27 Μαρτίου 2012

Αντιβαίνουν στις ευρωπαϊκές πολιτικές για μείωση της φτώχειας και κοινωνική συνοχή τα μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης

Δυο ερωτήσεις του Ν. Χρυσόγελου στο Ευρωκοινοβούλιο 
Με ερώτησή του προς την ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος θέτει το ερώτημα κατά πόσον υπάρχει συντονισμός μεταξύ των διαφορετικών διευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όταν αποφασίζονται οι πολιτικές που προωθούνται μέσω της Τρόικα στην περίπτωση της Ελληνικής κρίσης. Ζητάει να μάθει ιδιαίτερα αν υπάρχει συνεργασία μεταξύ της Διεύθυνσης Οικονομικών και Χρηματοδοτικών Υποθέσεων και της Διεύθυνσης Απασχόλησης, Κοινωνικών Υποθέσεων και Κοινωνικής Ένταξης, ώστε η προωθούμενη πολιτική της Επιτροπής να είναι συνεκτική και να μην έρχεται σε αντίθεση με βασικές ευρωπαϊκές πολιτικές.
Ο Νίκος Χρυσόγελος, με την δεύτερη ερώτησή που κατέθεσε σήμερα (26/3/2012),αναφέρεται στο θέμα της φτώχειας και δείχνει πως οι θέσεις και τα μέτρα για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης έρχονται σε αντίθεσημε βασικά στοιχεία της ευρωπαϊκής πολιτικής για “επαρκείς, ασφαλείς και βιώσιμες συντάξεις” καθώς και της στρατηγικής ΕΥΡΩΠΗ 2020, στο πλαίσιο της οποίας προβλέπεται μείωση της φτώχειας και μάλιστα, στην ελληνική περίπτωση, μείωση των φτωχών κατά περίπου 450.000 μέχρι το 2020!
Ο Νίκος Χρυσόγελος τονίζει ότι η μείωση των δαπανών του ελληνικού κράτους στο πλαίσιο της δημοσιονομικής προσαρμογής επιδιώκεται με πολύ βίαιη περικοπή μισθών και συντάξεων, κάτι που συντελεί στην μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος κάτω από το όριο της αξιοπρεπούς διαβίωσης και στην αύξηση της φτώχειας μεγάλου τμήματος του πληθυσμού. Και ζητάει να μάθει αν η Επιτροπή
-        είναι έτοιμη να διερευνήσει ή έχει τυχόν διερευνήσει, ήδη, εναλλακτικές, ως προς την μονομερή αυστηρή λιτότητα, λύσεις για την ελληνική κρίση που συνδυάζουν αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος με κοινωνικά ισορροπημένα και στοχευμένα μέτρα, που διασφαλίζουν, μεταξύ άλλων, την εφαρμογή των ευρωπαϊκών πολιτικών, ιδιαίτερα σε σχέση με επαρκείς, ασφαλείς και βιώσιμες συντάξεις, καθώς και για μείωση των φτωχών κατά 450.000 μέχρι το 2020, σε σχέση με το 2009,
-        είναι διατεθειμένη να ξεκινήσει ένα ουσιαστικό διάλογο όχι μόνο μεταξύ των διαφόρων διευθύνσεών της, αλλά και με το Ευρωκοινοβούλιο για να διορθωθούν οι προωθούμενες πολιτικές που οδηγούν σε έκρηξη της ανεργίας, μείωση των εισφορών και απειλή πλήρους κατάρρευσης του ασφαλιστικού συστήματος στην Ελλάδα το αργότερο μέχρι το 2017.
 
(ακολουθεί το πλήρες κείμενο των δυο ερωτήσεων )
 
  
 
Η μείωση των δαπανών του ελληνικού κράτους στο πλαίσιο της δημοσιονομικής προσαρμογής [1] επιδιώκεται με πολύ βίαιη περικοπή μισθών και συντάξεων, κάτι που συντελεί στην μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος κάτω από το όριο της αξιοπρεπούς διαβίωσης και στην αύξηση της φτώχειας μεγάλου τμήματος του πληθυσμού. Ταυτόχρονα ενισχύει τον φαύλο κύκλο της ύφεσης στην οικονομία και αποδεικνύεται οικονομικά-δημοσιονομικά αναποτελεσματική. Αυτή η πολιτική, αντιστρατεύεται, όμως, και βασικές ευρωπαϊκές πολιτικές όπως: (α) την πολιτική για επαρκείς, ασφαλείς και βιώσιμες συντάξεις [2], (β) την στρατηγική ΕΥΡΩΠΗ 2020, στο πλαίσιο της οποίας προβλέπεται μείωση της φτώχειας και μάλιστα, στην ελληνική περίπτωση, μείωση των φτωχών κατά περίπου 450.000 μέχρι το 2020 [3].
Με δεδομένο ότι (α) προωθούμενη πολιτική, με ευθύνη και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, έχει αποτύχει να αντιμετωπίσει μέχρι τώρα τις αιτίες της ελληνικής κρίσης εστιάζοντας μονομερώς σε μια πολιτική αυστηρής λιτότητας και σε μέτρα που έχουν μεγάλο κοινωνικό - οικονομικό κόστος για τους έλληνες πολίτες και τους ευρωπαίους φορολογούμενους, και (β) οι συντάξεις στην Ελλάδα (παρά τα όποια διαρθρωτικά προβλήματα υπήρχαν στο σύστημα) συμβάλλουν σημαντικά στη μείωση της φτώχειας (κατά 19%, σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία) [4], ερωτάται η Επιτροπή:
1. Δέχεται οι προτάσεις της, μέσω του εκπροσώπου της στην τρόικα, για την αντιμετώπιση της κρίσης να έρχονται σε αντίθεση με βασικά στοιχεία της ευρωπαϊκής πολιτικής για την αντιμετώπιση της φτώχειας και αυτής για επαρκείς, ασφαλείς και βιώσιμες συντάξεις;
2. Είναι έτοιμη να διερευνήσει ή έχει τυχόν διερευνήσει, ήδη, εναλλακτικές, ως προς την μονομερή αυστηρή λιτότητα, λύσεις για την ελληνική κρίση που συνδυάζουν αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος με κοινωνικά ισορροπημένα και στοχευμένα μέτρα, που διασφαλίζουν, μεταξύ άλλων, την εφαρμογή των ευρωπαϊκών πολιτικών, ιδιαίτερα σε σχέση με επαρκείς, ασφαλείς και βιώσιμες συντάξεις, καθώς και για μείωση των φτωχών κατά 450.000 μέχρι το 2020, σε σχέση με το 2009;
_________________________________________________
[1] Μνημόνιο ΙΙ και διαδικασία για τη μείωση του υπερβολικού ελλείμματος στην Ελλάδα (Απόφαση Συμβουλίου 2011/734/ΕΕ)
 
 
 
Η προωθούμενη σήμερα πολιτική αντιμετώπισης της ελληνικής κρίσης αποτυγχάνει τόσο εξαιτίας διαρθρωτικών προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας κι αναποτελεσματικότητας του πολιτικού συστήματος και της διοίκησης, όσο όμως και εξαιτίας της λανθασμένης πολιτικής που επιβάλλει η τρόικα, εμμένοντας σε μια σκληρή πολιτική μονόπλευρης λιτότητας και περικοπών. Η μείωση των δαπανών του κράτους, κυρίως χάρη στη δραματική μείωση μισθών, συντάξεων και κοινωνικών παροχών, σε πολύ μικρότερο βαθμό λόγω μεταρρυθμίσεων ή αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής, υπερκαλύπτεται από την αναγκαστική αύξηση δαπανών για ενίσχυση των ασφαλιστικών ταμείων - ιδιαίτερα του Ιδρύματος Κρατικών Ασφαλίσεων (ΙΚΑ)- που κινδυνεύουν να καταρρεύσουν, λόγω μείωσης των εσόδων τους ως αποτέλεσμα της βαθιάς ύφεσης [1], της αύξησης της ανεργίας [2] και της μείωσης των μισθών [3].
Η αύξηση αυτή των δαπανών για το δίμηνο Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 2012 ανέρχεται στο 1,5%, ενώ προβλέπονταν μείωση κατά 8%, εξαιτίας κυρίως της υπέρβασης των πρωτογενών δαπανών κατά 774 εκ. για ασφάλιση, περίθαλψη και κοινωνική προστασία, καθώς και για επιχορήγηση στο ΙΚΑ κατά 619 εκατ. Ευρώ με σκοπό την αναπλήρωση της μείωσης των εσόδων από ασφαλιστικές εισφορές [4]. Οι εν λόγω αυξήσεις δαπανών υπερκάλυψαν τη σημαντική μείωση των υπολοίπων κατηγοριών των δαπανών κατά 568 εκατ. ευρώ σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2011, που προήλθε από μείωση δαπανών για μισθούς και λειτουργικά έξοδα στο δημόσιο.
Ερωτάται η Επιτροπή:
1. Ποιες Διευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αποφασίζουν τις πολιτικές που προωθούνται μέσω της Τρόικα στην περίπτωση της Ελληνικής κρίσης; Υπάρχει συνεργασία μεταξύ της Διεύθυνσης Οικονομικών και Χρηματοδοτικών Υποθέσεων και της Διεύθυνσης Απασχόλησης, Κοινωνικών Υποθέσεων και Κοινωνικής Ένταξης, ώστε η προωθούμενη πολιτική της Επιτροπής να είναι συνεκτική;
2. Είναι διατεθειμένη η Επιτροπή να ξεκινήσει ένα ουσιαστικό διάλογο όχι μόνο μεταξύ των διαφόρων διευθύνσεών της, αλλά και με το Ευρωκοινοβούλιο για να διορθωθούν οι προωθούμενες πολιτικές που οδηγούν σε έκρηξη της ανεργίας, μείωση των εισφορών και απειλή πλήρους κατάρρευσης του ασφαλιστικού συστήματος στην Ελλάδα το αργότερο μέχρι το 2017;
 
______________________________________
[1] Εισηγητική Έκθεση Κρατικού Προϋπολογισμού 2012, Πίνακας 3.33
[4] Όπως (1), Πίνακας 3.35.
 
 
 

 

Last modified on Τρίτη, 04 Σεπτεμβρίου 2012 13:19