Στο σεμινάριο που διοργανώθηκε χθες από την Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών (S&D) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τον Alejandro Cercas (S&D, Ισπανία)  μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, έξι ευρωβουλευτές από διάφορες πολιτικές ομάδες (1) μαζί με τους εκπροσώπους των κυβερνήσεων, εγνωσμένης αξίας ακαδημαϊκούς, ερευνητές καθώς και οργανισμούς δημόσιας υγείας (2) συναντήθηκαν προκειμένου να συζητήσουν ένα από τα πιο ανησυχητικά ζητήματα που αντιμετωπίζει το Ευρωπαϊκό σύστημα υγειονομικής περίθαλψης - η όλο και πιοανεπαρκής πρόσβαση του κοινού σε φάρμακα και οι ολέθριες συνέπειέ της. Στην συζήτηση που ακολούθησε, οι ομιλητές πρότειναν ενδεχόμενες λύσεις που θα κάνουν τα φάρμακα προσβάσιμα, προσιτά και διαθέσιμα στο κοινό.

 

Οι πολιτικές λιτότηταςέχουν μια βαθιά επίδραση στην ικανότητα των υπηρεσιών δημόσιας υγείας πολλών ευρωπαϊκών κρατών να παρέχουν βασικά βιοϊατρικά προϊόντα στους πολίτες και τους κατοίκους.

 

 «Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσειςχρησιμοποιούν την τρέχουσα οικονομική κρίση για να περικόψουν τις δημόσιες δαπάνες σε όλους τους τομείς, δεκαετίες κοινωνικής δικαιοσύνης καταργήθηκαν μέσα σε λίγα χρόνια. Αυτό που, επίσης, προκαλεί το κοινό αίσθημα είναι η αυθαιρεσία η οποία είναι το αποτέλεσμα των περικοπών -  για την λίστα των φαρμάκων που σώζουν ζωές δεν θα έπρεπε να γίνει καμία περικοπή.   Το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης θα πρέπει να είναι στο κάτω μέρος της λίστας λιτότητας, και όχι ως προεπιλεγμένη επιλογή», δήλωσε ο ευρωβουλευτής AlejandroCercas (S&D, Ισπανία).

 

Στην παρέμβασήτης, η ευρωβουλευτής Maria doCéu Patrão Neves (ΕΛΚ, Πορτογαλία) υπέβαλλε πρόταση για να διευκολύνει την τρέχουσα έλλειψη φαρμάκων στην Ευρώπη. "Η έρευνακαι η καινοτομία θα κάνει την παραγωγή φαρμάκων βιώσιμη και οικονομικά προσιτή. Μειώνοντας τις τιμές οι άνθρωποι για τους οποίους τα φάρμακα έχουν γίνει πολυτέλεια θα ανακτήσουν την πρόσβαση σε κάτι που σήμερα  έχουν στερηθεί. Επιπλέον, μια αποφασιστική και έξυπνη ώθηση στην έρευνα και την καινοτομία των φαρμάκων θα βοηθήσει να γίνουν πιο αποτελεσματικά, διευρύνοντας τις ασθένειες τις οποίες καλύπτουν."

 

Στην παρέμβασήτης, η ευρωβουλευτής AntonyiaParvanova (Συμμαχία Φιλελεύθερων και Δημοκρατικών για την Ευρώπη, Βουλγαρία) τόνισε πως το Ευρωκοινοβούλιο έχει γίνει ένα πεδίο μάχης μεταξύ των δημοσίων συμφερόντων και των μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών. "Καθώςτο Κοινοβούλιο συζητά τρεις βασικές Οδηγίες που σχετίζονται με τη δημόσια υγεία - κλινικές μελέτες, ιατρικές συσκευές και διαφάνεια τιμώνστους φορείς – εκείνοι που ασχολούνται με την  χάραξη πολιτικής πρέπει να αποδείξουν ότι είναι στο πλευρό του λαού βάζοντας τα συμφέροντά τους μπροστά από τα κέρδη της βιομηχανίας», δήλωσε η κα Parvanova.

Από την πλευράτου, ο ευρωβουλευτής ΝίκοςΧρυσόγελος (Πράσινοι, Ελλάδα), τόνισε την ανάγκη να γίνει μια καλύτερη χρήση του συρρικνωμένου προϋπολογισμού για την υγεία στην χώρα του. «Στην Ελλάδα, όπως και σε πολλές άλλες χώρες της ΕΕ, η βελτίωση της αποτελεσματικότητας στις υπηρεσίες και το σύστημα υγείας πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα κατά τη θέσπιση μέτρων, συμπεριλαμβανομένων δημοσιονομικών, που επηρεάζουν την υγεία. Είναι αλήθεια ότι η χώραμας δαπανούσε τόσο από το δημόσιο όσο και από τον οικογενειακό προϋπολογισμό δυσανάλογα πολλά χρήματα ακόμα και σε σχέση με χώρες, όπως οι ΗΠΑ,που δεν είχαν δημόσιο σύστημα υγείας. Αντί για ουσιαστικό εξορθολογισμό και αναβάθμιση της αποτελεσματικότητας του δημόσιου συστήματος έχουν γίνει πολλές περικοπές, συχνά με οριζόντιο τρόπο, και το σύστημα είναι υπό κατάρρευση. Τα νοσοκομεία έχουν αυξημένη προσέλευση αρρώστων την ίδια στιγμή που μειώνεται ο προϋπολογισμός αλλά και το προσωπικό τους. Άνθρωποι που είναι άνεργοι ή κοινωνικά αποκλεισμένοι δεν έχουν ή έχουν πολύ περιορισμένη πρόσβαση στο σύστημα υγείας. Πολλοί γιατροί ασχολούνται με γραφειοκρατικές διαδικασίες αντί να παρέχουν ιατρικές υπηρεσίες. Πέρα από ορθολογικές παρεμβάσεις για βελτίωση τόσο της υγείας των πολιτών όσο και της αποτελεσματικότητας των προσφερόμενων υπηρεσιών, χρειάζεται να υπάρξει μεγαλύτερη διαφάνεια στην λήψη αποφάσεων, γιατί δεν είναι κρυφό ότι υπάρχουν ισχυρά λόμπυ που επιδιώκουν να επηρεάζουν τόσο τις πολιτικές αποφάσεις όσο και τις επιλογές γιατρών, ενώ το σύστημα υγείας στην Ελλάδα είναι σε πολλές περιπτώσειςάδικο στον τρόπο που κατανέμει τους πόρους. Εάν θέλουμε να ανοικοδομήσουμε ένα βιώσιμο και ικανό μοντέλο της υγειονομικής φροντίδας και περίθαλψης, η διεξοδική ανάλυση οικονομικού και κοινωνικού κόστους-οφέλους πρέπει να λειτουργήσει ως  κανόνας. Σε αντίθετη περίπτωση, η δεινή κατάσταση και στο θέμα της πρόσβασης στα φάρμακα σε αυτούς τους καιρούς της κρίσης θα επιδεινωθεί ».

 

Η ευρωβουλευτήςMarianHarkin (Συμμαχία Φιλελεύθερων και Δημοκρατικών για την Ευρώπη, Ιρλανδία), υπογράμμισε το υπερβολικά υψηλό κόστος των φαρμάκων στην πατρίδα της. "Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν αρκετές μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες εγκατεστημένες στη χώρα, το κόστος πολλών φαρμάκων στην Ιρλανδία είναι έως και τρεις φορές την τιμή που καταβάλλεται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αν και σε μεγάλο βαθμό το ιρλανδικό σύστημα υγείας εξακολουθεί να λειτουργεί αρκετά καλά, η εξαιρετική υψηλή τιμή των φαρμάκων είναι ένα τεράστιο βάρος για το άτομο και για το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης το οποίο πρέπει να αρθεί».

 

Γιατα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ρουμανία, η ευρωβουλευτής MinodoraCliveti (S&D, Ρουμανία), δήλωσε ότι «στη Ρουμανία υπάρχουν προβλήματα που σχετίζονται με την πρόσβαση σε φάρμακα για τα ανασφάλιστα άτομα, καθώς και τα προβλήματα που προκύπτουν από το γεγονός ότι το 2011 η συντηρητική κυβέρνηση της Ρουμανίας έκλεισε 67 νοσοκομεία. Αυτά τα γεγονότα έχουν ελαττώσει την πρόσβαση των πολιτών τόσο στην ποιοτική υγειονομική περίθαλψη όσο και στα φάρμακα που χρειάζονται για να παραμείνουν υγιείς - για να μην αναφέρουμε τουςρουμάνους πολίτεςοι οποίοι δεν λαμβάνουν μια ποιοτική υγειονομική περίθαλψη όταν εργάζονται σε άλλες χώρες της ΕΕ"

 

Ελλείψεις σε φάρμακα: Περιορίζοντας τις καταστροφικές τάσεις

Τρίαστοιχεία προσδιορίζουν το εάν ένα άτομο αποκτά το φάρμακο που χρειάζεται: δυνατότητα πρόσβασης, προσιτή τιμή και διαθεσιμότητα (3). Δεδομένης της γήρανσης του πληθυσμού της Ευρώπης, η επικράτηση των μη μεταδοτικών ασθενειών αυξάνεται. Η παρουσία αυτών των τριών παραγόντων μεταφράζεται όλο και περισσότερο στη διαφορά ανάμεσα σε ένα υγιές άτομο και έναν χρονίως πάσχοντα ασθενή.

 

«Η αποτυχίανα εξετάσουμε τις συνέπειες της υγείας από την σκοπιά των πολιτικών λιτότητας, εμποδίζει τους πολίτες να λαμβάνουν τα απαραίτητα φάρμακα. Τα φάρμακα έχουν γίνει λιγότερο προσιτά και η πρόσβαση τους ακόμη δυσκολότερη για τους περισσότερους. Ειδικότερα, έχει χτυπήσει τις κοινότητες που πλήττονται ήδη από την κρίση από τις περικοπές, όπως και εκείνους που αγωνίζονται να βάλουν τα τρόφιμα στο τραπέζι, πόσο μάλλον να πληρώσουν για τα φάρμακα που χρειάζονται», δήλωσε η Monika Kosinska, Γενικός Γραμματέας της Ευρωπαϊκής Συμμαχίας για τη Δημόσια Υγεία (EPHA).

 

Αναφερόμενοςστην περίπτωση της Ισπανίας, ο Joan Rovira, από το Τμήμα Οικονομικής Θεωρίας στο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης, δήλωσε ότι η «μετονομάζοντας την ως δημοσιονομική πειθαρχία, η ισπανική κυβέρνηση μετατοπίζει το καθολικό σύστημα υγείας σε ένα μοντέλο όπου η κάλυψη συνδέεται με την απασχόληση. Αποκλείει απερίσκεπτα μειονεκτούσες ομάδες από τη λήψη έγκαιρης και επαρκούς υγειονομικής περίθαλψης, όπως οι μετανάστες χωρίς χαρτιά. Ως εκ τούτου, η αυξανόμενη συχνότητα εμφάνισης λοιμωδών νοσημάτων, όπως το AIDS, αναμφίβολα θα οδηγήσει σε αύξηση του κόστους της υγειονομικής περίθαλψης"

 

 

Ανοικτή επιστολή προς τον Υπουργό Υγείας
Αποφάσισα να συντάξω αυτό το άρθρο για το Γενικό Νοσοκομείο Πατησίων (γνωστό και ως πρώην Νομαρχιακό και, πριν περάσει στο ΕΣΥ, ως “Νοσηλευτικό Ίδρυμα Εκκλησίας της Ελλάδος ή “Νοσοκομείο Παπάδων”) όχι μόνο επειδή βρίσκεται στην περιοχή που κατοικώ και γνωρίζω πολύ καλά τους ανθρώπους που εργάζονται σε αυτό ή επειδή κατανοώ την αγωνία των πολιτών της περιοχής για την τύχη του “Νοσοκομείου τους”. Αλλά και, διότι η περίπτωση του Νοσοκομείου αυτού έχει γενικότερο ενδιαφέρον.
 
1.Από τη μία είναι αξιοζήλευτη η ωριμότητα των εργαζομένων - που δεν έχουν παραμείνει απλώς θεατές στη διάλυση του, μόνο διαμαρτυρόμενοι, αλλά προσπαθούν με κάθε τρόπο να βελτιώσουν τις συνθήκες λειτουργίας και τα οικονομικά του. Από την άλλη είναι η αδιαφορία ή και η ανευθυνότητα, στην καλύτερη περίπτωση, των διαδοχικών πολιτικών ηγεσιών του Υπουργείου Υγείας, που από ότι φαίνεται αυτοσχεδιάζουν με καταστροφικό για το χώρο της υγείας τρόπο και συνέπειες.
 
2. Είναι κι ένας ακόμα λόγος, ευρύτερης αυτή την φορά πολιτικής και κοινωνικής σημασίας. Την εποχή της κρίσης και της βίαιης αφαίρεσης εισοδημάτων, της υψηλής ανεργίας και της αυξανόμενης φτώχειας, το ελάχιστο που θα έπρεπε να έχει γίνει είναι η βελτίωση της υγείας και των υπηρεσιών υγείας και περίθαλψης, των κοινωνικών υποδομών και της ζωής στις πόλεις και στα χωριά. Σε αυτή τη δύσκολη εποχή, θα έπρεπε, μεταξύ άλλων, ως μέτρο εξισορρόπησης των απωλειών εισοδημάτων, να βελτιώνεται το σύστημα υγείας και να μειώνονται οι ιδιωτικές δαπάνες των νοικοκυριών για φαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη.
 
Είναι, λοιπόν, αυτό το άρθρο συνάμα και μια ανοικτή επιστολή στον Υπουργό Υγείας και ΚΑ:
κ Υπουργέ Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (!) ανέλαβε την ευθύνη που έχετε, σκύψετε στο τεράστιο πρόβλημα που έχει προκύψει, την απαξίωση και διάλυση του Γ.Ν.Α. «Πατησίων» ώστε να επανέλθει το νοσοκομείο σε κανονική λειτουργία, να ξαναενταχθεί στο σύστημα εναλλασσόμενης λειτουργίας των Νοσοκομείων του νομού Αττικής όπως μέχρι τέλος Μαρτίου του 2012 συμμετείχε αυτό το Νοσοκομείο και να αξιοποιηθούν - χρησιμοποιοηθούν ξανά όλες οι κλινικές και δομές του. 
 
Τι είναι το Νοσοκομείο Πατησίων:
Το Γ.Ν.Α. «Πατησίων», όπως είναι το επίσημο όνομά του, βρίσκεται στην οδό Χαλκίδος, κοντά στον σταθμό ΗΣΑΠ Άνω Πατησίων, σ΄ ένα νευραλγικό, κεντρικό, κομβικό σημείο, εξυπηρετώντας, εν δυνάμει, ένα πληθυσμό 1.000.000 πολιτών που κατοικούν στα όρια των Δήμων Αθηναίων, Γαλατσίου, Χαλκηδόνας-Φιλαδέλφειας, Μεταμόρφωσης, Αχαρνών, Ιλίου, Αγ. Αναργύρων-Καματερού.
 
 Πλεονεκτήματά του είναι:
  1.   Η ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρει, η φιλικότητα προς τον πολίτη,η στρατηγική γεωγραφική θέση του και η εύκολη πρόσβαση σε αυτό με όλα τα ΜΜΜ (ηλεκτρικό, τρόλευ ή λεωφορεία κλπ).
2.   Εξυπηρετεί πολίτες από πολλές περιοχές, αν και παραμένει ένα συνοικιακό νοσοκομείο. Στη Δυτική Αττική υπάρχει σημαντική έλλειψη νοσοκομείων, με δεδομένο ότι τα περισσότερα είναι συγκεντρωμένα στον άξονα Χίλτον - Κατεχάκη.
3.   Το νοσοκομείο αυτό έπαιζε για καιρό σημαντικό ρόλο όχι μόνο σε θέματα νοσοκομειακής περίθαλψης όσο και εργαστηριακών αναλύσεων, υπηρεσιών κατ' οίκον νοσηλείας, ανακούφισης χρόνιου πόνου, εξειδικευμένων οφθαλμολογικών, ενδοσκοπικών διαγνωστικών και θεραπευτικών υπηρεσιών, φυσικοθεραπείας κλπ, ενώ λειτουργούν τακτικά εξωτερικά ιατρεία καθώς και τμήμα επειγόντων περιστατικών.
 
Όμως, τώρα δυστυχώς κινδυνεύει με διάλυση από τους ερασιτεχνικούς σχεδιασμούς και γι’ αυτό χρειάζεται την υποστήριξη όλων μας.
 
Η πολιτική για την υγεία μέσα από την αντιμετώπιση αυτού του νοσοκομείου:
Στην περίπτωση του Γ.Ν.Α. «Πατησίων» το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης επιδίωξε σε πρώτη φάση να το κλείσει (ερασιτεχνικός σχεδιασμός!), στο πλαίσιο της αναδιάταξης των Μονάδων ΕΣΥ. Το σχέδιο προέβλεπε μεταξύ άλλων την μετατροπή του Γ.Ν. “Πατησίων” σε Κέντρο Υγείας και τη μεταφορά κλινικών και προσωπικού στο Ογκολογικό Νοσοκομείο στην ...Κηφισιά. Παρόμοιο ερασιτεχνικό σχέδιο προέβλεπε τα ίδια και για τα άλλα δύο συνοικιακά νοσοκομεία της περιοχής, “Παμμακάριστος” και 7ο Νοσοκομείο ΙΚΑ.
 
Το ογκολογικό Νοσοκομείο, όμως, δεν θα μπορούσε να καλύψει σε καμία περίπτωση τις ανάγκες της περιοχής που εξυπηρετούσαν τα 3 αυτά δημόσια νοσοκομεία, και μόνο από το γεγονός ότι βρίσκεται σε άλλη γεωγραφική περιοχή και έχει πολύ δύσκολη μέχρι αδύνατη πρόσβαση για τους πολίτες.
 
Η κινητοποίηση του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, χιλιάδων πολιτών της περιοχής και η υποστήριξη των Δήμων Αθηναίων, Ν. Φιλαδέλφειας – Ν. Χαλκηδόνας, Αγ. Αναργύρων και Γαλατσίου απέτρεψε τον σχεδιασμό αυτό. Είναι ενδεικτικό ότι μέσα σε ελάχιστες μέρες συγκεντρώθηκαν περίπου 80.000 υπογραφές πολιτών που ζητούν να μην κλείσει το νοσοκομείο, υπήρξαν ομόφωνες αποφάσεις Δημοτικών Συμβουλίων (Αθηναίων, Αγ. Αναργύρων κα)με το ίδιο περιεχόμενο.
 
Οργανώθηκαν πολλές εκδηλώσεις ενημέρωσης και διαδηλώσεις, με σημαντική συμμετοχή πολιτών και φορέων από την ευρύτερη περιοχή, όχι μόνο προσωπικού του νοσοκομείου. Το Νοσοκομείο επισκέφθηκαν για να εκφράσουν την υποστήριξή τους τόσο ο Δήμαρχος Αθηναίων. Γ. Καμίνης και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης του Δήμου Αθηναίων Ν. Κακλαμάνης, όσο και ο Δήμαρχος Αγίων Αναργύρων Νίκος Σαράντης, Ν. Ιωνίας Γ. Γκότσης, Ν. Φιλαδέλφειας - Ν. Χαλκηδόνας Ε. Γαιτανά – Αποστολάκη κι εκπρόσωπος του αρχιεπισκόπου. Και προσωπικά στάθηκα από την αρχή υποστηρικτής αυτού του αγώνα.
 
Όμως, όπως γνωρίζετε, στην ευρύτερη αυτή περιοχή υπάρχει πλέον, εκτός από το Νοσοκομείο Πατησίων, μόνο το Νοσοκομείο Νέας Ιωνίας «Κωνσταντοπούλειο» (Αγία Όλγα) με παράρτημά του το νοσοκομείο “Η Παπαμακάριστος” με βάση τον ερασιτεχνικό σχεδιασμό του Υπουργείου, το 7ο Νοσοκομείο του ΙΚΑ έκλεισε και η Παμμακάριστος λειτουργεί με 30 κλίνες λιγότερες, ενώ με το ΦΕΚ 31/12/12 δημιουργήθηκε ενιαίο Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία Γ.Ν.Ν.Ι. «Κωνσταντοπούλειο-Πατησίων», που προωθεί την κοινή λειτουργία των δυο νοσοκομείων.
 
Δημιουργικές πρωτοβουλίες, προτάσεις από εργαζόμενους:
Οι εργαζόμενοι στο Νοσοκομείο Πατησίων είχαν καταθέσει εγκαίρως αναλυτικές προτάσεις και στο Υπουργείο και στους όμορους Δήμους για την καλύτερη οργάνωση των υπηρεσιών υγείας στην περιοχή και για την λειτουργία του νοσοκομείου, και δεν στάθηκαν αντίθετοι με την κοινή λειτουργία. 
 
Το νοσοκομείο είναι μικρό αλλά, όπως δείχνουν τα στοιχεία, εξυπηρετούσε τους πολίτες πολύ καλά, ανάλογα με τις δυνατότητές του, ενώ είχε βελτιώσει σημαντικά και τα οικονομικά του. Το 'Α εξάμηνο 2011 εξυπηρέτησε 3040 πολίτες (7% αύξηση), νοσηλεύτηκαν σε αυτό 2967 άτομα, έγιναν 1518 χειρουργικές επεμβάσεις και 203.265 εργαστηριακές εξετάσεις. Κατάφερε να μειώσει το κόστος αγοράς φαρμάκων κατά 47,85% και αγοράς υγειονομικού υλικού κατά 38,15%.
 
Το 2010, η συνολική πληρότητα του νοσοκομείου ήταν 60,8% αντί 54% (είχε αναφερθεί λανθασμένα από το Υπουργείο), διότι δεν είχαν περιληφθεί στοιχεία από την οφθαλμολογική κλινική που καταγράφει τον μεγαλύτερο όγκο χειρουργείων, που είναι επεμβάσεις μονοήμερης νοσηλείας. Το Α' εξάμηνο 2010 έγιναν 1130 επεμβάσεις και το Α εξάμηνο 2011 1485 επεμβάσεις. Στο Β' εξάμηνο 2011 διακόπηκαν, όμως, τα χειρουργεία επί 3,5 μήνες εξαιτίας προβλημάτων στην προμήθεια υλικών.  
 
Ως προς τους δείκτες αποδοτικότητας προσωπικού που είχαν τεθεί από το Υπουργείο ως στόχοι δομής των διαφόρων κλινικών αυτοί επιτυγχάνονταν στο ΓΝΑ Πατησίων:
1. Αναλογία γιατρών/κλίνη 0,71 (με προτεινόμενο από Υπουργείο 0,7),
2. Νοσηλευτικό προσωπικό/κλίνη 1,09 (με προτεινόμενο 1,1)
3. Λοιπό προσωπικό/κλίνη 0,82 (προτεινόμενο 0,8).
 
Το πιο σημαντικό, όμως, για τους πολίτες είναι το γεγονός ότι το νοσοκομείο ΓΝΑ Πατησίων αν και βρίσκεται στην 20η θέση από άποψη κλινών, ήταν - πριν την υπό εξέλιξη διάλυσή του - στην 1η θέση νοσηλευθέντες χειρουργικού τομέα / γιατρό χειρουργικού τομέα, 2η θέση χειρουργεία/γιατρό και χειρουργεία /γιατρό χειρουργικού τομέα και στην 7η θέση όσον αφορά νοσηλευθέντες /γιατρό και εργαστηριακές εξετάσεις/γιατρό. Αποδεικνύοντας, έτσι, ότι υπήρχε βέλτιστη αξιοποιήση προσωπικού για τις ανάγκες του νοσοκομείου.
 
Επίσης, σημαντικό είναι ότι, είχε βελτιώσει αποτελεσματικά τα οικονομικά του όχι μόνο ως προς τις φαρμακευτικές δαπάνες αλλά επιτυγχάνοντας γενικότερη εξυγίανση τους (αποπληρωμή δανείων, χρεών κα), σύμφωνα με τις εκθέσεις που είχαν υποβληθεί από τον Διοικητή του.
 
Η πορεία προς τη διάλυση:
Όμως αλλιώς ενεργεί και σχεδιάζει το Υπουργείο Υγείας. Θα περίμενε κανείς ότι, η κίνηση για κοινή λειτουργία των δυο νοσοκομείων Ν.Ιωνίας και Πατησίων, η οποία βρίσκει σύμφωνους τους ανθρώπους του Νοσοκομείου Πατησίων και γίνεται στο όνομα της αποδοτικότερης οργάνωσης και λειτουργίας, και η καλή πορεία του νοσοκομείου θα έλυνε όποια προβλήματα προϋπήρχαν και θα αναβάθμιζε τις παρεχόμενες υπηρεσίες. Όμως, με ευθύνη του υπουργείου και των διοικήσεων υπάρχει σήμερα σταθερή και απόλυτη πορεία διάλυσης των υπηρεσιών υγείας στην περιοχή.
 
Εδώ και ένα έτος το Νοσοκομείο Πατησίων είναι εκτός Γενικής Εφημερίας (ανεστάλη με ευθύνη της Διοίκησης από 1/4/2012) λόγω έλλειψης γιατρών την ίδια στιγμή που στην περιοχή βγήκαν εκτός λειτουργίας και οι 100 κλίνες που υπήρχαν στο 7ο Νοσοκομείο ΙΚΑ. Από την Παρασκευή 15/3/13 έμεινε το Νοσοκομείο Πατησίων χωρίς Παθολόγους και έκλεισε το Καρδιολογικό Τμήμα, με το υπουργείο και τη διοίκηση να επικαλούνται την επίσχεση εργασίας των ιατρών γιατί δεν πληρώνονται τα δεδουλευμένα τους. Στις 19/3/13 σταμάτησε να λειτουργεί και το Παθολογικό Τμήμα, αφού διακόπηκε η μετακίνηση από το Γ.Ν. Θηβών του μοναδικού Διευθυντή και επιτράπηκε στην μοναδική Επιμελήτρια του τμήματος να φύγει με εκπαιδευτική άδεια πριν να έρθει αντικαταστάτης τους, ενώ οι ειδικευόμενοι γιατροί βρίσκονταν σε επίσχεση εργασίας.
 
Παρά την δημιουργία του ενιαίου ΝΠΔΔ, εδώ και 3 μήνες δεν έχει γίνει κάποια κίνηση από την νέα Διοίκηση ώστε να λειτουργήσουν τα Τμήματα του Γ.Ν.Α. «Πατησίων», ούτε έχει δοθεί λύση από την κεντρική πολιτική ηγεσία στην υποστελέχωση του νοσοκομείου, παρόλο ότι ο Υποδιοικητής της 1ηςΥ.ΠΕ. κάλεσε τους εργαζόμενους να καταθέσουν προτάσεις, τις οποίες και έλαβε, αλλά έκτοτε ουδέν νεώτερο.
 
Οι προτάσεις των φορέων και των εργαζόμενων στο Νοσοκομείο
Στο πλαίσιο της κινητοποίησης για το νοσοκομείο αναπτύχθηκε προβληματισμός και κατατέθηκαν προτάσεις για την προάσπιση των δικαιωμάτων των δημοτών της βορειοδυτικής Αθήνας με στόχο επαρκείς, ολοκληρωμένες και αναβαθμισμένες Υγειονομικές Υπηρεσίες.
 
Οι κινητοποιήσεις άνοιξαν και μια συζήτηση που αποτυπώθηκε στην απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αθηναίων που πρότεινε στενή συνεργασία με τους γειτονικούς δήμους και φορείς της περιοχής για να διαμορφωθεί μια κοινή στρατηγική για τα θέματα υγείας με ορίζοντα 15ετίας για την ευρύτερη την περιοχή (Πατησίων, Κυψέλης, Γαλατσίου, Ν. Ιωνίας, Ηρακλείου, Ν. Χαλκηδόνας, Ν. Φιλαδέλφειας, Μεταμόρφωσης, Αγ. Αναργύρων, Καματερού, Πετρούπολης) για το σύνολο των υπηρεσιών / προγραμμάτων πρόληψης - προαγωγής υγείας, θεραπείας, αποκατάστασης και κοινωνικής φροντίδας για την περιοχή μας.
 
Οι εργαζόμενοι είχαν προτείνει - με στόχο την μεγιστοποίηση του οφέλους για τις τοπικές κοινωνίεςαπό τις υπάρχουσες, τότε, Υγειονομικές Μονάδες («7ου ΙΚΑ, «Η Παμμακάριστος» και Γ.Ν.«Πατησίων»), τρόπους για την άμεση μείωση του λειτουργικού κόστους, όπως: ενιαία διοίκηση των τριών Υγειονομικών Μονάδων, με έδρα το Γ.Ν.Α. «Πατησίων», που διαθέτει την απαραίτητη τεχνογνωσία και τις διοικητικές υποδομές, κοινές προμήθειες ώστε να επιτυγχάνονται καλύτερες τιμές για φαρμακευτικό υλικό, κοινές υπηρεσίες (σε θέματα, ιματισμού, φαρμάκων, σίτισης, αποθήκης, αποστείρωσης κα). Είχαν, επίσης, προτείνει την αξιοποίηση και ανάπτυξη των βασικών κλινικών που είναι η Παθολογική, η Χειρουργική και Καρδιολογική ώστε να εξυπηρετηθούν οι πολίτες οι οποίοι ταλαιπωρούνται από τεράστιους χρόνους αναμονής στα άλλα νοσοκομεία καθώς επίσης να μειωθούν τα ράντζα που αποτελούν τριτοκοσμική εικόνα του συστήματος υγείας μας. Καθώς και τροποποίηση του οργανισμού του Γ.Ν.Α. «Πατησίων», προκειμένου να ανταποκριθεί στις πραγματικές λειτουργίες του, όπως η Υπηρεσία Κατ΄ Οίκον Νοσηλείας, η Μονάδα Ενδοσκοπήσεων κλπ. οργάνωση της 1οβάθμιας Φροντίδας Υγείας για βελτιστοποίηση δαπανών και αναβάθμιση αποτελεσματικότητάς τους αλλά και για να καλύπτεται η περιοχή με ολοκληρωμένες Υγειονομικές Υπηρεσίες για τα επόμενα 5-10 χρόνια.
 
Η πολιτική για την υγεία την εποχή της κρίσης και ποιος την αποφασίζει
Την εποχή της κρίσης παρατηρείται αύξηση κατά 24-30% στην προσέλευση στα δημόσια νοσοκομεία, αλλά οι κλίνες που είναι σήμερα διαθέσιμες μειώνονται, και μάλιστα σε μια ευαίσθητη περιοχή, με μεγάλα ποσοστά φτώχειας. Έχουμε φαινόμενα συμφόρησης (ράτζα) των υπολοίπων, κυρίως μεγάλων, νοσοκομείων και κλειστά – άδεια – κρεβάτια στο Γ.Ν.Α. “Πατησίων”! 
 
Όπως συμβαίνει συχνά, το Υπουργείο Υγείας, προωθεί λάθος αλλαγές ή μοιάζει να είναι ανίκανο να λάβει υπεύθυνες αποφάσεις με αποτέλεσμα να υπάρχουν σοβαρές επιπτώσεις στην ζωή και στην υγεία των πολιτών. Όταν προωθεί κάποιες αλλαγές αυτές τις αποφασίζει ΜΟΝΟ του, ή έστω μετά από εισηγήσεις κάποιων επιτροπών, χωρίς τη συμμετοχή των Δήμων, του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, που είναι μάχιμοι εργαζόμενοι, και των πολιτών, ως αποδέκτες των ηπηρεσιών, βασιζόμενο μάλιστα τις περισσότερες φορές σε λανθασμένα στοιχεία ή ακόμα αγνοώντας την πραγματικότητα. Αλλά το πιο συνηθισμένο, είναι να είναι ανίκανο να λύσει στοιχειώδη προβλήματα με ορθολογικό τρόπο.
 
Σε μια εποχή λιτότητας, οι υπηρεσίες υγείας τόσο στην Ελλάδα όσο και σε άλλες χώρες μοιάζει να θυσιάζονται για να επιτευχθούν δημοσιονομικοί στόχοι, τη στιγμή που η πρόσβαση όλων των πολιτών στις υπηρεσίες υγείας είναι ιδιαίτερα σημαντική, ενώ αυξάνεται η ζήτηση των υπηρεσιών υγείας. Ενώ η κρίση επιβαρύνει την ψυχική και σωματική υγεία των πολιτών, ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, εξαιτίας της ανεργίας και των περιοριστικών πολιτικών, μένει σήμερα εκτός συστήματος υγείας, δηλαδή ενώ δεν έχει εισοδήματα στερείται και στοιχειωδών κοινωνικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
 
Κι όμως, όπως δείχνει η θετική εμπειρία από τις βελτιώσεις που επιτεύχθηκαν από το ίδιο το νοσοκομείο Πατησίων αλλά και η εμπειρία σε ορισμένες άλλες χώρες όσο και η αρνητική εμπειρία από τη διάλυση που προκαλεί η ακολουθούμενη από το Υπουργείο πολιτική, η βελτίωση των οικονομικών της υγείας θα μπορούσε να προέλθει όχι από οριζόντιες και άδικες περικοπές κοινωνικών υποδομών αλλά από στοχευμένες παρεμβάσεις, αποτελεσματική χρήση των υπαρχόντων πόρων, και την κινητοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού για συμφωνημένες μεταρρυθμίσεις.
 
Στρατηγικά το σύστημα υγείας πρέπει να προσανατολιστεί στη βελτίωση της υγείας μέσω της πρόληψης των ασθενειών και της πρωτοβάθμιας φροντίδας, κάτι που θα συμβάλει και στον εξορθολογισμό και την ανταποδοτικότητα των δημόσιων οικονομικών της υγείας.
 
Η έκθεση Gauzes (A7-0172/20120) για την “Ενίσχυση της οικονομικής και δημοσιονομικής εποπτείας των κρατών μελών με σοβαρές δυσκολίες αναφορικά με τη χρηματοοικονομική τους σταθερότητα στη ζώνη του ευρώ”, γνωστή ως “two-pack”, που υπερψηφίστηκε από το Ευρωκοινοβούλιο στην Ολομέλεια του Μαρτίου 2013, περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, προτάσεις για την “συμφιλίωση  δημοσιονομικών μέτρων με τον δίκαιο επιμερισμό των βαρών, ώστε να διασφαλίζεται η διαθεσιμότητα επαρκών πόρων για τις θεμελιώδεις πολιτικές όπως η εκπαίδευση και η υγειονομική φροντίδα”. 
 
Ακόμα και την εποχή της κρίσης, και ιδιαίτερα την εποχή της κρίσης, πρέπει να υπάρχει συνοχή μεταξύ των διαφόρων ευρωπαϊκών πολιτικών. Με τις πολιτικές που εφαρμόζονται σήμερα δεν μπορεί να προωθηθεί ο στόχος της διασφάλισης υψηλότερης προτεραιότητας για την υγεία μεταξύ του συνόλου των πολιτικών, όπως προβλέπει η Λευκή Βίβλος της Επιτροπής της 23ης Οκτωβρίου 2007 «Μαζί για την υγεία: Στρατηγική προσέγγιση της ΕΕ για την περίοδο 2008-2013»[COM(2007) 630 ή ο ένας από τους τρεις βασικούς στόχους του Πολυετούς Προγράμματος για την υγεία 2014-2020 για “πρόσβαση όλων των πολιτών στις υπηρεσίες υγείας”.
 
Νίκος Χρυσόγελος
Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων 
/ Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο
 
Πληροφορίες:
Δείτε το σχετικό βίντεο από την παρέμβασή μου κατα τη σχετική συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο σχετικά με την πρόταση Κανονισμού για το πρόγραμμα «Υγεία για την ανάπτυξη», του τρίτου πολυετούς προγράμματος δράσης της ΕΕ στον τομέα της υγείας για την περίοδο 2014-2020.:
 
Συμπεράσματα εκδήλωσης ΟΠ «πολιτική υγείας, νοσοκομεία και αυτοδιοίκηση» 3/7/2011 http://www.ecogreens-gr.org/cms/index.php?option=com_content&view=article&id=2360:l----r----------372011&catid=10:health&Itemid=25
 
Φωτογραφίες από την εκδήλωση για την υγεία 3/7/2011
 
Φωτογραφίες από την κινητοποίηση φορέων που έγινε στις 14 Ιουλίου για να μην κλείσει το ΓΝ «Πατησίων
 

 

Συμπεράσματα από τη συνάντηση του Ν. Χρυσόγελου με μελισσοκομικούς φορείς κατά την επίσκεψή του στη Θεσσαλονίκη

 
Οι υπηρεσίες που προσφέρουν οι μέλισσες στο οικοσύστημα, στη γεωργία και στην οικονομία είναι ανυπολόγιστες, δεν προσφέρουν μόνο ένα εισόδημα στους μελισσοκόμους. Αυτές οι υπηρεσίες – με όρους οικονομικούς έχουν αποτιμηθεί σε 25 δις ευρώ ετησίως μόνο για την Ευρώπη – προσφέρονται σήμερα δωρεάν. Η δραματική μείωση ή και εξόντωση των μελισσών πέρα από ανυπολόγιστη οικολογική ζημιά θα σημάνει και μεγάλη οικονομική ζημιά για τους γεωργούς που θα πρέπει να καταβάλλουν το υψηλός κόστος για την επικονίαση και άλλες υπηρεσίες που τους προσφέρουν σήμερα δωρεάν οι μέλισσες. Η συνεργασία μελισσοκόμων, γεωργών, επιστημόνων και περιβαλλοντικών φορέων για να αποφεύγονται προβλήματα στα μελίσσια είναι προς όφελος όλων.
 
 
Την Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε συνάντηση του Νίκου Χρυσόγελου, ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, με εκπροσώπους μελισσοκομικών φορέων της Χαλκιδικής, τον Πρόεδρο της Ομοσπονδίας Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδας, κ. Ντούρα Βασίλειο, τον Καθηγητή Μελισσοκομίας του ΑΠΘ, κ. Θρασυβούλου και τον Τάσο Μπόγρη, μέλος της «Επιτροπής Αγώνα για τη Διάσωση της Μελισσοκομίας από την Μεταλλευτική Δραστηριότητα». Συζητήθηκαν:
  1. Τα αιτήματα των μελισσοκομικών φορέων της Χαλκιδικής ενάντια στην εξόρυξη χρυσού
  2. Οι νέες εξελίξεις σε σχέση με τα νεονικοτινοειδή, αλλά και τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς
  3. Ζητήματα συνύπαρξης μελισσοκομίας-γεωργίας και αγροτοπεριβαλλοντικά μέτρα για την ενίσχυση της μελισσοκομίας
Από τον κ. Ντούρα τέθηκε καταρχάς το θέμα της άμεσης κατάργησης των νεονικοτινοειδών φυτοφαρμάκων, ιδιαίτερα μετά τις διαπιστώσεις μεγάλων απωλειών μελισσοσμηνών που προκλήθηκαν από τη χρήση των εγκεκριμένων από το ΥΠΑΑΤ σχετικών σκευασμάτων για την καταπολέμηση του Rynchophorus ferrugineus στα φοινικοειδή, αλλά και τη χρήση σχετικών ουσιών για την εμβάπτιση σπόρων και την παραμονή τους στο αναπτυσσόμενο φυτό για τρία χρόνια, με αποτέλεσμα να εντοπίζονται και στη γύρη και να δηλητηριάζουν έντομα όπως οι μέλισσες. Στο ζήτημα αυτό υπήρξε γενικότερη συμφωνία, καθώς υπήρξαν και πρόσφατες προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για απαγόρευση τριών νεονικοτινοειδών εντομοκτόνων (imidacloprid, thiamethoxam και clothianidin), ενώ μια πρόσφατη εκστρατεία στο διαδίκτυο (Avaaz) κατόρθωσε και συγκέντρωσε πάνω από 2,2 εκατομμύρια υπογραφές για μια συνολική απαγόρευση αυτής της κατηγορίας φυτοφαρμάκων. Ειδική εκστρατεία με τίτλο “Give bees a chance” έχει ξεκινήσει και από το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα. Επιπρόσθετα στοιχεία τοξικότητας παρουσίασε και ο κ. Θρασυβούλου. Επίσης τονίστηκε το γεγονός ότι στο έδαφος τα νεονικοτινοειδή είναι πάρα πολύ σταθερά (έως 17 χρόνια το imidacloprid σε βαριά εδάφη) και μολύνουν και το νερό, ενώ υπήρξε συμφωνία σχετικά με την ανάγκη παράλληλης ανάδειξης των υπαρκτών εναλλακτικών λύσεων για τη γεωργία και τις μεγάλες καλλιέργειες.
 
 
Επίσης, τέθηκε το θέμα των Γενετικά Τροποποιημένων Οργανισμών (ΓΤΟ), για τους οποίους οι μελισσοκόμοι έχουν εκφράσει επανειλημμένα την ανησυχία τους για τις επιπτώσεις τους στις μέλισσες. Η χρήση των ΓΤΟ, στο 99% των περιπτώσεων, συνδέεται με τη χρήση ενός φυτοφαρμάκου και ενός γεωργικού προτύπου που δεν συνάδει με την ευζωία της μέλισσας.  Η Ελλάδα βρίσκεται εκτεθειμένη μέσα από την ελεύθερη εισαγωγή μελιού και μελισσοκομικών προϊόντων από άλλες ευρωπαϊκές και τρίτες χώρες, που πιθανά έχουν επιμολυνθεί από γύρη ΓΤΟ. Στις 6 Σεπτεμβρίου 2011, στην υπόθεση Bablok, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι το μέλι που είχε ρυπανθεί με γύρη αραβόσιτου MON810 δεν μπορεί να διατεθεί στην αγορά, δεδομένου ότι αυτή η γύρη δεν έχει έγκριση για ανθρώπινη κατανάλωση. Ωστόσο, η Επιτροπή ζήτησε από τα κράτη μέλη να περιμένουν πριν ενεργήσουν, και πρότεινε μια νομοθετική τροποποίηση, στοχεύοντας να εφαρμόσει μόνο μερικώς τη συγκεκριμένη δικαστική απόφαση, έτσι ώστε το μέλι που περιέχει τη γύρη από ΓΤΟ να μην επισημαίνεται προκειμένου να αποφευχθούν τα μέτρα συνύπαρξης που θα προστάτευαν τη μελισσοκομία!
Οι μελισσοκόμοι απαιτούν αυστηρή αξιολόγηση κινδύνου των ΓΤΟ στα μελίσσια, συμπεριλαμβανομένου του γόνου, των βασιλισσών και των χειμερινών μελισσών, και τη δημοσιοποίηση όλων των πρωτοκόλλων αξιολόγησης ΓΤΟ και των αποτελεσμάτων. Η γύρη δεν πρέπει να θεωρείται «συστατικό» όπως αποφάνθηκε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο  αλλά «φυσικό στοιχείο» το οποίο βρίσκεται τυχαία στο μέλι μέσα από την προσπάθεια των μελισσών να συλλέξουν το νέκταρ από τα λουλούδια και άρα καλύπτεται πλήρως από τις διατάξεις του Καν. 1829/2003.  Ο Ν. Χρυσόγελος συμφώνησε και προσφέρθηκε να προωθήσει αυτά τα αιτήματα στο ευρωκοινοβούλιο, όπως και την ενίσχυση του ευρωπαϊκού μορατόριουμ στους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς και μέτρων προστασίας του μελιού από τις επιμολύνσεις με γενετικά τροποποιημένη γύρη.
 
 
Συζητήθηκαν, ακόμη, θέματα ενίσχυσης της ελληνικής μελισσοκομίας από ευρωπαϊκούς πόρους, αλλά και μέσα από τη θεσμική αναβάθμιση της παραγωγής, τυποποίησης και προώθησης του ελληνικού μελιού. Κοινή ήταν η ανησυχία για την προσπάθεια που επιχειρείται με την αναδιατύπωση του Τελωνειακού Κώδικα, να βαφτίζονται ως ευρωπαϊκά προϊόντα, προϊόντα τρίτων χωρών, σαφώς κατώτερης ποιότητας, παραγόμενα από πάμφθηνο εργατικό δυναμικό και χωρίς τις προδιαγραφές παραγωγής και ποιότητας και προστασίας του περιβάλλοντος που ισχύουν στην  ΕΕ. Υπήρξε συμφωνία στο ότι η χώρα συγκομιδής του τροφίμου ή των πρώτων υλών που χρησιμοποιήθηκαν στην παρασκευή του, πρέπει να αναφέρεται ρητά στην ετικέτα και δη στο ίδιο οπτικό πεδίο με τη χώρα τυποποίησης – συσκευασίας.  Ακόμη και στο ζήτημα των ελέγχων των προϊόντων που διατίθενται τελευταία από πρωτοβουλίες απευθείας διάθεσης αγροτικών προϊόντων, υπήρξαν κοινοί προβληματισμοί ότι πρέπει να διασφαλίζονται σφαιρικά οι καταναλωτές. 
 
 
Τέλος, έγινε ενημέρωση από την «Επιτροπή Αγώνα για τη Διάσωση της Μελισσοκομίας από την Μεταλλευτική Δραστηριότητα», η απόφαση για τη συγκρότηση της οποίας λήφθηκε στην ημερίδα που έγινε στις 10 Νοεμβρίου 2012, με θέμα «Επιπτώσεις των Νεονικοτινοειδών σκευασμάτων και της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη Μελισσοκομία». Η επιτροπή αποτελείται από μελισσοκόμους και επιστήμονες οι οποίοι ανέλαβαν να συντονίσουν την προσπάθεια του κλάδου να συμμετάσχει ενεργά στην προσπάθεια να σωθεί το περιβάλλον από τη σχεδιαζόμενη καταστροφή. Από τον Τάσο Μπόγρη, μέλος της Επιτροπής και μελισσοκόμο από την Ουρανούπολη, τονίστηκε ότι η μεταλλευτική δραστηριότητα στη Χαλκιδική εκτός της αποψίλωσης των 3238 στρεμ. δάσους, των τοξικών αποβλήτων και της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος, θα παράγει 3.116 τόνους σκόνης ανά ώρα, επιβαρυμένης με θειούχες ενώσεις βαρέων μετάλλων. Η σκόνη αυτή θα μετακινείται με τον άνεμο σε αποστάσεις μεγαλύτερες από 150 χιλιόμετρα και μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να καλύψει Χαλκιδική, Θάσο, Καβάλα, Θεσσαλονίκη ακόμα και Εύβοια. Η τοξική αυτή σκόνη η οποία θα σκεπάζει πεύκα, καστανιές, βαλανιδιές, ρείκια και άλλα φυτά, θα ρυπάνει επίσης το επιφανειακό νερό και τον αέρα. Η αποστράγγιση του νερού από τις 9 γεωτρήσεις που προγραμματίζονται θα επιφέρει επιφανειακή ξήρανση αυτοφυών φυτών, απώλεια μελισσοκομικών φυτών όπως είναι τα ρείκια, οι κουμαριές, τα παλιούρια και οι καστανιές. Η ρύπανση της ατμόσφαιρας, η τοξική σκόνη και η ξήρανση του εδάφους θα προκαλέσουν δηλητηριάσεις μελισσών, θανάτωση του εντόμου Marchalina hellenica («εργάτη») και οριστική απώλεια των μελιτοεκκρίσεων της Χαλκιδικής και Θάσου, περιοχών που αποτελούν τις κύριες πηγές παραγωγής πευκόμελου.
 
 
Οι παραπάνω διαπιστώσεις τονίστηκαν επίσης και από τον  Καθηγητή Μελισσοκομίας του ΑΠΘ, κ. Θρασυβούλου, ο οποίος είναι μέλος της Επιτροπής και έχει συγγράψει ειδική μελέτη για τις επιπτώσεις που θα έχει στη μελισσοκομία η πιθανή επιφανειακή επέκταση και εντατικοποίηση των εξορυκτικών δραστηριοτήτων στη Β. Χαλκιδική, όπως και οι ευρύτερες επιπτώσεις στην ελληνική παραγωγή μελιού. Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε ο κ. Θρασυβούλου, στην Περιφερειακή Ενότητα (ΠΕ) Χαλκιδικής υπάρχουν περίπου 814 μελισσοκόμοι οι οποίοι κατέχουν 152.385 κυψέλες δηλαδή το 9,7% του συνόλου της χώρας. Από αυτούς οι 389 (48 %) είναι επαγγελματίες και ζουν αποκλειστικά από τα εισοδήματα της μελισσοκομικής εκμετάλλευσης. Οι υπόλοιποι είναι ερασιτέχνες μελισσοκόμοι οι οποίοι ενισχύουν το εισόδημά τους ασκώντας μελισσοκομία με μεγάλο αριθμό κυψελών. Στη Χαλκιδική υπάρχουν 84 κυψέλες ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο όταν ο μέσος όρος πυκνότητας κυψελών στην Ελλάδα, η οποία κατατάσσεται πρώτη στην Ευρώπη, είναι μόλις 11 κυψέλες ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Ο αριθμός των κυψελών στην Χαλκιδική αυξάνεται σημαντικά το Φθινόπωρο, όταν κυψέλες από την υπόλοιπη Ελλάδα μεταφέρονται για την εκμετάλλευση των μελιτωδών εκκρίσεων του εντόμου Marchalina hellenca το οποίο παρασιτεί στη χαλέπιο και τραχεία πεύκη. Υπολογίζεται ότι το 65% της ετήσιας παραγωγής μελιού στην Ελλάδα παράγεται από τα πευκοδάση και ότι η Χαλκιδική μαζί με τη Θάσο είναι οι κυριότερες μελισσοκομικές περιοχές της χώρας μας για την παραγωγή πευκόμελου. Παράλληλα με την πεύκη, ο Χολομώντας καλύπτεται από πυκνή βλάστηση φυλλοβόλων δένδρων (δρυός και άλλων πλατύφυλλων), την οποία επίσης χρησιμοποιούν οι μέλισσες. Η μελισσοκομική χλωρίδα της περιοχής συμπληρώνεται με καστανιές, αγριοφουντουκιές, ανοιξιάτικα ρείκια, κουμαριές, κουτσουπιές, σμυρνιές και πολλά άλλα φυτά τα οποία όχι μόνο προσφέρουν και συντηρούν ένα μεγάλο αριθμό μελισσών αλλά και αποτελούν καταφύγιο για τις κυψέλες ολόκληρης της Χαλκιδικής αλλά και άλλων περιοχών.
 
 
Ο Ν. Χρυσόγελος δήλωσε ότι θεωρεί το συγκεκριμένο ζήτημα εξαιρετικής σημασίας και δεσμεύτηκε να το φέρει στο ευρωκοινοβούλιο.