22 Δεκεμβρίου 2012

«Γεφυρώνοντας το κενό. Από τη νόμιμη διαμονή στην ιδιότητα του πολίτη»

Συμμετοχή Νίκου Χρυσόγελου σε ημερίδα για την ενδυνάμωση των νέων με μεταναστευτική καταγωγή

 

Η χώρα μας χρειάζεται μια μεταναστευτική πολιτική που να είναι ανθρωπιστική, ρεαλιστική και συνεκτική, που θα είναι προς όφελος και των μεταναστών και των ελλήνων πολιτών. Δεν είναι δυνατόν, για παράδειγμα, παιδιά μεταναστών που έχουν γεννηθεί στη χώρα μας, μιλάνε ελληνικά, οι φίλοι και η ζωή τους είναι εδώ, να μην μπορούν να έχουν την ιδιότητα των πολίτη και την ελληνική ιθαγένεια, αν και πιθανά δεν έχουν ρίζες πουθενά αλλού. Να συλλαμβάνονται με τον κίνδυνο απέλασης αν και δεν έχουν που αλλού να πάνε. Δεν είναι δυνατόν να εφευρίσκονται γραφειοκρατικά εμπόδια και δικαιολογίες για να γίνονται “αόρατοι¨ οι φίλοι των παιδιών μας ή και τα παιδιά μας”, επισήμανε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, στην ημερίδα με θέμα «Γεφυρώνοντας το κενό. Από τη νόμιμη διαμονή στην ιδιότητα του πολίτη»  που διοργάνωσε το Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών σε συνεργασία με το Συμβούλιο Ένταξης Μεταναστών του Δήμου Αθηναίων και την υποστήριξη του Ελληνικού Παραρτήματος του Ευρωπαϊκού Αντιρατσιστικού Δικτύου (ENARGREECE).

 

Στην ημερίδα που έγινε την Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012, στο γραφείο του Ελληνικού Κοινοβουλίου στην Αθήνα, παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα του προγράμματος «Ενδυνάμωση των νέων με μεταναστευτική καταγωγή» που υλοποίησε το Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών με την ευγενική χορηγία του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.

 

Στην παρέμβασή του ο Νίκος Χρυσόγελος υποστήριξε μεταξύ άλλων:

 

" Η έλλειψη ενός συγκροτημένου σχεδίου, μιας στρατηγικής για την ένταξη των μεταναστών οδηγεί σε σύγχυση την κοινωνία. Ένα τμήμά της έχει την ψευδαίσθηση, που ακραίες και ανεύθυνες φωνές καλλιεργούν στην Ελλάδα, ότι μπορεί να σταματήσει η μετανάστευση, ότι μπορούμε να κλείσουμε τα σύνορα για να μην μπαίνει στη χώρα κανείς ή ότι μπορούμε να διώξουμε όλους τους μετανάστες ή να δημιουργήσουμε τόσο άσχημες συνθήκες γι αυτούς ώστε να φύγουν μόνοι τους. Πέρα από ανεύθυνο και αντίθετο στις διεθνείς μας υποχρεώσεις και το διεθνές δίκαιο, είναι εξωπραγματικό να πιστεύουμε ότι μπορούμε να “λύσουμε” το πρόβλημα της μετανάστευσης με αυτούς τους τρόπους. 

 

Είναι ανάγκη να ενημερωθεί με συντονισμένο τρόπο η ελληνική κοινωνία για τις πραγματικές διαστάσεις των προβλημάτων και για υπαρκτές λύσεις. Λύσεις  που μπορεί να προωθηθούν με αξιοποίηση ευρωπαϊκών πόρων. Η Ελλάδα δεν τους αξιοποιεί επαρκώς, όπως έχω διαπιστώσει και από τις απαντήσεις της Κομισιόν σε σχετικές ερωτήσεις μου. Θα μπορούσε να αξιοποιήσει πάνω από 200.000.000 ευρώ από αδιάθετους πόρους για να δημιουργήσει κατάλληλες κοινωνικές δομές και υποδομές υποδοχής, ιατρικού ελέγχου, διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών στο πλαίσιο πολιτικών και πρακτικών που θα είναι προς όφελος και των μεταναστών - προσφύγων και των κατοίκων περιοχών σε διάφορες περιοχές της χώρας.

 

Στο πλαίσιο μιας συγκροτημένης πολιτικής μετανάστευσης θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν ευρωπαϊκοί πόροι για μετανάστες και αιτούντες άσυλο για τη δημιουργία θέσεων εργασίας τόσο για νέους ελληνικής καταγωγής όσο και για μετανάστες και αιτούντες άσυλο μέσα από νόμιμους δρόμους. Κάτι τέτοιο θα ενισχύσει και τα ασφαλιστικά ταμεία και τα έσοδα του κράτους από δίκαιη φορολόγηση. Θα μπορούσαν, επίσης, να στηριχθούν δομές υγείας και νοσοκομεία για ιατρικές εξέτασεις μεταναστών, βελτιώνοντας έτσι και τα έσοδα και τη βιωσιμότητά τους για όλους τους πολίτες. Δίκαιες, αξιοπρεπείς και βιώσιμες λύσεις υπάρχουν, δεν είναι σίγουρο, όμως, ότι υπάρχει πολιτική βούληση, σχέδιο και κατάλληλη οργάνωση.

 

Ας μην ξεχνάμε ότι ισχυρές σήμερα χώρες, όπως η Γερμανία, οι ΗΠΑ, η Αυστραλία, το Βέλγιο, οφείλουν σε σημαντικό βαθμό την ευημερία τους και στη μεταναστευτική τους πολιτική. Εκατομμύρια Έλληνες συμμετείχαν ως μετανάστες στην αναγέννηση αυτών των χωρών ιδιαίτερα μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο και την ήττα του ναζισμού και φασισμού. Σήμερα ελληνικής καταγωγής πολίτες, παιδιά μεταναστών ή και νέοι μετανάστες, παίζουν ουσιαστικό ρόλο στην πολιτική, κοινωνική, ερευνητική και οικονομική ζωή αυτών των χωρών, συμμετέχουν στις κυβερνήσεις, στη διοίκηση των δήμων, έχουν πλήρη δικαιώματα ως πολίτες των χωρών όπου ζουν. Και η δική μας χώρας θα μπορούσε να επωφεληθεί από μια τέτοια πολιτική για να βγει από την κρίση.

 

Η απουσία συγκροτημένης πολιτικής δημιουργεί προβλήματα και στις τοπικές κοινωνίες και στους μετανάστες κι αιτούντες άσυλο. Οι μόνοι που διευκολύνονται είναι εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις που εκμεταλλεύονται τα κενά και τα προβλήματα που δημιουργούνται για να κερδίσουν εκλογική επιρροή βασιζόμενοι σε βάρβαρες, εξωπραγματικές, ρατσιστικές και φοβικές αντιλήψεις. Ο ρατσισμός και ο τρόμος χτίζονται στα κενά που αφήνει το κράτος με την αδυναμία του να λύσει ακόμα κι απλά προβλήματα, όπως είναι η φροντίδα και το αίσθημα κοινωνικής ασφάλειας κοινωνικά ευάλωτων ομάδων όπως είναι οι ηλικιωμένοι. Αντί για τυχοδιώκτες, δήθεν προστάτες των ηλικιωμένων, σε περιοχές όπως ο Αγ. Παντελεήμονας, ο Δήμος ή η κεντρική διοίκηση θα μπορούσαν να διαμορφώσουν ευνοϊκό έδαφος για δομές αλληλεγγύης και στήριξης των ηλικιωμένων, με τη συμμετοχή ανέργων ελλήνων αλλά και μεταναστών που έχουν σχετικές γνώσεις και ικανότητες, καθώς και οικολογικής αναβάθμισης των γειτονιών, της ποιότητας ζωής και του αισθήματος ασφάλειας των κατοίκων των περιοχών αυτών αξιοποιώντας ευρωπαϊκούς πόρους. Με τον τρόπο αυτό, οι μετανάστες αντί να θεωρούνται μέρος του προβλήματος, μπορούν να γίνουν μέρος της λύσης.

 

Στην πρόσφατη συνάντησή μας με την ευρωπαία Επίτροπο Εσωτερικών Υποθέσεων Σεσίλια Μάλστρομ επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά μια τέτοια  δυνατότητα, εφόσον υποβληθούν  κατάλληλα σχεδιασμένα προγράμματα . Η χώρα δεν πρέπει λοιπόν να χάνει παρόμοιες ευκαιρίες και δυνατότητες.

 

Είναι περισσότερο από επείγον να διαμορφωθεί ένα σχέδιο και ένα μοντέλο ένταξης των παιδιών μεταναστών, της μεταναστών δεύτερης γενιάς, στην ελληνική κοινωνία, κάτι που θα είναι προς όφελος και των νέων αυτών και της χώρας που έχει επενδύσει στην εκπαίδευσή τους αλλά αδυνατεί να αναγνωρίσει ότι είναι πολίτες με πλήρη δικαιώματα”, παρότι είναι παιδιά της”.

 

 

Σχετικά με την εκδήλωση:

Ένα εναλλακτικό μοντέλο ένταξης της δεύτερης γενιάς μεταναστών στην ελληνική κοινωνία συζητήθηκε στην ημερίδα «Ενδυνάμωση των νέων με μεταναστευτική καταγωγή». Την παρουσίαση των αποτελεσμάτων έκανε η κα Αναστασία Γεωργίου, επιστημονική υπεύθυνη του προγράμματος και τη συζήτηση συντόνισε η κα Μαρία Δεληθανάση. Την ημερίδα χαιρέτισαν οι Γιώργος Καμίνης, Δήμαρχος Αθηναίων (μέσω εκπροσώπου του), Μοαβία Αχμέντ, Προεδρος του Ελληνικού Φόρουμ Μεταναστών, Μαρία Κουβέλη, Πρόεδρος του Συμβουλίου Ένταξης Μεταναστών του Δήμου Αθηναίων καθώς και η Μυρτώ Ξανθοπούλου, εκπρόσωπους του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Παρενέβησαν με εισηγήσεις τους οι Χαράλαμπος Αθανασίου, αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών, καθώς και οι ευρωβουλευτές Μαριλένα Κοππά και Άννυ Ποδηματά του ΠΑΣΟΚ, καθώς και ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο. Στην εκδήλωση παρενέβησαν, επίσης, και πήραν τον λόγο εκπαιδευτικοί, μετανάστες δεύτερης γενιάς, εκπρόσωποι μεταναστευτικών κοινοτήτων, ο Γιώργος Ντάσης, Πρόεδρος της ομάδας εργαζομένων της Έυρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Έπιτροπής (Έ.Ο.Κ.Έ.) καθώς και ο π. Τιμόθεος Άνθης, Αρχιμανδρίτης-Διευθυντής του Κέντρου Συμπαράστασης Παλιννοστούντων και Μεταναστών, Οικουμενικό Πρόγραμμα Προσφύγων.

 

Για το μοντέλο ένταξης μεταναστών μίλησαν ο Δρ. Νίκος Ξυπολυτάς, κοινωνιολόγος, και ο κ. Δημήτρης Χριστόπουλος, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.

 

Ο Δρ. Ξυπολυτάς αναφέρθηκε στον κοινωνικό αποκλεισμό και στην ελληνική ερευνητική εμπειρία, εστιάζοντας στη αγορά εργασίας φθηνού εργατικού δυναμικού που κατασκευάστηκε στην Ελλάδα η οποία παράγει και αναπαράγει τον κοινωνικό αποκλεισμό.

 

Ο κ. Χριστόπουλος αναφέρθηκε στο σημερινό μοντέλο που απαιτεί όχι ένταξη αλλά πλήρη αφομοίωση του μετανάστη. Τόνισε ότι το μοντέλο είναι ξεπερασμένο, όχι μόνο γιατί καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά και γιατί η Ελλάδα της κρίσης δεν μπορεί να δώσει κοινωνικό κύρος ούτε πλήρη πρόσβαση σε κοινωνικά αγαθά. Καθώς η κοινωνική κινητικότητα περιορίζεται, εξίσου για μετανάστες και έλληνες, η ελληνική κοινωνία χρειάζεται ένα νέο μοντέλο ένταξης των μεταναστών.

 

Διαβάστε πρισσότερα: http://www.youthforum.gr/cgi-bin/pages/index.pl?arlang=Greek

                                   http://www.unhcr.gr/

                                   http://www.migrant.gr/cgi-bin/pages/page3.pl?arlang=greek&arcode=110709211551&argenkat=Draseis%20tou%20Forum

Last modified on Σάββατο, 22 Δεκεμβρίου 2012 18:50