cebfcebbceb1 cf84ceb1 22 ceb8cf8dcebcceb1cf84ceb1 ceb5cf80ceb9ceb8ceadcf83ceb5cf89cebd cf84ceb7cf82 cf87cf81cf85cf83ceaecf82 ceb1cf85
 
Πολλοί ακροδεξιοί, χρυσαυγίτες και "πατριώτες" φοβούνται τους ξένους, τους πακιστανούς, τους άλλους. Πολύ συχνά έχουν πλήρη άγνοια της πραγματικότητας. Αλλά χρησιμοποιούν εύκολα κλισέ για να αναπαράγουν τα πιο χυδαία ένστικτα και να κερδίσουν μερικούς οπαδούς.
Θα έπρεπε όμως να είχαν "αυτοκτονήσει" αν συνειδητοποιούσαν ότι στις αρχές της δεκαετίας του 1970 μετανάστευσαν στη χώρα μας οι πρώτοι Πακιστανοί (γύρω στις 10.000 περίπου) με βάση την πολιτική που προωθούσε η αγαπημένη τους χούντα, αποτέλεσμα ειδικής συμφωνίας του χουντικού Νικολάου Μακαρέζου με τη κυβέρνηση του Πακιστάν. Κάτι θα έπρεπε να θυμάται ο Μιχαλολιάκος μια και είχε στενές συνεργασίες με τους χουντικούς...
150409 6 1 15 thumb large
Τα χρόνια της ανάπτυξης της Χρυσής Αυγής μερικά "παλληκάρια" οργάνωναν επιθέσεις και μαχαίρωναν πακιστανούς στις στάσεις λεωφορείων ή όπου τους έβρισκαν απομονωμένους.
Στις 17 Ιανουαρίου του 2013, την ώρα που ο μετανάστης (από το Πακιστάν) Σαχζάντ Λουκμάν με το ποδήλατο του πήγαινε για δουλειά, έπεσε θύμα αγρίας φασιστικής επίθεσης από δυο δολοφόνους της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι με μαχαίρι τον τραυμάτισαν θανάσιμα. Ένοχοι κρίθηκαν οι Διονύσης Λιακόπουλος και Χρήστος Στεργιόπουλος για τον φόνο του Σαχζάτ Λουκμάν. Ομόφωνη ήταν η απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Αθήνας. Η εισαγγελέας της έδρας πρότεινε την καταδίκη των κατηγορούμενων υπογραμμίζοντας το ρατσιστικό κίνητρο.
Πριν τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν είχαν προηγηθεί πολλές άλλες δολοφονικές επιθέσεις νεοναζί εναντίον μεταναστών, σκουρόχρωμων (ακόμα και ελλήνων),
Εγκληματίες αλλά κι άσχετοι με την ιστορία και την πραγματικότητα..

Junta Greece 1974

Oι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ με αφορμή τη μαύρη επέτειο της εισβολής των τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο εκφράζουμε την συμπαράστασή μας στον κυπριακό λαό. Θέλουμε, όμως, ταυτόχρονα να δούμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη και να στιγματίσουμε τον καταστροφικό ρόλο των ανελεύθερων και φασιστικών καθεστώτων όπως αυτό της χούντας των συνταγματαρχών στην Ελλάδα  που νομοτελειακά, αργά ή γρήγορα, οδηγούν σε καταστροφές, όπως αυτή στην Κύπρο. Και θέλουμε να ελπίζουμε ότι η Κύπρος – χάρη στις προσπάθειες των ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων και της αποφασιστικότητας των δύο ηγετών, των πολυάριθμων πρωτοβουλιών της κοινωνίας των πολιτών, είναι κοντά στην επανένωσή της στην βάση των προσπαθειών των δυο κοινοτήτων και των ψηφισμάτων του ΟΗΕ για μια ενιαία, βιώσιμη και ειρηνική Κύπρο. Οφείλουμε να στηρίξουμε και εμείς στην Ελλάδα αυτές τις προσπάθειες ώστε να ευοδωθούν.

Στις 20 Ιουλίου κλείνουν 42 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Μία εισβολή η οποία διχοτόμησε τη μεγαλόνησο, που παραμένει κομμένη στα δύο μέχρι και σήμερα. Παρά τα ψηφίσματα του ΟΗΕ που ακολούθησαν την εισβολή και που καλούσαν την Τουρκία να αποσύρει τα στρατεύματά της, τίποτε δεν έγινε, αποδεικνύοντας, για μια ακόμη φορά, ότι στη διεθνή σκακιέρα επικρατεί το δίκαιο του ισχυρού.

Με αφορμή την επέτειο θα ακούσουμε διάφορα για τα θύματα της εισβολής, για τους αγνοούμενους, για την καταπάτηση από τους τούρκους ελληνοκυπριακών εδαφών και άλλα. Δεν θα ακούσουμε, όμως, παρά ελάχιστα ή σχεδόν τίποτε για την ευθύνη που έχουμε εμείς οι Έλληνες για τα δραματικά αυτά γεγονότα.

Δεν θα ακούσουμε τίποτε για το πραξικόπημα του Ιωαννίδη και τον αχυράνθρωπό του Σαμψών στη Λευκωσία, που ανέτρεψαν τον Μακάριο μερικές μέρες πριν, επιτέθηκαν στο προεδρικό μέγαρο, σκότωσαν Ελληνοκύπριους, Τουρκοκύπριους και Έλληνες, και επέβαλαν μια δικτατορία στη Κύπρο. Τους διωγμούς των τουρκοκυπρίων από το νέο φασιστικό καθεστώς χρησιμοποίησε η Τουρκία σαν αφορμή και πρόσχημα για την εισβολή προκειμένου να  “προστατέψει τα αδέλφια της τους Tουρκοκυπρίους”. Δεν θα ακούσουμε επίσης τίποτε για το φιάσκο και το ρεζιλίκι της γενικής επιστράτευσης στο οποίο προχώρησε η Αθήνα, και που απέδειξε το βαθμό διάλυσης των ενόπλων δυνάμεων από τη χούντα και τους διάφορες «πατριώτες» που στράφηκαν στην πραγματικότητα ενάντια στην πατρίδα τους. Ας μην παρασυρόμαστε λοιπόν από διάφορους καλοθελητές, Χρυσαυγίτες ή άλλους, οι ιδέες των οποίων αν πραγματοποιούνταν θα οδηγούσαν όχι σε λύσεις αλλά σε παρόμοιες καταστροφές.

pavlosfisas2

Μια από τις πιο σημαντικές δίκες, όπως αυτή που αφορά στη νεοναζιστική Χρυσή Αυγή και στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τον χρυσαυγίτη Γιώργο Ρουπακιά, προχωράει με ρυθμό χελώνας. Αφού σπαταλήθηκε πολύ χρόνος για να αποφασιστεί σε πιο χώρο θα γίνει η δίκη, πολιτική και δικαστική εξουσία δεν κατάφεραν τελικά να οργανώσουν με σοβαρότητα τη δίκη. Μήνες μετά την έναρξή της, ελάχιστα έχει προχωρήσει η διαδικασία, μια στην καλύτερη περίπτωση, το δικαστήριο συνεδριάζει το πολύ δύο φορές την εβδομάδα και υπάρχουν συνεχείς αναβολές και διακοπές.

Μία από τις συνέπειες του τρόπου με τον οποίο διεξάγεται η δίκη της Χρυσής Αυγής,  είναι το γεγονός ότι οι νεοναζί βουλευτές και στελέχη της  εμφανίζονται προκλητικοί, εκπέμπουν καθημερινά μια ρητορική μίσους και περιγελούν με θράσος δημοκρατία και δικαιοσύνη

Δικαίως εξοργίζει το γεγονός ότι επειδή δεν έχει ολοκληρωθεί η δίκη, ο Ρουπακιάς πρόκειται να αποφυλακιστεί στις 18 Μαρτίου, έχοντας συμπληρώσει το ανώτατο όριο προφυλάκισης που προβλέπει ο νόμος με βάση τα δυο εντάλματα προσωρινής κράτησης που είχαν εκδοθεί σε βάρος του (για την δολοφονία Π. Φύσσα και την εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή). 

Τόσο η πολιτική αγωγή όσο και η πρόεδρος του τριμελούς εφετείου κακουργημάτων Μαρία Λεπενιώτη έχουν επισημάνει από την έναρξη της δίκης τα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν. Τόσο η ηγεσία της δικαιοσύνης όσο και η πολιτική ηγεσία έχουν σοβαρές ευθύνες όχι μόνο για την πιθανή αποφυλάκιση του δολοφόνου του Παύλου Φύσσα όσο και του απαράδεκτου τρόπου που διεξάγεται μια από τις πιο σοβαρές δίκες που αφορούν τη χώρα και την κοινωνία. Έστω και με μεγάλη καθυστέρηση πρέπει να βρεθούν λύσεις ώστε να διεξάγεται η δίκη της Χρυσής Αυγής συστηματικά και με όλη την αναγκαία υποστήριξη προς το δικαστήριο, ώστε να ολοκληρωθεί σε λογικό χρόνο αντί να σέρνεται.