε όλες τις μορφές των διακρίσεων κατά των γυναικών και των κοριτσιών για να εξαφανιστεί και η βία κατά των γυναικών και κοριτσιών. 

Στο πλαίσιο της «2030-Ατζέντα για τη Bιώσιμη Aνάπτυξη» προβλέπονται ολοκληρωμένες δράσεις και δείκτες σχετικά με το τι πρέπει να κάνουμε για την αντιμετώπιση της βίας λόγω φύλου, ενώ προβλέπονται υπηρεσίες για την διασφάλιση των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων.

Κατά την πρόσφατη συνδιάσκεψη των παγκόσμιων ηγετών "για την Ισότητα των Φύλων και Γυναικών» που πραγματοποιήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2015, πολλοί από τους 70 παγκόσμιους ηγέτες που πήραν τον λόγο, αναγνώρισαν τον τερματισμό της βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών ως προτεραιότητα για δράση, αποδεικνύοντας όχι μόνο το μέγεθος και την καθολικότητα του προβλήματος, αλλά και την κατανόηση ότι η πανδημία αυτή είναι ένα σημαντικό εμπόδιο για την επίτευξη πλήρως ισότητας των φύλων και τη χειραφέτηση των γυναικών.

Καλούμε τις κυβερνήσεις, τους άνδρες και τις γυναίκες, νέους/ες και μεγαλύτερους/ες στην ηλικία να συμμετάσχουν στην δράση για εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και κοριτσιών. Αφορά όχι μόνο το 50% του ουρανού αλλά ολόκληρη την ανθρωπότητα. Δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια μπροστά σε κακοποιημένες γυναίκες και κορίτσια.  

refugees24

 

ΔΕΝ υπάρχoν νάρκες στον Έβρο λέει το ΥΠΕΞ κι άρα ΔΕΝ υπάρχει αυτή η δικαιολογία για να μην ανοίξει νόμιμος διάδρομος για πρόσφυγες στον Έβρο

 

Από την ιστοσελίδα του Υπουργείου Eξωτερικών μαθαίνουμε ότι μάλλον ο πρωθυπουργός της χώρας δεν είναι ενήμερος ότι "ΔΕΝ υπάρχουν πλέον νάρκες" (εκτός αν ψεύδεται το υπουργείο εξωτερικών). Άρα δεν στέκει η επιχειρηματολογία του ότι οι νάρκες που υπάρχουν δεν επιτρέπουν τουλάχιστον το άνοιγμα νόμιμων δρόμων εισόδου των προσφύγων, ώστε να μην έχουμε τους πνιγμούς στο Αιγαίο.

 

Δείτε απόσπασμα από τη σελίδα του Υπουργείου Εξωτερικών:

«…Η Ελλάδα έχει επίσης υπογράψει και επικυρώσει (2002) τη Σύμβαση της Οττάβα, που απαγορεύει τη χρήση των ναρκών κατά προσωπικού, ενώ το 2010 ολοκλήρωσε την άρση και καταστροφή των ναρκών στα καταγεγραμμένα ναρκοπέδια ανά την ελληνική επικράτεια, 4 χρόνια πριν τη συμβατική υποχρέωση της…».

http://www.mfa.gr/exoteriki-politiki/pagkosmia-zitimata/aphoplismos-opla-mazikes-katastrophes.html

 

Αν ο πρωθυπουργός προσπαθήσει να δικαιολογήσει τη φράση του ότι υπάρχουν νάρκες από την Τουκρική πλευρά των συνόρων, να ενημερώσουμε ότι η Τουρκία δεν έχει νάρκες στο έδαφος της στα ελληνοτουρκικά σύνορα αλλά ακόμα και αν είχε θα ήταν ευκαιρία να θέσει ο πρωθυπουργός το θέμα της αποναρκοθέτισης αφού και η Τουρκία θα έπρεπε να συμμορφωθεί με την Σύμβαση της Οττάβα αλλά και με την ελληνο-τουρκική συμφωνία του 2003 για απομάκρυνση όλων των ναρκών.

 

narkes01

 

Η τοποθέτηση ναρκών για να εμποδίσουν τους πρόσφυγες να εισέλθουν στη χώρα είναι η άποψη της Χρυσής Αυγής. Ήταν και παραμένουν εγκληματική οργάνωση. Θαυμάστε τουίτ από τον Η. Κασιδιάρη! Και να σκεφτεί κανείς ότι αναφέρεται σε Σύριους, θύματα πολέμου...

 

kasidiaris

 

Αλλά το μπάχαλο απόψεων στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζεται. Πριν λίγες μέρες ο ΣΥΡΙΖΑ (Γραφείο Τύπου, 31/10/2015) καλούσε επίσημα τους πολίτες να συμμετάσχουν στην κινητοποίηση ενάντια στον φράκτη στον Έβρο και επαναλάμβανε την άποψη ότι αυτό που κάνει ο φράκτης είναι να στέλνει τους πρόσφυγες στα επικίνδυνα θαλάσσια περάσματα προς τα νησιά:  «Ο αγώνας ενάντια στους φράχτες και τους αποκλεισμούς, ενάντια στην Ευρώπη-φρούριο, ενώνει ένα ευρύ φάσμα κινημάτων και ανθρώπων σε όλη την Ευρώπη. Και, ασφαλώς, ο αγώνας ξεκινάει από την  ίδια μας τη χώρα. Ας μην ξεχνάμε λοιπόν ότι ο πρώτος τέτοιος φράχτης φτιάχτηκε στην Ελλάδα: ξεκίνησε επί κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, ολοκληρώθηκε επί Σαμαρά  (που τον διαφήμισε ως μέγιστο επίτευγμα) και παραμένει στη θέση του και σήμερα, με αποτελέσματα ολέθρια: εκτός του ότι καταπατά βάναυσα τις διεθνείς συνθήκες που επιτάσσουν την προστασία και ασφαλή δίοδο των προσφύγων, προκειμένου να ζητήσουν άσυλο, το μόνο του αποτέλεσμα ήταν να μετατοπιστούν (και όχι να ανακοπούν, όπως διακήρυσσαν οι υποστηρικτές του) οι προσφυγικές ροές στα νησιά.


Η κυβέρνηση, ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα της οποίας είναι  η πολιτική της για το προσφυγικό-μεταναστευτικό,  οφείλει να δημιουργήσει ασφαλείς και νόμιμες διόδους, στον Έβρο και σε άλλα σημεία, στο πλαίσιο μιας πολιτικής που σέβεται τις διεθνείς συνθήκες, που  προτάσσει την αλληλεγγύη και τον ανθρωπισμό έναντι του μίσους και του φόβου»

 

http://www.stokokkino.gr/article/1000000000019310/SURIZA-Kaloume-tous-dimokratikous-polites-na-kinitopoiithoun-enantia-ston-fraxti-tis-ntropis

being refugee

ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ: Ας μην αφήνουμε τους πρόσφυγες να πνίγονται και μετά να χύνουμε κροκοδείλια δάκρυα

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ δεν βρίσκουμε λόγια να περιγράψουμε τα συναισθήματά μας για το συνεχιζόμενο δράμα-εφιάλτη στα νερά του Αιγαίου, όπου 76 παιδιά και βρέφη, και κάποιες εκατοντάδες ενήλικες, πνίγηκαν σε λιγότερους από δύο μήνες. Μέσα στο 2015 ο αριθμός των πνιγμένων προσφύγων μόνο στο Αιγαίο έχει ξεπεράσει τα 3.200 άτομα. Πρόκειται για ανθρώπους που προσπαθούν να ξεφύγουν από τη βία, τον πόλεμο, τις βόμβες. Χάνουν τη ζωής τους άδικα, ενώ προσπαθούν να τη σώσουν. Αλλά δεν μπορούμε να μην εκφράσουμε και τον αποτροπιασμό μας για τα μεγάλα λόγια που συνοδεύονται από απουσία πειστικών κι οργανωμένων λύσεων.

Μετά το πρώτο σοκ με το άψυχο κορμί του μικρού Αϊλάν στις 3/9/2015, τα παιδιά που πνίγονται μετατρέπονται σιγά-σιγά, για εμάς που μαθαίνουμε τις ειδήσεις αυτές καθισμένοι στον καναπέ μας, σε απλούς αριθμούς. Οι πραγματικά συγκινητικές εικόνες αρωγής και παροχής βοήθειας, από κατοίκους των νησιών, ψαράδες και εθελοντές, που σώζουν ζωές και βοηθούν στην ανακούφιση των διασωθέντων, δεν λύνουν το πρόβλημα.

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ πιστεύουμε πως σημαντικό κλειδί στη λύση του προσφυγικού είναι οι νόμιμοι κι οργανωμένοι δρόμοι εισόδου των προσφύγων στην Ευρώπη, κάτι που ακόμα κι αν δεν εξάλειφε, τουλάχιστον θα περιόριζε τους διακινητές αλλά κυρίως θα περιόριζε τους θανάτους και πνιγμούς προσφύγων και τις εικόνες ντροπής. Εικόνες ντροπής που αφορούν σε ανθρώπους που ενώ δικαιούνται προστασίας, με βάση το διεθνές δίκαιο, αντιμετωπίζουν αδιανόητες κι απάνθρωπες καταστάσεις στην προσπάθειά τους να σώσουν τις ζωές τους.  Με δεδομένο ότι ο κύριος όγκος προσφύγων προέρχεται από την Συρία, το Αφγανιστάν και το Ιράν - κυρίως από κέντρα προσφύγων σε Τουρκία, Λίβανο και Ιορδανία - η δημιουργία σε αυτές τις περιοχές αλλά και στον Έβρο και σε κάποια ελληνικά νησιά ανοικτών κέντρων εξέτασης αιτημάτων ασύλου θα περιόριζε δραστικά τόσο τους θανάτους όσο και τις ανεξέλεγκτες καταστάσεις που δημιουργούνται σήμερα.

Η σύλληψη και καταδίκη των διακινητών είναι ένα θέμα που πρέπει να εντάσσεται σε μια συνολικότερη στρατηγική για το άσυλο και τους πρόσφυγες στις συζητήσεις που διεξάγονται στις Βρυξέλλες. Το θέμα αφορά και την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Τουρκία και περιοχές της Β. Αφρικής κι άλλες περιοχές. Μήπως οι διακινητές αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου κυκλώματος με συμφέροντα που κρατούν στόματα κλειστά και χέρια δεμένα και που δύσκολα σπάει; Πάντως είναι μέρος ενός προβλήματος που η Ευρώπη αρνείται να λύσει. Αν, Ευρωπαίοι και Τούρκοι, θελήσουν να θέσουν υπό έλεγχο και περιορισμό τους διακινητές, τότε θα πρέπει να αναλάβουν και τη μεταφορά των προσφύγων σε ασφαλές περιβάλλον. Η Τουρκία δεν θέλει να παρέμβει στη διακίνηση των προσφύγων καθώς τότε θα «εγκλωβιστούν» εκατομμύρια ψυχές μέσα στα εδάφη της και στα παράλια της. Έχει κάθε λόγο, λοιπόν, να τους επιτρέπει να φύγουν, χρησιμοποιώντας τους και ως μοχλό πίεσης προς την Ευρώπη. Αλλά και η ίδια η Ευρώπη, αν εκλείψουν οι διακινητές, θα πρέπει να αρθρώσει μία απάντηση, προκειμένου να μη χάνονται ανθρώπινες ζωές στη θάλασσα. Θα έστελνε η Ευρώπη πλοία, αεροπλάνα ή τρένα για να μεταφέρουν πρόσφυγες;

Ας είμαστε σοβαροί… Οι διακινητές είναι η πτυχή μίας τραγωδίας που κανένας δεν θέλει να διαγράψει. Χαρακτηριστικό είναι και το γεγονός, ότι ενώ ο φράκτης στον Έβρο έσπρωξε τους πρόσφυγες να αναζητούν επικίνδυνους θαλάσσιους δρόμους, για είσοδο στην Ευρώπη μέσω των νησιών του Αν. Αιγαίου, η κυβέρνηση δεν σκέφτεται τις συνέπειες από την κατασκευή του. Ενώ εγκαλεί άλλες χώρες για κατασκευή φρακτών κι ο πρωθυπουργός «ντρέπεται» για την Ευρώπη, δεν διανοείται– αν όχι να γκρεμίσει τον φράκτη- να ανοίξει νόμιμα περάσματα για αιτούντες άσυλο κυρίως στον Έβρο.

Χρειάζονται ΑΜΕΣΑ ανοικτά κέντρα εξέτασης και καταγραφής των αιτημάτων για άσυλο  – με την συμμετοχή και συνεργασία εκπροσώπων κι από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Μια τέτοια διαδικασία θα ήταν πολλαπλά επωφελής και θα επέβαλε πιο ανθρώπινες συνθήκες εισόδου για τους πρόσφυγες, διαδικασίες ελέγχου και καταγραφής όσων εισέρχονται στην χώρα, εξέταση των αιτημάτων με οργανωμένο τρόπο. Θα μπορούσε να συμβάλλει καθοριστικά στην κατανομή των προσφύγων – στη βάση κριτηρίων και με  όσα προβλέπει η διεθνής νομοθεσία - σε διάφορες χώρες όσο και στις δομές υποδοχής και φιλοξενίας στην Ελλάδα αλλά και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.

Παρά τις προειδοποιήσεις από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ αλλά και άλλους φορείς, ήδη από το 2012, η χώρα - αλλά και η υπόλοιπη Ευρώπη - δεν προετοίμασε εγκαίρως δομές κατάλληλες για την ανταπόκριση στα αναμενόμενα κύματα προσφύγων, μεταξύ άλλων πρώτης υποδοχής, καταγραφής, προσωρινής φιλοξενίας και παροχής ασύλου. Υπενθυμίζουμε ότι η Ελλάδα είχε δεσμευτεί το 2012 να δημιουργήσει υποδομές αρχικά για 20.000 πρόσφυγες, ενώ σήμερα πρέπει ταχύτατα να δημιουργήσει τουλάχιστον για 50.000, με βάση έναν δίκαιο επιμερισμό των υποχρεώσεων για ανθρώπινη κι οργανωμένη φιλοξενία προσφύγων. Πολλοί φορείς και οι κυβερνήσεις, προτιμούσαν να κρύβουν το πρόβλημα κάτω από το χαλί, αντί να το αντιμετωπίσουν οργανωμένα και με σχέδιο.

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ επισημαίνουμε ότι η επίκληση συνεχώς των οικονομικών προβλημάτων δεν είναι πειστική, αφού η χώρα έλαβε από την ΕΕ τα τελευταία χρόνια για τους πρόσφυγες, μετανάστες και την ένταξή τους πάνω από 290.000.000 Ευρώ, (αλλά μεγάλο μέρος το σπατάλησε), ενώ πρόκειται να λάβει περίπου 500.000.000 ευρώ επιπλέον χρηματοδότηση από την ΕΕ. Επίσης, υπάρχουν πόροι για κοινωνική ένταξη και υποστηρικτές δράσεις στα ευρωπαϊκά ταμεία που αφορούν στη χώρα μας (όπως το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ευρωπαϊκό Ταμείο για Απόρους, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης της Υπαίθρου). Σε αυτά τα ποσά πρέπει να συνυπολογίζουμε τις συνεισφορές των εθελοντών και των πολιτών καθώς και πόρους από Ιδρύματα και φορείς, αλλά και τα χρήματα που καταβάλουν συχνά για τη μετακίνησή τους οι ίδιοι οι πρόσφυγες, κυρίως οι Σύριοι.