σοβαρές “διαπραγματεύσεις με βάση την πρόταση του Ευρωκοινοβουλίου”. Η πρόταση των κυβερνήσεων “είναι απλώς μια πρόταση”, αναφέρει το σχέδιο ψηφίσματος.
Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μ. Σουλτς θα πάει, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, στην επόμενη ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής με μια ισχυρή εντολή, ότι “τώρα αρχίζει η πραγματική διαπραγμάτευση με βάση τις θέσεις του Ευρωκοινοβουλίου για το τι προϋπολογισμό χρειάζεται η ΕΕ”.
Ο προϋπολογισμός στον οποίο κατέληξαν οι κυβερνήσεις προβλέπεται ελλειμματικός: δαπάνες 960 δις ευρώ και έσοδα 908 + 12 δις ευρώ. Εγείρεται σοβαρό νομικό θέμα: η ψήφιση ελλειμματικού προϋπολογισμού έρχεται σε αντίθεση με τις προβλέψεις των ευρωπαϊκών Συνθηκών που προβλέπουν ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς.
Όμως, έχει και άλλα προβλήματα, ίσως πιο σοβαρά, κυρίως γιατί μειώνεται τόσο σε σχέση με την περίοδο 2007-2014 όσο και σε κρίσιμους τομείς. Για παράδειγμα, προβλέπει μείωση 13,8 δις ευρώ στις πολιτικές συνοχής, 45% των πόρων του Ευρωπαϊκού Ταμείου για τους απόρους. Προβλέπει ελάχιστη χρηματοδότηση για την απασχόληση των νέων (κατά μέσον όρο περίπου 500€ ανά άνεργο νέο).
Το Ευρωκοινοβούλιο στις αποφάσεις του είχε προτείνει αύξηση του προϋπολογισμού κατά 5%, δηλαδή να ληφθεί υπόψη ο μέσος όρος του πληθωρισμού και μεγάλο τμήμα των πόρων να προέλθει από ίδιους πόρους (πχ φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών). Αν ψηφιστεί ο προϋπολογισμός των κυβερνήσεων, θα είναι μικρότερος από το 1% του Ευρωπαϊκού Ακαθάριστου Προϊόντος. Για σύγκριση, ο αμερικάνικος προϋπολογισμός είναι μεταξύ του 25-27% του Ακαθάριστου Προϊόντος, το ίδιο ισχύει για τα περισσότερα κράτη μέλη. Πώς λοιπόν είναι δυνατόν να μιλάμε για προϋπολογισμό που θα συμβάλλει στην αντιμετώπιση της βαθιάς κρίσης;
Παρά τις μεγαλοστομίες πολλών κυβερνήσεων, ο προϋπολογισμός που συμφώνησαν δεν επενδύει έστω αυτούς τους μειωμένους δημόσιους πόρους με τον καλύτερο τρόπο, αντιθέτως συνεχίζει να στηρίζει αναποτελεσματικές πολιτικές. Σε εποχή κρίσης απαιτούνται νέες θέσεις εργασίας, καινοτομία, αποτελεσματική χρήση φυσικών πόρων, πρώτων υλών και ενέργειας, που θα βελτίωναν και τα δημοσιονομικά των χωρών. Πριν από μερικούς μήνες γινόταν κουβέντα για διάθεση 20 δις ευρώ στην ενίσχυση των πολιτικών απασχόλησης των νέων, το Συμβούλιο όμως βρήκε τελικά μόνο 3 δις (συν άλλα 3 δις ίσως αργότερα) για να αντιμετωπιστεί το εκρηκτικό πρόβλημα της ανεργίας των νέων.
Ένας ευρωπαϊκός προϋπολογισμός με έμφαση στην κοινωνική συνοχή, την απασχόληση, τη βιώσιμη οικονομία, την αντιμετώπιση της κλιματικής και περιβαλλοντικής κρίσης και με επαρκείς πόρους, μπορεί να αποτελέσει βασικό εργαλείο επενδύσεων και αντιμετώπισης της σημερινής πολύπλευρης κρίσης.
Δεν θα είναι λοιπόν έκπληξη ότι η Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, στις 13 Μαρτίου, αναμένεται, με μεγάλη πλειοψηφία, και παρά τις πιέσεις που ασκούνται από τις κυβερνήσεις στους ευρωβουλευτές, να απορρίψει τη συμφωνία των κυβερνήσεων και να απαιτήσει να εκπροσωπηθούν πραγματικά τα συμφέροντα των πολιτών.
Το Ευρωκοινοβούλιο θα αποδείξει ότι η Ευρώπη δεν είναι αυτή του Συμβουλίου, των κυβερνήσεων. Το ίδιο είναι στο πλευρό της ευρωπαϊκής κοινωνίας σε πολλές περιπτώσεις. Ας το θυμηθούμε και στις Ευρωεκλογές του Μαίου 2014 και ας το δυναμώσουμε με μαζική συμμετοχή, με ισχυρή εκπροσώπηση σε αυτό των πολικών ομάδων, όπως οι Πράσινοι που αγωνίζονται για κοινωνική, οικονομική, πολιτική ένωση της Ευρώπης, προς το συμφέρον των πολιτών.
__________________________________
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην Κυρ. Ελευθεροτυπία της 10/3/2013