Οι πρόσφυγες δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας κι ενισχύουν την οικονομία
Σε διεθνές επίπεδο διεξάγεται μια σοβαρή συζήτηση για την συνεισφορά του προσφυγικού στην απασχόληση και στην ενίσχυση της οικονομίας πέρα από στερεότυπα και φοβικά σύνδρομα.
Συχνά καλυμμένα ή ανοικτά πολλοί ισχυρίζονται ότι το προσφυγικό και οι μετανάστες επιβαρύνουν την οικονομία και “κλέβουν” θέσεις εργασίας από τους ντόπιους. Είναι μια ατεκμηρίωτη άποψη. Αντιθέτως, μια σειρά σημαντικών ερευνών από διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς δείχνουν ότι η οργανωμένη υποδοχή, φιλοξενία και κοινωνική ένταξη προσφύγων δημιουργεί θέσεις εργασίας και ενισχύει την οικονομία. Οι πρόσφυγες είναι άνθρωποι που έχουν γνώσεις, δεξιότητες, ικανότητες που μπορούν να βοηθήσουν τους ίδιους/τις ίδιες να ξεπεράσουν τα τραύματα της βίας και του πολέμου αλλά και να συνεισφέρουν στην οικονομία της χώρας που (θα) τους φιλοξενεί.
Ελάχιστα έχει αναλυθεί, όμως, στην Ελλάδα η συνεισφορά του προσφυγικού στην δημιουργία μερικών χιλιάδων θέσεων εργασίας κυρίως σε τομείς κοινωνικών υπηρεσιών, στην ενίσχυση της (τοπικής αλλά και εθνικής) οικονομίας μέσω της εισροής πόρων (ευρωπαϊκών, διεθνών, UNHCR, διεθνείς ΜΚΟ, κινήσεις αλληλεγγύης πολιτών κα αλλά και από τις δαπάνες των ίδιων των προσφύγων (ή και μεταναστών). Είναι κάτι που ελάχιστα τονίζεται στη χώρα μας. Στην καλύτερη περίπτωση μένουμε στην ανάγκη προστασίας τους, ενώ συνηθισμένο είναι να ακούς ότι οι πρόσφυγες μας “κοστίζουν”. Ως συνήθως επικρατεί μια αδιέξοδη και καθόλου δημιουργική συζήτηση. Σπάνια συζητιέται το γεγονός ότι διασφαλίζοντας με οργανωμένο τρόπο τα δικαιώματα των προσφύγων μπορεί να επιστρέψει αυτή η βοήθεια και στις τοπικές κοινωνίες.
Φυσικά για να μείνουν τα οφέλη στην κοινωνία πρέπει να υπάρχει μια οργανωμένη διαδικασία υποδοχής και κοινωνικής ένταξης των προσφύγων. Διαφορετικά, μεγάλο μέρος του οικονομικού οφέλους περνάει σε κυκλώματα παρανομίας ή άτυπης οικονομίας. Υπολογίζεται, για παράδειγμα, ότι οι διακινητές (μαύρο χρήμα) αλλά και η επίσημη οικονομία “επωφελήθηκαν” από 7-8 δις ευρώ το 2015, μόνο από τα κύματα προσφύγων που πέρασαν από την Τουρκία στην Ελλάδα.
Στη Γερμανία το προσφυγικό, παρά τις δαπάνες της κυβέρνησης – ύψους 10 δις για το 2015- συνέβαλε στην αύξηση του ΑΕΠ της χώρας κατά 0,3-0,6% κυρίως γιατί αύξησε την εσωτερική ζήτηση, σύμφωνα με μια μεγάλη έρευνα για την οικονομική διάσταση του προσφυγικού.
Μια άλλη έρευνα στη Γερμανία, από το ίδρυμα Bertelsmann, ένα από τα μεγαλύτερα μη -κερδοσκοπικά ιδρύματα, δείχνει ότι οι επιχειρηματίες με προσφυγικό/μεταναστευτικό background έχουν δημιουργήσει 1,3 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας το 2014, αύξηση 36% σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Οι μετανάστες το 2005 είχαν δημιουργήσει 947.000 θέσεις εργασίας στη Γερμανία. Οι περισσότεροι επιχειρηματίες στρέφονται σήμερα σε μια πληθώρα επαγγελμάτων και όχι μόνο σε εστιατόρια και μαγαζιά. Ίσως λόγω και του ότι οι Σύριοι πρόσφυγες έχουν καλύτερη τεχνική και πανεπιστημιακή εκπαίδευση
Η άφιξη προσφύγων και μεταναστών ενδυναμώνει και την παραγωγική διαδικασία μιας χώρας όπως δείχνει και το ενδιαφέρον των επιχειρηματιών σε ένα σύνολο τομέων, που αφορούν ακόμα και την υψηλή τεχνολογία. Δεν είναι τυχαίο που η Γερμανία δεν θέτει όριο στο πόσους πρόσφυγες θα δεχθεί το 2016 – αναμένεται να φτάσουν εκεί άλλοι 800.000 πρόσφυγες – όπως δήλωσε η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ.
Αλλά δεν είναι μόνο η Γερμανία που επωφελείται από την φιλοξενία προσφύγων. Οι οικονομίες της Τουρκίας (που φιλοξενεί πάνω από 2.5 εκατ πρόσφυγες), του Λιβάνου (που φιλοξενεί πάνω από 1,8 πρόσφυγες), της Ιορδανίας (φιλοξενεί πάνω από 800.000) και της Αιγύπτου (φιλοξενεί πάνω από 500.000 Σύριους πρόσφυγες) επωφελούνται από την παρουσία προσφύγων. Έρευνα της Παγκόσμιας Τράπεζας για τις επιπτώσεις του προσφυγικού στην οικονομία του Λιβάνου δείχνει ότι το κύμα προσφύγων συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη της οικονομίας της μικρής αυτής χώρας (περίπου το 28% του πληθυσμού της είναι τώρα Σύριοι πρόσφυγες) μέσω της αύξησης της ζήτησης τοπικών υπηρεσιών, της αύξησης της διεθνούς ανθρωπιστικής βοήθειας, της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας και των καταθέσεων. Ιδιαίτερα επωφελήθηκε ο τομέας της εκπαίδευσης, στον οποίο προστέθηκαν δεκάδες νέα σχολεία για να υποδεχτούν τους χιλιάδες μαθητές Σύριους πρόσφυγες. Μάλιστα, επωφελήθηκε και ο τοπικός πληθυσμός αφού πλέον η παροχή εκπαίδευσης είναι δωρεάν για όλα τα παιδιά, χάρη στη χρηματοδότηση που παρασχέθηκε για να ανοίξουν νέα σχολεία.
Μια άλλη έρευνα της Παγκόσμιας Τράπεζας για τις επιπτώσεις του προσφυγικού στην αγορά εργασίας της Τουρκίας δείχνει ότι οι Σύριοι πρόσφυγες υποκατέστησαν Τούρκους εργαζόμενους κυρίως στην άτυπη και γκρίζα οικονομία και σε τομείς μερικής απασχόλησης, αλλά η απασχόληση στην Τουρκία αυξήθηκε συνολικά στον επίσημο τομέα της οικονομίας, συνεισφέροντας στην αύξηση μάλιστα των μέσων μισθών. Η έκθεση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι χώρες όπως αυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα μπορούσαν – με καλύτερο συντονισμό και αλληλεγγύη – να εξοπλιστούν για να φιλοξενήσουν μεγαλύτερο αριθμό από αυτόν που δέχονται σήμερα.
Δεν είναι τυχαίο που τόσο η Διεθνής Οργάνωσης Εργασίας (ILO) όσο και η Υπάτη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) δίνουν πλέον μεγάλη έμφαση στην επαγγελματική προοπτική των προσφύγων που βρίσκονται στις χώρες της Αφρικής, επιδιώκοντας να δημιουργηθούν ευνοϊκές για την απασχόλησή τους συνθήκες.
Είναι η ώρα να δούμε το προσφυγικό μέσα από μια άλλη ματιά, πιο δημιουργική. Να αναζητήσουμε πολιτικές και πρακτικές που και τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια των προσφύγων θα διασφαλίζουν και ευκαιρίες για απασχόληση και για τους ντόπιους και για τους πρόσφυγες δημιουργούν, και συμβάλλουν στην αναζωογόνηση της οικονομίας σε υγιή βάση. Μια και δεν είναι βιώσιμο να λέμε ότι “μόνο ο τουρισμός μας έμεινε”.
Τα αρχοντικά του Λεωνιδίου, μια πρόκληση για να γνωρίσουμε καλύτερα το χθες και το σήμερα
Στο Λεωνίδιο Κυνουρίας διασώζονται σήμερα πολλά κτίρια ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής που περιγράφουν μια ολόκληρη εποχή από τα μέσα του 18ου αιώνα μέχρι τα μέσα του προηγούμενου αιώνα. Τα κτίρια έχουν φυσικά ενδιαφέρον από αρχιτεκτονική άποψη αλλά και δίνουν πληροφορίες για μια ολόκληρη εποχή πριν την ελληνική επανάσταση του 1821, στη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης αλλά και μέχρι τον μεσοπόλεμο.
Μπορεί να συναντήσει κάποιος από απλά καλύβια (όπου οι άνθρωποι κοιμόντουσαν στον ίδιο περιορισμένο χώρο μαζί με τα ζώα), μέχρι αρχοντικά σπίτια με πολεμίστρες, σπίτια με επιρροές από τις Σπέτσες μέχρι την Κωνσταντινούπολη αλλά και νεοκλασικά, προφανώς μεταγενέστερης επιρροής από τα αστικά κέντρα. Είναι κατασκευές μαστόρων(ποιητών) της πέτρας από την Ήπειρο μέχρι τα νησιά αλλά και ντόπιων Τσακώνων μαστόρων.
Σε πολλά δεσπόζουν οι υψηλοί τοίχοι που περιβάλλουν την αυλή, Χαρακτηριστικά σχέδια με βότσαλα στις αυλές, σκαλιστά και ζωγραφιστά ταβάνια, χαγάτια, εσωτερικός διάκοσμος με πολλαπλές επιρροές.
Σε εντυπωσιάζουν οι πολεμίστρες ακόμα και οι πύργοι των αρχοντικών που είχαν φτιαχτεί για προστασία από επιδρομές πειρατών, ληστών και συρράξεων.
Μια επίσκεψη στο αρχοντικό του Τσικαλιώτη, που έχει μετατραπεί από τον Δήμο σε μουσείο - σας ξεναγεί εθελόντρια - για να μπορέσετε να δείτε την εσωτερική οργάνωση του "πύργου" και να να κατανοήσετε πολλά "μυστικά" του σπιτιού
- από την ασυμμετρία των σκαλιών στο πλαίσιο του ¨αμυντικού σχεδίου" απέναντι στους εισβολείς μέχρι την οργάνωση της αυλής με τους φούρνους, τις στέρνες, το χώρο του προσωπικού
- τις επιρροές που αποτυπώνονται στα διακοσμημένα ταβάνια, στον εξοπλισμό της κουζίνας, στα δωμάτια και στον γυναικωνίτη,
- αλλά και πολλά στοιχεία που σχετίζονται με την κοινωνική οργάνωση.
Ευτυχώς είτε ως μουσείο, είτε ως ξενώνες είτε ως ιδιοκτησίες διασώζονται πολλά αρχοντικά στο Λεωνίδιο και σε γύρω χωριά.
Ενδιαφέρον θα είχε μια σε βάθος έρευνα για την οικονομική και εμπορική ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής στην προεπαναστατική εποχή, ιδιαίτερα από τα μέσα του 18ου μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα.
Τα περισσότερα αρχοντικά ανήκαν σε εμπόρους που είχαν αναπτύξει δραστηριότητες σε με μια πολύ μεγάλη γεωγραφική ενότητα, που έφτανε μέχρι την Οδησσό, την Κωνσταντινούπολη και την Βενετία. Έχει ενδιαφέρον και από την άποψη μιας νέας προσέγγισης της ιστορίας που ξεκινάει από τις λεπτομέρειες και την καθημερινότητα - όχι μόνο από τα μεγάλα γεγονότα - για να ανασυνθέσει τις πληροφορίες μιας ολόκληρης εποχής.
Επένδυση σε πιο πράσινες πόλεις
Αναδημοσίευση άρθρου από το http://ec.europa.eu/environment/news/efe/articles/2016/5/article_20160503_04_el.htm
«Μέχρι πρόσφατα, με μεγάλη χαρά αποκαλούσαμε την πρωτεύουσά μας «Λευκή Λιουμπλιάνα». Σήμερα, όταν πολλές πόλεις έχουν περισσότερη ρύπανση από ποτέ, η Λιουμπλιάνα είναι καθαρότερη και πιο πράσινη από ποτέ, επομένως είμαστε υπερήφανοι που είμαστε σε θέση να αναφερόμαστε σε αυτήν ως Πράσινη Πρωτεύουσα της Ευρώπης», δήλωσε ο σλοβένος πρωθυπουργός, Miro Cerar. «Οι βελτιώσεις που δρομολογήθηκαν στη Λιουμπλιάνα τα τελευταία χρόνια αποδεικνύουν ότι τα περιβαλλοντικά μέτρα δεν αποτελούν δαπάνη, αλλά αναβαθμίζουν την ποιότητα ζωής.»
Η Λιουμπλιάνα, για να γιορτάσει το βραβείο της, θα αναλάβει τον ρόλο του πρέσβη βιώσιμης αστικής ανάπτυξης, ανταλλάσσοντας και προωθώντας καλές πρακτικές που αποδεδειγμένα έχουν θετικό αντίκτυπο τόσο στο αστικό περιβάλλον όσο και στην ποιότητα ζωής.
«Ο τίτλος της Πράσινης Πρωτεύουσας της Ευρώπης για το 2016 μας αξίζει και με το παραπάνω και φέρει μαζί του πολλές ευθύνες. Η μέριμνα για το αστικό περιβάλλον σημαίνει μέριμνα για την υγεία και ευεξία των ανθρώπων που ζουν στις πόλεις μας. Δείξατε ότι με σωστές επενδύσεις καταλήγετε σε εξαιρετικά αποτελέσματα» είπε ο Karmenu Vella, αρμόδιος για θέματα περιβάλλοντος, θαλάσσιας πολιτικής και αλιείας.
Η παραδειγματική προσέγγιση της πρωτεύουσας της Σλοβενίας για τη διαχείριση των αστικών αποβλήτων και την ανάπτυξη μιας τοπικής κυκλικής οικονομίας είναι πολύπλευρη. Μια τέτοια στρατηγική διευκολύνει την ανακύκλωση και την επαναχρησιμοποίηση, βελτιώνει τον διαχωρισμό και την επεξεργασία των αποβλήτων και ενθαρρύνει τους πολίτες και τις επιχειρήσεις να μειώσουν κατ' αρχάς τον όγκο αποβλήτων που δημιουργούν.
Μεταξύ των πέντε τελικών υποψηφίων για την Πράσινη Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2016, η Λιουμπλιάνα ήταν η μόνη πόλη που δεν είχε αποτεφρωτή απορριμμάτων ούτε σχέδια να κατασκευάσει έναν. Αντιθέτως, στρέφεται σε εναλλακτικές λύσεις, μεταξύ άλλων ένα συνολικό σχέδιο διαχείρισης αποβλήτων, το οποίο σημείωσε σημαντική πρόοδο προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης μια κοινωνίας μηδενικών αποβλήτων.
Η πόλη ενθαρρύνει ενεργά την ανακύκλωση προϊόντων μέσω του δημόσιου κέντρου της επαναχρησιμοποίησης —ένα κατάστημα κατάλληλα εξοπλισμένο με μεταχειρισμένα έπιπλα— όπου κατά μέσο όρο 75 προϊόντα ανταλλάσσονται κάθε μέρα, 100 πωλούνται και άλλα συλλέγονται και επισκευάζονται. Η πρωτοβουλία, την οποία υλοποιεί η δημόσια εταιρεία διαχείρισης αποβλήτων Snaga, επεκτείνεται τώρα σε όλη τη Σλοβενία. Επίσης, αποτελεί τμήμα του εκπαιδευτικού προγράμματος της Λιουμπλιάνα με σκοπό τη διδασκαλία της σημασίας της δημιουργικότητας, της καινοτομίας, της κοινωνικής επιχειρηματικότητας και της πράσινης οικονομίας στους νέους.
Περισσότερη επαναχρησιμοποίηση, λιγότερα απόβλητα
Μέσα από τη μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση σε σχέση με την επαναχρησιμοποίηση προϊόντων και πόρων, οι κάτοικοι της Λιουμπλιάνα έχουν μειώσει τον όγκο των αποβλήτων που χρησιμοποιούν κατά 15 % τα τελευταία 10 χρόνια. Και το 2014, σε κάθε πολίτη, αναλογούσαν, κατά μέσο όρο, 283 κιλά αποβλήτων, τα οποία ισοδυναμούν με 41 % λιγότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Τα εύκολα προσβάσιμα σημεία ανακύκλωσης και αποκομιδής αποβλήτων μαζί με την αποκομιδή πόρτα πόρτα για ορισμένα είδη αστικών απορριμμάτων διασφαλίζουν ότι περίπου τα δύο τρίτα των αποβλήτων των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων στη Λιουμπλιάνα ανακυκλώνονται ή λιπασματοποιούνται. Συνεπώς, η ποσότητα των ανακτημένων υλικών στην πόλη αυξήθηκε από τα 16 κιλά ανά άτομο το 2004 στα 145 κιλά το 2014, μειώνοντας τον όγκο των σκουπιδιών που καταλήγουν σε χώρους υγειονομικής ταφής κατά 59 %.
Την αποκομιδή και τον διαχωρισμό χειρίζεται η Snaga, η οποία εξασφαλίζει τη λειτουργία μιας από τις πιο σύγχρονες μονάδες διαχείρισης αποβλήτων στην Ευρώπη. Το περιφερειακό κέντρο διαχείρισης αποβλήτων, που αναπτύχθηκε εκτός της Λιουμπλιάνα με τη στήριξη των Ταμείων Συνοχής της ΕΕ, είναι το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό έργο της Σλοβενίας.Τα διαρθρωτικά ταμεία της ΕΕ χορήγησαν 78 εκατομμύρια EUR για την αναβάθμισή του.
Η μονάδα είναι σε θέση να παράγει 25 000 τόνους διαχωρισμένες δευτερογενείς πρώτες ύλες και πράσινη ενέργεια. Διασφαλίζει, χρησιμοποιώντας υπερσύγχρονη τεχνολογία, ότι μόνο γύρω στο 5-10 % των αποβλήτων που φτάνει σε αυτήν καταλήγει σε χώρο υγειονομικής ταφής. Όλα τα υπόλοιπα, από το χαρτί και τα πλαστικά μέχρι το γυαλί και το μέταλλο, ανακυκλώνονται. Οι οργανικές ύλες είτε αποτελούν αντικείμενο επεξεργασίας για να γίνουν βιοαέριο ώστε να ηλεκτροδοτηθεί η μονάδα είτε μετατρέπονται σε λίπασμα για τους χώρους πρασίνου της Λιουμπλιάνα. Με τη σειρά του αυτό μειώνει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, όπως το μεθάνιο, που απελευθερώνονται κατά την αποσύνθεση των οργανικών αποβλήτων σε χώρους υγειονομικής ταφής, και αποτρέπει τη ρύπανση των υπόγειων υδάτων.
Η Λιουμπλιάνα έχει θέσει φιλόδοξους στόχους για το μέλλον. Η πόλη στοχεύει στην αύξηση της χωριστής αποκομιδής αποβλήτων στο 75 % και τη μείωση των ετήσιων υπολειμματικών αποβλήτων σε 60 κιλά ανά άτομο έως το 2025, διασφαλίζοντας το διαρκές καθεστώς της ως παραδειγματική πράσινη πόλη στο μέλλον.
Όπως τόνισε και ο επίτροπος Vella: «Οι μελλοντικές γενιές έχουν δικαίωμα να έχουν ένα υγιές περιβάλλον και αυτό πρέπει να το διασφαλίσουμε.»
