ΒΙΟΜΕ Συνεργατική

Το πρωί της 30ης Μαρτίου 2020 συνεργείο της ΔΕΗ, με τη συνοδεία ΜΑΤ, πήγε και έκοψε το ρεύμα στο εργοστάσιο όπου συνεχίζει την παραγωγή καθαριστικών προϊόντων ο συνεταιρισμός εργαζομένων ΒΙΟΜΕ (Σ.Ε.ΒΙΟΜΕ). Φαντάζομαι η τυπική δικαιολογία είναι τα χρέη προς την ΔΕΗ, αλλά προφανώς υπάρχουν πολλά πολιτικά θέματα που αφορούν την πράξη αυτή που έγινε σε μια εποχή μαζικού κλεισίματος μονάδων, αυξανόμενης ανεργίας αλλά και σοβαρής ανάγκης να αυξηθεί η παραγωγή προϊόντων όπως είναι αυτά που παράγει η συγκεκριμένη μονάδα - δηλαδή καθαριστικά και απολυμαντικά, και μάλιστα οικολογικά. Προφανώς είναι μια ενέργεια που δεν έχει να κάνει με την επιβολή της νομιμότητας σε μια περίοδο τεράστιας κρίσης, αφού κάτι παρόμοιο δεν γίνεται σε άλλες ανάλογες περιπτώσεις που έχουν επίσης χρέη προς την ΔΕΗ και μάλιστα τρομακτικά.

Η επιχείρηση είναι μία από τις πολλές που κατέρρευσαν την προηγούμενη περίοδο. Σε αντίθεση με αυτό που έγινε στις περισσότερες περιπτώσεις, εδώ οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να παραμείνουν ενεργοί και να αναλάβουν οι ίδιοι την παραγωγή σε συνεταιριστική, όμως, βάση. Για τον σκοπό αυτό δημιούργησαν όπως προβλέπει η σχετική νομοθεσία, έναν συνεταιρισμό εργαζομένων (Σ.Ε.ΒΙΟΜΕ).

Μάλιστα θέτουν και γενικότερα θέματα, όπως για παράδειγμα ότι ένας διαφορετικός τρόπος παραγωγής και συνολικά διαφορετικής ζωής, αφορά "από τον τρόπο που δουλεύουμε, μέχρι τη σχέση μας με το περιβάλλον. Για το λόγο αυτό" λένε "επιλέξαμε την παραγωγή εξ ολοκλήρου και αποκλειστικά φυσικών καθαριστικών, στηρίζοντας τις φωνές εκείνες που δηλώνουν πως για να καθαρίσουμε τα σπίτια μας ή τους χώρους εργασίας μας δε χρειάζεται να επιβαρύνουμε το περιβάλλον, δε χρειάζεται να επιβαρύνουμε την υγεία μας ή αυτή των παιδιών μας".

Το εργοστάσιο ιδρύθηκε το 1982, αποτελούσε θυγατρική της Philkeram Johnson, ιδιοκτησίας της οικογένειας Φιλίππου και κατασκεύαζε δομικά υλικά. Ήταν μια από τις πιο σημαντικές επιχειρήσεις της Β. Ελλάδας μέχρι και το 2010, οπότε παρουσίασε αρνητικό ισολογισμό καθυστερώντας παράλληλα την μισθοδοσία των εργατών. Τον Αύγουστο του 2011 η επιχείρηση προχώρησε σε παύση πληρωμών έχοντας τους εργαζόμενους απλήρωτους από τον Μάιο του ιδίου έτους. Τον Οκτώβριο 2011 με απόφαση της γενικής συνέλευσης οι εργαζόμενοι προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας, ενώ δεν έχει γίνει επίσημα απόλυση των 70 εργαζόμενων. Τον Μάιο του 2012 η γενική συνέλευση των εργαζομένων αποφάσισε με ποσοστό 97% την ανάληψη της ευθύνης του εργοστασίου. Στις 12 Φεβρουαρίου 2013 οι εργαζόμενοι ξεκίνησαν τη επαναλειτουργία του εργοστασίου παράγοντας τώρα κυρίως προϊόντα γενικού καθαρισμού καθώς και κάποια από αυτά που παρασκεύαζαν παλαιότερα. Ο συνεταιρισμός έχει αναπτύξει - παρά τα προβλήματα που αντιμετώπιζε - ένα ευρύ δίκτυο διάθεσης των προϊόντων του σε πανελλαδική βάση

Ως αποτέλεσμα, όμως, ασαφειών της νομοθεσίας και απουσίας ενός υποστηρικτικού συστήματος και πολιτικών που επιφέρουν λύσεις σε προβλήματα, και παρά την πολύχρονη - αλλά χωρίς απτά αποτελέσματα - διαδικασία διαλόγου των εργαζομένων με το Υπουργείο Εργασίας (συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, μετά κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τώρα ΝΔ), δεν έχει βρεθεί ακόμα, η νομική και κοινωνική βάση για να συνεχιστεί πλέον η παραγωγή από τον συνεταιρισμό εργαζομένων. Είναι εντυπωσιακό ότι η χώρα και οι εκάστοτε κυβερνώντες δεν έχουν μπορέσει να αξιοποιήσουν την πλούσια ευρωπαϊκή και διεθνή εμπειρία πτωχευτικού δικαίου και καλών πρακτικών σε θέματα συνεταιρισμών εργαζομένων,ούτε καν τα αποτελέσματα πιλοτικών προγραμμάτων που χρηματοδότησε η Κομισιόν και περιέλαβαν σχεδόν όλες τις ευρωπαϊκές χώρες (δυστυχώς όχι την Ελλάδα και την Ιταλία, με ευθύνη της τότε κυβέρνησης) που κωδικοποίησαν, με την συμμετοχή ευρωπαϊκών δικτύων και των ίδιων των συνεταιριστικών βιομηχανιών και υπηρεσιών, νομοθετικά πλαίσια, εργαλεία και πρακτικές που διευκολύνουν επιχειρήσεις οι οποίες καταρρέουν ή δεν υπάρχει συνέχεια από τους κληρονόμους να αναλαμβάνονται από τους εργαζόμενους.

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο υπάρχουν σήμερα πάνω από 50.000 μεγαλύτερες ή μικρότερες συνεταιριστικές βιομηχανίες και επιχειρήσεις υπηρεσιών που πολλές από αυτές έχουν μια παρόμοια ιστορία με αυτήν της ΒΙΟΜΕ. Επειδή και ως ευρωβουλευτής και ως ενεργός πολίτης προσπάθησα να βοηθήσω προς την κατεύθυνση της προώθησης λύσεων, μπορώ να πω ότι με έχει εντυπωσιάσει η αδυναμία των πολιτικών και των υπηρεσιών να επιλύουν προβλήματα, όταν εκεί έξω υπάρχει τεράστια εμπειρία και καλές πρακτικές και όταν ευρωπαϊκά δίκτυα, όπως η CECOP/CICOPA (ο οργανισμός που εκπροσωπεί 50.000 παρόμοιες επιχειρήσεις) ή ο ILO (Διεθνές Γραφείο Εργασίας) προσφέρονται να συμβάλλουν στην επίλυση των προβλημάτων, καταθέτοντας την τεράστια εμπειρία που έχουν, ιδιαίτερα σε μια εποχή που η εργασία και οι επιχειρήσεις αλλάζουν και προκύπτουν πολλά ερωτήματα και ζητήματα

Τα θέματα που εκκρεμούσαν ήταν και είναι πολλά, μεταξύ των οποίων

- τι γίνεται με τα χρέη όταν μια επιχείρηση καταρρεύσει, ιδιαίτερα με τα χρέη προς εργαζόμενους;

- έχουν δικαίωμα οι εργαζόμενοι να αναλάβουν την λειτουργία και την πώληση αγαθών, έναντι των υποχρεώσεων προς αυτούς που άφησε η χρεοκοπημένη επιχείρηση και έχουν προτεραιότητα σε σχέση με άλλα χρέη της προηγούμενης ιδιοκτησίας, πχ προς τράπεζες και άλλους προμηθευτές;

- με ποια εργαλεία μπορεί να ενισχυθεί το πέρασμα στους εργαζόμενους μιας επιχείρησης που κατέρρευσε (ή που δεν υπάρχει κάποιος ιδιοκτήτης ή κληρονόμος για να την συνεχίσει) αν και εφόσον θέλουν να την αναλάβουν οι ίδιοι και να συνεχίσουν την λειτουργία της;

- τι οικονομικά εργαλεία μπορεί να έχουν οι εργαζόμενους στην διάθεσή τους (κεφάλαια κίνησης, ενισχύσεις δημιουργίας ή διατήρησης θέσεων εργασίας, κίνητρα για επενδύσεις σε νέες παραγωγικές διαδικασίες και νέα πράσινα προϊόντα κ.ά.) για να ξεκινήσουν την παραγωγή, να αναβαθμίσουν την παραγωγική βάση και το πελατολόγιό της, να ενσωματώσουν καινοτομία και νέες τεχνολογίες;

Όμως, η ΒΙΟΜΕ θα μπορούσε να αποτελέσει ένα εργαστήριο εφαρμογής καλών πρακτικών και στήριξης πολλών επιχειρήσεων που βρέθηκαν όλα αυτά τα χρόνια σε παρόμοια κατάσταση (χρεοκοπία) ή μπαίνουν τώρα λόγω πανδημίας. Είναι υποχρέωσή μας να υπερασπιστούμε το εγχείρημα αλλά και να απαιτήσουμε να στηριχθεί ως κέντρο καινοτομίας και εκπαίδευσης των εργαζομένων από άλλες επιχειρήσεις και κλάδους που θα ήθελαν την επόμενη μέρα - στην μετά την κατάρρευση της οικονομίας λόγω της πανδημίας εποχής - να ξαναστήσουν την παραγωγική βάση της χώρας σε συνεργατική και οικολογική βάση.

Coronavirus news, coronavirus outbreak, COVID-19 news, coronavirus markets, coronavirus global economy, coronavirus effect on economy, coronavirus effect in China, COVID-19 countries, global economy news, will COVID-19 cause global recession

Η δημοσιονομική κρίση του 2008 κόστισε στην οικονομία και την κοινωνία περίπου 1 τρις δολάρια. Υπάρχει φόβος ότι η κρίση του κοροναϊού θα προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερη ζημιά στην οικονομία (ίσως πάνω και από 1,1 τρις δολάρια), αφού τώρα επηρεάζει ραγδαία σχεδόν όλους τους κλάδους: από τον τουρισμό, τις μεταφορές, την υγεία, τον πολιτισμό μέχρι την βιομηχανική παραγωγή και την ενέργεια. Το ΔΝΤ ετοιμάζεται για δανειακά προγράμματα ύψους 1 τρις δολαρίων, ενώ ανακοίνωσε τα πρώτα μέτρα για δάνεια ύψους 50 δις, έχει ήδη 40 συμφωνίες ύψους 200 δις και εκκρεμούν ακόμα άλλα 20 αιτήματα. Η παραγωγή στην Κίνα και στη συνέχεια σε άλλες χώρες που επηρεάστηκαν από τον κοροναϊό πρώτες έπεσε δραματικά τον Φεβρουάριο, σε επίπεδα της κρίσης 2008, αλλά ο τομέας των προμηθειών έπεσε ακόμα πιο δραματικά, Όμως τον Μάρτιο η οικονομική κρίση εξαπλώνεται σε παγκόσμιο επίπεδο,

Η κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη αφορά σε αυτή τη φάση πρωτίστως την υγεία, αλλά υπάρχουν και πολλές άλλες διαστάσεις, όπως οι επιπτώσεις στην οικονομία, την απασχόληση, τις ευάλωτες ομάδες κλπ. Εκ των πραγμάτων εξελίσσεται σε άλλο ένα τεστ για την δυνατότητα να συνεργαστούμε ως πολίτες μεταξύ μας αλλά και οι ευρωπαϊκές χώρες μεταξύ τους και να έχουμε μια κοινή ευρωπαϊκή στάση απέναντι στην πανδημία αλλά και την οικονομία και την κοινωνική συνοχή.

Με βάση τις Συνθήκες, η υγεία είναι αρμοδιότητα κυρίως των κρατών μελών αλλά η σημερινή κρίση απαιτεί κοινή ευρωπαϊκή αντιμετώπιση τόσο στο επίπεδο των υποδομών, της αλληλοβοήθειας, του αναγκαίου εξοπλισμού που χρειάζεται (και που κάποιες χώρες δεν διαθέτουν) και της χρηματοδότησης των συστημάτων περίθαλψης μέχρι τα μέτρα που λαμβάνονται, η διαχείριση της κρίσης, η ανταλλαγή πληροφοριών και καλών πρακτικών καθώς και η αναλογική λήψη μέτρων σε θέματα περιορισμών, μετακινήσεων, διέλευσης συνόρων κ.ά.

O πρόεδρος της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών του Ευρωκοινοβουλίου Juan Fernando López Aguilar (Σοσιαλιστές, Ισπανία) ζητά συντονισμό για τα σύνορα και αναλογικότητα, όχι μονομερείς κινήσεις, όπως έπραξαν κάποιες χώρες με επαναφορά των συνοριακών ελέγχων στη ζώνη Σένγκεν λόγω της πανδημίας. «Τις τελευταίες μέρες, αρκετά κράτη μέλη της ΕΕ επανέφεραν το καθεστώς των συνοριακών ελέγχων μέσα στην περιοχή Σένγκεν, ενώ μερικά έκλεισαν τα σύνορά τους για συγκεκριμένες κατηγορίες ταξιδιωτών. Άλλες χώρες εξετάζουν επίσης την επιβολή παρόμοιων μέτρων. Ως πρόεδρος της επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και συμφωνώντας πλήρως ότι υπάρχει ανάγκη για δημόσια μέτρα για τον περιορισμό των κοινωνικών συναναστροφών για να επιβραδυνθεί η εξάπλωση του κορονοϊού, προτρέπω τα κράτη μέλη να φροντίσουν τα μέτρα τους να βρίσκονται σε αρμονία με τις αρχές της αναλογικότητας και, ακόμη σημαντικότερο, της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης μεταξύ των χωρών της ΕΕ, της μη διάκρισης και των σχετικών κανόνων της Σένγκεν. Είναι κρίσιμο η εφαρμογή τέτοιου είδους μέτρων να μην επιτρέψει να γίνονται διακρίσεις μεταξύ πολιτών της ΕΕ".

Συμφωνώ απολύτως και προσωπικά ότι μόνο μέσω μιας συντονισμένης προσέγγισής, αντί για μεμονωμένες αποφάσεις σε κάθε κράτος μέλος, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε επιτυχώς την κοινή πρόκληση που αντιμετωπίζουμε. Πράγματι ο Κανονισμός 2016/399 σχετικά με το καθεστώς διέλευσης προσώπων από τα σύνορα (κώδικας συνόρων του Σένγκεν) αναφέρει ρητά τους κινδύνους για τη δημόσια υγεία ως αιτιολογία για την άρνηση εισόδου σε εξωτερικά σύνορα της ζώνης Σένγκεν (Τίτλος ΙΙ) αλλά δεν προβλέπει τη δυνατότητα να εφαρμοστούν προσωρινά συνοριακοί έλεγχοι στα εσωτερικά σύνορα για τον ίδιο λόγο (Τίτλος ΙΙΙ).

Προφανώς και τα μέτρα για την οικονομία (πρέπει να) είναι αρμοδιότητα της κοινής Ευρωπαϊκής πολιτικής αφού πρόκειται για μια μεγάλη κρίση, όπως θα έπρεπε να είναι και για πολλά άλλα θέματα..

Είναι επικίνδυνο όχι μόνο για την συνοχή σε Ευρωπαϊκό επίπεδο αλλά και για την εσωτερική ασφάλειά μας να λαμβάνονται διαφορετικά και μη αναλογικά μέτρα από τα διάφορα κράτη μέλη, να εφαρμόζονται με αδιαφανή κριτήρια περιορισμοί για κατοίκους κάποιων χωρών της ΕΕ που δεν βασίζονται σε οδηγίες είτε του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας είτε του Ευρωπαϊκού Κέντρου Διαχείρισης και Ελέγχου Κρίσεων αλλά και να μένουν μόνες τους οι χώρες είτε πρόκειται για την Ιταλία είτε για την Ελλάδα να αντιμετωπίσουν την εξάπλωση του ιού στην οικονομία,

Ένα ζωτικής σημασίας θέμα είναι τα εργαλεία που θα αποφασιστούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την οικονομική διάσταση της εξάπλωσης του κοροναϊού όχι μόνο σε σχέση με συστήματα υγείας και τις δαπάνες που επιφορτίζονται αλλά και σε σχέση με την πραγματική οικονομία που έχει εισέλθει σε μια πολύ μεγάλη κρίση, Περιμένουμε λοιπόν να δούμε αν τα μόνα μέσα που θα αποφασιστούν από το Συμβούλιο είναι οι "υπάρχοντες διαθέσιμοι πόροι" στα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά και Επενδυτικά Ταμεία (ΕΣΠΑ) ή αν θα υπάρξουν επιπλέον πόροι.

Ο Πρόεδρος και οι συντονιστές της Επιτροπής Προϋπολογισμού του Eυρωκοινοβουλίου "χαιρετίζουν τις ανακοινώσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 13ης Μαρτίου, αλλά καταδικάζουν την απλή "επαναχρησιμοποίηση" των υφιστάμενων κεφαλαίων που έχουν δοθεί στα κράτη μέλη για άλλες ανάγκες και επιμένουν στη χρήση νέων, πρόσθετων χρηματοδοτικών μέσων για την αντιμετώπιση της κρίσης με τον κοροναϊό". Με απλά λόγια ζητούν να προστεθούν νέοι επιπλέον πόροι για να αντιμετωπιστεί η πολλαπλή κρίση, να προστατευθεί η εργασία, οι επιχειρήσεις και η οικονομία.

Ελπίζουμε ότι οι κυβερνήσεις θα ακούσουν τις εκκλήσεις του Ευρωκοινοβουλίου, των επαγγελματικών φορέων και των πολιτών. Σωστά λαμβάνονται μέτρα και κλείνουν με κυβερνητικές αποφάσεις ή εκ των πραγμάτων οι περισσότερες επαγγελματικές δραστηριότητες, αλλά σε λίγες μέρες το πρόβλημα θα είναι μεγάλο για σημαντικό ποσοστό πολιτών και επιχειρήσεων.

Η μετάθεση πληρωμών για μερικές εβδομάδες αργότερα δεν είναι λύση με προοπτική για τους περισσότερους. Έρχεται η στιγμή που πολλοί ΔΕΝ θα έχουν χρήματα για να αγοράσουν τρόφιμα, προϊόντα, ενώ αργότερα θα υπάρξει γενικευμένη δυσκολία να πληρώσουν τους συσσωρευμένους λογαριασμούς τουλάχιστον αυτοί που δεν έχουν μισθοδοσία από το δημόσιο ή συντάξεις.

Τώρα πρέπει να παρθούν μέτρα περιορισμού της εξάπλωσης του ιού και στην υγεία και στην οικονομία, αργότερα η ζημιά θα είναι υπερβολικά μεγάλη και με τεράστιο δημοσιονομικό και κοινωνικό κόστος. Καλώς ή κακώς η κυβέρνηση πρέπει να έχει πολιτική και για τις δύο κρίσεις.

#coronavirus #health #economy #οικονομία #κρίση #ΕυρωπαϊκήΈνωση #globalcrisis

Ποια είναι η πραγματικότητα, χωρίς υπερβολές, πανικό ή θεωρίες συνωμοσίας, με βάση όσα γνωρίζει σήμερα η επιστήμη σε σχέση με τον ιό:

- Ο κοροναϊός είναι - από τα μέχρι τώρα στοιχεία - ένας ιός που υπάρχει σε ζώα (πουλιά, νυχτερίδες, φίδια κα) αλλά δεν είχε μεταφερθεί στον άνθρωπο. Φαίνεται ότι στην Κίνα πέρασε από τα ζώα σε άλλα ζώα και τελικά στον άνθρωπο.

- Το πιο επικίνδυνο στοιχείο του ιού είναι ότι μεταδίδεται γρήγορα, αλλά είναι πολύ πιο ακίνδυνος αναλογικά σε σχέση με τη γρίπη, για παράδειγμα. Απειλεί κυρίως άτομα με ευάλωτη υγεία και σχεδόν καθόλου τα παιδιά.

- Υπάρχουν κι άλλοι παρόμοιοι ιοί που ήταν άγνωστοι και προκάλεσαν πανικό αλλά τελικά εξελίχθηκαν σε μια συνηθισμένη γρίπη

Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία:

- το 85% των ασθενών περνάνε την ίωση από τον κοροναϊό πολύ ελαφριά (πιο ελαφριά από την συνηθισμένη γρίπη),

- το 10% πιο σοβαρά (υψηλός πυρετός κ.ά.), ενώ

- ένα 5% πολύ σοβαρά με επιπλοκές στο αναπνευστικό και καρδιακό σύστημα (κυρίως οι ευάλωτες από άποψη κατάστασης της υγείας τους άνθρωποι

Φαίνεται ότι η θνησιμότητα από τον κοροναϊό είναι περίπου 2%. Είναι μικρό ποσοστό σε σχέση με το συνολικό ποσοστό όσων ασθενούν και πιθανά είναι ακόμα πιο μικρό με δεδομένο ότι πολλοί που ασθενούν δεν καταγράφονται αφού τα συμπτώματα είναι πολύ ελαφριά, ιδιαίτερα μεταξύ των παιδιών και των νέων.

Συμπερασματικά:

- Ναι στα μέτρα προφύλαξης (καθαριότητα, υγιεινή, βελτίωση συνθηκών ζωής ευάλωτων ομάδων όπως άστεγοι, πρόσφυγες σε άθλια καμπ) αλλά όχι στον πανικό και στην υπερβολή, εγρήγορση, όχι ισοπεδωτικές και αυταρχικές επιλογές. 

- Τα ευάλωτα άτομα πρέπει να προσέχουν περισσότερο να μην εκτίθενται σε συνθήκες που ευνοούν την μετάδοση της ίωσης. Αυτό είναι το πιο σημαντικό εργαλείο για τον περιορισμό της μετάδοσης του ιού. 

- Είναι σημαντικό να βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσης, υγιεινής και ιατρικής μέριμνας των προσφύγων στα κέντρα "φιλοξενίας" στα νησιά και να μειωθεί άμεσα ο αριθμός τους με μεταφορά σε αξιοπρεπείς εγκαταστάσεις στην ηπειρωτική Ελλάδα καθώς και να βελτιωθεί η κατάσταση άλλων ευάλωτων ομάδων πληθυσμού. Αυτοί οι πληθυσμοί που διαβιώνουν σε άθλιες συνθήκες είναι πιο ευάλωτοι απέναντι στον ιό. Θα περιμέναμε από την κυβέρνηση να έχει μια ρεαλιστική και αποτελεσματική πολιτική προωθώντας συγκεκριμένα μέτρα, αντί να επικεντρώνει σε αναποτελεσματικά και μη ρεαλιστικά, επικοινωνιακού κυρίως χαρακτήρα, εξαγγελίες (απαγόρευση εισόδου σε ανθρώπους που έχουν περάσει από Ιράν, Αφγανιστάν κ.ά.)
- Αν δεν είναι ισορροπημένα τα μέτρα, υπάρχει κίνδυνος να διολισθήσουμε ως κοινωνίες σε αυταρχικές και ιδιαίτερα ανησυχητικές από άποψη δημοκρατίας καταστάσεις. Η σύγχρονη τεχνολογία μπορεί να συμβάλει στην πρόληψη (πχ αποστολή από τις περιφερειακές αρχές υπεύθυνης ενημέρωσης στους πολίτες και οδηγιών όπως πχ γίνεται στην Ελβετία από τα καντόνια ) αλλά μπορεί και να αποτελέσει εργαλείο μαζικής επιτήρησης της κοινωνίας, με διαφορετικές δικαιολογίες κάθε φορά. Οι κινεζικές αρχές, για παράδειγμα, χρησιμοποιούν τεχνολογία ηλεκτρονικής επιτήρησης και αναγνώρισης προσώπου για "την ανίχνευση παραβατών της καραντίνας και την έκδοση προειδοποιήσεων για την τήρηση των κανονισμών της επιδημίας". Για την ολική επιτήρηση χρησιμοποιούνται κάμερες σε δημόσιους χώρους καθώς και δεδομένα κινητών τηλεφώνων που συλλέγονται από εταιρείες τηλεπικοινωνιών και δίνονται στην κυβέρνηση. 

- Η μεγαλύτερη ζημιά δεν θα είναι στην υγεία και στη ζωή των ανθρώπων (προφανώς έστω και ένας άνθρωπος να πεθάνει είναι μια μεγάλη απώλεια). Μιλώντας με όρους κλίμακας επιπτώσεων είναι πιθανόν ότι οι πιο σημαντικές θα είναι στις διάφορες δραστηριότητες (πολιτιστικές κ.ά.), στην οικονομία, στον τουρισμό, στην παραγωγή και στις κοινωνικές σχέσεις (για ένα διάστημα οι άνθρωποι θα κλειστούν στα σπίτια τους φοβισμένοι)

- Οι υπερβολές στην αντιμετώπιση του ιού μπορεί να προκαλέσουν μεγάλη οικονομική κρίση, δυσανάλογη με την σοβαρότητα του θέματος. Ήδη αυτό είναι φανερό σε σχέση με επιχειρήσεις που έχουν δραστηριότητες στην Κίνα ή οι προμηθευτές τους είναι στην Κίνα

- Η πτώση των χρηματιστηρίων είναι μια ένδειξη αλλά η ζημιά στην πραγματική οικονομία και κυρίως στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις μπορεί να είναι πολύ μεγάλη, και σε αυτές που είναι έξω από τις χώρες με αυξημένα κρούσματα. Αυτό δείχνει πόσο ευάλωτες είναι οι σημερινές οικονομίες απέναντι σε παράγοντες που δεν υπολογίζει κάποιος στον επιχειρηματικό-οικονομικό σχεδιασμό του.

- Εξίσου σοβαρό πρόβλημα είναι το γεγονός ότι η ελληνική οικονομία μετά από δέκα χρόνια σοβαρής κρίσης δεν έχει ούτε και σήμερα εργαλεία για να μετριάζει τη ζημιά που προκαλείται ξαφνικά από εξωγενείς παράγοντες όπως η πτώχευση μιας μεγάλης αλυσίδας, ο πανικός από έναν ιό, η μαζική ακύρωση αφίξεων τουριστών λόγω του ιού, λόγω φόβου ή πανικού, η έλλειψη πρώτων υλών και προϊόντων κ.ά.

- Η ενημέρωση των πολιτών και ο διαδραστικός χαρακτήρας των μέσων κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να συμβάλλουν είτε στην ψύχραιμη αντιμετώπιση ενός θέματος είτε στην πρόκληση πανικού. Η εκπαίδευση των πολιτών ώστε να είναι κριτικά σκεπτόμενοι και να μπορούν να αντιμετωπίζουν σύνθετες καταστάσεις είναι η μεγάλη πρόκληση του εκπαιδευτικού συστήματος, που είναι αλήθεια ότι σήμερα είναι εντελώς ακατάλληλο και πρέπει να προσαρμοστεί στις σύγχρονες ανάγκες

 

#Κίνα #Αθήνα #Ελλάδα #υγεία #COVID2019 #refugees #κυβέρνηση #Greece #δημοκρατία #ψυχραιμία