μεγαλύτερη που έχει γίνει για το θέμα, με 1.100 αντικείμενα της μακεδονικής γης, τα περισσότερα εκ των οποίων προέρχονται από την Ελλάδα.
Ο Μιχάλης Τρεμόπουλος επισήμανε ότι "η έκθεση για την αρχαία Μακεδονία στο μεγαλύτερο μουσείο του κόσμου, αποτελεί μια σημαντική ευκαιρία προβολής στο εξωτερικό και μια ευκαιρία να ξεφύγουμε από το διεθνή στιγματισμό της Ελλάδας, λόγω της οικονομικής κρίσης. Ο πολιτισμός μπορεί να μας φέρει στο επίκεντρο του παγκοσμίου ενδιαφέροντος και, εφόσον υπήρχε καλύτερη προετοιμασία, θα μπορούσε να αποτελέσει η έκθεση αυτή μια πρώτης τάξης ευκαιρία για τουριστική προβολή της Μακεδονίας και για αποτελεσματική προώθηση συμφωνιών για οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, που τόσο έχουμε ανάγκη. Από την πλευρά μου θα συνεχίσω να προβάλω τις δυνατότητες, τα συγκριτικά πλεονεκτήματα και τις ευκαιρίες που προσφέρει ο τόπος μας για έναν ποιοτικό τουρισμό, για ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον και τον άνθρωπο".
Να σημειωθεί ότι στην έκθεση του Λούβρου και στο Μουσείο βρίσκονται τα γνωστά ως Incantadas ("Μαγεμένες"), 8 μορφές αγαλμάτων από την αρχαία αγορά της Θεσσαλονίκης, για τα οποία ο Μιχ. Τρεμόπουλος έχει θέσει ζήτημα επιστροφής τους στην πόλη τους.
Το 1753 ο βρετανός ζωγράφος James Stuart μαζί με τον αρχιτέκτονα Nicholas Revett επισκέφθηκαν το σπίτι όπου βρίσκονταν τα «Incantadas», στην εβραϊκή συνοικία Rogos, ενσωματωμένα στο σπίτι του πλούσιου εβραίου υφασματέμπορου Λιάτσι Αρδίτι.
Τη σκηνή αποθανάτισε ο Stuart σε χαρακτικό, το οποίο έχει επιχρωματιστεί. Βλέπουμε τους επισκέπτες να φτάνουν στο σπίτι του εμπόρου για να δουν ό,τι είχε απομείνει από τη “Στοά των Ειδώλων”. Ο οικοδεσπότης προσφέρει καφέ στον Βρετανό πρόξενο, που είχε μεσολαβήσει για την επίσκεψη. Η γυναίκα και οι κόρες του παρακολουθούν από το μπαλκόνι. Στο βάθος, οι Βρετανοί αρχαιοδίφες, ο γιος του προξένου (ο μόνος ντυμένος ευρωπαϊκά) και ο Έλληνας δραγουμάνος του προξένου.
Η εικόνα αυτή, φτιαγμένη το 1754, είναι η πρώτη "ζωντανή" απεικόνιση της πόλης που σώζεται.
Μέχρι και τη μεγάλη πυρκαγιά του 1917, στην περιοχή δίπλα από τα Λουτρά Παράδεισος στο ύψος της Εγνατίας, τα κατάλοιπα αυτής της κιονοστοιχίας βρίσκονταν στην αυλή του σπιτιού.
Η τελευταία αυτόπτης μάρτυρας των “Μαγεμένων”, η Ζεντίλ Κοέν, ήταν ήδη ογδοντάχρονη στα 1939 όταν αφηγήθηκε στην εφημερίδα “Μακεδονία” το τελευταίο κομμάτι της ιστορίας των Incandadas και την πώληση του σπιτιού σε έναν άλλο υφασματέμπορο, τον Μωύς Μπενβενίστε. Το σπίτι του πλούσιου εμπόρου και οι τελευταίες μνήμες από τις “Μαγεμένες” χάθηκαν στην πυρκαγιά του ‘17 μαζί με τη φυσιογνωμία του ιστορικού κέντρου της πόλης....
