12 Μαρτίου 2013

Όχι αναδιάρθρωση της βιομηχανίας σε βάρος των εργαζομένων και του περιβάλλοντος

Από την αρχή της κρίσης στην Ευρώπη, τρία εκατομμύρια θέσεις εργασίας στη βιομηχανία καταστράφηκαν. Το Παρατηρητήριο Αναδιάρθρωσης κατέγραψε μεταξύ 2000 και 2010 περισσότερες από 11.000 περιπτώσεις αναδιάρθρωσης. Για κάθε 1 θέση εργασίας που δημιουργήθηκε 1,8 θέσεις εργασίας καταστράφηκαν. Μεταξύ 2008 και 2010 η αναλογία αυξήθηκε, δηλαδή για κάθε 1 θέση εργασίας που δημιουργήθηκε 2,5 θέσεις εργασίας καταστράφηκαν. Κλάδοι της βιομηχανίας στην Ευρώπη, συνεχίζουν να προχωρούν σε αναδιαρθρώσεις κυρίως για να συνεχίσουν την κερδοφορία τους, σε βάρος όμως του κόσμου της εργασίας και του περιβαλλοντικού – κοινωνικού κεκτημένου της Ευρώπης. Η αναδιάρθρωση της βιομηχανίας στην Ευρώπη δεν μπορεί να γίνει σε βάρος των εργαζομένων και του περιβάλλοντος, σε βάρος της κοινωνίας.

Πριν από λίγες εβδομάδες, οι Βρυξέλλες, το Στρασβούργο κι άλλες ευρωπαϊκές πόλεις συγκλονίστηκαν από τις διαδηλώσεις των εργαζομένων στον όμιλο μεταλλουργίας - χαλυβουργίας Arcelor Mittal, που διαμαρτύρονταν για την απόφαση του ομίλου να κλείσει πολλές μονάδες στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Δυστυχώς, η στρατηγική αυτή ξεκίνησε πριν μερικά χρόνια από την Ελλάδα, από την μονάδα της ARCELOR MITTAL CONSTRUCTION HELLAS A.E. (πρώην ΚΟΝΤΙ ΑΒΕΕ) στο Βόλο, μόνο που τότε, δυστυχώς, δεν υπήρξε κινητοποίηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την προστασία των εργαζομένων του Βόλου.
 
Η αναδιάρθρωση της βιομηχανίας απασχολεί τόσο τους Πράσινους στο Ευρωκοινοβούλιο όσο και το ίδιο το Ευρωκοινοβούλιο. Σε μια από τις συνεδριάσεις της Ομάδας των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο είχαμε την ευκαιρία να φιλοξενήσουμε εκπροσώπους των εργαζομένων χαλυβουργών της ARCELOR MITTAL και να

συζητήσουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
 
Όπως μας ενημέρωσαν οι εργαζόμενοι,
η αναδιάρθρωση δεν γίνεται επειδή ο όμιλος αντιμετωπίζει ιδιαίτερα οικονομικά προβλήματα. Είναι γεγονός ότι το ποσοστό κέρδους του έχει πέσει από το 15% στο 6% αλλά αυτό δεν απειλεί την επιβίωση του ομίλου που είχε μέχρι πρόσφατα επενδύσει πολλά χρήματα στην έρευνα και καινοτομία. Σύμφωνα με τους εργαζόμενους αλλά και από τα στοιχεία που έχουν έρθει στη δημοσιότητα, ο όμιλος ενώ κλείνει τις μονάδες στην Ευρώπη αγοράζει ορυχεία εκτός Ευρώπης και εντείνει την παραγωγή σε άλλες χώρες, ιδιαίτερα στην Ινδία. Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι δεν πουλάει τις μονάδες αλλά τις κλείνει στην Ευρώπη με στόχο να προκαλέσει τεχνική κρίση προσφοράς χάλυβα και να πετύχει καλύτερες τιμές στην πώληση χάλυβα που θα εισάγει στην Ευρώπη από τις μονάδες του σε άλλες ηπείρους. 
 
Είναι γεγονός ότι οι σχέσεις βιομηχανικών συνδικάτων και Πράσινων δεν ήταν πάντα οι καλύτερες, λόγω της θέσης των πράσινων για τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας από τις ενεργοβόρες βιομηχανίες και γενικότερα την ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος. Όπως, όμως, είπαν οι ίδιοι οι εκπρόσωποι των εργαζομένων στην συνάντηση που είχαμε, αυτό έχει πλέον αλλάξει και επιζητούν συστηματικό διάλογο με τους Πράσινους. Γι’ αυτό είναι προγραμματισμένη τις επόμενες μέρες μια νέα συνάντηση μαζί τους.
 
Το θέμα είναι ιδιαίτερα σοβαρό και δεν αφορά μόνο κάποιες χιλιάδες εργαζόμενους στον όμιλο αλλά και το πώς η ΕΕ θα αντιμετωπίσει τα θέματα της αναδιάρθρωσης της βιομηχανίας της και ποια θα είναι η βιομηχανική πολιτική στην Ευρώπη.
 
Η προστασία των εργαζομένων στη βιομηχανία και η διατήρηση των θέσεων εργασίας συνδέεται όλο και περισσότερο με την πράσινη στροφή της βιομηχανίας αλλά και με την σαφή πολιτική των πράσινων για μια κοινωνική Ευρώπη.  Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι της Arcelor Mittal θεωρούν ότι η χαλυβουργία για να έχει μέλλον πρέπει να στραφεί προς τα πράσινα προϊόντα που αναπτύσσουν οι ερευνητές της ίδιας της χαλυβουργίας. Έτσι θα μπορέσουν να αναζωογονήσουν τη χαλυβουργία και να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας: ανάπτυξη νέων εφαρμογών του χάλυβα συνδυάζοντας τους σωλήνες χάλυβα για θέρμανση κτιρίων με φωτοβολταϊκά, αξιοποίηση του χάλυβα σε εφαρμογές ΑΠΕ και ιδιαίτερα ανεμογεννητριών, ενσωμάτωση φωτοβολταϊκών στον χάλυβα οχημάτων για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας για την ηλεκτροκίνησή τους καθώς και προώθηση του «καθαρού» χάλυβα με αντι-μικροβιακές ιδιότητες σε εφαρμογές για νοσοκομεία και μικροσυσκευές, ώστε να μην χρειάζεται η χρήση απορρυπαντικών.
 
Η Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, τον Ιανουάριο 2013, υπερψήφισε την έκθεση Cercas (A7-0390/2012), ένα ασθενές μεν, αλλά αναγκαίο βήμα για να τεθεί φραγμός στο μεγάλο πρόβλημα των αναδιαρθρώσεων. Δεν είναι τυχαίο που ορισμένοι όμιλοι εργοδοτών, μαζί με τμήματα της ακροδεξιάς και των συντηρητικών, επέκριναν με δριμύτητα την υιοθέτηση της έκθεσης Cercas από την Ολομέλεια, μιας έκθεσης που περιλαμβάνει και μερικές σημαντικές παρεμβάσεις – προτάσεις των Πράσινων. Αλλά και το ΚΚΕ ταυτίστηκε με εκείνες τις δυνάμεις που κανονικά θα έπρεπε να επικρίνει, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα και κατηγορώντας (και) τους Πράσινους ότι δήθεν ψήφισαν διατάξεις που φέρνουν τον εργασιακό μεσαίωνα στην Ευρώπη.
 
Αντίθετα, αν πράγματι η Κομισιόν προχωρήσει στις πρωτοβουλίες που ζητάει το ευρωκοινοβούλιο, τότε θα υπάρξουν εργαλεία προστασίας των εργαζομένων από αυθαίρετες αποφάσεις των επιχειρήσεων, κάτι που ζητάνε και τα ευρωπαϊκά συνδικάτα.
 
Οι Πράσινοι θα συνεχίσουμε το διάλογο με τους εργαζόμενους, ιδιαίτερα στα θέματα βιομηχανικής πολιτικής και εταιρικής κοινωνικής ευθύνης. Πιστεύουμε στη συμμετοχή των εργαζομένων αλλά και των περιφερειακών – τοπικών αρχών στις όποιες συζητήσεις για αναδιάρθρωση βιομηχανιών ώστε να αποφεύγονται μονομερείς ενέργειες, καθώς επίσης και στην αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων όπως η εκπαίδευση των εργαζομένων αντί για την «εύκολη λύση» των απολύσεων. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο διοργανώνουμε μια ημερίδα μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο, στις 9 Απριλίου, στην οποία έχουμε προσκαλέσει εκπροσώπους συνδικάτων. Από την Ελλάδα έχουμε προσκαλέσει εκπρόσωπο της ΒΙΟ.ΜΕ. Στις 27 Απριλίου διοργανώνω ημερίδα για τη βιομηχανική πολιτική στην Ελλάδα όπου προσκαλούνται να συμμετάσχουν εκπρόσωποι ελληνικών και ευρωπαϊκών συνδικάτων, επαγγελματικών ενώσεων και ερευνητές. 
 
Στις επαφές και συζητήσεις που είχα το τελευταίο διάστημα με εκπροσώπους ευρωπαϊκών συνδικάτων υπάρχει αυξανόμενο ενδιαφέρον για συνεργασία με τους ελληνικούς φορείς και έχουμε συμφωνήσει να αναλάβουμε κοινές πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση. Εξάλλου μέσα στις προτεραιότητές μου το επόμενο διάστημα της θητείας μου στο Ευρωκοινοβούλιο είναι τα θέματα των εργαζομένων στον τομέα της ναυπηγοεπισκευής, του μετάλλου αλλά και των εργαζομένων της πρώην ΚΟΝΤΙ καθώς και της ενίσχυσης πρωτοβουλιών των εργαζομένων, όπως στην ΒΙΟ.ΜΕ που επιδιώκουν την ανάληψη της λειτουργίας μονάδων που κλείνουν ή είναι σε κρίση από τους ίδιους τους εργαζόμενους. Η ευρωπαϊκή ομοσπονδία συνεταιρισμών στη βιομηχανία και στις υπηρεσίες περιλαμβάνει 50.000 μέλη από σχεδόν όλη την Ευρώπη, αλλά καμία από την Ελλάδα. Στο πλαίσιο της συνεργασίας που έχω αναπτύξει μαζί της, συζητήσαμε σε πρόσφατη συνάντηση με τον γενικό γραμματέα της και με την υπεύθυνη πολιτικής της ομοσπονδίας για το πώς μπορούν να συμβάλλουν στη μεταφορά εμπειριών και καλών πρακτικών και στη χώρα μας. Είναι δεδομένο το μεγάλο ενδιαφέρον τους, έχουν ήδη συμμετάσχει σε ημερίδα που συν-διοργάνωσα μαζί με την Περιφέρεια Ν. Αιγαίου στην Ρόδο), ενώ θα συμμετάσχουν και στην ημερίδα που διοργανώνω στις 27 Απριλίου και είναι διατεθειμένοι να βοηθήσουν ουσιαστικά.
 
Η αστυνομική βία χωρίς λόγο μάλιστα δεν είναι ελληνική μόνο πατέντα!
 
Οι εργαζόμενοι του ομίλου ήρθαν στο Στρασβούργο, στη διάρκεια της Ολομέλειας του Ευρωκοινοβουλίου, για να έχουν συναντήσεις με τις πολιτικές ομάδες και να τις ενημερώσουν για τις θέσεις τους. Η γαλλική αστυνομία προκάλεσε, όμως, με τη στάση της, αδικαιολόγητη ένταση: σταμάτησε για έλεγχο 25 χιλιόμετρα μακριά από το κτίριο του Ευρωκοινοβουλίου τους 1200 εργαζόμενους της βιομηχανίας που έφταναν με πούλμαν από το Βέλγιο, τη Γαλλία, το Λουξεμβούργο για να συναντηθούν με τους ευρωβουλευτές και τις πολιτικές ομάδες και να συζητήσουν μαζί τους. Δεν επέτρεψε να συγκεντρωθούν οι εργαζόμενοι έξω από το Ευρωκοινοβούλιο, αποκλείοντας όλες τις οδούς πρόσβασης, ενώ χρησιμοποίησε πλαστικές σφαίρες εναντίον τους, προκαλώντας τον σοβαρό τραυματισμό κάποιων εργαζόμενων, ενώ ένας εργαζόμενος έχασε τελικώς το μάτι του. Τα επεισόδια μάλιστα ξεκίνησαν την ώρα που οι εκπρόσωποι των εργαζομένων είχαν μπει στο Ευρωκοινοβούλιο και είχαν συνάντηση μαζί μας, με την ομάδα των Πράσινων ευρωβουλευτών. Οι Πράσινοι επισημάναμε ότι το Ευρωκοινοβούλιο (πρέπει να) είναι ανοικτό στους πολίτες ώστε να μπορούν να συναντιόνται με τους ευρωβουλευτές, η αστυνομία δεν πρέπει να προκαλεί ένταση χωρίς λόγο και σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να αποφασίζει από μόνη της την απαγόρευση προσέγγισης των πολιτών στο κτίριο.

 

__________________

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο tvxs.gr την 11/3/2013

 

 

Last modified on Τετάρτη, 13 Μαρτίου 2013 13:00