15 Μαρτίου 2018

Προβολή 2 ντοκιμαντέρ από την προϊστορία του ελληνικού οικολογικού κινήματος

 

Φωτογραφία του Nikos Chrysogelos.

Μια ευκαιρία να βρεθούμε βλέποντας δύο ντοκιμαντέρ από την ...προϊστορία του οικολογικού κινήματος στην Ελλάδα:
- «ΤΑΤΟΥΑΖ ….. ΜΕ ΒΕΛΟΝΕΣ» (25΄,1985)
- «ΑΚΡΩΤΗΡΙ» (30΄,1989)
να θυμηθούμε, να κουβεντιάσουμε τι άλλαξε προς το καλύτερο, τι παραμένει ίδιο, τι πήγε στραβά με τα οικολογικά προβλήματα αλλά και με το οικολογικό κίνημα στην Ελλάδα.
Σας προσκαλούμε στην προβολή τους, την Τετάρτη 21 Μαρτίου 2018, ώρα:19.30 στον χώρο βιβλίου και πολιτισμού ΕΝ ΠΛΩ, Xαριλάου Τρικούπη 6-10, Εμπορικό Κέντρο ATRIUM
Τα δυο ντοκιμαντέρ θα προλογίσουν οι:
- Πολυδεύκης Παπαδόπουλος
- Νίκος Χρυσόγελος
- Σπύρος Ψύχας
Τον περασμένο Νοέμβριο η Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης, συμπεριέλαβε τα 2 αυτά ντοκιμαντέρ «Τατουάζ…με βελόνες» και «Ακρωτήρι», στις εκδηλώσεις της για τα 30 χρόνια δράσεων και πρωτοβουλιών …κι ανέσυρε-μπορούμε να πούμε – τις δύο αυτές ταινίες, από το παρελθόν.
 
Αποτέλεσμα εικόνας για cinema and ecology
«Τατουάζ ... με βελόνες»
Πρόκειται για ένα πολιτικό ντοκιμαντέρ με θέμα την οικολογική κρίση διεθνώς, όπως εμφανίζεται στην Ελλάδα την δεκαετία του '80 καθώς επίσης και την οικολογική αντιπρόταση.
Μέλη των οικολογικών οργανώσεων μιλούν μπροστά στο φακό, δανείζουν τις φωνές τους...
Το ντοκιμαντέρ μεταφέρει τους πρώτους προβληματισμούς των Ελληνικών Οικολογικών Ομάδων, καταγράφοντας "με τη μηχανή στο χέρι" τις πρώτες εκδηλώσεις τους.
Το «Τατουάζ…. με βελόνες» προβλήθηκε στα Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (1985) και Viterbo (στη Ρώμη) το 1986.
Ξαναδιαβάζουμε το μικρό έντυπο που μοιράσαμε στους θεατές της πρώτης προβολής της ταινίας, στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Οκτώβριος 1985.
Σκηνοθεσία: Πάνος Ζενέλης
Σενάριο: Πολυδεύκης Παπαδόπουλος
Φωτογραφία: Γιώργος Μουζακίτης
Μουσική Επιμέλεια: Αλέξ. Μεταξάς
Μοντάζ: Μαρία Νταουνάκη
Ηχοληψία: Χρήστος Γαρταγάνης
Φροντιστήριο: Φυλλιώ Χατζηνάκου
Ερμηνεία: Νάνυ Ιωαννίδου, Πολυδέυκης Παπαδόπουλος, Νίκος Χρυσόγελος
 
Αποτέλεσμα εικόνας για cinema and ecology
«Ακρωτήρι»
Στην χαράδρα του Κουρουπητού κατέληγαν τα απορρίμματα της ευρύτερης περιοχής Χανίων για 35 χρόνια (από το 1966 έως το 2001). Η διάθεση των απορριμμάτων στη χαράδρα γινόταν με απλή ρίψη. Η αυτοανάφλεξή τους, η διασπορά σημαντικών αέριων εκπομπών ρύπων και οι δυσάρεστες οσμές κατέκλυσαν την ευρύτερη περιοχή.
Χαρακτήρισαν και στιγμάτισαν την χαράδρα του Κουρουπητού, σαν μια χαράδρα θανάτου. Το 1989 ένα νεανικό Κινηματογραφικό συνεργείο με σκηνοθέτη τον Πάνο Ζενέλη - με την παρότρυνση ιδιωτών και Κρητικών οικολογικών κινήσεων- δημιούργησε το Ντοκιμαντέρ «Ακρωτήρι»(30΄), το οποίο προβλήθηκε σε πολιτιστικούς χώρους στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.
Προηγήθηκαν οι επίμονες, πολύχρονες προσπάθειες των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής, για το κλείσιμο του Κουρουπητού.
Ακολούθησαν οι καταδίκες της Ελλάδας (το 1992 και το 1997), για το θέμα του Κουρουπητού, από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Η επιβολή του υπέρογκου προστίμου. Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, η σφράγιση της χωματερής Κουρουπητού και η δημιουργία χωματερής στα Χανιά. Οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας και διάθεσης των απορριμμάτων της περιοχής…..
Σκηνοθεσία: Πάνος Ζενέλης
Κείμενο :Σπύρος Ψύχας
Φωτογραφία: Ευγένιος Διονυσόπουλος
Ηχοληψία: Χρήστος Γαρταγάνης
Μοντάζ: Νίκος Μιχαήλ
Οι συντελεστές των ντοκιμαντέρ, ψηφιοποιώντας τα δύο Ντοκιμαντέρ, αναρωτήθηκαν: Πώς βλέπει ο σημερινός θεατής το «Τατουάζ» και το «Ακρωτήρι»; Κεντρίζουν το ενδιαφέρον του; Μπορούμε να αντλήσουμε μηνύματα και πληροφορίες ξετυλίγοντας το νήμα των δύο ταινιών;
Ελάτε να απαντήσουμε μαζί στα ερωτήματα αυτά
Last modified on Παρασκευή, 16 Μαρτίου 2018 18:34